Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel V
dinsdag 11 april 2017 om 19:31
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Ondertussen zijn we alweer toe aan deel 5, wat betekent dat er meer dan 12.000 berichtjes geschreven zijn
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al meeschrijft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is. Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm:
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Ondertussen zijn we alweer toe aan deel 5, wat betekent dat er meer dan 12.000 berichtjes geschreven zijn
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al meeschrijft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is. Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm: | begrip | betekenis |
|---|---|
| LV | Lieve Vriendin |
| MM | Manmens |
| ZH | Zak Hooi |
| BV | Beste Vriend |
| WWD | WeggeWaaid Dakraam |
| OmSnowen | iets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs |
| GePruttel | woorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen |
| Plantjesdag | een dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig |
| Mosdag | een dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt. |
| PT | Pittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf  |
| ODS teken | Over De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is |
| Dansen | Een stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen |
| nog leeg | nog leeg |
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
knuffelbeertjes wijzigde dit bericht op 29-08-2017 22:41
51.76% gewijzigd
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
maandag 17 april 2017 om 23:00
Liefje, dat is een te hoge lat!
Je moet niet je hele zelfbeeld af laten hangen van een tentamen. Zo werkt dat niet meis. Hier naast mij op de bank zou een ontzettende loser zitten, bezig met een studie en voor zo ongeveer alles een hertentamen. Maar mijn partner is allesbehalve een loser als hij zijn tentamen niet haalt. Hij is veel meer dan een al dan niet gehaald tentamen.
Dat is geldig bij hem, maar ook bij jou.
Ik vind je eerder een soort superwoman als je nu nog even doodleuk tentamens gaat zitten halen. Proberen mag, maar falen zit niet vast aan dat het even niet lukt. Je hebt je lat te hoog meis, ik begrijp dat je het graag wilt, maar eis het nou niet van jezelf. Je mag veel milder zijn.
Je moet niet je hele zelfbeeld af laten hangen van een tentamen. Zo werkt dat niet meis. Hier naast mij op de bank zou een ontzettende loser zitten, bezig met een studie en voor zo ongeveer alles een hertentamen. Maar mijn partner is allesbehalve een loser als hij zijn tentamen niet haalt. Hij is veel meer dan een al dan niet gehaald tentamen.
Dat is geldig bij hem, maar ook bij jou.
Ik vind je eerder een soort superwoman als je nu nog even doodleuk tentamens gaat zitten halen. Proberen mag, maar falen zit niet vast aan dat het even niet lukt. Je hebt je lat te hoog meis, ik begrijp dat je het graag wilt, maar eis het nou niet van jezelf. Je mag veel milder zijn.
maandag 17 april 2017 om 23:15
Maar ik heb het vorig jaar ook al niet gehaald en als ik het nu weer niet haal. Ik kan het gewoon niet meer. Ik haalde alles in een keer, alles, ook de vakken die ik moeilijk vind. En na het overlijden van mijn meisje lukt het me niet meer en ik moet juist wel om goed voor mijn kinderen te kunnen zorgen.
Schema's, kleurtjes, pijlen. Ik maakte altijd schema's, heb ze zelfs van dit vak, maar snap ze niet meer.
Ik ga het morgen nog wel een keer proberen, want nu wordt de paniek alleen maar groter. Ik ben inmiddels ook gewoon zo bang voor het tentamen op zich. De laatste tentamens raakte ik steeds in paniek en het is nu echt angst voor de paniek zelf. We mogen maar één keer per tentamen naar de wc, de enige escape en dat stel ik dan uit tot de helft, maar als ik zo in paniek raak red ik dat niet en dan red ik het niet om zonder nog een keer wc de tijd vol te maken.
School en het leren dat ik dat wel kon, dat was mijn zelfbeeld. Ik was moeder en ik kon leren. En nu heb ik laten zien hoe slecht ik ben in het beschermen van mijn kinderen en ik kan ook al niet meer leren. Het is zo zichbaar dat ik niets kan en niets ben.
Schema's, kleurtjes, pijlen. Ik maakte altijd schema's, heb ze zelfs van dit vak, maar snap ze niet meer.
Ik ga het morgen nog wel een keer proberen, want nu wordt de paniek alleen maar groter. Ik ben inmiddels ook gewoon zo bang voor het tentamen op zich. De laatste tentamens raakte ik steeds in paniek en het is nu echt angst voor de paniek zelf. We mogen maar één keer per tentamen naar de wc, de enige escape en dat stel ik dan uit tot de helft, maar als ik zo in paniek raak red ik dat niet en dan red ik het niet om zonder nog een keer wc de tijd vol te maken.
School en het leren dat ik dat wel kon, dat was mijn zelfbeeld. Ik was moeder en ik kon leren. En nu heb ik laten zien hoe slecht ik ben in het beschermen van mijn kinderen en ik kan ook al niet meer leren. Het is zo zichbaar dat ik niets kan en niets ben.
Forever is a hell of a long time
maandag 17 april 2017 om 23:19
quote:pruttel schreef op 17 april 2017 @ 21:54:En we kennen je toch! Alsof jij lekker bewust misplaatste dingen gaat posten.
De kans dat we in zombies veranderen is groter Wat lief
Ik taai ook af voor vandaag. Selune, ik hoop dat je ook wat rust kunt vinden, je hebt gedaan wat je kon.
De dag is lang genoeg geweest, tijd voor wat rust. Ik wens iedereen een goede nachtrust toe, zo mogelijk (en mezelf ook).
Morgen psych. Zie er tegenop. Denk ineens dat alles aanstellerij is en dat het wel meevalt, dat ik dat helemaal niet nodig heb. Of nodig zou moeten hebben. Ik kan toch overal zelf wel mee dealen? Zucht. Soms word ik zo moe van mezelf, van al die tegenstrijdige stemmen.
Welterusten
De kans dat we in zombies veranderen is groter Wat lief
Ik taai ook af voor vandaag. Selune, ik hoop dat je ook wat rust kunt vinden, je hebt gedaan wat je kon.
De dag is lang genoeg geweest, tijd voor wat rust. Ik wens iedereen een goede nachtrust toe, zo mogelijk (en mezelf ook).
Morgen psych. Zie er tegenop. Denk ineens dat alles aanstellerij is en dat het wel meevalt, dat ik dat helemaal niet nodig heb. Of nodig zou moeten hebben. Ik kan toch overal zelf wel mee dealen? Zucht. Soms word ik zo moe van mezelf, van al die tegenstrijdige stemmen.
Welterusten
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 18 april 2017 om 07:24
Selune, vorig jaar kon je er toch niks aan doen meis. Jouw leven is op dit moment echt te zwaar om ook nog met twee vingers in je neus even school door te wandelen.
De angst voor tentamens aan zich, dat is ook niet raar. Wel vervelend, maar alleen voor jou. Verder doe je er helemaal niemand kwaad mee als het niet lukt.
Als je iets niet met opzet verkloot is het niet erg of slecht!
De angst voor tentamens aan zich, dat is ook niet raar. Wel vervelend, maar alleen voor jou. Verder doe je er helemaal niemand kwaad mee als het niet lukt.
Als je iets niet met opzet verkloot is het niet erg of slecht!
dinsdag 18 april 2017 om 08:10
Hier een afgekeurd persoon die woorden als plantjesdag en mosdag hanteert. Ik heb niet het idee dat één van jullie mij ook maar een centimeter minder vindt. Wat vast geen valide argument is Ik zit achter de niet-geraniums, de vensterbank staat vol met plantjes die wel tegen een stootje kunnen...
Ik kwam na een gezellige Pasen gisterenavond de man met de hamer tegen. Ik sliep vóór tienen en heb 10 uur geslapen
Selune, welk stuk van jou kon zo goed leren? Doet die nog mee? Want het lijkt alsof dat deel naar binnen is gevlucht. Misschien kun je haar vragen mee te doen. Wat ik merk aan je is dat als je heel bang bent je taalcentrum minder goed functioneert. Jezelf geruststellen is zoveel méér nodig dan je opjagen lijkt me. Het opjagen is nu contra productief....
Knff hoe sta jij ervoor na vannacht? Ik meld me uitgeslapen en al voor team Knuff
Ik kwam na een gezellige Pasen gisterenavond de man met de hamer tegen. Ik sliep vóór tienen en heb 10 uur geslapen
Selune, welk stuk van jou kon zo goed leren? Doet die nog mee? Want het lijkt alsof dat deel naar binnen is gevlucht. Misschien kun je haar vragen mee te doen. Wat ik merk aan je is dat als je heel bang bent je taalcentrum minder goed functioneert. Jezelf geruststellen is zoveel méér nodig dan je opjagen lijkt me. Het opjagen is nu contra productief....
Knff hoe sta jij ervoor na vannacht? Ik meld me uitgeslapen en al voor team Knuff
dinsdag 18 april 2017 om 08:26
@Selune. Vroeger kon je goed leren, maar had je toen ook al zoveel meegemaakt? Je zit nu in een heel roerige tijd. Dit vreet energie en concentratie, die je nu niet aan leren kunt besteden.
Ik leerde als kind heel makkelijk. Ik las een hoofdstuk door, maakte de vragen en de kennis zat dan wel in mijn hoofd. Nu gaat het een stuk moeilijker en vooral langzamer. Ik moet veel eerder beginnen met leren en ik moet veel meer herhalen voor kennis in mijn hoofd gaat zitten. Eigenlijk heb ik pas als volwassene hoeven leren hoe je moet leren. Er zijn nu gewoon veel meer afleidingen, waardoor ik me meestal niet meer zo goed kan focussen als vroeger.
Geldt dat ook voor jou?
Ik heb wel trucjes (duh) om makkelijker te leren. Zo leer ik uit het leerboek zelf, maar daarnaast zoek ik ook meer informatie erover op internet of andere boeken. Ik maak samenvattingen, schema's, flashcards, leg dingen uit aan m'n vriend. Over een heel groot onderwerp heb ik zelfs een werkstuk gemaakt, gewoon voor mezelf, om het te leren. Het kost allemaal veel meer tijd. Ik kan me daar stom over voelen of minderwaardig, want vroeger ging het me zo makkelijk af. Maar ja, dingen veranderen nou eenmaal.
Verder lees ik faalangst bij jou. Dan kan je nog zo fantastisch goed leren, maar als je tijdens het tentamen helemaal in paniek bent over maar één toiletpauze, dan leidt dat zo erg af... Ik raad je aan met bijvoorbeeld je decaan te praten over faalangsttraining.
Ik leerde als kind heel makkelijk. Ik las een hoofdstuk door, maakte de vragen en de kennis zat dan wel in mijn hoofd. Nu gaat het een stuk moeilijker en vooral langzamer. Ik moet veel eerder beginnen met leren en ik moet veel meer herhalen voor kennis in mijn hoofd gaat zitten. Eigenlijk heb ik pas als volwassene hoeven leren hoe je moet leren. Er zijn nu gewoon veel meer afleidingen, waardoor ik me meestal niet meer zo goed kan focussen als vroeger.
Geldt dat ook voor jou?
Ik heb wel trucjes (duh) om makkelijker te leren. Zo leer ik uit het leerboek zelf, maar daarnaast zoek ik ook meer informatie erover op internet of andere boeken. Ik maak samenvattingen, schema's, flashcards, leg dingen uit aan m'n vriend. Over een heel groot onderwerp heb ik zelfs een werkstuk gemaakt, gewoon voor mezelf, om het te leren. Het kost allemaal veel meer tijd. Ik kan me daar stom over voelen of minderwaardig, want vroeger ging het me zo makkelijk af. Maar ja, dingen veranderen nou eenmaal.
Verder lees ik faalangst bij jou. Dan kan je nog zo fantastisch goed leren, maar als je tijdens het tentamen helemaal in paniek bent over maar één toiletpauze, dan leidt dat zo erg af... Ik raad je aan met bijvoorbeeld je decaan te praten over faalangsttraining.
dinsdag 18 april 2017 om 08:30
@Hanke, ik ben er nog niet van overtuigd dat zombies bloed drinken. Volgens mij ben je dan gewoon een vampier.
Voel je je ook beter nu je zolang hebt geslapen? Ik had een snurker naast me, dus ik moet een beetje op mijn humeur letten.
Ik heb wel eens stroopdagen en mistdagen. Op stroopdagen voelt het alsof je de hele dag door stroop beweegt, alles gaat langzaam en moeizaam. Op mistdagen blijft de mist in mijn hoofd hangen en voel ik me heel moe en vlak, zo bijna emotieloos.
@Elmervrouw, succes met therapie. Ik heb voor mezelf 'gewoon' geaccepteerd dat ik mijn hele leven af en toe korter of langer behoefte heb aan therapie. En dat ik dankbaar ben dat er goede therapeuten zijn, van wiens diensten ik gebruik mag maken, net zoals ik ook naar de tandarts ga. (Gewoon was het natuurlijk niet, daar ging wel wat tijd overheen.)
Voel je je ook beter nu je zolang hebt geslapen? Ik had een snurker naast me, dus ik moet een beetje op mijn humeur letten.
Ik heb wel eens stroopdagen en mistdagen. Op stroopdagen voelt het alsof je de hele dag door stroop beweegt, alles gaat langzaam en moeizaam. Op mistdagen blijft de mist in mijn hoofd hangen en voel ik me heel moe en vlak, zo bijna emotieloos.
@Elmervrouw, succes met therapie. Ik heb voor mezelf 'gewoon' geaccepteerd dat ik mijn hele leven af en toe korter of langer behoefte heb aan therapie. En dat ik dankbaar ben dat er goede therapeuten zijn, van wiens diensten ik gebruik mag maken, net zoals ik ook naar de tandarts ga. (Gewoon was het natuurlijk niet, daar ging wel wat tijd overheen.)
dinsdag 18 april 2017 om 08:42
hè verdorie, dat juist ik gisterenavond al die knuffels gemist heb.... terwijl ik dat aan het oefenen ben!
Vanaf vorige week heb ik de opdracht om te voelen met mijn lijf. Niet zozeer emoties voelen (daar ben ik al een tijdje mee bezig) maar mijn huid als zintuig gebruiken. Dat is spannend maar ook leuk. Ik heb al veel dieren geaaid, gras gevoeld, een kindje geknuffeld, mijn benen ingesmeerd met bodylotion. Er gaat een wereld voor me open en tot nu toe zonder nare associaties
@Selune: wat jij waard bent, hangt niet af van hoe goed je presteert op een tentamen of hoe goed je je kinderen weet te behoeden voor nare dingen. Hanke en Snow hebben daar zulke zinnige dingen over gepost, ik kan alleen maar beamen wat zij schrijven.
Ik lees dat het tentamen heel belangrijk voor je is en dat kan ik begrijpen. Alleen weet je, het is wel 'maar' een tentamen. In volgorde van dingen die belangrijk zijn in jouw leven, staat het echt niet in de top 10.
(Dit is zo'n voorbeeld @Snow waarover ik me eerst ontzettend druk kon maken en het me nu dus niet meer kan raken, je weet wel, waar ik eerder over schreef)
(Waarmee ik overigens niet bedoel, Selune, dat je je er niet druk over mag maken)
Jij bent meer dan een tentamen, echt, dat Certificaat van Bestaansrecht heb ook jij in de pocket. Het wordt je niet afgenomen als je een 0 haalt op die toets.
dinsdag 18 april 2017 om 08:45
@EV, ik zou wensen voor je dat het aanstellerij was. Dan zou ik je nu een enorme schop onder je reet kont achterste geven en zeggen dat je iets zinnigs met je leven moest gaan doen.
Naar therapie gaan is voor jou nu een van de meest zinnige dingen die je in je leven kunt doen, als je het mij vraagt.
Naar therapie gaan is voor jou nu een van de meest zinnige dingen die je in je leven kunt doen, als je het mij vraagt.
dinsdag 18 april 2017 om 09:03
Het is voor een deel ook je ego. Ik verdiep me graag in identiteit. Wat antwoord je als iemand vraagt: wie of wat ben je? Met welke groepen identificeer je je? Als je je altijd hebt geïdentificeerd als iemand die heel goed kan leren, is het zwaar om te moeten accepteren dat die identiteit nu niet meer klopt. Dáár zit dan een grote pijn.
Uit je identiteit haal je vaak zelfvertrouwen, kijk maar naar mensen die zeggen: wie ik ben? ik ben chauffeur. (of vul welk beroep dan ook in) En als ze dat werk dan niet meer doen, komt dat ego om de hoek kijken en krijgen ze daar psychisch een knauw van. Dat gebeurt natuurlijk niet altijd, maar ik zie het wel vaak. Die samenhang tussen identiteit en zelfvertrouwen/ego.
Ik heb ooit als oefening een lijstje mogen maken met antwoorden op wie of wat ben je? Dat was vrij moeilijk, maar wel leerzaam.
Uit je identiteit haal je vaak zelfvertrouwen, kijk maar naar mensen die zeggen: wie ik ben? ik ben chauffeur. (of vul welk beroep dan ook in) En als ze dat werk dan niet meer doen, komt dat ego om de hoek kijken en krijgen ze daar psychisch een knauw van. Dat gebeurt natuurlijk niet altijd, maar ik zie het wel vaak. Die samenhang tussen identiteit en zelfvertrouwen/ego.
Ik heb ooit als oefening een lijstje mogen maken met antwoorden op wie of wat ben je? Dat was vrij moeilijk, maar wel leerzaam.
dinsdag 18 april 2017 om 09:17
Hanke ik heb het idee dat heel veel stukjes en stukken van mij zich verstoppen op het moment dat de angst het zo overneemt. En doordat er zoveel angst is, is dat erg vaak zo. Ik zag net mijn vriendin heel even bij de school van de kinderen. We hebben allebei eerst afspraken, maar toen ik aangaf eigenlijk geen tijd te hebben voor thee vandaag en dat we maar moesten overslaan stak ze daar een stokje voor. Dat ze zag dat ik nog steeds niet rustig(er) was (ik had haar vannacht gemaild) en dat we dus wel even thee gingen drinken, omdat ik in deze stand niks opneem en dan bij haar rust zoeken nuttiger is dan doorbikkelen en om de zoveel uur instorten. Ze is lief, maar het is ook zo moeilijk en eng.
Snow hoe erger het thuis werd hoe beter ik het op school deed. Het was het enige dat ik wel kon wat niet zoveel pijn deed. Er was een tijd dat ik alleen maar te eten kreeg als ik iets goed deed, meestal betekende dat zonder enige vorm van tegengas meewerken met alles wat ze deden en wat ik van ze moest doen (/ondergaan), maar soms werkte het ook als ik goed genoeg presteerde op school. Een tien leverde me dan iets te eten op. Een onvoldoende betekende geslagen worden of langer niet te eten krijgen. In die omstandigheden lukte het me we altijd.
Leren om te leren heb ik pas op de universiteit geleerd, maar kan ik nu wel redelijk volgens mij. Inderdaad met schema's en pijlen en overzichten en samenvattingen. En zelfs dat helpt niet meer.
voor iedereen
Snow hoe erger het thuis werd hoe beter ik het op school deed. Het was het enige dat ik wel kon wat niet zoveel pijn deed. Er was een tijd dat ik alleen maar te eten kreeg als ik iets goed deed, meestal betekende dat zonder enige vorm van tegengas meewerken met alles wat ze deden en wat ik van ze moest doen (/ondergaan), maar soms werkte het ook als ik goed genoeg presteerde op school. Een tien leverde me dan iets te eten op. Een onvoldoende betekende geslagen worden of langer niet te eten krijgen. In die omstandigheden lukte het me we altijd.
Leren om te leren heb ik pas op de universiteit geleerd, maar kan ik nu wel redelijk volgens mij. Inderdaad met schema's en pijlen en overzichten en samenvattingen. En zelfs dat helpt niet meer.
voor iedereen
Forever is a hell of a long time
dinsdag 18 april 2017 om 09:34
Heel herkenbaar, dat wat jullie schrijven over ego en identiteit. Iets wat ik heel moeilijk vind, want werk was altijd mijn identiteit. Gelukkig heb ik intussen ook nog andere dingen gepresteerd, maar toch... het blijft lastig. Ik wil iets kunnen noemen. Zelfs al vraagt niemand wat ik nu doe, toch zit het mij dwars. Erg eigenlijk hé!
Niet zo best geslapen, ik experimenteer met de slaappillen. Probeer het zonder te doen, maar dan word ik dus echt na twee uurtjes wakker met heel veel onrust. Deze nacht heb ik eens 'gekeken' wat dat dan allemaal is, en dan voel ik een deel, onder al het andere, de allerkleinste van vroeger, die gewoon heel bang en onrustig en op de hoede is, en dat niet kan loslaten. Krijg er geen echt contact mee. Dat zit heel diep. Alle oefeningen die ik doe, mf en ontspannen en dat soort dingen, bereiken dat deel niet. Als jullie snappen wat ik bedoel. Ik weet niet hoe ik dat deel kan geruststellen. Zeker 's nachts niet.
Niet zo best geslapen, ik experimenteer met de slaappillen. Probeer het zonder te doen, maar dan word ik dus echt na twee uurtjes wakker met heel veel onrust. Deze nacht heb ik eens 'gekeken' wat dat dan allemaal is, en dan voel ik een deel, onder al het andere, de allerkleinste van vroeger, die gewoon heel bang en onrustig en op de hoede is, en dat niet kan loslaten. Krijg er geen echt contact mee. Dat zit heel diep. Alle oefeningen die ik doe, mf en ontspannen en dat soort dingen, bereiken dat deel niet. Als jullie snappen wat ik bedoel. Ik weet niet hoe ik dat deel kan geruststellen. Zeker 's nachts niet.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 18 april 2017 om 09:42
Omsnowen, stroopdagen, mistdagen, plantjesdagen, mosdagen... mensen, ik vind echt dat er een woordenlijst moet komen. Zo geniaal, al die taalvondsten hier. Ja, ik taal en spelen met taal. Doen MM en ik ook altijd, op dit gebied hebben wij ook een grote klik.
Wat mooi om te lezen Sofie, je ervaringen met weer je lijf voelen, en dat het goed gaat, zonder narigheid. Ik begin nu, met MM, ook mijn lijf veel meer te waarderen. Gewoon voelen, ervaren. Het mag, zegt hij dan. Dat helpt. En door de mf-cursus sta ik ook overdag weleens stil bij mijn lijf: als ik fiets, of als ik loop. Dan probeer ik het van top tot teen te voelen in gedachten. Het is van mij. Ook die gedachte zet ik erbij, als ik eraan denk: mijn lijf is van mij, en ik doe ermee wat ik wil.
Dit doet mij denken aan toen ik mijn eerste tattoo liet zetten. Dat was een hele grote stap, maar het was een symbolische voor mijn kinderen en ik wilde het persé. Dus zelf die shop binnengestapt, stoere man daar, ik heb het in mijn eentje geregeld, en toen de tattoo gezet was, stapte ik heel triomfantelijk de drempel over naar buiten, en kon ik wel juichen en dansen, zo blij was ik ineens. Mijn lijf is van mij, en ik doe ermee wat ik wil, dat was op dat moment een hele overweldigende gedachte. Van mij! Van niemand anders als ik dat niet wil. Nu heb ik een keuze.
Wat mooi om te lezen Sofie, je ervaringen met weer je lijf voelen, en dat het goed gaat, zonder narigheid. Ik begin nu, met MM, ook mijn lijf veel meer te waarderen. Gewoon voelen, ervaren. Het mag, zegt hij dan. Dat helpt. En door de mf-cursus sta ik ook overdag weleens stil bij mijn lijf: als ik fiets, of als ik loop. Dan probeer ik het van top tot teen te voelen in gedachten. Het is van mij. Ook die gedachte zet ik erbij, als ik eraan denk: mijn lijf is van mij, en ik doe ermee wat ik wil.
Dit doet mij denken aan toen ik mijn eerste tattoo liet zetten. Dat was een hele grote stap, maar het was een symbolische voor mijn kinderen en ik wilde het persé. Dus zelf die shop binnengestapt, stoere man daar, ik heb het in mijn eentje geregeld, en toen de tattoo gezet was, stapte ik heel triomfantelijk de drempel over naar buiten, en kon ik wel juichen en dansen, zo blij was ik ineens. Mijn lijf is van mij, en ik doe ermee wat ik wil, dat was op dat moment een hele overweldigende gedachte. Van mij! Van niemand anders als ik dat niet wil. Nu heb ik een keuze.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 18 april 2017 om 09:46
Wat een fijne woorden om allemaal te lezen,
word blij van jullie
De zombie opmerking wordt op deze manier enorm gerelativeerd,
en ergens geparkeerd waar m'n gedachten er niet een loopje mee kunnen nemen.
Al is er een deel dat het wel probeert,
maar dan hoef ik hier maar te lezen, en kruipt het mokkend in een hoekje
Kom er nu dus nog een keer extra achter hoe fijn het is,
om te kunnen delen, om hier te mogen schrijven, om jullie te kunnen lezen!
Elmervrouw, veel succes met de therapie
Ik herken wat je schrijft hoor... extra dapper dus dat je wel gewoon gaat!
Selune, veel succes met leren nog deze week, maar vooral met jezelf geruststellen,
want ook ik denk dat daar veel meer winst te behalen valt (al zal het voor jou heel anders voelen)
Het is zó herkenbaar wat je schrijft,
leren was het enige lichtpuntje, mijn houvast, en een manier om aandacht te krijgen
(wat voor mijn voelde als positief,
maar nu ik erover nadenk was geen enkele aandacht die ik kreeg positief/menselijk...)
Het is zo herkenbaar en zo moeilijk....
Interessant ook wat er geschreven wordt over presteren...
Ik had echt precies hetzelfde als Selune.
Dat zit er natuurlijk nog steeds wel sterk in;
alles moet gewoon doorgaan, en ik moet gewoon kunnen functioneren;
een studie kunnen halen, m'n werk goed doen, het thuis draaiende houden,
zorgen voor onze vriendenkring, etc. etc.
Afgelopen periode, waarin dit allemaal niet meer gelukt is,
voelde dan ook alsof ik alleen maar aan het verliezen was.
Ik heb verloren van het leven, zo voelt het.
Daarnaast nog de angst die alleen maar toeneemt,
want niet presteren betekent straf, betekent pijn,
ik ben zo bang, zo vaak...
Het is voor mij onbegrijpelijk, dat ik nog steeds elke dag op kan staan,
en niet uigekotst word door de mensen om mij heen,
dat ik nog welkom ben op mijn werk, en dat ik niet van m'n studie afgeschopt ben.
Onbegrijpelijk vind ik het hoe mensen met mij omgaan,
in positieve zin!
Ik ben nog steeds op zoek naar verklaringen, antwoorden en controle
omdat dit allemaal zó niet past in mijn wereldbeeld;
mijn beeld van anderen, en vooral van mezelf...
Deze periode zorgt er dus voor dat ik niet vast kan blijven houden aan mijn overtuigingen,
want zelfs als ik niks meer kan, willen mensen bij mij zijn.
Zelfs als ik geen tentamens haal Selune, m'n studie ernstig verwaarloos,
op m'n werk maar een paar uurtjes volhoud, de sociale contacten minimaliseer,
bij vriendinnen alleen maar op de bank zit als een zombie ,
niet meer klaarsta voor vriend zoals ik eiste van mezelf, etc. etc. etc. etc. etc. etc.
Zelfs dán, mag ik er dus zijn.
Dat is niet te bevatten.
Dat zal voor jou ook niet te bevatten zijn
Ik begrijp er echt niks van.
Ik geef het bijna op om er wat van te begrijpen.
Ik kan niet om de realiteit heen...
Na afgelopen twee dagen,
waarin we ook nog eens onze directe omgeving verteld hebben
dat ik gefaald hebt dat ik het rustig aan doe
voelt het voor mij al helemaal alsof ik meer mislukt ben dan ooit.
Mijn peuten blijven moedig appen en mailen,
dat dit écht goed is, en ik het écht goed doe,
maar het voelt alsof ik dieper gezonken ben dan ooit...
Ik probeer het in alle macht om te snowen
maar kan daar wel wat hulp bij gebruiken.
Ik zou er best een positief verhaaltje van willen maken,
zo van: nou, nu ik alle ballen die ik omhoog hield wat lager houd,
merk ik dat het zo goed met me gaat....
Maar dat is niet waar,
en het voelt ook alsof het helemaal verkeerd met me gaat aflopen nu....
Wat ik wél merk, is dat rust me enorm goed doet,
dat ik veel minder dissocieer als ik meer rust heb...
Maar dat vertaal ik als: ik kan zo weinig aan, en dat is slecht van mij,
en ik zou al die ballen wél in de lucht moeten kunnen houden.
Mijn peut heeft een poging gedaan me er anders naar te laten kijken.
Ze zei: al die ballen kun je op den duur wel weer omhoog houden,
maar nu zit je in een intensief therapeutisch traject,
dat kost bergen energie, en die ga je nu eens een keer voor jezelf gebruiken,
je bent gewend te zorgen voor anderen, en te presteren,
maar dat moet echt een beetje anders.
En als je weer minder kwetsbaar bent, kun je zelf keuzes maken hierin.
Jaja, ik vind het allemaal zeer ingewikkeld.
Maar ook herkenbaar dus wat er geschreven is.
word blij van jullie
De zombie opmerking wordt op deze manier enorm gerelativeerd,
en ergens geparkeerd waar m'n gedachten er niet een loopje mee kunnen nemen.
Al is er een deel dat het wel probeert,
maar dan hoef ik hier maar te lezen, en kruipt het mokkend in een hoekje
Kom er nu dus nog een keer extra achter hoe fijn het is,
om te kunnen delen, om hier te mogen schrijven, om jullie te kunnen lezen!
Elmervrouw, veel succes met de therapie
Ik herken wat je schrijft hoor... extra dapper dus dat je wel gewoon gaat!
Selune, veel succes met leren nog deze week, maar vooral met jezelf geruststellen,
want ook ik denk dat daar veel meer winst te behalen valt (al zal het voor jou heel anders voelen)
Het is zó herkenbaar wat je schrijft,
leren was het enige lichtpuntje, mijn houvast, en een manier om aandacht te krijgen
(wat voor mijn voelde als positief,
maar nu ik erover nadenk was geen enkele aandacht die ik kreeg positief/menselijk...)
Het is zo herkenbaar en zo moeilijk....
Interessant ook wat er geschreven wordt over presteren...
Ik had echt precies hetzelfde als Selune.
Dat zit er natuurlijk nog steeds wel sterk in;
alles moet gewoon doorgaan, en ik moet gewoon kunnen functioneren;
een studie kunnen halen, m'n werk goed doen, het thuis draaiende houden,
zorgen voor onze vriendenkring, etc. etc.
Afgelopen periode, waarin dit allemaal niet meer gelukt is,
voelde dan ook alsof ik alleen maar aan het verliezen was.
Ik heb verloren van het leven, zo voelt het.
Daarnaast nog de angst die alleen maar toeneemt,
want niet presteren betekent straf, betekent pijn,
ik ben zo bang, zo vaak...
Het is voor mij onbegrijpelijk, dat ik nog steeds elke dag op kan staan,
en niet uigekotst word door de mensen om mij heen,
dat ik nog welkom ben op mijn werk, en dat ik niet van m'n studie afgeschopt ben.
Onbegrijpelijk vind ik het hoe mensen met mij omgaan,
in positieve zin!
Ik ben nog steeds op zoek naar verklaringen, antwoorden en controle
omdat dit allemaal zó niet past in mijn wereldbeeld;
mijn beeld van anderen, en vooral van mezelf...
Deze periode zorgt er dus voor dat ik niet vast kan blijven houden aan mijn overtuigingen,
want zelfs als ik niks meer kan, willen mensen bij mij zijn.
Zelfs als ik geen tentamens haal Selune, m'n studie ernstig verwaarloos,
op m'n werk maar een paar uurtjes volhoud, de sociale contacten minimaliseer,
bij vriendinnen alleen maar op de bank zit als een zombie ,
niet meer klaarsta voor vriend zoals ik eiste van mezelf, etc. etc. etc. etc. etc. etc.
Zelfs dán, mag ik er dus zijn.
Dat is niet te bevatten.
Dat zal voor jou ook niet te bevatten zijn
Ik begrijp er echt niks van.
Ik geef het bijna op om er wat van te begrijpen.
Ik kan niet om de realiteit heen...
Na afgelopen twee dagen,
waarin we ook nog eens onze directe omgeving verteld hebben
dat ik gefaald hebt dat ik het rustig aan doe
voelt het voor mij al helemaal alsof ik meer mislukt ben dan ooit.
Mijn peuten blijven moedig appen en mailen,
dat dit écht goed is, en ik het écht goed doe,
maar het voelt alsof ik dieper gezonken ben dan ooit...
Ik probeer het in alle macht om te snowen
maar kan daar wel wat hulp bij gebruiken.
Ik zou er best een positief verhaaltje van willen maken,
zo van: nou, nu ik alle ballen die ik omhoog hield wat lager houd,
merk ik dat het zo goed met me gaat....
Maar dat is niet waar,
en het voelt ook alsof het helemaal verkeerd met me gaat aflopen nu....
Wat ik wél merk, is dat rust me enorm goed doet,
dat ik veel minder dissocieer als ik meer rust heb...
Maar dat vertaal ik als: ik kan zo weinig aan, en dat is slecht van mij,
en ik zou al die ballen wél in de lucht moeten kunnen houden.
Mijn peut heeft een poging gedaan me er anders naar te laten kijken.
Ze zei: al die ballen kun je op den duur wel weer omhoog houden,
maar nu zit je in een intensief therapeutisch traject,
dat kost bergen energie, en die ga je nu eens een keer voor jezelf gebruiken,
je bent gewend te zorgen voor anderen, en te presteren,
maar dat moet echt een beetje anders.
En als je weer minder kwetsbaar bent, kun je zelf keuzes maken hierin.
Jaja, ik vind het allemaal zeer ingewikkeld.
Maar ook herkenbaar dus wat er geschreven is.
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 18 april 2017 om 10:59
Ik vind het juist zo knap van jullie hier: studie, werk, kinderen... en jullie maken er allemaal het beste van, ondanks alle angst en herbeleving en stress. Met terugwerkende kracht zou ik willen dat er destijds al internet was geweest, dat ik hade kunnen delen met mensen die ik toch niet zie (.. ietsje minder eng), dat ik niet zo lang had geloofd dat ik gek niet normaal was. Ik zat zo in mijn eentje te ploeteren en te overleven, probeerde niemand en niets iets te laten merken van wat er in me omging. Maar ik heb zo zwaar afgezien tijdens opleidingen, in werk, en ook met de kinderen. Zo achteraf gezien veel zwaarder dan nodig, als ik maar had durven delen met iemand in mijn omgeving, maar dat durfde ik niet, ik schaamde me rot voor alles wat ik voelde, en drukte het weg. (Dat ging toen nog redelijk. Nou ja, eigenlijk niet, maar toch.)
Dus ik vind het van jou zo dapper Knuf, dat je openheid van zaken geeft aan de mensen om je heen. En dat ze je ook nog eens gewoon steunen, dat je mag ervaren dat het dus ook anders kan dan vroeger. Voor wat het waard is: ik vind je moedig. Ik vind jullie allemaal moedig.
Dus ik vind het van jou zo dapper Knuf, dat je openheid van zaken geeft aan de mensen om je heen. En dat ze je ook nog eens gewoon steunen, dat je mag ervaren dat het dus ook anders kan dan vroeger. Voor wat het waard is: ik vind je moedig. Ik vind jullie allemaal moedig.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 18 april 2017 om 11:02
Je alleen voelen met problemen geeft een extra probleem.
Ik ben ook blij met dit topic. Het geeft mij veel inzichten en, de laatste tijd vooral, veel moed.
Je vertelt over het deel 'de allerkleinste', @Elmervrouw. Misschien bereik je dat deel zoals je een heel jong kind bereikt? Geen woorden of trucjes, maar simpelweg troosten met liefde. Knuffels, warmte, zachtheid, vrolijke stemmetjes, geruststellende geluiden.
Ik ben ook blij met dit topic. Het geeft mij veel inzichten en, de laatste tijd vooral, veel moed.
Je vertelt over het deel 'de allerkleinste', @Elmervrouw. Misschien bereik je dat deel zoals je een heel jong kind bereikt? Geen woorden of trucjes, maar simpelweg troosten met liefde. Knuffels, warmte, zachtheid, vrolijke stemmetjes, geruststellende geluiden.
dinsdag 18 april 2017 om 11:26
Vandaag ben ik Moe.
('moet je zien dat je pa wordt' zei mijn ma dan altijd )
Net online bijeenkomst bijgewoond en niet gedeeld...doe ik niet vaak maar zo moe ben ik. Wel net zelfhulp persoon gebeld en met haar gepraat. Gehad over dat ik het goed doe. In contact blijf (o.a. hier) en meer achter mijn beslissingen sta.
En ik begon erover dat ik die fietstassen nog steeds niet gekocht heb...(dat gaf een rollende ogen reaktie-zelfs aan telefoon kan ik dat merken) misschien maar eens over schrijven. Kreeg nog de vraag 'hoe belangrijk is het?'....
('moet je zien dat je pa wordt' zei mijn ma dan altijd )
Net online bijeenkomst bijgewoond en niet gedeeld...doe ik niet vaak maar zo moe ben ik. Wel net zelfhulp persoon gebeld en met haar gepraat. Gehad over dat ik het goed doe. In contact blijf (o.a. hier) en meer achter mijn beslissingen sta.
En ik begon erover dat ik die fietstassen nog steeds niet gekocht heb...(dat gaf een rollende ogen reaktie-zelfs aan telefoon kan ik dat merken) misschien maar eens over schrijven. Kreeg nog de vraag 'hoe belangrijk is het?'....
