Psyche
alle pijlers
Ik ben zo bang: is de kanker terug?
woensdag 4 februari 2009 om 11:19
Vier jaar geleden, op mijn 28ste, kreeg ik borstkanker. Uitgezaaid en al. Ik had 5% kans om langer dan een jaar in leven te blijven en dat is gelukt, ik ben er nog steeds, ik heb een "nieuw" leven opgebouwd.
In een ander land, met een lieve man, weer met een eigen bedrijfje. In september van dit jaar zou het precies 5 jaar geleden zijn dat ik de diagnose kreeg: 5 jaar is voor kankerpatienten de magische grens, ik leefde er zo ontzettend naar toe.
Mijn man en ik zijn aan het proberen een kind te krijgen ook, alles leek perfect, de chemo een nare droom, de littekens vervaagd van rood naar wit, ik was weer beter.
Tot ik gisteren naar het ziekenhuis moest voor een probleem met mijn ene borst, gescheurde spier, prothese zat niet goed. Scan gehad dus. En toen zag de radioloog iets op mijn ribben. Iets dat er een jaar geleden nog niet zat. Op twee plaatsen, net achter mijn borst.
Maandag moet ik terug voor een botscan en ik ben zo bang, zo bang, ik weet niet waar ik met mezelf naartoe moet.
Er gaat van alles door mijn hoofd: ik wil niet wéér alles kwijtraken, niet wéér door die hel, niet wéér ziek zijn. Ik wil een kind en een gezin en gezond zijn, genieten en werken en van mijn man houden.
Ik heb sinds gisteren het gevoel dat ik in een bubbel zit: ik ben hele uren kwijt met staren naar de muur zonder dat ik het doorheb, ik moet twee keer vragen of hij het herhaalt als mijn man iets zegt, ik ben weggeblazen.
En de vraag is niet op zijn plaats, dat heb ik al lang geleerd, maar ik kan het niet helpen: waarom? waarom ik? Waarom nu? WAAROM?
Ik ben al zo veel kwijt, mijn ouders, mijn oude leven, mijn uiterlijk, mijn lichaam zoals het was. Waarom dan wéér? Net nu alles weer op de been is, mijn bedrijf, mijn leven, mijn lijf, WAAROM nou?
Ik probeer mezelf te kalmeren door te zeggen dat het nog niet zéker is, maandag pas weten we definitief of het zo erg is als ik denk.
Maar ik heb het gezicht van de radioloog gezien, ik heb de houding van de verpleegster zien veranderen voor en na de scan. Ik heb de woorden van de radioloog gehoord en het kan niet veel anders zijn dan die rotziekte, die ziekte die mijn moeder en tante en oma heeft geclaimd, waar ik de enige overlevende van leek te zijn.
Ik heb het echt nodig om dit kwijt te kunnen. Mijn man is bijna net zo geschokt als ik maar hij houdt vast aan maandag, aan dat het misschien toch iets anders is. En ik heb eigenlijk geen hoop meer.
Dit topic hoort misschien op Gezondheid, maar ik wil het niet hebben over de ziekte zelf. Wel over de angst en de depressie en de verwarring die het met zich meebrengt.
En ik wil het eigenlijk gewoon kwijt hier, meer niet.
In een ander land, met een lieve man, weer met een eigen bedrijfje. In september van dit jaar zou het precies 5 jaar geleden zijn dat ik de diagnose kreeg: 5 jaar is voor kankerpatienten de magische grens, ik leefde er zo ontzettend naar toe.
Mijn man en ik zijn aan het proberen een kind te krijgen ook, alles leek perfect, de chemo een nare droom, de littekens vervaagd van rood naar wit, ik was weer beter.
Tot ik gisteren naar het ziekenhuis moest voor een probleem met mijn ene borst, gescheurde spier, prothese zat niet goed. Scan gehad dus. En toen zag de radioloog iets op mijn ribben. Iets dat er een jaar geleden nog niet zat. Op twee plaatsen, net achter mijn borst.
Maandag moet ik terug voor een botscan en ik ben zo bang, zo bang, ik weet niet waar ik met mezelf naartoe moet.
Er gaat van alles door mijn hoofd: ik wil niet wéér alles kwijtraken, niet wéér door die hel, niet wéér ziek zijn. Ik wil een kind en een gezin en gezond zijn, genieten en werken en van mijn man houden.
Ik heb sinds gisteren het gevoel dat ik in een bubbel zit: ik ben hele uren kwijt met staren naar de muur zonder dat ik het doorheb, ik moet twee keer vragen of hij het herhaalt als mijn man iets zegt, ik ben weggeblazen.
En de vraag is niet op zijn plaats, dat heb ik al lang geleerd, maar ik kan het niet helpen: waarom? waarom ik? Waarom nu? WAAROM?
Ik ben al zo veel kwijt, mijn ouders, mijn oude leven, mijn uiterlijk, mijn lichaam zoals het was. Waarom dan wéér? Net nu alles weer op de been is, mijn bedrijf, mijn leven, mijn lijf, WAAROM nou?
Ik probeer mezelf te kalmeren door te zeggen dat het nog niet zéker is, maandag pas weten we definitief of het zo erg is als ik denk.
Maar ik heb het gezicht van de radioloog gezien, ik heb de houding van de verpleegster zien veranderen voor en na de scan. Ik heb de woorden van de radioloog gehoord en het kan niet veel anders zijn dan die rotziekte, die ziekte die mijn moeder en tante en oma heeft geclaimd, waar ik de enige overlevende van leek te zijn.
Ik heb het echt nodig om dit kwijt te kunnen. Mijn man is bijna net zo geschokt als ik maar hij houdt vast aan maandag, aan dat het misschien toch iets anders is. En ik heb eigenlijk geen hoop meer.
Dit topic hoort misschien op Gezondheid, maar ik wil het niet hebben over de ziekte zelf. Wel over de angst en de depressie en de verwarring die het met zich meebrengt.
En ik wil het eigenlijk gewoon kwijt hier, meer niet.
zaterdag 15 augustus 2009 om 03:41
Gelukkig man blijf lekker op oude stek mooi. Was goed effe gesprek aan te gaan. Nu ben je laatste chemo aan verwerken. Bah weet nog goed mijn laatste chemo. Was kots zat letterlijk ja Nou bestralen nog pff ook best ingrijpend. Maar die chemo gelukkig niet. Tja noem mijn borst nog steeds een ding. Ach denk er weinig over ik heb wat. En vindt ergens totaal niet belangrijk. Want verloor teveel goede mensen hieraan ik leef dus bof ik. Luonto ook bestralen ook veel sterkte. Lekker je eigen plek terug. En zou liegen alles verwerk had. Maar doe mijn best. Meeste pijn is verliezen van dierbare het kwetsbare. Hoe moet je het anders beschrijven. Soms zit ik gewoon op bank te staren noem mijn chemo zombie gedrag. Net of ik leeg ben leegte niet val te vullen. En ontwaak ik denk blij aan goede ik heb. Maar huil om de onmacht. Ja zo is het zoebie zo blij voor jou en man, Wat gun ik jullie dit bericht. Iets rust had je nodig ook he. Nou hoop rust kom over iedereen moet vechten tegen kanker. Meer gedaan kan worden gered. Gewoon meer gaat morgen strand met kinderen. Ik mag nu nat worden wel mijn band aanhouden natuurlijk. Maar goed geef niets met zomerjurk water in als warm genoeg is. Met kinderen wentelteefjes gemaakt lekker joh. Oh appeltaart heerlijk . Ook samen huishouden gedaan. En ook stad geweest twee leuke broeken gekocht. Pff blij dochter mee was ramp zeg toch pijn behoorlijk passen enz. Lekker op terras cola voor haar en mijn. En avond monoploy gespeel man won ik was tweede. Ook best gewoon de lol met kinderen gezellig. Eten maken met kinderen en man vindt lekker dus prima he. Blij weekend is man vrij tja dus prima vakantie. Nu was ik wakker beetje veel pijn kom teveel gedaan had. Tuin gedaan iets tja dom ik weet het. Liefs iedereen anita
zaterdag 15 augustus 2009 om 10:05
Robootje hoe is het?
Zo af en toe moet ik even komen spieken of je je alweer een ietsiepietsie beter voelt.
Anita wat klink je opgewekt. En wat een leuke dingen doen jullie. Wat heerlijk dat je naar zee kan en zwemmen. Kun je niet een T-shirt aan doen? Zit lekkerder dan je zomerjurk. Neem je nog wel je medicijnen tegen de pijn? Je bent af en toe zo lekker eigenwijs in die dingen. Doen hoor als je pijn hebt.Geniet vandaag lekker van strand, zon en zee.
Mijn eigenwijze manlief heeft weer de halve nacht op toilet doorgebracht met alle gevolgen van dien. Ik heb hem nu maar eens flink de waarheid gezegd, een boterham en de medicijnen gegeven en terug naar bed gestuurd. Hij had vannacht gewoon een pil moeten nemen natuurlijk, maar dan blijft hij aanmodderen. We moeten nog even de juiste dosering zien te vinden, maar tot vannacht drie uur is het goed gegaan en dat was een verademing de afgelopen dagen. Ik ben aan het nadenken geweest en nu moet hij die loperamide gewoon na het avondeten maar vast in gaan nemen.
Zo af en toe moet ik even komen spieken of je je alweer een ietsiepietsie beter voelt.
Anita wat klink je opgewekt. En wat een leuke dingen doen jullie. Wat heerlijk dat je naar zee kan en zwemmen. Kun je niet een T-shirt aan doen? Zit lekkerder dan je zomerjurk. Neem je nog wel je medicijnen tegen de pijn? Je bent af en toe zo lekker eigenwijs in die dingen. Doen hoor als je pijn hebt.Geniet vandaag lekker van strand, zon en zee.
Mijn eigenwijze manlief heeft weer de halve nacht op toilet doorgebracht met alle gevolgen van dien. Ik heb hem nu maar eens flink de waarheid gezegd, een boterham en de medicijnen gegeven en terug naar bed gestuurd. Hij had vannacht gewoon een pil moeten nemen natuurlijk, maar dan blijft hij aanmodderen. We moeten nog even de juiste dosering zien te vinden, maar tot vannacht drie uur is het goed gegaan en dat was een verademing de afgelopen dagen. Ik ben aan het nadenken geweest en nu moet hij die loperamide gewoon na het avondeten maar vast in gaan nemen.
zaterdag 15 augustus 2009 om 10:59
Goed zo zoebie! Hopelijk heeft hij ervan geleerd en is hij op dit gebied iets minder 'bokkig'.
Robo het is de laatste. Het is misschien ruk, maar elke dag is er eentje minder nu. Volgende week is het weggezucht! En dan even rust voor de bestralingen. Hopelijk is je viev abbo er een beetje snel! Kun je lekker wat light reading doen.
Bij mij is de prikpleeg gisteravond langs geweest voor de eerste hormoon injectie. Mijn arts had de aanvraag eergisteren pas gedaan, dus ze waren super snel. De 'pijn' van de prik viel me 100% mee, maar ik heb nu nog een dunne, elke 4 weken, wanneer ik over ga op de 3 maandelijkse zal het misschien anders zijn.
ow het is goed dat ik dit schrijf, want ik was mijn pillen aan het vergeten.
Anita lekker genieten van al deze goede dagen! Hopelijk neemt de pijn snel af. Lekker hoor, het strand.
Robo het is de laatste. Het is misschien ruk, maar elke dag is er eentje minder nu. Volgende week is het weggezucht! En dan even rust voor de bestralingen. Hopelijk is je viev abbo er een beetje snel! Kun je lekker wat light reading doen.
Bij mij is de prikpleeg gisteravond langs geweest voor de eerste hormoon injectie. Mijn arts had de aanvraag eergisteren pas gedaan, dus ze waren super snel. De 'pijn' van de prik viel me 100% mee, maar ik heb nu nog een dunne, elke 4 weken, wanneer ik over ga op de 3 maandelijkse zal het misschien anders zijn.
ow het is goed dat ik dit schrijf, want ik was mijn pillen aan het vergeten.
Anita lekker genieten van al deze goede dagen! Hopelijk neemt de pijn snel af. Lekker hoor, het strand.
zaterdag 15 augustus 2009 om 12:22
Nou mensen, ben er weer, maar heel, heel zwak, moe en misselijk.
Het goeie nieuws is dat dit inderdaad het laatste infuus was, het slechte nieuws is dat de oncoloog wil dat ik de chemopillen nog een maand of twee doorslik. Ik ben er dus nog niet helemààl vanaf.
Verder word ik binnenkort opgeroepen voor een gesprek met de radioloog, dan wordt de bestraling ingepland. 5 weken, 5 keer per week. dat wordt druk!
Ook moet ik een controleMRI voor de lever, maar dat is het wel zo'n beetje.
de appeltaart werd erg gewaardeerd, maar is niet eens op
Ik heb de rest naar de afdeling kinderziektes gebracht, dan hebben die kids ook nog een lekker hapje.
Verder: zoals gezegd erg misselijk en naar, ik hou me bijzonder rustig vandaag.
Ik reageer snel op al jullie lieve berichten, maar voor vandaag is het devies: bed en rust (en mijn man staat nu ook naast me te stressen dat ik eigenlijk moet gaan slapen;-) ).
liefs allemaal!
Het goeie nieuws is dat dit inderdaad het laatste infuus was, het slechte nieuws is dat de oncoloog wil dat ik de chemopillen nog een maand of twee doorslik. Ik ben er dus nog niet helemààl vanaf.
Verder word ik binnenkort opgeroepen voor een gesprek met de radioloog, dan wordt de bestraling ingepland. 5 weken, 5 keer per week. dat wordt druk!
Ook moet ik een controleMRI voor de lever, maar dat is het wel zo'n beetje.
de appeltaart werd erg gewaardeerd, maar is niet eens op
Ik heb de rest naar de afdeling kinderziektes gebracht, dan hebben die kids ook nog een lekker hapje.Verder: zoals gezegd erg misselijk en naar, ik hou me bijzonder rustig vandaag.
Ik reageer snel op al jullie lieve berichten, maar voor vandaag is het devies: bed en rust (en mijn man staat nu ook naast me te stressen dat ik eigenlijk moet gaan slapen;-) ).
liefs allemaal!
zaterdag 15 augustus 2009 om 17:12
Robo fijn dat je even langskwam. Ik hoop dat je bij elke aanval van misselijkheid even kan denken dat het een van de laatste is.
Die chemopillen wat hebben die voor bijwerkingen?
En bestraling 5 dagen per week 5 weken lang, dat is echt (ook!) een abonnement. Moet je daarvoor naar Straatsburg of kan het dichter bij?
Anita wat heerlijk als ik hoor wat je allemaal gedaan hebt, wentelteefjes en appeltaart. Lekker naar het strand met de kinderen.
Het gevoel van leeg zijn ken ik nu ook. En dan bedoel ik niet alleen het leeg omdat ik letterlijk leeg was maar dat nutteloze. Dat is echt een rot gevoel.
Ik ben vandaag ook op het water geweest, heb gekanood. (je schrijft het echt zo!) Was erg lekker maar ben nu zo moe. Als ik ook maar iets teveel doe ben ik doodop. Bah, ik ken dat gevoel niet.
Die chemopillen wat hebben die voor bijwerkingen?
En bestraling 5 dagen per week 5 weken lang, dat is echt (ook!) een abonnement. Moet je daarvoor naar Straatsburg of kan het dichter bij?
Anita wat heerlijk als ik hoor wat je allemaal gedaan hebt, wentelteefjes en appeltaart. Lekker naar het strand met de kinderen.
Het gevoel van leeg zijn ken ik nu ook. En dan bedoel ik niet alleen het leeg omdat ik letterlijk leeg was maar dat nutteloze. Dat is echt een rot gevoel.
Ik ben vandaag ook op het water geweest, heb gekanood. (je schrijft het echt zo!) Was erg lekker maar ben nu zo moe. Als ik ook maar iets teveel doe ben ik doodop. Bah, ik ken dat gevoel niet.
zaterdag 15 augustus 2009 om 20:26
zaterdag 15 augustus 2009 om 23:51
Hey Robo, misschien kunnen jij, ik en de man van zoebie een pact of dealtje sluiten om als een soort x-team een kraak te plegen.
Zonder voet, of vinger afdrukken en met een radioactief laagje en natuurlijk allemaal onze eigen super power en gekleurde outfit.
Ja jij mag natuurlijk in een elegante jurk als echte kick-ass vamp!
Ik ga dus maandag naar een andere radioloog in een ander ziekenhuis dan waar ik tot nu toe behandeld ben. Ik heb dus een dvd meegekregen voor de arts met alle mri's erop. Helaas draait de dvd op windows, dus ik kan hem nu niet bekijken, Maar heb natuurlijk wel even een kopie gemaakt, want ik vind het ergens toch wel fijn om zelf deze dvd ook te hebben.
Dus als iemand nog een saaie bankhang avond heeft, ik heb nog wel een gezellig dvd'tje in de aanbieding .
Zonder voet, of vinger afdrukken en met een radioactief laagje en natuurlijk allemaal onze eigen super power en gekleurde outfit.
Ja jij mag natuurlijk in een elegante jurk als echte kick-ass vamp!
Ik ga dus maandag naar een andere radioloog in een ander ziekenhuis dan waar ik tot nu toe behandeld ben. Ik heb dus een dvd meegekregen voor de arts met alle mri's erop. Helaas draait de dvd op windows, dus ik kan hem nu niet bekijken, Maar heb natuurlijk wel even een kopie gemaakt, want ik vind het ergens toch wel fijn om zelf deze dvd ook te hebben.
Dus als iemand nog een saaie bankhang avond heeft, ik heb nog wel een gezellig dvd'tje in de aanbieding .
zondag 16 augustus 2009 om 09:01
Ik hou ervan om bezig te zijn. Voor eerst in twee jaar mocht ik zee in. Kan niet beschrijven ik voelde. Of ik waanzinnige vakantie kan. Kinderen man rond mijn blauwe lucht de meeuwen. En meest de zee voelde gewoon de natuur. Moest ineens zo huilen. Lekker bij mijn man. Ik zag mijn strand vriendin weer. Gelukkig bij haar alles goed. Leuk vond ze mijn te zien ik haar. Gek zeg ze anita jou ken jij ben zo open voel mijn ook fijner. Tja we bespreken heel wat. En zei zo wrede jeugd je gezondheid zo vaak tegen dood gestreden. En zie niets van bitter. Maar huil soms wel hoor. Maar goed iedereen is anders geloof niets in bitter en wraak haat. Soms ben zo nijdig denk robo moet beter luonto recht op prachtige borsten. Denk al verdriet zoebie ieders iemand verloor. Echt toch blijf ik geloven in positief liefderijk dingen. Ik gun jullie zo phoehee lief kindje. Soms huil ik man weet niet om mijn zelf is. Zeg hij op zijn tijd kom dit goed. vast wel maar wil het vandaag was. Gaat niet he onze levens is een puzzel van huilen onmacht. En ook geluks momenten ik koester ze. Chemo pillen wat dumper robo bah. zoiets oh ja nog meer troep in je. Ok is verstandig moet maar pff hoop wens je hierna niets meer hoef. Niets dan sterker worden dat hoop ik. Bah moest echt nijdig haast worden las. Kom nooit rust voor jou. Vriendin van strand had zo 6 jaar gestreden en gewonnen al nu vier jaar schoon. Had over jou vertelt robo mag wel he. Ze zei ik dacht toen noit wordt ik beter. Nooit wordt ik gewoon. Zeg ze kijk mijn nu, Ik zei grapje en jij vindt jezelf normaal. moesten erg lachen want ik ben gelukkig niet normaal. erg he soms help je humor soms wel lach en traan en hoopvol beter zal gaan. Maar zei ook lag soms ook meer mijn leven verslapen die 6 jaar. Oh zei ik hoog tijd wakker wordt samen gezwommen gezellig dus. liefs anita
zondag 16 augustus 2009 om 10:11
Anita wat leuk dat je haar weer tegen bent gekomen. Klinkt en beetje als het begin van een mooie warme vriendschap. En gezwommen in de zee, ik kan me voorstellen dat dat heerlijk is na 2 jaar. Fijn dat je zo geniet!
(en zo lief dat je me zo graag een kindje gunt!)
Luonto mag ik meedoen aan de overval? Dan ben ik degene die jullie (zogenaamd) gijzelen. Je wilt dat natuurlijk niet iemand een trauma bezorgen.
(en zo lief dat je me zo graag een kindje gunt!)
Luonto mag ik meedoen aan de overval? Dan ben ik degene die jullie (zogenaamd) gijzelen. Je wilt dat natuurlijk niet iemand een trauma bezorgen.
zondag 16 augustus 2009 om 11:23
Goedemorgen lieve vrouwen,
Hoe is het met je vandaag Robo? ik hoop dat je een stukje bent opgeknapt. Bah niks aan inderdaad dat je die pillen nog door moet slikken, alles moet maar op zijn tijd. Eerst met deze laatste! chemo afrekenen en je daar doorheen slaan, alles zal (moet!) rech kom.
Luonto heel veel succes morgen, je bent druk bezig geweest zeg....kon je het een beetje volhouden allemaal? je klinkt goed en vrolijk! als het mooie weer een beetje mindert wil ik wel een avondje met je bankhangen hoor! ik woon niet ver uit de buurt haha.
Anita, mooie post weer, lekker zwemmen, woon je vlak bij de zee? in Zeeland he? dat weet ik .Ik houd ook zo van de zee, maar ga er stom genoeg, in Nederland 's zomers niet veel heen. In de file staan is niet zo leuk natuurlijk.....maar op vakantie gaan we wel altijd naar de zee, prachtig dat natuurgeweld. Gisteren planet earth gezien met de walvissen? Een paar jaar geleden zijn we met een bootje vanaf de Dominicaanse republiek tussen die beesten gaan varen. Dat is iets dat je nooit meer vergeet.
Fijn dat je zo geniet. wij genieten van jouw mooie posts.
Phoehee goh dat lege gevoel ja ik ken het ook, het heeft niets met je fysieke toestand te maken maar alles met wat er geestelijk speelt/gespeeld heeft. Je kunt je zo vreselijk moe voelen........
voor allemaal dikke
Hoe is het met je vandaag Robo? ik hoop dat je een stukje bent opgeknapt. Bah niks aan inderdaad dat je die pillen nog door moet slikken, alles moet maar op zijn tijd. Eerst met deze laatste! chemo afrekenen en je daar doorheen slaan, alles zal (moet!) rech kom.
Luonto heel veel succes morgen, je bent druk bezig geweest zeg....kon je het een beetje volhouden allemaal? je klinkt goed en vrolijk! als het mooie weer een beetje mindert wil ik wel een avondje met je bankhangen hoor! ik woon niet ver uit de buurt haha.
Anita, mooie post weer, lekker zwemmen, woon je vlak bij de zee? in Zeeland he? dat weet ik .Ik houd ook zo van de zee, maar ga er stom genoeg, in Nederland 's zomers niet veel heen. In de file staan is niet zo leuk natuurlijk.....maar op vakantie gaan we wel altijd naar de zee, prachtig dat natuurgeweld. Gisteren planet earth gezien met de walvissen? Een paar jaar geleden zijn we met een bootje vanaf de Dominicaanse republiek tussen die beesten gaan varen. Dat is iets dat je nooit meer vergeet.
Fijn dat je zo geniet. wij genieten van jouw mooie posts.
Phoehee goh dat lege gevoel ja ik ken het ook, het heeft niets met je fysieke toestand te maken maar alles met wat er geestelijk speelt/gespeeld heeft. Je kunt je zo vreselijk moe voelen........
voor allemaal dikke
zondag 16 augustus 2009 om 11:53
Jeetje Robo, wat vervelend dat de opluchting van de laatste chemo dan zo wordt ondergesneeuwd door het gevoel dat het opwekt (misselijk, moe, zwak). Wel lief van je man dat hij niet alleen tegen zijn familie vertelt wat beter voor je is, maar ook tegen jou Ik hoop dat een lange nachtrust je goed heeft gedaan en je er vandaag weer tegenaan kunt. Hier is het mooi weer, dus hoop voor jou dat je bij jullie ook lekker buiten kunt zitten!
Anita, wat een mooie mensen kom je tegen, zeg. En wat fijn dat je weer mag zwemmen! Mocht dat met je waterballonetje (weet niet precies hoe ik het moet noemen) niet? Wat zou daar de reden voor zijn dan? Het feit dat je mocht zwemmen is wel een heel symbolische afsluiter van een periode. Mooi dat het zoute water van je tranen daarbij met het zoute water van de zee werd vermengd!
Zoebie, lekker dan, zo'n koppige man! Maar wel heel fijn dat dit niet voor altijd lijkt te zijn. Hopelijk kan een fysio uitkomst bieden zodat het allemaal wat sneller vooruit gaat. Het wordt weer een keer tijd voor lichtpuntjes om je heen, toch?
Luonto, ben je al aan het opvliegen? Ik vroeg me eigenlijk af wat de toegevoegde waarde van de hormonen is, bij jou en bij Robo natuurlijk. Met mijn nuchtere boeren verstand kan ik me er geen precies doel voor verzinnen (in je borsten zaten geen hormoonklieren die nu moeten worden vervangen.). Ik hoop dat ik niet al te lekerig overkom nu
Oh, al jullie allemaal een rol willen spelen in die overval, geven jullie dan wel aan wanneer jullie het doen? Dan kan ik het op het nieuws volgen En ik kan er natuurlijk een topic over openen! Trouwens, voor het dramatische effect moeten jullie wel wachten tot Phoehee zwanger is. Er wordt in de media altijd zo de nadruk op gelegd, alsof je ineens een heel kwetsbaar watterig meisje wordt als je buik groeit (en ik heb vrouwen meegemaakt die er in de eerste weken van hun zwangerschap qua karakter niet echt op vooruit zijn gegaan )
Ik ga een brood bakken voor de barbecue vanavond. Geniet van vandaag als dat lukt en anders, rust gewoon maar goed uit.
Liefs,
Ing.
Anita, wat een mooie mensen kom je tegen, zeg. En wat fijn dat je weer mag zwemmen! Mocht dat met je waterballonetje (weet niet precies hoe ik het moet noemen) niet? Wat zou daar de reden voor zijn dan? Het feit dat je mocht zwemmen is wel een heel symbolische afsluiter van een periode. Mooi dat het zoute water van je tranen daarbij met het zoute water van de zee werd vermengd!
Zoebie, lekker dan, zo'n koppige man! Maar wel heel fijn dat dit niet voor altijd lijkt te zijn. Hopelijk kan een fysio uitkomst bieden zodat het allemaal wat sneller vooruit gaat. Het wordt weer een keer tijd voor lichtpuntjes om je heen, toch?
Luonto, ben je al aan het opvliegen? Ik vroeg me eigenlijk af wat de toegevoegde waarde van de hormonen is, bij jou en bij Robo natuurlijk. Met mijn nuchtere boeren verstand kan ik me er geen precies doel voor verzinnen (in je borsten zaten geen hormoonklieren die nu moeten worden vervangen.). Ik hoop dat ik niet al te lekerig overkom nu
Oh, al jullie allemaal een rol willen spelen in die overval, geven jullie dan wel aan wanneer jullie het doen? Dan kan ik het op het nieuws volgen En ik kan er natuurlijk een topic over openen! Trouwens, voor het dramatische effect moeten jullie wel wachten tot Phoehee zwanger is. Er wordt in de media altijd zo de nadruk op gelegd, alsof je ineens een heel kwetsbaar watterig meisje wordt als je buik groeit (en ik heb vrouwen meegemaakt die er in de eerste weken van hun zwangerschap qua karakter niet echt op vooruit zijn gegaan )
Ik ga een brood bakken voor de barbecue vanavond. Geniet van vandaag als dat lukt en anders, rust gewoon maar goed uit.
Liefs,
Ing.
maandag 17 augustus 2009 om 09:55
Hey everybody,
voel me nog steeds ziek, zwak en misselijk helaas, ik ben het hele weekend niet uit bed (of mijn kamerjas) geweest.
Ik hoop echt dat ik me snel wat lekkerder voel, heb een hoop bij te lezen en terug te schrijven, maar het wil nog even niet zo.
Ben veel te misselijk nog, zelfs de orangina smaakt niet.
Tot later!
voel me nog steeds ziek, zwak en misselijk helaas, ik ben het hele weekend niet uit bed (of mijn kamerjas) geweest.
Ik hoop echt dat ik me snel wat lekkerder voel, heb een hoop bij te lezen en terug te schrijven, maar het wil nog even niet zo.
Ben veel te misselijk nog, zelfs de orangina smaakt niet.
Tot later!
maandag 17 augustus 2009 om 09:59
maandag 17 augustus 2009 om 10:16
Thanks Zoebie, lief dat je dat zegt.
Ik vind het moeilijk om toe te geven aan mijn moeheid, mijn man werd heel sjaggerijnig van me, dit weekend, ik bleef maar dingen willen doen, terwijl het gewoon niet gaat.
Accepteren dat ik toch weer echt ziek ben, terwijl het het laatste infuus was... ik vind het moeilijk.
Maar goed, ik moet nog minimaal 2 maanden aan de Xeloda blijven, dus ik ben er nog niet helemààl vanaf.
Ik vind het moeilijk om toe te geven aan mijn moeheid, mijn man werd heel sjaggerijnig van me, dit weekend, ik bleef maar dingen willen doen, terwijl het gewoon niet gaat.
Accepteren dat ik toch weer echt ziek ben, terwijl het het laatste infuus was... ik vind het moeilijk.
Maar goed, ik moet nog minimaal 2 maanden aan de Xeloda blijven, dus ik ben er nog niet helemààl vanaf.
maandag 17 augustus 2009 om 10:22
Ha stoere Robo, wat een lekker eigenwijs stuk vreten ben jij zeg, net een chemo gehad en dan maar stug doorgaan... Maar het is die mentaliteit die je goed kan gebruiken in je gevecht tegen de ziekte. Soms is rusten echter de beste aanval. Hoop dat je rust in je lijf krijgt om er aan toe te geven.
Misselijkheid kan je bewustzijn zo overheersen he? Kun je afleiding vinden waar je niet moe van wordt? Heb je wel eens luisterboeken geprobeerd? Podcasts?
liefssss!!!
Misselijkheid kan je bewustzijn zo overheersen he? Kun je afleiding vinden waar je niet moe van wordt? Heb je wel eens luisterboeken geprobeerd? Podcasts?
liefssss!!!
