Psyche
alle pijlers
Autisme, Wie ook? Deel 2
vrijdag 5 augustus 2016 om 13:28
zondag 18 september 2016 om 16:54
quote:shisha schreef op 18 september 2016 @ 12:51:
[...]
Volgens mij heeft dat vaak met uitstralen van zelfvertrouwen te maken. Als je erg zelfverzekerd overkomt luisteren mensen eerder naar je, zelfs als je soms onzin uitkraamt. Ook intonatie en stem hebben er mee te maken. Ik was ooit verbaasd toen ik mij liet helpen door een man die bekend was met instanties. Bij elk loket werd hij direct geholpen, overal waar ik meteen werd doorverwezen (lees van het kastje naar de muur gestuurd) werd hij wel te woord gestaan, ze kropen zelfs bijna voor hem. Hij had dat natuurlijke overwicht, zijn stem was heel zwaar en diep, hij was overtuigd van zijn zaak.
Ik twijfel vaak, mensen zien dat en gaan dan ook twijfelen aan mijn woorden of aan mij.
In periodes dat ik veel meer zelfvertrouwen had was dat soms andersom, dus...ik denk zelfvertrouwen.
En dat je moeder het nog eens op gaat zoeken kan met haar zelf te maken hebben, dat zij gewoon nogal stug is om dingen van anderen aan te nemen, of omdat zij bvb weet dat jij over dat onderwerp ook geen studie hebt gemaakt, eigenlijk een leek bent en het echt 100 procent zeker wil weten en daarom naar meer meningen vraagt dan alleen de jouwe.
Mannen worden sowieso sneller serieus genomen dan vrouwen, mannen zijn van zichzelf al zelfverzekerder (al dan niet onterecht).
Wat betreft mn moeder moet ik je ongelijk geven, ze vroeg iets over wat binnen mijn vakgebied valt. Als ze t dan nog gaat opzoeken denk ik nog steeds, doe dat dan gelijk ipv eerst mij ermee lastig te vallen.
[...]
Volgens mij heeft dat vaak met uitstralen van zelfvertrouwen te maken. Als je erg zelfverzekerd overkomt luisteren mensen eerder naar je, zelfs als je soms onzin uitkraamt. Ook intonatie en stem hebben er mee te maken. Ik was ooit verbaasd toen ik mij liet helpen door een man die bekend was met instanties. Bij elk loket werd hij direct geholpen, overal waar ik meteen werd doorverwezen (lees van het kastje naar de muur gestuurd) werd hij wel te woord gestaan, ze kropen zelfs bijna voor hem. Hij had dat natuurlijke overwicht, zijn stem was heel zwaar en diep, hij was overtuigd van zijn zaak.
Ik twijfel vaak, mensen zien dat en gaan dan ook twijfelen aan mijn woorden of aan mij.
In periodes dat ik veel meer zelfvertrouwen had was dat soms andersom, dus...ik denk zelfvertrouwen.
En dat je moeder het nog eens op gaat zoeken kan met haar zelf te maken hebben, dat zij gewoon nogal stug is om dingen van anderen aan te nemen, of omdat zij bvb weet dat jij over dat onderwerp ook geen studie hebt gemaakt, eigenlijk een leek bent en het echt 100 procent zeker wil weten en daarom naar meer meningen vraagt dan alleen de jouwe.
Mannen worden sowieso sneller serieus genomen dan vrouwen, mannen zijn van zichzelf al zelfverzekerder (al dan niet onterecht).
Wat betreft mn moeder moet ik je ongelijk geven, ze vroeg iets over wat binnen mijn vakgebied valt. Als ze t dan nog gaat opzoeken denk ik nog steeds, doe dat dan gelijk ipv eerst mij ermee lastig te vallen.
zondag 18 september 2016 om 17:26
quote:biobitch1984 schreef op 18 september 2016 @ 16:54:
[...]
Mannen worden sowieso sneller serieus genomen dan vrouwen, mannen zijn van zichzelf al zelfverzekerder (al dan niet onterecht).
Wat betreft mn moeder moet ik je ongelijk geven, ze vroeg iets over wat binnen mijn vakgebied valt. Als ze t dan nog gaat opzoeken denk ik nog steeds, doe dat dan gelijk ipv eerst mij ermee lastig te vallen.Dit had ik laatst nog in de speeltuin toen ik foto's maakte van een evenement. Ik kreeg van een paar vrouwen commentaar, omdat ze niet op de foto gezet wilden worden. Toen zei ik dat ze voor klachten naar de baas van de speeltuin moesten gaan en ik wees hem aan. Want ik krijg de opdracht van iedereen foto's te maken. Ik hoef het niet van tevoren te vragen of iemand wil of niet. Maar dat doen ze dan niet. Ik denk omdat hij een man is en ook groot.
[...]
Mannen worden sowieso sneller serieus genomen dan vrouwen, mannen zijn van zichzelf al zelfverzekerder (al dan niet onterecht).
Wat betreft mn moeder moet ik je ongelijk geven, ze vroeg iets over wat binnen mijn vakgebied valt. Als ze t dan nog gaat opzoeken denk ik nog steeds, doe dat dan gelijk ipv eerst mij ermee lastig te vallen.Dit had ik laatst nog in de speeltuin toen ik foto's maakte van een evenement. Ik kreeg van een paar vrouwen commentaar, omdat ze niet op de foto gezet wilden worden. Toen zei ik dat ze voor klachten naar de baas van de speeltuin moesten gaan en ik wees hem aan. Want ik krijg de opdracht van iedereen foto's te maken. Ik hoef het niet van tevoren te vragen of iemand wil of niet. Maar dat doen ze dan niet. Ik denk omdat hij een man is en ook groot.
zondag 18 september 2016 om 17:46
quote:vlaamsevink schreef op 17 september 2016 @ 12:43:
[...]
Aan de ene kant heb ik een soort naïviteit waardoor ik makkelijk in de luren te leggen ben, aan de andere kant kan ik mensen soms heel erg 'doorhebben', om vervolgens dagen/maanden/jaren te moeten wachten tot mijn omgeving eindelijk tot de conclusie komt die ik al veel eerder getrokken had (maar die mij dan van mij dikwijls niet wil aannemen...).
(...)
Ik ben geweldig werk kwijtgeraakt door gekonkelfoes in achterkamertjes. Probeer dat sindsdien boven tafel te krijgen, maar mensen houden in dit geval heel erg de hand boven elkaars hoofd. Is nochtans een vrij duidelijk geval...
(...)
Oef ja, ik herken dat
Heb het laatste zelfs meegemaakt bij het aanvragen van zorg voor mijn kinderen en mij! De bochten waarin men zich wringt als men een fout of vergissing niet wil toegeven, het is te gek voor woorden! En je staat volkomen machteloos want ze steunen elkaar allemaal, tot ik zo overprikkeld ben dat ik niet meer uit mijn woorden kan komen.
[...]
Aan de ene kant heb ik een soort naïviteit waardoor ik makkelijk in de luren te leggen ben, aan de andere kant kan ik mensen soms heel erg 'doorhebben', om vervolgens dagen/maanden/jaren te moeten wachten tot mijn omgeving eindelijk tot de conclusie komt die ik al veel eerder getrokken had (maar die mij dan van mij dikwijls niet wil aannemen...).
(...)
Ik ben geweldig werk kwijtgeraakt door gekonkelfoes in achterkamertjes. Probeer dat sindsdien boven tafel te krijgen, maar mensen houden in dit geval heel erg de hand boven elkaars hoofd. Is nochtans een vrij duidelijk geval...
(...)
Oef ja, ik herken dat
Heb het laatste zelfs meegemaakt bij het aanvragen van zorg voor mijn kinderen en mij! De bochten waarin men zich wringt als men een fout of vergissing niet wil toegeven, het is te gek voor woorden! En je staat volkomen machteloos want ze steunen elkaar allemaal, tot ik zo overprikkeld ben dat ik niet meer uit mijn woorden kan komen.
zondag 18 september 2016 om 17:47
quote:lisa198 schreef op 17 september 2016 @ 15:22:
Sorry heb het niet allemaal nog kunnen lezen, het is nog teveel. Ik raakte overprikkeld en begon met medicatie te rommelen (wat ik dus niet moet doen). Ik wilde slapen nam een paar pillen, hielpen niet en toen steeds meer pillen ingenomen. Een dag later vonden ze me op het spoor. Heel bizar alsof het een droom was. Nu vooral heel veel rusten en geen prikkels binnen krijgen. Gaat nu eindelijk iets beter.
Potverdorie meid toch! Je laat me schrikken!
Zorg alsjeblieft goed voor jezelf!
Sorry heb het niet allemaal nog kunnen lezen, het is nog teveel. Ik raakte overprikkeld en begon met medicatie te rommelen (wat ik dus niet moet doen). Ik wilde slapen nam een paar pillen, hielpen niet en toen steeds meer pillen ingenomen. Een dag later vonden ze me op het spoor. Heel bizar alsof het een droom was. Nu vooral heel veel rusten en geen prikkels binnen krijgen. Gaat nu eindelijk iets beter.
Potverdorie meid toch! Je laat me schrikken!
Zorg alsjeblieft goed voor jezelf!
donderdag 22 september 2016 om 15:07
Hoi ik leef ook nog, doordat ik nog niet had gereageerd in het nieuwe topic stond ie niet tussen 'mn lijstje' en de laatste tijd niet heel actief geweest. Drukke tijd, drukte aan mn hoofd, tegen het overspannen aan, maar ik moet nu even door en proberen prive en werk (school) gescheiden te houden. Ik ga later even bijlezen.
You have to go on and be crazy, craziness is like heaven.
donderdag 22 september 2016 om 16:02
Mijn vriendin zit weer overspannen thuis door pestgedrag van dezelfde persoon als een paar maanden terug. Haar begeleider heeft een gesprek met de werkleiding gehad en heeft het weer niks opgeleverd. De leiding heeft gewoon een hekel aan haar, zo voelt zij dat. Haar wordt verweten dat ze niet goed samen kan werken. De pestkop gaat gewoon door en nu begint ze ook al fysiek (wegduwen). Ze heeft van de week erg zitten huilen omdat ze steeds negatieve kritiek kreeg op haar werk. Ik vind het zo sneu voor haar. Hoe maak je iemand kapot? Ze heeft al nooit steun van thuis gekregen. Lastig om zelfvertrouwen te kweken zo.
Nu wordt ook gezegd dat ik mijn vriendin negatief beïnvloed doordat wij over de pestkop praten. Ik luister naar haar verhaal en geef mijn mening daarover. De pestkop staat elke dag in het kantoor bij de leiding over collega's te roddelen. Dat mag maar gewoon. En dan vind ze het gek als mensen het ook over haar gaan doen.
Mijn vriendin stuurt mij ook mails met wat er is gebeurd en dat mag blijkbaar niet van de leiding. Dat doen we in ons privéleven en daar heeft de leiding niks mee te maken.
Nu wordt ook gezegd dat ik mijn vriendin negatief beïnvloed doordat wij over de pestkop praten. Ik luister naar haar verhaal en geef mijn mening daarover. De pestkop staat elke dag in het kantoor bij de leiding over collega's te roddelen. Dat mag maar gewoon. En dan vind ze het gek als mensen het ook over haar gaan doen.
Mijn vriendin stuurt mij ook mails met wat er is gebeurd en dat mag blijkbaar niet van de leiding. Dat doen we in ons privéleven en daar heeft de leiding niks mee te maken.
donderdag 22 september 2016 om 20:54
quote:shisha schreef op 21 september 2016 @ 20:21:
[...]
Waarom was het een aanfluiting?Ik ben gewend dat als ik mijn profiel openstel voor mannen en vrouwen (dat iedereen me kan zien zeg maar) dat mijn inbox elke dag wel meerdere berichten bevat. Dat was hier niet zo, een persoon maar, zeer onaantrekklijk en echt te autistisch voor mijn smaAk. Het droop eraf zeg maar
[...]
Waarom was het een aanfluiting?Ik ben gewend dat als ik mijn profiel openstel voor mannen en vrouwen (dat iedereen me kan zien zeg maar) dat mijn inbox elke dag wel meerdere berichten bevat. Dat was hier niet zo, een persoon maar, zeer onaantrekklijk en echt te autistisch voor mijn smaAk. Het droop eraf zeg maar
donderdag 22 september 2016 om 23:39
quote:hondenmens schreef op 22 september 2016 @ 16:02:
Mijn vriendin zit weer overspannen thuis door pestgedrag van dezelfde persoon als een paar maanden terug.
Dat verhaal is in verhevigde vorm wat ik bij een vorige werkgever heb meegemaakt. Dus voor zover het een troost is: er lopen wel meer figuren rond die het helaas niet zo goed voorhebben met hun collega's. Het zal wel erg van je persoonlijkheid afhangen hoe je reageert op dergelijke situaties. Zelf word ik heen en weer geslingerd tussen strijdvaardigheid en moedeloosheid...
Mijn dagje was het niet vandaag. Veel kleine dingetjes gedaan voor anderen. Wil ik wel doen hoor, maar dan schiet er zo verdomd weinig tijd over voor jezelf. En dan te bedenken dat er 'gewone' mensen zijn die dergelijke klusjes doen bovenop een voltijdse baan!...
De grootste tegenvaller van de dag was de tandartscontrole. Dat geknutsel in m'n mond kan ik wel hebben, maar ben redelijk panisch voor spuitjes. Afijn, op het eerste zicht zag het er goed uit, maar uit een röntgenfoto bleek dat ik niet minder dan zeven (!) kleine gaatjes heb. Vandaag twee gevuld, en nu moet ik nog drie keer terug. Snik...
Leuk dat er na een aantal dagen stilte weer wat geschreven wordt hier, al was het natuurlijk mooier geweest als er wat positievere berichten te melden waren...
Mijn vriendin zit weer overspannen thuis door pestgedrag van dezelfde persoon als een paar maanden terug.
Dat verhaal is in verhevigde vorm wat ik bij een vorige werkgever heb meegemaakt. Dus voor zover het een troost is: er lopen wel meer figuren rond die het helaas niet zo goed voorhebben met hun collega's. Het zal wel erg van je persoonlijkheid afhangen hoe je reageert op dergelijke situaties. Zelf word ik heen en weer geslingerd tussen strijdvaardigheid en moedeloosheid...
Mijn dagje was het niet vandaag. Veel kleine dingetjes gedaan voor anderen. Wil ik wel doen hoor, maar dan schiet er zo verdomd weinig tijd over voor jezelf. En dan te bedenken dat er 'gewone' mensen zijn die dergelijke klusjes doen bovenop een voltijdse baan!...
De grootste tegenvaller van de dag was de tandartscontrole. Dat geknutsel in m'n mond kan ik wel hebben, maar ben redelijk panisch voor spuitjes. Afijn, op het eerste zicht zag het er goed uit, maar uit een röntgenfoto bleek dat ik niet minder dan zeven (!) kleine gaatjes heb. Vandaag twee gevuld, en nu moet ik nog drie keer terug. Snik...
Leuk dat er na een aantal dagen stilte weer wat geschreven wordt hier, al was het natuurlijk mooier geweest als er wat positievere berichten te melden waren...
vrijdag 23 september 2016 om 02:02
quote:biobitch1984 schreef op 22 september 2016 @ 20:54:
[...]
Ik ben gewend dat als ik mijn profiel openstel voor mannen en vrouwen (dat iedereen me kan zien zeg maar) dat mijn inbox elke dag wel meerdere berichten bevat. Dat was hier niet zo, een persoon maar, zeer onaantrekklijk en echt te autistisch voor mijn smaAk. Het droop eraf zeg maar
Een datingbureau speciaal voor autisten is volgens mij sowieso niet nodig.
Tenzij ze je extra begeleiding geven tijdens het daten heb je er niets meer aan dan aan een gewoon datingbureau.
[...]
Ik ben gewend dat als ik mijn profiel openstel voor mannen en vrouwen (dat iedereen me kan zien zeg maar) dat mijn inbox elke dag wel meerdere berichten bevat. Dat was hier niet zo, een persoon maar, zeer onaantrekklijk en echt te autistisch voor mijn smaAk. Het droop eraf zeg maar
Een datingbureau speciaal voor autisten is volgens mij sowieso niet nodig.
Tenzij ze je extra begeleiding geven tijdens het daten heb je er niets meer aan dan aan een gewoon datingbureau.
vrijdag 23 september 2016 om 16:14
Ik heb het echt superdruk met studeren , de dagen zijn echt slopend door de hoeveelheid mensen in de werkcollege (een man of 40!) en dan kom ik overprikkeld thuis.
Ik zou komend blok een keuzevak gaan doen die speciaal is voor mensen met autisme maar ze hebben opeens de tijd verzet, dus ik raakte al in paniek maar kan het gelukkig nog verzetten naar een blok verder dan heb ik even tijd om te wennen dat het op een ander tijdstip is.
want blijkbaar kon ik dat echt niet handelen, had ik niet verwacht maar ik kan toch niet zo goed tegen onverwachtse veranderingen.
Mijn hoofd is even te vol om te reageren op de rest! maar ik lees wel mee.
Ik zou komend blok een keuzevak gaan doen die speciaal is voor mensen met autisme maar ze hebben opeens de tijd verzet, dus ik raakte al in paniek maar kan het gelukkig nog verzetten naar een blok verder dan heb ik even tijd om te wennen dat het op een ander tijdstip is.
want blijkbaar kon ik dat echt niet handelen, had ik niet verwacht maar ik kan toch niet zo goed tegen onverwachtse veranderingen.
Mijn hoofd is even te vol om te reageren op de rest! maar ik lees wel mee.
zondag 25 september 2016 om 00:33
Even wat minder leuk. Mijn collega gaat waarschijnlijk weg, omdat ze het gepest niet meer aankan en de leiding niet mee wil werken. Haar begeleiding vind het ook geen goede plek meer voor haar. Ze gaan kijken of ze haar kunnen detacheren. Ze blijft wel in loondienst van de SW, maar werkt ergens anders. Ik snap dat ze niet meer terug wil en hoop dat ze goed terecht gaat komen. Maar nu ben ik weer een maatje kwijt op het werk. Dit is de 3e al. Telkens als ik leuke mensen heb gevonden is het maar van korte duur. Met de anderen heb ik weinig. Het zijn betweters, opjagers of mensen waarmee je even kunt lachen en die je daarna weer zijn vergeten. De tijd gaat gewoon sneller als je met leuke mensen kunt werken. We houden wel contact, maar op het werk zullen we elkaar missen.
zondag 25 september 2016 om 08:13
Goh wat balen Hondenmens, natuurlijk fijn voor je vriendin dat ze daar niet meer hoeft te werken en niet meer gepest gaat worden maar niet leuk voor jullie beiden om elkaar te missen op de werkvloer.
Nu maar hopen dat je vriendin ergens kan werken waar ze zich wel prettig gaat voelen en niet gepest gaat worden.
Fijn dat jullie contact houden.
Hopelijk tref je toch nog iemand anders straks op je werk waar je het ook goed mee kunt vinden, je weet maar nooit.
Nu maar hopen dat je vriendin ergens kan werken waar ze zich wel prettig gaat voelen en niet gepest gaat worden.
Fijn dat jullie contact houden.
Hopelijk tref je toch nog iemand anders straks op je werk waar je het ook goed mee kunt vinden, je weet maar nooit.
zondag 25 september 2016 om 10:17
quote:hans66 schreef op 25 september 2016 @ 09:03:
Eens met Mother_Earth. Verder vraag ik me af wat voor bedrijf dat is, waar niet opgetreden wordt tegen dergelijke treiterpraktijken.Het is een Sociale Werkplaats, maar sinds vorig jaar wordt gezegd dat het een "gewoon" bedrijf is geworden met hogere eisen dan eerst. Maar toch moet je een indicatie hebben om daar te mogen werken. Dus die stelling klopt niet.
Eens met Mother_Earth. Verder vraag ik me af wat voor bedrijf dat is, waar niet opgetreden wordt tegen dergelijke treiterpraktijken.Het is een Sociale Werkplaats, maar sinds vorig jaar wordt gezegd dat het een "gewoon" bedrijf is geworden met hogere eisen dan eerst. Maar toch moet je een indicatie hebben om daar te mogen werken. Dus die stelling klopt niet.
zondag 25 september 2016 om 10:47
quote:hondenmens schreef op 25 september 2016 @ 10:17:
[...]
Het is een Sociale Werkplaats, maar sinds vorig jaar wordt gezegd dat het een "gewoon" bedrijf is geworden met hogere eisen dan eerst. Maar toch moet je een indicatie hebben om daar te mogen werken. Dus die stelling klopt niet.Op die manier ontvangen ze toch subsidie, terwijl ze er niets voor hoeven doen of laten.
[...]
Het is een Sociale Werkplaats, maar sinds vorig jaar wordt gezegd dat het een "gewoon" bedrijf is geworden met hogere eisen dan eerst. Maar toch moet je een indicatie hebben om daar te mogen werken. Dus die stelling klopt niet.Op die manier ontvangen ze toch subsidie, terwijl ze er niets voor hoeven doen of laten.
zondag 25 september 2016 om 11:01
quote:shisha schreef op 25 september 2016 @ 10:47:
[...]
Op die manier ontvangen ze toch subsidie, terwijl ze er niets voor hoeven doen of laten.Dat was op mijn vorige dagbesteding ook. Daar kreeg ik een PGB om dat te betalen. Was 1700 Euro per maand. En die deden ook heel weinig. Het was hun bedoeling om je klaar te stomen voor de maatschappij en passend werk te zoeken. Maar dat gebeurde niet. Ze hielden je alleen wat bezig met in mijn ogen lullige klusjes. Na dik een jaar ben ik opgestapt omdat ik er niks mee opschoot.
[...]
Op die manier ontvangen ze toch subsidie, terwijl ze er niets voor hoeven doen of laten.Dat was op mijn vorige dagbesteding ook. Daar kreeg ik een PGB om dat te betalen. Was 1700 Euro per maand. En die deden ook heel weinig. Het was hun bedoeling om je klaar te stomen voor de maatschappij en passend werk te zoeken. Maar dat gebeurde niet. Ze hielden je alleen wat bezig met in mijn ogen lullige klusjes. Na dik een jaar ben ik opgestapt omdat ik er niks mee opschoot.
zondag 25 september 2016 om 12:39
Wat een waardeloze leiding heeft die werkplaats, hondenmens. Ik zou er opstandig van worden, vrees ik.
Zelf vind ik aangename collega's ook erg belangrijk. Ik vind dat dat vaak onderschat wordt. Liever lijken mensen de nadruk te leggen op de inhoud van het werk, maar die vind ik bij de meeste baantjes maar blergh.
Gelukkig lijkt de begeleiding van je vriendin het wél goed met haar voor te hebben. Hopelijk kunnen jullie fijn contact houden!
Zelf vind ik aangename collega's ook erg belangrijk. Ik vind dat dat vaak onderschat wordt. Liever lijken mensen de nadruk te leggen op de inhoud van het werk, maar die vind ik bij de meeste baantjes maar blergh.
Gelukkig lijkt de begeleiding van je vriendin het wél goed met haar voor te hebben. Hopelijk kunnen jullie fijn contact houden!
maandag 26 september 2016 om 10:19
Afgelopen zaterdag ging ik samen met een vriendin naar de camping. Er was van alles te doen die dag en er waren veel mensen die ik al lang niet gezien had. Ze vroeg van tevoren of ik ook zin had om 'savonds met haar naar een feest te gaan en hoewel het mij erg leuk leek heb ik er bewust voor gekozen om gewoon rustig naar huis te gaan.
Ik had het inderdaad goed ingeschat, want na een hele fijne middag op de camping en veel met oude bekenden praten was ik helemaal vol van alles.
Vroeger zou ik toch naar dat feest zijn gegaan, omdat het me zo gezellig leek, maar tegenwoordig doe ik niet te veel van dat soort dingen op 1 dag.
De volgende keer blijf ik overdag rustig thuis, zodat ik 'savonds mee kan gaan dansen met haar.
Hoe doen jullie dat meestal?
Ik had het inderdaad goed ingeschat, want na een hele fijne middag op de camping en veel met oude bekenden praten was ik helemaal vol van alles.
Vroeger zou ik toch naar dat feest zijn gegaan, omdat het me zo gezellig leek, maar tegenwoordig doe ik niet te veel van dat soort dingen op 1 dag.
De volgende keer blijf ik overdag rustig thuis, zodat ik 'savonds mee kan gaan dansen met haar.
Hoe doen jullie dat meestal?
maandag 26 september 2016 om 10:49
Niet te veel zaken op een dag, zoals jij. Heb wat tijd nodig om te lummelen en alles te laten bezinken. Ergens benijd ik wel mensen die rustig na hun werk nog een uitstapje kunnen maken, omdat ik zelf hiervoor altijd moet wachten op mijn vrije dagen, maar het is nu eenmaal niet anders.
Soms gebeurd het buiten mijn wil dat er plots verschillende afspraken zijn op een dag en dat merk ik dan dadelijk de dagen erna: vermoeider, sneller geïrriteerd, etc. Als ik dan nog doorga komt het meestal tot een uitbarsting: woedeaanval of gewoon "kortsluiting" met niets meer van energie.
Soms gebeurd het buiten mijn wil dat er plots verschillende afspraken zijn op een dag en dat merk ik dan dadelijk de dagen erna: vermoeider, sneller geïrriteerd, etc. Als ik dan nog doorga komt het meestal tot een uitbarsting: woedeaanval of gewoon "kortsluiting" met niets meer van energie.
maandag 26 september 2016 om 14:01
quote:shisha schreef op 26 september 2016 @ 10:19:
Afgelopen zaterdag ging ik samen met een vriendin naar de camping. Er was van alles te doen die dag en er waren veel mensen die ik al lang niet gezien had. Ze vroeg van tevoren of ik ook zin had om 'savonds met haar naar een feest te gaan en hoewel het mij erg leuk leek heb ik er bewust voor gekozen om gewoon rustig naar huis te gaan.
Ik had het inderdaad goed ingeschat, want na een hele fijne middag op de camping en veel met oude bekenden praten was ik helemaal vol van alles.
Vroeger zou ik toch naar dat feest zijn gegaan, omdat het me zo gezellig leek, maar tegenwoordig doe ik niet te veel van dat soort dingen op 1 dag.
De volgende keer blijf ik overdag rustig thuis, zodat ik 'savonds mee kan gaan dansen met haar.
Hoe doen jullie dat meestal?
Ik kan maximaal 2 afspraken op een dag aan. Ligt ook aan de aard van de afspraak. Vanmorgen wezen werken, vanavond ga ik sporten. Dan doe ik 's middags weinig. Alleen met de honden wandelen en misschien nog een beetje poetsen. Meer niet. Maar als ik 's middags ook iets heb, ga ik 's avonds niet weg. Anders ben ik zowat heel de dag van huis en dat wil ik niet.
Ik snap goed dat je niet meer naar dat feest ben gegaan. Van 1 afspraak kun je ook al vol zitten.
Pas geleden was het weer teveel. 's Morgens werken en 's middags samen met mijn moeder het vrijwilligerswerk in de speeltuin. Wat beide in dezelfde stad is. We doen het nu overigens samen. Zij aan de kassa en ik het drinken pakken. Dan is het voor ons allebei minder belastend. Normaal spring ik dan alleen even bij in de 2 drukste uren. Maar nu vroeg ze of ze met mij mee terug mocht rijden, want hun auto had een akkefietje. Ik heb toegestemd omdat ik het stom vind staan om mijn moeder te weigeren. Maar ik baalde er wel van, want dan moest ik tot het eind blijven. Daarna nog opruimen en poetsen, wat ong. een half uur duurt. Toen kwam er iemand die de zaal ernaast had gehuurd voor een vergadering en die vroeg mijn moeder om instructies. Weer een kwartier. Eindelijk in de auto was er een praatprogramma en dat wilde mijn moeder perse horen. Het geluid stond voor mij te hard en dat stoorde me echt. Het eten dat ik gepland had te maken viel ook in het water. Want ik vond het te laat om daar nog aan te beginnen, dus maar friet gehaald. Grrr... mijn hele dag werd geregeld door een ander.
Afgelopen zaterdag ging ik samen met een vriendin naar de camping. Er was van alles te doen die dag en er waren veel mensen die ik al lang niet gezien had. Ze vroeg van tevoren of ik ook zin had om 'savonds met haar naar een feest te gaan en hoewel het mij erg leuk leek heb ik er bewust voor gekozen om gewoon rustig naar huis te gaan.
Ik had het inderdaad goed ingeschat, want na een hele fijne middag op de camping en veel met oude bekenden praten was ik helemaal vol van alles.
Vroeger zou ik toch naar dat feest zijn gegaan, omdat het me zo gezellig leek, maar tegenwoordig doe ik niet te veel van dat soort dingen op 1 dag.
De volgende keer blijf ik overdag rustig thuis, zodat ik 'savonds mee kan gaan dansen met haar.
Hoe doen jullie dat meestal?
Ik kan maximaal 2 afspraken op een dag aan. Ligt ook aan de aard van de afspraak. Vanmorgen wezen werken, vanavond ga ik sporten. Dan doe ik 's middags weinig. Alleen met de honden wandelen en misschien nog een beetje poetsen. Meer niet. Maar als ik 's middags ook iets heb, ga ik 's avonds niet weg. Anders ben ik zowat heel de dag van huis en dat wil ik niet.
Ik snap goed dat je niet meer naar dat feest ben gegaan. Van 1 afspraak kun je ook al vol zitten.
Pas geleden was het weer teveel. 's Morgens werken en 's middags samen met mijn moeder het vrijwilligerswerk in de speeltuin. Wat beide in dezelfde stad is. We doen het nu overigens samen. Zij aan de kassa en ik het drinken pakken. Dan is het voor ons allebei minder belastend. Normaal spring ik dan alleen even bij in de 2 drukste uren. Maar nu vroeg ze of ze met mij mee terug mocht rijden, want hun auto had een akkefietje. Ik heb toegestemd omdat ik het stom vind staan om mijn moeder te weigeren. Maar ik baalde er wel van, want dan moest ik tot het eind blijven. Daarna nog opruimen en poetsen, wat ong. een half uur duurt. Toen kwam er iemand die de zaal ernaast had gehuurd voor een vergadering en die vroeg mijn moeder om instructies. Weer een kwartier. Eindelijk in de auto was er een praatprogramma en dat wilde mijn moeder perse horen. Het geluid stond voor mij te hard en dat stoorde me echt. Het eten dat ik gepland had te maken viel ook in het water. Want ik vond het te laat om daar nog aan te beginnen, dus maar friet gehaald. Grrr... mijn hele dag werd geregeld door een ander.
maandag 26 september 2016 om 14:30
Om het overzichtelijk te houden plan ik ook het liefst maar 1 ding op een dag.
Alleen de dingen die in een routine vallen, die kan ik wel aan. Dus werken en vervolgens sporten is geen probleem. Dat zijn helder afgekaderde activiteiten waarvan ik weet wat ik kan verwachten en hoeveel tijd het in beslag neemt. Het is allemaal 'bekend' en zit daarmee in mijn systeem. Hoef er eigenlijk niet meer over na te denken.
Verder ben ik ontheven uit mijn rol als vrouw (even gechargeerd), dus het gaat niet zo lekker momenteel
Alleen de dingen die in een routine vallen, die kan ik wel aan. Dus werken en vervolgens sporten is geen probleem. Dat zijn helder afgekaderde activiteiten waarvan ik weet wat ik kan verwachten en hoeveel tijd het in beslag neemt. Het is allemaal 'bekend' en zit daarmee in mijn systeem. Hoef er eigenlijk niet meer over na te denken.
Verder ben ik ontheven uit mijn rol als vrouw (even gechargeerd), dus het gaat niet zo lekker momenteel
maandag 26 september 2016 om 17:47
Bij mij hangt het erg af van de 'intensiteit' van de afspraken.
Deze week heb ik elke dag 1 afspraak, allemaal redelijk intensief. Uit ervaring weet ik dat er altijd nog wel een afspraak ergens bijkomt, maar ik probeer het bij maximaal 1 'intensieve' afspraak per dag te houden.
Vandaag had ik een gesprek op de school van mijn jongste: dat is een half uur autorijden, wat ik al spannend vind omdat ik weinig autorijd. Daarnaast was mijn onbeantwoorde verliefdheid bij dat gesprek en daarna dus weer een half uur autorijden terug. Dan kan ik verder niks meer.
Woensdag ga ik koffie drinken met iemand die ik niet zo vaak spreek, dat is dan ook wel druk, want veel praten, maar ook ontspannend, dus dan kan ik eventueel nog wel een afspraak hebben op die dag.
Deze week heb ik elke dag 1 afspraak, allemaal redelijk intensief. Uit ervaring weet ik dat er altijd nog wel een afspraak ergens bijkomt, maar ik probeer het bij maximaal 1 'intensieve' afspraak per dag te houden.
Vandaag had ik een gesprek op de school van mijn jongste: dat is een half uur autorijden, wat ik al spannend vind omdat ik weinig autorijd. Daarnaast was mijn onbeantwoorde verliefdheid bij dat gesprek en daarna dus weer een half uur autorijden terug. Dan kan ik verder niks meer.
Woensdag ga ik koffie drinken met iemand die ik niet zo vaak spreek, dat is dan ook wel druk, want veel praten, maar ook ontspannend, dus dan kan ik eventueel nog wel een afspraak hebben op die dag.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
