Paniek door de herbelevingen - deel V

11-04-2017 19:31 3007 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,

Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.

Ondertussen zijn we alweer toe aan deel 5, wat betekent dat er meer dan 12.000 berichtjes geschreven zijn :cheer2:

Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!

Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!

We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers :heart:

Speciaal voor iedereen die al meeschrijft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is. Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.

Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst :lijstje: in tabelvorm:

begripbetekenis
LVLieve Vriendin
MMManmens
ZHZak Hooi
BVBeste Vriend
WWDWeggeWaaid Dakraam
OmSnoweniets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs
GePruttelwoorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen
Plantjesdageen dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig
Mosdageen dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt.
PTPittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf :hug: :heart:
ODS tekenOver De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is
DansenEen stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen
nog leegnog leeg

De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.

Link naar deel 1:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775

Link naar deel 2:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419

Link naar deel 3:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379

Link naar deel 4:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
knuffelbeertjes wijzigde dit bericht op 29-08-2017 22:41
51.76% gewijzigd
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
quote:Tobbert schreef op 17 april 2017 @ 09:33:

[...]



Heeft het te maken met je vooraf wel of niet kunnen opfokken? Geef me de kans om me ergens vooraf over op te fokken en ik heb heel veel last van angst. Geef me onverwachts twee verdwaalde toeristen en ik kan zomaar doorgaan voor een normaal en spontaan persoon.



Dit klopt inderdaad.

Daarnaast is het ook zo dat die verdwaalde toeristen mij nodig hebben, dus zij hebben er belang bij mij vriendelijk te bejegenen. Hetzelfde geldt voor mensen helpen met de kinderwagen. Zodra mensen mij niet per se nodig hebben, of als ik dat zo interpreteer (ook belangrijk), dan wordt het lastiger om sociaal te zijn.
Bij therapie vandaag (ja echt, vandaag), een afsluitend gesprek gehad. Vanaf nu zelf verder oefenen met nieuwe dingen en activiteiten net buiten mijn comfortzone. We houden wel contact. Als afscheidscadeautje heb ik een Certificaat van Bestaansrecht gekregen. Een beetje als grapje, maar het komt best binnen eigenlijk.
Alle reacties Link kopieren
Wat een mooi en lief afscheidscadeautje Snow

Dat mag ook binnenkomen, en ook dat je nu zover bent dat je zelf verder gaat oefenen. Wat fijn allemaal, een mooi begin van deze dag
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Ook eng, om het vanaf nu weer 'alleen' te doen. Ik merk dat ik weinig energie heb nu, dat ik heel graag in vermijdend gedrag verval. De vraag is nu of ik mezelf dat ga toestaan (onder het mom van: het is ook even eng, ik mag wat liefs doen voor mezelf) of dat ik met ander gedrag ga oefenen. Nou ja, ik denk dat ik tot 2 uur mag struisvogelen en dat ik daarna wat klusjes ga doen. Ik ga nu vast was in de machine doen, dan is dat rond 2 uur wel klaar.
quote:SF_ schreef op 17 april 2017 @ 12:22:

[...]Als afscheidscadeautje heb ik een Certificaat van Bestaansrecht gekregen. Een beetje als grapje, maar het komt best binnen eigenlijk.

Ik vind het fantastisch! Wat een geweldig signaal geeft je therapeut daarmee af. En wat mooi dat je het kunt ontvangen!



@Hanke, het ging niet best. Ik heb er ruim een kilometer bijgesmokkeld, waarvoor ik zelfs nog een half rondje om mijn huis heb moeten lopen . Het was een voortdurende strijd in mijn hoofd over wie er de baas is. En ik heb verloren. Gelukkig 'mag' ik nu wel van mezelf genoeg eten, dus heb net goed geluncht. De boodschappen voor vanavond zijn al gedaan en ik heb dropjes meegenomen uit de winkel. Dus de rest van de dag zal het lukken, denk ik nu. Maar het voelt een beetje alsof het dwingende deel zich nu superieur opstelt. Zo van: ik ben de baas en weet je, vooruit, neem vanavond maar wat extra lekkers. Je hebt gedaan wat ik wil, dus oké dan. Het voelt eigenlijk best wel rot.

Het rennen verder was overigens wel fijn. De zon schijnt hier, ik had een mooie route met veel natuur. Onderweg alle mensen die ik tegenkwam met een lach op mijn gezicht gegroet en ook heel veel hartelijkheid mogen ontvangen.

Vanmiddag ga ik nog even voor mijn werk aan de slag en dan lekker met een boek op de bank.



@Knuff, herkenbaar wat je schrijft. Juist nu is het belangrijk om de leden van Team Knuff toe te laten. Dat is eng en moeilijk, maar doe het wel, oké? Je zult ze hard nodig hebben de komende tijd. Je stelt ze niet teleur, ze weten allang wie je bent, waarschijnlijk weten ze zelfs een beetje beter dan jij hoe enorm jij jezelf hebt overvraagd de afgelopen tijd. En ik weet 99% zeker dat ze de kwetsbare Knuff graag willen ontmoeten.

Wat betreft het staffen, je bent niet de enige geweest. Overigens wist ik niet dat dat een ban tot gevolg kan hebben en zo, ik ben daar allemaal niet zo in thuis. Maar soms is het nodig om iemand te begrenzen, voor anderen, maar ook voor diegene zelf. Ik hoop dat Stronggirl een beetje tot rust komt en dan opnieuw kan kijken naar wat er richting haar is geschreven en wat ze zelf heeft ingebracht. Misschien ontdekt ze dan dat ze een aantal opmerkingen anders heeft gepakt dan ze bedoeld waren. Dat hoop ik. Dan hoop ik dat ze hier terug komt. Want ze verdient geen schoonheidsprijs voor wat ze heeft geschreven, maar wel een tweede kans. En ook zij heeft de komende tijd veel steun nodig, denk ik.
Alle reacties Link kopieren
Een Certificaat van Bestaansrecht.

Wat mooi!

En wat een goed idee.



Als we dat ook gewoon eens aan onszelf zouden geven...

Je bent er, dus je mag bestaan, en ruimte innemen. Ik heb het hier natuurlijk tegen mezelf, maar net zo goed tegen wie zich nog meer aangesproken voelt. Ik besta. Eerste stap van Latifa-oefening trouwens, uit het soefisme. Hele mooie oefening waar alles inzit. Ooit lang geleden geleerd, en die heb ik altijd 'meegenomen'.



Net rondje met vriendin Evy (op mp3) gelopen. Zonnig en koud; niet fijn zo'n koude windvlaag op je bezwete lijf, maar eigenlijk verder wel ideaal weer. En de douche, en eten nu, is heerlijk na dat lopen. Evy was fier op me vandaag
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
Alle reacties Link kopieren
Lieve Sofie wat jammer en wat herkenbaar dat hele gedoe met 'niet goed genoeg'. Want je hebt je flexibel opgezeld door na afzegging toch een eigen plan te trekken, je hebt waargenomen dat dezon scheen en de vogels floten, je hebt contact gemaakt met de mensen op straat.....en je hebt geprobeerd om 17 km hard te lopen en niet meer. En al die strijd en teleurstelling om die ene km meer (5 procent?) ipv te zien wat er allemaal wel goed ging. Je gaf al aan dat je het moeilijk zou vinden. Dar had je goed ingeschat. Ik vind dat je een sticker verdient. Twee zelfs. Eentje voor goed genoeg én eentje voor eerlijkheid. En een knuffel. Omdat jij jou bent (en straks naar dropjes ruikt....grijns)
Alle reacties Link kopieren
Snow dat is bijzonder zeg. Wist niet dat het bestond. Wat een liefdevol zetje in de rug....
Ik heb ook bewogen vandaag Paaswandeling met familie, vrienden een hond en een baby. Mooie bonte stoet waren wij. En toen ging het hagelen. Ja echt, hahaha ik doe ook eens actief hoor.

En ik voelde me rijk, dat alles ook zo met elkaar samen gaat. Heerlijk.



Snow, dik verdiend dat certificaat!

En nu alleen-achtig verder, maar dat is natuurlijk niet helemaal zo. Want er is eentje minder, maar je hebt er ook veel bijgekregen ( wij )



En ik leer net van sofie dat als je hebt bewogen, dat je iets meer mag eten. Mijn innerlijke monster juicht en ik neem nog een gebakje. Dat is het voordeelnadeel van Pasen bij je thuis vieren .... De lekkere dingen die overblijven zijn dus allemaal voor mij
Alle reacties Link kopieren
Snow begrijpelijk dat het ook eng voelt, dubbel is dat. Hoop dat je middag goed was, ook voor jezelf



Sofie ik kan me voorstellen dat dat best wel rot voelt, maar dat deeltje heeft ongelijk met het superieur voelen, precies wat Hanke schrijft: het is zo'n klein onderdeel, voor de rest heb je het nl zo super gedaan! Hopelijk sta je daar ook bij stil.

Je hebt niet verloren, dat wil het je doen geloven, maar dat is niet waar



Elmervrouw, ik ben ook fier op jou vandaag



Pruttel wat fijn om te lezen over je dag, inderdaad heerlijk



Vriend en ik hebben het deel schoonfamilie nu ook verteld. Iedereen reageerde heel lief, en begripvol, op één persoon na. Die bleef doorvragen en doorpraten over precies waar mijn pijnpunten zitten..: als je rust gaat nemen, kom je op de bank te zitten en verander je in een zombie en dat is heel slecht, je moet jezelf een schop onder je kont geven.

Vriend en schoonzusje hadden wel door dat die persoon het niet begreep, en dat ik mezelf niet kon verdedigen, en gaven aan dat het zo niet was. Toen m'n schoonmoeder zich er ook nog mee ging bemoeien en aangaf voortaan juist langs te willen komen voor een bakje koffie omdat ik anders zou vereenzamen (ik schenk de koffie dan zelf wel in hoor, je hebt helemaal geen last van mij) schoten vriend en schoonzusje ook te hulp, en hebben iedereen duidelijk gemaakt dat bezoekjes, telefoontjes, en sociale verplichtingen, hoe goed bedoeld ook, de komende tijd niet gewaardeerd worden.



Dat vond ik ook heel lief van m'n schoonzusje

Die was heel blij dat we vertelden dat het niet zo goed met me gaat. Ze zei: ik voel telkens wel aan dat er wat is, en ik blijft wel vragen hoe het gaat, maar als ik steeds te horen krijg dat het goed gaat, dan kan ik ook niks, terwijl ik wel zie dat het niet zo goed gaat, ik hoop dat dit vertellen ook meer rust gaat brengen.

Ze heeft me veel geknuffeld vanmiddag.. ik voelde me continu zo bezwaard. Vreselijk dat mensen nu weten dat het niet goed gaat. Ook al zagen ze het allang, nu is het wel heel duidelijk, en geen ontkomen meer aan. Vriend zei: fijn juist, want nu kunnen we ons tenminste echt op jouw herstel richten, en hebben we geen gedoe meer van buitenaf. En zo wel, dan geven we aan dat we al gezegd hebben rust te willen.



Toen die ene persoon nog vroeg: zal ik dan je geregeld maar bellen? zei ik nee, liever niet, en vriend: dan bel je mij maar

Het was weer behoorlijk oefenen met grenzen aangeven, en het voelt weer behoorlijk naar en als veel en veel te veel ruimte innemen en lastig zijn...

Heel veel paniek ook op de terugreis: wat heb ik nu gedaan? Wat slecht dit!



Een lief motiverend appje van m'n peut gekregen, dat ik goed bezig ben, en dat dit allemaal nieuw is en heel moeilijk, dat het een van de zwaarste onderdelen van de therapie was, maar dat ik het wel deed, en dat ik alleen maar sterker en sterker ervan word... ik voel me allesbehalve sterk.. ik voel me lastig, teveel en stom.

De opmerking van die ene persoon is blijven hangen... wat nou als ik inderdaad een zombie word die alleen maar op de bank zit??

Volgens m'n peut gaat dat niet gebeuren en volgens vriend ook niet. Maar het komt zo overeen met wat m'n vader altijd zegt: niet stilstaan bij je verleden, maar dooooor gaan, anders loopt het slecht met je af...

Die angst is heel groot



De keuzes die ik nu maak, voelen zó eng

Kiezen voor jezelf is zo slecht en egoïstisch

Volgens m'n peut zijn het gedachten die anderen me aangepraat hebben en ik geleerd heb door traumatische ervaringen

En dus niet waar, zegt zij

Ik vind het zó moeilijk....

Ik probeer echt me voor te houden wat zij zeggen, en wat vriend zegt, wat een vriendin zegt

Maar ondertussen voel ik me wel een egoïstisch, aandacht trekkerig, sneu, zwak figuur
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.


Het is ook eng, want het is nieuw. Heel mooi dat je schoonzusje en je vriend het vergemakkelijkten. Wat zul jij nu moe zijn.
quote:Knuffelbeertjes schreef op 17 april 2017 @ 18:26:

[...]

De opmerking van die ene persoon is blijven hangen... wat nou als ik inderdaad een zombie word die alleen maar op de bank zit??

Volgens m'n peut gaat dat niet gebeuren en volgens vriend ook niet. Maar het komt zo overeen met wat m'n vader altijd zegt: niet stilstaan bij je verleden, maar dooooor gaan, anders loopt het slecht met je af...

Die angst is heel groot



De keuzes die ik nu maak, voelen zó eng

Kiezen voor jezelf is zo slecht en egoïstisch

Volgens m'n peut zijn het gedachten die anderen me aangepraat hebben en ik geleerd heb door traumatische ervaringen

En dus niet waar, zegt zij

Ik vind het zó moeilijk....

Ik probeer echt me voor te houden wat zij zeggen, en wat vriend zegt, wat een vriendin zegt

Maar ondertussen voel ik me wel een egoïstisch, aandacht trekkerig, sneu, zwak figuur

Als je toch wel als een zombie op de bank blijft hangen, garandeer ik je dat Pruttel je er persoonlijk af komt sleuren. Daar durf ik mijn hand voor in het vuur te steken. Dus dat komt goed.

Blijft over dat het ontzettend, ongelofelijk, immens, enorm, gigantisch ENG is. Dat is het. Ik kan er niets tegenin brengen. Behalve dat een volledige burn out en opname nog veel ontzettend, ongelofelijk, immens, enorm, gigantisch ENGER zijn.

Je moet het doen, maar je hoeft het niet alleen te doen. Team Knuff (vandaag weer met tenminste één persoon uitgebreid), remember?



@Hanke en Knuff, wat een lieve woorden . Dankzij jullie heb ik in mijn hoofd even een gesprek gevoerd. Niks verloren van, Sofie is één team en daar hoort iedereen bij. Alleen de aanvoerder van vanochtend was niet als zodanig benoemd. Ze heeft de aanvoerdersband inmiddels ingeleverd (zonder excuses, dat was wat teveel gevraagd) en er vindt een dezer dagen een teamoverleg plaats over hoe nu verder. Alle deeltjes Sofie hebben de opdracht gekregen er over na te denken. Tot nader overleg is Sofie gewoon weer aanvoerder van zichzelf. Wat betekent dat ik mijn avondeten inmiddels netjes opgegeten heb en straks nog een paar dropjes neem. En dat ik een dik vest aan heb getrokken tegen de kou. En dat ik dadelijk op de bank ga zitten en in mijn boek ga lezen. Wat rust voor die benen, dat hebben ze nodig. En rust voor mijn brein, want die kan dat ook wel gebruiken.
Alle reacties Link kopieren
Dank je Snow

Ik ben inderdaad bekaf

Heb medicatie gehad

En ga in bad en vroeg op bed



En morgen maar van 8 tot 3 werken

In overleg met vriend

Ik had er al tot 6 van gemaakt

En dan snel snel voor de laatste keer mf cursus

En dan woensdag van 9 tot 11 en van 2 tot 6 werken

Het zijn te weinig uurtjes deze week

En tegelijk nog veel...

Daarna vakantie, maar alweer niet de vakantie waar na alles weer goed is

Waar na ik weer volledige dagen kan draaien

Omdat ik het niet aankan

Omdat een schop onder m'n kont niks gaat helpen

Rust dan heel misschien wel, maar wat is dat moeilijk te accepteren
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Knuf, niet bang voor zijn, jij hebt geen zombiegenen. gewoon niet.



Wat ik lees uit jouw beschrijving van de reacties is wat ik gister toevallig ook al zei. Mensen weten gewoon niet zo goed hoe ze met de situatie in moeten gaan.



Maar ik lees ook dat ze willen leren hoe ze ermee om moeten gaan. Dat is winst. Als iedereen wat bijleert is iedereen dankzij jou weer een stukje wijzer en rijker in het omgaan met mensen.



Lief dat ze willen bellen en langskomen. Dat geeft de goeie intenties aan vanuit hun referentiekader ( voor een ander willen doen wat ze denken dat zijzelf het liefst zouden willen in jouw situatie, het liefste en het beste ) maar ze plooien zich nu naar wat echt het beste is vanuit jouw referentiekader.



Zelfs de zombie-uitspraak persoon bedoeld het goed. Maar die weet niet wat goed is voor een ander en heeft zelf het meeste baat bij een schop onder zijn/haar eigen kont om te gaan leren dat dat niet de oplossing voor alles is.
Trouwens..... om de boel nog even in pruttelperspectief te zetten:



Zombies, zitten nooit op een bank. Ze hebben trek in bloed en rennen daarom midden in de nacht spastisch over straat.



Iemand die vergelijkingen trekt tussen mensen en zombies moet zich even na laten kijken of even I am legend en 28 days later gaan kijken. Hedendaagse zombies zijn juist atletisch en fucking snel!



En mocht je toch in een zombie veranderen, ik ben gek op zombies! Kijk alle zombie films en the walking dead. Jij word dan mijn lievelingszombie als je beloofd om mij niet op te eten
quote:snel snel voor de laatste keer mf cursus



Hier moest ik een beetje om lachen. Niet echt de bedoeling van mf om het even snel snel te doen, toch?



Ik ben wel eens een zombie geweest. Lekker op de bank de hele dag. Ach, daar ben ik ook weer uit gekomen.

Iemand die ziek is, bevindt zich ook wel eens in zombiemodus.



Weet je, als een schop onder de kont iedereen zou helpen, zouden er geen psychologen bestaan. Dan had iedereen zo'n machientje in huis:

Ik zat wel op de bank, hoor @Pruttel! Wel met de laptop. En ik bleef dan op tot een uur of 3 's nachts, om het gevoel van zielige eenzaamheid te onderstrepen, want dan was er niemand anders wakker...
quote:pruttel schreef op 17 april 2017 @ 18:53:

Zombies, zitten nooit op een bank. Ze hebben trek in bloed en rennen daarom midden in de nacht spastisch over straat.

[...]Hedendaagse zombies zijn juist atletisch en fucking snel!



@Snow @Pruttel



Bij deze solliciteer ik naar de functie van Zombie. Ik ben echt focking geschikt: super atletisch, mega snel en ik slaap 's nachts nauwelijks.

Dat stukje van trek hebben in bloed, dat is vast te leren toch?
Hahahaha wat zijn wij ook allemaal draken he



Snow, dan was je geen zombie, maar een kussen! Die liggen namelijk wel de hele dag op de bank. En als jij dan nog de laptop op schoot had, was je een laptopkussen



Sofie, lust je tomatensap?
Gewoon Bloody Mary's drinken.
Alle reacties Link kopieren
Hahaha bedankt Snow, Sofie en Pruttel

Dat plaatst de boel fijn in een perspectief

Lief van jullie



Een hele grote angst die eronder zit

Is om zo te worden als m'n moeder

Zij kon het leven niet aan

En gleed steeds een beetje verder af

Dat gaat niet van het ene moment op het andere

Dat merk ik bij mezelf dus ook....

Juist de stapjes die nu aangegeven worden

Voelen als stapjes de afrond in

Daar waar niemand is

En niemand ook wil komen

Waar ik alleen zal zijn en verlaten en eenzaam

Dat moet en wil ik ten koste van alles voorkomen

Rust en toegeven dat het niet zo fijn gaat, en voor mezelf kiezen, voelen allemaal als acties die me juist de verkeerde kant op duwen

Dat vind ik heel eng

En heel moeilijk

Ik moet er alles aan doen om te voorkomen dat ik word zoals zij

Dus juist sterk zijn, en blijven werken, en mensen blijven zien, etc etc

Ik kan het niet goed uitleggen merk ik

Sorry
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Er is geen enkele aanwijzing dat je op haar lijkt.



Jullie verschillen heel erg. Jij hebt een steunende partner, zij had dat niet. Jij gaat je pijn aan in therapie, zij verzoop die. Jij hebt een heel andere instelling, jij wil het een ander naar de zin maken, zij wilde het zichzelf naar de zin maken.

Ik weet niet hoor, maar ik zie voornamelijk verschillen.



Maar als de angst heel diep zit, kan ik blijven argumenteren tot ik een ons weeg, maar dan kan dat toch niet winnen van je angst. Misschien handig om deze angst eens in therapie te bespreken?
Alle reacties Link kopieren
quote:SF_ schreef op 17 april 2017 @ 18:53:

[...]

Hier moest ik een beetje om lachen. Niet echt de bedoeling van mf om het even snel snel te doen, toch?





Ik ben volgens mij niet geslaagd voor de cursus
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Alle reacties Link kopieren
quote:SF_ schreef op 17 april 2017 @ 19:26:

Er is geen enkele aanwijzing dat je op haar lijkt.



Jullie verschillen heel erg. Jij hebt een steunende partner, zij had dat niet. Jij gaat je pijn aan in therapie, zij verzoop die. Jij hebt een heel andere instelling, jij wil het een ander naar de zin maken, zij wilde het zichzelf naar de zin maken.

Ik weet niet hoor, maar ik zie voornamelijk verschillen.



Maar als de angst heel diep zit, kan ik blijven argumenteren tot ik een ons weeg, maar dan kan dat toch niet winnen van je angst. Misschien handig om deze angst eens in therapie te bespreken?

Ik doe niet anders Snow

Beide peuten weten het

Zeggen dat ik er niet bang voor hoef te zijn

Ehm ja, als iemand bang is voor spinnen, helpt zeggen dat je er niet bang voor hoeft te zijn ook niks

Pfff was het maar zo makkelijk



Ik vind het wel fijn jou erover te lezen Snow

De verschillen die jij ziet

Het is niet m'n bedoeling met je te argumenteren

Ik vind die verschillen zien écht heel moeilijk

En écht heel fijn dus ze te lezen

Ik zie zoveel overeenkomsten...

Zij was ook hoogopgeleid, zij had ook een man met een eigen bedrijf, zij had ook familie problemen, zij had ook verslavingsgevoeligheid, zij had ook destructieve neigingen, zij vond het leven ook zwaar, zij zocht ook hulp bij therapeuten, ...

Het voelt alsof zij verloren heeft, omdat het leven te zwaar voor haar was. Dat mag en kan mij niet gebeuren (al voelt het vaak onvermijdelijk)...



Daarnaast was m'n moeder erg geliefd bij veel mensen. Ze had veel vrienden, werkte bij verschillende jeugd verenigingen, had goed contact met de buren... ze kwam over als een super sociaal persoon. Waarom kon ze dat niet opbrengen richting mij?



Mijn moeder zei altijd: zorg ervoor dat je niet trouwt met een man die altijd aan het werk is, zorg er voor dat je niet in de valkuil van andere mensen vertrouwen stapt, zorg ervoor dat je je alleen kunt redden want een ander redt je niet, en zorg ervoor dat je uit de buurt van hulpverleners blijft, zodat ze geen geld aan jouw ellende verdienen.



Eh Ehm Tsja, wat haar adviezen betreft denk ik alleen maar over mezelf: FAIL shit, hier heeft m'n moeder me nog zó voor gewaarschuwd
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven