Overig
alle pijlers
"Vrouwen en kinderen eerst"
maandag 13 juli 2020 om 14:04
Gisteravond waren we de film 'A night to remember' aan het kijken, een film uit 1958 over de Titanic.
De order was: 'vrouwen en kinderen eerst' en veel mannen die zorgde dat hun vrouw en kinderen in een sloep konden en afscheid namen, hartverscheurend. Zeker de vader die afscheid nam van zijn zoontje die in zijn armen lag te slapen voordat hij hem aan zijn vrouw gaf in de sloep.
En dat zette me aan het denken, wat als deze ramp van de Titanic zich in 2020 zou voordoen en er waren niet genoeg sloepen.
Zou de order dan nog steeds 'vrouwen en kinderen eerst' zijn? Zouden mannen dan nog steeds zorgen dat hun vrouwen en kinderen een veilige plek zouden hebben? Zou een man nog steeds zijn plek afstaan voor een vrouw?
"Vrouwen en kinderen eerst" is een uitspraak die stelt dat vrouwen en kinderen eerst gered moeten worden (in tegenstelling tot "iedereen voor zichzelf"), als niet alle personen uit een groep mensen in veiligheid kunnen worden gebracht. Tijdens het zinken van de Birkenhead in 1852 werd dit principe in praktijk gebracht, hoewel de uitspraak pas in 1860 werd bedacht.
Hoewel zij nooit werd opgenomen in de internationale scheepswet, werd de uitspraak populair door het gebruik op de RMS Titanic in 1912, waar als gevolg van dit principe 74% van de vrouwen aan boord werd gered, 52% van de kinderen en slechts 20% van de mannen.
Wat vinden jullie anno 2020 van het principe 'vrouwen en kinderen eerst'?
En zou dat nu nog worden toegepast als niet alle personen uit een groep mensen in veiligheid kunnen worden gebracht?
Vinden jullie dat mannen nu nog hun plaats behoren af te staan aan vrouwen en/of kinderen en hen horen te beschermen?
Of is het anno 2020 'iedereen voor zichzelf'?
De order was: 'vrouwen en kinderen eerst' en veel mannen die zorgde dat hun vrouw en kinderen in een sloep konden en afscheid namen, hartverscheurend. Zeker de vader die afscheid nam van zijn zoontje die in zijn armen lag te slapen voordat hij hem aan zijn vrouw gaf in de sloep.
En dat zette me aan het denken, wat als deze ramp van de Titanic zich in 2020 zou voordoen en er waren niet genoeg sloepen.
Zou de order dan nog steeds 'vrouwen en kinderen eerst' zijn? Zouden mannen dan nog steeds zorgen dat hun vrouwen en kinderen een veilige plek zouden hebben? Zou een man nog steeds zijn plek afstaan voor een vrouw?
"Vrouwen en kinderen eerst" is een uitspraak die stelt dat vrouwen en kinderen eerst gered moeten worden (in tegenstelling tot "iedereen voor zichzelf"), als niet alle personen uit een groep mensen in veiligheid kunnen worden gebracht. Tijdens het zinken van de Birkenhead in 1852 werd dit principe in praktijk gebracht, hoewel de uitspraak pas in 1860 werd bedacht.
Hoewel zij nooit werd opgenomen in de internationale scheepswet, werd de uitspraak populair door het gebruik op de RMS Titanic in 1912, waar als gevolg van dit principe 74% van de vrouwen aan boord werd gered, 52% van de kinderen en slechts 20% van de mannen.
Wat vinden jullie anno 2020 van het principe 'vrouwen en kinderen eerst'?
En zou dat nu nog worden toegepast als niet alle personen uit een groep mensen in veiligheid kunnen worden gebracht?
Vinden jullie dat mannen nu nog hun plaats behoren af te staan aan vrouwen en/of kinderen en hen horen te beschermen?
Of is het anno 2020 'iedereen voor zichzelf'?
woensdag 15 juli 2020 om 10:38
Je gaat door of niet, net zoals elke ouder/persoon die iemand heeft verloren. Genoeg ouders die hun kind verliezen door een stomme oorzaak zoals verdrinking of een ongeluk. Sommigen blijven de rest van hun leven met een trauma/schuldgevoel rondlopen, waarmee ze niet mee kunnen dealen. Sommigen blijven de rest van hun leven met een trauma/schuldgevoel rondlopen, waarmee ze zo goed mogelijk mee proberen te dealen. Niemand die uit zo'n heftige situatie komt, zal huppelend verder gaan met het leven, ook niet de mensen die het wel hebben meegemaakt, maar niet hebben hoeven kiezen/iemand verloren hebben. Die zullen ook denken, had ik meer kunnen doen?
Solomio schreef: ↑15-07-2020 09:47Maar dan nog is de vraag of dat biologisch zo geprogrammeerd is.
Ik ben er redelijk van overtuigd dat ik idd eerst mijn eigen masker op zou zetten.
Ben ik dan biologisch anders geprogrammeerd?
Of is het toch eerder aangeleerd gedrag, dat je als vrouw je altijd moet wegcijferen voor je (man en) kind?
Of misschien heb je een realistischer beeld van jezelf? Of durf je het gewoon toe te geven.
En ja, ons wordt zeker aangeleerd dat je als vrouw je jezelf voor iedereen moet wegcijferen en anderen (zeker een kind) altijd voor gaat. Altijd en overal in alles.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 15 juli 2020 om 10:52
25 jarige zoon, dat is wel een ver van mijn bed show.
Ik zal een poging wagen, maar nu hebben we het ineens over het afstaan van plekken. Dat is wel heel andere scenario, nu gaan we elkaar de reddingsboot uitwerken . Ik zie niet in , in welk scenario een peuter niet past .
Nu moeten we overboord springen om ruimte te maken voor de peuter begrijp ik?
Het ging toch om het redden van mensen in nood, niet na het redden bepalen wie de boot moet verlaten omdat er nog een peuter blijkt te zijn?
Nee ik spring niet overboord en mijn volwassen zoon moet dat voor zichzelf bepalen. natuurlijk wil je niet dat je kind zijn plaats afstaat maar
het gaat over een volwassen man van 25? Weet ik veel, laat die dat gewoon zelf bepalen.
Als ik het heb over het redden van MIJN kind heb ik het over peuter, niet over mijn volwassen kind.
Daar heb ik gewoon niet over nagedacht.
Maar zo kunnen we nog even doorgaan.
Wat als er 10 peuters zijn, wat als er 9 peuters en een bejaarde zijn. Etc etc...
ardni wijzigde dit bericht op 15-07-2020 10:55
5.25% gewijzigd
woensdag 15 juli 2020 om 10:53
De ouders die een kind hebben verloren door ziekte, hebben het buitengewoon zwaar.dianaf schreef: ↑15-07-2020 10:38Je gaat door of niet, net zoals elke ouder/persoon die iemand heeft verloren. Genoeg ouders die hun kind verliezen door een stomme oorzaak zoals verdrinking of een ongeluk. Sommigen blijven de rest van hun leven met een trauma/schuldgevoel rondlopen, waarmee ze niet mee kunnen dealen. Sommigen blijven de rest van hun leven met een trauma/schuldgevoel rondlopen, waarmee ze zo goed mogelijk mee proberen te dealen. Niemand die uit zo'n heftige situatie komt, zal huppelend verder gaan met het leven, ook niet de mensen die het wel hebben meegemaakt, maar niet hebben hoeven kiezen/iemand verloren hebben. Die zullen ook denken, had ik meer kunnen doen?
Of misschien heb je een realistischer beeld van jezelf? Of durf je het gewoon toe te geven.
En ja, ons wordt zeker aangeleerd dat je als vrouw je jezelf voor iedereen moet wegcijferen en anderen (zeker een kind) altijd voor gaat. Altijd en overal in alles.
Het scenario waarbij jij jezelf eerst hebt gered en je omdraait en je kind verzopen is ,lijkt mij persoonlijk nog een tandje pittiger.
woensdag 15 juli 2020 om 12:26
Ik denk dat veel mensen inderdaad niet realistisch zijn over hoe ze zich in noodsituaties zouden gedragen. De meeste mensen zijn niet zo heldhaftig of opofferend als ze zelf denken. Zelfbehoud is een behoorlijk sterk instinct.
Ik heb als kind een brandalarm in een grootwarenhuis meegemaakt. De grote brand van de Innovation lag toen bij de mensen nog vers in het geheugen. Ik heb zelf de ervaring gehad dat in de paniek veruit de meeste mensen de anderen, kinderen inbegrepen, opzij duwen ( al dan niet met geweld ) om zelf buiten te geraken.
Ik kan dat best begrijpen en ik zou waarschijnlijk ook proberen mezelf te redden in plaats van een mij onbekend kind.
woensdag 15 juli 2020 om 12:36
Hangt van de soort af. Je kunt het hier niet hebben over DE natuur.
Er is een kikkersoort (waarvan ik de naam even kwijt ben) die z'n eigen jongen opvreet.
Konijnen en hamsters doen dat soms ook. Het schijnt dat zelfs de voorbeeldige ijsbeermoeder dat de laatste jaren is gaan doen, wegens honger door klimaatverandering.
woensdag 15 juli 2020 om 12:41
woensdag 15 juli 2020 om 13:28
Bekijk het abstract.ardni schreef: ↑15-07-2020 10:5225 jarige zoon, dat is wel een ver van mijn bed show.
Ik zal een poging wagen, maar nu hebben we het ineens over het afstaan van plekken. Dat is wel heel andere scenario, nu gaan we elkaar de reddingsboot uitwerken . Ik zie niet in , in welk scenario een peuter niet past .
Nu moeten we overboord springen om ruimte te maken voor de peuter begrijp ik?
Het ging toch om het redden van mensen in nood, niet na het redden bepalen wie de boot moet verlaten omdat er nog een peuter blijkt te zijn?
Nee ik spring niet overboord en mijn volwassen zoon moet dat voor zichzelf bepalen. natuurlijk wil je niet dat je kind zijn plaats afstaat maar
het gaat over een volwassen man van 25? Weet ik veel, laat die dat gewoon zelf bepalen.
Als ik het heb over het redden van MIJN kind heb ik het over peuter, niet over mijn volwassen kind.
Daar heb ik gewoon niet over nagedacht.
Maar zo kunnen we nog even doorgaan.
Wat als er 10 peuters zijn, wat als er 9 peuters en een bejaarde zijn. Etc etc...
Dus gewoon de absolute keuze tussen de dood van een kind en volwassene.
Waarom zou daarbij de redding van het kind steeds de prioriteit moeten zijn?
Het gegeven voorbeeld is hierbij vrij slecht in mijn optiek omdat er nu eenmaal meer kleuters passen op een sloep dan volwassenen.
Wat zou je mening zijn als buitenstaander?
woensdag 15 juli 2020 om 13:40
In de realiteit zullen dit er meerderen zijn, mannen zijn soms zeer risico nemend als ze menen dat er een beloning is, en het is nog steeds taboe om te zeggen dat het leven jou gestolen kan worden.
woensdag 15 juli 2020 om 16:16
Hm... er zijn er vast wel meer waar dat mee speelt, maar het is taboe om dat te vinden, zeker als je (relatief) jong en gezond bent. Van ouderen en zieken wordt het toch meer geaccepteerd.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 15 juli 2020 om 21:53
Solomio schreef: ↑15-07-2020 09:47Maar dan nog is de vraag of dat biologisch zo geprogrammeerd is.
Ik ben er redelijk van overtuigd dat ik idd eerst mijn eigen masker op zou zetten.
Ben ik dan biologisch anders geprogrammeerd?
Of is het toch eerder aangeleerd gedrag, dat je als vrouw je altijd moet wegcijferen voor je (man en) kind?
Ik denk dat je echt biologisch anders geprogrammeerd bent als je je eigen leven belangrijker vindt dan het leven van je kinderen.
woensdag 15 juli 2020 om 21:55
De drang van mensen om te overleven is heel groot.
Als ik niet zou willen leven, zou ik daar zelf voor kiezen en zou ik niet om willen komen door een vliegtuigramp of willen verdrinken.
woensdag 15 juli 2020 om 21:57
Duchesnea schreef: ↑15-07-2020 12:26Ik denk dat veel mensen inderdaad niet realistisch zijn over hoe ze zich in noodsituaties zouden gedragen. De meeste mensen zijn niet zo heldhaftig of opofferend als ze zelf denken. Zelfbehoud is een behoorlijk sterk instinct.
Ik heb als kind een brandalarm in een grootwarenhuis meegemaakt. De grote brand van de Innovation lag toen bij de mensen nog vers in het geheugen. Ik heb zelf de ervaring gehad dat in de paniek veruit de meeste mensen de anderen, kinderen inbegrepen, opzij duwen ( al dan niet met geweld ) om zelf buiten te geraken.
Ik kan dat best begrijpen en ik zou waarschijnlijk ook proberen mezelf te redden in plaats van een mij onbekend kind.
Ja, een voor jou onbekend kind, dat kan ik ook nog begrijpen. Maar je eigen kind toch niet?
woensdag 15 juli 2020 om 22:25
Ik denk dat jij biologisch ook zo geprogrammeerd bent, maar cultureel ben je anders geprogrammeerd.Georgia19zoveel schreef: ↑15-07-2020 21:53Ik denk dat je echt biologisch anders geprogrammeerd bent als je je eigen leven belangrijker vindt dan het leven van je kinderen.
En ik denk dat in uiterste noodsituaties je biologische programma het overneemt.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
woensdag 15 juli 2020 om 22:31
Ik denk net andersom. Ik denk ook dat je biologische programma het overneemt. Ik denk alleen dat mensen en dan met name vrouwen, altijd eerst hun kinderen zullen redden. Daarna zichzelf.
woensdag 15 juli 2020 om 22:49
Wetenschappers denken juist dat het door het “biologisch programma” logisch is je kind te redden en niet jezelf. De jeugd is belangrijker. Zodat ook zij zich succesvol voortplanten en de mens blijft bestaan. De jeugd is gezonder, frisser en uiteindelijk ook weer sterker. De reden dat het überhaupt onderzocht is, is omdat zoveel ouders zichzelf ook daadwerkelijk hebben opgeofferd voor hun kinderen. Liefde bestaat sowieso niet zoals wij het graag zien. Het is allemaal biologie. Liefde is een prima motivatie om de genen door te geven en je kinderen te verzorgen.
woensdag 15 juli 2020 om 22:54
Heb je daar een linkje van?Sjulia schreef: ↑15-07-2020 22:49Wetenschappers denken juist dat het door het “biologisch programma” logisch is je kind te redden en niet jezelf. De jeugd is belangrijker. Zodat ook zij zich succesvol voortplanten en de mens blijft bestaan. De jeugd is gezonder, frisser en uiteindelijk ook weer sterker. De reden dat het überhaupt onderzocht is, is omdat zoveel ouders zichzelf ook daadwerkelijk hebben opgeofferd voor hun kinderen. Liefde bestaat sowieso niet zoals wij het graag zien. Het is allemaal biologie. Liefde is een prima motivatie om de genen door te geven en je kinderen te verzorgen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
woensdag 15 juli 2020 om 23:24
Nee dat komt uit een biologisch/psychologisch boek(en) Al is het wel gewoon de algemene aanname waarom moeders/vaders hun kinderen redden en bereid zijn zichzelf op te offeren in dat proces. Voortplanting en ons DNA doorgeven (en beschermen) is onze grootste motivatie uiteindelijk. Het komt ook door hormonen, daar kan ik wel wat linkjes van vinden. https://www.google.nl/amp/s/www.dailyma ... -kids.html en hier zitten nog wat linkjes tussen https://theconversation.com/amp/psychol ... oes-115341
woensdag 15 juli 2020 om 23:33
Maar biologisch gezien overleven de meeste kinderen niet zonder hun ouders, dus is het nog steeds onlogisch.Sjulia schreef: ↑15-07-2020 23:24Nee dat komt uit een biologisch/psychologisch boek(en) Al is het wel gewoon de algemene aanname waarom moeders/vaders hun kinderen redden en bereid zijn zichzelf op te offeren in dat proces. Voortplanting en ons DNA doorgeven (en beschermen) is onze grootste motivatie uiteindelijk. Het komt ook door hormonen, daar kan ik wel wat linkjes van vinden. https://www.google.nl/amp/s/www.dailyma ... -kids.html en hier zitten nog wat linkjes tussen https://theconversation.com/amp/psychol ... oes-115341
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
woensdag 15 juli 2020 om 23:42
“Of is het anno 2020 ieder voor zichzelf?”
Ja. Vrouwen en kinderen eerst, was ooit een ongeschreven regel, een mentaliteit, hoffelijkheid, ridderlijkheid, geef het maar een naam.
Kijk om je heen naar de mens van tegenwoordig. Egoïsme ten top.
Ieder voor zich. Red jij als vrouw liever een ander kind of je eigen man? Eigen hachje is voor iedereen prio 1. Ja ook voor degenen die het tegendeel roepen. En ja, ook voor mij.
Ja. Vrouwen en kinderen eerst, was ooit een ongeschreven regel, een mentaliteit, hoffelijkheid, ridderlijkheid, geef het maar een naam.
Kijk om je heen naar de mens van tegenwoordig. Egoïsme ten top.
Ieder voor zich. Red jij als vrouw liever een ander kind of je eigen man? Eigen hachje is voor iedereen prio 1. Ja ook voor degenen die het tegendeel roepen. En ja, ook voor mij.
woensdag 15 juli 2020 om 23:44
biological altruism. Google dat maar. Met de term Mother erbij. (Moeders vertonen over het algemeen dit gedrag vaker) er zijn diersoorten (wij ook dus) die bereid zijn kinderen van andere te verzorgen. Bepaalde spinnen offeren zichzelf ook bewust op voor hun jong of zelfs voor het nageslacht van andere spinnen.
