Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
donderdag 4 december 2008 om 15:28
Jee Elmer wat een heftige situatie waarin je je bloot hebt te stellen.
Ik kan me voorstellen dat je trilde en niet weet om te gaan met hoe men rageerde.Wegdrukt toch (weer).
Betrap mezelf hier ook op de laatste paar dgn.
Wil er boven staan maar het lukt niet zo goed even nu.
Geef mezelf een schop onde de kont met komop Face is het zo erg?
Ja dus en ik kan me nu even niet geven aan dat het echt zo erg is mijn leven tot nu toe.
Ik kan me voorstellen dat je trilde en niet weet om te gaan met hoe men rageerde.Wegdrukt toch (weer).
Betrap mezelf hier ook op de laatste paar dgn.
Wil er boven staan maar het lukt niet zo goed even nu.
Geef mezelf een schop onde de kont met komop Face is het zo erg?
Ja dus en ik kan me nu even niet geven aan dat het echt zo erg is mijn leven tot nu toe.
donderdag 4 december 2008 om 19:01
Pfoe, EV wat een heftige avond is dat geweest zeg. Ontzettend goed dat je het gedaan hebt. Je mag heel trots op jezelf zijn, ik vind echt dat je ontzettend goed met jezelf aan de slag bent.
Geniet nu even van je rust, hoop dat je een fijne relaxte dag hebt gehad .
Geniet nu even van je rust, hoop dat je een fijne relaxte dag hebt gehad .
If at first you do not succeed, try doing it the way your wife told you.
donderdag 4 december 2008 om 19:37
Face, het was niet omdat ik niet wist om te gaan met hoe ze reageerden. In de neergezette situatie reageerden zij helemaal goed; alleen klopte het voor mij niet omdat ik wezenlijke info nog niet had verteld. Toen ik dat eruit gooide, al was het nog met zo weinig woorden, voelde ik dat in mijn hele lijf en kwam er heel veel emotie die ik ging onderdrukken - en daarom kapte ik alles af. Ook omdat ik niet wist of dat wel 'hoorde' (is het een therapeutische situatie? workshop? 'mag' zoiets? eerdere keren heb ik niemand met heftige emoties gezien).
Achteraf vond ik het wel goed van mezelf dat ik dus blijkbaar in staat ben om grenzen aan te geven. Toch intussen wel wat geleerd!
Ik merk dat dit dagje 'even niets' me wel goed heeft gedaan. Gewoon wat rondhangen, internetten, huishouden thuis. Vanavond nog wat bankhangen en dan morgen weer aan de slag.
Achteraf vond ik het wel goed van mezelf dat ik dus blijkbaar in staat ben om grenzen aan te geven. Toch intussen wel wat geleerd!
Ik merk dat dit dagje 'even niets' me wel goed heeft gedaan. Gewoon wat rondhangen, internetten, huishouden thuis. Vanavond nog wat bankhangen en dan morgen weer aan de slag.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 4 december 2008 om 20:53
Jammer dat je je emoties er niet uit kon gooien, ik begrijp het wel hoor, zou waarschijnlijk hetzelfde gedaan hebben. Maar als je zo'n doorbraak bereikt is het jammer dat je het weg hebt moeten duwen.
Maar wat ontzettend heftig dat mensen die je niet kent in de ruimte gaan staan en dan voelen hoe de verhoudingen liggen en hoe ze moeten reageren. Ik heb er vaker over gehoord en vind het wonderbaarlijk. Ik hoop dat je er wat aan hebt in je therapie zodat je sneller tot de kern van dingen kan komen. Heeft het ook iets gedaan met je gevoel naar je moeder of is dat een brug te ver?
Wat afschuwelijk dat vrouwen elkaar zo door de generaties heen tekort hebben gedaan, en niet uit narigheid maar uit omstandigheden en onwetendheid. Ik kijk ook wel vaak naar de relatie die mijn oma met haar ouders had (dat weet ik natuurlijk alleen uit haar verhalen, ik ben immers geen 106 al voel ik me soms wel zo), die mijn moeder met mijn oma heeft en die ik weer met mijn moeder heb en daar zie ik ook patronen. Van afhankelijkheid van mannen dan voornamelijk. Nou maar hopen dat ik de cirkel op tijd doorbroken heb...
Saar eigenlijk heeft de weggelopen jongen onbewust wel de ultieme surprise voor je geregeld. Het is zelfs een surprise of er een surprise is... Ik hoop dat je het kadootje gevonden hebt en dat het iets leuks was.
Maar wat ontzettend heftig dat mensen die je niet kent in de ruimte gaan staan en dan voelen hoe de verhoudingen liggen en hoe ze moeten reageren. Ik heb er vaker over gehoord en vind het wonderbaarlijk. Ik hoop dat je er wat aan hebt in je therapie zodat je sneller tot de kern van dingen kan komen. Heeft het ook iets gedaan met je gevoel naar je moeder of is dat een brug te ver?
Wat afschuwelijk dat vrouwen elkaar zo door de generaties heen tekort hebben gedaan, en niet uit narigheid maar uit omstandigheden en onwetendheid. Ik kijk ook wel vaak naar de relatie die mijn oma met haar ouders had (dat weet ik natuurlijk alleen uit haar verhalen, ik ben immers geen 106 al voel ik me soms wel zo), die mijn moeder met mijn oma heeft en die ik weer met mijn moeder heb en daar zie ik ook patronen. Van afhankelijkheid van mannen dan voornamelijk. Nou maar hopen dat ik de cirkel op tijd doorbroken heb...
Saar eigenlijk heeft de weggelopen jongen onbewust wel de ultieme surprise voor je geregeld. Het is zelfs een surprise of er een surprise is... Ik hoop dat je het kadootje gevonden hebt en dat het iets leuks was.
donderdag 4 december 2008 om 22:27
EV, ik begrijp wel dat het je zo bezig houdt nu hoe bepaalde dingen generaties doorwerken. En hoe moeilijk het vaak is voor een van die schakels om die cirkel, dat patroon te doorbreken.
Jij bent die schakel die daarmee bezig is en het is verdomd moeilijk om dat alleen te moeten doen.
Contextuele therapie is een vorm die zich juist op dit thema richt. Niet aan de orde voor jou, omdat jij het in dit geval alleen doet. Ik weet het niet zeker, maar volgens mij zijn familieopstellingen op deze vorm gebaseerd.
Mocht je interesse hebben om hier meer over te lezen dan heb ik nog wel een (studie)boek voor je hierover van Nagy.
Kado heb ik gekregen, maar wel kaal zo zonder gedicht of surprise.
Het was best een leuke avond, maar op het laatst ging het mis. Kan er hier niet teveel over uitwijden, maar er spelen echt heel nare dingen. Waarin wij redelijk machteloos staan en dat maakt me woest.
Jij bent die schakel die daarmee bezig is en het is verdomd moeilijk om dat alleen te moeten doen.
Contextuele therapie is een vorm die zich juist op dit thema richt. Niet aan de orde voor jou, omdat jij het in dit geval alleen doet. Ik weet het niet zeker, maar volgens mij zijn familieopstellingen op deze vorm gebaseerd.
Mocht je interesse hebben om hier meer over te lezen dan heb ik nog wel een (studie)boek voor je hierover van Nagy.
Kado heb ik gekregen, maar wel kaal zo zonder gedicht of surprise.
Het was best een leuke avond, maar op het laatst ging het mis. Kan er hier niet teveel over uitwijden, maar er spelen echt heel nare dingen. Waarin wij redelijk machteloos staan en dat maakt me woest.
vrijdag 5 december 2008 om 10:52
Allereerst goedemorgen allemaal. Al wat ritjes achter de rug, straks verder.
Philomein, het heeft me wel ietsje meer begrip opgeleverd voor mijn moeder. Eigenlijk was zij ook 'slachtoffer' van haar voorgangsters, die niet met liefde wisten om te gaan en (misschien wel) vluchtten in hard werken. In het verleden heb ik een aantal keren met haar gepraat over haar jeugd, zodat ik wel een beeld had van hoe die eruit zag, maar dat het nu echt voor me stond in de vorm van die meerdere vrouwen maakte het wel nog duidelijker. Concreter.
Dat begrip (dat er dus gedeeltelijk al was) neemt niet weg dat ik haar wel degelijk heel erg kwalijk neem dat ze mij tot nu toe, nou ja totdat ik het contact verbrak, in de kou liet staan. Nooit oog en oor heeft gehad voor mij. Afstandelijk was. Dat is niet te verdragen voor een kind. Als het al begint met letterlijk niet gewenst (ongepland..) zijn (een moetje). Daar ben ik boos en vooral heel teleurgesteld én verdrietig over, dat ze zo afstandelijk was en bleef. Ik was toch ook in staat om het anders te doen met mijn kinderen, in de korte tijd dat ik ze bij me had, waarom kon en kan zij dat niet, en laat ze het er maar gemakshalve bij zitten allemaal? Nou ja, háár keuzes, oké, en ik moet niets verwachten, maar het is wel mijn móeder, niet zomaar iemand.
Philomein, het heeft me wel ietsje meer begrip opgeleverd voor mijn moeder. Eigenlijk was zij ook 'slachtoffer' van haar voorgangsters, die niet met liefde wisten om te gaan en (misschien wel) vluchtten in hard werken. In het verleden heb ik een aantal keren met haar gepraat over haar jeugd, zodat ik wel een beeld had van hoe die eruit zag, maar dat het nu echt voor me stond in de vorm van die meerdere vrouwen maakte het wel nog duidelijker. Concreter.
Dat begrip (dat er dus gedeeltelijk al was) neemt niet weg dat ik haar wel degelijk heel erg kwalijk neem dat ze mij tot nu toe, nou ja totdat ik het contact verbrak, in de kou liet staan. Nooit oog en oor heeft gehad voor mij. Afstandelijk was. Dat is niet te verdragen voor een kind. Als het al begint met letterlijk niet gewenst (ongepland..) zijn (een moetje). Daar ben ik boos en vooral heel teleurgesteld én verdrietig over, dat ze zo afstandelijk was en bleef. Ik was toch ook in staat om het anders te doen met mijn kinderen, in de korte tijd dat ik ze bij me had, waarom kon en kan zij dat niet, en laat ze het er maar gemakshalve bij zitten allemaal? Nou ja, háár keuzes, oké, en ik moet niets verwachten, maar het is wel mijn móeder, niet zomaar iemand.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 5 december 2008 om 10:56
Balen Saar, dat er zulke vervelende dingen spelen. Rot, een machteloos gevoel. Sterkte!
Jammer van je 'kale' cadeautje (wat was het overigens?).
Wij kregen vandaag een chocolade Sint/Kerstman-figuur, er was zelfs een gedicht bij. Erg leuke verrassing!
Toch iets van Sinterklaas.
Boek lijkt me interessant, maar ik heb mijn handen voorlopig wel vol. Ben met de ontembare vrouw bezig, 'brave meisjes' heb ik nog liggen, 'Illusies' ben ik nog aan het lezen, en soms heb ik helemaal geen zin in al die uitleg en lees ik gewoon heel andere dingen tussendoor!
Jammer van je 'kale' cadeautje (wat was het overigens?).
Wij kregen vandaag een chocolade Sint/Kerstman-figuur, er was zelfs een gedicht bij. Erg leuke verrassing!
Toch iets van Sinterklaas.
Boek lijkt me interessant, maar ik heb mijn handen voorlopig wel vol. Ben met de ontembare vrouw bezig, 'brave meisjes' heb ik nog liggen, 'Illusies' ben ik nog aan het lezen, en soms heb ik helemaal geen zin in al die uitleg en lees ik gewoon heel andere dingen tussendoor!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 5 december 2008 om 10:58
Claire, en de anderen, een fijne dag! (f)
Viert er nog iemand sinterklaas vandaag?
(Wij niet. EM kreeg wel een sierlijke chocoladeletter op zijn werk, en ik kreeg woensdag van een klant een choladeletter, maar verder doen wij er niets aan. Ik vind het echt een kinderfeest )
Viert er nog iemand sinterklaas vandaag?
(Wij niet. EM kreeg wel een sierlijke chocoladeletter op zijn werk, en ik kreeg woensdag van een klant een choladeletter, maar verder doen wij er niets aan. Ik vind het echt een kinderfeest )
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 5 december 2008 om 16:21
Goedemiddag!
Werkdag er weer opzitten en nu nog even wat dingen in huis doen en voorbereidingen treffen voor sinterklaas.
Gaan vanavond sinterklaas vieren bij mij thuis met zeven meiden. Allemaal een paar kleine kado's gehaald en dan een dobbelspel doen. Geen idee hoe dat precies gaat, maar zal vast leuk worden. En daarna bierspel doen als we nog puf hebben daarvoor.
Ik hoef gelukkig alleen morgenmiddag te werken.
Gedoe op het werk zit me echt dwars, maar behalve spuien bij elkaar, kunnen we er even weinig mee.
EV, jij hebt andere keuzes gemaakt dan je moeder omdat jij anders in elkaar zit. En gelukkig maar.
Jouw moeder had ook andere keuzes kunnen maken lijkt me.
We zijn nou eenmaal meer dan alleen het produkt van onze opvoeding. Tuurlijk spelen aanleg en opvoeding een grote rol, maar uiteindelijk bepalen we zelf hoe we ons leven invullen.
Maar een andere keuze maken, de dingen anders willen doen dan je hebt meegekregen, is eng, want onbekend.
Claire, Philomein, hoe is het met jullie?
Werkdag er weer opzitten en nu nog even wat dingen in huis doen en voorbereidingen treffen voor sinterklaas.
Gaan vanavond sinterklaas vieren bij mij thuis met zeven meiden. Allemaal een paar kleine kado's gehaald en dan een dobbelspel doen. Geen idee hoe dat precies gaat, maar zal vast leuk worden. En daarna bierspel doen als we nog puf hebben daarvoor.
Ik hoef gelukkig alleen morgenmiddag te werken.
Gedoe op het werk zit me echt dwars, maar behalve spuien bij elkaar, kunnen we er even weinig mee.
EV, jij hebt andere keuzes gemaakt dan je moeder omdat jij anders in elkaar zit. En gelukkig maar.
Jouw moeder had ook andere keuzes kunnen maken lijkt me.
We zijn nou eenmaal meer dan alleen het produkt van onze opvoeding. Tuurlijk spelen aanleg en opvoeding een grote rol, maar uiteindelijk bepalen we zelf hoe we ons leven invullen.
Maar een andere keuze maken, de dingen anders willen doen dan je hebt meegekregen, is eng, want onbekend.
Claire, Philomein, hoe is het met jullie?
vrijdag 5 december 2008 om 22:24
Hai EV, ik vind het al heel wat dat je het verhaal van je moeder kan zien. Dat wil natuurlijk absoluut niet zeggen dat ze het niet verschrikkelijk fout heeft gedaan met jou!
Ik heb zelf heel lang geworsteld met het thema 'vergeving' en 'alles waar je van weg loopt kom drie keer harder weer naar je terug'. Ik zag geen mogelijkheid binnen die filosofie om ooit ergens een punt achter te kunnen zetten. Ik ben uiteindelijk voor mezelf tot de conclusie gekomen dat gedrag dat ik bij mezelf niet tolereer, daar mag ik ook bij anderen de grens trekken. Zelfs als ik begrijp waar het (in mijn ogen ongewenste gedrag) vandaan komt, zelfs als ik zie hoe het gekomen is. Dat vond vind ik één van de lastigste dingen, iemand begrijpen en er vervolgens toch voor kiezen geen begrip te hebben. Dat is een kromme zin maar toch.
Met wat je hebt meegekregen van je moeder vind ik het echt al heel wat dat je haar verhaal kan/wil zien. Je bent verder dan zij ooit geweest is of waarschijnlijk zal komen en daar mag je trots maar ook heel verdrietig op zijn. Je had beter verdiend, veel beter.
Ik heb zelf heel lang geworsteld met het thema 'vergeving' en 'alles waar je van weg loopt kom drie keer harder weer naar je terug'. Ik zag geen mogelijkheid binnen die filosofie om ooit ergens een punt achter te kunnen zetten. Ik ben uiteindelijk voor mezelf tot de conclusie gekomen dat gedrag dat ik bij mezelf niet tolereer, daar mag ik ook bij anderen de grens trekken. Zelfs als ik begrijp waar het (in mijn ogen ongewenste gedrag) vandaan komt, zelfs als ik zie hoe het gekomen is. Dat vond vind ik één van de lastigste dingen, iemand begrijpen en er vervolgens toch voor kiezen geen begrip te hebben. Dat is een kromme zin maar toch.
Met wat je hebt meegekregen van je moeder vind ik het echt al heel wat dat je haar verhaal kan/wil zien. Je bent verder dan zij ooit geweest is of waarschijnlijk zal komen en daar mag je trots maar ook heel verdrietig op zijn. Je had beter verdiend, veel beter.
zaterdag 6 december 2008 om 00:49
*komt binnen hollen*
*Komt op adem en gaat verder met lezen*
EV zo te lezen heb je voor je gevoel een mega ruimte ingenomen....je hebt het toch door laten gaan...ondergaan. Ik vind het fijn om te lezen dat het je zulke heldere inzichten heeft gegeven. En het kan ook een verademing zijn dat "ze" het niet konden. En dat dát in delen is doorgegeven. Dat het niet altijd een kwestie van willen is maar ook van kunnen. ( evolutieleer)? Niet dat je je eigen boosheid en verdriet daarbij zult moeten vergeten. Maar dit inzicht kan een weg zijn naar een soort van vergeving...niet speciaal voor hen maar ook juist voor jezelf. Dat het dus idd niet aan jou lag.....dat jij er toen en nu niets aan kon doen hoe het is gegaan met je moeder.
En daarmee kun je wellicht, al is het maar voorzichtig, kunt concluderen dat je wél degelijk welkom bent op deze wereld. Ondanks die omstandigheden.
Ik leer ook van je verhaal ik koppel het aan mijn ouders en hun ouders.....bedankt voor het delen! Daar is moed voor nodig (f)
Saartje sterkte op je werk, hoe is het met je?
En met jou Philomein?
*Komt op adem en gaat verder met lezen*
EV zo te lezen heb je voor je gevoel een mega ruimte ingenomen....je hebt het toch door laten gaan...ondergaan. Ik vind het fijn om te lezen dat het je zulke heldere inzichten heeft gegeven. En het kan ook een verademing zijn dat "ze" het niet konden. En dat dát in delen is doorgegeven. Dat het niet altijd een kwestie van willen is maar ook van kunnen. ( evolutieleer)? Niet dat je je eigen boosheid en verdriet daarbij zult moeten vergeten. Maar dit inzicht kan een weg zijn naar een soort van vergeving...niet speciaal voor hen maar ook juist voor jezelf. Dat het dus idd niet aan jou lag.....dat jij er toen en nu niets aan kon doen hoe het is gegaan met je moeder.
En daarmee kun je wellicht, al is het maar voorzichtig, kunt concluderen dat je wél degelijk welkom bent op deze wereld. Ondanks die omstandigheden.
Ik leer ook van je verhaal ik koppel het aan mijn ouders en hun ouders.....bedankt voor het delen! Daar is moed voor nodig (f)
Saartje sterkte op je werk, hoe is het met je?
En met jou Philomein?
zaterdag 6 december 2008 om 00:53
EV Weet je wat ik ook zo bijzonder aan je vind? Dat je niet in de overtreffende trap bent beland. Geen weegschaal pakt....Dat je ondanks zoveel onrecht in jou leven.....blijft meeleven met anderen. Terwijl als je dat wel had gedaan ik het ook had begrepen. Ik heb daar diepe bewondering voor.
En een extra knuf voor je in deze moeilijke tijd
En een extra knuf voor je in deze moeilijke tijd
zaterdag 6 december 2008 om 10:38
Jullie zijn lief, goedemorgen trouwens.
Hoe was jullie sinterklaas?
Ik ben zo door elkaar geschud. Vanmorgen flinke trigger, én heb erover gepraat (met heel veel angst en schaamte) met EM, hij was lief en begripvol, maar ik voel me nog steeds - hoe moet ik het noemen - emotioneel en wankel.
Straks maar even heel andere dingen gaan doen, we moeten uit op een nieuwe tv omdat de onze heel oud is en de aan/uit knop het nu begint te begeven. Toch wel lastig natuurlijk.
Soms heb ik zo genoeg van al dit geworstel. Zo ontzettend genoeg. Als ik me voorstel hoe mijn moeder nu weer sinterklaas gevierd zal hebben met de anderen, en de kleinkinderen, sjonge jonge. Gezelli.....
Ik k*ts van alle schijnheiligheid, en ik zit hier met de brokken.
Fijn dat jullie iets hebben aan wat ik schrijf. Zucht.
Hoe was jullie sinterklaas?
Ik ben zo door elkaar geschud. Vanmorgen flinke trigger, én heb erover gepraat (met heel veel angst en schaamte) met EM, hij was lief en begripvol, maar ik voel me nog steeds - hoe moet ik het noemen - emotioneel en wankel.
Straks maar even heel andere dingen gaan doen, we moeten uit op een nieuwe tv omdat de onze heel oud is en de aan/uit knop het nu begint te begeven. Toch wel lastig natuurlijk.
Soms heb ik zo genoeg van al dit geworstel. Zo ontzettend genoeg. Als ik me voorstel hoe mijn moeder nu weer sinterklaas gevierd zal hebben met de anderen, en de kleinkinderen, sjonge jonge. Gezelli.....
Ik k*ts van alle schijnheiligheid, en ik zit hier met de brokken.
Fijn dat jullie iets hebben aan wat ik schrijf. Zucht.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 6 december 2008 om 12:42
Goedemorgen (f)
EV, je doet het toch maar, moeilijke dingen bespreekbaar maken. Met angst en schaamte, maar daarom ook zo moedig dat je het toch aan durft te geven.
Daar kan ik nog heel wat van leren.
Hier de rotzooi van gisteren opgeruimd en vriendin die hier was blijven slapen de deur uit gewerkt. Nog even een uurtje voor mezelf voor ik moet werken.
Was een zeer geslaagde avond, ik heb er echt van genoten. Beetje duf nu, maar het valt mee met de kater.
Volgens de meiden lijk ik veel beter in mijn vel te zitten. En ik zeg dan maar dat het inderdaad heel goed met me gaat.
Maar of dat nou echt waar is??
Fijne dag allemaal!
EV, je doet het toch maar, moeilijke dingen bespreekbaar maken. Met angst en schaamte, maar daarom ook zo moedig dat je het toch aan durft te geven.
Daar kan ik nog heel wat van leren.
Hier de rotzooi van gisteren opgeruimd en vriendin die hier was blijven slapen de deur uit gewerkt. Nog even een uurtje voor mezelf voor ik moet werken.
Was een zeer geslaagde avond, ik heb er echt van genoten. Beetje duf nu, maar het valt mee met de kater.
Volgens de meiden lijk ik veel beter in mijn vel te zitten. En ik zeg dan maar dat het inderdaad heel goed met me gaat.
Maar of dat nou echt waar is??
Fijne dag allemaal!
zondag 7 december 2008 om 09:50
Goedemorgen allemaal,
ik moet straks weer aan het werk, maar even nog hier langskomen. Fijn dat je een geslaagde avond had, Saartje. En dan vraag ik het gewoon wél: hoe gaat het écht met je?
Philomein en Claire, hoe gaat het met jullie?
Ik wens jullie allemaal een fijne dag. (f)
Gisteren hebben we dus een nieuwe tv besteld, wordt zaterdag a.s. geleverd. Onze oude (echt heel en heel oud) heeft het bijna begeven. We kunnen 'm bijna niet meer aanzetten. Wel lastig hoor. Dus als ik deze week 's avonds op het forum te vinden ben, hebben we geen tv, grijns. Ik heb nog gepingeld ook (als jullie dat woord kennen) en kreeg een setje kerst-cd's, maar liefst vijf stuks. Was trots op mezelf haha, en EM schaamde zich rot om mijn actie.
Tja, kan ik er wat aan doen dat ik dit pingelgedrag van mijn vader heb geërfd?
ik moet straks weer aan het werk, maar even nog hier langskomen. Fijn dat je een geslaagde avond had, Saartje. En dan vraag ik het gewoon wél: hoe gaat het écht met je?
Philomein en Claire, hoe gaat het met jullie?
Ik wens jullie allemaal een fijne dag. (f)
Gisteren hebben we dus een nieuwe tv besteld, wordt zaterdag a.s. geleverd. Onze oude (echt heel en heel oud) heeft het bijna begeven. We kunnen 'm bijna niet meer aanzetten. Wel lastig hoor. Dus als ik deze week 's avonds op het forum te vinden ben, hebben we geen tv, grijns. Ik heb nog gepingeld ook (als jullie dat woord kennen) en kreeg een setje kerst-cd's, maar liefst vijf stuks. Was trots op mezelf haha, en EM schaamde zich rot om mijn actie.
Tja, kan ik er wat aan doen dat ik dit pingelgedrag van mijn vader heb geërfd?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 7 december 2008 om 10:14
Haha EV!! Goed gedaan zeg! Pfff pingelen dat durf ik nooit en als iemand dat doet in mijn bijzijn dan loop ik even weg Maar je hebt groot gelijk, ze gaan er eigenlijk al vanuit dat de klant dat wel doet......dus heur!!
Saar fijn dat je het gezellig hebt gehad! En EV heeft de vraag al gesteld....hoe is het met je? Kan me trouwens wel voorstellen dat het misschien niet hét moment was laatst om eerlijk te zijn. Maar wel jammer dat je het ook eigenlijk niet doet wanneer het wel kan. Tenminste ik neem aan dat die momenten er ook zijn? Mogen mensen er ook voor jou zijn?
En hoe gaat het met jou, Philomein?
Met mij gaat het goed....was al om 8.30 uit bed! Nou das werkelijk uniek voor mij op een zondag
Heerlijk om de ochtend weer eens mee te maken. Op dit moment ben ik nog niet echt zenuwachtig voor morgen maar dat komt nog wel.
Heb wel weer last van nachtmerries en ik slaapwandel ook af en toe weer. Deed ik als kind ook heel veel. Wel heftig soms maar ook een goed teken, er wordt dus niets meer onderdrukt en dat is prima.
Een hele fijne dag voor jullie allen!!! (f)
Saar fijn dat je het gezellig hebt gehad! En EV heeft de vraag al gesteld....hoe is het met je? Kan me trouwens wel voorstellen dat het misschien niet hét moment was laatst om eerlijk te zijn. Maar wel jammer dat je het ook eigenlijk niet doet wanneer het wel kan. Tenminste ik neem aan dat die momenten er ook zijn? Mogen mensen er ook voor jou zijn?
En hoe gaat het met jou, Philomein?
Met mij gaat het goed....was al om 8.30 uit bed! Nou das werkelijk uniek voor mij op een zondag
Heerlijk om de ochtend weer eens mee te maken. Op dit moment ben ik nog niet echt zenuwachtig voor morgen maar dat komt nog wel.
Heb wel weer last van nachtmerries en ik slaapwandel ook af en toe weer. Deed ik als kind ook heel veel. Wel heftig soms maar ook een goed teken, er wordt dus niets meer onderdrukt en dat is prima.
Een hele fijne dag voor jullie allen!!! (f)
zondag 7 december 2008 om 11:15
zondag 7 december 2008 om 19:27
Ach, pingelen, het waren maar vijf cd's, ik gooide gewoon een balletje op. Echt serieus pingelen is weer wat anders, dat durf ik ook niet zo goed hoor!
Ja, Claire, alvast heel veel succes voor morgen, als ik je hier vanavond niet meer zie. Kan me voorstellen dat het zo spannend is... ik zit zelf ook al tegen woensdag aan te hikken, als mijn therapie echt begint.
Saartje, volgens mij kijk je langs de vraag van Claire en mij af...... of lijkt dat maar?.....
Ja, Claire, alvast heel veel succes voor morgen, als ik je hier vanavond niet meer zie. Kan me voorstellen dat het zo spannend is... ik zit zelf ook al tegen woensdag aan te hikken, als mijn therapie echt begint.
Saartje, volgens mij kijk je langs de vraag van Claire en mij af...... of lijkt dat maar?.....
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 7 december 2008 om 21:00
He dames, met mij is het oke. Ik ben druk bezig geweest met mijn angst om die stomme telefoontjes van (denk ik) ex. Heel goed dus, want het dwingt mij steeds verder. Steeds verder in het een goede plek geven in plaats van me over te laten nemen. Maar nu ben ik dus stuk en kapot en moe. Hij heeft niet meer gebeld maar ik was klaar om de telefoon op te nemen en hem vriendelijk doch zakelijk naar zijn dochter te verwijzen en hem te zeggen dat het contact tussen hem en mij niet meer nodig en ook niet meer gewenst is. Voor mij heel eng hoewel ik soms ineens niet begrijp waarom eigenlijk en dat is goed nieuws.
Ik ben gister begonnen in de ontembare vrouw, had een beetje weerstand maar had geen ander boek naast mijn bed liggen dus ik moest wel. Ben gewoon in het begin begonnen, de wolvenvrouw en blauwbaard gelezen en jeetje dat kwam binnen. Het heeft me heel erg aan het denken gezet, op een fijne manier. Ik verheug me nu al op verder lezen maar kan me ook voorstellen dat ik het eerst weer opnieuw lees.
Grappig EV dat je met pingelen juist geen moeite hebt terwijl de meeste mensen dat nou weer echt niet durven. De mens zit soms raar in elkaar...
En Saar (ik had weer Claire geschreven, jullie lijken ook zoveel op elkaar.. ) is het niet waar dat je beter in je vel zit? Hoe is het eigenlijk met je? Je was nogal bezig met iets dat ik geschreven had over het geheime verbond. Voel je je nog wel vrij om het er af en toe even uit te gooien of is dit meer een innerlijk borrelproces voor je?
En Claire je therapie zit er bijna aan te komen, spannend. Maar je klinkt wel optimistisch de hele week al, das fijn om te lezen.
Ik ben gister begonnen in de ontembare vrouw, had een beetje weerstand maar had geen ander boek naast mijn bed liggen dus ik moest wel. Ben gewoon in het begin begonnen, de wolvenvrouw en blauwbaard gelezen en jeetje dat kwam binnen. Het heeft me heel erg aan het denken gezet, op een fijne manier. Ik verheug me nu al op verder lezen maar kan me ook voorstellen dat ik het eerst weer opnieuw lees.
Grappig EV dat je met pingelen juist geen moeite hebt terwijl de meeste mensen dat nou weer echt niet durven. De mens zit soms raar in elkaar...
En Saar (ik had weer Claire geschreven, jullie lijken ook zoveel op elkaar.. ) is het niet waar dat je beter in je vel zit? Hoe is het eigenlijk met je? Je was nogal bezig met iets dat ik geschreven had over het geheime verbond. Voel je je nog wel vrij om het er af en toe even uit te gooien of is dit meer een innerlijk borrelproces voor je?
En Claire je therapie zit er bijna aan te komen, spannend. Maar je klinkt wel optimistisch de hele week al, das fijn om te lezen.
maandag 8 december 2008 om 18:39
Claire, hoe is het gegaan vandaag?
Philomein, je klinkt sterk t.o.v. je ex. Zorg je wel goed voor jezelf nu je je kapot en moe voelt
EV, hoe is het met jou?
Beantwoord de vraag idd niet, omdat ik liever even niet nadenk over hoe ik me echt voel. Philomein, je hebt daarmee idd wat los gemaakt, veel verdriet, maar ik weet nog niet wat ik ermee wil. Laat het even liggen. Werk kost me op dit moment zo ontzettend veel energie. Daarom maar weer even overgeschakeld naar mijn het-gaat-fantastisch-houding, omdat ik dat nu nodig heb om me staande te houden.
Philomein, je klinkt sterk t.o.v. je ex. Zorg je wel goed voor jezelf nu je je kapot en moe voelt
EV, hoe is het met jou?
Beantwoord de vraag idd niet, omdat ik liever even niet nadenk over hoe ik me echt voel. Philomein, je hebt daarmee idd wat los gemaakt, veel verdriet, maar ik weet nog niet wat ik ermee wil. Laat het even liggen. Werk kost me op dit moment zo ontzettend veel energie. Daarom maar weer even overgeschakeld naar mijn het-gaat-fantastisch-houding, omdat ik dat nu nodig heb om me staande te houden.
maandag 8 december 2008 om 19:31
Met mij niet zo goed vandaag. Wankel en emo.
Mij lukt het niet meer, 'het gaat fantastisch', zelfs niet als houding. (Elders wat erover geschreven.)
Dank je voor je eerlijk antwoord, Saartje. Mag ik er later wel nog eens naar vragen? Schrijf gerust, als je er een beetje over wilt delen of spuien, misschien geeft het wat ruimte.
Sterkte. En liefs!
Ook voor jullie, Claire en Philomein.
Mij lukt het niet meer, 'het gaat fantastisch', zelfs niet als houding. (Elders wat erover geschreven.)
Dank je voor je eerlijk antwoord, Saartje. Mag ik er later wel nog eens naar vragen? Schrijf gerust, als je er een beetje over wilt delen of spuien, misschien geeft het wat ruimte.
Sterkte. En liefs!
Ook voor jullie, Claire en Philomein.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
