Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
woensdag 10 december 2008 om 19:30
Knuffel en je gedachte is ook al goed, Saar. Weten dat iemand mijn verhaal leest. Het gevoel van delen, het ergens kwijt kunnen. Dat was blijkbaar na gisteravond toch nog nodig.
Red ik het nog een beetje?
Tja.... het is allemaal erg veel, maar ik functioneer nog, het werk gaat nog. Het gaat wel, denk ik.
Red ik het nog een beetje?
Tja.... het is allemaal erg veel, maar ik functioneer nog, het werk gaat nog. Het gaat wel, denk ik.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 10 december 2008 om 19:45
donderdag 11 december 2008 om 11:01
Poehhh.. wat ben ik toe aan deze vrije dag. Straks naar de acu, nog niet zolang wakker. Wonderlijk dat ik weer kan slapen, als ik eerst al EM naar zijn werk gebracht heb, en na thuiskomst weer terug naar bed ga. Zo ontzettend moe ben ik dus, dat is duidelijk.
Ja, het helpt me erg dat ik het kwijt kan bij hem. Ik moet wel, want als ik het inhou, dan voel ik afstand. En ik wil geen afstand meer. Ik wil geen dingen die voor mij belangrijk zijn, inhouden. Delen voelt eigenlijk direct beter. Ook al moest ik gisteren toch nog even vragen of hij niet geschrokken was (antwoord was nee). Hij is nu een groot houvast voor mij, moet ik zeggen. Moet toch gedurende de dag heel veel inhouden, en presteren, en hij is de enige bij wie ik kan spuien na mijn werk. En ik spreek niets af met vriendinnen, gewoon geen tijd (en geen energie) vanwege werk, hij is dus nu erg belangrijk
Gaat het met jou een beetje, Saar?
Philomein en Claire, een goede dag gewenst. Sterkte, Claire, vandaag!
Ja, het helpt me erg dat ik het kwijt kan bij hem. Ik moet wel, want als ik het inhou, dan voel ik afstand. En ik wil geen afstand meer. Ik wil geen dingen die voor mij belangrijk zijn, inhouden. Delen voelt eigenlijk direct beter. Ook al moest ik gisteren toch nog even vragen of hij niet geschrokken was (antwoord was nee). Hij is nu een groot houvast voor mij, moet ik zeggen. Moet toch gedurende de dag heel veel inhouden, en presteren, en hij is de enige bij wie ik kan spuien na mijn werk. En ik spreek niets af met vriendinnen, gewoon geen tijd (en geen energie) vanwege werk, hij is dus nu erg belangrijk
Gaat het met jou een beetje, Saar?
Philomein en Claire, een goede dag gewenst. Sterkte, Claire, vandaag!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 11 december 2008 om 12:21
donderdag 11 december 2008 om 13:11
Saartje: werk ze...ik hoop dat de situatie op je werk weer wat beter is?
EV: ontspan ze, en vanavond komt wat komt...Wat fijn dat EM en jij op dit moment dicht bij elkaar kunnen zijn.
Claire hoe is het met jou?
Ik heb dus gister melding gemaakt bij de politie. Viel me een beetje tegen qua dat ze het gewoon aan de balie afhandelde terwijl het voor mij zo'n grote stap is. Ik weet niet, had wel wat meer bombarie gewild ofzo. Maar goed, ik heb het gedaan. Nu voel ik me een beetje raar. Heb vandaag iets meer moeite met mijn angst onder controle houden. Wordt er ook wel moe van dat het een doorgaand proces is. Ik kan het geen minuut loslaten. Een enorm goede oefening om vanuit angst binnen 10 seconden weer in mijn kracht te zitten (m'n oude oervrouwen gevoel). Maar ik wil ook wel weer eens gewoon helemaal ontspannen en de alertknop uitzetten. En die alertheid is niet op HEM gericht maar op mezelf, ik moet mezelf steeds corrigeren. En ja het gaat makkelijker en ik hoop dat het hierdoor een tweede natuur wordt. Dat kan bijna niet anders.
Morgen gaan we met z'n vieren een weekendje weg, dat is wel heel erg fijn omdat er dan ook een fysieke afstand is en ik misschien even mijn schild kan laten ontspannen.
Maandag heb ik de loslaat sessie bij mijn therapeute, dus zondagavond moet ik er helemaal induiken en alles op papier zetten...
Nou dag dames, fijne dag verder.
EV: ontspan ze, en vanavond komt wat komt...Wat fijn dat EM en jij op dit moment dicht bij elkaar kunnen zijn.
Claire hoe is het met jou?
Ik heb dus gister melding gemaakt bij de politie. Viel me een beetje tegen qua dat ze het gewoon aan de balie afhandelde terwijl het voor mij zo'n grote stap is. Ik weet niet, had wel wat meer bombarie gewild ofzo. Maar goed, ik heb het gedaan. Nu voel ik me een beetje raar. Heb vandaag iets meer moeite met mijn angst onder controle houden. Wordt er ook wel moe van dat het een doorgaand proces is. Ik kan het geen minuut loslaten. Een enorm goede oefening om vanuit angst binnen 10 seconden weer in mijn kracht te zitten (m'n oude oervrouwen gevoel). Maar ik wil ook wel weer eens gewoon helemaal ontspannen en de alertknop uitzetten. En die alertheid is niet op HEM gericht maar op mezelf, ik moet mezelf steeds corrigeren. En ja het gaat makkelijker en ik hoop dat het hierdoor een tweede natuur wordt. Dat kan bijna niet anders.
Morgen gaan we met z'n vieren een weekendje weg, dat is wel heel erg fijn omdat er dan ook een fysieke afstand is en ik misschien even mijn schild kan laten ontspannen.
Maandag heb ik de loslaat sessie bij mijn therapeute, dus zondagavond moet ik er helemaal induiken en alles op papier zetten...
Nou dag dames, fijne dag verder.
donderdag 11 december 2008 om 16:26
Hey lieve vrouwen!!!
Vandaag is me 100% meegevallen. Wat een opluchting zeg! Had ik absoluut niet verwacht. Beetje bij beetje komt het vertrouwen, dat wat ze mij belooft hebben ook werkelijk zo is. Dat ik wel degelijk opgevangen zal worden. Heb zelfs gelachen en weer wat gesport ( nou ja...PMT). Ook erg prettig. Dus vandaag een goede dag. En in lange tijd weer eens een weekend gevoel, en het is nog maar donderdag Wat een luxe!
Ik probeer het gewoon per dag te bekijken.....maar ik zie dus veel minder op tegen Maandag.
Philomein....een heel, heel fijn weekend!!!! Ik hoop dat je een beetje bij kunt tanken!!
EV heel veel sterkte voor vanavond! Ik zal aan je denken.
Saar....sterkte op je werk.
Ik wil ook nog even zeggen dat ik het heel fijn vind dat jullie zo aan me gedacht hebben en me sterkte hebben gewenst.....dat heeft me echt gesteund! Dank jullie wel!!!!
(f) (f) (f)
Vandaag is me 100% meegevallen. Wat een opluchting zeg! Had ik absoluut niet verwacht. Beetje bij beetje komt het vertrouwen, dat wat ze mij belooft hebben ook werkelijk zo is. Dat ik wel degelijk opgevangen zal worden. Heb zelfs gelachen en weer wat gesport ( nou ja...PMT). Ook erg prettig. Dus vandaag een goede dag. En in lange tijd weer eens een weekend gevoel, en het is nog maar donderdag Wat een luxe!
Ik probeer het gewoon per dag te bekijken.....maar ik zie dus veel minder op tegen Maandag.
Philomein....een heel, heel fijn weekend!!!! Ik hoop dat je een beetje bij kunt tanken!!
EV heel veel sterkte voor vanavond! Ik zal aan je denken.
Saar....sterkte op je werk.
Ik wil ook nog even zeggen dat ik het heel fijn vind dat jullie zo aan me gedacht hebben en me sterkte hebben gewenst.....dat heeft me echt gesteund! Dank jullie wel!!!!
(f) (f) (f)
donderdag 11 december 2008 om 17:52
Wat fijn Claire, dat het is meegevallen! Dat je iets van vertrouwen begint te voelen. Wat is PMT trouwens?
We hebben op 8 dec. op onze eigen manier stilgestaan bij de dag. Van vriendinnen hadden we zo'n huwelijkskaars gekregen en ik had bedacht om die tien minuten te laten branden: vijf voor onze vijf huwelijksjaren, plus twee (mijn kinderen), plus twee (zijn kinderen) plus een (onze Sam). Ik stak 'm aan en EM deed 'm weer uit, zodat onze beider energie 'erinzat'.
Die kaars is trouwens wel al eerder aangeweest. En ook beschadigd, want een paar jaar geleden had ik die op de grond staan en Sam was nog een jong en onbezonnen pupje, en had in een onbewaakt ogenblik zijn tandjes erin gezet. Het is zo'n grote en dikke kaars met tekst erop.
Verder hebben we herinneringen opgehaald aan die dag en gekeken of we nog door willen gaan. Het antwoord was ja van allebei. Ja, we hebben aardig wat meegemaakt, die afgelopen vijf jaren (en daarvoor ook).
Saar, je leest dit nu dus niet, maar ik denk aan je. Sterkte!
Philomein, vreemd is dat, als politie zo weinig 'bombarie' maakt van iets wat voor jou wel zo belangrijk is. Ik kan me dat wel voorstellen. Toen ik aangifte ging doen van de kinderontvoering destijds, verwachtte ik ook minstens dat de hele wereld even bleef stilstaan, maar alles ging natuurlijk gewoon zijn dagelijkse gangetje verder. Maar goed dat je de stap genomen hebt, dapper van je! Waar ga je het weekend heen? Ik hoop dat het heel fijn wordt voor jullie.
We hebben op 8 dec. op onze eigen manier stilgestaan bij de dag. Van vriendinnen hadden we zo'n huwelijkskaars gekregen en ik had bedacht om die tien minuten te laten branden: vijf voor onze vijf huwelijksjaren, plus twee (mijn kinderen), plus twee (zijn kinderen) plus een (onze Sam). Ik stak 'm aan en EM deed 'm weer uit, zodat onze beider energie 'erinzat'.
Die kaars is trouwens wel al eerder aangeweest. En ook beschadigd, want een paar jaar geleden had ik die op de grond staan en Sam was nog een jong en onbezonnen pupje, en had in een onbewaakt ogenblik zijn tandjes erin gezet. Het is zo'n grote en dikke kaars met tekst erop.
Verder hebben we herinneringen opgehaald aan die dag en gekeken of we nog door willen gaan. Het antwoord was ja van allebei. Ja, we hebben aardig wat meegemaakt, die afgelopen vijf jaren (en daarvoor ook).
Saar, je leest dit nu dus niet, maar ik denk aan je. Sterkte!
Philomein, vreemd is dat, als politie zo weinig 'bombarie' maakt van iets wat voor jou wel zo belangrijk is. Ik kan me dat wel voorstellen. Toen ik aangifte ging doen van de kinderontvoering destijds, verwachtte ik ook minstens dat de hele wereld even bleef stilstaan, maar alles ging natuurlijk gewoon zijn dagelijkse gangetje verder. Maar goed dat je de stap genomen hebt, dapper van je! Waar ga je het weekend heen? Ik hoop dat het heel fijn wordt voor jullie.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 11 december 2008 om 23:52
Claire, wat fijn dat het zo is meegevallen en dat ze doen wat ze beloven.
En nu welverdiend van je weekend genieten!
EV, die trouwdag heb ik even gemist volgens mij. Een beetje laat dus, maar alsnog gefeliciteerd!
Hoe is het vanavond gegaan?
(mooie, oprechte blog trouwens)
Philomein, ik ben ook wel benieuwd waar jullie heen gaan het weekend. Nogmaals, geniet ervan samen!
Met mij gaat het niet zo geweldig, maar op het werk lukt het me wel dat even te 'vergeten' gelukkig.
En nu welverdiend van je weekend genieten!
EV, die trouwdag heb ik even gemist volgens mij. Een beetje laat dus, maar alsnog gefeliciteerd!
Hoe is het vanavond gegaan?
(mooie, oprechte blog trouwens)
Philomein, ik ben ook wel benieuwd waar jullie heen gaan het weekend. Nogmaals, geniet ervan samen!
Met mij gaat het niet zo geweldig, maar op het werk lukt het me wel dat even te 'vergeten' gelukkig.
vrijdag 12 december 2008 om 10:37
quote:saartje1980 schreef op 11 december 2008 @ 23:52:
Met mij gaat het niet zo geweldig, maar op het werk lukt het me wel dat even te 'vergeten' gelukkig.
Als je wilt mag je mij ook gerust mailen, als je het hier niet zo open wilt neerzetten hoor. Als jij eraan toe bent om erover te praten, natuurlijk.
Gisteravond begon het dus echt. Eng. Ik heb maar meteen gezegd dat ik me, juist doordat zij jonger, knap, en vrouw is, nog meer een mislukkeling voel, die gefaald heeft in haar leven. Zij en haar praktijk zijn zo netjes en geordend, tenminste, zo komt het over, waardoor ik mij nog meer 'slecht' voel. Puur projectie natuurlijk. Dit heb ik zo met die mannelijke hulpverleners nog nooit gevoeld. Maar met een vrouw speelt dat bij mij wel. Dan voel ik ook hoe lang ik niet echt heb geleefd, alleen maar overleefd heb, met heel veel voortdurende angst. Angst voel ik nu ook, nu ik 'ermee aan de gang ga'. Een onrustig geborrel. Ik weet nog steeds niet of ik haar kalme schoonheid wel mag verstoren met mijn vieze verhalen (die een keer gaan komen..)
Ze vroeg ook of ik tussen kerst en nieuwjaar een keer wil komen. Eigenlijk heeft ze dan vrij en hadden we geen afspraken, maar ze vond het toch wel lang tot 7 januari (volg. week nog wel een afspraak). 'Wat wil jij?' en 'gewoon aangeven als jij vindt dat het nodig is', zei ze. En dan heb ik al meteen een soort paniek en denk dat het allemaal wel gaat, dat het moet, enzovoort. Brrr. Gewoon aangeven. Dat is voor mij helemaal niet zo gewoon.
Met mij gaat het niet zo geweldig, maar op het werk lukt het me wel dat even te 'vergeten' gelukkig.
Als je wilt mag je mij ook gerust mailen, als je het hier niet zo open wilt neerzetten hoor. Als jij eraan toe bent om erover te praten, natuurlijk.
Gisteravond begon het dus echt. Eng. Ik heb maar meteen gezegd dat ik me, juist doordat zij jonger, knap, en vrouw is, nog meer een mislukkeling voel, die gefaald heeft in haar leven. Zij en haar praktijk zijn zo netjes en geordend, tenminste, zo komt het over, waardoor ik mij nog meer 'slecht' voel. Puur projectie natuurlijk. Dit heb ik zo met die mannelijke hulpverleners nog nooit gevoeld. Maar met een vrouw speelt dat bij mij wel. Dan voel ik ook hoe lang ik niet echt heb geleefd, alleen maar overleefd heb, met heel veel voortdurende angst. Angst voel ik nu ook, nu ik 'ermee aan de gang ga'. Een onrustig geborrel. Ik weet nog steeds niet of ik haar kalme schoonheid wel mag verstoren met mijn vieze verhalen (die een keer gaan komen..)
Ze vroeg ook of ik tussen kerst en nieuwjaar een keer wil komen. Eigenlijk heeft ze dan vrij en hadden we geen afspraken, maar ze vond het toch wel lang tot 7 januari (volg. week nog wel een afspraak). 'Wat wil jij?' en 'gewoon aangeven als jij vindt dat het nodig is', zei ze. En dan heb ik al meteen een soort paniek en denk dat het allemaal wel gaat, dat het moet, enzovoort. Brrr. Gewoon aangeven. Dat is voor mij helemaal niet zo gewoon.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 12 december 2008 om 11:11
Hai alledrie, ik ga naar Dusseldorf, kerstmarkten. Lekker kneuterig.
Jeetje EV, aan de ene kant als ik je zo lees denk ik dat het misschien wel goed is om al die gevoelens tov van je therapeute tegen te komen, het is een onderdeel van waar je in het leven hard tegen aan loopt, of soms misschien juist met een grote boog omheen loopt. Aan de andere kant is het wel lastig dat je daar ook nog doorheen moet. Ik hoop dat je een goed vertrouwen in haar kan opbouwen en het feit dat ze je liever eerder dan later terug ziet lijkt me daar wel een goed begin van?
Als je naar binnen kijkt weet je dan wat je het liefst zou willen? En als dat zo is, handel daar dan naar, hoe moeilijk ook. Ze is er voor jou, en biedt je een mogelijkheid. Waar beter op oefenen dan op je therapeut?
(f) Gefeliciteerd met je hernieuwde huwelijk! Mooi dat jullie dat zo gedaan hebben met de kaars en de aandacht voor elkaar en je kinderen. Ik krijg er kippenvel van.
Saar en Claire even wat korter:
Ik forum jullie weer na het weekend!
Jeetje EV, aan de ene kant als ik je zo lees denk ik dat het misschien wel goed is om al die gevoelens tov van je therapeute tegen te komen, het is een onderdeel van waar je in het leven hard tegen aan loopt, of soms misschien juist met een grote boog omheen loopt. Aan de andere kant is het wel lastig dat je daar ook nog doorheen moet. Ik hoop dat je een goed vertrouwen in haar kan opbouwen en het feit dat ze je liever eerder dan later terug ziet lijkt me daar wel een goed begin van?
Als je naar binnen kijkt weet je dan wat je het liefst zou willen? En als dat zo is, handel daar dan naar, hoe moeilijk ook. Ze is er voor jou, en biedt je een mogelijkheid. Waar beter op oefenen dan op je therapeut?
(f) Gefeliciteerd met je hernieuwde huwelijk! Mooi dat jullie dat zo gedaan hebben met de kaars en de aandacht voor elkaar en je kinderen. Ik krijg er kippenvel van.
Saar en Claire even wat korter:
Ik forum jullie weer na het weekend!
vrijdag 12 december 2008 om 11:18
vrijdag 12 december 2008 om 11:43
EV, ik probeer wat neer te zetten en het formuleren lukt niet helemaal. Excuus voor enig gehakkel.
Ik heb diep respect voor je. Hoe en wat je allemaal aanpakt en bespreekt deze maand, die zo beladen voor je is...
De rustige, confronterende manier waarop je met jezelf omgaat. Ik krij het idee dat je aan het leren bent daadwerkelijk liefdevol voor jezelf te zijn. Dat vind ik kicken!
Wat je aan je therapeute vertelt, over jouw kronkels, en hoe die normaal gesproken het contact belemmeren. Je zegt het maar wel mooi. Weet je wel hoe goed dat is?
Liefs!
Ik heb diep respect voor je. Hoe en wat je allemaal aanpakt en bespreekt deze maand, die zo beladen voor je is...
De rustige, confronterende manier waarop je met jezelf omgaat. Ik krij het idee dat je aan het leren bent daadwerkelijk liefdevol voor jezelf te zijn. Dat vind ik kicken!
Wat je aan je therapeute vertelt, over jouw kronkels, en hoe die normaal gesproken het contact belemmeren. Je zegt het maar wel mooi. Weet je wel hoe goed dat is?
Liefs!
vrijdag 12 december 2008 om 14:18
He lieve en mooie vrouwen!!
Ik kom jullie allemaal een dikke knuffel geven.
Ik vind het moeilijk om echt inhoudelijk wat voor jullie te schrijven omdat ik niet altijd jullie verhalen op de voet volg.
Ik lees wat hier en op de ontembare vrouw,maar te weinig om het allemaal compleet te maken.
Eigenlijk voel ik mij daar schuldig om omdat julie allemaal zo lief op mij reageren.
Ik schiet daar een beetje tekort in.
Ik vind dat jullie je allemaal goed staande houden.
Ik weet hoeveel energie dat kost,maar jullie doen het toch maar!
Daar voel ik een stukje trots door op jullie,en dat gaat verder dan oppervlakkige forumtrots.
Ik wil jullie vertellen hoe speciaal jullie zijn om toch via een afstandelijk medium als het forum dit bij mensen los te maken.
Wat bijzonder moeten jullie helemaal irl zijn!!!
Ik zeg het nogmaal..mooie vrouwen!!
Claire fijn om te lezen dat je al wat rustiger bent over je therapie (ik heb inmiddels ook een brief gekregen)
Ev,wat dapper van je wat je daar gezegd hebt!!!
Ook voor jou een spannende tijd met een start in therapie.
Dikke knuffel voor jullie allemaal.
Ik kom jullie allemaal een dikke knuffel geven.
Ik vind het moeilijk om echt inhoudelijk wat voor jullie te schrijven omdat ik niet altijd jullie verhalen op de voet volg.
Ik lees wat hier en op de ontembare vrouw,maar te weinig om het allemaal compleet te maken.
Eigenlijk voel ik mij daar schuldig om omdat julie allemaal zo lief op mij reageren.
Ik schiet daar een beetje tekort in.
Ik vind dat jullie je allemaal goed staande houden.
Ik weet hoeveel energie dat kost,maar jullie doen het toch maar!
Daar voel ik een stukje trots door op jullie,en dat gaat verder dan oppervlakkige forumtrots.
Ik wil jullie vertellen hoe speciaal jullie zijn om toch via een afstandelijk medium als het forum dit bij mensen los te maken.
Wat bijzonder moeten jullie helemaal irl zijn!!!
Ik zeg het nogmaal..mooie vrouwen!!
Claire fijn om te lezen dat je al wat rustiger bent over je therapie (ik heb inmiddels ook een brief gekregen)
Ev,wat dapper van je wat je daar gezegd hebt!!!
Ook voor jou een spannende tijd met een start in therapie.
Dikke knuffel voor jullie allemaal.
vrijdag 12 december 2008 om 19:22
quote:hanke321 schreef op 12 december 2008 @ 11:43:
Wat je aan je therapeute vertelt, over jouw kronkels, en hoe die normaal gesproken het contact belemmeren. Je zegt het maar wel mooi. Weet je wel hoe goed dat is?
Nee, geen idee.. ik weet wel dat ik ermee zat (en zit) en dat het gezegd moest worden, anders zou het een eigen leven gaan leiden en tussen haar en mij in komen staan.
Zou ze zoiets gek vinden?
Ik vind het echt moeilijk, met een vrouw.
Sowieso zit ik mezelf altijd met andere vrouwen te vergelijken, ten nadele van mezelf
Wat je aan je therapeute vertelt, over jouw kronkels, en hoe die normaal gesproken het contact belemmeren. Je zegt het maar wel mooi. Weet je wel hoe goed dat is?
Nee, geen idee.. ik weet wel dat ik ermee zat (en zit) en dat het gezegd moest worden, anders zou het een eigen leven gaan leiden en tussen haar en mij in komen staan.
Zou ze zoiets gek vinden?
Ik vind het echt moeilijk, met een vrouw.
Sowieso zit ik mezelf altijd met andere vrouwen te vergelijken, ten nadele van mezelf
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 12 december 2008 om 19:26
Lieve Iry,
voel je vooral niet schuldig, niemand kan (of hoeft) alles bijhouden. Als ik iets liefs op jouw topic zeg, hoef ik daar niets voor terug, en je hoeft mijn verhalen ook niet te volgen.
Liefde is geen ruilhandel.... (tja, dat hebben we misschien wel teveel gekend in ons leven; ik ken het in ieder geval wel)
Ik vind het heel lief wat je allemaal zegt, dank je wel!
(Enne, natuurlijk ben ik irl nóg bijzonderder, vraag maar aan Saartje )
voel je vooral niet schuldig, niemand kan (of hoeft) alles bijhouden. Als ik iets liefs op jouw topic zeg, hoef ik daar niets voor terug, en je hoeft mijn verhalen ook niet te volgen.
Liefde is geen ruilhandel.... (tja, dat hebben we misschien wel teveel gekend in ons leven; ik ken het in ieder geval wel)
Ik vind het heel lief wat je allemaal zegt, dank je wel!
(Enne, natuurlijk ben ik irl nóg bijzonderder, vraag maar aan Saartje )
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 13 december 2008 om 11:09
Iry, ik zei er net ook al iets over op jouw topic en verder sluit ik me aan bij EV. Het is geen ruilhandel....
Voel je dus echt niet schuldig.
Ik heb het hier ook al vaker gezegd en blijf het bijzonder vinden dat iets als een forum zoveel meer dan dat kan worden. Dat je zo mee kan leven met mensen en zoals je zegt idd ook echt trots op ze kan zijn.
En het klopt hoor, EV is irl nóg bijzonderder
EV, je zegt dat het voor jou helemaal niet zo gewoon is wat je hebt aangegeven bij de therapeute. Maar het is ook nogal wat dat je dat hebt durven doen! Echt heel knap van je om dat uit te spreken en jezelf zo kwetsbaar op te stellen.
En ik denk niet dat zij dat gek vindt hoor, denk juist dat ze dat erg op prijs stelt.
Ik mail je het weekend misschien nog even over iets als je dat goed vindt.
En even kort over hoe het met mij gaat: ik voel me eigenlijk vooral erg eenzaam. Er is natuurlijk wel het een en ander in gang gezet met therapie, maar zo abrupt gestopt dat ik er nu geen kant mee op kan voor mijn gevoel. En even had ik mezelf wijs gemaakt dat het prima ging en weer verder kon zoals ik altijd heb gedaan. Maar zo werkt het helaas toch niet helemaal.
Claire, hoe is het met jou? Aan het genieten van je weekend?
Fijne dag allemaal (f)
Voel je dus echt niet schuldig.
Ik heb het hier ook al vaker gezegd en blijf het bijzonder vinden dat iets als een forum zoveel meer dan dat kan worden. Dat je zo mee kan leven met mensen en zoals je zegt idd ook echt trots op ze kan zijn.
En het klopt hoor, EV is irl nóg bijzonderder
EV, je zegt dat het voor jou helemaal niet zo gewoon is wat je hebt aangegeven bij de therapeute. Maar het is ook nogal wat dat je dat hebt durven doen! Echt heel knap van je om dat uit te spreken en jezelf zo kwetsbaar op te stellen.
En ik denk niet dat zij dat gek vindt hoor, denk juist dat ze dat erg op prijs stelt.
Ik mail je het weekend misschien nog even over iets als je dat goed vindt.
En even kort over hoe het met mij gaat: ik voel me eigenlijk vooral erg eenzaam. Er is natuurlijk wel het een en ander in gang gezet met therapie, maar zo abrupt gestopt dat ik er nu geen kant mee op kan voor mijn gevoel. En even had ik mezelf wijs gemaakt dat het prima ging en weer verder kon zoals ik altijd heb gedaan. Maar zo werkt het helaas toch niet helemaal.
Claire, hoe is het met jou? Aan het genieten van je weekend?
Fijne dag allemaal (f)
zaterdag 13 december 2008 om 16:15
Zo, ik ben er ook weer. Gewerkt vandaag; ja op zaterdag deze keer. Baas had al fijn de auto gestart, die was warm vanmorgen vroeg, lekker met deze temperaturen. En zorgzaam van hem, vind ik.
Gisteren hebben twee collega's voorvallen uit de taxi verteld, die mij heel erg hebben getriggerd. Paniek dus, slecht geslapen, buikpijn en schaamte weer; als zoiets mij zou overkomen in de taxi stop ik er meteen mee. Ach, durf het hier niet eens te zeggen, zo schaam ik me daarover.
Verder is EM bezig met het installeren van onze nieuwe tv, die vanmorgen bezorgd is. Eindelijk goed beeld! En het leuke is dat onze oude tv het vanmorgen ook begeven had... we konden 'm helemaal niet meer aanzetten! De aan- en uitknop haperde al een tijdje. Toch wel ouderwetsche kwaliteit, want die tv is wel iets van 18 jaar oud of zo...!
Dank je wel voor je compliment, Saar.
En natuurlijk mag je me mailen. Ik vind het niet gek dat je je nu zo voelt trouwens. Er is iets in gang gezet, het is in beweging. En je kunt niet meer terug naar hoe het eerst was. Ik merk het zelf ook. Alles zit te borrelen en wil uitgesproken worden. Voor mij is het echt tijd om nu dingen te gaan opruimen. En het is wel duidelijk dat ik in mijn werk alle thema's tegenkom..
Gisteren hebben twee collega's voorvallen uit de taxi verteld, die mij heel erg hebben getriggerd. Paniek dus, slecht geslapen, buikpijn en schaamte weer; als zoiets mij zou overkomen in de taxi stop ik er meteen mee. Ach, durf het hier niet eens te zeggen, zo schaam ik me daarover.
Verder is EM bezig met het installeren van onze nieuwe tv, die vanmorgen bezorgd is. Eindelijk goed beeld! En het leuke is dat onze oude tv het vanmorgen ook begeven had... we konden 'm helemaal niet meer aanzetten! De aan- en uitknop haperde al een tijdje. Toch wel ouderwetsche kwaliteit, want die tv is wel iets van 18 jaar oud of zo...!
Dank je wel voor je compliment, Saar.
En natuurlijk mag je me mailen. Ik vind het niet gek dat je je nu zo voelt trouwens. Er is iets in gang gezet, het is in beweging. En je kunt niet meer terug naar hoe het eerst was. Ik merk het zelf ook. Alles zit te borrelen en wil uitgesproken worden. Voor mij is het echt tijd om nu dingen te gaan opruimen. En het is wel duidelijk dat ik in mijn werk alle thema's tegenkom..
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 13 december 2008 om 16:16
zaterdag 13 december 2008 om 16:22
zaterdag 13 december 2008 om 17:38
Ik weet niet wat voor verhalen jou zo hebben getriggerd EV, maar probeer niet te vergeten wat je tot nu toe al overwonnen hebt. Je hebt al voor heel wat moeilijke situaties gestaan in je werk, en goed doorstaan.
Heerlijk he, even de muziek hard aan, beetje mee zingen.
Heb ik net ook gedaan toen ik de stofzuiger door het huis heen haalde.
Het was inderdaad wel te verwachten dat dit zou gebeuren en dat ik me nu zo voel. En voor mijn gevoel ben ik weer terug bij af. De weinige mensen die ik had vertelt dat het niet zo lekker met me ging, denken nu allemaal weer dat het prima gaat. Ik heb nog steeds niemand echt iets vertelt. En dat maakt me soms ook zo eenzaam. Ik kan al jaren geen normale relatie aan, want zodra iemand ook maar een beetje dichtbij komt ben ik er meteen klaar mee.
Ik kan wel naar een andere psych gaan, maar als ik zelf verder niets doe daarbuiten, dan verandert er nog niets. Dus dat heeft ook weinig zin. Dus ik moet mezelf maar eens een schop onder de kont geven.
Heerlijk he, even de muziek hard aan, beetje mee zingen.
Heb ik net ook gedaan toen ik de stofzuiger door het huis heen haalde.
Het was inderdaad wel te verwachten dat dit zou gebeuren en dat ik me nu zo voel. En voor mijn gevoel ben ik weer terug bij af. De weinige mensen die ik had vertelt dat het niet zo lekker met me ging, denken nu allemaal weer dat het prima gaat. Ik heb nog steeds niemand echt iets vertelt. En dat maakt me soms ook zo eenzaam. Ik kan al jaren geen normale relatie aan, want zodra iemand ook maar een beetje dichtbij komt ben ik er meteen klaar mee.
Ik kan wel naar een andere psych gaan, maar als ik zelf verder niets doe daarbuiten, dan verandert er nog niets. Dus dat heeft ook weinig zin. Dus ik moet mezelf maar eens een schop onder de kont geven.
