Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
zondag 1 februari 2009 om 17:18
Moedeloos en bang!
Dacht ik vanmiddag: ik ga eens een eindje rijden (de afgelopen bijna twee weken van honderden km's per week rijden nu terug naar alleen vijf minuten heen en vijf minuten terug naar mijn therapeute), kijken hoe het voelt, cd'tje mee en lekker muziek draaien.
Eerder vond ik dat leuk, gewoon een beetje toeren, en soms afreageren met muziek.
Maar nu voelde ik me alleen maar onzeker en enigszins trillerig, en als ik me voorstelde dat ik in de taxi zat met nog mensen naast en achter me, werd ik helemaal zenuwachtig.
Ik reed een beetje door België en ben, puur om te kijken hoe het voelde, een meubelzaak binnengegaan, maar ook daar voel ik me alsof iedereen kan zien hoe het werkelijk met me gesteld is.
Help! Komt dit ooit, ooit nog goed? Kan ik ooit nog normaal functioneren?
En ook een flinke angstgedachte: als ik lang wegblijf, ben ik straks ook nog mijn baan kwijt. Want ik heb een jaarcontract, en dat is 8 april afgelopen.
Ik ben er niet blij van geworden, van die rit.
Dacht ik vanmiddag: ik ga eens een eindje rijden (de afgelopen bijna twee weken van honderden km's per week rijden nu terug naar alleen vijf minuten heen en vijf minuten terug naar mijn therapeute), kijken hoe het voelt, cd'tje mee en lekker muziek draaien.
Eerder vond ik dat leuk, gewoon een beetje toeren, en soms afreageren met muziek.
Maar nu voelde ik me alleen maar onzeker en enigszins trillerig, en als ik me voorstelde dat ik in de taxi zat met nog mensen naast en achter me, werd ik helemaal zenuwachtig.
Ik reed een beetje door België en ben, puur om te kijken hoe het voelde, een meubelzaak binnengegaan, maar ook daar voel ik me alsof iedereen kan zien hoe het werkelijk met me gesteld is.
Help! Komt dit ooit, ooit nog goed? Kan ik ooit nog normaal functioneren?
En ook een flinke angstgedachte: als ik lang wegblijf, ben ik straks ook nog mijn baan kwijt. Want ik heb een jaarcontract, en dat is 8 april afgelopen.
Ik ben er niet blij van geworden, van die rit.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 1 februari 2009 om 19:30
Bedankt voor jullie felicitaties,lief!!
EV probeer je niet zo druk temaken over je werk en je baas die niet belt.Hij zal toch wel begrijpen dat je er nog niet aan toe bent,je hebt hem zoveel verteld?Zou raar zijn als hij ineens anders zou doen betreft jouw situatie.Eis niet teveel van jezelf,neem de tijd(makkelijk praten,dat begrijp ik wel maar ik meen het wel.)
Saar ook jij moet niet aan jezelf twijfelen hoor ,iemand is altijd toe aan een vakantie,je kan er helemaal niet niet aan toe zijn -bullshit-
Clair doe maar lekker nix vandaag,rust maar lekker uit,is ook heeeel belangrijk!Appeltje sterkte meid...
Philomein ,Iry en wurmpje ik wens jullie net als de anderen ook een prettige avond.Voor iedereen (f) jullie zijn lieverds!
Ik zit nog na tegenieten van de sauna,en kan mijn boek de OV niet meer vinden grrrr.Ga maar even verder zoeken...
Groetjes Spongebabe
EV probeer je niet zo druk temaken over je werk en je baas die niet belt.Hij zal toch wel begrijpen dat je er nog niet aan toe bent,je hebt hem zoveel verteld?Zou raar zijn als hij ineens anders zou doen betreft jouw situatie.Eis niet teveel van jezelf,neem de tijd(makkelijk praten,dat begrijp ik wel maar ik meen het wel.)
Saar ook jij moet niet aan jezelf twijfelen hoor ,iemand is altijd toe aan een vakantie,je kan er helemaal niet niet aan toe zijn -bullshit-
Clair doe maar lekker nix vandaag,rust maar lekker uit,is ook heeeel belangrijk!Appeltje sterkte meid...
Philomein ,Iry en wurmpje ik wens jullie net als de anderen ook een prettige avond.Voor iedereen (f) jullie zijn lieverds!
Ik zit nog na tegenieten van de sauna,en kan mijn boek de OV niet meer vinden grrrr.Ga maar even verder zoeken...
Groetjes Spongebabe
zondag 1 februari 2009 om 22:03
EV, helpt het als ik zeg dat het echt wel weer goed komt?
Ik herken er wel wat van. Mij helpt het om even terug te denken aan het gesprek met mijn collega van vorige week. Die grote, stoere vent, die al dit soort dingen net zo had. En die nu weer rustig aan begonnen is en mij verzekert dat het echt beter zal gaan, dat dit erbij hoort.
Appel, fijn dat je toch een beetje hebt kunnen genieten.
Pak je rust nu, kan me voorstellen dat het intensief is geweest.
Ook voor jou een dikke
Spongebabe, fijne dag gehad begrijp ik?
Vanavond etentje gehad. Blij weer thuis te zijn, hoewel het gelukkig nog best gezellig werd na een wat dramatische start.
Morgen weer naar het werk. Heb er niet veel zin in, maar geloof wel dat het goed is voor me om de drempel straks niet te hoog te maken.
Ik herken er wel wat van. Mij helpt het om even terug te denken aan het gesprek met mijn collega van vorige week. Die grote, stoere vent, die al dit soort dingen net zo had. En die nu weer rustig aan begonnen is en mij verzekert dat het echt beter zal gaan, dat dit erbij hoort.
Appel, fijn dat je toch een beetje hebt kunnen genieten.
Pak je rust nu, kan me voorstellen dat het intensief is geweest.
Ook voor jou een dikke
Spongebabe, fijne dag gehad begrijp ik?
Vanavond etentje gehad. Blij weer thuis te zijn, hoewel het gelukkig nog best gezellig werd na een wat dramatische start.
Morgen weer naar het werk. Heb er niet veel zin in, maar geloof wel dat het goed is voor me om de drempel straks niet te hoog te maken.
zondag 1 februari 2009 om 22:36
Dat ging op zich goed. Hij vond het niet leuk dat ik het vrijdag pas vertelde. Had het al eerder aan moeten geven vond hij.
Is ook geschrokken van wat er woensdag gebeurd is en wat psych. donderdag voorstelde.
Hij stelt nu veel vragen en daar heb ik moeite mee. Wel begrijpelijk dat hij veel wil weten nu, maar ook moeilijk.
Ik zie dat het hem raakt en daar heb ik dan weer moeite mee..
Is ook geschrokken van wat er woensdag gebeurd is en wat psych. donderdag voorstelde.
Hij stelt nu veel vragen en daar heb ik moeite mee. Wel begrijpelijk dat hij veel wil weten nu, maar ook moeilijk.
Ik zie dat het hem raakt en daar heb ik dan weer moeite mee..
zondag 1 februari 2009 om 22:50
Daar heb ik de laatste dagen over nagedacht. En voor zover ik er nu over denk: nee, ben er niet blij mee.
Ik weet dat het goed is dat ik er met hem over praat. Hij is mijn vriend, we wonen samen dus hij moet weten hoe het met me gaat.
Maar ik voel me er niet fijn bij. Voel me opgelaten, schaam me, voel me schuldig en heb het idee dat ik hem pijn doe.
Hij maakt zich zorgen en het raakt hem. Daar heb ik moeite mee.
Kan daar niet goed tegen.
Maar aan de andere kant is het ook fijn iemand te hebben die zoveel om je geeft en bezorgd is.
Het is een beetje dubbel allemaal..
Ik weet dat het goed is dat ik er met hem over praat. Hij is mijn vriend, we wonen samen dus hij moet weten hoe het met me gaat.
Maar ik voel me er niet fijn bij. Voel me opgelaten, schaam me, voel me schuldig en heb het idee dat ik hem pijn doe.
Hij maakt zich zorgen en het raakt hem. Daar heb ik moeite mee.
Kan daar niet goed tegen.
Maar aan de andere kant is het ook fijn iemand te hebben die zoveel om je geeft en bezorgd is.
Het is een beetje dubbel allemaal..
zondag 1 februari 2009 om 22:55
Dat dubbele gevoel begrijp ik wel.
En ik kan wel zeggen dat jij je nergens voor hoeft te schamen, maar daar heb je niet zoveel aan. Al is het wel waar natuurlijk.
Ik vind het knap van je dat je het wel aangegeven hebt bij hem.
En ik hoop dat het vervelende gevoel dat je er nu bij hebt weg zal ebben.
Zie zijn zorgen als een goed teken, hij geeft om je, dus tuurlijk raakt het hem.
En ik kan wel zeggen dat jij je nergens voor hoeft te schamen, maar daar heb je niet zoveel aan. Al is het wel waar natuurlijk.
Ik vind het knap van je dat je het wel aangegeven hebt bij hem.
En ik hoop dat het vervelende gevoel dat je er nu bij hebt weg zal ebben.
Zie zijn zorgen als een goed teken, hij geeft om je, dus tuurlijk raakt het hem.
zondag 1 februari 2009 om 23:10
(f) voor jullie meiden!
Hoop dat jullie een beetje kunnen ontspannen vanavond zodat je lekker rustig je bedje induikt.
@EV: ooit gaat het weer over. Echt. Maar tot die tijd is het mooi een grote boel rot!
Vind t trouwens slim dat je zo even bent gaan kijken hoe het voelde, een stukje rijden. Denk dat je reactie wel genoeg zegt.
Voorlopig mooi nog niet werken. En zolang leuke dingen niet leuk voelen, die ook lekker niet.
Zo, dat dillemma heb ik toch mooi voor je opgelost. Dus bij enig idee van onbegrip van de baas (wat ik niet verwacht) zeg je gewoon dat je ook wel anders zou willen, maar dat Wurmpje-van-de-Viva dat zo besloten heeft.
@Sponge: fijn dat je zo'n lekkere dag gehad hebt. Wordt je ook zo lekker roezig van de sauna?
O, en dat boek, dat ligt op je nachtkastje toch?
@Appeltje: Ik vind je dapper. Van wat ik zo hoor ben je heel eng eerlijk geweest tegen je vriend. En dat is nu confronterend.
Wat het ook was, uiteindelijk is samen erover praten op lange termijn vaak een betere oplossing dan (ver)zwijgen. Hoe rot het nu ook is om hem bezorgd/verdrietig/weet ik niet te zien.
Kilootje extra succes voor jou!
@Saar: Morgen met frisse tegenmoed naar het werk dus. Vind je het extra spannend doordat je nog een gesprek hebt ook met de leidinggevende?
Goeie 'truc' dat van grote-stoere-collega's-kunnen-dit-ook-hebben-en-er-uiteindelijk-overheen-komen. Morgen ook maar even goed op je netvlies houden als je richting werk gaat. Succes iig!
Ik zit al 15 keer te verwoorden hoe mijn dag nou was, maar ik geloof dat ik er met mn woorden niet uitkom.
Houd het maar op relaxed met wat confronterende momenten.
Nu duik ik lekker mn bedje in, want maandag probeer ik altijd wat dingen in/aan het huis te doen. Morgen te beginnen met de mega-vaat die me vriendelijk toegrijnst vanaf het aanrecht. *zucht*
Volgend huis maar een dichte keuken. Met de deur dicht zie je er dan niets meer van .
Hoop dat jullie een beetje kunnen ontspannen vanavond zodat je lekker rustig je bedje induikt.
@EV: ooit gaat het weer over. Echt. Maar tot die tijd is het mooi een grote boel rot!
Vind t trouwens slim dat je zo even bent gaan kijken hoe het voelde, een stukje rijden. Denk dat je reactie wel genoeg zegt.
Voorlopig mooi nog niet werken. En zolang leuke dingen niet leuk voelen, die ook lekker niet.
Zo, dat dillemma heb ik toch mooi voor je opgelost. Dus bij enig idee van onbegrip van de baas (wat ik niet verwacht) zeg je gewoon dat je ook wel anders zou willen, maar dat Wurmpje-van-de-Viva dat zo besloten heeft.
@Sponge: fijn dat je zo'n lekkere dag gehad hebt. Wordt je ook zo lekker roezig van de sauna?
O, en dat boek, dat ligt op je nachtkastje toch?
@Appeltje: Ik vind je dapper. Van wat ik zo hoor ben je heel eng eerlijk geweest tegen je vriend. En dat is nu confronterend.
Wat het ook was, uiteindelijk is samen erover praten op lange termijn vaak een betere oplossing dan (ver)zwijgen. Hoe rot het nu ook is om hem bezorgd/verdrietig/weet ik niet te zien.
Kilootje extra succes voor jou!
@Saar: Morgen met frisse tegenmoed naar het werk dus. Vind je het extra spannend doordat je nog een gesprek hebt ook met de leidinggevende?
Goeie 'truc' dat van grote-stoere-collega's-kunnen-dit-ook-hebben-en-er-uiteindelijk-overheen-komen. Morgen ook maar even goed op je netvlies houden als je richting werk gaat. Succes iig!
Ik zit al 15 keer te verwoorden hoe mijn dag nou was, maar ik geloof dat ik er met mn woorden niet uitkom.
Houd het maar op relaxed met wat confronterende momenten.
Nu duik ik lekker mn bedje in, want maandag probeer ik altijd wat dingen in/aan het huis te doen. Morgen te beginnen met de mega-vaat die me vriendelijk toegrijnst vanaf het aanrecht. *zucht*
Volgend huis maar een dichte keuken. Met de deur dicht zie je er dan niets meer van .
zondag 1 februari 2009 om 23:37
Hoi lieverds.
Ik heb nog niets terug gelezen maar zeg vast hoi.
Drukke dag vandaag (zondag hebben we hier vaak zoete inval).
Vanavond lekker op de bank gehangen met vriend en the holiday samen gekeken.
Ik zit niet echt super in mijn vel.
Nerveus en mijn stemmingen wisselen nogal snel.
Weet niet hoe het komt want er is helemaal geen reden voor.
Vriend heeft het erg druk gehad de laatste tijd (en de komende tijd ook nog).
En ik mis hem.
Ik weet niet wat ik precies mis,want ik kom aan aandacht niets tekort.
Wellicht heb ik nu gewoon enorm veel nodig.
In ieder geval heb ik er gisterenavond over gesproken toen we in bed lagen,lekker uitgehuild en vriend begreep het wel.
Dan voel ik mij weer een zeurpiet en denk ik weer dat ik het beter niet kon zeggen want hij kan weinig veranderen aan de drukte.
Dat lijkt mij ook voor hem heel lastig om tussen alles te moeten schipperen.
Nou ja, even mij hart luchten.
Ik heb nog niets terug gelezen maar zeg vast hoi.
Drukke dag vandaag (zondag hebben we hier vaak zoete inval).
Vanavond lekker op de bank gehangen met vriend en the holiday samen gekeken.
Ik zit niet echt super in mijn vel.
Nerveus en mijn stemmingen wisselen nogal snel.
Weet niet hoe het komt want er is helemaal geen reden voor.
Vriend heeft het erg druk gehad de laatste tijd (en de komende tijd ook nog).
En ik mis hem.
Ik weet niet wat ik precies mis,want ik kom aan aandacht niets tekort.
Wellicht heb ik nu gewoon enorm veel nodig.
In ieder geval heb ik er gisterenavond over gesproken toen we in bed lagen,lekker uitgehuild en vriend begreep het wel.
Dan voel ik mij weer een zeurpiet en denk ik weer dat ik het beter niet kon zeggen want hij kan weinig veranderen aan de drukte.
Dat lijkt mij ook voor hem heel lastig om tussen alles te moeten schipperen.
Nou ja, even mij hart luchten.
