Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
dinsdag 10 februari 2009 om 15:19
Oh ev heel herkenbaar.
Dat is ook 1 van de redenen waarom ik groepen mensen of sociale contacten vaak lastig vind.
Altijd maar zo bezig zijn of een ander het naar zijn zin heeft en of ik het dan wel goed doe.
Je achteraf afvragen of je het niet beter had kunnen doen,je schuldig voelen dat je (in mijn geval) weer niet goed genoeg geluisterd hebt of zelf teveel hebt gepraat.
Zo krampachtig,reteirritant!
Dat is ook 1 van de redenen waarom ik groepen mensen of sociale contacten vaak lastig vind.
Altijd maar zo bezig zijn of een ander het naar zijn zin heeft en of ik het dan wel goed doe.
Je achteraf afvragen of je het niet beter had kunnen doen,je schuldig voelen dat je (in mijn geval) weer niet goed genoeg geluisterd hebt of zelf teveel hebt gepraat.
Zo krampachtig,reteirritant!
dinsdag 10 februari 2009 om 15:40
quote:hanke321 schreef op 10 februari 2009 @ 15:35:
Ik heb rugpijn van het bukken. Ik probeer hier wel met mijn 95 kilo onder een bureaublad te kruipen!
Niet zo piepen nu he! Gister wist je ook niet hoe snel je onder dat bureau moest kruipen. Dus dat kan je best.
En bedankt voor de sinaasappellucht.
Hoe ging het met het ontwijken van mijn schoppen?
Ik heb rugpijn van het bukken. Ik probeer hier wel met mijn 95 kilo onder een bureaublad te kruipen!
Niet zo piepen nu he! Gister wist je ook niet hoe snel je onder dat bureau moest kruipen. Dus dat kan je best.
En bedankt voor de sinaasappellucht.
Hoe ging het met het ontwijken van mijn schoppen?
dinsdag 10 februari 2009 om 15:42
quote:saartje1980 schreef op 10 februari 2009 @ 15:40:
[...]
Niet zo piepen nu he! Gister wist je ook niet hoe snel je onder dat bureau moest kruipen. Dus dat kan je best.
En bedankt voor de sinaasappellucht.
Hoe ging het met het ontwijken van mijn schoppen?Sinds kort doe ik aan aromatherapie Helpt het? En wat betreft mijn soon to be blauwe schenen: Zennnnnnn
[...]
Niet zo piepen nu he! Gister wist je ook niet hoe snel je onder dat bureau moest kruipen. Dus dat kan je best.
En bedankt voor de sinaasappellucht.
Hoe ging het met het ontwijken van mijn schoppen?Sinds kort doe ik aan aromatherapie Helpt het? En wat betreft mijn soon to be blauwe schenen: Zennnnnnn
dinsdag 10 februari 2009 om 15:45
He meiden (had ik nog geen hoi gezegd?)
Pff..griep sucks!
Ik zweet mij het apenzuur,zo smerig.
Ik zit na te denken over het onderwerp van dit moment.
Mens zijn
jezelf iets waard vinden
liefde kunnen ontvangen
Heeft zoveel met elkaar te maken.
simpel en ingewikkeld tegelijk....
hmm...ik weet er nog even niets over te posten geloof ik.
Pff..griep sucks!
Ik zweet mij het apenzuur,zo smerig.
Ik zit na te denken over het onderwerp van dit moment.
Mens zijn
jezelf iets waard vinden
liefde kunnen ontvangen
Heeft zoveel met elkaar te maken.
simpel en ingewikkeld tegelijk....
hmm...ik weet er nog even niets over te posten geloof ik.
dinsdag 10 februari 2009 om 15:46
Stel je voor dat je over een ander zou moeten oordelen. Die is als jij. Wat zou je van die persoon vinden als het haar overkwam? Zou je haar veroordelen?
"je bent niet meer nuttig dus je mag er niet meer zijn" (om het even scherp te zetten). Zo denk je toch niet over de wereld? Waarom doe je het dan wel over jezelf?
"je bent niet meer nuttig dus je mag er niet meer zijn" (om het even scherp te zetten). Zo denk je toch niet over de wereld? Waarom doe je het dan wel over jezelf?
