Overig
alle pijlers
Schaamteloze acties of uitspraken van bekenden bij ziekte
woensdag 30 december 2020 om 17:45
Ben fan van dit soort topics (nu de variant "in kraamtijd" aan het volgen), en na een aantal reacties doe ik niet eens meer moeite om mijn kaak op te rapen van de grond.
Dus nu een topic voor de schaamteloze acties en uitspraken bij korte of chronisch ziek zijn. Ik hou wel mijn hart wel een beetje vast voor wat er zal komen. Want we weten inmiddels hoe bot en apathisch mensen kunnen zijn.
Dus nu een topic voor de schaamteloze acties en uitspraken bij korte of chronisch ziek zijn. Ik hou wel mijn hart wel een beetje vast voor wat er zal komen. Want we weten inmiddels hoe bot en apathisch mensen kunnen zijn.
woensdag 30 december 2020 om 21:59
Toch heftig dat ie zoveel aanvallen heeft nog. En ook lastig loslaten voor jou.yette schreef: ↑30-12-2020 20:44Hij is nu een vrolijke, stoere jongeman van 23
Tot de vwo-brugklas ontwikkelde hij zich bovengemiddeld goed, maar inmiddels heeft hij een flinke beperking. Zijn broertje van 15 is hem vorig jaar voorbij gegroeid. Hij heeft nog steeds dagelijks aanvallen. Soms tientallen. Als het ivm de epilepsie lukt, gaat hij een paar dagen per week naar dagbesteding. En volgende maand verhuist hij toch maar naar een instelling
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
woensdag 30 december 2020 om 22:01
Alsof iemand voor de lol in zo’n ding zit.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
woensdag 30 december 2020 om 22:02
Wat lief dat jij haar insmeerde! Ik wist soms ook van ellende niet wat ik er mee moest, zeker als puber niet. Nu heb ik wat meer schijt. Maar het doet soms z’n pijn. Tijdje terug lagen al mijn vingertoppen open en zelfs als ik heel zachtjes verkeerd tegen bijvoorbeeld de deur stoot stonden de tranen al in m’n ogen. Of als de huid zo strak wordt dat je je vingers niet meer kunt bewegen.Maloochem schreef: ↑30-12-2020 21:38Hier word ik zo verdrietig van
Toen ik net op kamers ging had ik een huisgenoot met ook hele erge eczeem. Ze wist soms van wanhoop niet meer wat ze moest doen. Dan liet ze zich op mijn bed vallen en ging ik haar insmeren. Ze vroeg elke keer weer: "Maar vind je het niet vies?" Want zij kreeg ook zovaak van die opmerkingen. En ik dacht alleen maar dat ik het zo erg voor haar vond
Enige voordeel is dat ik thuis niet hoef af te wassen. Dat doet m’n partner zodat mijn handen niet nat hoeven worden
(En anders doe ik het met handschoenen ha)
Ben goed in andere dingen, maar spelling en grammatica horen daar niet bij.
woensdag 30 december 2020 om 22:05
Als kind en jonge puber vond ik opmerkingen van volwassenen over mijn brandwond niet leuk (‘Ieeuw wat is dat?’, ‘Dat kun je beter bedekken er lopen hier ook nog kleine kinderen rond’, ‘Ja dat komt ervan als je met vuurwerk speelt’). Maar het is iets dat je buiten het zwembad/strand niet aan mij kunt zien dus de hoeveelheid viel mee.
Herseninfarct:
- moeder, de stroke-unit huilend binnen vallend: ‘Wat doe je mij aan!’
- ook moeder, eerste verjaardag na infarct met haar cadeau: ‘Het is het babybotox pakket met fillers. Dat maken ze je gezicht weer symmetrisch en dan ziet niemand er nog iets van’
(In her defence: ze kocht wel matching trainingspakken en is een half jaar lang iedere ochtend langsgekomen om te oefenen met lopen)
- schoolpleinloeder, heeft het gerucht verspreid dat ik een fors alcoholprobleem zou hebben (en dat kwam mijn kind ook te weten)
- Raar wijf van aangrenzend tafeltje op terras waar vriendin en ik gaan zitten na weer een rondje fysiotherapie, vriendin bestelde twee Hugo’s: ‘Ik denk dat u al genoeg heeft gehad’
- zelfbenoemde moeder Theresa die voor zoon op haar knieën gaat zitten en midden in de AH een gesprek met zoon begint: ‘Is jouw mama vaker zo? Waar is jouw papa? Kan ik misschien jouw oma voor je bellen? Zou je het fijn vinden als ik jouw oma voor je zou bellen?’
Herseninfarct:
- moeder, de stroke-unit huilend binnen vallend: ‘Wat doe je mij aan!’
- ook moeder, eerste verjaardag na infarct met haar cadeau: ‘Het is het babybotox pakket met fillers. Dat maken ze je gezicht weer symmetrisch en dan ziet niemand er nog iets van’
(In her defence: ze kocht wel matching trainingspakken en is een half jaar lang iedere ochtend langsgekomen om te oefenen met lopen)
- schoolpleinloeder, heeft het gerucht verspreid dat ik een fors alcoholprobleem zou hebben (en dat kwam mijn kind ook te weten)
- Raar wijf van aangrenzend tafeltje op terras waar vriendin en ik gaan zitten na weer een rondje fysiotherapie, vriendin bestelde twee Hugo’s: ‘Ik denk dat u al genoeg heeft gehad’
- zelfbenoemde moeder Theresa die voor zoon op haar knieën gaat zitten en midden in de AH een gesprek met zoon begint: ‘Is jouw mama vaker zo? Waar is jouw papa? Kan ik misschien jouw oma voor je bellen? Zou je het fijn vinden als ik jouw oma voor je zou bellen?’
Nee heb je, ja kun je krijgen
woensdag 30 december 2020 om 22:05
Ik heb onlangs te horen gekregen dat ik borstkanker heb.
Nu ben ik van nature altijd optimistisch en vrolijk ingesteld, dus dat ben ik ook nu gewoon.
Kreeg ik laatst van mijn moeder te horen dat zij en mijn tante mij “veel te vrolijk” vinden voor iemand die net weet dat ze kanker heeft.
Uh ja?
Wat moet ik dan?
Depressief in een hoekje gaan zitten huilen?
Dacht het niet!
Ik weet best dat dit ernstig is en natuurlijk zal ik straks tijdens de chemo’s af en toe wel anders piepen, maar hallo zeg!
Mag ik alsjeblieft zelf bepalen hoe ik me voel??
Nu ben ik van nature altijd optimistisch en vrolijk ingesteld, dus dat ben ik ook nu gewoon.
Kreeg ik laatst van mijn moeder te horen dat zij en mijn tante mij “veel te vrolijk” vinden voor iemand die net weet dat ze kanker heeft.
Uh ja?
Wat moet ik dan?
Depressief in een hoekje gaan zitten huilen?
Dacht het niet!
Ik weet best dat dit ernstig is en natuurlijk zal ik straks tijdens de chemo’s af en toe wel anders piepen, maar hallo zeg!
Mag ik alsjeblieft zelf bepalen hoe ik me voel??
woensdag 30 december 2020 om 22:06
Dat is zo, het is vaak onbehouwen gedrag, maar ik neem aan dat de meerderheid niet bewust wil kwetsen. Dat neemt niet weg dat mensen best gewezen mogen worden op het feit dat hun opmerking wel kwetsend overkwam. Anders beseffen ze dat misschien niet eens.
Mijn vader is overleden aan dezelfde soort kanker als mijn schoonvader enkele jaren eerder. Toen ik mijn schoonmoeder vertelde dat mijn vader terminaal ziek was zei ze: ach, wat rot. Ja, wij hebben dat ook gehad. Nou weet jij ook wat het is.
Misschien niet opzettelijk om te kwetsen, maar het was een definitieve deuk in onze verstandhouding. Ik ben er erg verdrietig om geweest. Achteraf ben ik blij dat ik haar dat ook meteen verteld heb. Daarmee was niet meteen de kous af, dat niet.
woensdag 30 december 2020 om 22:08
stippelbeestje schreef: ↑30-12-2020 22:05Ik heb onlangs te horen gekregen dat ik borstkanker heb.
Nu ben ik van nature altijd optimistisch en vrolijk ingesteld, dus dat ben ik ook nu gewoon.
Kreeg ik laatst van mijn moeder te horen dat zij en mijn tante mij “veel te vrolijk” vinden voor iemand die net weet dat ze kanker heeft.
Uh ja?
Wat moet ik dan?
Depressief in een hoekje gaan zitten huilen?
Dacht het niet!
Ik weet best dat dit ernstig is en natuurlijk zal ik straks tijdens de chemo’s af en toe wel anders piepen, maar hallo zeg!
Mag ik alsjeblieft zelf bepalen hoe ik me voel??
Wat wil je moeder dan bereiken door zoiets tegen je te zeggen? Raar hoor.
woensdag 30 december 2020 om 22:10
Wat erg dat je dat mee hebt moeten maken, Lemoos.lemoos2 schreef: ↑30-12-2020 22:05Als kind en jonge puber vond ik opmerkingen van volwassenen over mijn brandwond niet leuk (‘Ieeuw wat is dat?’, ‘Dat kun je beter bedekken er lopen hier ook nog kleine kinderen rond’, ‘Ja dat komt ervan als je met vuurwerk speelt’). Maar het is iets dat je buiten het zwembad/strand niet aan mij kunt zien dus de hoeveelheid viel mee.
Herseninfarct:
- moeder, de stroke-unit huilend binnen vallend: ‘Wat doe je mij aan!’
- ook moeder, eerste verjaardag na infarct met haar cadeau: ‘Het is het babybotox pakket met fillers. Dat maken ze je gezicht weer symmetrisch en dan ziet niemand er nog iets van’
(In her defence: ze kocht wel matching trainingspakken en is een half jaar lang iedere ochtend langsgekomen om te oefenen met lopen)
- schoolpleinloeder, heeft het gerucht verspreid dat ik een fors alcoholprobleem zou hebben (en dat kwam mijn kind ook te weten)
- Raar wijf van aangrenzend tafeltje op terras waar vriendin en ik gaan zitten na weer een rondje fysiotherapie, vriendin bestelde twee Hugo’s: ‘Ik denk dat u al genoeg heeft gehad’
- zelfbenoemde moeder Theresa die voor zoon op haar knieën gaat zitten en midden in de AH een gesprek met zoon begint: ‘Is jouw mama vaker zo? Waar is jouw papa? Kan ik misschien jouw oma voor je bellen? Zou je het fijn vinden als ik jouw oma voor je zou bellen?’
woensdag 30 december 2020 om 22:11
Wat erg dat mensen denken dat je een alcohol probleem hebt. Echt erg dat mensen niet verder kijken of nadenkenlemoos2 schreef: ↑30-12-2020 22:05Als kind en jonge puber vond ik opmerkingen van volwassenen over mijn brandwond niet leuk (‘Ieeuw wat is dat?’, ‘Dat kun je beter bedekken er lopen hier ook nog kleine kinderen rond’, ‘Ja dat komt ervan als je met vuurwerk speelt’). Maar het is iets dat je buiten het zwembad/strand niet aan mij kunt zien dus de hoeveelheid viel mee.
Herseninfarct:
- moeder, de stroke-unit huilend binnen vallend: ‘Wat doe je mij aan!’
- ook moeder, eerste verjaardag na infarct met haar cadeau: ‘Het is het babybotox pakket met fillers. Dat maken ze je gezicht weer symmetrisch en dan ziet niemand er nog iets van’
(In her defence: ze kocht wel matching trainingspakken en is een half jaar lang iedere ochtend langsgekomen om te oefenen met lopen)
- schoolpleinloeder, heeft het gerucht verspreid dat ik een fors alcoholprobleem zou hebben (en dat kwam mijn kind ook te weten)
- Raar wijf van aangrenzend tafeltje op terras waar vriendin en ik gaan zitten na weer een rondje fysiotherapie, vriendin bestelde twee Hugo’s: ‘Ik denk dat u al genoeg heeft gehad’
- zelfbenoemde moeder Theresa die voor zoon op haar knieën gaat zitten en midden in de AH een gesprek met zoon begint: ‘Is jouw mama vaker zo? Waar is jouw papa? Kan ik misschien jouw oma voor je bellen? Zou je het fijn vinden als ik jouw oma voor je zou bellen?’
Ik wordt echt verdrietig van dit topic
Ben goed in andere dingen, maar spelling en grammatica horen daar niet bij.
woensdag 30 december 2020 om 22:14
3_14pac schreef: ↑30-12-2020 22:02Wat lief dat jij haar insmeerde! Ik wist soms ook van ellende niet wat ik er mee moest, zeker als puber niet. Nu heb ik wat meer schijt. Maar het doet soms z’n pijn. Tijdje terug lagen al mijn vingertoppen open en zelfs als ik heel zachtjes verkeerd tegen bijvoorbeeld de deur stoot stonden de tranen al in m’n ogen. Of als de huid zo strak wordt dat je je vingers niet meer kunt bewegen.
Enige voordeel is dat ik thuis niet hoef af te wassen. Dat doet m’n partner zodat mijn handen niet nat hoeven worden
(En anders doe ik het met handschoenen ha)
Wat ik toen vooral hoopte met het smeren is niet alleen dat het smeren haar zou helpen (soms kon ze van wanhoop niet zelf smeren omdat het gewoon te veel was of ze niet kon stoppen met krabben), maar ook om haar te laten zien dat het niet vies is.
Ik denk dat voor veel aandoeningen geldt: tot je het van dichtbij meemaakt heb je eigenlijk geen idee wat het is. Nu, 20 jaar later, als ik een klein wondje heb en ik het vervelend vind, denk ik aan haar. Ik voel nog altijd die diepe kloven in haar handen, polsen, binnenkant van haar ellebogen, overal. Dat moet onvoorstelbaar veel pijn doen.
En dan daar bovenop de harteloosheid van mensen....
Gelukkig is er één voordeeltje bij jou, dat je niet hoeft af te wassen
woensdag 30 december 2020 om 22:18
Als puber brak ik mijn enkel tijdens gym. Ik wist zeker dat het gebroken was, ik voelde het namelijk 'knappen'. Daarnaast had ik mijn andere enkel ook al eens stuk gehad dus ik herkende het gevoel gelijk. Maar ik ben geen pieper, helemaal niet. Sterker nog, de pijn viel me alles mee. Eenmaal op de eerste hulp weigerde de arts in eerste instantie een foto te laten maken. 'Ik huilde niet dus het zou wel een beetje meevallen, of ik misschien nog een toets had die dag?'
Na flink aandringen is de foto gemaakt, enkel was op meerdere plekken stuk en moest rechtgezet worden. Behandelend arts helaas niet weer gezien om dit nog even recht te zetten.
Na flink aandringen is de foto gemaakt, enkel was op meerdere plekken stuk en moest rechtgezet worden. Behandelend arts helaas niet weer gezien om dit nog even recht te zetten.
woensdag 30 december 2020 om 22:21
Ik vind het nogal triviaal als ik de verhalen van anderen zo lees. Mijn God zeg. ‘Je hebt je haar nog’, ‘dus toen heb je gelogen bij de dokter’ of ‘ik zou ook een rolstoel nodig hebben als ik de hele dag niets deed’.
Nee heb je, ja kun je krijgen
woensdag 30 december 2020 om 22:22
opgelucht?boontje89 schreef: ↑30-12-2020 20:54Zo ga je lekker?! Misschien moet je je zelf eens een beetje beter gaan inlezen voor je mensen zo veroordeelt zeg. Ten eerste is ouderdomsdiabetes een term die gebruikt werd om type 2 aan te duiden. Ten tweede lijken overgewicht en leeftijd een rol te spelen bij diabetes type 2 maar is dit ook in veel gevallen niet zo. Mijn zoon (onder de tien nog hebben we het over) heeft diabetes type 2. Geen overgewicht en geen gebrek aan lichaamsbeweging. Helaas is een dieet bij hem niet voldoende. Maar gelukkig heb jij DE oplossing, hij moet gewoon minder vreten. Echt top, dat jij deze -totaal niet kortzichtige- wijsheid gewoon in pacht heb! Ik denk dat ik zijn volgende afspraak bij diabeter maar afbel en vraag of ze jou wijsheden even in een foldertje willen drukken en aan alle ouders willen rondsturen. Al dat gedoe, we hongeren ze gewoon uit en als we dat grondig genoeg doen zullen ze inderdaad geen last meer hebben van hun ziekte!
woensdag 30 december 2020 om 22:26
Dopperfles schreef: ↑30-12-2020 18:17Diagnose kanker met uitzaaiingen. Baarmoeder, eierstokken, steunweefsel, lymfklieren etc allemaal verwijderd.
Zus: “Ach gelukkig heb je je haar nog”.
anoniem_401860 wijzigde dit bericht op 31-12-2020 09:38
71.28% gewijzigd
woensdag 30 december 2020 om 22:26
Geen enkele ervaring hier is triviaal
Een heel dierbaar persoon heeft NAH, met zichtbare sporen. Soms kan hij niet goed praten (door wat dan ook in zijn hoofd) dus heeft hij altijd een kaartje bij zich met: "Ik heb geen drugs gebruikt en ik heb geen alcohol op. Ik heb nah.." Er zijn nog steeds mensen die het weigeren te lezen wanneer hij het laat zien als er iets aan de hand is, en denken dat hij gedronken heeft.
woensdag 30 december 2020 om 22:30
Dan een grappige:
Door dat infarct moet ik bloedverdunners slikken. Dan heb je al heel snel blauwe plekken. Daarnaast val ik vaker dan gemiddeld dus er zijn altijd plekken te zien in diverse stadia van genezing. Op de laatste vakantie voor Corona, liggend aan een zwembad van een resort, komt een kordate Brabantse naar mij toe met de woorden: “Dat hoef je echt niet te pikken meid! Echt niet! Als je hier iemand nodig hebt...wij zitten in 13 B. 13 B.’. Ik probeerde er nog tussen te komen want ik begreep wel wat zij dacht. Intussen komt man naar mij toe met de glazen cola van de bar, zet zijn Mr charm smile op in het kader van ‘sociaal doen’ en zegt ‘hallo’ tegen de vrouw. De Brabantse was bloedlink en on fire en gilt: ‘Moet je bij mij proberen! Klootzak die je bent!’
Ik ben later naar dat appartement gegaan en heb haar uitgelegd waarom ik zo bont en blauw ben. En ze was ook vrouw genoeg om man haar excuses aan te bieden. Man en ik dachten dat ze vast ook het een en ander had meegemaakt in haar leven en ze bedoelde het allemaal niet slecht, dat was duidelijk.
Nee heb je, ja kun je krijgen
woensdag 30 december 2020 om 22:32
Niet quoten
Ik heb door NAH moeite met mijn spraak gekregen. Ik kan nog steeds 'gewoon' praten, maar het is anders en onduidelijker geworden.
Mijn man kreeg de vraag of ik nu een debiel was, omdat het wel zo klinkt als ik aan het praten ben.
Ik heb door NAH moeite met mijn spraak gekregen. Ik kan nog steeds 'gewoon' praten, maar het is anders en onduidelijker geworden.
Mijn man kreeg de vraag of ik nu een debiel was, omdat het wel zo klinkt als ik aan het praten ben.
anoniem_64b8ffc69f869 wijzigde dit bericht op 30-12-2020 22:33
3.95% gewijzigd
woensdag 30 december 2020 om 22:33
Hoe krijgt iemand het zn strot uit zonder te weten hoe en wat.lemoos2 schreef: ↑30-12-2020 22:05Als kind en jonge puber vond ik opmerkingen van volwassenen over mijn brandwond niet leuk (‘Ieeuw wat is dat?’, ‘Dat kun je beter bedekken er lopen hier ook nog kleine kinderen rond’, ‘Ja dat komt ervan als je met vuurwerk speelt’). Maar het is iets dat je buiten het zwembad/strand niet aan mij kunt zien dus de hoeveelheid viel mee.
Ongelofelijk...
anoniem_401860 wijzigde dit bericht op 31-12-2020 09:39
29.29% gewijzigd
woensdag 30 december 2020 om 22:33
In mijn omgeving heb ik mensen dat wel eens horen zeggen met de bedoeling “joh, ga je niet groot houden, krop je verdriet niet op, laat het maar komen als je verdrietig bent, we zijn bang dat je het wegstopt”,
Onhandig en een beetje paternalistisch misschien, maar ik vind het niet zozeer schaamteloos.
woensdag 30 december 2020 om 22:36
lemoos2 schreef: ↑30-12-2020 22:30Dan een grappige:
Door dat infarct moet ik bloedverdunners slikken. Dan heb je al heel snel blauwe plekken. Daarnaast val ik vaker dan gemiddeld dus er zijn altijd plekken te zien in diverse stadia van genezing. Op de laatste vakantie voor Corona, liggend aan een zwembad van een resort, komt een kordate Brabantse naar mij toe met de woorden: “Dat hoef je echt niet te pikken meid! Echt niet! Als je hier iemand nodig hebt...wij zitten in 13 B. 13 B.’. Ik probeerde er nog tussen te komen want ik begreep wel wat zij dacht. Intussen komt man naar mij toe met de glazen cola van de bar, zet zijn Mr charm smile op in het kader van ‘sociaal doen’ en zegt ‘hallo’ tegen de vrouw. De Brabantse was bloedlink en on fire en gilt: ‘Moet je bij mij proberen! Klootzak die je bent!’
Ik ben later naar dat appartement gegaan en heb haar uitgelegd waarom ik zo bont en blauw ben. En ze was ook vrouw genoeg om man haar excuses aan te bieden. Man en ik dachten dat ze vast ook het een en ander had meegemaakt in haar leven en ze bedoelde het allemaal niet slecht, dat was duidelijk.
Dit is super grappig (met een zwart randje), maar wat een stoere vrouw! Niet wegkijken toen ze bepaalde signalen zag en er op af. En daarna ook excuses aanbieden. Geweldig!
