Angst/ paniekstoornis deel 2

Mia schreef: ↑

13-11-2023 19:45

Hoop echt dat je gauw weer echt in therapie kunt! Wat je denkt is echt niet waar maar ik weet als geen ander hoe moeilijk het is om dat op zulke momenten in te zien.

Vrijdagmiddag schreef: ↑

14-11-2023 12:02

Chicken, ik heb in je andere topic gereageerd, wil je meer weten, vraag dan maar raak. Ik vind dat je t heel goed doet. Je bent bij m weg, je kat heeft een veilige plek (al zou ik echt proberen m voor december te kunnen zien), je hebt huisvesting. Echt grote stappen. En wie weet vind je moeder het nu ook wel fijn om iemand in huis te hebben, nu ze ziek is.
Maak je kamer zo eigen en gezellig mogelijk, ga je weer thuis voelen en probeer niet teveel te kijken naar wat je nu niet meer heb, maar naar wat je nog wel heb (familie, een dak boven je hoofd bv).

Chickenandwaffles schreef: ↑

14-11-2023 12:13

Ja ik probeer in te vullen waarom werk wél lukt (therapie slaat aan, hulp van uwv met wat vinden als iets zelf niet lukt, ik ben slim, proactief).

Die woning wordt lastiger maar tzt moet er toch wat beschikbaar komen. Ookal is het over meerdere jaren.

Vrijdagmiddag schreef: ↑

14-11-2023 12:17

Hier weer even echt heel veel paniek de laatste dagen. Meerdere dingen ondernomen die veel spannin gaven, en die ik toch wilde doen omdat ik t ook fijn vond om te doen. Nu komt spanning er wel uit.
Verder voelt onze dochter zich al een week niet goed (door heftige menstruatie veel hoofd en buikpijn, maar ook angst gevoelens) dat trek ik me ontzettend aan. Het is goed dat ik mee leef en haar een beetje help, maar het slaat me compleet lam, echt buiten normale proporties zo erg. Ik weet t, tegelijk blijft t me ontzettend veel doen (wat me ook weer frustreert) en kan ik mijn gevoel nog niet veranderen. Morgen gelukkig naar de huisarts met haar.

Ik ga ook beginnen met Ritalin. Zou heel fijn zijn als ik mijn gedachten daarmee iets rustiger krijg. Gewoon wat kalmte en niet constant door allerlei random gedachten in paniek raken.

Ik had vanmorgen dus een afspraak bij de psychiater voor die ritalin. Ik ging alleen, man had training op werk. Ik was al zo in paniek toen ik erheen ging, dat toen ik eenmaal in zijn kantoor zat, de paniek echt uit me knalde. Snot, tranen, hyperventileren. Ik schaam me dan zo ontzettend voor mezelf. Ik weet dat dat niet hoeft, want hij zal t wel vaker zien, maar ik blijf maar sorry zeggen.
Nou ja, ik heb nog een gesprek kunnen voeren en mijn vragen kunnen stellen, dus dat voelt wel goed.

Hoop dat t bij jullie wat rustiger is.

Student201 schreef: ↑

14-11-2023 19:19

Ik reageer later even op de rest. Voel me helaas heel ellendig. Maar dan niet door angst... Ik ben gewoon ziek: keelpijn, hoesten, verkouden, hoofdpijn etc. Bleghh...

Zondag begon de ellende al. De hele dag bankhangen en op bed en 's avonds vroeg naar bed, want maandag moest ik naar werk om iets belangrijks te doen. Nou, maandag tot half 8 's avonds op werk gezeten om datgene te doen wat ik moest doen, maar niet gelukt.... Niet door mij overigens, maar doordat vanalles mis ging (welkom op R&D). Vanmorgen voelde ik me iets beter en dus maar weer naar werk. Weer de hele dag geprobeerd, maar nog steeds niet gelukt... Om 16u ben ik maar ziek naar huis gegaan.

En nu is morgen weer een nieuwe dag dat we weer opnieuw kunnen proberen. De rest van het project kan niet door voordat dit gedaan is. Maar ik word er ondertussen ook strontchagrijnig van dat er steeds vanalles misgaat én ik voel me echt heel ellendig nu. Zucht. Dus ik denk dat ik me morgen gewoon ziek ga melden en dan probeer ik wel via teams ofzo uit te leggen hoe ze het moeten doen. En als het dan niet lukt, soit. Ik heb me al 2 dagen naar werk gesleept om het te doen, zonder resultaat. Ofjah, met als resultaat dat ik me nu nog veel ellendiger voel dan zondag.

Sorry, ik moest even klagen en me even zielig voelen

Mia schreef: ↑

14-11-2023 19:28

Ja, heel goed. Zoals Vrijdagmiddag ook al schrijft, je zat in een ongelooflijke rotsituatie met ex en daar ben je nu uitgekomen. Is je huidige situatie ideaal? Nee, maar onderneem je stappen om eruit te komen met de middelen die je hebt? Ja! En idd, je krijgt heus wel een woning - misschien niet nu, of binnen twee weken, maar je hebt een dak boven je hoofd, en je bent veilig - dat is ook al een enorme verbetering!

Wees geduldig: het gaat wel weer beter worden, maar het kost tijd!

Mia schreef: ↑

14-11-2023 19:28

Ja, heel goed. Zoals Vrijdagmiddag ook al schrijft, je zat in een ongelooflijke rotsituatie met ex en daar ben je nu uitgekomen. Is je huidige situatie ideaal? Nee, maar onderneem je stappen om eruit te komen met de middelen die je hebt? Ja! En idd, je krijgt heus wel een woning - misschien niet nu, of binnen twee weken, maar je hebt een dak boven je hoofd, en je bent veilig - dat is ook al een enorme verbetering!

Wees geduldig: het gaat wel weer beter worden, maar het kost tijd!

Mia schreef: ↑

14-11-2023 19:46

Hier gaat ie wel prima. Weinig angst en paniek. Ik kan meer aan qua prikkels en werkdruk dan een maand geleden. Iemand hier vroeg mij daarnaar en het helpt me ook wel om daarbij stil te staan.

Ik werk nu ook meer thuis, maar niet meer omdat ik "een loser ben die geen prikkels kan verdragen", maar omdat dit nu eenmaal beter werkt voor mij persoonlijk en professioneel. Das een veel fijnere insteek!

Ik heb morgen nog wel iets engs... Veel intense meetings, hele dag op het werk (met vrij veel prikkels) en daarna een etentje met collega's. Ik ben bang dat ik daar dan totaal overprikkeld of in paniek raak. Ik vind zo'n restaurant dan altijd wel eng. Ik ga weer effe nadenken wat ik hier ook alweer mee moet doen...

Oh, en verder een heel vervelend gesprek met mijn psycholoog. Ze lijkt echt niet te weten wat ze met me aan moet, en vroeg zich ook af of onze sessies wel zin hebben. Ik interpreteer dat dan natuurlijk als 'ik ben niet meer te redden!' Ik ga nu dus stoppen bij haar, want zij is het iig niet voor mij (ook erg jong, heel weinig ervaring) en dan naar de huisarts voor een verwijzing en naar iemand anders (die mn verzekering wel vergoedt, want zelf betalen werd een duur en nutteloos grapje). To be continued...

Veel sterkte en succes allemaal!
Fijn dat dit topic weer even wat nieuw leven heeft. Ik heb heel veel aan jullie verhalen en input. Soms hoop ik dat ik kan helpen, soms word ik geholpen, en ik voel me minder alleen...

Mia schreef: ↑

14-11-2023 19:52

Wat een creep! Goed dat je daar weg bent.

Dit klinkt misschien lullig maar zo is het niet bedoeld: misschien kun je je 'lotgenoten' hier ook helpen met input of advies. Het hoeft helemaal niet (!) maar soms helpt het mij om mijn ervaringen te gebruiken om anderen te helpen die in hetzelfde schuitje te zitten. Het geeft jou zelfvertrouwen en op een gegeven moment kun je die adviezen ook op jezelf toepassen (das veel moeilijker), en je verschuift even de focus van jezelf en jouw ellende en emoties. En misschien kom je hierdoir ook weer even meer in contact met je oude, minder afhankelijke zelf!

Het hoéft dus echt niet, maar misschien helpt het je.

Mia schreef: ↑

14-11-2023 19:37

Oh shit! Is het covid? Hier ineens veel covid om me heen: vriendin, collega's... Meh... Hoop dat je nu echt even rust kunt pakken en beter kunt worden.

Vraag me namelijk ook af (devil's advocate ): toen je naar je werk moest, maar het niet gelukt is, wat gebeurde er toen? Je schreef dat je je taak niet afkreeg: had je dan niet eigenlijk thuis kunnen blijven uitzieken?? Je hoeft hier niet op te antwoorden maar de vraag zelf is misschien al interessant..

Balen dat je ziek bent: beterschap, he!!! And take it easy!

Vrijdagmiddag schreef: ↑

14-11-2023 20:09

Student, ziek zijn is niet leuk! Zoals ik t lees voel je je verantwoordelijk voor de voortgang van je project en dat snap ik ook. Tegelijk is ziek ook gewoon ziek. Ik heb weinig verstand van jouw soort werk, dus kan je daarin geen tips geven.
Blijf morgen lekker thuis, uitzieken en je zielig voelen onder een dekentje.
Enne geen sorry voor je geklaag!

Student201 schreef: ↑

14-11-2023 20:12

2x getest, maar negatief. Al zit vader ook thuis, met corona positief. Dus het zou nog steeds kunnen....

Nou, ik kreeg het niet af omdat andere dingen misgingen. Dingen waar ik niet voor verantwoordelijk ben. Dus wat we opgeschoten zijn, is dat mensen dat aan het oplossen zijn. Maar steeds als er iets opgelost was, ging er wel weer iets nieuws mis. Dus ik ben er absoluut niet zeker van dat het nu wel goed gaat gaan wanneer dit weer opgelost is.

Ik moest overigens niet van mijn baas komen, maar vooral van mezelf. Ook omdat ik wist dat dit gedaan moest worden voordat de rest vooruit kan. En ik schuif mezelf dan blijkbaar gemakkelijk te makkelijk aan de kant. Ik denk dat dit ook een valkuil is in het hele angststoornis / ocd gebeuren...

Thanks trouwens! Ik heb al min of meer besloten dat ik morgen thuis blijf. Ook aangezien ik net een mail krijg dat ze nog wel best even bezig zijn met dingen fixen, voordat ik verder kan. Dus de wekker gaat 2 uurtjes later morgen. En ik lig nu al in bed, dus zo lekker (proberen te) slapen

Chickenandwaffles schreef: ↑

14-11-2023 19:54

Ik zou een andere therapeut zoeken dan. Ik had ook jarenlang waardeloze therapie, pas toen er uitgebreid diagnostiek kwam sloeg het aan.