Psyche
alle pijlers
burnout, AD, overspannen... luxeproblemen?
donderdag 8 oktober 2009 om 16:19
Het valt me op dat er veel onderwerpen op het forum gaan over het gebruik van anti-depressiva, over mensen die een burn-out hebben, tegen overspannen aanzitten en/of onder behandeling zijn bij een therapeut of psycholoog.
Elke keer als ik zo´n topic lees krijg ik de neiging om met heel veel onbegrip te reageren, dat wil ik voorkomen, vandaar dit topic.
Ligt het aan mij of is hier echt sprake van luxeproblemen? Ik heb altijd geleerd dat je door moet gaan, door moet vechten, ook al heb je het gevoel dat je niet meer kunt.
Geloof me, ik heb geen leventje op rozen gehad, en zeker de afgelopen 10 jaren waren tropenjaren. Ik heb vaak het gevoel van vreselijke moeheid, treurigheid enz enz gehad, maar ook altijd direct weer de wetenschap van: niet zeuren, gewoon doorgaan!
Het is absoluut niet mijn bedoeling om te zeggen dat mensen met de genoemde problemen zeikwijven zijn, maar ik denk wel dat we in deze luxe-maatschappij de ruimte krijgen om ons rot te voelen, en dat we daardoor minder sterk zijn dan we zouden kunnen zijn.
Elke keer als ik zo´n topic lees krijg ik de neiging om met heel veel onbegrip te reageren, dat wil ik voorkomen, vandaar dit topic.
Ligt het aan mij of is hier echt sprake van luxeproblemen? Ik heb altijd geleerd dat je door moet gaan, door moet vechten, ook al heb je het gevoel dat je niet meer kunt.
Geloof me, ik heb geen leventje op rozen gehad, en zeker de afgelopen 10 jaren waren tropenjaren. Ik heb vaak het gevoel van vreselijke moeheid, treurigheid enz enz gehad, maar ook altijd direct weer de wetenschap van: niet zeuren, gewoon doorgaan!
Het is absoluut niet mijn bedoeling om te zeggen dat mensen met de genoemde problemen zeikwijven zijn, maar ik denk wel dat we in deze luxe-maatschappij de ruimte krijgen om ons rot te voelen, en dat we daardoor minder sterk zijn dan we zouden kunnen zijn.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:19
En ik heb eigenlijk nog een vraag. Wat ik hier gelezen heb is dat depressie eigenlijk veroorzaakt wordt door een bepaald stofje wat niet of niet voldoende wordt aangemaakt.
Hoe is dat te ontdekken? Waarom duurt het dan vaak zo lang voordat er diagnose depressie wordt gesteld? Is dat stofje makkelijk aan te vullen zonder al te veel bijwerkingen? Want ik heb ook wel gelezen dat AD je behoorlijk op de automatische piloot zetten en je gevoelloos en vlak kunnen maken.
Hoe is dat te ontdekken? Waarom duurt het dan vaak zo lang voordat er diagnose depressie wordt gesteld? Is dat stofje makkelijk aan te vullen zonder al te veel bijwerkingen? Want ik heb ook wel gelezen dat AD je behoorlijk op de automatische piloot zetten en je gevoelloos en vlak kunnen maken.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:20
quote:Bianca40 schreef op 08 oktober 2009 @ 22:14:
[...]
Hahaha, je zit nog steeds met de popcorn baldadig te wezen he?
Maar ik denk dat het nog niet eens zo gek is wat je zegt. Als al die dingen je gebeuren krijg je toch ook het idee 'dat ze altijd jou moeten hebben'?
Nee. heb jij dat wel, dat je dat denkt ? Ik ben dan wel geïrriteerd, maar dat ben ik ook weer zo kwijt; dat blijft niet hangen.
Ik denk nog steeds dat karakter bepalender is dan de omstandigheden... al zal iedereen een absolute grens hebben .
[...]
Hahaha, je zit nog steeds met de popcorn baldadig te wezen he?
Maar ik denk dat het nog niet eens zo gek is wat je zegt. Als al die dingen je gebeuren krijg je toch ook het idee 'dat ze altijd jou moeten hebben'?
Nee. heb jij dat wel, dat je dat denkt ? Ik ben dan wel geïrriteerd, maar dat ben ik ook weer zo kwijt; dat blijft niet hangen.
Ik denk nog steeds dat karakter bepalender is dan de omstandigheden... al zal iedereen een absolute grens hebben .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:21
donderdag 8 oktober 2009 om 22:22
quote:blijfgewoonbianca schreef op 08 oktober 2009 @ 22:20:
[...]
Nee. heb jij dat wel, dat je dat denkt ? Ik ben dan wel geïrriteerd, maar dat ben ik ook weer zo kwijt; dat blijft niet hangen.
Ik denk nog steeds dat karakter bepalender is dan de omstandigheden... al zal iedereen een absolute grens hebben .
Ik heb dat zelf totaal niet, ik word er zelfs altijd heel melig van, ik schiet in de lach en denk dan: ja tuurlijk, zo'n dag wordt het!
Maar mijn moeder bijvoorbeeld denkt wel zo, die betrekt dingen meer op zichzelf, denkt dat de cassiere gaat lunchen omdat ZIJ nu in de rij komt staan... en dat denkt ze echt.
[...]
Nee. heb jij dat wel, dat je dat denkt ? Ik ben dan wel geïrriteerd, maar dat ben ik ook weer zo kwijt; dat blijft niet hangen.
Ik denk nog steeds dat karakter bepalender is dan de omstandigheden... al zal iedereen een absolute grens hebben .
Ik heb dat zelf totaal niet, ik word er zelfs altijd heel melig van, ik schiet in de lach en denk dan: ja tuurlijk, zo'n dag wordt het!
Maar mijn moeder bijvoorbeeld denkt wel zo, die betrekt dingen meer op zichzelf, denkt dat de cassiere gaat lunchen omdat ZIJ nu in de rij komt staan... en dat denkt ze echt.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:22
quote:mamzelle schreef op 08 oktober 2009 @ 22:21:
Zoey, ik had tijdelijk betaald werk, maar de directie is me zo'n beetje vergeten bij de start van een nieuw project.
En dat zou best wel eens te maken kunnen hebben gehad met dat ik maar acht uur beschikbaar was en niet de gewenste 32 uur of iets anders substantieels.Hebben ze dat dan helemaal niet naar jou toe gecommuniceerd???
Zoey, ik had tijdelijk betaald werk, maar de directie is me zo'n beetje vergeten bij de start van een nieuw project.
En dat zou best wel eens te maken kunnen hebben gehad met dat ik maar acht uur beschikbaar was en niet de gewenste 32 uur of iets anders substantieels.Hebben ze dat dan helemaal niet naar jou toe gecommuniceerd???
donderdag 8 oktober 2009 om 22:22
quote:Bianca40 schreef op 08 oktober 2009 @ 22:16:
[...]
Stom eigenlijk... want juist vrouwen zeiken, zeuren en zeveren vaak tot ze er bij neervallen en zouden dus constant met een opgelucht gevoel in de rondte moeten huppelen.
Ja, dat is wel de vrouwen-stategie (leve het forum!), hieronder een interessant onderzoek (heb je mij weer) naar dit fenomeen en stress in het algemeen. Wel bij ratten, en daarom tegen mijn principes in, maar goed (blabla).
********
Het vrouwenbrein loopt eerder vol met stress
Gepubliceerd: 28 mei 2009 16:42 | Gewijzigd: 28 mei 2009 16:44
Het onderzoek gebeurt vrijwel altijd bij mannelijke ratten. Vrouwtjes zijn veel lastiger: die hebben namelijk een cyclus. Hun geslachtshormonen kennen pieken en dalen, en aangezien die hormonen de emoties beïnvloeden, verstoort dat de onderzoeksresultaten. „Maar angststoornissen en depressie komen bij vrouwen twee- tot driemaal vaker voor dan bij mannen,” zegt Ter Horst. “Het is dus heel raar dat al het onderzoek met mannelijke ratten gebeurt.”
Plafond
Bij de Groningse ratten vertoonden mannetjes en vrouwtjes opvallende verschillen in activiteit in een aantal hersengebieden die een grote rol spelen bij emotie, zoals het voorste deel van de hersenschors. De basale hersenactiviteit, dus onder niet-stressvolle omstandigheden, is in deze gebieden bij rattenmannen veel lager dan bij rattenvrouwen. Blootstelling aan stress veroorzaakt bij beide geslachten een toename in de hersenactiviteit, maar bij vrouwen gaat dat minder lang goed. Op een gegeven moment wordt er een plafond bereikt, waarna de hersenen zich als het ware afsluiten en er psychiatrische aandoeningen kunnen ontstaan. “Er zit een maximum aan de hersenactiviteit”, legt Ter Horst uit, “en omdat vrouwen daar door de hogere basale activiteit dichterbij zitten, zullen ze dat punt bij stress sneller bereiken. Dat kan maar gedurende een korte tijd.”
Dat verschil in basale hersenactiviteit wordt niet veroorzaakt door geslachtshormonen, benadrukt de neurobioloog. Het verschil zit hem in de hersenen zelf. Dat blijkt uit proeven met vrouwtjesratten waarbij de eierstokken zijn weggehaald, zodat die geen geslachtshormonen meer aan het bloed afgeven. Ook deze vrouwtjes-zonder-cyclus hebben een hogere basale hersenactiviteit dan mannetjes – zelfs nog hoger dan die van hun seksegenoten met eierstokken. „Blijkbaar dempen geslachtshormonen de hersenactiviteit”, aldus Ter Horst. „Ze verzachten daardoor de effecten van stress.”
Maken die hormonen vrouwen dan juist niet weerbaarder tegen stress? Helaas, zegt Ter Horst. De vrouwelijke hormoonconcentraties fluctueren sterk, en daarmee varieert ook hersenactiviteit. „Die schommelingen blijken vrouwen juist kwetsbaarder te maken voor stress,” zegt hij. „Depressie en angststoornissen ontstaan vooral in perioden waarin er heftige veranderingen optreden in de hormoonspiegels. Niet zozeer tijdens de maandelijkse cyclus, maar wel bijvoorbeeld na een bevalling, in de puberteit of tijdens de overgang.”
Effectieve strategie
Vrouwelijke dieren hebben daar echter in de loop van de evolutie een effectieve strategie tegen ontwikkeld: sociale steun. Vrouwtjesratten verwerken stress beter temidden van seksegenoten, zo ontdekten de Groningers. Bij gemengde groepjes is dat effect er niet. Als je mannetjes en vrouwtjes bij elkaar plaatst, dan levert dat alleen maar extra stress op. De onderzoekers deden hun experiment daarom bij groepjes met alleen mannetjes of alleen vrouwtjes. “Als je een rat aan stress onderwerpt, en vervolgens in zijn groepje terugplaatst, dan gaan de kooigenoten het gestresste dier verzorgen,” vertelt Ter Horst. “Ook de mannetjes onderling. Ze likken het slachtoffer en gaan er lekker tegenaan liggen.”
Bij de mannetjes bleek die sociale steun op hersenniveau niet zoveel verschil te maken. Maar bij de vrouwtjes was het effect opvallend. De sociale steun activeert de neuronen die de neurotransmitter serotonine produceren. Die stof dempt de effecten van stress. Antidepressiva werken overigens op dezelfde manier. Bij vrouwtjes in isolatie wordt dat serotoninesysteem bij stress echter niet geactiveerd.
Ter Horst vertaalt zijn resultaten niet graag rechtstreeks naar de mens, want daar zijn de achtergronden te verschillend voor, maar in dit geval kan hij het toch niet laten. “Als vrouwen iets stressvols meemaken, dan willen ze daar meteen uitgebreid over praten, steeds weer opnieuw,” stelt hij. “Dat verlicht bij hen de stress. Mannen hebben die behoefte veel minder.”
*************
[...]
Stom eigenlijk... want juist vrouwen zeiken, zeuren en zeveren vaak tot ze er bij neervallen en zouden dus constant met een opgelucht gevoel in de rondte moeten huppelen.
Ja, dat is wel de vrouwen-stategie (leve het forum!), hieronder een interessant onderzoek (heb je mij weer) naar dit fenomeen en stress in het algemeen. Wel bij ratten, en daarom tegen mijn principes in, maar goed (blabla).
********
Het vrouwenbrein loopt eerder vol met stress
Gepubliceerd: 28 mei 2009 16:42 | Gewijzigd: 28 mei 2009 16:44
Het onderzoek gebeurt vrijwel altijd bij mannelijke ratten. Vrouwtjes zijn veel lastiger: die hebben namelijk een cyclus. Hun geslachtshormonen kennen pieken en dalen, en aangezien die hormonen de emoties beïnvloeden, verstoort dat de onderzoeksresultaten. „Maar angststoornissen en depressie komen bij vrouwen twee- tot driemaal vaker voor dan bij mannen,” zegt Ter Horst. “Het is dus heel raar dat al het onderzoek met mannelijke ratten gebeurt.”
Plafond
Bij de Groningse ratten vertoonden mannetjes en vrouwtjes opvallende verschillen in activiteit in een aantal hersengebieden die een grote rol spelen bij emotie, zoals het voorste deel van de hersenschors. De basale hersenactiviteit, dus onder niet-stressvolle omstandigheden, is in deze gebieden bij rattenmannen veel lager dan bij rattenvrouwen. Blootstelling aan stress veroorzaakt bij beide geslachten een toename in de hersenactiviteit, maar bij vrouwen gaat dat minder lang goed. Op een gegeven moment wordt er een plafond bereikt, waarna de hersenen zich als het ware afsluiten en er psychiatrische aandoeningen kunnen ontstaan. “Er zit een maximum aan de hersenactiviteit”, legt Ter Horst uit, “en omdat vrouwen daar door de hogere basale activiteit dichterbij zitten, zullen ze dat punt bij stress sneller bereiken. Dat kan maar gedurende een korte tijd.”
Dat verschil in basale hersenactiviteit wordt niet veroorzaakt door geslachtshormonen, benadrukt de neurobioloog. Het verschil zit hem in de hersenen zelf. Dat blijkt uit proeven met vrouwtjesratten waarbij de eierstokken zijn weggehaald, zodat die geen geslachtshormonen meer aan het bloed afgeven. Ook deze vrouwtjes-zonder-cyclus hebben een hogere basale hersenactiviteit dan mannetjes – zelfs nog hoger dan die van hun seksegenoten met eierstokken. „Blijkbaar dempen geslachtshormonen de hersenactiviteit”, aldus Ter Horst. „Ze verzachten daardoor de effecten van stress.”
Maken die hormonen vrouwen dan juist niet weerbaarder tegen stress? Helaas, zegt Ter Horst. De vrouwelijke hormoonconcentraties fluctueren sterk, en daarmee varieert ook hersenactiviteit. „Die schommelingen blijken vrouwen juist kwetsbaarder te maken voor stress,” zegt hij. „Depressie en angststoornissen ontstaan vooral in perioden waarin er heftige veranderingen optreden in de hormoonspiegels. Niet zozeer tijdens de maandelijkse cyclus, maar wel bijvoorbeeld na een bevalling, in de puberteit of tijdens de overgang.”
Effectieve strategie
Vrouwelijke dieren hebben daar echter in de loop van de evolutie een effectieve strategie tegen ontwikkeld: sociale steun. Vrouwtjesratten verwerken stress beter temidden van seksegenoten, zo ontdekten de Groningers. Bij gemengde groepjes is dat effect er niet. Als je mannetjes en vrouwtjes bij elkaar plaatst, dan levert dat alleen maar extra stress op. De onderzoekers deden hun experiment daarom bij groepjes met alleen mannetjes of alleen vrouwtjes. “Als je een rat aan stress onderwerpt, en vervolgens in zijn groepje terugplaatst, dan gaan de kooigenoten het gestresste dier verzorgen,” vertelt Ter Horst. “Ook de mannetjes onderling. Ze likken het slachtoffer en gaan er lekker tegenaan liggen.”
Bij de mannetjes bleek die sociale steun op hersenniveau niet zoveel verschil te maken. Maar bij de vrouwtjes was het effect opvallend. De sociale steun activeert de neuronen die de neurotransmitter serotonine produceren. Die stof dempt de effecten van stress. Antidepressiva werken overigens op dezelfde manier. Bij vrouwtjes in isolatie wordt dat serotoninesysteem bij stress echter niet geactiveerd.
Ter Horst vertaalt zijn resultaten niet graag rechtstreeks naar de mens, want daar zijn de achtergronden te verschillend voor, maar in dit geval kan hij het toch niet laten. “Als vrouwen iets stressvols meemaken, dan willen ze daar meteen uitgebreid over praten, steeds weer opnieuw,” stelt hij. “Dat verlicht bij hen de stress. Mannen hebben die behoefte veel minder.”
*************
donderdag 8 oktober 2009 om 22:23
quote:lentezon68 schreef op 08 oktober 2009 @ 22:19:
Mag ik nog even toevoegen dat een burn-out niet altijd met het werk te maken hoeft te hebben. Ik ben burn-out geraakt omdat onze kinderwens niet in vervulling is gegaan...... De hoofdoorzaak heeft niets met het werk te maken.
Dat lijkt me ook een hele zware tegenslag. Waar raakte je burnout van? Van de uiteindelijke constatering dat het niet lukte, of van het steeds weer proberen en de hoop die elke keer in rook verdwijnt.
misschien wil je er helemaal niet over praten. Dan moet je dat ook gewoon aangeven.
Mag ik nog even toevoegen dat een burn-out niet altijd met het werk te maken hoeft te hebben. Ik ben burn-out geraakt omdat onze kinderwens niet in vervulling is gegaan...... De hoofdoorzaak heeft niets met het werk te maken.
Dat lijkt me ook een hele zware tegenslag. Waar raakte je burnout van? Van de uiteindelijke constatering dat het niet lukte, of van het steeds weer proberen en de hoop die elke keer in rook verdwijnt.
misschien wil je er helemaal niet over praten. Dan moet je dat ook gewoon aangeven.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:23
quote:blijfgewoonbianca schreef op 08 oktober 2009 @ 22:13:
[...]
klemmende potjes Hak , elke dag de aansluiting missen als je met het ov gaat , de bovenbuuf met haar hakken op het parket en de post die nat half uit je brievenbus hangt , jouw rij die altijd het langzaamst gaat bij de Jumbo terwijl de aanbieding ook al uitverkocht was?
De overdegrondvanhetlachen-smiley doet het niet.
Maar het is natuurlijk meer:
De klant die op vrijdag nog met een probleem komt zodat je op zondagmiddag aan het werk moet waar je partner dan over gaat zeiken terwijl je die avond familieberaad hebt over demente moeder die niet naar het verzorgingshuis wil. Je kind heeft een slecht rapport terwijl je partner in een midlife crisis zit terwijl je zelf al 4 weken verkouden bent.
En dat hebben we allemaal wel eens, maar soms als je alles bij elkaar optelt en er komt nog een druppel bij en het duurt eens een jaartje of 4, dan gaat het bij sommige mensen wel eens mis.
En ik heb het vermoeden dat dat vaak tot meer schade lijdt dan een echte zogenoemde traumatische gebeurtenis.
[...]
klemmende potjes Hak , elke dag de aansluiting missen als je met het ov gaat , de bovenbuuf met haar hakken op het parket en de post die nat half uit je brievenbus hangt , jouw rij die altijd het langzaamst gaat bij de Jumbo terwijl de aanbieding ook al uitverkocht was?
De overdegrondvanhetlachen-smiley doet het niet.
Maar het is natuurlijk meer:
De klant die op vrijdag nog met een probleem komt zodat je op zondagmiddag aan het werk moet waar je partner dan over gaat zeiken terwijl je die avond familieberaad hebt over demente moeder die niet naar het verzorgingshuis wil. Je kind heeft een slecht rapport terwijl je partner in een midlife crisis zit terwijl je zelf al 4 weken verkouden bent.
En dat hebben we allemaal wel eens, maar soms als je alles bij elkaar optelt en er komt nog een druppel bij en het duurt eens een jaartje of 4, dan gaat het bij sommige mensen wel eens mis.
En ik heb het vermoeden dat dat vaak tot meer schade lijdt dan een echte zogenoemde traumatische gebeurtenis.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:24
Tja noem het maar luxe...
Ik heb een ramp meegemaakt (welke doet er niet toe, maar was op het nieuws toentertijd) heb heel lang beklemd gezeten. Daardoor heb ik claustrofobie opgelopen. Ga naar een psych omdat ik van die claustro af wil en slik AD tegen de claustrofobie en dat helpt.
Ik zie niet in wat hier nu luxe aan is...
Ik heb een ramp meegemaakt (welke doet er niet toe, maar was op het nieuws toentertijd) heb heel lang beklemd gezeten. Daardoor heb ik claustrofobie opgelopen. Ga naar een psych omdat ik van die claustro af wil en slik AD tegen de claustrofobie en dat helpt.
Ik zie niet in wat hier nu luxe aan is...
donderdag 8 oktober 2009 om 22:25
Ik heb te weinig verstand van klinische depressie om de vraag over serotonine of AD te kunnen beantwoorden. Ken het wel, maar dat duurt dan een week of twee en daarna is het gewoon lusteloos of weinig energie of stressgevoelig.
De diagnose klinische depressie is vrij eenvoudig te stellen. Vrees dat heel veel van de burnout of overspannen patienten niet voor langere tijd aan die diagnose voldoen. Het hele probleem en de discussie is dat depressies vaak subklinisch zijn.
De diagnose klinische depressie is vrij eenvoudig te stellen. Vrees dat heel veel van de burnout of overspannen patienten niet voor langere tijd aan die diagnose voldoen. Het hele probleem en de discussie is dat depressies vaak subklinisch zijn.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:25
quote:Bianca40 schreef op 08 oktober 2009 @ 22:22:
[...]
Maar mijn moeder bijvoorbeeld denkt wel zo, die betrekt dingen meer op zichzelf, denkt dat de cassiere gaat lunchen omdat ZIJ nu in de rij komt staan... en dat denkt ze echt.Zulke mensen ken ik ook ... die hebben een héél zwaar leven, volgens mij. Alhoewel, het is ook wel héél makkelijk om altijd de schuld aan iemand toe te kunnen dichten, natuurlijk.
[...]
Maar mijn moeder bijvoorbeeld denkt wel zo, die betrekt dingen meer op zichzelf, denkt dat de cassiere gaat lunchen omdat ZIJ nu in de rij komt staan... en dat denkt ze echt.Zulke mensen ken ik ook ... die hebben een héél zwaar leven, volgens mij. Alhoewel, het is ook wel héél makkelijk om altijd de schuld aan iemand toe te kunnen dichten, natuurlijk.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:26
quote:hiltje schreef op 08 oktober 2009 @ 22:23:
[...]
De overdegrondvanhetlachen-smiley doet het niet.
Maar het is natuurlijk meer:
De klant die op vrijdag nog met een probleem komt zodat je op zondagmiddag aan het werk moet waar je partner dan over gaat zeiken terwijl je die avond familieberaad hebt over demente moeder die niet naar het verzorgingshuis wil. Je kind heeft een slecht rapport terwijl je partner in een midlife crisis zit terwijl je zelf al 4 weken verkouden bent.
En dat hebben we allemaal wel eens, maar soms als je alles bij elkaar optelt en er komt nog een druppel bij en het duurt eens een jaartje of 4, dan gaat het bij sommige mensen wel eens mis.
En ik heb het vermoeden dat dat vaak tot meer schade lijdt dan een echte zogenoemde traumatische gebeurtenis.Als dat zo is, heeft het waarschijnlijk toch ook te maken met de eisen die onze ( westerse) maatschappij aan mensen stelt.
[...]
De overdegrondvanhetlachen-smiley doet het niet.
Maar het is natuurlijk meer:
De klant die op vrijdag nog met een probleem komt zodat je op zondagmiddag aan het werk moet waar je partner dan over gaat zeiken terwijl je die avond familieberaad hebt over demente moeder die niet naar het verzorgingshuis wil. Je kind heeft een slecht rapport terwijl je partner in een midlife crisis zit terwijl je zelf al 4 weken verkouden bent.
En dat hebben we allemaal wel eens, maar soms als je alles bij elkaar optelt en er komt nog een druppel bij en het duurt eens een jaartje of 4, dan gaat het bij sommige mensen wel eens mis.
En ik heb het vermoeden dat dat vaak tot meer schade lijdt dan een echte zogenoemde traumatische gebeurtenis.Als dat zo is, heeft het waarschijnlijk toch ook te maken met de eisen die onze ( westerse) maatschappij aan mensen stelt.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:28
donderdag 8 oktober 2009 om 22:29
quote:isabon schreef op 08 oktober 2009 @ 22:24:
Tja noem het maar luxe...
Ik heb een ramp meegemaakt (welke doet er niet toe, maar was op het nieuws toentertijd) heb heel lang beklemd gezeten. Daardoor heb ik claustrofobie opgelopen. Ga naar een psych omdat ik van die claustro af wil en slik AD tegen de claustrofobie en dat helpt.
Ik zie niet in wat hier nu luxe aan is...
O maar dat kan ik me helemaal voorstellen, misschien had ik dat in de OP erbij moeten zetten. Een traumatische gebeurtenis heeft gewoon onwijs veel tijd nodig om een plekje te krijgen, en dan nog kan ik me goed voorstellen dat het altijd een enorme impact blijft houden op hoe je bent.
***ik ben erg nieuwsgierig aangelegd, wil je echt niet vertellen welke ramp het was?***
Tja noem het maar luxe...
Ik heb een ramp meegemaakt (welke doet er niet toe, maar was op het nieuws toentertijd) heb heel lang beklemd gezeten. Daardoor heb ik claustrofobie opgelopen. Ga naar een psych omdat ik van die claustro af wil en slik AD tegen de claustrofobie en dat helpt.
Ik zie niet in wat hier nu luxe aan is...
O maar dat kan ik me helemaal voorstellen, misschien had ik dat in de OP erbij moeten zetten. Een traumatische gebeurtenis heeft gewoon onwijs veel tijd nodig om een plekje te krijgen, en dan nog kan ik me goed voorstellen dat het altijd een enorme impact blijft houden op hoe je bent.
***ik ben erg nieuwsgierig aangelegd, wil je echt niet vertellen welke ramp het was?***
donderdag 8 oktober 2009 om 22:30
quote:Zoey_ schreef op 08 oktober 2009 @ 22:22:
[...]
Hebben ze dat dan helemaal niet naar jou toe gecommuniceerd???
Erg te laat. Mijn direct leidinggevende had hier geen notie van, dacht dat alles in orde was, had me op het nieuwe project gezet (waar ik nu nog steeds werk).
Er was evenwel niets meer aan te doen. Ik had/heb niet het gewenste opleidingsniveau. Men heeft me wel een aanzienlijk deel van de studiekosten toegezegd, een aanbod waar ik helaas tot nu toe niet op in kon gaan vanwege heel veel problemen thuis. SoZa heeft me onder die omstandigheden domweg geen toestemming gegeven, en mss is dat maar goed ook..
[...]
Hebben ze dat dan helemaal niet naar jou toe gecommuniceerd???
Erg te laat. Mijn direct leidinggevende had hier geen notie van, dacht dat alles in orde was, had me op het nieuwe project gezet (waar ik nu nog steeds werk).
Er was evenwel niets meer aan te doen. Ik had/heb niet het gewenste opleidingsniveau. Men heeft me wel een aanzienlijk deel van de studiekosten toegezegd, een aanbod waar ik helaas tot nu toe niet op in kon gaan vanwege heel veel problemen thuis. SoZa heeft me onder die omstandigheden domweg geen toestemming gegeven, en mss is dat maar goed ook..
donderdag 8 oktober 2009 om 22:30
quote:isabon schreef op 08 oktober 2009 @ 22:24:
Tja noem het maar luxe...
Ik heb een ramp meegemaakt (welke doet er niet toe, maar was op het nieuws toentertijd) heb heel lang beklemd gezeten. Daardoor heb ik claustrofobie opgelopen. Ga naar een psych omdat ik van die claustro af wil en slik AD tegen de claustrofobie en dat helpt.
Ik zie niet in wat hier nu luxe aan is...Het is ook geen luxe, maar wij verkeren in het Westen in de "luxe"positie dat we hier iets mee kunnen doen en niet hoeven te werken tot we neervallen.
Tja noem het maar luxe...
Ik heb een ramp meegemaakt (welke doet er niet toe, maar was op het nieuws toentertijd) heb heel lang beklemd gezeten. Daardoor heb ik claustrofobie opgelopen. Ga naar een psych omdat ik van die claustro af wil en slik AD tegen de claustrofobie en dat helpt.
Ik zie niet in wat hier nu luxe aan is...Het is ook geen luxe, maar wij verkeren in het Westen in de "luxe"positie dat we hier iets mee kunnen doen en niet hoeven te werken tot we neervallen.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:30
quote:blijfgewoonbianca schreef op 08 oktober 2009 @ 22:25:
[...]
Zulke mensen ken ik ook ... die hebben een héél zwaar leven, volgens mij. Alhoewel, het is ook wel héél makkelijk om altijd de schuld aan iemand toe te kunnen dichten, natuurlijk.Mijn zus gaat hierin zelfs zo ver dat ze zegt dan mijn moeders suikerziekte veroorzaakt wordt door haar gedachtengang. Je bent niet zoet genoeg voor jezelf, zegt ze. Het klopt wat ze zegt, ze is niet 'zoet' voor zichzelf, maar om daar nou suikerziekte van te krijgen vind ik wat ver gaan. Misschien kan ze de Bas vd Heijden aansprakelijk stellen voor haar diabetes-zijn.
[...]
Zulke mensen ken ik ook ... die hebben een héél zwaar leven, volgens mij. Alhoewel, het is ook wel héél makkelijk om altijd de schuld aan iemand toe te kunnen dichten, natuurlijk.Mijn zus gaat hierin zelfs zo ver dat ze zegt dan mijn moeders suikerziekte veroorzaakt wordt door haar gedachtengang. Je bent niet zoet genoeg voor jezelf, zegt ze. Het klopt wat ze zegt, ze is niet 'zoet' voor zichzelf, maar om daar nou suikerziekte van te krijgen vind ik wat ver gaan. Misschien kan ze de Bas vd Heijden aansprakelijk stellen voor haar diabetes-zijn.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:32
quote:hiltje schreef op 08 oktober 2009 @ 22:23:
[...]
Maar het is natuurlijk meer:
De klant die op vrijdag nog met een probleem komt zodat je op zondagmiddag aan het werk moet waar je partner dan over gaat zeiken terwijl je die avond familieberaad hebt over demente moeder die niet naar het verzorgingshuis wil. Je kind heeft een slecht rapport terwijl je partner in een midlife crisis zit terwijl je zelf al 4 weken verkouden bent.
En dat hebben we allemaal wel eens, maar soms als je alles bij elkaar optelt en er komt nog een druppel bij en het duurt eens een jaartje of 4, dan gaat het bij sommige mensen wel eens mis.
En ik heb het vermoeden dat dat vaak tot meer schade lijdt dan een echte zogenoemde traumatische gebeurtenis.
Ok....ik begrijp je punt. Ik dacht er iets te licht over.
Ja, daar zullen best mensen volledig / tijdelijk aan kapot kunnen gaan.
Maar...... je hebt er daadkrachtige en/of postitief ingestelde mensen bij ( karakter !) die een en ander relativeren of aanpakken . ( Rhinocaps (bestaan die nog ? ) , bijles regelen voor puber, motor met bijbehorend kekke helm kopen voor midlife-man , een weekendje weg boeken om de boel even de boel te laten , ... )
[...]
Maar het is natuurlijk meer:
De klant die op vrijdag nog met een probleem komt zodat je op zondagmiddag aan het werk moet waar je partner dan over gaat zeiken terwijl je die avond familieberaad hebt over demente moeder die niet naar het verzorgingshuis wil. Je kind heeft een slecht rapport terwijl je partner in een midlife crisis zit terwijl je zelf al 4 weken verkouden bent.
En dat hebben we allemaal wel eens, maar soms als je alles bij elkaar optelt en er komt nog een druppel bij en het duurt eens een jaartje of 4, dan gaat het bij sommige mensen wel eens mis.
En ik heb het vermoeden dat dat vaak tot meer schade lijdt dan een echte zogenoemde traumatische gebeurtenis.
Ok....ik begrijp je punt. Ik dacht er iets te licht over.
Ja, daar zullen best mensen volledig / tijdelijk aan kapot kunnen gaan.
Maar...... je hebt er daadkrachtige en/of postitief ingestelde mensen bij ( karakter !) die een en ander relativeren of aanpakken . ( Rhinocaps (bestaan die nog ? ) , bijles regelen voor puber, motor met bijbehorend kekke helm kopen voor midlife-man , een weekendje weg boeken om de boel even de boel te laten , ... )
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:33
quote:Bianca40 schreef op 08 oktober 2009 @ 22:30:
[...]
Mijn zus gaat hierin zelfs zo ver dat ze zegt dan mijn moeders suikerziekte veroorzaakt wordt door haar gedachtengang. Je bent niet zoet genoeg voor jezelf, zegt ze. Het klopt wat ze zegt, ze is niet 'zoet' voor zichzelf, maar om daar nou suikerziekte van te krijgen vind ik wat ver gaan. Misschien kan ze de Bas vd Heijden aansprakelijk stellen voor haar diabetes-zijn.
Dus als je het aan je gal hebt denk je te zwartgallig en als je last hebt van dunne stont dan komt dat door je verbale vuilspuiterij?
Beetje middeleeuws .... is allemaal achterhaald !
[...]
Mijn zus gaat hierin zelfs zo ver dat ze zegt dan mijn moeders suikerziekte veroorzaakt wordt door haar gedachtengang. Je bent niet zoet genoeg voor jezelf, zegt ze. Het klopt wat ze zegt, ze is niet 'zoet' voor zichzelf, maar om daar nou suikerziekte van te krijgen vind ik wat ver gaan. Misschien kan ze de Bas vd Heijden aansprakelijk stellen voor haar diabetes-zijn.
Dus als je het aan je gal hebt denk je te zwartgallig en als je last hebt van dunne stont dan komt dat door je verbale vuilspuiterij?
Beetje middeleeuws .... is allemaal achterhaald !
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 8 oktober 2009 om 22:33
quote:Liselotte4 schreef op 08 oktober 2009 @ 22:28:
Of zou het via internet niet werken? Moet men elkaar kunnen zien?
Wat mij betreft niet nodig. Denk dat ik meer aan het vivaforum (en een half jaar 'therapie' in een vrouwenopvangcentrum) heb gehad dan aan alle gesprekken met psychen en spv-ers.
Al verhoogt non-reactie het stresslevel weer enorm
Of zou het via internet niet werken? Moet men elkaar kunnen zien?
Wat mij betreft niet nodig. Denk dat ik meer aan het vivaforum (en een half jaar 'therapie' in een vrouwenopvangcentrum) heb gehad dan aan alle gesprekken met psychen en spv-ers.
Al verhoogt non-reactie het stresslevel weer enorm
donderdag 8 oktober 2009 om 22:35
quote:blijfgewoonbianca schreef op 08 oktober 2009 @ 22:33:
[...]
Dus als je het aan je gal hebt denk je te zwartgallig en als je last hebt van dunne stont dan komt dat door je verbale vuilspuiterij?
Beetje middeleeuws .... is allemaal achterhaald ! Ga daar maar lekker over in discussie met mijn zus! Die haalt gelijk alle boeken van Wayne Dyer en consorten van zolder en weet jou echt wel piekfijn te vertellen waarom je linkeroor wel jeukt en je rechteroor niet!
[...]
Dus als je het aan je gal hebt denk je te zwartgallig en als je last hebt van dunne stont dan komt dat door je verbale vuilspuiterij?
Beetje middeleeuws .... is allemaal achterhaald ! Ga daar maar lekker over in discussie met mijn zus! Die haalt gelijk alle boeken van Wayne Dyer en consorten van zolder en weet jou echt wel piekfijn te vertellen waarom je linkeroor wel jeukt en je rechteroor niet!
donderdag 8 oktober 2009 om 22:35
quote:Bianca40 schreef op 08 oktober 2009 @ 22:19:
En ik heb eigenlijk nog een vraag. Wat ik hier gelezen heb is dat depressie eigenlijk veroorzaakt wordt door een bepaald stofje wat niet of niet voldoende wordt aangemaakt.
Hoe is dat te ontdekken? Waarom duurt het dan vaak zo lang voordat er diagnose depressie wordt gesteld? Is dat stofje makkelijk aan te vullen zonder al te veel bijwerkingen? Want ik heb ook wel gelezen dat AD je behoorlijk op de automatische piloot zetten en je gevoelloos en vlak kunnen maken.Dat valt gelukkig meestal wel mee. Het haalt de ergste dalen eruit zodat je daarna meer kracht hebt om uit het diepe dal te kunnen kruipen. Een depressie maakt je veel gevoellozer en vlakker, want je wordt er uiteindelijk murw van.
En ik heb eigenlijk nog een vraag. Wat ik hier gelezen heb is dat depressie eigenlijk veroorzaakt wordt door een bepaald stofje wat niet of niet voldoende wordt aangemaakt.
Hoe is dat te ontdekken? Waarom duurt het dan vaak zo lang voordat er diagnose depressie wordt gesteld? Is dat stofje makkelijk aan te vullen zonder al te veel bijwerkingen? Want ik heb ook wel gelezen dat AD je behoorlijk op de automatische piloot zetten en je gevoelloos en vlak kunnen maken.Dat valt gelukkig meestal wel mee. Het haalt de ergste dalen eruit zodat je daarna meer kracht hebt om uit het diepe dal te kunnen kruipen. Een depressie maakt je veel gevoellozer en vlakker, want je wordt er uiteindelijk murw van.
