Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
maandag 2 februari 2009 om 00:16
Hoi allemaal,ik heb mijn boek weer gevonden(OV),hij lag inderdaad in mijn slaapkamer,hoe weet je dat Appeltje?Heb je zo'n goeide intuitie?Ik wil jullie een fijne nacht toewensen en dat jullie maar lekker zullen droomen!Ik heb een ander slaapmiddel van de psychiater gehad(had temazepam=inslaper)heb nu een doorslaper gekregen,dit moet o.a tegen de nachtmerries helpen(volgens de psych ontstaan die doordat het kortdurende middel halverwege de nacht uitwerkt en je daarna dus naar dromen kan gaan)Dit is een langwerkende alleen ben ik daar s'ochtends zo duffig van,daarom sla ik dan maar af en toe een nachtje over dat schijnt beter tezijn(bovendien wil ik er niet afhankelijk van worden).Want een slechte tot geen nachtrust breekt ook op.Weet dus nog niet of ik het blijf slikken.Bovendien snap ik niet dat hij die medicatie verandert als ik er toch voor 1juni of juli ermee stoppen moet(word niet meer vergoed per die data omdat het een benzo is),alleen bij uitzonderingen en ernstige psychiatrische aandoeningen+als er geen alternatiefis(;deze is er volgens de psych.altijd wel te bedenken )loopt het door,misschien hoor ik dan wel daarbij.Zal het hem de volgende x vragen hoe dat nou zit.Maar hij krijgt kennelijk wel extra betaald als hij wat voorschrijft want toen ik die topamax(tegen PTSS)niet wilde kwam hij met een ander middel toen ik dat ook niet wilde(heb die topamx wel geprobeert maar beviel me niet).Toen kwam hij op het idee om me een ander slaapmedicatie tegeven terwijl ik daar opzich niet naar gevraagd had.Mijn vader was rheumatoloog en kreeg allerlei precentjes of zelfs vakanties van bepaalde fabrikanten als hij hun middel voor zou schrijven(kan dit helaas niet meer navragen omdat hij al jaren terug is overleden in een autoongeluk).Daar heb ik trouwens therapie voor gehad en dat heeft wel een plekje gekregen in mij gelukkig,al mis ik hem nogsteeds.
Nogmaals weltrusten
Spongebabe
Nogmaals weltrusten
Spongebabe
maandag 2 februari 2009 om 00:37
Kijk ik nog even in mn grrr-ik-moet-plassen, hebben jullie me meteen aan de grinnik.
Geloof me, dit is briljant om terug te lezen.
Dat langs elkaar heen gepraat vanwege t sloome forum, en de coach Iry naar MSN toe.
Ben ik trouwens tegen, want wat moet ik dan lezen morgenochtend?
Nee hoor meiden, msn gaat voor dit soort korte dingen veel lekkerder! Enjoy the night!
