
Ik ben een schijterd
zaterdag 18 april 2009 om 20:16
Ja, ok, ik schijt, net als iedereen. Ik ben jullie maar alvast voor
Nu moet je weten, ik draai mijn hand niet om voor een last minute vlucht naar een vage bestemming om in mijn eentje een hostel te zoeken, tussen baardige geile gekken te slapen en uit een vliegtuig te springen. So far so good.
Ik heb tijden als een lijk geleefd (en heb zo'n kramp overal dat die rigor mortis nu niet eens zo'n vreemd idee is), maar ben weer wat actiever aan het worden.
Ik zou graag weer dingen doen waar ik goed in ben of zou kunnen zijn. Je zou het niet zeggen, maar ooit was ik erg sportief. Ik ben nog steeds atletisch gebouwd en niemand zou vermoeden dat ik met een fles drank en zakken chips mijn dagen doorbreng.
Maar ik wil echt weer sporten. Ik vind fitness niks an, daar kon ik mezelf echt met moeite niet eens naartoe slepen. Maar heb afgelopen weekend getennist en guess what, ik heb talent. Nu komt dat niet als volslagen verrassing, want ik kan onmogelijk die sportgenen van ouders en de hele familie (ik word al moe als ik denk aan hun sportiviteit denk) hebben gemist. Ooit zou ik ook weleens, net als mijn familie, de marathon willen lopen, maar laten we niet op de zaken vooruit lopen.
Mijn uni biedt verschillende zaken aan. Je kunt tennissen, je kunt paardrijden, je kunt kung fu lessen nemen. Maar, en nu komt het....
Ik DURF niet. Bang dat ik er niet uitzie als ik iets niet goed doe, bang dat ik niemand ken (totaal absurd aangezien ik altijd alleen reis, en vaak zat alleen in onbekende kroegen te vinden ben). Nu heb ik nog een beetje een paardentrauma (ongeluk gehad), maar ik zou wel weer erg graag rijden. Tennissen vind ik erg leuk, maar ik geloof dat je die baan enkel kunt huren en ik ken niemand die mee wil. Kung fu....ik ben er gewoon bang voor (niet om een trap te krijgen, maar om hoe ik over kom, dat ik een eenling ben...).
En dan het ergste, geen sport, maar: pianoles. Heb al 3(!) keer afgebeld. Ik vind het doodeng. Toen ik jaaaaaren geleden begon was het geen probleem, ik was ook erg goed (muziekgenen hebben we ook, en gektegenen) maar toch, ik schaam me als ik iets fout doe (jaja, ik hoor jullie denken: je zit er om te leren!) en ik lijk wel een Parkinsonpatient als iemand mee zit te kijken als ik op die toetsen ram.
Wie herkent dit, heeft ultieme tips ('gewoon doen' zou ik begrijpen, maar ik sterf duizend doden bij de gedachte) of heeft een geweldige psychologische verklaring voor deze achterlijkheden?
*pakt fles van Minny Fred af en drinkt zichzelf alvast moed in*
Nu moet je weten, ik draai mijn hand niet om voor een last minute vlucht naar een vage bestemming om in mijn eentje een hostel te zoeken, tussen baardige geile gekken te slapen en uit een vliegtuig te springen. So far so good.
Ik heb tijden als een lijk geleefd (en heb zo'n kramp overal dat die rigor mortis nu niet eens zo'n vreemd idee is), maar ben weer wat actiever aan het worden.
Ik zou graag weer dingen doen waar ik goed in ben of zou kunnen zijn. Je zou het niet zeggen, maar ooit was ik erg sportief. Ik ben nog steeds atletisch gebouwd en niemand zou vermoeden dat ik met een fles drank en zakken chips mijn dagen doorbreng.
Maar ik wil echt weer sporten. Ik vind fitness niks an, daar kon ik mezelf echt met moeite niet eens naartoe slepen. Maar heb afgelopen weekend getennist en guess what, ik heb talent. Nu komt dat niet als volslagen verrassing, want ik kan onmogelijk die sportgenen van ouders en de hele familie (ik word al moe als ik denk aan hun sportiviteit denk) hebben gemist. Ooit zou ik ook weleens, net als mijn familie, de marathon willen lopen, maar laten we niet op de zaken vooruit lopen.
Mijn uni biedt verschillende zaken aan. Je kunt tennissen, je kunt paardrijden, je kunt kung fu lessen nemen. Maar, en nu komt het....
Ik DURF niet. Bang dat ik er niet uitzie als ik iets niet goed doe, bang dat ik niemand ken (totaal absurd aangezien ik altijd alleen reis, en vaak zat alleen in onbekende kroegen te vinden ben). Nu heb ik nog een beetje een paardentrauma (ongeluk gehad), maar ik zou wel weer erg graag rijden. Tennissen vind ik erg leuk, maar ik geloof dat je die baan enkel kunt huren en ik ken niemand die mee wil. Kung fu....ik ben er gewoon bang voor (niet om een trap te krijgen, maar om hoe ik over kom, dat ik een eenling ben...).
En dan het ergste, geen sport, maar: pianoles. Heb al 3(!) keer afgebeld. Ik vind het doodeng. Toen ik jaaaaaren geleden begon was het geen probleem, ik was ook erg goed (muziekgenen hebben we ook, en gektegenen) maar toch, ik schaam me als ik iets fout doe (jaja, ik hoor jullie denken: je zit er om te leren!) en ik lijk wel een Parkinsonpatient als iemand mee zit te kijken als ik op die toetsen ram.
Wie herkent dit, heeft ultieme tips ('gewoon doen' zou ik begrijpen, maar ik sterf duizend doden bij de gedachte) of heeft een geweldige psychologische verklaring voor deze achterlijkheden?
*pakt fles van Minny Fred af en drinkt zichzelf alvast moed in*
zondag 19 april 2009 om 09:46
Ja heb wel het curriculum bekeken, maar ik gok op weinig vrijstellingen (A'dam). Mijn master ga ik ook echt niet hier doen, hoor. Dus nog 1 jaar (ik heb zoveel achterstand opgelopen, zo zonde...).
En nou ja, je weet wat mijn bijbaan is...en hoe rijk je ervan kunt worden in een 'belasting'paradijs...
Er zijn ook wel leuke dingen hier hoor. Ik struinde in het begin elk feestje af en dergelijke, maar het ligt ook aan het feit dat ik me lang erg slecht heb gevoeld. Als ik me kan bezighouden met de zaken die ik nastreef, wat werk en wat studeer, moet het uit te houden zijn (wel elk jaar paar keer op reis, anders trek ik het niet).
*knipt in gedachten gigalange nagels al af voor pianoles*
En nou ja, je weet wat mijn bijbaan is...en hoe rijk je ervan kunt worden in een 'belasting'paradijs...
Er zijn ook wel leuke dingen hier hoor. Ik struinde in het begin elk feestje af en dergelijke, maar het ligt ook aan het feit dat ik me lang erg slecht heb gevoeld. Als ik me kan bezighouden met de zaken die ik nastreef, wat werk en wat studeer, moet het uit te houden zijn (wel elk jaar paar keer op reis, anders trek ik het niet).
*knipt in gedachten gigalange nagels al af voor pianoles*
zondag 19 april 2009 om 09:53
Oh, dus jij had de fles van Fred? Mooi is dat jongedame! Nu moest die arme Fred wel de deur uit om in de kroeg zijn drankbehoefte te vervullen. En jawel hoor, het werd weer eens veeeeeeeeels te laat. Je wordt bedankt!
Oh, Fred wil nog wat zeggen:
Chill een beetje vrouwtje, van al dat moeilijke gedoe krijgt Fred een beetje hoofdpijn weet je wel. Doe gewoon wat je moet/wil doen en ga niet elke stap die je zet analyseren. Straks ben je meer tijd kwijt aan denken over wat je moet doen dan aan het echt doen, en daar doet Fredje niet aan. Zow, en nou gaat ome Fred ff slapies doen, Minny mag fijn de kater afhandelen. Lators!
Fijn Fred, heel fijn.....
Oh, Fred wil nog wat zeggen:
Chill een beetje vrouwtje, van al dat moeilijke gedoe krijgt Fred een beetje hoofdpijn weet je wel. Doe gewoon wat je moet/wil doen en ga niet elke stap die je zet analyseren. Straks ben je meer tijd kwijt aan denken over wat je moet doen dan aan het echt doen, en daar doet Fredje niet aan. Zow, en nou gaat ome Fred ff slapies doen, Minny mag fijn de kater afhandelen. Lators!
Fijn Fred, heel fijn.....
zondag 19 april 2009 om 09:59
Dat kan enkel in Nijmegen of aan de Humanistische Huppelepup in Utreg.
Ik heb geen les van je gehad Zwieb, tenzij je ook Staatsindeling (ofzo) deed....
Ken je David? Die leuke jonge kerel met joodse achtergrond? Die deed de werkcolleges Ency. En ik had een Belg voor strafrecht die het had over het NL systeem waar de OvJ zat te voetjevrijen met de rechter
Minny, Fred is een goeie psych. Maar dan moet 'ie wel ophouden met swaffelen.
Ik heb geen les van je gehad Zwieb, tenzij je ook Staatsindeling (ofzo) deed....
Ken je David? Die leuke jonge kerel met joodse achtergrond? Die deed de werkcolleges Ency. En ik had een Belg voor strafrecht die het had over het NL systeem waar de OvJ zat te voetjevrijen met de rechter
Minny, Fred is een goeie psych. Maar dan moet 'ie wel ophouden met swaffelen.

zondag 19 april 2009 om 10:09
quote:Digitalis schreef op 19 april 2009 @ 09:22:
[...]
Smoezen? Waar haal je dat nu vandaan? Faalangst is een smoes?
Nee, maar jij gebruikt het wel als smoes.
Al die dingen die jij noemt: angst om te sporten, angst voor groepen, angst om te schrijven, angst voor muziekles, angst om de deur uit te gaan, angst om mensen te bellen, die heb ik allemaal ook. (Nu zeg jij: maar ik heb het erger en dan zeg ik: maar ik heb het al twintig jaar langer).
Hier is 'de geweldige psychologische verklaring voor deze achterlijkheden': extreme angst om werkelijk contact te hebben met een ander.
En hier zijn de 'ultieme tips': wat VeryCherry zegt. Om te beginnen regelmatig leven, goed eten, goed slapen, de helft minder drinken. En de volgende stap is je realiseren dat je wel anders bent, maar niet zo heel veel anders dan de rest.
[...]
Smoezen? Waar haal je dat nu vandaan? Faalangst is een smoes?
Nee, maar jij gebruikt het wel als smoes.
Al die dingen die jij noemt: angst om te sporten, angst voor groepen, angst om te schrijven, angst voor muziekles, angst om de deur uit te gaan, angst om mensen te bellen, die heb ik allemaal ook. (Nu zeg jij: maar ik heb het erger en dan zeg ik: maar ik heb het al twintig jaar langer).
Hier is 'de geweldige psychologische verklaring voor deze achterlijkheden': extreme angst om werkelijk contact te hebben met een ander.
En hier zijn de 'ultieme tips': wat VeryCherry zegt. Om te beginnen regelmatig leven, goed eten, goed slapen, de helft minder drinken. En de volgende stap is je realiseren dat je wel anders bent, maar niet zo heel veel anders dan de rest.
zondag 19 april 2009 om 10:12
Heb niet bij Leiden gekeken, omdat ik daar echt nooit meer wil wonen. Amsterdam zou voor mij de enige optie zijn geweest (maar goed, nu vriend niet meer vriend is zie ik het nut van naar A'dam gaan ook niet meer).
Ik heb bijvoorbeeld een vak 'Geschiedenis van de Vrijmetselarij'. Da;s echt heel actueel in Belgie, maar in NL maalt niemand om Opus Dei of de Vrijmetselaars. 'k Zal nog weleens kijken hoor.
David was echt lief! Kan me nog herinneren dat 'ie na z'n bul (internationaal recht geloof ik) nergens aan de bak kwam, zelfs niet bij call centers omdat hij te hoog was opgeleid.
Ellian gaf het leukst college. Rende door de zaal, gaf allemaal rare voorbeelden, echt leuk. Minder leuk werd het toen hij en Cliteur bodyguards nodig hadden na de moord op Van Gogh....
Ik heb bijvoorbeeld een vak 'Geschiedenis van de Vrijmetselarij'. Da;s echt heel actueel in Belgie, maar in NL maalt niemand om Opus Dei of de Vrijmetselaars. 'k Zal nog weleens kijken hoor.
David was echt lief! Kan me nog herinneren dat 'ie na z'n bul (internationaal recht geloof ik) nergens aan de bak kwam, zelfs niet bij call centers omdat hij te hoog was opgeleid.
Ellian gaf het leukst college. Rende door de zaal, gaf allemaal rare voorbeelden, echt leuk. Minder leuk werd het toen hij en Cliteur bodyguards nodig hadden na de moord op Van Gogh....
zondag 19 april 2009 om 10:20
Digi, hoe jij jezelf in dit topic beschrijft, zo zijn miljoenen mensen op de hele wereld.
Echter, die maken er niet zo'n worstelpartij van.
Die zetten het van zich af en maken er het beste van, die leven gewoon door.
En dat slechte eten, daar gaan je hersenen en gemoedstoestand van achteruit.
Begin daar eens mee, ga eens gezond eten.
Echter, die maken er niet zo'n worstelpartij van.
Die zetten het van zich af en maken er het beste van, die leven gewoon door.
En dat slechte eten, daar gaan je hersenen en gemoedstoestand van achteruit.
Begin daar eens mee, ga eens gezond eten.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.

zondag 19 april 2009 om 10:21
En nog een praktische tip: ga klimmen.
1. Is stoer, dus trekt je vast aan.
2. Niet competitief, je verlegt je eigen grenzen zonder dat je beter/sneller dan een ander hoeft te zijn.
3. Je hebt een klimmaat nodig die je kunt vertrouwen (z/hij heeft je leven aan een touwtje) en andersom. Voor je klimmaat is het belangrijker dat jij veilig zekert dan dat je schitterend klimt.
4. In een klimhal trek je niet voortdurend aandacht door per ongeluk ballen over de andere baan te slaan, zoals bij tennis.
5. Voor zover ik weet ben je vrij tenger, dat is het ideale figuur voor klimmen.
1. Is stoer, dus trekt je vast aan.
2. Niet competitief, je verlegt je eigen grenzen zonder dat je beter/sneller dan een ander hoeft te zijn.
3. Je hebt een klimmaat nodig die je kunt vertrouwen (z/hij heeft je leven aan een touwtje) en andersom. Voor je klimmaat is het belangrijker dat jij veilig zekert dan dat je schitterend klimt.
4. In een klimhal trek je niet voortdurend aandacht door per ongeluk ballen over de andere baan te slaan, zoals bij tennis.
5. Voor zover ik weet ben je vrij tenger, dat is het ideale figuur voor klimmen.
zondag 19 april 2009 om 10:21
quote:korenwolf schreef op 19 april 2009 @ 10:09:
[...]
Nee, maar jij gebruikt het wel als smoes.
Al die dingen die jij noemt: angst om te sporten, angst voor groepen, angst om te schrijven, angst voor muziekles, angst om de deur uit te gaan, angst om mensen te bellen, die heb ik allemaal ook. (Nu zeg jij: maar ik heb het erger en dan zeg ik: maar ik heb het al twintig jaar langer).
Hier is 'de geweldige psychologische verklaring voor deze achterlijkheden': extreme angst om werkelijk contact te hebben met een ander.
En hier zijn de 'ultieme tips': wat VeryCherry zegt. Om te beginnen regelmatig leven, goed eten, goed slapen, de helft minder drinken. En de volgende stap is je realiseren dat je wel anders bent, maar niet zo heel veel anders dan de rest.
Neehoor Koor, dat had ik niet willen zeggen dat ik het erger heb. Kan ik toch niet bepalen? Ik heb bijvoorbeeld al geen belangst
Ik durfde vroegah echt niets. Ik werk al vanaf m'n vijftiende, maar stond er toch altijd met een hartslag van 150 en was zo bang dingen fout te doen. Anderen zagen dat als luiheid, maar ik was me extreem bewust van mezelf. Misschien moet ik het internet eens afstruinen op zoek naar expatclubjes. Of bij een instituut een taal leren. Met buitenlanders in een buitenland kan ik vaak erg goed overweg.
Die angst die je beschrijft over mensen echt toelaten, die ken ik wel. In rottige tijden (ik zit vanaf augustus 2008 (!) al in een isolement met af en toe een uitsptapje) laat ik al helemaal niemand meer toe. Mijn laatste vriend, die liet ik toe, en was zo bang voor zwakte dat ik alvast begon te tieren en agressief te doen als ik het vage idee had dat 'ie me een emotrut en zwakkeling vond. Zo heb ik het dus verpest. Dat was de uiteindelijke druppel voor me (en een messenwerpact). Soms is een diepe impact nodig voor de echte verandering. Ik kan nu echt zeggen dat ik geen last meer heb van agressie (behalve dan dat ik mijn pc met regelmaat de tyfus in scheld).
Ik had een paar weken terug zelfs de enge gedachte dat ik het leven best leuk vind
Ik heb een paar vriendinnen en vrienden die ik alles vertel, maar ik moet ouwe vrienden wel weer contacteren. Want het komt aso over als je niks meer van je laat horen (terwijl het nooit persoonlijk bedoeld was).
Ik heb net twee croissants op, da's al geen chips. En ik ga maar morgen boodschappen doen. Een kookwonder zal ik nooit worden, maar dat vitaminevrije dieet is totaal geschift. En ik drink nog maar een halve fles wijn ipv een hele. Ja, dat is een verbetering, ondanks dat men het toch wel zal afkeuren. Slecht eten is ook zelfdestructief gedrag natuurlijk.
Ik hoop alleen dat ik maat kan houden en niet teveel begin om weer af te haken.
[...]
Nee, maar jij gebruikt het wel als smoes.
Al die dingen die jij noemt: angst om te sporten, angst voor groepen, angst om te schrijven, angst voor muziekles, angst om de deur uit te gaan, angst om mensen te bellen, die heb ik allemaal ook. (Nu zeg jij: maar ik heb het erger en dan zeg ik: maar ik heb het al twintig jaar langer).
Hier is 'de geweldige psychologische verklaring voor deze achterlijkheden': extreme angst om werkelijk contact te hebben met een ander.
En hier zijn de 'ultieme tips': wat VeryCherry zegt. Om te beginnen regelmatig leven, goed eten, goed slapen, de helft minder drinken. En de volgende stap is je realiseren dat je wel anders bent, maar niet zo heel veel anders dan de rest.
Neehoor Koor, dat had ik niet willen zeggen dat ik het erger heb. Kan ik toch niet bepalen? Ik heb bijvoorbeeld al geen belangst
Ik durfde vroegah echt niets. Ik werk al vanaf m'n vijftiende, maar stond er toch altijd met een hartslag van 150 en was zo bang dingen fout te doen. Anderen zagen dat als luiheid, maar ik was me extreem bewust van mezelf. Misschien moet ik het internet eens afstruinen op zoek naar expatclubjes. Of bij een instituut een taal leren. Met buitenlanders in een buitenland kan ik vaak erg goed overweg.
Die angst die je beschrijft over mensen echt toelaten, die ken ik wel. In rottige tijden (ik zit vanaf augustus 2008 (!) al in een isolement met af en toe een uitsptapje) laat ik al helemaal niemand meer toe. Mijn laatste vriend, die liet ik toe, en was zo bang voor zwakte dat ik alvast begon te tieren en agressief te doen als ik het vage idee had dat 'ie me een emotrut en zwakkeling vond. Zo heb ik het dus verpest. Dat was de uiteindelijke druppel voor me (en een messenwerpact). Soms is een diepe impact nodig voor de echte verandering. Ik kan nu echt zeggen dat ik geen last meer heb van agressie (behalve dan dat ik mijn pc met regelmaat de tyfus in scheld).
Ik had een paar weken terug zelfs de enge gedachte dat ik het leven best leuk vind
Ik heb een paar vriendinnen en vrienden die ik alles vertel, maar ik moet ouwe vrienden wel weer contacteren. Want het komt aso over als je niks meer van je laat horen (terwijl het nooit persoonlijk bedoeld was).
Ik heb net twee croissants op, da's al geen chips. En ik ga maar morgen boodschappen doen. Een kookwonder zal ik nooit worden, maar dat vitaminevrije dieet is totaal geschift. En ik drink nog maar een halve fles wijn ipv een hele. Ja, dat is een verbetering, ondanks dat men het toch wel zal afkeuren. Slecht eten is ook zelfdestructief gedrag natuurlijk.
Ik hoop alleen dat ik maat kan houden en niet teveel begin om weer af te haken.
zondag 19 april 2009 om 10:22
zondag 19 april 2009 om 10:24

zondag 19 april 2009 om 10:26
quote:Digitalis schreef op 19 april 2009 @ 10:21:
[...]
Ik heb bijvoorbeeld al geen belangst
Damn.
quote:Ik heb net twee croissants op, da's al geen chips. En ik ga maar morgen boodschappen doen. Een kookwonder zal ik nooit worden, maar dat vitaminevrije dieet is totaal geschift. En ik drink nog maar een halve fles wijn ipv een hele. Ja, dat is een verbetering, ondanks dat men het toch wel zal afkeuren.Nee hoor, als je dat vol kunt houden: petje af. Echt waar, niet cynisch bedoeld.
[...]
Ik heb bijvoorbeeld al geen belangst
Damn.
quote:Ik heb net twee croissants op, da's al geen chips. En ik ga maar morgen boodschappen doen. Een kookwonder zal ik nooit worden, maar dat vitaminevrije dieet is totaal geschift. En ik drink nog maar een halve fles wijn ipv een hele. Ja, dat is een verbetering, ondanks dat men het toch wel zal afkeuren.Nee hoor, als je dat vol kunt houden: petje af. Echt waar, niet cynisch bedoeld.
zondag 19 april 2009 om 10:28
Koor, ik kom juist terug van een vakantiepark met oa een klimwand. Ik vind het niet leuk, maar op zich goeie suggestie. Ik heb daar ook getennist, gebowld, gepoold, midgetgolf gedaan en boogschieten. Was met familie, en dan heb ik totaal geen angst.
Ik heb er nu ook niet echt angst meer voor, voor de handelingen op zich, wel voor de groepjes. Tegenstrijdig is het wel, want ik stap meestal zo op mensen af, heb forummeets gehad en vond dat ook niet eng. Ook op reis sluit ik me bij groepjes aan.
Maar als de verschillen zo groot zijn (laatst nog, op de uni, bijna alle meisjes lopen in alternatieve kledij en ik loop erbij als Dita von Teese maar dan wat minder stijfjes, en ik hoorde gewoon de kutopmerkingen van die dames), dan word ik een beetje bang. Heb een sterke mening, maar ik ben soms best gevoelig voor afkeuring. En ben toch geen puber meer.
Nahja, ik heb er wel vertrouwen in. Ik ga deze week gewoon naar alle colleges, ik ga info inwinnen over wat te doen voor de examens, doe het laatste jaar in de avondlessen en overdag doe ik andere dingen (werk, rijles, sport). <===== dat is het plan.
Ik heb er nu ook niet echt angst meer voor, voor de handelingen op zich, wel voor de groepjes. Tegenstrijdig is het wel, want ik stap meestal zo op mensen af, heb forummeets gehad en vond dat ook niet eng. Ook op reis sluit ik me bij groepjes aan.
Maar als de verschillen zo groot zijn (laatst nog, op de uni, bijna alle meisjes lopen in alternatieve kledij en ik loop erbij als Dita von Teese maar dan wat minder stijfjes, en ik hoorde gewoon de kutopmerkingen van die dames), dan word ik een beetje bang. Heb een sterke mening, maar ik ben soms best gevoelig voor afkeuring. En ben toch geen puber meer.
Nahja, ik heb er wel vertrouwen in. Ik ga deze week gewoon naar alle colleges, ik ga info inwinnen over wat te doen voor de examens, doe het laatste jaar in de avondlessen en overdag doe ik andere dingen (werk, rijles, sport). <===== dat is het plan.

zondag 19 april 2009 om 10:29
quote:yasmijn schreef op 19 april 2009 @ 10:22:
En lang, ook perfect voor klimmen.
En voor klimmers hoef je niet bang te zijn, die accepteren iedereen zoals ze zijn, omdat ze zelf vaak ook 'anders' zijn (of denken te zijn )
Geloof me, ik ken ze.Klopt, de meeste klimmers zijn niet eng. En de meeste klimmers praten uitsluitend over klimmen, da's ook heel rustgevend.
En lang, ook perfect voor klimmen.
En voor klimmers hoef je niet bang te zijn, die accepteren iedereen zoals ze zijn, omdat ze zelf vaak ook 'anders' zijn (of denken te zijn )
Geloof me, ik ken ze.Klopt, de meeste klimmers zijn niet eng. En de meeste klimmers praten uitsluitend over klimmen, da's ook heel rustgevend.

zondag 19 april 2009 om 10:30
zondag 19 april 2009 om 10:31
Vorig jaar at ik een tijd heel gezond, ik had altijd Activia, Actimel en een hele hoop bananen in huis. Brood at ik, ik kookte simpele dingen, af en toe een pizza of uit eten. Supergezond (alles verser dan vers, macrobiotisch, zonder vet) hoeft niet van me. Maar mijn maag is wel al verpest *herinnert zich nog terug te moeten voor bloedtest, want er klopte iets niet* maar ja, iedereen kent de reden daarvan wel, helaas...
Die jaren van destructie komen nooit meer terug, maar voor het eerst sinds lange, lange tijd denk ik: je kunt enkel nog omhoog (<===== da's geestelijk klimmen Koor, daar breken je nagels niet van).
Die jaren van destructie komen nooit meer terug, maar voor het eerst sinds lange, lange tijd denk ik: je kunt enkel nog omhoog (<===== da's geestelijk klimmen Koor, daar breken je nagels niet van).
zondag 19 april 2009 om 10:33
Klopt Yas, daarom temper ik mezelf. gezond eten is geen grote inspanning maar iets normaals, en verder richt ik me nu op studie, 1 sport en muziekles. Die muzieklessen duren 20 minuten (schandalig kort!), tennis een uurtje denk ik en studeren kan ik snel, gelukkig. Werken moet ook natuurlijk, en zo nu en dan mensen zien lijkt me ook wel fijn. Dat moet haalbaar zijn, en mocht dit allemaal lukken en gewoon a way of life worden, dan kan ik altijd nog ingredienten toevoegen.
zondag 19 april 2009 om 10:36
"smorgens 2 bammetjes en wat fruit(sap) gekookt eitje
Tussendoor: banaantje of wat dan ook.
Lunch, een paar bammetjes met gezond beleg, en tomaten enzo
Tussendoor: fruit of sultana's, je kunt dat zelf wel verzinnen.
Diner: gewone normale maaltijden met vis, vlees, groente en koolhydraten, aardappels, rijst of pasta.
Of maak een gevulde soep, ja, dat kun je wel, met veel groentes.
Tussendoor: banaantje of wat dan ook.
Lunch, een paar bammetjes met gezond beleg, en tomaten enzo
Tussendoor: fruit of sultana's, je kunt dat zelf wel verzinnen.
Diner: gewone normale maaltijden met vis, vlees, groente en koolhydraten, aardappels, rijst of pasta.
Of maak een gevulde soep, ja, dat kun je wel, met veel groentes.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.