Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
vrijdag 16 januari 2009 om 18:36
Dacht het niet, dan zou ik toegeven dat ze gelijk had.
Voor geen goud word ik supervisor
Ik ga er ook vandoor. Spring nog even onder de douche, zodat ik fris en fruitig de bus in ga.
Volgende week zondag kom ik vroeg in de ochtend terug.
Dus tot dan dames!!
Mis me niet teveel hier en lief zijn voor elkaar!
Voor geen goud word ik supervisor
Ik ga er ook vandoor. Spring nog even onder de douche, zodat ik fris en fruitig de bus in ga.
Volgende week zondag kom ik vroeg in de ochtend terug.
Dus tot dan dames!!
Mis me niet teveel hier en lief zijn voor elkaar!
zaterdag 17 januari 2009 om 14:19
Is behalve Saartje nu meteen iedereen weg hier?
Hoi allemaal, op deze regenachtige zaterdagmiddag wens ik jullie even een fijne dag toe. Zelf al naar de bibliotheek geweest, nieuwe boeken gehaald en tijdschriften gelezen; daarna croissantjes gegeten die EM had meegebracht met de boodschappen. En vanmiddag zie ik het verder wel.
Hoe is het met jullie?
Hoi allemaal, op deze regenachtige zaterdagmiddag wens ik jullie even een fijne dag toe. Zelf al naar de bibliotheek geweest, nieuwe boeken gehaald en tijdschriften gelezen; daarna croissantjes gegeten die EM had meegebracht met de boodschappen. En vanmiddag zie ik het verder wel.
Hoe is het met jullie?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 17 januari 2009 om 19:39
zondag 18 januari 2009 om 10:04
Hier ook wat uitgeslapen, wel allemaal raar gedroomd en alles had met autorijden te maken. Moet straks aan het werk, maar ik heb totaal geen zin. Echt he-le-maal geen zin.
Zondags is het vaak vervelend met planning, te laat komen, en dus mopperende mensen. Ik hoop dat het meevalt.
Bahbahbahbah. Ik hoop dat jullie een fijne dag hebben en ik hoop dat het bij mij nog gaat overwaaien, deze bui.
Zondags is het vaak vervelend met planning, te laat komen, en dus mopperende mensen. Ik hoop dat het meevalt.
Bahbahbahbah. Ik hoop dat jullie een fijne dag hebben en ik hoop dat het bij mij nog gaat overwaaien, deze bui.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 18 januari 2009 om 10:33
Goeiemorgen Elmervrouw (mag ik je misschien ook EV noemen??) en Claire!
Goed dat je lief voor jezelf bent Claire! Ik hoop dat je nu een beetje uitgerust bent en een fijne dag hebt vandaag!
Vervelend van die dromen Elmervrouw! Heb je die zo vaak dan?
Werk ze voor vandaag!
Ik heb rotdagen achter de rug. Voel me nu ook ontzettend rot.
Ik weet dat ik nu eigenlijk moet praten met mijn vriend en eventueel een vriendin maar het lukt me niet. Ik krijg niet goed omschreven waarom ik me zo voel. Ik weet het van binnen wel maar durf het niet goed los te laten..
Maar wel lekker geslapen vannacht. En lang!
Fijne dag voor jullie!
Goed dat je lief voor jezelf bent Claire! Ik hoop dat je nu een beetje uitgerust bent en een fijne dag hebt vandaag!
Vervelend van die dromen Elmervrouw! Heb je die zo vaak dan?
Werk ze voor vandaag!
Ik heb rotdagen achter de rug. Voel me nu ook ontzettend rot.
Ik weet dat ik nu eigenlijk moet praten met mijn vriend en eventueel een vriendin maar het lukt me niet. Ik krijg niet goed omschreven waarom ik me zo voel. Ik weet het van binnen wel maar durf het niet goed los te laten..
Maar wel lekker geslapen vannacht. En lang!
Fijne dag voor jullie!
zondag 18 januari 2009 om 11:07
Hoi Appeltjesgroen (je naam roept altijd heerlijke associaties op aan van die lekkere frisse groene appels!), natuurlijk mag je me ook EV noemen, schrijft wat korter he!
Misschien kun je er hier wat over schrijven, als je wilt? Als het irl te moeilijk is om te zeggen, wat ik me goed kan voorstellen (ken het zelf ook..), helpt het misschien om wel iets uit te spreken tegen onbekenden. Fijn dat je lekker geslapen hebt.
Die dromen hebben te maken met mijn werk, nog steeds een soort faalangst om het verkeerd te doen, en dat uit zich dan in dromen over bijv. verkeerd rijden, en deze keer had ik getankt en kwam ik kilometers later tot de ontdekking dat die tankslang zich nog steeds in de auto bevond. Binnen dan wel he, wat natuurlijk nooit kan. Maar het is eigenlijk, samengevat, een uitdrukking van mijn overtuiging 'dat ik het toch niet kan'. En dan is hier werk het aanknopingspunt, maar je kunt het veel breder zien. In het topic 'ontembare vrouw' heb ik pas ook een stukje geschreven over dromen die ik heel vaak heb gehad.
Ik hoop dat je je vandaag beter gaat voelen
Misschien kun je er hier wat over schrijven, als je wilt? Als het irl te moeilijk is om te zeggen, wat ik me goed kan voorstellen (ken het zelf ook..), helpt het misschien om wel iets uit te spreken tegen onbekenden. Fijn dat je lekker geslapen hebt.
Die dromen hebben te maken met mijn werk, nog steeds een soort faalangst om het verkeerd te doen, en dat uit zich dan in dromen over bijv. verkeerd rijden, en deze keer had ik getankt en kwam ik kilometers later tot de ontdekking dat die tankslang zich nog steeds in de auto bevond. Binnen dan wel he, wat natuurlijk nooit kan. Maar het is eigenlijk, samengevat, een uitdrukking van mijn overtuiging 'dat ik het toch niet kan'. En dan is hier werk het aanknopingspunt, maar je kunt het veel breder zien. In het topic 'ontembare vrouw' heb ik pas ook een stukje geschreven over dromen die ik heel vaak heb gehad.
Ik hoop dat je je vandaag beter gaat voelen
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 18 januari 2009 om 19:04
Wel leuke afleiding gehad, aardige mensen in de taxi gehad en een oude vrouw vertelde mij heel haar levensverhaal (moeder overleden in kraambed toen zij 5 was, opgevoed door de nonnen wat tot nu toe zijn sporen nalaat) en het was gelukkig eens niet haasten de hele tijd, maar redelijk relaxt en op tijd rijden. Het kan dus wél. Toen ik terugkwam zat de baas er en die vroeg zelfs hoe het was gegaan. Altijd fijn...
Moe, beetje hoofdpijn maar wel wat beter nu dus. Beter dan dat ik thuis had moeten blijven. Is werk toch ergens goed voor
Moe, beetje hoofdpijn maar wel wat beter nu dus. Beter dan dat ik thuis had moeten blijven. Is werk toch ergens goed voor
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 18 januari 2009 om 19:17
Dat zou leuk zijn Claire, als dat kon. Onzichtbaar op de achterbank of zo. Ha, het idee alleen al, leuk!
Ja, ik ga straks ook op de bank met 'Boer zoekt vrouw' en verder nog maar eens kijken wat er komt. Hoop trouwens dat het deze keer minder heftig bij me binnenkomt dan vorige week..! Eerst nog maar eens eten. Zo laat, blegh.
Ja, ik ga straks ook op de bank met 'Boer zoekt vrouw' en verder nog maar eens kijken wat er komt. Hoop trouwens dat het deze keer minder heftig bij me binnenkomt dan vorige week..! Eerst nog maar eens eten. Zo laat, blegh.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 18 januari 2009 om 20:36
Ben er ook weer!
Niet fijn dat je faalangst (onzekerheid) zich zo uit in nare dromen EV. Maar kan me er wel iets bij voor stellen denk ik.
Ik zou graag willen praten over waarom ik me zo rot voel. Maar het lukt me niet.
Ik schrijf wel veel. En dan gaat het goed. Dan neem ik geen blad voor de mond en ben dan heel eerlijk. Maar dat leest niemand. Dus dan ik ook eerlijk zijn.
Soms gaat het me wel beter af hoor. Ook binnen de therapie gaat het vaak wel goed. Omdat er dan vragen worden gesteld. Is makkelijker voor me denk ik.
Fijn dat je vandaag een ontspannen werkdag hebt gehad! Zo kan het dus ook zie je wel! Werk je fulltime?
En de zondag is bijna om Claire... Nog eventjes.
Heb je morgen therapie? En vind je dat fijn, of zie je er tegenop?
Niet fijn dat je faalangst (onzekerheid) zich zo uit in nare dromen EV. Maar kan me er wel iets bij voor stellen denk ik.
Ik zou graag willen praten over waarom ik me zo rot voel. Maar het lukt me niet.
Ik schrijf wel veel. En dan gaat het goed. Dan neem ik geen blad voor de mond en ben dan heel eerlijk. Maar dat leest niemand. Dus dan ik ook eerlijk zijn.
Soms gaat het me wel beter af hoor. Ook binnen de therapie gaat het vaak wel goed. Omdat er dan vragen worden gesteld. Is makkelijker voor me denk ik.
Fijn dat je vandaag een ontspannen werkdag hebt gehad! Zo kan het dus ook zie je wel! Werk je fulltime?
En de zondag is bijna om Claire... Nog eventjes.
Heb je morgen therapie? En vind je dat fijn, of zie je er tegenop?
zondag 18 januari 2009 om 22:14
maandag 19 januari 2009 om 06:55
Goedemorgen meiden, even voordat ik naar mijn werk ga. Nee, Appeltje, ik werk niet fulltime en dat is maar goed ook. Ik heb echt nog (veel) tijd nodig om tussendoor bij te komen. Met dit werk is wel het lastige dat je er wel zowat de hele dag mee bezig bent: 's morgens een aantal ritten, dan pauze, dan in de middag ook nog ritten; en dan toch maar vijf of zes (of soms meer) uur per dag werkt.
Succes met alles vandaag. Philomein, hoe gaat het met jou?
Succes met alles vandaag. Philomein, hoe gaat het met jou?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 19 januari 2009 om 10:29
He allemaal, ik ben een beetje stil geloof ik. Komt omdat ik het druk heb en omdat ik weer heel hard aan het werk ben in mijn hoofd. Ik probeer een beetje 'normaal' te leven. Alsof ik gewoon ben zeg maar. En dat kost weer even extra energie omdat Philoman voor drie weken is vertrokken.
Dus op de vraag hoe gaat het met mij...ehm...ik weet het niet.
Maar nu ik er even bij stil sta: Ik zou het liefst twee dagen in de armen van een soort oermoeder liggen en heel hard huilen zonder dat dat betekent dat al mijn werk van de afgelopen tijd niet waar is of onzin blijkt.
Ik durf haast niet te voelen....das niet goed. Dat is het begin van een nieuwe angstspiraal. Oke, check. Voelen dus...en dan komen meteen de tranen. Maar das niet erg want daarna komt ook heus mijn kracht weer, oja, op en neer, das niet erg.
Zo gaat het in mijn hoofd.
Niet perse slecht maar meer onwennig en een beetje onveilig. Niet zeker weten of het ijs sterk genoeg is. En dan ineens bedenken dat het ijs natuurlijk wel sterk genoeg is, kom op zeg!!
Oja, kracht, daar is ie...tranen verdwijnen. Is dat erg? Hm...ik weet het niet.
Volgen jullie het nog...
Gek he hier zonder Saar...
Hoe is het met jullie? Ben je minder moe geworden Claire? Stomme rotgriep ook.
En EV eerste ritten gereden?
Dus op de vraag hoe gaat het met mij...ehm...ik weet het niet.
Maar nu ik er even bij stil sta: Ik zou het liefst twee dagen in de armen van een soort oermoeder liggen en heel hard huilen zonder dat dat betekent dat al mijn werk van de afgelopen tijd niet waar is of onzin blijkt.
Ik durf haast niet te voelen....das niet goed. Dat is het begin van een nieuwe angstspiraal. Oke, check. Voelen dus...en dan komen meteen de tranen. Maar das niet erg want daarna komt ook heus mijn kracht weer, oja, op en neer, das niet erg.
Zo gaat het in mijn hoofd.
Niet perse slecht maar meer onwennig en een beetje onveilig. Niet zeker weten of het ijs sterk genoeg is. En dan ineens bedenken dat het ijs natuurlijk wel sterk genoeg is, kom op zeg!!
Oja, kracht, daar is ie...tranen verdwijnen. Is dat erg? Hm...ik weet het niet.
Volgen jullie het nog...
Gek he hier zonder Saar...
Hoe is het met jullie? Ben je minder moe geworden Claire? Stomme rotgriep ook.
En EV eerste ritten gereden?
maandag 19 januari 2009 om 10:34
Hoi Philomein, fijn om even iets van je te lezen. Oh.. die oermoeder, dat lijkt mij ook heerlijk, eerlijk gezegd. Zoiets heb ik nooit gekend, en het zal ook wel niet meer gebeuren. Eigenlijk wil je dan gewoon iemand die troostend is en waar je jezelf kunt zijn, met alles wat je voelt.
Misschien wel iemand die je helpt voelen.
Althans, voor mezelf weet ik wel dat ik daar hulp bij kan gebruiken; ik zit hier ook weer met een zwaar hoofd en overal pijntjes in mijn lijf (geen griep of zo!), en ik doe nog steeds mijn best om te doen alsof er niets aan de hand is en het allemaal wel meevalt.
Ik kan je wel volgen, maar ik kan het zelf even niet..
Eerste rit gereden, ja, baas belt voor vanmiddag. Een kind was er niet bij dus de planning voor vanmiddag verandert weer.
Misschien wel iemand die je helpt voelen.
Althans, voor mezelf weet ik wel dat ik daar hulp bij kan gebruiken; ik zit hier ook weer met een zwaar hoofd en overal pijntjes in mijn lijf (geen griep of zo!), en ik doe nog steeds mijn best om te doen alsof er niets aan de hand is en het allemaal wel meevalt.
Ik kan je wel volgen, maar ik kan het zelf even niet..
Eerste rit gereden, ja, baas belt voor vanmiddag. Een kind was er niet bij dus de planning voor vanmiddag verandert weer.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 19 januari 2009 om 11:59
Ah dus met een beetje mazzel ben je er weer klaar mee voor vandaag?
Over dat voelen, is dat omdat je het niet kan voelen of omdat je het niet durft te voelen?
Dat zou wat zijn, dat je een oermoeder kan huren voor bepaalde tijd. Iemand die je de ruimte geeft om te gaan voelen en helemaal lekker en lief voor je zorgt als het nodig is maar je wel met zachte hand naar de zelfstandigheid duwt. Gat in de markt !!
Over dat voelen, is dat omdat je het niet kan voelen of omdat je het niet durft te voelen?
Dat zou wat zijn, dat je een oermoeder kan huren voor bepaalde tijd. Iemand die je de ruimte geeft om te gaan voelen en helemaal lekker en lief voor je zorgt als het nodig is maar je wel met zachte hand naar de zelfstandigheid duwt. Gat in de markt !!
maandag 19 januari 2009 om 12:09
Ha ja, gat in de markt, maar zelf ben ik niet zo'n oermoeder-figuur en ik heb er ook het figuur niet voor
Nee, ik moet straks weer aan het werk, 14.30 uur daar zijn. Zwaar hoofd is intussen ietsje minder geworden, ik ga zo nog met de hond lopen, en eten, en hopelijk gaat het dan wel.
En... ik durf dingen vaak niet te voelen, dat is het. Ik kan het wel, maar het toelaten is zo confronterend. (Als ik dit schrijf, voel ik al vanalles bewegen. Het zit hoog. Pff.)
Hoe gaat het nu je man weg is, mis je hem, is het zwaar alleen met de kinderen?
Nee, ik moet straks weer aan het werk, 14.30 uur daar zijn. Zwaar hoofd is intussen ietsje minder geworden, ik ga zo nog met de hond lopen, en eten, en hopelijk gaat het dan wel.
En... ik durf dingen vaak niet te voelen, dat is het. Ik kan het wel, maar het toelaten is zo confronterend. (Als ik dit schrijf, voel ik al vanalles bewegen. Het zit hoog. Pff.)
Hoe gaat het nu je man weg is, mis je hem, is het zwaar alleen met de kinderen?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 19 januari 2009 om 12:31
Nou nee zwaar alleen met de kinderen vind ik het niet zo snel. Het is meer zwaar alleen met mezelf.
Ik mis hem wel, in praktische dingen maar ik voel nu ook hoe fijn het is om niet het leven alleen te leven en iemand te hebben die naast me staat en aan mijn kant staat. Maar toch heb ik ergens heel sterk het gevoel altijd dat ik het alleen moet kunnen en dat maakt het best lastig om ook samen te mogen willen zijn.
Ik zit nu al tien minuten te schrijven en te wissen en weer te schrijven en weer te wissen. Wat ik eigenlijk wil vragen is: Wat gebeurt er dan als je zou gaan voelen? Maar dan ben ik soort forumpsycholoogje aan het spelen voor mijn gevoel. Ik ga er vanuit dat jij ook wel weet dat het voelen op zich een betere optie is dan het verdringen van gevoel maar ik weet natuurlijk niet hoe erg jij je gaat voelen als je overspoeld wordt door teveel gevoel. Dat vind ik het lastige aan elkaar niet zien. Je kan makkelijk over dingen heen stappen of dingen niet goed inschatten omdat je degene tegen over je niet ziet.
Ik mis hem wel, in praktische dingen maar ik voel nu ook hoe fijn het is om niet het leven alleen te leven en iemand te hebben die naast me staat en aan mijn kant staat. Maar toch heb ik ergens heel sterk het gevoel altijd dat ik het alleen moet kunnen en dat maakt het best lastig om ook samen te mogen willen zijn.
Ik zit nu al tien minuten te schrijven en te wissen en weer te schrijven en weer te wissen. Wat ik eigenlijk wil vragen is: Wat gebeurt er dan als je zou gaan voelen? Maar dan ben ik soort forumpsycholoogje aan het spelen voor mijn gevoel. Ik ga er vanuit dat jij ook wel weet dat het voelen op zich een betere optie is dan het verdringen van gevoel maar ik weet natuurlijk niet hoe erg jij je gaat voelen als je overspoeld wordt door teveel gevoel. Dat vind ik het lastige aan elkaar niet zien. Je kan makkelijk over dingen heen stappen of dingen niet goed inschatten omdat je degene tegen over je niet ziet.
maandag 19 januari 2009 om 18:11
Het gaat hier niet goed.
Ik zit hier te trillen onder mijn fleecedeken en heb met de grootst mogelijke moeite vanmiddag mijn ritten volbracht. En ik weet niet of ik ziek aan het worden ben of dat het allemaal spanning is, maar mijn hoofd is zwaar en ik ben draaierig. Meteen janken ook toen EM thuiskwam, ik ben zo ontzettend bang dat ik mijn werk niet kan volhouden, dat ik me ziek moet melden en hoe moeten zij dat dan weer oplossen?
Het waren maar weinig uurtjes vandaag en toch voel ik me gestresst en vreemd. Ik word hier zo bang van. Wat is nou ziekte en wat is nou spanning?! Zo verwarrend, vreemd en eng.
Ik zit hier te trillen onder mijn fleecedeken en heb met de grootst mogelijke moeite vanmiddag mijn ritten volbracht. En ik weet niet of ik ziek aan het worden ben of dat het allemaal spanning is, maar mijn hoofd is zwaar en ik ben draaierig. Meteen janken ook toen EM thuiskwam, ik ben zo ontzettend bang dat ik mijn werk niet kan volhouden, dat ik me ziek moet melden en hoe moeten zij dat dan weer oplossen?
Het waren maar weinig uurtjes vandaag en toch voel ik me gestresst en vreemd. Ik word hier zo bang van. Wat is nou ziekte en wat is nou spanning?! Zo verwarrend, vreemd en eng.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 19 januari 2009 om 18:24
quote:Elmervrouw schreef op 19 januari 2009 @ 18:11:
Het gaat hier niet goed.
Ik zit hier te trillen onder mijn fleecedeken en heb met de grootst mogelijke moeite vanmiddag mijn ritten volbracht. En ik weet niet of ik ziek aan het worden ben of dat het allemaal spanning is, maar mijn hoofd is zwaar en ik ben draaierig. Meteen janken ook toen EM thuiskwam, ik ben zo ontzettend bang dat ik mijn werk niet kan volhouden, dat ik me ziek moet melden en hoe moeten zij dat dan weer oplossen?
Het waren maar weinig uurtjes vandaag en toch voel ik me gestresst en vreemd. Ik word hier zo bang van. Wat is nou ziekte en wat is nou spanning?! Zo verwarrend, vreemd en eng.
Ev, haal even diep adem en probeer niet teveel nadenken.
Het is simpel, als het een griepje ben voel je over een paar dagen weer goed en zo niet dan is het spanning. Ik berijp dat het verwarrend is hoor, ik hoop niet alsof het overkomt dat ik het van tafel probeer te vegen.
Mocht het nodig zijn je ziek te melden, dan lossen zij dat zelf wel op. Het is niet jous probleem, echt niet.
Prober eerst de avond op een zo goed mogelijke manier door te komen en morgen zie je wel weer verder.
Deze is voor jou .
Het gaat hier niet goed.
Ik zit hier te trillen onder mijn fleecedeken en heb met de grootst mogelijke moeite vanmiddag mijn ritten volbracht. En ik weet niet of ik ziek aan het worden ben of dat het allemaal spanning is, maar mijn hoofd is zwaar en ik ben draaierig. Meteen janken ook toen EM thuiskwam, ik ben zo ontzettend bang dat ik mijn werk niet kan volhouden, dat ik me ziek moet melden en hoe moeten zij dat dan weer oplossen?
Het waren maar weinig uurtjes vandaag en toch voel ik me gestresst en vreemd. Ik word hier zo bang van. Wat is nou ziekte en wat is nou spanning?! Zo verwarrend, vreemd en eng.
Ev, haal even diep adem en probeer niet teveel nadenken.
Het is simpel, als het een griepje ben voel je over een paar dagen weer goed en zo niet dan is het spanning. Ik berijp dat het verwarrend is hoor, ik hoop niet alsof het overkomt dat ik het van tafel probeer te vegen.
Mocht het nodig zijn je ziek te melden, dan lossen zij dat zelf wel op. Het is niet jous probleem, echt niet.
Prober eerst de avond op een zo goed mogelijke manier door te komen en morgen zie je wel weer verder.
Deze is voor jou .
maandag 19 januari 2009 om 18:27
Heb al jaren en jaren geen griep gehad, ben trouwens ook niet verkouden, daarom vind ik het zo raar. Maar ik zit hier echt met al de hele tijd hartkloppingen, onrust. Vanmiddag valdispert genomen om te kalmeren, maar daar merkte ik niets van. Poeh, ik klink echt wel opgefokt geloof ik
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
