Psyche
alle pijlers
Misbruikt als kind. Het effect ervan op volwassenen deel 2.
donderdag 16 juni 2016 om 20:42
Oorspronkelijk geschreven door Eleonora-1
Gisteren werd er in een ander topic over misbruik gesproken.
Dat heeft me vannacht erg beziggehouden omdat ik me weer eens realiseer hoeveel invloed het heeft op mij als volwassene.
Natuurlijk weet ik niet hoe het allemaal zou zijn gelopen als ik niet misbruikt was vroeger maar er zijn dingen die ik er mee in verband breng.
Je hoeft natuurlijk niks te vertellen over de aard van het misbruik als je dat niet wil. Voel je vrij daar over te zwijgen. Daar gaat het me op zich niet om. Dat je wat dan ook aan misbruik mee hebt gemaakt is al rot genoeg.
Het is me puur te doen om wat je er nú nog van merkt.
Zo ben ik nooit zorgeloos met mijn dochter. Ik scan mensen met wie ze omgaat. Intuïtief dus, niet dat ik in achtergronden duik of zo. Ik wantrouw mensen snel of zelfs bij voorbaat als het om mijn dochter gaat. Geheel onterecht waarschijnlijk maar dat gaat vanzelf.
Met mezelf ben ik juist heel onvoorzichtig. Onverschillig. Het kan me letterlijk weinig schelen hoe het met mij gaat en hoe ik met mezelf omga. Wel als ik er bewust over nadenk natuurlijk, want ik ben slim genoeg maar ik vóel geen noodzaak tot zuinigheid op mij.
Dat is wel een heel stuk beter sinds ik allerlei boeken gelezen heb en mijn echtgenoot ben tegengekomen maar ik merk dat er in mijn 'zelfbehoud compartiment' een storing zit. Hoe poepzuinig ik ook ben op de mensen om me heen, voor mezelf geldt dat niet.
Nou, dat onder andere dus.
Hoe is dat bij jou?
Mensen die te maken kregen met mishandeling, pesten, verwaarlozing etc. ook hartelijk welkom trouwens.
Vlinderoogje vond muziek bij het proces van gaan vertellen, er over praten, delen en verwerken.
Bij de een is de wond dieper en heeft de door anderen aangerichte schade meer impact en grotere gevolgen dan bij de ander maar hier praten we, voor zover we dat willen, ieder op onze eigen manier, over de gevolgen van misbruik in onze jeugd.
http://www.youtube.com/watch?v=eFXRQKYFbXE
Als er niet op je posting gereageerd wordt, vat dit niet op als een manier om je duidelijk te maken dat je niet gezien wordt of dat we niet in je geïnteresseerd zijn.
Er is geen kwade opzet in het spel maar iedereen is hier in de eerste plaats voor zichzelf en reageren is soms best moeilijk.
Zet, bij iets waar je graag reactie op wil, even fb aub (feedback aub) neer. Zodat anderen weten dat je behoefte hebt aan reacties van anderen.
Op verzoek van een aantal forummers hier: aub de postings van elkaar niet quoten.
Gisteren werd er in een ander topic over misbruik gesproken.
Dat heeft me vannacht erg beziggehouden omdat ik me weer eens realiseer hoeveel invloed het heeft op mij als volwassene.
Natuurlijk weet ik niet hoe het allemaal zou zijn gelopen als ik niet misbruikt was vroeger maar er zijn dingen die ik er mee in verband breng.
Je hoeft natuurlijk niks te vertellen over de aard van het misbruik als je dat niet wil. Voel je vrij daar over te zwijgen. Daar gaat het me op zich niet om. Dat je wat dan ook aan misbruik mee hebt gemaakt is al rot genoeg.
Het is me puur te doen om wat je er nú nog van merkt.
Zo ben ik nooit zorgeloos met mijn dochter. Ik scan mensen met wie ze omgaat. Intuïtief dus, niet dat ik in achtergronden duik of zo. Ik wantrouw mensen snel of zelfs bij voorbaat als het om mijn dochter gaat. Geheel onterecht waarschijnlijk maar dat gaat vanzelf.
Met mezelf ben ik juist heel onvoorzichtig. Onverschillig. Het kan me letterlijk weinig schelen hoe het met mij gaat en hoe ik met mezelf omga. Wel als ik er bewust over nadenk natuurlijk, want ik ben slim genoeg maar ik vóel geen noodzaak tot zuinigheid op mij.
Dat is wel een heel stuk beter sinds ik allerlei boeken gelezen heb en mijn echtgenoot ben tegengekomen maar ik merk dat er in mijn 'zelfbehoud compartiment' een storing zit. Hoe poepzuinig ik ook ben op de mensen om me heen, voor mezelf geldt dat niet.
Nou, dat onder andere dus.
Hoe is dat bij jou?
Mensen die te maken kregen met mishandeling, pesten, verwaarlozing etc. ook hartelijk welkom trouwens.
Vlinderoogje vond muziek bij het proces van gaan vertellen, er over praten, delen en verwerken.
Bij de een is de wond dieper en heeft de door anderen aangerichte schade meer impact en grotere gevolgen dan bij de ander maar hier praten we, voor zover we dat willen, ieder op onze eigen manier, over de gevolgen van misbruik in onze jeugd.
http://www.youtube.com/watch?v=eFXRQKYFbXE
Als er niet op je posting gereageerd wordt, vat dit niet op als een manier om je duidelijk te maken dat je niet gezien wordt of dat we niet in je geïnteresseerd zijn.
Er is geen kwade opzet in het spel maar iedereen is hier in de eerste plaats voor zichzelf en reageren is soms best moeilijk.
Zet, bij iets waar je graag reactie op wil, even fb aub (feedback aub) neer. Zodat anderen weten dat je behoefte hebt aan reacties van anderen.
Op verzoek van een aantal forummers hier: aub de postings van elkaar niet quoten.
“Happiness can be found, even in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.”
woensdag 2 november 2016 om 12:58
Hier ook slecht geslapen en hoofdpijn, maar verder alles oké.
Leuk vooruitzicht vanavond
Vanmorgen interessante netwerkochtend gehad met vrouwen. Leuk en inspirerend.
Heel graag gedaan, Smurf.
Fijn dat het wel goed voelde bij de POH'er vanmorgen. Hoe voel je je trouwens lichamelijk nu?
Hoe gaat het nu met vriend en jou? Als je niet wilt antwoorden: hoeft niet hoor, als het te privé of wat dan ook is.
Ik hoop dat hij je een beetje (veel..) heeft kunnen steunen.
Lief dat je op iedereen zo reageert, maar je mag er ook gewoon voor jezelf zijn hé, hier
Leuk vooruitzicht vanavond
Vanmorgen interessante netwerkochtend gehad met vrouwen. Leuk en inspirerend.
Heel graag gedaan, Smurf.
Fijn dat het wel goed voelde bij de POH'er vanmorgen. Hoe voel je je trouwens lichamelijk nu?
Hoe gaat het nu met vriend en jou? Als je niet wilt antwoorden: hoeft niet hoor, als het te privé of wat dan ook is.
Ik hoop dat hij je een beetje (veel..) heeft kunnen steunen.
Lief dat je op iedereen zo reageert, maar je mag er ook gewoon voor jezelf zijn hé, hier
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 2 november 2016 om 13:19
Een curettage is sowieso heftig smurf. Ook als je geen moeilijk verleden hebt dat opgerakeld wordt. Heel logisch dat je er last van hebt. Dat maakt het niet minder naar, maar maakt je misschien wel wat milder naar jezelf
Ik heb gisteren de eerste emdrsessie bij de nieuwe psychologe gehad en het komt heel erg binnen, maar het is zo anders dan vorig jaar. Toen enorme hoofdpijn en vreselijke herbelevingen die maar bleven komen. Nu kan ik echt met afstand naar het beeld dat we gisteren behandeld hebben kijken, de angst is eruit, maar er zit ineens heel veel ander gevoel. Ik voel ineens verdriet bij het beeld. Het is ook een soort mistig in mn hoofd. Leegte en heel veel gevoel tegelijk. Heel bizar.
Klinkt als een fijne ochtend EV
Ik heb gisteren de eerste emdrsessie bij de nieuwe psychologe gehad en het komt heel erg binnen, maar het is zo anders dan vorig jaar. Toen enorme hoofdpijn en vreselijke herbelevingen die maar bleven komen. Nu kan ik echt met afstand naar het beeld dat we gisteren behandeld hebben kijken, de angst is eruit, maar er zit ineens heel veel ander gevoel. Ik voel ineens verdriet bij het beeld. Het is ook een soort mistig in mn hoofd. Leegte en heel veel gevoel tegelijk. Heel bizar.
Klinkt als een fijne ochtend EV
woensdag 2 november 2016 om 14:01
woensdag 2 november 2016 om 15:14
Ik denk een combi van factoren. Andere therapeut, net een andere methode (deze psychologe gebruikt en lamp die je moet volgen i.p.v geluid), de benadering is anders en hoewel er nog steeds veel speelt in ons gezin sta ik niet meer zo vreselijk alleen als vorig jaar.
Ik vind het nog steeds doodeng. Het roept vreselijk veel verdriet op en daar kan ik slecht mee omgaan. En het idee dat dit een van de minder erge herinneringen was en ik het toch wel als heftig ervaar, maakt me bang voor het vervolg, maar ik wil wel graag door. Ik wil gewoon weer een beetje kunnen gaan leven.
Ik vind het nog steeds doodeng. Het roept vreselijk veel verdriet op en daar kan ik slecht mee omgaan. En het idee dat dit een van de minder erge herinneringen was en ik het toch wel als heftig ervaar, maakt me bang voor het vervolg, maar ik wil wel graag door. Ik wil gewoon weer een beetje kunnen gaan leven.
woensdag 2 november 2016 om 18:08
Vraag om die knuffel Smurf! Heb ik vanmiddag ook gedaan. Ik ging mijn zoontje halen samen met mijn beste vriendin en heb haar vooraf geappt met de vraag of ik vijf minuutjes eerder mocht komen aanwaaien om even met haar te knuffelen. Het even fysiek voelen dat ik niet alleen ben helpt mij om dit soort dagen door te komen.
woensdag 2 november 2016 om 18:45
Wat een dappere acties allemaal! Echt, ik word er weer helemaal stil van.
En inderdaad, steun vragen hoor Blauwesmurf! Als je vriend dit niet kan bieden nu, zorg dat je het van iemand anders krijgt. Soms werkt het gewoon even niet, omdat je allebei net iets van de ander nodig hebt, wat diegene even niet kan bieden. Geeft niets, probeer er open in te zijn zonder dat je verwijtend bent. Of het uiteindelijk blijft werken tussen jou en je vriend weet je niet, maar daar hoef je nu niet mee bezig te zijn. Voor jezelf (laten) zorgen is nu echt het belangrijkst!
Sunemom, je bent dapper!
En inderdaad, steun vragen hoor Blauwesmurf! Als je vriend dit niet kan bieden nu, zorg dat je het van iemand anders krijgt. Soms werkt het gewoon even niet, omdat je allebei net iets van de ander nodig hebt, wat diegene even niet kan bieden. Geeft niets, probeer er open in te zijn zonder dat je verwijtend bent. Of het uiteindelijk blijft werken tussen jou en je vriend weet je niet, maar daar hoef je nu niet mee bezig te zijn. Voor jezelf (laten) zorgen is nu echt het belangrijkst!
Sunemom, je bent dapper!
woensdag 2 november 2016 om 19:54
Dat is herkenbaar smurf. Vooral het teveel en kwetsbaar voelen. Toen ik vorig jaar alleen was en al weken echt heel eenzaam was vroeg m'n vriendin wat ze kon doen om het op z'n minst even een beetje leefbaar te maken en toen heb ik benoemd dat ik me zo vreselijk eenzaam voelde. Als reactie hield ze me vast en hebben we de afspraak gemaakt dat als een van de twee eenzaam is of verdriet heeft dat we het zeggen, hoe kwetsbaar of eng of stom het ook voelt, en dat we elkaar altijd om een knuffel kunnen vragen. En nog vind ik het eng en nog ben ik bang dat ze nee zou kunnen zeggen, maar het helpt me soms ook om de dag door te komen.
Het liefst zou ik nu in haar armen gaan wonen geloof ik, het verdriet zit enorm aan de oppervlakte, maar ik zie haar pas volgende week weer, dus ik teer even op de knuffel van vanmiddag en het gevoel dat hoe alleen het ook voelt ik het niet meer helemaal ben. Dat ik nooit meer zo alleen zal zijn als dat ik als kind was.
Het liefst zou ik nu in haar armen gaan wonen geloof ik, het verdriet zit enorm aan de oppervlakte, maar ik zie haar pas volgende week weer, dus ik teer even op de knuffel van vanmiddag en het gevoel dat hoe alleen het ook voelt ik het niet meer helemaal ben. Dat ik nooit meer zo alleen zal zijn als dat ik als kind was.
woensdag 2 november 2016 om 20:57
woensdag 2 november 2016 om 21:37
Lieve smurf doe dat niet en mag ik je een advies geven? Ga ook niet met die houding met je vriend naar bed, dat doet je relatie echt geen goed (ervaring). De poh heeft wel een punt al kan ik dat helaas ook niet altijd in de praktijk brengen.
Kaitlyntodd
En echte vriendin is goud waard en veel fijner dan wat wij te bieden hebben dat besef ik, maar deze virtuele is ook echt gemeend.
Kaitlyntodd
En echte vriendin is goud waard en veel fijner dan wat wij te bieden hebben dat besef ik, maar deze virtuele is ook echt gemeend.
woensdag 2 november 2016 om 21:38
Helaas zie ik dat niet Smurf. Ik heb wel vrindinnen gehad, maar steeds werd ik ingeruild voor een betere vriendin, en dan stond ik weer in mijn uppie
Van 1 vrienfin kon ik niks aan doen, toen was ik 7, ging emigreren naar Nederland. zelfs bij 2 vriendjes ingdleverd voor iemand beters. 1 zei zelfs dit is geen liefde wat jij geeft. En ik moet jou niet.
Ik ga wel weg, is beter voor iederen
Van 1 vrienfin kon ik niks aan doen, toen was ik 7, ging emigreren naar Nederland. zelfs bij 2 vriendjes ingdleverd voor iemand beters. 1 zei zelfs dit is geen liefde wat jij geeft. En ik moet jou niet.
Ik ga wel weg, is beter voor iederen
