Psyche
alle pijlers
Misbruikt als kind. Het effect ervan op volwassenen deel 2.
donderdag 16 juni 2016 om 20:42
Oorspronkelijk geschreven door Eleonora-1
Gisteren werd er in een ander topic over misbruik gesproken.
Dat heeft me vannacht erg beziggehouden omdat ik me weer eens realiseer hoeveel invloed het heeft op mij als volwassene.
Natuurlijk weet ik niet hoe het allemaal zou zijn gelopen als ik niet misbruikt was vroeger maar er zijn dingen die ik er mee in verband breng.
Je hoeft natuurlijk niks te vertellen over de aard van het misbruik als je dat niet wil. Voel je vrij daar over te zwijgen. Daar gaat het me op zich niet om. Dat je wat dan ook aan misbruik mee hebt gemaakt is al rot genoeg.
Het is me puur te doen om wat je er nú nog van merkt.
Zo ben ik nooit zorgeloos met mijn dochter. Ik scan mensen met wie ze omgaat. Intuïtief dus, niet dat ik in achtergronden duik of zo. Ik wantrouw mensen snel of zelfs bij voorbaat als het om mijn dochter gaat. Geheel onterecht waarschijnlijk maar dat gaat vanzelf.
Met mezelf ben ik juist heel onvoorzichtig. Onverschillig. Het kan me letterlijk weinig schelen hoe het met mij gaat en hoe ik met mezelf omga. Wel als ik er bewust over nadenk natuurlijk, want ik ben slim genoeg maar ik vóel geen noodzaak tot zuinigheid op mij.
Dat is wel een heel stuk beter sinds ik allerlei boeken gelezen heb en mijn echtgenoot ben tegengekomen maar ik merk dat er in mijn 'zelfbehoud compartiment' een storing zit. Hoe poepzuinig ik ook ben op de mensen om me heen, voor mezelf geldt dat niet.
Nou, dat onder andere dus.
Hoe is dat bij jou?
Mensen die te maken kregen met mishandeling, pesten, verwaarlozing etc. ook hartelijk welkom trouwens.
Vlinderoogje vond muziek bij het proces van gaan vertellen, er over praten, delen en verwerken.
Bij de een is de wond dieper en heeft de door anderen aangerichte schade meer impact en grotere gevolgen dan bij de ander maar hier praten we, voor zover we dat willen, ieder op onze eigen manier, over de gevolgen van misbruik in onze jeugd.
http://www.youtube.com/watch?v=eFXRQKYFbXE
Als er niet op je posting gereageerd wordt, vat dit niet op als een manier om je duidelijk te maken dat je niet gezien wordt of dat we niet in je geïnteresseerd zijn.
Er is geen kwade opzet in het spel maar iedereen is hier in de eerste plaats voor zichzelf en reageren is soms best moeilijk.
Zet, bij iets waar je graag reactie op wil, even fb aub (feedback aub) neer. Zodat anderen weten dat je behoefte hebt aan reacties van anderen.
Op verzoek van een aantal forummers hier: aub de postings van elkaar niet quoten.
Gisteren werd er in een ander topic over misbruik gesproken.
Dat heeft me vannacht erg beziggehouden omdat ik me weer eens realiseer hoeveel invloed het heeft op mij als volwassene.
Natuurlijk weet ik niet hoe het allemaal zou zijn gelopen als ik niet misbruikt was vroeger maar er zijn dingen die ik er mee in verband breng.
Je hoeft natuurlijk niks te vertellen over de aard van het misbruik als je dat niet wil. Voel je vrij daar over te zwijgen. Daar gaat het me op zich niet om. Dat je wat dan ook aan misbruik mee hebt gemaakt is al rot genoeg.
Het is me puur te doen om wat je er nú nog van merkt.
Zo ben ik nooit zorgeloos met mijn dochter. Ik scan mensen met wie ze omgaat. Intuïtief dus, niet dat ik in achtergronden duik of zo. Ik wantrouw mensen snel of zelfs bij voorbaat als het om mijn dochter gaat. Geheel onterecht waarschijnlijk maar dat gaat vanzelf.
Met mezelf ben ik juist heel onvoorzichtig. Onverschillig. Het kan me letterlijk weinig schelen hoe het met mij gaat en hoe ik met mezelf omga. Wel als ik er bewust over nadenk natuurlijk, want ik ben slim genoeg maar ik vóel geen noodzaak tot zuinigheid op mij.
Dat is wel een heel stuk beter sinds ik allerlei boeken gelezen heb en mijn echtgenoot ben tegengekomen maar ik merk dat er in mijn 'zelfbehoud compartiment' een storing zit. Hoe poepzuinig ik ook ben op de mensen om me heen, voor mezelf geldt dat niet.
Nou, dat onder andere dus.
Hoe is dat bij jou?
Mensen die te maken kregen met mishandeling, pesten, verwaarlozing etc. ook hartelijk welkom trouwens.
Vlinderoogje vond muziek bij het proces van gaan vertellen, er over praten, delen en verwerken.
Bij de een is de wond dieper en heeft de door anderen aangerichte schade meer impact en grotere gevolgen dan bij de ander maar hier praten we, voor zover we dat willen, ieder op onze eigen manier, over de gevolgen van misbruik in onze jeugd.
http://www.youtube.com/watch?v=eFXRQKYFbXE
Als er niet op je posting gereageerd wordt, vat dit niet op als een manier om je duidelijk te maken dat je niet gezien wordt of dat we niet in je geïnteresseerd zijn.
Er is geen kwade opzet in het spel maar iedereen is hier in de eerste plaats voor zichzelf en reageren is soms best moeilijk.
Zet, bij iets waar je graag reactie op wil, even fb aub (feedback aub) neer. Zodat anderen weten dat je behoefte hebt aan reacties van anderen.
Op verzoek van een aantal forummers hier: aub de postings van elkaar niet quoten.
“Happiness can be found, even in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.”
vrijdag 8 juli 2016 om 21:25
Ik ben naar een vrijgevestigde psychotherapeute gegaan. Wordt ook helemaal vergoed.
Zelf eerder ook mindere ervaringen met GGZ, moet ik eerlijk zeggen. Ben je net bezig met iemand, vertrekt ie. Moet je weer naar een ander. Dat soort dingen. Niet fijn. Met mijn therapeute heb ik echt vertrouwen kunnen opbouwen. Dat was hard nodig om ergens te komen met de therapie, voor mij dan. Alleen maar goede ervaringen te melden. Ik mag mailen als het nodig is, ook bellen (dat heb ik trouwens maar iets van twee keer gedaan, toen het echt helemaal niet ging). Ik voel betrokkenheid van haar kant. Zo fijn.
Zelf eerder ook mindere ervaringen met GGZ, moet ik eerlijk zeggen. Ben je net bezig met iemand, vertrekt ie. Moet je weer naar een ander. Dat soort dingen. Niet fijn. Met mijn therapeute heb ik echt vertrouwen kunnen opbouwen. Dat was hard nodig om ergens te komen met de therapie, voor mij dan. Alleen maar goede ervaringen te melden. Ik mag mailen als het nodig is, ook bellen (dat heb ik trouwens maar iets van twee keer gedaan, toen het echt helemaal niet ging). Ik voel betrokkenheid van haar kant. Zo fijn.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 9 juli 2016 om 11:11
YL,jouw idee om zelf een therapeut & fysio te zoeken,een maatschappelijkwerker in de arm te nemen en vrijwilligerswerk te gaan doen klinken mij heel wat beter in de oren dat het traject van de GGZ!
Ik vind het een sterk plan.Neem jezelf serieus want jij weet denk ik veel beter hoe je dit het beste aan kan pakken .
De huisarts hanteert grofweg een beslisboom,en komt dan uit bij het GGZ.
Standaard paden en protocollen.
Traumaverwerking is echter wel een specialiteit op zich.
Dit vind ik een hele fijne website ; ben er al zoveel herkenbaars tegen gekomen.
Kijk maar even of je er wat aan hebt.
http://beatingtrauma.com/
Het wordt beter,echt
Ik vind het een sterk plan.Neem jezelf serieus want jij weet denk ik veel beter hoe je dit het beste aan kan pakken .
De huisarts hanteert grofweg een beslisboom,en komt dan uit bij het GGZ.
Standaard paden en protocollen.
Traumaverwerking is echter wel een specialiteit op zich.
Dit vind ik een hele fijne website ; ben er al zoveel herkenbaars tegen gekomen.
Kijk maar even of je er wat aan hebt.
http://beatingtrauma.com/
Het wordt beter,echt
zaterdag 9 juli 2016 om 12:03
Ja alleen toen ging ik gister avond naar een nieuwe huisarts zoeken..
Er zit hier een praktijk in de straat waarbij ik de website en informatie enzo heel prettig vond.. Nemen ze geen nieuwe mensen meer aan. De volgende was tot 30 juli op vakantie, degene daarna had alleen een man als medewerker. En de vierde in de buurt heeft nog nooit van het belang van internet en een goede website gehoord. En toen had ik er een gevonden, werkte er alleen maar vrouwen en wil m'n vriend opeens perse bij dezelfde praktijk.
En dan haalt zoiets stoms me al helemaal onderuit..
Ik moet een goede huisarts vinden, die ik vertrouw, waar ik gewoon naar binnen durf te lopen en m'n verhaal durf te doen..
Er zit hier een praktijk in de straat waarbij ik de website en informatie enzo heel prettig vond.. Nemen ze geen nieuwe mensen meer aan. De volgende was tot 30 juli op vakantie, degene daarna had alleen een man als medewerker. En de vierde in de buurt heeft nog nooit van het belang van internet en een goede website gehoord. En toen had ik er een gevonden, werkte er alleen maar vrouwen en wil m'n vriend opeens perse bij dezelfde praktijk.
En dan haalt zoiets stoms me al helemaal onderuit..
Ik moet een goede huisarts vinden, die ik vertrouw, waar ik gewoon naar binnen durf te lopen en m'n verhaal durf te doen..
zaterdag 9 juli 2016 om 12:24
Misschien dat laatste proberen, misschuen lukt het bij een vrouw makkelijker. Ik heb ook een vrouwelijke arts, na jaren een mannelijke te hebben gehad. In 2001 had mijn vorige huisarts, vaak huisartsen in opleiding, ik kwam tien bij een hele goede en lieve vrouw( helaas niet huidige geworden) zij was heel geduldig, liet me me tijd nemen. Ik kwam daar eerst voor iets anders en ik zei, ik wil even liever niet naar eigen huisarts en zij vroeg waarom niet, toen ben ik geknapt, en verhaal kwam met veel moeite eruit, maar zij nam de tijd er voor. Toen kon dat 1 huisarts, 1 huisarts in opleiding en assistente.
Ik hoop voor dat het lukt.
Ik hoop voor dat het lukt.
zaterdag 9 juli 2016 om 12:45
Het enige wat ik gehoord heb van mijn huisarts is dat ze het druk heeft, en dat ik maar op de GGZ moet wachten.
Wat denken ze daar nou eigenlijk? Dat ze de oorzaak kunnen negeren, en me vervolgens maar trucjes voor maatschappelijk gewenst gedrag te gaan leren in een groep? Want ik ga in een groep geen trauma verwerken dat ik 12 jaar verstopt heb voor mezelf.
Ik ben even heel boos. Maar dan raak ik weer in de war. Want dit is x100000. Dus hoe kan het dan NIET aan mij liggen.
Wat denken ze daar nou eigenlijk? Dat ze de oorzaak kunnen negeren, en me vervolgens maar trucjes voor maatschappelijk gewenst gedrag te gaan leren in een groep? Want ik ga in een groep geen trauma verwerken dat ik 12 jaar verstopt heb voor mezelf.
Ik ben even heel boos. Maar dan raak ik weer in de war. Want dit is x100000. Dus hoe kan het dan NIET aan mij liggen.
zaterdag 9 juli 2016 om 13:19
zaterdag 9 juli 2016 om 20:53
Nieuwe huisarts moet ik ook nog zoeken in deze woonplaats.
Ik heb op internet gekeken. De dichtstbijzijnde nam geen nieuwe mensen meer aan.
Vandaag tip voor een fijne huisarts ook in de buurt gehoord van mijn onderbuurvrouw.
Zou het gek zijn om eerst te gaan kennismaken?.. en daar de beslissing van te laten afhangen?
Ik heb op internet gekeken. De dichtstbijzijnde nam geen nieuwe mensen meer aan.
Vandaag tip voor een fijne huisarts ook in de buurt gehoord van mijn onderbuurvrouw.
Zou het gek zijn om eerst te gaan kennismaken?.. en daar de beslissing van te laten afhangen?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 9 juli 2016 om 22:17
quote:Elmervrouw schreef op 09 juli 2016 @ 20:53:
Nieuwe huisarts moet ik ook nog zoeken in deze woonplaats.
Ik heb op internet gekeken. De dichtstbijzijnde nam geen nieuwe mensen meer aan.
Vandaag tip voor een fijne huisarts ook in de buurt gehoord van mijn onderbuurvrouw.
Zou het gek zijn om eerst te gaan kennismaken?.. en daar de beslissing van te laten afhangen?
Dat is heel gebruikelijk EV. Toen mijn huisarts met vervroegd pensioen ging koos ik ervoor om nu in m'n eigen wijk een huisarts te zoeken. Er is hier een praktijk met vier huisartsen. Ik heb na wat goede berichten over een bepaalde arts een kennismakingsafspraak gemaakt. Prettig gesprek gehad, de klik was er en ik heb me toen pas aangemeld.
Ik vind een goed gevoel over een huisarts een voorwaarde.
Nieuwe huisarts moet ik ook nog zoeken in deze woonplaats.
Ik heb op internet gekeken. De dichtstbijzijnde nam geen nieuwe mensen meer aan.
Vandaag tip voor een fijne huisarts ook in de buurt gehoord van mijn onderbuurvrouw.
Zou het gek zijn om eerst te gaan kennismaken?.. en daar de beslissing van te laten afhangen?
Dat is heel gebruikelijk EV. Toen mijn huisarts met vervroegd pensioen ging koos ik ervoor om nu in m'n eigen wijk een huisarts te zoeken. Er is hier een praktijk met vier huisartsen. Ik heb na wat goede berichten over een bepaalde arts een kennismakingsafspraak gemaakt. Prettig gesprek gehad, de klik was er en ik heb me toen pas aangemeld.
Ik vind een goed gevoel over een huisarts een voorwaarde.
dinsdag 12 juli 2016 om 03:46
Elmervrouw, ik overweeg wel om in therapie of iets te gaan. Ik Weet niet zo goed hoe ik hierover moet beginnen bij mn huisarts. Ik heb wel een hele lieve vrouw als huisarts, heel vertrouwlijk. Maar ik ben beter in schrijven dan in praten. Ik heb de website bekeken die je via die link had gedeeld. Dankje.
dinsdag 12 juli 2016 om 09:22
Heel veel invloed, IkMij. Waar ik het meest tegenaan loop, is een hele grote onzekerheid over mezelf. Het gevoel goed genoeg te zijn zoals ik ben. Mijn beste vriendin zei dat gisteravond. Je hoeft niets te bewijzen, of te presteren; niet meer. Je bent gewoon een supervrouw. Ik hoor het, maar ik geloof het niet. Ik zie met mijn dwangmatige geklus in mijn woning, en het delen via WA, dat ik steeds loop te bewijzen dat ik echt wel wat kan.. Zo was het in werk ook, ik was mezelf totaal kwijt. En de afgelopen jaren, met mijn bijna-ex, ben ik weer mezelf zoveel kwijtgeraakt. Het is zo pijnlijk om dat alles te constateren. Ik loop er nu keihard tegenaan. Geen werk want afgekeurd. En niet zomaar dus. En ik weet dat niet een carriere of baan maakt wie ik ben, maar toch.....Kan het echt gewoon goed genoeg zijn, als ik ben wie ik ben? Dat dus.....
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 12 juli 2016 om 10:47
Morgen komt spver bij mij thuis, en oh wat zie ik er tegen op. Zit me al 2 weken op te vreten. Ze zou eerst vorige week maandag komen, ging niet door want ze was ziek. Ik was opgelucht. Maar nu komt ze dus morgenmiddag en wederom zie ik er gigantisch tegenop. Ik maak mezelf gewoon gek. Ben zelfs in staat om aftebellen. Maar dan komt toch weer gesprek thuis. Zij doet veel huisbezoeken.
Maar even kijken of ik nog rustig kan eordem deze dag. Duurt gelukkig nog meer dan 24 uur. Maar morgemiddag om 12.45 ben ik de klos.
Maar even kijken of ik nog rustig kan eordem deze dag. Duurt gelukkig nog meer dan 24 uur. Maar morgemiddag om 12.45 ben ik de klos.
dinsdag 12 juli 2016 om 18:23
Vandaag gesprek gehad met nieuwe behandelaar en psychiater. Was enorm vermoeiend. Ik ga zeer waarschijnlijk CGT volgen, met weerbaarheidstraining en sociale omgang. Er wordt ook een signaleringsplan gemaakt en ze gaan een iq test doen. Hoef niet het hele verleden op te gaan halen en op tafel leggen, dat wil ik ook niet. Medicijnen zijn wel verhoogd door de onrust en daar baal ik van. Nu 3X setraline en 2x seroquel. Laatste voor het slapen, de ander is om wat rust te creëren in mijn hoofd.
Gevoel dat ik alles fout heb gedaan vandaag. Afzeggen. Stik.
Gevoel dat ik alles fout heb gedaan vandaag. Afzeggen. Stik.
“Happiness can be found, even in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.”
dinsdag 12 juli 2016 om 20:40
quote:IkMij schreef op 12 juli 2016 @ 07:12:
Ik ben best benieuwd wat voor invloed 'ons verleden' heeft op jullie werk en vriendschappen.
Bij mij is het het gevoel niks waard te zijn, dat er nooit iemand echt bij me wil zijn, geinteresseerd is in me, en als ik wat deel, zal begrijpen wat ik bedoel.
Het gevoel onnavolgbaar te zijn, onbegrijpelijk. Weird. En niet de liefde waard.
Effect is dat k mezelf niet hoorbaar maak, dat ik dat opgegeven heb. Van binnen schreeuw ik. Van binnen zou ik zo graag willen dat iemand bij me komt zitten, als ik niet meer zie waar ik ben. Van binnen vertel ik duizend verhalen. Met een glimlach en met tranen. Van binnen zie je hoe open ik ben, hoe warm en hoe vrolijk. Maar ik ben het verleerd dat naar buiten te laten komen. Door telkens weer die afwijzing en dat verlies.
De schade is groot.
Ik ben best benieuwd wat voor invloed 'ons verleden' heeft op jullie werk en vriendschappen.
Bij mij is het het gevoel niks waard te zijn, dat er nooit iemand echt bij me wil zijn, geinteresseerd is in me, en als ik wat deel, zal begrijpen wat ik bedoel.
Het gevoel onnavolgbaar te zijn, onbegrijpelijk. Weird. En niet de liefde waard.
Effect is dat k mezelf niet hoorbaar maak, dat ik dat opgegeven heb. Van binnen schreeuw ik. Van binnen zou ik zo graag willen dat iemand bij me komt zitten, als ik niet meer zie waar ik ben. Van binnen vertel ik duizend verhalen. Met een glimlach en met tranen. Van binnen zie je hoe open ik ben, hoe warm en hoe vrolijk. Maar ik ben het verleerd dat naar buiten te laten komen. Door telkens weer die afwijzing en dat verlies.
De schade is groot.
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea
