Paniek door de herbelevingen - deel IV

Nieuw is eng.

Vreemd. Noet plaatsbaar.



Dat dingen amderen rakem betekent niet dat jij daar verantwoordelijk voor bemt en dus slecht.

Het betekent dat t ze raakt.



Zij schrikken ervan.

Jij hebt trauma ervan.



Is ergens precies hetzelfde.

Maar wat fijne leuke lieve buur vrienden dat ze laten zien wat hun raakt. Open. Transparant. Lijkt me ook fijn em veilig.

Hey lieve Hanke, ben jij ook nog zo laat op... Gezellig zo, midden in de nacht met zijn allen Maar we ( dus jullie ook ) gaan onszelf zo in bed vleien en in ieder geval proberen om een beetje rust te pakken. Ik slaap waarschijnlijk als een sok ( die liggen vaak uren lang heel stil )



Knuf, ik heb het andersom, als ik op een feestje per ongeluk laat vallen dat ik een bedrijf heb en een paar bestuurlijke functies waarvan eentje toch wel behoorlijk tof is, dan zie ik die blikken ook. Dat betekend dat mensen even aan het verwerken zijn en hun beeld van jou completer maken. En dat is niet goed of slecht. Wat Hanke zegt, het is onbekend, dus ze moeten even aan het idee wennen.



Ik zie er bijvoorbeeld helemaal niet uit als iemand met mijn werk. Want ik ben geen oud dik mannetje Dat kunnen mensen niet plaatsen.

Hey lieve Pruttel,



Ga me ook zo neervleien hoor...



Ik heb een aardverschuiving in het contact met sibling meegemaakt vandaag.

Ik stond achter mezelf.

Ik ben niet bang geweest of wrokkig of me teleurgesteld gevoeld of me aangepast of voor haar ingevuld.

Ik was transparant. Ik deelde. Verder niet. En dat was revolutionair.



Wanneer zij voor me invulde, dan gaf ik aan dat dat me geen recht deed. ´Vraag dan na, of laat t oordelen. Want anders kom je in je uitspraken naar mij hard en veroordelend over´.... Ik heb verteld dat ik dat geen prettige manier van communiceren vind.

Veel gezegd en dat moest ook. Haar aandeel in de relatie benoemd en ze stond daar voor open. Alleen weten wat ze voelt en wat ze vindt.... dat komt niet uit de verf. Omgeving heeft er geen echte belangstelling voor en ze heeft t altijd afgehouden.



Ik ben gestopt mijn liefde als een pakketje aan te bieden. Dat had ze door en vond ze fijn want zo kon ze dat in haar eigen tempo doen.

Of ze echt in staat is om anderen (te willen gaan) vertrouwen, dat weet ik niet. Ik kan alleen maar delen wat ik voel en hoe zaken op me overkomen als ze iets zegt.

En daar schaam ik me niet meer voor.

Hoi

Ik ben nieuw mag ik meelezen???

quote:Knuffelbeertjes schreef op 02 april 2017 @ 01:35:

[...]





[...]





Hmm... ik zie dat toch anders...



Dat dingen anderen raken is 100% mijn verantwoordelijkheid.

Ik had mijn verhaal ook thuis kunnen laten.

Niemand kiest ervoor mijn gezeur/gezeik verhalen aan te horen.

Dat is mijn keuze,

waar ik een ander mee opzadel.



Het is 100% mijn verantwoordelijkheid,

dus ik ben 100% slecht (bezig geweest).

Dat daar straf op staat is een logisch vervolg,

onontkoombaar



Ja dat weet ik dat je dat slecht kan plaatsen hoe ik daar over denk.

Maar met absolute conclusies trekken nu doe je jezelf tekort en zelfs pijn.

Dat hoeft niet. Anderen horen je graag en ja, dat betekent dat ze zich laten raken.



Mijn ervaring is, is dat dat waarachtig contact is.

Ik vind dat heel waardevol. Geen toneelspel van mij of de ander over hoe we zouden moeten zijn....

maar veel meer delen hoe het is en luisteren en willen horen.

Dat dat eng en kwetsbaar is.... die ervaring deel ik. Ook de angst naderhand, van ´wat heb ik gezegd en wat zullen ze wel niet van me vinden...´

Maar dat de authentieke Hanke dan naar voren komt die deelt over haar leven en dan soms ook de crue dingen vertelt... ja dat hoort bij wie ik ben. En daarin mezelf achterhouden aanpassen en verstoppen, dat wil ik niet meer en dat kost me ook teveel energie en maakt me eenzaam en uitgeput.

Wat kan openheid en eenvoud dan veel goeds doen he. Vooral fijn dat jij jezelf er helemaal oké mee was. Dat maakt het makkelijker om stevig op je lijn te blijven staan, ipv wanhopig koorddansen.



Knuf, mensen hebben altijd een idee over hoe bepaalde mensen eruit moeten zien. En dat word bepaald door wat je erover weten, uit ervaring of opgedane theoretische kennis. Beelden zijn nooit compleet, want je ervaringen en kennis breiden altijd uit.



Trouwens, als iemand gezeur of gezeik tegen mij aan begint te hangen, dan zeg ik dat ze ergens anders moeten gaan zeuren. Of stel, ik ben in een goeie bui, dan hoor ik t aan en wuif ik het weg met een: oh, ja, dat zal.... En dan begin ik over wat anders. Jouw gezelschap vanavond was geschokt, maar daarna was het interactief en is het niet afgekapt of weggewoven, dus vertrouw op mijn inschattingsvernogen en ga er maar vanuit dat het geen gezeur voor ze was.



Nu ga ik slapen. Als een sok

quote:pruttel schreef op 02 april 2017 @ 01:32:

Hey lieve Hanke, ben jij ook nog zo laat op... Gezellig zo, midden in de nacht met zijn allen Maar we ( dus jullie ook ) gaan onszelf zo in bed vleien en in ieder geval proberen om een beetje rust te pakken. Ik slaap waarschijnlijk als een sok ( die liggen vaak uren lang heel stil )



Knuf, ik heb het andersom, als ik op een feestje per ongeluk laat vallen dat ik een bedrijf heb en een paar bestuurlijke functies waarvan eentje toch wel behoorlijk tof is, dan zie ik die blikken ook. Dat betekend dat mensen even aan het verwerken zijn en hun beeld van jou completer maken. En dat is niet goed of slecht. Wat Hanke zegt, het is onbekend, dus ze moeten even aan het idee wennen.



Ik zie er bijvoorbeeld helemaal niet uit als iemand met mijn werk. Want ik ben geen oud dik mannetje Dat kunnen mensen niet plaatsen.



Jij bent gewoon haske tof!



En voor mij leerzaam.



Dat waarachtige, warme mensen met gevoel voor humor zoals jij ook een bedrijf kunnen hebben en functies in aanzien. Want ik zit snel in oordelen dat ´zulke mensen mij wel een uitbuiter en uitvreter en aansteller zullen vinden´.... en als bescherming vind ik hén dan arrogant en dus stom. Daar kom ik in het contact met jou niet mee weg. Word ik volledig ontwapend. Mooi hoor.

Voor mij niet. Al hangt t af van wie ik wat wanneer waar vertel.



Een vriendin die ik leerde kennen kreeg in kleine stukjes (van en naar gezamenlijke hobby, we wandelden er samen heen en dan vertelden we beiden over onszelf) mijn verhaal mee. Ze geeft nu aan dat dat voor haar een behapbare manier was, omdat ze t best veel en heftig vindt. Maar zo zie ik dat dat wat Goed is voor mij zorgt op die manier. Zodat die vriendin mij nu echt kent, op een wijze die voor haar te doen is...

ging over eerder post hoor.. Stronggirl welkom

@Snow, ik weet niet of het nog ooit terugkomt. Soms voel ik het een beetje, zo'n klein flintertje dat dingen me iets uitmaken. Jouw woorden hebben me wel aan het denken gezet hierover. Want ergens klopt het niet helemaal, wat ik schrijf. Ik kan niet helemaal plaatsen waar het niet klopt. Ik heb het nog niet te pakken, dus als jij (of andere meelezers) willen meedenken...



Het heeft te maken met het stukje dat dat wat er is gebeurd, niet herhaald kan worden. Ergens geloof ik dit, maar ergens ben ik er ook doodsbang voor. Dat is een van de redenen waarom ik zoveel moeite heb met lichamelijke intimiteit. Dan lijkt het alsof een stukje zich herhaalt. Dan komt datzelfde gevoel van eenzaamheid, van er alleen voor staan, van machteloosheid. De hele riedel waarvan ik moet gaan geloven geloof dat die echt voorbij is.

Jij schreef zoiets als dat je de wereld graag veilig houdt voor jezelf. Dat heb ik ook. Alleen doe ik dit niet door toekomstige rampen vóór te zijn, maar door mezelf weg te houden van dat wat eerder 'de grootste ramp' heeft veroorzaakt. Ik ben niet bang voor de wereld of dingen die er kunnen gebeuren. Ik ben bang voor seks, voor mannen en vrouwen die mij willen, voor mijn eigen gevoelens hierin, dat hele stuk. Dus voel ik me overal veilig behalve daar waar ik met één persoon ben die mij 'wil'.



Die onverschilligheid, dat heeft denk ik ook te maken met mijzelf 'toestaan' om dingen leuk te vinden, om enthousiast te zijn, om te genieten. Om iets anders leuk te vinden dan anderen. Het is het zoeken van 'mijn' weg en het stoppen met het volgen van de weg van anderen. Het ontdekken van wie Sofie eigenlijk is, dat is een leuke zoektocht, maar het voelt ook onwennig en een beetje raar.

Dus kom ik er achter dat ik heel veel dingen die ik doe of deed, zelf niet leuk vind. Waardoor dingen die ik voorheen belangrijk vond, totaal onbelangrijk zijn geworden.

Zoiets? Pfff, ik ben een beetje heel erg zoekende hierin.quote:Knuffelbeertjes schreef op 02 april 2017 @ 01:35:

[...]

Dat dingen anderen raken is 100% mijn verantwoordelijkheid.

Ik had mijn verhaal ook thuis kunnen laten.

Niemand kiest ervoor mijn gezeur/gezeik verhalen aan te horen.

Dat is mijn keuze,

waar ik een ander mee opzadel.

[...]



Wat is er erg aan anderen raken Knuff? Ik word heel graag door jou geraakt.

De dingen waarover je vannacht sprak alsof ze normaal zijn, daarvan wéét jij ook wel dat ze niet normaal zijn. En niet alleen 'niet normaal', maar ook schadelijk. Daarom doen jij en je vriend dit anders, maken jullie andere keuzes.

Heel veel mensen hebben dit soort dingen meegemaakt, je staat hierin niet alleen. Veel mensen doen het nu anders dan ze hebben geleerd. Dat is een keuze en daarnaast ontzettend hard werken. Wat jij aan het doen bent.

Het lijkt alsof de schrikreactie van mensen bij jou iets anders triggert. Iets van dat je het niet goed doet, of zoiets. Maar hee, Knuff, ergens weet jij ook dat de schrikreactie iets heel anders wil zeggen. Als je het wilt weten, kun je het ze vragen. Ik kan het niet voor jouw vrienden zeggen, maar wel voor mezelf. Ik schrik soms van dingen die ik lees in dit topic, niet alleen van de dingen die jij schrijft maar ook van die van anderen. Omdat ik dingen herken, of omdat ik met jullie meevoel, of omdat sommige dingen nou eenmaal heel naar zijn.

Daarom.



@Hanke, wat een prachtig moment beschrijf je. Ik werd er heel blij van. Zo fijn!



@Pruttel, als een sok?!? Werkelijk, waar háál je het vandaan???? En die tabel? Kom maar op!



@meisje-waar-ik-de-naam-van-ben-vergeten, hoi. Welkom wat mij betreft.

Sofie, over dat afgevlakt zijn. Ik lees vaak die angst waar Knuffel het ook over heeft, maar ook een soort strengheid richting jezelf. Alsof je een deeltje Sofie ooit besloten heeft dat het niet meer leuk mag zijn of worden, als straf voor wat er gebeurd is of uit angst voor wat er komen kan. Want leuk = gevaarlijk of slecht (want maakt je kwetsbaar voor wat anderen kunnen doen of wat jij anderen aan kan doen). En gevaarlijk of slecht = Sofie is slecht = Sofie wordt dader ofzo. Dus: het mag niet leuk worden, want dan glijd je onvermijdelijk die glijbaan af richting daderschap. Je hebt daarnaast een enorme discipline om dat vol te houden, dus voert zo'n soort plan al jaren (onbewust) uit. Die afvlakking kan dus te maken hebben met de onbewust angst of misschien zelfs straffen voor wat het loslaten van dat afgevlakte teweeg kan brengen.



Maar Sofie, als je zoveel regie kunt uitoefenen over je leven, zoveel discipline hebt, en zoveel waarde hecht aan gelijkwaardigheid en echt contact als jij, dan is het geen achtbaan met vastgestelde route en eindpunt waar je instapt als je het wat los laat. Het is eerder een wandeling in een oud stadcentrum: op heel veel plekken en momenten kun je besluiten een andere richting in te slaan, of terug te lopen naar iets wat leuker was. Je kunt die discipline en regie ook inzetten om het leuke fijn, veilig, en voorzichtig te ontdekken.



Ik gun het je zo dat het je lukt!

Hanke, wauw, wat een doorbraak! Echt knap hoe jij de laatste weken stappen maakt en goed voor jezelf opkomt en zorgt!