Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
vrijdag 16 januari 2009 om 17:44
Vandaag was ik zo eens aan het denken waarom je nu eigenlijk zo moe wordt van therapie. Dat voel ik zelf, maar ik lees het ook van jullie. Zou het komen omdat je dan iets loslaat (door het te hardop uit te spreken) wat je heel lang hebt vastgehouden, letterlijk vastgehouden in je lijf? Gek he, waar je zomaar aan kunt denken tijdens een autorit..
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 16 januari 2009 om 17:48
Therapie kan vermoeiend zijn he Claire? Ik ben nu ook kapot na dag therapie.
Lieve Saartje, wens je een heeeele fijne vakantie toe! Geniet ervan! En ook genieten van de apres-ski he?!
Iry, ik stel me jou ook wel voor als je avatar!
Dus als het teveel afwijkt vind ik dat je je toch een beetje aan je avatar moet aanpassen. Keer naar de kapper en een paars bord achter je hoofd enzo.
Anders raken wij helemaal in shock en komen we niet aan schilderen en konijnen aaien toe....
Lieve Saartje, wens je een heeeele fijne vakantie toe! Geniet ervan! En ook genieten van de apres-ski he?!
Iry, ik stel me jou ook wel voor als je avatar!
Dus als het teveel afwijkt vind ik dat je je toch een beetje aan je avatar moet aanpassen. Keer naar de kapper en een paars bord achter je hoofd enzo.
Anders raken wij helemaal in shock en komen we niet aan schilderen en konijnen aaien toe....
vrijdag 16 januari 2009 om 17:49
quote:Elmervrouw schreef op 16 januari 2009 @ 17:44:
Vandaag was ik zo eens aan het denken waarom je nu eigenlijk zo moe wordt van therapie. Dat voel ik zelf, maar ik lees het ook van jullie. Zou het komen omdat je dan iets loslaat (door het te hardop uit te spreken) wat je heel lang hebt vastgehouden, letterlijk vastgehouden in je lijf? Gek he, waar je zomaar aan kunt denken tijdens een autorit..
Je omschrijft het mooi Elmervrouw!
Ik denk dat dat ook helemaal klopt.
Vandaag was ik zo eens aan het denken waarom je nu eigenlijk zo moe wordt van therapie. Dat voel ik zelf, maar ik lees het ook van jullie. Zou het komen omdat je dan iets loslaat (door het te hardop uit te spreken) wat je heel lang hebt vastgehouden, letterlijk vastgehouden in je lijf? Gek he, waar je zomaar aan kunt denken tijdens een autorit..
Je omschrijft het mooi Elmervrouw!
Ik denk dat dat ook helemaal klopt.
vrijdag 16 januari 2009 om 17:51
quote:appeltjesgroen25 schreef op 16 januari 2009 @ 17:48:
Therapie kan vermoeiend zijn he Claire? Ik ben nu ook kapot na dag therapie.
Ik ben dus al moe na drie kwartier therapie
en val in slaap op de bank als ik durf te gaan liggen. Echt zo niets voor mij, normaal gezien!
Therapie kan vermoeiend zijn he Claire? Ik ben nu ook kapot na dag therapie.
Ik ben dus al moe na drie kwartier therapie
en val in slaap op de bank als ik durf te gaan liggen. Echt zo niets voor mij, normaal gezien!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 16 januari 2009 om 18:11
quote:saartje1980 schreef op 16 januari 2009 @ 17:56:
Haha, ik ook hoor EV. Respect voor hen die dagbehandeling volgen!
Die mensen zijn er ook op getraind je helemaal leeg te zuigen
nou, dank je Saartje!
Maar ik denk dat het niet veel uitmaakt of je een hele dag therapie hebt, of zoals Elmervrouw drie kwartier per keer . Het is allebei vermoeiend en intensief. Elmervouw is in die tijd alleen met zichzelf bezig. Als je therapie in groepsverband hebt, ben je ook met anderen bezig. En dus niet van 9 tot 5 alleen maar met jezelf.
Haha, ik ook hoor EV. Respect voor hen die dagbehandeling volgen!
Die mensen zijn er ook op getraind je helemaal leeg te zuigen
nou, dank je Saartje!
Maar ik denk dat het niet veel uitmaakt of je een hele dag therapie hebt, of zoals Elmervrouw drie kwartier per keer . Het is allebei vermoeiend en intensief. Elmervouw is in die tijd alleen met zichzelf bezig. Als je therapie in groepsverband hebt, ben je ook met anderen bezig. En dus niet van 9 tot 5 alleen maar met jezelf.
vrijdag 16 januari 2009 om 18:15
vrijdag 16 januari 2009 om 18:17
vrijdag 16 januari 2009 om 18:21
vrijdag 16 januari 2009 om 18:24
vrijdag 16 januari 2009 om 18:26
quote:appeltjesgroen25 schreef op 16 januari 2009 @ 18:22:
Maar als je de ander teveel aandacht geeft word je ook teruge gefloten hoor...
Want dat doe je dan vast omdat je jezelf niet belangrijk genoeg vind... enz enz
Moet je dat weer verantwoorden..
Dat is ook wel een goede zaak. Mezelf kennende zou ik zo de hele groep als het ware gaan leiden, om zelf buiten schot te blijven.
Deed ik tijdens supervisie ook altijd. Kreeg dan ook het advies om zelf supervisor te worden
Maar als je de ander teveel aandacht geeft word je ook teruge gefloten hoor...
Want dat doe je dan vast omdat je jezelf niet belangrijk genoeg vind... enz enz
Moet je dat weer verantwoorden..
Dat is ook wel een goede zaak. Mezelf kennende zou ik zo de hele groep als het ware gaan leiden, om zelf buiten schot te blijven.
Deed ik tijdens supervisie ook altijd. Kreeg dan ook het advies om zelf supervisor te worden
vrijdag 16 januari 2009 om 18:28
vrijdag 16 januari 2009 om 18:29
quote:saartje1980 schreef op 16 januari 2009 @ 18:26:
Deed ik tijdens supervisie ook altijd. Kreeg dan ook het advies om zelf supervisor te worden
Je wilde toch misschien iets anders gaan doen?
Nou, hier heb je een mogelijk antwoord. Je wist het allang dus
Deed ik tijdens supervisie ook altijd. Kreeg dan ook het advies om zelf supervisor te worden
Je wilde toch misschien iets anders gaan doen?
Nou, hier heb je een mogelijk antwoord. Je wist het allang dus
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
