Taalfouten en geloofwaardigheid

Wilhetnietweten schreef: ↑

10-04-2019 14:42

Het niet kunnen toepassen van de spellingsregels, met name bij de werkwoordspelling, is één van de kenmerken van dyslexie.

Het zal je wellicht verbazen, maar ik heb vóór het plaatsen van mijn vorige reactie nog even snel de kenmerken van dyslexie opgezocht en - tada - het niet kunnen toepassen van vervoegingsregels is géén kenmerk van dyslexie! Wat mij betreft mag je alles op één hoop gooien hoor, maar waar hebben we het dan nog over?

Voor wat betreft de echte dyslecten ben ik het uiteraard met je eens dat die aandoening geen weerspiegeling is van hun intellect, noch in negatieve noch in positieve zin.

tantejans schreef: ↑

10-04-2019 14:55

Ik vind trouwens dat mensen soms echt onbeleefd zijn, want het gebeurt regelmatig dat ze een vraagteken sturen als je niet direct reageert of meestal zelfs een rijtje ??????

Ik vind dat erg opdringerig overkomen.

Dat vind ik ook onbeleefd.
Het zou me irriteren.
Ik zou geneigd zijn '!!!!!!' terug te sturen, maar dat komt zeker niet zo professioneel over?

tantejans schreef: ↑

10-04-2019 14:46

Ja, dat is een goed idee, soms ben ik misschien ineens een tikje te wantrouwend.

Het zou al schelen als er een naam bij stond en als er een telefoonnummer had bijgestaan dan had ik het bericht ook een stuk serieuzer genomen, maar dat was dus niet zo.

Ja, je bent de wantrouwend. En daarbij ga je er te makkelijk vanuit dat mensen allerlei gegevens gelijk geven of dingen duidelijk maken. Dat is vaak niet zo. Je moet je klanten een beetje (bege)leiden in hun vraag. Zodat het voor beiden duidelijk is wat er gevraagd wordt.

Kleine moeite om terug te mailen; bedankt voor uw bericht, graag zou ik even telefonisch contact willen hebben zodat we het een en ander kunnen bespreken. Of je mailt iets van; bedankt voor uw bericht, voor we een afspraak inplannen zou ik graag de volgende gegegevens willen of als u dit telefonisch wilt doen, dan zou ik graag uw naam, telefoonnummer willen zodat ik u kan bellen.
Desnoods zet je een formulier op je website voor een afspraak te maken, waarbij je mensen verplicht om minimaal naam, telefoonnummer/email in te vullen.

tantejans schreef: ↑

10-04-2019 15:01

Dat foutje wat ik in de openingspost maakte, in plaats van spelfoutje typte ik splefoutje, zou dat een uiting van dyslexie kunnen zijn?

Of uit dyslexie zich heel anders?

Ach, indien iedereen niet nagelezen en ongecorrigeerde kladversies zou plaatsen, dan zouden er een boel méér aandoeningen bestaan.
Ik schrijf bijvoorbeeld bijna automatisch ie, ook waar ei hoort te staan en dat blijkt nu wèl een eigenschap van dyslexie te zijn. Ben ik dyslectisch? Ik vermoed het niet, ik type soms te snel, ik lees wel na en ik weet meestal hoe het woord correct dient te worden geschreven omdat ik zinsontleding toepas terwijl ik schrijf. En in het uiterste geval zoek ik het op of gebruik een spellchecker in de (vaak ijdele) hoop dat ik het de volgende keer wel gewoon goed schrijf. Maar dat ben ik: ik vind taal uiterst belangrijk, ik beoordeel er mezelf op en ik beoordeel er anderen op. Het is een selectiecriterium zoals roken, drinken of een slechte adem.

tantejans schreef: ↑

10-04-2019 13:37

Nee, er stond: ik wil afsprak maken

Ik ben dan bang dat die persoon mijn website niet goed heeft gelezen of begrepen en met hele andere verwachtingen naar mij toe komt of zelfs in het geheel niet op komt dagen.

Want ze kunnen geen afspraak met je maken?

En omdat iemand krom Nederlands schrijft komt hij niet opdagen, jemig wat een nare vooroordelen heb jij zeg.

Mij is geleerd dat mensen met dyslexie een probleem hebben met niet-leerbare spelling. Ik zie dat ook bij mijn leerlingen: werkwoordsvervoegingen en naamvallen zijn geen groter probleem voor dyslecten dan voor niet-dyslecten.
Maar goed, misschien zit het net iets ingewikkelder dan dat.

HuLang schreef: ↑

10-04-2019 14:57

Het zal je wellicht verbazen, maar ik heb vóór het plaatsen van mijn vorige reactie nog even snel de kenmerken van dyslexie opgezocht en - tada - het niet kunnen toepassen van vervoegingsregels is géén kenmerk van dyslexie! Wat mij betreft mag je alles op één hoop gooien hoor, maar waar hebben we het dan nog over?

Voor wat betreft de echte dyslecten ben ik het uiteraard met je eens dat die aandoening geen weerspiegeling is van hun intellect, noch in negatieve noch in positieve zin.

Ik heb geen idee waar je gezocht hebt, maar ik heb de kenmerken hier even voor je op een rijtje gezet:

Kenmerken van dyslexie
Kinderen met dyslexie kunnen moeite hebben:

• Om het verschil te horen tussen klanken als m en n; p, t en k; s, f en g; eu, u en ui

• Om de klanken in volgorde te zetten, zoals bij ‘dorp’ en ‘drop’ of ‘12’ en ‘21’

• Om de aandacht te houden bij ‘klankinformatie’ (gesproken woord)

• Met het inprenten van reeksen, bijvoorbeeld tafels of spellingsregels

• Met het onthouden van vaste woordcombinaties, uitdrukkingen of gezegdes

• Met het onthouden van losse gegevens, zoals rijtjes, woordjes en jaartallen

Het gaat inderdaad niet om het toepassen, maar om het inprenten van regels. Maar als je de regels niet in je systeem krijgt, kun je ze ook niet toepassen.

Betty_Slocombe schreef: ↑

10-04-2019 15:24

Mij is geleerd dat mensen met dyslexie een probleem hebben met niet-leerbare spelling. Ik zie dat ook bij mijn leerlingen: werkwoordsvervoegingen en naamvallen zijn geen groter probleem voor dyslecten dan voor niet-dyslecten.
Maar goed, misschien zit het net iets ingewikkelder dan dat.

Taalgevoel zal zeker een rol spelen. Maar het is inderdaad net iets ingewikkelder dan een probleem hebben met niet-leerbare spelling. Het schrijven van het woord "dorp" valt onder leerbare spelling, Toch zijn dyslecten heel goed in staat om "drop" te schrijven. niet begrijpende wat ze verkeerd hebben gedaan.

Wilhetnietweten schreef: ↑

10-04-2019 15:41

Taalgevoel zal zeker een rol spelen. Maar het is inderdaad net iets ingewikkelder dan een probleem hebben met niet-leerbare spelling. Het schrijven van het woord "dorp" valt onder leerbare spelling, Toch zijn dyslecten heel goed in staat om "drop" te schrijven. niet begrijpende wat ze verkeerd hebben gedaan.

Ik heb altijd begrepen dat leerbare spelling is dat je "ik word" schrijft, maar "hij wordt." De stam+t-regel is dan leerbare spelling. Fouten als "luek" in plaats van "leuk" of "drop" in plaats van "dorp" zijn geen onderdeel van leerbare spelling: er is immers geen onderliggende grammaticale regel.

tantejans schreef: ↑

10-04-2019 15:25

Ik ben gewoon niet zo handig in het klantencontact en soms dus inderdaad een beetje te wantrouwend misschien.

Om niet verkeerd te reageren uit frustratie en onmacht reageerde ik in dit geval dus niet.
Ik wist even echt niet wat ik ermee aan moest.

En de laatste paar keren dat er iemand zonder af te melden niet kwam opdagen waren inderdaad buitenlanders en waarschijnlijk ook nog van die jochies van 16, dus soms word je gewoon in de maling genomen blijkbaar.

Dat vinden ze dan misschien erg grappig of zo.
Zulke mensen heb je ook, die het leuk vinden om allerlei valse afspraken te maken en je dan expres laten zitten.

Wat ik door de jaren heen al niet heb meegemaakt...echt niet grappig.

Ik probeer dus ergens op te selecteren en in dit geval was dat dus een optelsom van geen nummer, geen naam én slechte spelling en grammatica.

Enfin, voor een volgende keer weet je nu wat je kunt doen.
1. Reageren met een vraag om meer informatie.
2. Krijg je die wel, dan beoordelen of je een afspraak wil maken én dit communiceren dus of de afspraak maken of aangeven dat dit niet kan, want... (vul in: niet de dienst die jij biedt, je hebt geen ruimte in die periode, enz).
3. Krijg je die niet, dan reageren dat je zonder informatie helaas niet over kunt gaan tot het maken van een afspraak. Men kan het namelijk ook even vergeten zijn, dus een mooie herinnering.
4. Als je een afspraak met iemand maakt, zorg dat je alle relevante gegevens hebt (naam, adres, telnummer, mail) zodat je de factuur op kunt maken.
5. Heb je algemene voorwaarden waarin staat wat er gebeurd als iemand niet tijdig afzegt (of andere annuleringsvoorwaarden)? Zo ja, als je alle relevante gegevens hebt, dan kun je een factuur sturen als iemand niet op komt dagen.

Want het is ook, hoe duidelijker jij communiceert, hoe betrouwbaarder jij overkomt. En dat werkt óók in je voordeel als het niet tot een afspraak komt. De kans is dan groter dat iemand toch naar jou refereert, want de communicatie was prettig en duidelijk.

Wat ook wil helpen ter voorkoming dat mensen wel per ongeluk een afspraak vergeten is de dag van te voren nog een sms te sturen met een herinnering van de afspraak. Dat doet mijn tandarts nl ook. Erg handig.

Betty_Slocombe schreef: ↑

10-04-2019 15:24

Mij is geleerd dat mensen met dyslexie een probleem hebben met niet-leerbare spelling. Ik zie dat ook bij mijn leerlingen: werkwoordsvervoegingen en naamvallen zijn geen groter probleem voor dyslecten dan voor niet-dyslecten.
Maar goed, misschien zit het net iets ingewikkelder dan dat.

Ik denk dat het verder gaat dan alleen wat wel en niet aan te leren is. Als ik naar mijn vriend kijk: Dingen als au of ou, eu of ue, ie of i, y, ij of ei ziet hij gewoon niet. Ook c of s of k, v of w haalt hij door elkaar. Hij schrijft heel erg fonetisch. Ook teksten met veel afkortiongen zijn nie te doen voor hem.

Maar wat er ook bij komt kijken: door zijn dyslectie is hij heel onzeker geworden, hierdoor leest hij niet graag en vermijdt hij het zoveel mogelijk. In zijn jeugd werd lezen van huis uit niet gestimuleerd (sport was belangrijker dan school), en lezen kost hem nog steeds heel erg veel concentratie, tijd en moeite. Met als gevolg: ook de grammatica zit er niet goed in. Hij leest immers amper.

Ik denk dat door onzekerheid onder dyslecten (en andere moeilijk lezenden) het probleem nog eens versterkt wordt, waardoor ook de grammatica, interpuncties, enz er niet goed in zitten.

Dyslecten hbeben nsaat de oderngilgdnee ookerzan er ook lsat van dat ze hun fuoetn neit oenpmrekn. Ltsitag voor te slleten mieschen, maar dan vellan de dttd-mersisss dus neit op. Of maar de hlfet.

Ik heb een collega die "mits" en "tenzij" door elkaar haalt.
Daar krijg je hele rare werkinstructies van

feow schreef: ↑

10-04-2019 16:31

Dyslecten hbeben nsaat de oderngilgdnee ookerzan er ook lsat van dat ze hun fuoetn neit oenpmrekn. Ltsitag voor te slleten mieschen, maar dan vellan de dttd-mersisss dus neit op. Of maar de hlfet.

En dit is voor mij dus wel weer redelijk te lezen. Ik heb namelijk geleerd om van lettercombinaties een woord te maken want letter voor letter leren lezen was een drama. Als de eerste en laatste letter goed staan kom ik er meestal wel uit.

HuLang schreef: ↑

10-04-2019 14:10

Zo werkt het niet: wat "je" ook beweert of ooit hebt beweerd, woorden (voornamelijk werkwoordvervoegingen) worden verschillend gespeld afhankelijk van de context. De vervoegingsregels leren is dus onvermijdelijk. Ik begrijp niet waarom een persoon met een normaal IQ die regeltjes niet zou kunnen aanleren, tenzij "je" de noodzaak van correct taalgebruik voor ondubbelzinnige communicatie niet inziet.

Ik ben persoonlijk voorstander van een three strikes, you're out regel met betrekking tot taalfouten en dan vooral werkwoordvervoegingen. Meer dan dat en "je" bent gediskwalificeerd als (gespreks-)partner. Voor "jou" 10 anderen die het gewoon wél kunnen en belangrijk genoeg vinden.

Prima joh, dan vind jij maar dat ik het niet belangrijk genoeg vind en dan praat je toch fijn niet met me, jouw gemis.

Voor jouw informatie, ik ben zelfs slimmer dan gemiddeld, en toch kan ik die regels niet toepassen, zelfs na jaren en jaren en jaren bijles, vanaf de basisschool tot ruim op de universiteit heb ik (vanaf de middelbare op eigen verzoek) uren in de week bijles gehad. Verschillende docenten, op school en via privé les (door ouders geregeld) en ook door vrienden en collega's die het me hebben uitgelegd, zelfs Nouschi, Solo en Moi hebben ooit een poging gedaan... maar toch klikt het niet. Maarja, ik vind het niet belangrijk hoor, vandaar al die uren die ik erin gestoken heb, tot janken aan toe. Er een flinke bak geld tegenaan gegooid. Daarom laat ik mijn stukken ook lezen door collega's en mijn secretaresse. Daarom vraag ik vrienden en familie belangrijke stukken door te lezen. Allemaal omdat ik het zo onbelangrijk vind.

Het is altijd heel fijn als een ander je zo serieus neemt als het iets is waar je niks aan kunt doen... als je taal dan zo belangrijk vindt verdiep je dan eens in dyslexie. Duidelijk dat je er weinig van weet.

vivapimpelmees schreef: ↑

10-04-2019 11:00

Ik herken het. Maar als jij er je er zo aan stoort, en dan 2 joekels van spelfouten maakt in je OP, kan ik jou niet echt serieus nemen...

Touche.

Kia•Ora schreef: ↑

10-04-2019 17:36

Prima joh, dan vind jij maar dat ik het niet belangrijk genoeg vind en dan praat je toch fijn niet met me, jouw gemis.

Voor jouw informatie, ik ben zelfs slimmer dan gemiddeld, en toch kan ik die regels niet toepassen, zelfs na jaren en jaren en jaren bijles, vanaf de basisschool tot ruim op de universiteit heb ik (vanaf de middelbare op eigen verzoek) uren in de week bijles gehad. Verschillende docenten, op school en via privé les (door ouders geregeld) en ook door vrienden en collega's die het me hebben uitgelegd, zelfs Nouschi, Solo en Moi hebben ooit een poging gedaan... maar toch klikt het niet. Maarja, ik vind het niet belangrijk hoor, vandaar al die uren die ik erin gestoken heb, tot janken aan toe. Er een flinke bak geld tegenaan gegooid. Daarom laat ik mijn stukken ook lezen door collega's en mijn secretaresse. Daarom vraag ik vrienden en familie belangrijke stukken door te lezen. Allemaal omdat ik het zo onbelangrijk vind.

Het is altijd heel fijn als een ander je zo serieus neemt als het iets is waar je niks aan kunt doen... als je taal dan zo belangrijk vindt verdiep je dan eens in dyslexie. Duidelijk dat je er weinig van weet.

Wij kunnen de hand schudden Kia-Ora! Ik ben dan wel niet dyslectisch, maar die stomme regeltjes blijven bij mij ook echt niet hangen. Wat een drama.... Ik heb geen problemen met exacte vakken. Wiskunde, scheikunde, natuurkunde vind ik zo fijn logisch. Maar taal..... Pffff

Kia•Ora schreef: ↑

10-04-2019 15:18

Want ze kunnen geen afspraak met je maken?

En omdat iemand krom Nederlands schrijft komt hij niet opdagen, jemig wat een nare vooroordelen heb jij zeg.

Eens.
Omdat iemand gebrekkig schrijft, wil nog niet zeggen dag iemand gebrekkig denkt.

Dymphnatam schreef: ↑

10-04-2019 16:43

Ik heb een collega die "mits" en "tenzij" door elkaar haalt.
Daar krijg je hele rare werkinstructies van

geweldig! Ik zou daar dus echt om kunnen lachen.

Soldanella schreef: ↑

10-04-2019 13:59

Spelfouten vallen mij vaak wel op. Tikfouten maken me niet zo veel uit, die maak ik zelf ook regelmatig. Maar ik erger me wel als echt verkeerde woorden gebruikt worden, waardoor ik een zin een paar keer moet lezen voor ik hem begrijp. Bijvoorbeeld het woordje na gebruiken in plaats van na.
Ik ging na school.
Dan zit ik me af te vragen wat iemand dan na school ging doen. Tot het kwartje valt en ik snap dat het naar moet zijn.
En dan erger ik me ook aan mensen die dan zeggen dat het je toch best begrijpt wat ze bedoelen. Ik vind het gewoon veel prettiger wanneer de schrijver nadenkt over wat hij bedoelt dan dat de lezer daar zijn hoofd over moet breken.
Ik haak dan ook gewoon eerder af als ik veel moeite moet doen.
Voor mensen van wie ik weet dat ze dyslectisch zijn of mensen die een andere taal als moedertaal hebben doe ik wel meer moeite.

Vooropgesteld dat ik heus wel een berg fouten zal maken is dat 'na' ipv 'naar' of 'me moeder past op me kids' iets wat me meteen zegt: die is nog erg jong. En ja, slecht in Nederlands, dat zeker ook!

En niet zo heel vreemd: een paar jaar geleden moesten leerkrachten op het middelbaar onderwijs een taaltest doen: bijna allemaal gezakt en dat moet de kinderen van nu les geven..
Als je dat 'na' niet verbeterd als leerkracht (of is het nou verbetert?)
Tsja, dan denkt zo'n kind dat het prima geschreven is. Ook appen is drama, met smsjes vielen de fouten wel mee: men probeerde alleen zoveel mogelijk afkortingen te gebruiken omdat een smsje geld kostte in het begin.. Dus niet meer dan 140 leestekens.

Ik heb 2x een vriend gehad die ik op een datingsite direct lachend een 'tnx but no tnx' had gestuurd vanwege de dommige indruk die het maakt. Sorry, spijt me en nogmaals ik doe het zelf ook maar iemand die je niet kent met een vlotte babbel: niks aan de hand.
Als diezelfde persoon je dan pas na een jaar iets schrijft (mensen die niet goed schrijven vertikken het vaak om te appen en sms'en) en er staat ipv 'wonen' het woord 'wonnen', 'ik moet een kurses voor me werk gan doen' schrik je je lam.

Je zou eens moeten goochelen op welke miljonairs er niet of nauwelijks konden schrijven maar daar lekker omheen fietsten, anderen lieten schrijven om hun briljante ideetjes uit te werken. Walt Disney kent iedereen wel. Op een datingsite had hij het moeilijk gehad

Maar de liefde was echt niet meteen over, ik vroeg alleen voorzichtig wat er aan de hand was met dat schrijven. En dan bleek het inderdaad supermoeilijk voor hem te zijn om foutloos te schrijven.
Wel ongelooflijk goed in rekenen, en bijzonder creatief. Maar als kind geen hulp van ouders gehad met huiswerk maken: vader was stervende toen hij leerde schrijven, moeder kon zelf amper schrijven. Op school gaf men het al snel op met hem, en zo ging het vroeger best vaak.

Een van die vrienden was schilder, op hoog niveau: hij had een wachtlijst. Zou toch idioot zijn om hem af te wijzen vanwege dat 'wonnen' of 'me agenda zit vol tot juli' omdat hij niet goed kan schrijven. Spijtig voor jezelf ook

Maar eerlijk is eerlijk: als hij een profiel had aangemaakt op een datingsite had ik onbewust toch gedacht: ja ehmm... leuk hoor maar iemand die 8 jaar over zijn lts-diploma heeft gedaan: neuh, next. (mijn invulling; er was geen lts aan te pas gekomen: alleen dat spellen wilde maar niet lukken).
Ik denk dat op die manier schrijven toch belangrijker wordt, mensen praten vaak amper met elkaar of noemen een half uur appen 'een heel goed gesprek hebben'
Tsja, dan kom ik niet meer bij... dát vind ik echt stom. Alleen nog maar via foto's en txt communiceren: ik vind het pure armoe.
En als je er echt niks van bakt kan je toch echt beter even bellen dan een krom epje te tijppen, desnoods spreek je wat in. Kan ook nog en al pratend kan er weinig misgaan tenzij je domme dingen ZEGT.

Soms erger ik me heel erg aan echt stomme fouten 'ik ging na me werk ma pas savonds kreeg ik een appje waar die sorry in zij'.
En denk dan nog maar even terug aan de tijd dat ik net leerde schrijven en er een nieuwe spelling uitkwam
Cadeau mocht voortaan ook als 'kado' geschreven worden.

Maar dat is voor degenen die te stom zijn om 'cadeau' te schrijven: we schijnen ons aan te moeten passen aan het dalende niveau (nivo?) van het onderwijs en de teloorgang van onze mooie Nederlandse Taal' aldus mijn leraar Nederlands, hij was echt een week verbitterd toen hij het groene boekje had doorgebladerd
Ik dacht alleen maar: nou én? Als ze maar begrijpen wat er staat, en je moet veel boeken lezen maar dat doet ook bijna niemand.

Nog één woord: luisterboek....
Ik vind het niet zo gek dat de taal rap veranderd door al die ontwikkelingen. En zeg nou zelf... waarom zou je een práchtig handschrift moeten hebben als je alles typt? Gewoon goed leesbaar is goed genoeg tegenwoordig.

Een taaltest voor leraren in het VO? Was ik zeker net ziek die dag.