Psyche
alle pijlers
burnout, AD, overspannen... luxeproblemen?
donderdag 8 oktober 2009 om 16:19
Het valt me op dat er veel onderwerpen op het forum gaan over het gebruik van anti-depressiva, over mensen die een burn-out hebben, tegen overspannen aanzitten en/of onder behandeling zijn bij een therapeut of psycholoog.
Elke keer als ik zo´n topic lees krijg ik de neiging om met heel veel onbegrip te reageren, dat wil ik voorkomen, vandaar dit topic.
Ligt het aan mij of is hier echt sprake van luxeproblemen? Ik heb altijd geleerd dat je door moet gaan, door moet vechten, ook al heb je het gevoel dat je niet meer kunt.
Geloof me, ik heb geen leventje op rozen gehad, en zeker de afgelopen 10 jaren waren tropenjaren. Ik heb vaak het gevoel van vreselijke moeheid, treurigheid enz enz gehad, maar ook altijd direct weer de wetenschap van: niet zeuren, gewoon doorgaan!
Het is absoluut niet mijn bedoeling om te zeggen dat mensen met de genoemde problemen zeikwijven zijn, maar ik denk wel dat we in deze luxe-maatschappij de ruimte krijgen om ons rot te voelen, en dat we daardoor minder sterk zijn dan we zouden kunnen zijn.
Elke keer als ik zo´n topic lees krijg ik de neiging om met heel veel onbegrip te reageren, dat wil ik voorkomen, vandaar dit topic.
Ligt het aan mij of is hier echt sprake van luxeproblemen? Ik heb altijd geleerd dat je door moet gaan, door moet vechten, ook al heb je het gevoel dat je niet meer kunt.
Geloof me, ik heb geen leventje op rozen gehad, en zeker de afgelopen 10 jaren waren tropenjaren. Ik heb vaak het gevoel van vreselijke moeheid, treurigheid enz enz gehad, maar ook altijd direct weer de wetenschap van: niet zeuren, gewoon doorgaan!
Het is absoluut niet mijn bedoeling om te zeggen dat mensen met de genoemde problemen zeikwijven zijn, maar ik denk wel dat we in deze luxe-maatschappij de ruimte krijgen om ons rot te voelen, en dat we daardoor minder sterk zijn dan we zouden kunnen zijn.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:03
quote:blijfgewoonbianca schreef op 08 oktober 2009 @ 21:55:
[...]
Ik verheerlijk helemaal niets.
Ik kan me alleen maar erg verbazen als ik bijvoorbeeld een documentaire zie over een dorp waar zowat alle ouders aan aids zijn bezweken en de paar overgebleven volwassenen een weeshuis stichten. Als ik dat vergelijk bij wat "wij" stressvol of niet te dragen vinden .... Dat die mensen ook niet elke nacht met een glimlach op hun gezicht in slaap vallen of de halve dag lopen te neurieën van het vele plezier in hun leven vallen geloof ik meteen.
Maar ze hebben óf geen burnout of een depressie of ze hebben hem wel maar weten het (nog) niet.
Tja, ook in arme landen is net als bij ons de overgrote meerderheid van de bevolking gewoon niet depressief/overspannen/burn out.
Ben trouwens net interessant boek aan het lezen over geluk: schrijver beweert dat niet de grote heftige life events mensen ongelukkig maakt. Het gaat juist om de dagelijkse tegenslagen en kleine stress momenten waar je geen aandacht besteedt die je stiekem uitputten. En als daar dan een tijdlang weinig positieve dingen tegen over staan dan kun je ongelukkig worden.
[...]
Ik verheerlijk helemaal niets.
Ik kan me alleen maar erg verbazen als ik bijvoorbeeld een documentaire zie over een dorp waar zowat alle ouders aan aids zijn bezweken en de paar overgebleven volwassenen een weeshuis stichten. Als ik dat vergelijk bij wat "wij" stressvol of niet te dragen vinden .... Dat die mensen ook niet elke nacht met een glimlach op hun gezicht in slaap vallen of de halve dag lopen te neurieën van het vele plezier in hun leven vallen geloof ik meteen.
Maar ze hebben óf geen burnout of een depressie of ze hebben hem wel maar weten het (nog) niet.
Tja, ook in arme landen is net als bij ons de overgrote meerderheid van de bevolking gewoon niet depressief/overspannen/burn out.
Ben trouwens net interessant boek aan het lezen over geluk: schrijver beweert dat niet de grote heftige life events mensen ongelukkig maakt. Het gaat juist om de dagelijkse tegenslagen en kleine stress momenten waar je geen aandacht besteedt die je stiekem uitputten. En als daar dan een tijdlang weinig positieve dingen tegen over staan dan kun je ongelukkig worden.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:04
donderdag 8 oktober 2009 om 22:05
quote:dorinke schreef op 08 oktober 2009 @ 22:01:
[...]
Wat lees ik verkeerd? Ik heb je nu al twee keer letterlijk gequote.
En waar zou ik in zwelgen? Jij 'hamert' toch net zo goed jouw mening (of gevoel) door?
jullie lezen niet verkeerd, maar praten langs elkaar heen. Volgens mij hebben jullie allebei een andere manier van discussiëren en op de een of andere manier zorgt dat voor verwarring tussen jullie. Jullie lezen dus goed, maar interpreteren de informatie anders.
Dit is niet bedoelt als waardeoordeel, maar slechts een constatering!
[...]
Wat lees ik verkeerd? Ik heb je nu al twee keer letterlijk gequote.
En waar zou ik in zwelgen? Jij 'hamert' toch net zo goed jouw mening (of gevoel) door?
jullie lezen niet verkeerd, maar praten langs elkaar heen. Volgens mij hebben jullie allebei een andere manier van discussiëren en op de een of andere manier zorgt dat voor verwarring tussen jullie. Jullie lezen dus goed, maar interpreteren de informatie anders.
Dit is niet bedoelt als waardeoordeel, maar slechts een constatering!
donderdag 8 oktober 2009 om 22:06
quote:mamzelle schreef op 08 oktober 2009 @ 22:02:
Ik snap dat wel, Bianca. Maar had er zeg maar wat voor gegeven als er in die tijd bijvoorbeeld tussen de middag voor een uur of twee een bed had kunnen worden gerealiseerd in een vrije ruimte. Het gebouw was er groot genoeg voor. Die gelegenheid om pauzes te nemen, broodnodige pauzes voor sommige mensen, was en is er niet. Gemiste kans.
On hindsight baal ik ervan dat ik totaal het arbeidsproces ben uitgegaan. Terugkomen blijkt veel lastiger dan blijven. Maar op dat moment kon ik niet blijven zonder zelfs maar dat soort simpele aanpassingen.
Ik begrijp wat je bedoelt, maar helaas zouden de goeden dan weer lijden onder de kwaden, en zouden er meer pauzes genomen worden dan dat er gewerkt werd.
En waarschijnlijk had je herstel dan nog langer geduurd, omdat je toch het gevoel had gehouden om je verloren rusttijd in te halen.
Het terugkomen in het arbeidsproces zal best heel lastig zijn, dat geloof ik graag. Ook voor jezelf, want ik kan me voorstellen dat het een hele enge, andere wereld lijkt voor je waar je weer opnieuw in moet stappen.
Ik snap dat wel, Bianca. Maar had er zeg maar wat voor gegeven als er in die tijd bijvoorbeeld tussen de middag voor een uur of twee een bed had kunnen worden gerealiseerd in een vrije ruimte. Het gebouw was er groot genoeg voor. Die gelegenheid om pauzes te nemen, broodnodige pauzes voor sommige mensen, was en is er niet. Gemiste kans.
On hindsight baal ik ervan dat ik totaal het arbeidsproces ben uitgegaan. Terugkomen blijkt veel lastiger dan blijven. Maar op dat moment kon ik niet blijven zonder zelfs maar dat soort simpele aanpassingen.
Ik begrijp wat je bedoelt, maar helaas zouden de goeden dan weer lijden onder de kwaden, en zouden er meer pauzes genomen worden dan dat er gewerkt werd.
En waarschijnlijk had je herstel dan nog langer geduurd, omdat je toch het gevoel had gehouden om je verloren rusttijd in te halen.
Het terugkomen in het arbeidsproces zal best heel lastig zijn, dat geloof ik graag. Ook voor jezelf, want ik kan me voorstellen dat het een hele enge, andere wereld lijkt voor je waar je weer opnieuw in moet stappen.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:07
quote:hiltje schreef op 08 oktober 2009 @ 22:03:
[...]
Tja, ook in arme landen is net als bij ons de overgrote meerderheid van de bevolking gewoon niet depressief/overspannen/burn out.
Ben trouwens net interessant boek aan het lezen over geluk: schrijver beweert dat niet de grote heftige life events mensen ongelukkig maakt. Het gaat juist om de dagelijkse tegenslagen en kleine stress momenten waar je geen aandacht besteedt die je stiekem uitputten. En als daar dan een tijdlang weinig positieve dingen tegen over staan dan kun je ongelukkig worden.Veenhoven toevallig? Hij heeft interessante dingen geschreven/onderzocht over geluk, ook over culturen/landen heen.
[...]
Tja, ook in arme landen is net als bij ons de overgrote meerderheid van de bevolking gewoon niet depressief/overspannen/burn out.
Ben trouwens net interessant boek aan het lezen over geluk: schrijver beweert dat niet de grote heftige life events mensen ongelukkig maakt. Het gaat juist om de dagelijkse tegenslagen en kleine stress momenten waar je geen aandacht besteedt die je stiekem uitputten. En als daar dan een tijdlang weinig positieve dingen tegen over staan dan kun je ongelukkig worden.Veenhoven toevallig? Hij heeft interessante dingen geschreven/onderzocht over geluk, ook over culturen/landen heen.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:07
quote:mamzelle schreef op 08 oktober 2009 @ 22:04:
Neem aan dat je het over jullie eigen bedrijf hebt? Dan snap ik wel dat je alleen supergezonde mensen kunt gebruiken, zoals de wetgeving er nu voor ligt. Maar stel dat je in stuksloon had kunnen uitbetalen, was de ziekmelding dan ook een onoverkomelijke brug geweest?Dan heb je nog het risico van extra belasting van de overige werknemers als er iemand wegvalt.
Neem aan dat je het over jullie eigen bedrijf hebt? Dan snap ik wel dat je alleen supergezonde mensen kunt gebruiken, zoals de wetgeving er nu voor ligt. Maar stel dat je in stuksloon had kunnen uitbetalen, was de ziekmelding dan ook een onoverkomelijke brug geweest?Dan heb je nog het risico van extra belasting van de overige werknemers als er iemand wegvalt.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:08
quote:Liselotte4 schreef op 08 oktober 2009 @ 22:03:
[...]
heb jij wel geleerd om gesprekken te voeren met mensen? Het valt mij op dat je aandacht vraagt door op een felle en agressieve manier mensen in een groep te benaderen. Vervolgens stort je jouw verhaal uit, zonder ook maar op een redelijke manier aan te proberen sluiten bij wat andere zeggen. Je bent alleen maar aan het zenden.
Ik kan me voorstellen dat jij je niet goed in groepen handhaaft. Of jij de beste therapie ooit hebt gehad trek ik dus in twijfel.
Mevrouw de amateurpsycholoog, heb jij ooit geleerd dat niet alles is wat het lijkt?
Neem eens jezelf iets minder serieus, dat zou je niet misstaan.
[...]
heb jij wel geleerd om gesprekken te voeren met mensen? Het valt mij op dat je aandacht vraagt door op een felle en agressieve manier mensen in een groep te benaderen. Vervolgens stort je jouw verhaal uit, zonder ook maar op een redelijke manier aan te proberen sluiten bij wat andere zeggen. Je bent alleen maar aan het zenden.
Ik kan me voorstellen dat jij je niet goed in groepen handhaaft. Of jij de beste therapie ooit hebt gehad trek ik dus in twijfel.
Mevrouw de amateurpsycholoog, heb jij ooit geleerd dat niet alles is wat het lijkt?
Neem eens jezelf iets minder serieus, dat zou je niet misstaan.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:08
quote:iris1969 schreef op 08 oktober 2009 @ 22:03:
[...]
Ik vrees dat geen enkele werkgever blij is met een hoog of frequent ziekteverzuim, hoe naar het voor de persoon zelf ook mag zijn. Het is in het Westen dus bijzonder goed geregeld dat ook privé problemen in de baas z'n tijd opgelost mogen worden.Nou, dat valt in de praktijk ook vies tegen hoor. Zeker bij kleine bedrijven die de torenhoge premies van ziekteverzuimverzekeringen niet kunnen ophoesten. Dan kost het gewoon klauwen met geld... en helaas draait het dan weer om geld en niet om het welzijn van de mens.
[...]
Ik vrees dat geen enkele werkgever blij is met een hoog of frequent ziekteverzuim, hoe naar het voor de persoon zelf ook mag zijn. Het is in het Westen dus bijzonder goed geregeld dat ook privé problemen in de baas z'n tijd opgelost mogen worden.Nou, dat valt in de praktijk ook vies tegen hoor. Zeker bij kleine bedrijven die de torenhoge premies van ziekteverzuimverzekeringen niet kunnen ophoesten. Dan kost het gewoon klauwen met geld... en helaas draait het dan weer om geld en niet om het welzijn van de mens.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:08
Overigens ben ik het er wel mee eens/ cq geloof ik ook dat je in bepaalde negatieve omstandigheden juist geen depressie/overspannenheid krijgt.
Dat dat dan betekent dat alles dus koek en ei is, is niet zo.
Ooit documentaire gezien van GGZ psychiaters die echt aan de onderkant van de maatschappij werkte. Junkies en zwervers. En die waren inderdaad haast nooit depressief of overspannen. Maar dat ze nou het toonbeeld van geestelijke gezondheid en hollandse daadkracht met een niet lullen maar poetsen mentaliteit???
En nog iets: mannen zijn veel minder depressief dan vrouwen. En toegegeven, vaak zeiken en ouwehoeren en twatten mannen ook wat minder.
Maarrrr.........ze zijn veel vaker alcoholverslaafd of agressief en hebben vaker een hartaanval.
Dat dat dan betekent dat alles dus koek en ei is, is niet zo.
Ooit documentaire gezien van GGZ psychiaters die echt aan de onderkant van de maatschappij werkte. Junkies en zwervers. En die waren inderdaad haast nooit depressief of overspannen. Maar dat ze nou het toonbeeld van geestelijke gezondheid en hollandse daadkracht met een niet lullen maar poetsen mentaliteit???
En nog iets: mannen zijn veel minder depressief dan vrouwen. En toegegeven, vaak zeiken en ouwehoeren en twatten mannen ook wat minder.
Maarrrr.........ze zijn veel vaker alcoholverslaafd of agressief en hebben vaker een hartaanval.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:09
quote:Liselotte4 schreef op 08 oktober 2009 @ 22:05:
[...]
jullie lezen niet verkeerd, maar praten langs elkaar heen. Volgens mij hebben jullie allebei een andere manier van discussiëren en op de een of andere manier zorgt dat voor verwarring tussen jullie. Jullie lezen dus goed, maar interpreteren de informatie anders.
Dit is niet bedoelt als waardeoordeel, maar slechts een constatering!Dat denk ik ook. Dorinke heeft graag feiten en onderzoeken en Minny bekijkt het (net als ik) meer vanuit een groter geheel en dat praat dus volledig langs elkaar heen.
[...]
jullie lezen niet verkeerd, maar praten langs elkaar heen. Volgens mij hebben jullie allebei een andere manier van discussiëren en op de een of andere manier zorgt dat voor verwarring tussen jullie. Jullie lezen dus goed, maar interpreteren de informatie anders.
Dit is niet bedoelt als waardeoordeel, maar slechts een constatering!Dat denk ik ook. Dorinke heeft graag feiten en onderzoeken en Minny bekijkt het (net als ik) meer vanuit een groter geheel en dat praat dus volledig langs elkaar heen.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:10
quote:mamzelle schreef op 08 oktober 2009 @ 22:04:
Neem aan dat je het over jullie eigen bedrijf hebt? Dan snap ik wel dat je alleen supergezonde mensen kunt gebruiken, zoals de wetgeving er nu voor ligt. Maar stel dat je in stuksloon had kunnen uitbetalen, was de ziekmelding dan ook een onoverkomelijke brug geweest?Nee dan had ie gewoon terug kunnen komen en zijn tijd kunnen nemen, zelfs parttime werken had dan gekund. We hebben zelfs gezegd dat ie contact op moest nemen als hij de indruk had dat ie voldoende hersteld was, maar toen hij eenmaal zover was, waren wij al zover weggezakt dat we er geen werknemer bij konden hebben. Wel jammer, het was een superenthousiaste, loyale en hardwerkende man.
Neem aan dat je het over jullie eigen bedrijf hebt? Dan snap ik wel dat je alleen supergezonde mensen kunt gebruiken, zoals de wetgeving er nu voor ligt. Maar stel dat je in stuksloon had kunnen uitbetalen, was de ziekmelding dan ook een onoverkomelijke brug geweest?Nee dan had ie gewoon terug kunnen komen en zijn tijd kunnen nemen, zelfs parttime werken had dan gekund. We hebben zelfs gezegd dat ie contact op moest nemen als hij de indruk had dat ie voldoende hersteld was, maar toen hij eenmaal zover was, waren wij al zover weggezakt dat we er geen werknemer bij konden hebben. Wel jammer, het was een superenthousiaste, loyale en hardwerkende man.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:11
Ik ben al sinds eind 2007 weer aan het vrijwilligerswerk. Maar helaas nog niet succesvol meer kunnen opbouwen dan een uurtje of tien per week. En zelfs die kosten me moeite, meer heeft al tot ernstige stressklachten geleid.
Zal op enige tijd in mijn leven moeten kiezen tussen simpel werk (geestdodend) of uitdagend werk (te vermoeiend).
En dat is dan weer luxe.
Zal op enige tijd in mijn leven moeten kiezen tussen simpel werk (geestdodend) of uitdagend werk (te vermoeiend).
En dat is dan weer luxe.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:12
quote:hiltje schreef op 08 oktober 2009 @ 22:08:
Overigens ben ik het er wel mee eens/ cq geloof ik ook dat je in bepaalde negatieve omstandigheden juist geen depressie/overspannenheid krijgt.
Dat dat dan betekent dat alles dus koek en ei is, is niet zo.
Ooit documentaire gezien van GGZ psychiaters die echt aan de onderkant van de maatschappij werkte. Junkies en zwervers. En die waren inderdaad haast nooit depressief of overspannen. Maar dat ze nou het toonbeeld van geestelijke gezondheid en hollandse daadkracht met een niet lullen maar poetsen mentaliteit???
En nog iets: mannen zijn veel minder depressief dan vrouwen. En toegegeven, vaak zeiken en ouwehoeren en twatten mannen ook wat minder.
Maarrrr.........ze zijn veel vaker alcoholverslaafd of agressief en hebben vaker een hartaanval.Ja, dat óók nog. Stress, of het stresshormoon cortisol heeft ook een grote invloed op (het ontstaan van) depressie, blijkbaar zijn vrouwen daar gevoeliger voor. Het hoe en wat is nog lang niet duidelijk.
Overigens ben ik het er wel mee eens/ cq geloof ik ook dat je in bepaalde negatieve omstandigheden juist geen depressie/overspannenheid krijgt.
Dat dat dan betekent dat alles dus koek en ei is, is niet zo.
Ooit documentaire gezien van GGZ psychiaters die echt aan de onderkant van de maatschappij werkte. Junkies en zwervers. En die waren inderdaad haast nooit depressief of overspannen. Maar dat ze nou het toonbeeld van geestelijke gezondheid en hollandse daadkracht met een niet lullen maar poetsen mentaliteit???
En nog iets: mannen zijn veel minder depressief dan vrouwen. En toegegeven, vaak zeiken en ouwehoeren en twatten mannen ook wat minder.
Maarrrr.........ze zijn veel vaker alcoholverslaafd of agressief en hebben vaker een hartaanval.Ja, dat óók nog. Stress, of het stresshormoon cortisol heeft ook een grote invloed op (het ontstaan van) depressie, blijkbaar zijn vrouwen daar gevoeliger voor. Het hoe en wat is nog lang niet duidelijk.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:12
quote:Zoey_ schreef op 08 oktober 2009 @ 22:08:
[...]
Mevrouw de amateurpsycholoog, heb jij ooit geleerd dat niet alles is wat het lijkt?
Neem eens jezelf iets minder serieus, dat zou je niet misstaan.Nou Zoey, ik ben het wel met Liselotte eens, want je viel zo maar binnen in een lopende discussie zonder iets te hebben gelezen met een hele boute uitspraak en daarbij viel je mij ook zonder enige reden fel aan. Je komt hiermee dus op een hele onprettige manier over.
[...]
Mevrouw de amateurpsycholoog, heb jij ooit geleerd dat niet alles is wat het lijkt?
Neem eens jezelf iets minder serieus, dat zou je niet misstaan.Nou Zoey, ik ben het wel met Liselotte eens, want je viel zo maar binnen in een lopende discussie zonder iets te hebben gelezen met een hele boute uitspraak en daarbij viel je mij ook zonder enige reden fel aan. Je komt hiermee dus op een hele onprettige manier over.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:13
quote:hiltje schreef op 08 oktober 2009 @ 22:03:
[...]
Het gaat juist om de dagelijkse tegenslagen en kleine stress momenten waar je geen aandacht besteedt die je stiekem uitputten. .klemmende potjes Hak , elke dag de aansluiting missen als je met het ov gaat , de bovenbuuf met haar hakken op het parket en de post die nat half uit je brievenbus hangt , jouw rij die altijd het langzaamst gaat bij de Jumbo terwijl de aanbieding ook al uitverkocht was?
[...]
Het gaat juist om de dagelijkse tegenslagen en kleine stress momenten waar je geen aandacht besteedt die je stiekem uitputten. .klemmende potjes Hak , elke dag de aansluiting missen als je met het ov gaat , de bovenbuuf met haar hakken op het parket en de post die nat half uit je brievenbus hangt , jouw rij die altijd het langzaamst gaat bij de Jumbo terwijl de aanbieding ook al uitverkocht was?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:13
quote:mamzelle schreef op 08 oktober 2009 @ 22:11:
Ik ben al sinds eind 2007 weer aan het vrijwilligerswerk. Maar helaas nog niet succesvol meer kunnen opbouwen dan een uurtje of tien per week. En zelfs die kosten me moeite, meer heeft al tot ernstige stressklachten geleid.
Zal op enige tijd in mijn leven moeten kiezen tussen simpel werk (geestdodend) of uitdagend werk (te vermoeiend).
En dat is dan weer luxe.En waar ligt je hart? Wat zou je nou echt graag voor werk willen doen?
Ik ben al sinds eind 2007 weer aan het vrijwilligerswerk. Maar helaas nog niet succesvol meer kunnen opbouwen dan een uurtje of tien per week. En zelfs die kosten me moeite, meer heeft al tot ernstige stressklachten geleid.
Zal op enige tijd in mijn leven moeten kiezen tussen simpel werk (geestdodend) of uitdagend werk (te vermoeiend).
En dat is dan weer luxe.En waar ligt je hart? Wat zou je nou echt graag voor werk willen doen?
donderdag 8 oktober 2009 om 22:14
quote:blijfgewoonbianca schreef op 08 oktober 2009 @ 22:13:
[...]
klemmende potjes Hak , elke dag de aansluiting missen als je met het ov gaat , de bovenbuuf met haar hakken op het parket en de post die nat half uit je brievenbus hangt , jouw rij die altijd het langzaamst gaat bij de Jumbo terwijl de aanbieding ook al uitverkocht was?
Hahaha, je zit nog steeds met de popcorn baldadig te wezen he?
Maar ik denk dat het nog niet eens zo gek is wat je zegt. Als al die dingen je gebeuren krijg je toch ook het idee 'dat ze altijd jou moeten hebben'?
[...]
klemmende potjes Hak , elke dag de aansluiting missen als je met het ov gaat , de bovenbuuf met haar hakken op het parket en de post die nat half uit je brievenbus hangt , jouw rij die altijd het langzaamst gaat bij de Jumbo terwijl de aanbieding ook al uitverkocht was?
Hahaha, je zit nog steeds met de popcorn baldadig te wezen he?
Maar ik denk dat het nog niet eens zo gek is wat je zegt. Als al die dingen je gebeuren krijg je toch ook het idee 'dat ze altijd jou moeten hebben'?
donderdag 8 oktober 2009 om 22:15
quote:iris1969 schreef op 08 oktober 2009 @ 22:09:
[...]
Dat denk ik ook. Dorinke heeft graag feiten en onderzoeken en Minny bekijkt het (net als ik) meer vanuit een groter geheel en dat praat dus volledig langs elkaar heen.Ik hoor inderdaad graag feiten en onderzoeken omdat een discussie zonder argumenten mij wat zinloos lijkt. En van argumenten of berichten gericht op de persoon ('zwelgen, smoezen') hou ik al helemaal niet. Maar ja, ieder zijn ding
[...]
Dat denk ik ook. Dorinke heeft graag feiten en onderzoeken en Minny bekijkt het (net als ik) meer vanuit een groter geheel en dat praat dus volledig langs elkaar heen.Ik hoor inderdaad graag feiten en onderzoeken omdat een discussie zonder argumenten mij wat zinloos lijkt. En van argumenten of berichten gericht op de persoon ('zwelgen, smoezen') hou ik al helemaal niet. Maar ja, ieder zijn ding
donderdag 8 oktober 2009 om 22:16
quote:dorinke schreef op 08 oktober 2009 @ 22:12:
[...]
Ja, dat óók nog. Stress, of het stresshormoon cortisol heeft ook een grote invloed op (het ontstaan van) depressie, blijkbaar zijn vrouwen daar gevoeliger voor. Het hoe en wat is nog lang niet duidelijk.Stom eigenlijk... want juist vrouwen zeiken, zeuren en zeveren vaak tot ze er bij neervallen en zouden dus constant met een opgelucht gevoel in de rondte moeten huppelen.
[...]
Ja, dat óók nog. Stress, of het stresshormoon cortisol heeft ook een grote invloed op (het ontstaan van) depressie, blijkbaar zijn vrouwen daar gevoeliger voor. Het hoe en wat is nog lang niet duidelijk.Stom eigenlijk... want juist vrouwen zeiken, zeuren en zeveren vaak tot ze er bij neervallen en zouden dus constant met een opgelucht gevoel in de rondte moeten huppelen.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:16
quote:mamzelle schreef op 08 oktober 2009 @ 22:11:
Ik ben al sinds eind 2007 weer aan het vrijwilligerswerk. Maar helaas nog niet succesvol meer kunnen opbouwen dan een uurtje of tien per week. En zelfs die kosten me moeite, meer heeft al tot ernstige stressklachten geleid.
Zal op enige tijd in mijn leven moeten kiezen tussen simpel werk (geestdodend) of uitdagend werk (te vermoeiend).
En dat is dan weer luxe.Ik dacht dat je een betaalde ( leuke, interessante) baan had, Mamzelle, meen ik ergens gelezen te hebben, en dat het goed/beter ging met je...?
Ik ben al sinds eind 2007 weer aan het vrijwilligerswerk. Maar helaas nog niet succesvol meer kunnen opbouwen dan een uurtje of tien per week. En zelfs die kosten me moeite, meer heeft al tot ernstige stressklachten geleid.
Zal op enige tijd in mijn leven moeten kiezen tussen simpel werk (geestdodend) of uitdagend werk (te vermoeiend).
En dat is dan weer luxe.Ik dacht dat je een betaalde ( leuke, interessante) baan had, Mamzelle, meen ik ergens gelezen te hebben, en dat het goed/beter ging met je...?
donderdag 8 oktober 2009 om 22:19
