Psyche
alle pijlers
Geen Innerlijke monoloog
zaterdag 17 oktober 2020 om 11:31
Dag iedereen,
Een paar jaar geleden ontdekte ik dat mijn denken misschien anders is dan dat van de meeste mensen, ik heb namelijk geen innerlijke monoloog,ik heb geen stem in mijn hoofd die constant wat zegt, mijn hoofd is bijna altijd leeg. Bovendien kan ik ook niet visualiseren. Het is niet dat ik helemaal niet kan visualiseren. Als ik bijvoorbeeld aan een appel denk, dan moet ik echt mijn best doen om het beeld vast te houden na ongeveer 1 a 2 seconden is het beeld meestal weg en bovendien is het beeld ook vrij wazig dit heb ik met alles.
Zelfs als ik een innerlijke monoloog wil moet ik mijn best doen als ik stop met concentreren, dan verdwijnt de stem in mijn hoofd het blijft niet automatisch hangen het gaat gewoon niet van zelf. Ik heb ook moeite met onthouden vaak schrijf ik dingen op of praat ik hardop tegen mezelf om enigszins wat te onthouden.
Ik hoop met dit topic mensen te vinden met een soortgelijk probleem, en wil ik ook weten hoe sommige van jullie denken in het algemeen denken jullie allemaal met beelden en een monoloog?
Een paar jaar geleden ontdekte ik dat mijn denken misschien anders is dan dat van de meeste mensen, ik heb namelijk geen innerlijke monoloog,ik heb geen stem in mijn hoofd die constant wat zegt, mijn hoofd is bijna altijd leeg. Bovendien kan ik ook niet visualiseren. Het is niet dat ik helemaal niet kan visualiseren. Als ik bijvoorbeeld aan een appel denk, dan moet ik echt mijn best doen om het beeld vast te houden na ongeveer 1 a 2 seconden is het beeld meestal weg en bovendien is het beeld ook vrij wazig dit heb ik met alles.
Zelfs als ik een innerlijke monoloog wil moet ik mijn best doen als ik stop met concentreren, dan verdwijnt de stem in mijn hoofd het blijft niet automatisch hangen het gaat gewoon niet van zelf. Ik heb ook moeite met onthouden vaak schrijf ik dingen op of praat ik hardop tegen mezelf om enigszins wat te onthouden.
Ik hoop met dit topic mensen te vinden met een soortgelijk probleem, en wil ik ook weten hoe sommige van jullie denken in het algemeen denken jullie allemaal met beelden en een monoloog?
dinsdag 20 oktober 2020 om 22:16
Klopt. Ik heb het nog niet opgegeven. Ik gebruik nu binaural beats, dan focus je je op de geluiden en dan kan ik meestal wel beter stoppen met denken.
dinsdag 20 oktober 2020 om 22:20
duet schreef: ↑20-10-2020 22:14Gezichten herkennen is voor mij ook een ramp. Mensen die ik maar weinig tegenkom, herken ik alleen in een bepaalde context. We hadden ooit een buurvrouw die we eigenlijk nooit tegenkwamen. Die zou ik in de supermarkt zo voorbij lopen, terwijl ik haar wel zou herkenen als ze op haar oprit naast haar auto zou staan.
Een tijdje terug werd ik op het werk door iemand heel vrolijk gegroet die ik dus echt niet herkende. Toen ik vroeg wie ze was, bleek het een van mijn nieuwe directe collega's te zijn.Ze werkte toen al een half jaar bij ons, maar omdat we veel verschillende locaties bezoeken voor ons werk, zag ik haar maar heel weinig. Ik herkende haar dus totaal niet. Ze vroeg lachend of ze een paarse hanekam moest aanschaffen, zodat het voor mij makkelijker werd. Door dit voorval schaamde ik me zo erg, dat ik haar nu juist wel blijf herkennen door de schaamte van toen.
Die schaamte snap ik niet, heb ik nooit begrepen. Sommige mensen zijn niet goed in het herkennen van gezichten. Of het onthouden van namen. Dat is toch niets om je voor te schamen? Anderen zijn weer heel slecht in het onthouden van routes, of boodschappen. Ook niets om je voor te schamen. Als je het zelf niet beschamend vindt, vinden anderen het naar mijn idee ook helemaal niet erg. Gepaard met een "Ik ben zo slecht met het onthouden van gezichten, dus ik stel me misschien voor de 3e keer aan je voor, maar hoi, ik ben duet" zou het ijs voor mij al gebroken zijn.
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
dinsdag 20 oktober 2020 om 22:20
dinsdag 20 oktober 2020 om 22:36
Ik 'zie' niks. Als ik aan een appel denk, dan weet ik dat een appel vaak rood is, of groen. De vorm en de stijl en ik kan de elementen van een appel omschrijven. Ik kan uit mijn hoofd een appel omschrijven zodat jij deze appel kan natekenen of kan zien in je hoofd. Maar dat doe ik eerder uit herinnering dan dat ik daadwerkelijk een 'foto' van een appel zie en daar de kenmerken van omschrijf.mcsteamy schreef: ↑20-10-2020 21:10"Blijkbaar"Ik kan me dus niet voorstellen dat er mensen zijn die dat NIET kunnen/doen. Wat zie jij dan voor je als je denkt aan een appel? Het woord 'appel'? En hoe ziet dat er dan uit? Zijn dat blokletters, Viva forum-letters, zijn ze zwart of in kleur? Of ligt dat aan het woord?
dinsdag 20 oktober 2020 om 22:40
Ook interessant. Ik heb herinneringen aan mijn jeugd. Plekken waar ik heel vaak ben geweest, zoals het huis van mijn beste vriendin kan ik in mijn hoofd terug zien. Ik heb laatst bijvoorbeeld plattegronden proberen te maken van alle huizen waar ik heb gewoond als kind. Dat lukte aardig. Ik kan dan .. misschien 1 of 2 seconde extreem vaag iets 'zien' maar ik herinner me de verschillende elementen door gewoon te weten waar wat stond en hoe het eruit zag. Klinkt dat gek?mcsteamy schreef: ↑20-10-2020 21:21Super interessant. En goed uitgelegd, that makes sense. Vind je dat jammer, heb je zelf het idee dat je iets mist?
Maar hoe zit dan dan met herinneringen? Als ik zeg: weet je nog die foto die ik je laatst liet zien van persoon X? Kun je dan die foto voor je halen? Of als ik tegen je zeg: weet je nog, mevrouw X die ons vroeger lesgaf op school, kun je haar dan voor je zien?
Ik heb ooit EMDR gevolgd en toen snapte ik niet dat ik terug moest gaan in een herinnering. Ik kan dat niet, terug gaan in beelden, letterlijk dingen zien. Maar ik weet bijvoorbeeld wel hoe mijn leraar er in groep 7 uit zag. Of mijn kat toen ik 7 jaar oud was. Maar dat is meer omdat ik de specifieke kenmerken heb onthouden en die kan opnoemen.
dinsdag 20 oktober 2020 om 22:50
Ik snap ook wat jij zegt, maar dat is eigenlijk wat ik bedoel. Wanneer iemand symptomen of last ervaart dan gaan we zoeken naar een oorzaak en noemen dat dan een ziekte of syndroom of afwijking of wat dan ook.Doggo schreef: ↑20-10-2020 21:58Ik snap wat je probeert te zeggen, maar je maakt toch een denkfout. Autisme is niet slechts een etiket, het is daadwerkelijk een afwijking in de hersenen.
Kanker komt ook vaak voor, en zou volgens jouw denkwijze dan ook geen afwijking meer zijn, behalve tegenover “de standaard”. Dat maakt kanker niet slechts een etiket. Het is een ziekte waar de persoon daadwerkelijk ernstige last van ervaart. Net zoals dat autisme een afwijking is waar iemand ernstige last van ervaart op meerdere levensgebieden. Het maakt helemaal niet uit hoeveel mensen deze diagnose hebben, het neemt niet weg hoe vervelend het kan zijn voor de persoon die het heeft.
In het geval van kanker is dat over het algemeen makkelijk te zien op scans. Maar volgens mij is dat bij autisme een stuk lastiger objectief vast te stellen. Ik weet dat ze op scans wel vaak afwijkingen in het brein zien, maar dat ze eigenlijk niet kunnen vaststellen of die afwijkingen ook de oorzaak zijn van het autisme.
Ik ben dan ook zeer benieuwd of, wanneer je op meerdere levensgebieden last ervaart, men dan sneller geneigd is om de diagnose autisme te stellen op basis van herkenning en hoe je objectief kunt vaststellen dat het ook echt om autisme gaat. Ik hoop dat ik mijn redenering goed heb verwoord.
Dat neemt overigens niet weg dat ik niet onderken dat iedere vorm van last ontzettend vervelend is en je leven behoorlijk negatief kan beïnvloeden.
dinsdag 20 oktober 2020 om 23:16
Je wordt grondig psychologisch onderzocht voordat je de diagnose autisme krijgt. Heb een paar pagina’s geleden een uitgebreid bericht hierover geschreven, als je benieuwd bent.spell68 schreef: ↑20-10-2020 22:50Ik snap ook wat jij zegt, maar dat is eigenlijk wat ik bedoel. Wanneer iemand symptomen of last ervaart dan gaan we zoeken naar een oorzaak en noemen dat dan een ziekte of syndroom of afwijking of wat dan ook.
In het geval van kanker is dat over het algemeen makkelijk te zien op scans. Maar volgens mij is dat bij autisme een stuk lastiger objectief vast te stellen. Ik weet dat ze op scans wel vaak afwijkingen in het brein zien, maar dat ze eigenlijk niet kunnen vaststellen of die afwijkingen ook de oorzaak zijn van het autisme.
Ik ben dan ook zeer benieuwd of, wanneer je op meerdere levensgebieden last ervaart, men dan sneller geneigd is om de diagnose autisme te stellen op basis van herkenning en hoe je objectief kunt vaststellen dat het ook echt om autisme gaat. Ik hoop dat ik mijn redenering goed heb verwoord.
Dat neemt overigens niet weg dat ik niet onderken dat iedere vorm van last ontzettend vervelend is en je leven behoorlijk negatief kan beïnvloeden.
Helemaal objectief kan je autisme niet vaststellen. Zo ver zijn we nog niet in de psychologie, en misschien gaat dat ook nooit gebeuren. Je bent voor een diagnose afhankelijk van de onderzoeker, maar ook van jezelf. Niet iedereen is even goed in staat objectief over zichzelf te vertellen, wat misleidend kan zijn in het onderzoek.
Toch klopt de diagnose autisme vaak wel. Het onderzoek is namelijk erg grondig en zo objectief mogelijk opgezet. Er wordt ook uitgesloten dat de klachten die cliënt ervaart niet toch een andere oorzaak kunnen hebben (zoals bijvoorbeeld trauma). Ook moet bewezen zijn dat symptomen al sinds de geboorte aanwezig zijn. Als deze klachten allemaal in het hokje autisme passen, en het ook nog eens niet over zal gaan, wat maakt het dan eigenlijk nog uit hoe objectief de diagnose is. Je past dan namelijk alsnog in het hokje en zo kan gerichte hulp opgestart worden.
Vaak slaat de hulp aan, en dan kan toch wel geconcludeerd worden dat de diagnose juist was. Soms slaat de hulp niet aan, misschien was de diagnose toch verkeerd, en kunnen ze op vraag van de cliënt verder onderzoeken naar wat er dan wél aan de hand is.
Het zou best kunnen dat klachten van een verschillende oorsprong alsnog op dit moment samen in het hokje autisme worden geplaatst. Terwijl de oorzaak van de symptomen anders is. Dat zou wel verklaren waarom er zoveel verschil zit tussen autisten. Hersenscans worden ook steeds beter. Misschien kunnen ze in de toekomst wel gewoon een scan maken om er achter te komen wat het probleem is.
Vroeger kenden ze autisme nog niet en werd je schizofreen genoemd. Het zou naïef zijn om te denken dat we in 2020 wel opeens overal het fijne van weten. Tuurlijk niet. Wetenschap ontwikkeld zich gewoon door. Waarschijnlijk worden dingen die we nu denken in de toekomst al weer ontkracht. Mijn punt blijft wel dat diagnoses zeker niet zinloos zijn. Al heb je gelijk dat er haken en ogen aan zitten.
dinsdag 20 oktober 2020 om 23:27
Ahhh ok. Ik had je vorige bericht wel gelezen, maar dit is nog gedetailleerder en beantwoordt eigenlijk wel al mijn vragen. Ik wilde proberen ergens een indruk te krijgen van hoe makkelijk het mis kan gaan, maar ze zijn daar dus behoorlijk diepgaand in.Doggo schreef: ↑20-10-2020 23:16J
Vroeger kenden ze autisme nog niet en werd je schizofreen genoemd. Het zou naïef zijn om te denken dat we in 2020 wel opeens overal het fijne van weten. Tuurlijk niet. Wetenschap ontwikkeld zich gewoon door. Waarschijnlijk worden dingen die we nu denken in de toekomst al weer ontkracht. Mijn punt blijft wel dat diagnoses zeker niet zinloos zijn. Al heb je gelijk dat er haken en ogen aan zitten.
Dank voor je moeite iig!
Even voor mijn nieuwsgierigheid; heb je de MBTI test wel eens gedaan en zo ja, wat kwam eruit?
dinsdag 20 oktober 2020 om 23:32
Ja, ik heb hem zostraks gedaan toen jij daar wat over vertelde. Er kwam ISFP uit. Waarom ben je daar nieuwsgierig naar?spell68 schreef: ↑20-10-2020 23:27Ahhh ok. Ik had je vorige bericht wel gelezen, maar dit is nog gedetailleerder en beantwoordt eigenlijk wel al mijn vragen. Ik wilde proberen ergens een indruk te krijgen van hoe makkelijk het mis kan gaan, maar ze zijn daar dus behoorlijk diepgaand in. Dank voor de moeite van het schrijven.
Even voor mijn nieuwsgierigheid; heb je de MBTI test wel eens gedaan en zo ja, wat kwam eruit?
dinsdag 20 oktober 2020 om 23:34
Ik sluit me aan bij het verhaal van Doggo. Als voorbeeld de diagnose van onze oudste dochter. Op hele jonge leeftijd had zij al uitspraken waar mijn haren van overeind gingen staan, maar als leek had ik geen idee wat er aan de hand was. Ze is toen psychologisch onderzocht en men kwam tot de conclusie dat er geen vermoedens van autisme waren, maar karaktergebonden eigenschappen. Tot ze in haar puberteit helemaal vastliep. Nogmaals onderzocht, nu door een gespecialiseerd team dat wel tot de conclusie kwamen dat er sprake was van autisme. Ze is vervolgens door dat team jarenlang begeleid en juist doordat men haar jarenlang volgde, werd alsmaar duidelijker dat haar diagnose inderdaad terecht was, omdat observaties en gesprekken door de jaren heen haar autistische gedrag alsmaar bevestigden (ze weet zich op het eerste oog heel sociaal gewenst te gedragen). Het heeft mij ook jaren gekost om er achter te komen wat nu precies autistisch gedrag was bij haar. Het te begrijpen en herkennen. Nu jaren later, herken ik het en kan ik ook terug in haar kindertijd en babytijd gaan en zien dat zij toen duidelijke trekken had die ik als jonge ouder toen niet herkende omdat ik er gewoon geen verstand van had. Ze studeert nu en woont op zichzelf. En nu ze dus volledig haar eigen leven kan leiden, zie je haar autistische trekken nog wat meer uitkristalliseren, omdat ze nu veel minder/niet meer gestuurd en gevormd wordt door onze opvoeding.
woensdag 21 oktober 2020 om 00:08
Nou, dan komen we eigenlijk terug op de term "afwijking" en last hebben en waarom ik daar op doorvroeg.
Ik ben zelf ook introvert en ik heb heel wat meer mensen in mijn omgeving die ook introvert zijn en die allemaal op een bepaalde manier last ervaren in de maatschappij. Dit met name in de communicatie en emotionele sfeer. Het zijn ook allemaal types waar je die "hoe is het autist" grapjes bij zou maken. Ze hebben allemaal een I in hun omschrijving. Ik heb INFJ, ISTP, ISTJ, INTP, maar ik heb geen ISFP in mijn omgeving. Onderbewust trekken we elkaar niet aan denk ik.
Daarom was ik benieuwd of je ook een I in je omschrijving hebt. Als je gaat kijken naar de verhoudingen dan komen introverten minder voor.
Daarom zou ik graag weten wat de diagnose zou zijn van al die I'tjes in mijn omgeving. Ofwel of er oververtegenwoordiging is van I'tjes onder de gediagnosticeerde autisten. Dat zou voor mij dan betekenen dat het letterlijk een afwijking is van de norm, omdat de E'tjes oververtegenwoordigd zijn, maar niet een afwijking in de vorm van een ziektebeeld om het zo maar even te noemen, maar dat je brein gewoon letterlijk anders werkt.
Ik ervaar namelijk, wanneer ik onder mede introverten ben, veel minder frictie dan wanneer ik me in de extraverte wereld begeef en ik ervaar dan ook minder last (dat is relatief, want ik er tegenwoordig goed mee omgaan).
woensdag 21 oktober 2020 om 09:51
Introversie is geen afwijking. Het is een kenmerk. De helft van de wereld is introvert.spell68 schreef: ↑21-10-2020 00:08Nou, dan komen we eigenlijk terug op de term "afwijking" en last hebben en waarom ik daar op doorvroeg.
Ik ben zelf ook introvert en ik heb heel wat meer mensen in mijn omgeving die ook introvert zijn en die allemaal op een bepaalde manier last ervaren in de maatschappij. Dit met name in de communicatie en emotionele sfeer. Het zijn ook allemaal types waar je die "hoe is het autist" grapjes bij zou maken. Ze hebben allemaal een I in hun omschrijving. Ik heb INFJ, ISTP, ISTJ, INTP, maar ik heb geen ISFP in mijn omgeving. Onderbewust trekken we elkaar niet aan denk ik.
Daarom was ik benieuwd of je ook een I in je omschrijving hebt. Als je gaat kijken naar de verhoudingen dan komen introverten minder voor.
Daarom zou ik graag weten wat de diagnose zou zijn van al die I'tjes in mijn omgeving. Ofwel of er oververtegenwoordiging is van I'tjes onder de gediagnosticeerde autisten. Dat zou voor mij dan betekenen dat het letterlijk een afwijking is van de norm, omdat de E'tjes oververtegenwoordigd zijn, maar niet een afwijking in de vorm van een ziektebeeld om het zo maar even te noemen, maar dat je brein gewoon letterlijk anders werkt.
Ik ervaar namelijk, wanneer ik onder mede introverten ben, veel minder frictie dan wanneer ik me in de extraverte wereld begeef en ik ervaar dan ook minder last (dat is relatief, want ik er tegenwoordig goed mee omgaan).
Ik vind het veel te ver vergezocht om introversie als afwijking te gaan bekijken. Je maakt in je bericht veel denkfouten. Ik vind het ook best storend dat je zo beredeneert, nadat ik je uitgebreid uitleg gegeven heb over autisme en het hele onderzoek dat daar bij komt kijken. Misschien ervaar jij als introvert frictie met extraverte mensen. Maar die frictie die jij ervaart is geenszins te vergelijken met de “frictie” die een autist ervaart op een dag.
Als ik het zo inschat zijn er veel autisten introvert.
Maar er zijn niet veel introverten autistisch.
Snap het verschil.
woensdag 21 oktober 2020 om 10:26
Ik geloof best wel dat er nu veel meer extraverte mensen zijn dan vroeger maar dat heeft meer met opvoeding te maken. Ik heb ook gewoon geleerd om niet te veel ruimte in te nemen want dat hoort niet. Als ik een keer iets deed wat niet mocht was het, wat zal pietje wel denken, wat zullen ze op school wel denken. Kindertjes die vragen worden overgeslagen. Zo ontzettend lang is het ook nog niet geleden dat de rijke lui dienstmeisjes hadden, mijn oma was zo'n dienstmeisje. Extravert zijn werd dan niet op prijs gesteld. Mijn normen en waarden en mijn angst voor wat anderen denken maken mij introvert, dat geloof ik.
Ik vind dat ik op een ouderwetse manier ben opgevoed. Ik kan me zo voorstellen dat als ik in een andere familie was opgegroeid ik best extravert had kunnen zijn. Ik word ook steeds iets minder introvert, wie weet wordt die i ooit een e.
Ik vind dat ik op een ouderwetse manier ben opgevoed. Ik kan me zo voorstellen dat als ik in een andere familie was opgegroeid ik best extravert had kunnen zijn. Ik word ook steeds iets minder introvert, wie weet wordt die i ooit een e.
woensdag 21 oktober 2020 om 10:50
Ik denk niet dat er nu meer extraverte mensen zijn dan vroeger, maar dat de huidige maatschappij meer waarde hecht aan extraverte eigenschappen. Tegenwoordig moet je jezelf laten zien, van jezelf laten horen, de wereld ontdekken,etc. en dat allemaal delen via social media. Helemaal passend bij een extraverte persoonlijkheid.
Vroeger was dat anders. Ik ben ook op de ouderwetse manier opgevoed, vooral gericht op hoe je je moest gedragen, je moest netjes en bescheiden zijn, het gezinsleven was de hoeksteen van de samenleving, alleen exentriekelingen gingen de werled ontdekken.
Doordat de maatschappij nu zo kritisch is op persoonlijke eigenschappen worden introverte mensen nu eerder gezien als minder normaal. Dat is in ieder geval hoe ik als introvert persoon het ervaar.
Vroeger was dat anders. Ik ben ook op de ouderwetse manier opgevoed, vooral gericht op hoe je je moest gedragen, je moest netjes en bescheiden zijn, het gezinsleven was de hoeksteen van de samenleving, alleen exentriekelingen gingen de werled ontdekken.
Doordat de maatschappij nu zo kritisch is op persoonlijke eigenschappen worden introverte mensen nu eerder gezien als minder normaal. Dat is in ieder geval hoe ik als introvert persoon het ervaar.
woensdag 21 oktober 2020 om 11:35
Ja, ik had het bericht geschreven en toen ik het teruglas had ik zelf al het idee dat, met in ogenschouw van je uitleg, het te simplistisch denken is.Doggo schreef: ↑21-10-2020 09:51Introversie is geen afwijking. Het is een kenmerk. De helft van de wereld is introvert.
Ik vind het veel te ver vergezocht om introversie als afwijking te gaan bekijken. Je maakt in je bericht veel denkfouten. Ik vind het ook best storend dat je zo beredeneert, nadat ik je uitgebreid uitleg gegeven heb over autisme en het hele onderzoek dat daar bij komt kijken. Misschien ervaar jij als introvert frictie met extraverte mensen. Maar die frictie die jij ervaart is geenszins te vergelijken met de “frictie” die een autist ervaart op een dag.
Als ik het zo inschat zijn er veel autisten introvert.
Maar er zijn niet veel introverten autistisch.
Snap het verschil.
Het is ook niet wat ik bedoel; ik krijg als introvert regelmatig de vraag of ik autist ben en die komt altijd van extraverte mensen. Blijkbaar tonen introverten dus gedrag wat door de extraverte wereld als autistisch wordt aangemerkt (al dan niet behept met enige vorm van kennis over autisme). Het is derhalve maar of je introvertie als afwijking wil zien. De extraverte wereld, die onze Westerse maatschappij overheerst, zie het in mijn beleving wel zo en ik ervaar dat zelf ook zo.
Overigens denk ik dat frictie ervaren subjectief is en vnl een gevoelskwestie en daarmee hoeft de frictie die een introvert ervaart niet per sé minder te zijn dan die een autist ervaart.
woensdag 21 oktober 2020 om 11:54
Ja, daar ben ik het ook wel mee eens.duet schreef: ↑21-10-2020 10:50Ik denk niet dat er nu meer extraverte mensen zijn dan vroeger, maar dat de huidige maatschappij meer waarde hecht aan extraverte eigenschappen. Tegenwoordig moet je jezelf laten zien, van jezelf laten horen, de wereld ontdekken,etc. en dat allemaal delen via social media. Helemaal passend bij een extraverte persoonlijkheid.
Vroeger was dat anders. Ik ben ook op de ouderwetse manier opgevoed, vooral gericht op hoe je je moest gedragen, je moest netjes en bescheiden zijn, het gezinsleven was de hoeksteen van de samenleving, alleen exentriekelingen gingen de werled ontdekken.
Doordat de maatschappij nu zo kritisch is op persoonlijke eigenschappen worden introverte mensen nu eerder gezien als minder normaal. Dat is in ieder geval hoe ik als introvert persoon het ervaar.
woensdag 21 oktober 2020 om 11:57
Ook een I'tje dus. Ik ben een ISTP. Ik heb er heel veel over gelezen en een tijd op een forum van ISTP's gezeten en ik vond er echt heel veel herkenning.
Op zich is ieder persoon anders, dus de ene ISTP heeft een andere interesse dan de andere, maar de twee grootste kenmerken die iedere ISTP deelt, is dat wanneer we ons op een onderwerp storten, we experts worden, maar dat dat nooit erkend wordt door de rest van de wereld, punt van frustratie dus voor dit type.
Het andere kenmerk, en de grootste frictie met de buitenwereld, wat vnl onbegrip vanuit die buitenwereld oplevert, is het feit dat we erg direct zijn in wat we zeggen, zonder daarbij na te denken wat dat met een ander doet. Dat onvermogen komt voort, omdat we in het moment leven en gewoon benoemen wat we zien. Daar zit echter geen oordeel bij of zo, maar dat is wel wat andere mensen zo ervaren.
Ik kan dat dus gewoon nog steeds niet. Ik kan er alleen omheen werken, maar voorkomen kan ik het niet.
Een INFP is echt het tegenovergestelde van mij, letterlijk, wat we delen geen enkele cognitieve functie. Een INFP wordt vnl gedreven door idealisme en ik kan me voorstellen dat jij regelmatig tegen een muur van onbegrip aanloopt in een voor jou koude, harde wereld. Dat zal ook frustrerend zijn.
Ik heb overigens een collega gehad die ook een INFP is en dat klikte echt niet. Zij vond mij veel te direct en hardvochtig en ik haar veel te gevoelig en week.
woensdag 21 oktober 2020 om 12:02
Waarom krijg jij regelmatig de vraag of je autist ben? Ik denk niet dat dat met introversie te maken heeft. Niemand heeft deze vraag ooit aan mij gesteld. Misschien krijg je deze vraag wel omdat je je op een bepaalde manier gedraagt en bepaalde dingen zegt, en niet zo zeer omdat je introvert bent.spell68 schreef: ↑21-10-2020 11:35Ja, ik had het bericht geschreven en toen ik het teruglas had ik zelf al het idee dat, met in ogenschouw van je uitleg, het te simplistisch denken is.
Het is ook niet wat ik bedoel; ik krijg als introvert regelmatig de vraag of ik autist ben en die komt altijd van extraverte mensen. Blijkbaar tonen introverten dus gedrag wat door de extraverte wereld als autistisch wordt aangemerkt (al dan niet behept met enige vorm van kennis over autisme). Het is derhalve maar of je introvertie als afwijking wil zien. De extraverte wereld, die onze Westerse maatschappij overheerst, zie het in mijn beleving wel zo en ik ervaar dat zelf ook zo.
Overigens denk ik dat frictie ervaren subjectief is en vnl een gevoelskwestie en daarmee hoeft de frictie die een introvert ervaart niet per sé minder te zijn dan die een autist ervaart.
woensdag 21 oktober 2020 om 12:06
Introvert en extravert heeft niet met opvoeding te maken. Introvert ben je als sociale interactie je energie kost en je daarna weer moet opladen. Extravert ben je als sociale interactie je juist energie oplevert.Rachmaninoff schreef: ↑21-10-2020 10:26Ik geloof best wel dat er nu veel meer extraverte mensen zijn dan vroeger maar dat heeft meer met opvoeding te maken. Ik heb ook gewoon geleerd om niet te veel ruimte in te nemen want dat hoort niet. Als ik een keer iets deed wat niet mocht was het, wat zal pietje wel denken, wat zullen ze op school wel denken. Kindertjes die vragen worden overgeslagen. Zo ontzettend lang is het ook nog niet geleden dat de rijke lui dienstmeisjes hadden, mijn oma was zo'n dienstmeisje. Extravert zijn werd dan niet op prijs gesteld. Mijn normen en waarden en mijn angst voor wat anderen denken maken mij introvert, dat geloof ik.
Ik vind dat ik op een ouderwetse manier ben opgevoed. Ik kan me zo voorstellen dat als ik in een andere familie was opgegroeid ik best extravert had kunnen zijn. Ik word ook steeds iets minder introvert, wie weet wordt die i ooit een e.
Hoe iemand zich gedraagt of is opgevoed bepaalt niet of diegene introvert/extravert is.
woensdag 21 oktober 2020 om 12:09
Idd. Ik denk dat je in Thailand bijvoorbeeld, beter tot je recht komt. Daar wordt stilte en idealisme meer gewaardeerd dan schreeuwerig en kapitalistisch gedrag zoals in Amerika.Rachmaninoff schreef: ↑21-10-2020 11:51Ik begrijp denk ik wel waar je heen wil spell68.
Stel, de meerderheid zou zo zijn als ik ben, dan had ik geen afwijking, dan was de maatschappij meer gericht op hoe ik in elkaar zit en zou ik minder problemen ondervinden. Dat idee?
Introvertie of extravertie is iets wat je bent, dat kun je niet veranderen. Je kunt alleen wel een masker opzetten, maar hoe lang houd je dat vol.
Avicii was een introvert en die kon uiteindelijk niet omgaan met de druk om als beroemd DJ constant in een extraverte wereld te moeten leven.
Ik heb die druk op zich niet zo, maar ik merk wel dat ik me op mijn werk vaak moet uitleggen. Waarom ik altijd in een hoekje alleen ga zitten, waarom ik zelden praat, waarom ik in vergaderingen niet actief meedoe, waarom ik nooit met uitjes meega, waarom ik zelden naar de kroeg ga en als ik daar ben, waarom ik zo saai ben. En iedere keer krijg ik dezelfde vragen weer, ook van dezelfde personen.
Ik neem het ze niet kwalijk, omdat ze het gewoon niet kunnen begrijpen, omdat ze zo niet in elkaar zitten.
woensdag 21 oktober 2020 om 12:22
Dat heb ik hierboven geschreven. En dat ligt aan mijn persoonlijkheidstype en introvert denken, is daar een groot onderdeel van.Doggo schreef: ↑21-10-2020 12:02Waarom krijg jij regelmatig de vraag of je autist ben? Ik denk niet dat dat met introversie te maken heeft. Niemand heeft deze vraag ooit aan mij gesteld. Misschien krijg je deze vraag wel omdat je je op een bepaalde manier gedraagt en bepaalde dingen zegt, en niet zo zeer omdat je introvert bent.
Ik kan je wel een voorbeeldje geven; toen de MH17 was neergestort, hoorde ik van iedereen dat ze dat zo erg vonden. Ik haalde daar mijn schouders over op. Dat leverde veel onbegrip op bij andere mensen en op de vraag of ik daar niets bij voelde (nee, dat deed ik niet), heb ik een paar keer de vraag gekregen of ik autistisch was.
In mijn hoofd werkt dat heel anders. Ik denk dan, zo dat is wel hypocriet. Nu stort er een vliegtuig neer met Nederlanders die je niet eens kent en dan vind je het erg, maar als er in India een vliegtuig neerstort met mensen die je niet kent, dan sta je er geen seconde bij stil. Het is totaal onlogisch gedrag voor mij.
In beide gevallen is er totaal onbegrip hoe de ander werkt, alleen het gedrag van gekleurde vlaggetjes over een foto op Facebook is algemeen aanvaard, mijn gedachtegang niet.
woensdag 21 oktober 2020 om 12:25
Hoe jij reageert op MH17 heeft niks met introversie te maken. Dat mensen jou vragen of je autistisch bent heeft waarschijnlijk ook niks met introversie te maken. Ik denk dat je moet loslaten dat introversie de oorzaak is van de frictie die je ervaart.spell68 schreef: ↑21-10-2020 12:22Dat heb ik hierboven geschreven. En dat ligt aan mijn persoonlijkheidstype en introvert denken, is daar een groot onderdeel van.
Ik kan je wel een voorbeeldje geven; toen de MH17 was neergestort, hoorde ik van iedereen dat ze dat zo erg vonden. Ik haalde daar mijn schouders over op. Dat leverde veel onbegrip op bij andere mensen en op de vraag of ik daar niets bij voelde (nee, dat deed ik niet), heb ik een paar keer de vraag gekregen of ik autistisch was.
In mijn hoofd werkt dat heel anders. Ik denk dan, zo dat is wel hypocriet. Nu stort er een vliegtuig neer met Nederlanders die je niet eens kent en dan vind je het erg, maar als er in India een vliegtuig neerstort met mensen die je niet kent, dan sta je er geen seconde bij stil. Het is totaal onlogisch gedrag voor mij.
In beide gevallen is er totaal onbegrip hoe de ander werkt, alleen het gedrag van gekleurde vlaggetjes over een foto op Facebook is algemeen aanvaard, mijn gedachtegang niet.
woensdag 21 oktober 2020 om 12:29
Ja, jullie zetten me wel aan het denken. Het is inderdaad een masker en het levert geen energie op, al kan ik het wel gezellig hebben met de extraverte vrienden. Heel gezellig zelfs, maar de volgende dag moet ik bijkomen op de bank. Als ik ook die dag een afspraak heb kan ik wel janken.
Ook een baan gehad waarbij ik extravert moest zijn. Dat lukte op een gegeven moment ook maar moest het bekopen met een burnout.
Ook een baan gehad waarbij ik extravert moest zijn. Dat lukte op een gegeven moment ook maar moest het bekopen met een burnout.
anoniem_394973 wijzigde dit bericht op 21-10-2020 12:59
0.36% gewijzigd
