Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel VII
donderdag 1 november 2018 om 10:33
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu 2 jaren later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 7.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor wederom een nieuw topic, waar we elkaar kunnen ontmoeten.
Bedankt voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm:
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
Link naar deel 6:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... p=29194425
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu 2 jaren later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 7.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor wederom een nieuw topic, waar we elkaar kunnen ontmoeten.
Bedankt voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm: | begrip | betekenis |
|---|---|
| LV | Lieve Vriendin |
| MM | Manmens |
| ZH | Zak Hooi |
| BV | Beste Vriend |
| WWD | WeggeWaaid Dakraam |
| OmSnowen | iets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs |
| GePruttel | woorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen |
| Plantjesdag | een dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig |
| Mosdag | een dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt. |
| PT | Pittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf  |
| ODS teken | Over De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is |
| Dansen | Een stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen |
| Verdwalen in je hoofd | Een verdedigingsstrategie van je hersenen waarbij je zaken anders waarneemt dan ze in werkelijkheid zijn. |
| Domino-effect | 1. Dat moment waarop iets je nét teveel wordt en je hele kaartenhuis van zelfzorg, nieuwe inzichten, en nieuw gedrag instort zodat het voelt alsof je weer helemaal opnieuw moet beginnen. Zie ook 'dansen'. 2. Een woord/ervaring/gedachte/gevoel/persoon triggert jou, waarna een negatieve gedachte volgt. Deze wordt vervolgens weer gevolgd door nog een negatieve gedachte. En nog een. Dit gaat door tot je je helemaal overspoeld en wanhopig voelt, waardoor je niet in staat bent nog te relativeren. |
| nog leeg | nog leeg |
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
Link naar deel 6:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... p=29194425
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 14 maart 2019 om 20:40
Verdwijnselen wordt nooit als heel aangenaam omschreven in HP, dus het lijkt me heel naar om je zo te voelen, Small. (Versprokkeld lijkt me trouwens wel een aanvullende metafoor om je delen te beschrijven, als ik even in die trant door mag gaan). Je schrijft dat je therapeut zegt dat jullie het gered hebben, maar ik zou eerder zeggen dat jullie op dit moment fysiek veilig zijn, maar verder nog volop in de strijd zitten. Dit keer niet een strijd met een fysieke vijand, maar oorlogen worden allang niet meer uitsluitend op een slagveld uitgevochten. Jullie hebben de fysieke strijd overleefd, maar zijn nog volop aan het strijden tegen een soort computervirus dat tijdens de strijd in jullie hardware geplaatst is. En zo'n virus onschadelijk maken is ook nog een hele strijd. Maar lieve Small, ik twijfel er niet aan dat je die zal winnen. En ik hoop dat de fysieke pijn al eerder voorbij is.
Hier weinig concentratie en volop bezig met de dingen die ik in therapie leer toepassen op mijn heden en verleden. Ik heb al een paar keer geprobeerd een langer berichtje te typen, maar dat lukt niet. Ik lees jullie wel, leef mee, en stuur bakken met aanmoediging en stapels knuffels, ook als ik niet reageer.
Hier weinig concentratie en volop bezig met de dingen die ik in therapie leer toepassen op mijn heden en verleden. Ik heb al een paar keer geprobeerd een langer berichtje te typen, maar dat lukt niet. Ik lees jullie wel, leef mee, en stuur bakken met aanmoediging en stapels knuffels, ook als ik niet reageer.
donderdag 14 maart 2019 om 23:19
ST & Tobbie, wat een waardevol gesprek hebben jullie gevoerd. Mooi dat dit hier zo gebeurt.
Ik heb geen andere woorden en geen aanvullingen, die zijn ook niet nodig. Ik sta hier met het ODS teken in de lucht.
vrijdag 15 maart 2019 om 04:43
Ik sluit me aan bij Sofie en maak ook een ODS-teken!
Sowieso fijn om hier weer even bij te lezen.
Diva, ik herken altijd veel in wat je schrijft. En ik hoop echt dat je langs je huisarts gaat (of bent geweest). Hoewel mijn situatie anders is, zie ik heel veel raakvlakken met waar ik in mijn werk tegenaan loop. Het heeft me jaren gekost voor ik daarvoor hulp heb durven zoeken. Ik vond dat ik dat niet waard was, dat mijn problemen en ook mijn verleden daarvoor niet ernstig genoeg zijn. En stiekem vind ik dat nog steeds wel, en ik vind ook dat ik tekortschiet omdat het allemaal niet snel genoeg gaat voor mijn gevoel - dus ik doe het allemaal niet goed... Maar tegelijkertijd merk ik toch wel dat ik stappen maak en heb ik er eigenlijk best veel aan. Ik groei.
Dat gun ik jou ook. Want dat vastlopen in je werk en in de eisen die je daarin aan jezelf stelt - dat is natuurlijk deels het gevolg van die stomme maatschappij waar we in zitten en die maar blijft bezuinigen op werk dat belangrijk is. Maar het zou zo fijn zijn als dat je niet zo onderuit zou halen.
Selune, hopelijk voel je ondanks het regenachtige weer van de laatste week toch nog de positieve invloed van meer licht - zodat de naderende zomer je kracht blijft geven.
Sofie, ik herken het verkrampen door de stress-boost. Ik hoop dat je met behoud van je positieve modus verder kunt werken aan meer ontspanning tijdens het oefenen. Je hoeft je niet altijd groot te houden!
Snow, een pauze en wat afstand op z'n tijd is gezond. Zelf neem ik afstand tov die documentaire en de discussie daaromheen. Ik hoop wel dat als jij erover wilt praten, je er een plek voor vindt. Misschien hier, maar ik zie geloof ik nog niet direct veel animo. Misschien ook tijdens therapie, als je dat hebt, om er in een veilige omgeving over te kunnen spreken wat het met je doet. Want ik kan me goed voorstellen dat het je enorm raakt.
Hanke veel dank voor je knuffel en fijn om weer eens te lezen hoe het met je gaat. Ik stuur je bergen mildheid en zelfzorg-knuffels!
Small, zoals ik al zei sluit ik me aan bij Sofie.
Tobbie, het gebrek aan concentratie herken ik ook. Voor jou en voor iedereen hier (ook degenen die al even niet meer geschreven hebben) ook bakken met aanmoediging en knuffels.
k Vind dit nog steeds een heel fijn topic om vrij en zonder druk te kunnen delen op momenten dat we daar behoefte aan hebben. Liefs en een fijne dag allemaal!
Sowieso fijn om hier weer even bij te lezen.
Diva, ik herken altijd veel in wat je schrijft. En ik hoop echt dat je langs je huisarts gaat (of bent geweest). Hoewel mijn situatie anders is, zie ik heel veel raakvlakken met waar ik in mijn werk tegenaan loop. Het heeft me jaren gekost voor ik daarvoor hulp heb durven zoeken. Ik vond dat ik dat niet waard was, dat mijn problemen en ook mijn verleden daarvoor niet ernstig genoeg zijn. En stiekem vind ik dat nog steeds wel, en ik vind ook dat ik tekortschiet omdat het allemaal niet snel genoeg gaat voor mijn gevoel - dus ik doe het allemaal niet goed... Maar tegelijkertijd merk ik toch wel dat ik stappen maak en heb ik er eigenlijk best veel aan. Ik groei.
Dat gun ik jou ook. Want dat vastlopen in je werk en in de eisen die je daarin aan jezelf stelt - dat is natuurlijk deels het gevolg van die stomme maatschappij waar we in zitten en die maar blijft bezuinigen op werk dat belangrijk is. Maar het zou zo fijn zijn als dat je niet zo onderuit zou halen.
Selune, hopelijk voel je ondanks het regenachtige weer van de laatste week toch nog de positieve invloed van meer licht - zodat de naderende zomer je kracht blijft geven.
Sofie, ik herken het verkrampen door de stress-boost. Ik hoop dat je met behoud van je positieve modus verder kunt werken aan meer ontspanning tijdens het oefenen. Je hoeft je niet altijd groot te houden!
Snow, een pauze en wat afstand op z'n tijd is gezond. Zelf neem ik afstand tov die documentaire en de discussie daaromheen. Ik hoop wel dat als jij erover wilt praten, je er een plek voor vindt. Misschien hier, maar ik zie geloof ik nog niet direct veel animo. Misschien ook tijdens therapie, als je dat hebt, om er in een veilige omgeving over te kunnen spreken wat het met je doet. Want ik kan me goed voorstellen dat het je enorm raakt.
Hanke veel dank voor je knuffel en fijn om weer eens te lezen hoe het met je gaat. Ik stuur je bergen mildheid en zelfzorg-knuffels!
Small, zoals ik al zei sluit ik me aan bij Sofie.
Tobbie, het gebrek aan concentratie herken ik ook. Voor jou en voor iedereen hier (ook degenen die al even niet meer geschreven hebben) ook bakken met aanmoediging en knuffels.
k Vind dit nog steeds een heel fijn topic om vrij en zonder druk te kunnen delen op momenten dat we daar behoefte aan hebben. Liefs en een fijne dag allemaal!
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
vrijdag 15 maart 2019 om 08:28
Hier is nu te veel aan de hand. Ik zit eigenlijk te wachten op het breekpunt. Het voelt alsof het nu allemaal nog net gaat. Maar dat voel ik al een tijdje en dan komt er weer iets bij en blijk ik het toch nog redelijk aan te kunnen. Ik merk dat het praktische de overhand heeft. En ik vermoed dat als straks alles weer een beetje rustiger is, de emoties van zich laten horen. Vooralsnog ben ik best wel trots op hoe ik het allemaal doorsta. Want ik sta nog steeds. Nog even volhouden.
vrijdag 15 maart 2019 om 10:22
vrijdag 15 maart 2019 om 21:30
Ik lees jullie lieverds, allemaal, elke dag dat er wat geschreven wordt. Weet dat hier in elk geval altijd alle ruimte is. Voor al jullie woorden, smileys en nog veel meer. Je bent niet alleen. Jullie worden gelezen en er wordt aan jullie gedacht
Dikke knuffel of een zacht kleedje of een doos tissues of een kopje warme melk of wat ook maar fijn is voor nu 
Ik zelf ga nu lekker slapen en wens jullie virtueel een rustige nacht toe
Dikke knuffel
of een zacht kleedje of een doos tissues of een kopje warme melk of wat ook maar fijn is voor nu Ik zelf ga nu lekker slapen en wens jullie virtueel een rustige nacht toe
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
vrijdag 22 maart 2019 om 13:54
Lieve allemaal,
Even een egopost van mezelf, omdat ik graag met jullie wil delen hoe het met me is.
Het bouwen aan mijn leven van nu vordert gestaag. Hoe mijn leven er nu uitziet, begint steeds meer te kloppen met hoe ik het wil. Het fijne is dat het de laatste weken 'vanzelf' lijkt te gaan. Het gaat allemaal wat meer onbewust.
Als ik nu een keuze moet maken, of ik iets wel of niet wil bijvoorbeeld, heb ik minder tijd nodig om achter het antwoord, mijn antwoord, te komen.
Het voor mij geweldig werkend alarmsysteem van nachtmerries heeft de laatste maand niet van zich laten horen.
Niet omdat het lam is gelegd door pilletjes, maar doordat het niet nodig is geweest om alarm te slaan. Een teken dat ik goed naar mezelf luister en voor mezelf zorg.
Ik mag het nu ook fijn vinden van mezelf wanneer ik in een diepe slaap ben beland. Voorheen voelde dit bedreigend en gebeurde het dan ook (bijna) nooit, nu word ik verwonderd wakker en prijs ik mezelf gelukkig.
Oké, ik ben nog niet zover dat ik dit ook durf wanneer er anderen in mijn buurt zijn. En heel hard verkondigen dat ik goed slaap, doe ik ook niet. Want stel nou dat iemand er van hoort en er misbruik van maakt... Totaal irreëel, deze angst, want ik woon alleen, maar toch.
De angst om *naam dader* tegen te komen, is ook minder aan het worden.
Het voelt nu meer als: dat was onze verhouding toen, waarin ik klein was en zij groot. Wat toen was, zegt niets over wat nu is.
Dit idee is nog niet helemaal doorvoeld, dat is groeiende in me. En ik geef het veel voeding.
Onlangs merkte ik dat ik de behoefte had aan het ophalen van oude, positieve herinneringen aan het contact wat ik met *naam dader* heb gehad. Wat vervolgens ook heel bedreigend voelde, waardoor er direct een bombardement aan akelige herinneringen volgde. Alsof ik mezelf wil zeggen: vergeet vooral niet wat er gebeurd is, mocht je ergens het idee hebben dat het prima is *naam dader* weer toe te laten in je leven, in mijn leven. Nu ben ik in onderhandeling met mezelf over het toelaten van positieve herinneringen, zonder de illusie te wekken dat ik *naam dader* ooit weer ruimte geef in mijn leven. Het lijkt alsof het wel nodig is erkenning te geven aan dat wat goed was, maar de scheidslijn naar 'goed praten, vergoelijken, verontschuldigen, enzovoorts' is dun.
Ik lees nu een boek over vergeving van Willem Glaudemans en dat helpt me wel.
Mocht iemand van jullie nog goede tips voor me hebben, of ervaringen hierover willen delen, graag
Verder wil ik graag even dankjewel zeggen, voor alle lieve lezers, bemoedigende woorden, kwetsbare ervaringen, succesvolle momenten, oppeppende krachten en spiegels die ik van jullie heb gekregen vanaf het moment dat Knuff de topics heeft gemaakt. Ik heb, mede dankzij jullie, de positieve energie gevonden om een leven, mijn leven, te leiden, en ik hoef niet uit te leggen hoe bijzonder mooi dit is.
Speciaal voor EV, Snow, Diva, Selune, ST, Tobbie, Knuff en Hanke
en verder voor alle lezers, schrijvers, iedereen die het even nodig heeft of gewoon fijn vindt:
Even een egopost van mezelf, omdat ik graag met jullie wil delen hoe het met me is.
Het bouwen aan mijn leven van nu vordert gestaag. Hoe mijn leven er nu uitziet, begint steeds meer te kloppen met hoe ik het wil. Het fijne is dat het de laatste weken 'vanzelf' lijkt te gaan. Het gaat allemaal wat meer onbewust.
Als ik nu een keuze moet maken, of ik iets wel of niet wil bijvoorbeeld, heb ik minder tijd nodig om achter het antwoord, mijn antwoord, te komen.
Het voor mij geweldig werkend alarmsysteem van nachtmerries heeft de laatste maand niet van zich laten horen.
Niet omdat het lam is gelegd door pilletjes, maar doordat het niet nodig is geweest om alarm te slaan. Een teken dat ik goed naar mezelf luister en voor mezelf zorg.
Ik mag het nu ook fijn vinden van mezelf wanneer ik in een diepe slaap ben beland. Voorheen voelde dit bedreigend en gebeurde het dan ook (bijna) nooit, nu word ik verwonderd wakker en prijs ik mezelf gelukkig.
Oké, ik ben nog niet zover dat ik dit ook durf wanneer er anderen in mijn buurt zijn. En heel hard verkondigen dat ik goed slaap, doe ik ook niet. Want stel nou dat iemand er van hoort en er misbruik van maakt... Totaal irreëel, deze angst, want ik woon alleen, maar toch.
De angst om *naam dader* tegen te komen, is ook minder aan het worden.
Het voelt nu meer als: dat was onze verhouding toen, waarin ik klein was en zij groot. Wat toen was, zegt niets over wat nu is.
Dit idee is nog niet helemaal doorvoeld, dat is groeiende in me. En ik geef het veel voeding.
Onlangs merkte ik dat ik de behoefte had aan het ophalen van oude, positieve herinneringen aan het contact wat ik met *naam dader* heb gehad. Wat vervolgens ook heel bedreigend voelde, waardoor er direct een bombardement aan akelige herinneringen volgde. Alsof ik mezelf wil zeggen: vergeet vooral niet wat er gebeurd is, mocht je ergens het idee hebben dat het prima is *naam dader* weer toe te laten in je leven, in mijn leven. Nu ben ik in onderhandeling met mezelf over het toelaten van positieve herinneringen, zonder de illusie te wekken dat ik *naam dader* ooit weer ruimte geef in mijn leven. Het lijkt alsof het wel nodig is erkenning te geven aan dat wat goed was, maar de scheidslijn naar 'goed praten, vergoelijken, verontschuldigen, enzovoorts' is dun.
Ik lees nu een boek over vergeving van Willem Glaudemans en dat helpt me wel.
Mocht iemand van jullie nog goede tips voor me hebben, of ervaringen hierover willen delen, graag
Verder wil ik graag even dankjewel zeggen, voor alle lieve lezers, bemoedigende woorden, kwetsbare ervaringen, succesvolle momenten, oppeppende krachten en spiegels die ik van jullie heb gekregen vanaf het moment dat Knuff de topics heeft gemaakt. Ik heb, mede dankzij jullie, de positieve energie gevonden om een leven, mijn leven, te leiden, en ik hoef niet uit te leggen hoe bijzonder mooi dit is.
Speciaal voor EV, Snow, Diva, Selune, ST, Tobbie, Knuff en Hanke
en verder voor alle lezers, schrijvers, iedereen die het even nodig heeft of gewoon fijn vindt:
vrijdag 22 maart 2019 om 14:15
vrijdag 22 maart 2019 om 19:55
dinsdag 26 maart 2019 om 21:34
Mooie post Sofie!
En Hanke, wat fijn om dat zo te voelen!
Hier gaat het vooralsnog goed.
De kogel is op het werk eindelijk door de kerk waardoor ik minder stress heb. Vanaf volgende week ga ik één van mijn klassen delen met een collega. Hierdoor kan ik binnen mijn uren blijven en heb ik meer rust. Ook heb ik dan geen enkele volledige dag meer, waar ik ook heel blij om ben. Ik geef dan vijf ochtenden les en heb dan nog 4 uur verspreid door de week erbij voor extra taken . De komende maand blijft het zo, eind april zien we wel weer verder (aangezien we in een krimp zitten en er waarschijnlijk mensen weg moeten t.z.t.).
Ik ben een nieuwe taal aan het leren, eerst zelf, maar ik wil volgend jaar ergens les nemen zodat het wat sneller gaat. En ik ben bezig met een blog omdat ik weer meer wil gaan schrijven. Het gaat dus behoorlijk goed. Ik heb weer energie voor dingen. Nu hopen dat het zo blijft.
Knuffels voor iedereen (kies maar wat uit) 
En Hanke, wat fijn om dat zo te voelen!
Hier gaat het vooralsnog goed.
De kogel is op het werk eindelijk door de kerk waardoor ik minder stress heb. Vanaf volgende week ga ik één van mijn klassen delen met een collega. Hierdoor kan ik binnen mijn uren blijven en heb ik meer rust. Ook heb ik dan geen enkele volledige dag meer, waar ik ook heel blij om ben. Ik geef dan vijf ochtenden les en heb dan nog 4 uur verspreid door de week erbij voor extra taken . De komende maand blijft het zo, eind april zien we wel weer verder (aangezien we in een krimp zitten en er waarschijnlijk mensen weg moeten t.z.t.).
Ik ben een nieuwe taal aan het leren, eerst zelf, maar ik wil volgend jaar ergens les nemen zodat het wat sneller gaat. En ik ben bezig met een blog omdat ik weer meer wil gaan schrijven. Het gaat dus behoorlijk goed. Ik heb weer energie voor dingen. Nu hopen dat het zo blijft.
Knuffels voor iedereen (kies maar wat uit)
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
dinsdag 2 april 2019 om 21:12
Wat een indrukwekkende, mooie, sterke post van jou, Knuffel. Ik herinner me nog zo goed hoe je hier begon te schrijven, en als ik zie hoe je nu schrijft... wow, het is zó voelbaar. Ik ben zo blij voor je. Je komt van zó ver! Wat een kracht en wat een doorzettingsvermogen. Wat een krachtig verlangen ook om echt te leven en je niet meer te verstoppen.
Tegelijkertijd moet ik erom huilen, omdat ik zelf weer bezig ben met overleven, alle emoties wegstop, doe alsof alles goed gaat, en oh ja, ik begin met allerlei nieuwe dingen, dus dan lijkt het er voor de buitenwereld ook op dat het allemaal wel goed gaat. Ik kan ook echt wel enthousiast zijn over die nieuwe dingen, dus ja.
Teveel verlies, teveel pijn, teveel kwijt en kapot. En ik loop steeds weer tegen hetzelfde aan. Het is onoplosbaar en ik weet niet hoe ik daarmee moet leven.
Knuffels en sterkte waar nodig voor iedereen. Dank je voor je post, Knuffel. Laat mij ook weer echt voelen, en iets loslaten..
Tegelijkertijd moet ik erom huilen, omdat ik zelf weer bezig ben met overleven, alle emoties wegstop, doe alsof alles goed gaat, en oh ja, ik begin met allerlei nieuwe dingen, dus dan lijkt het er voor de buitenwereld ook op dat het allemaal wel goed gaat. Ik kan ook echt wel enthousiast zijn over die nieuwe dingen, dus ja.
Teveel verlies, teveel pijn, teveel kwijt en kapot. En ik loop steeds weer tegen hetzelfde aan. Het is onoplosbaar en ik weet niet hoe ik daarmee moet leven.
Knuffels en sterkte waar nodig voor iedereen. Dank je voor je post, Knuffel. Laat mij ook weer echt voelen, en iets loslaten..
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 3 april 2019 om 16:50
Och lieve Elmervrouw
Wat is het dubbel allemaal he? Wat verdrietig om te lezen dat je zelf verdriet hebt, ik gun je juist dat je je gelukkig mag voelen Overleven is iets waar ik zelf soms ook nog wel in beland, maar zoals ik het ook lees bij jou is het heel zwaar om alle emoties weg te stoppen, doen alsof het goed gaat en dusdanig over te komen dat het voor anderen allemaal wel goed lijkt. Ik ervaar dat altijd als erg eenzaam en het is niet iets wat ik wie dan ook toe wens. Hopelijk heb je een beetje steun en afleiding voor alles wat zoveel (teveel) is? Een hele dikke knuffel voor jou
Bedankt voor je fijne woorden aan mij, en wat mooi dat je de kern er zo uit weet te halen. Dank je wel voor je waardevolle reactie
Wat is het dubbel allemaal he? Wat verdrietig om te lezen dat je zelf verdriet hebt, ik gun je juist dat je je gelukkig mag voelen
Overleven is iets waar ik zelf soms ook nog wel in beland, maar zoals ik het ook lees bij jou is het heel zwaar om alle emoties weg te stoppen, doen alsof het goed gaat en dusdanig over te komen dat het voor anderen allemaal wel goed lijkt. Ik ervaar dat altijd als erg eenzaam en het is niet iets wat ik wie dan ook toe wens. Hopelijk heb je een beetje steun en afleiding voor alles wat zoveel (teveel) is? Een hele dikke knuffel voor jou Bedankt voor je fijne woorden aan mij, en wat mooi dat je de kern er zo uit weet te halen. Dank je wel voor je waardevolle reactie
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 4 april 2019 om 14:32
Precies dit Knuff, precies dit.Knuffelbeertjes schreef: ↑02-04-2019 20:27[...]
Ik ben niet langer een geheim, noch zijn mijn ervaringen dat.
[...]
Ik heb je schrijven met kippenvel en tranen gelezen, het is zo mooi, zo krachtig, zo dapper, zo kwetsbaar en zo ongelofelijk waar.
En met de zin die ik gequote heb (zeg het even als ik m weg moet halen) heb je woorden weten te geven aan dat waar ik (ook) mee oefen.
Dankjewel.
Dankjewel ook voor de andere dingen die je schrijft en voor je reactie op mijn vraag. Het helpt me, het geeft me steun.
Ik ben blij dat je geen geheim meer bent. En ik ben blij dat ik je ontmoet heb.
@Snow:
[...]
Ik wil dit met je delen, niet omdat onze situaties hetzelfde zijn, ze zijn wellicht zelfs heel verschillend. Ik wil je laten weten dat er ruimte mag zijn voor jou, voor jouw verhaal in het verhaal van een ander. Ook als die ander daar misschien niets mee wil of kan.
Jij mag en jij kan jezelf verder helpen, je leven is van jou, het verhaal van jouw leven is jouw verhaal.
@EV: als je wilt schrijven, voel dan dat ik het wil lezen. En ik ben niet de enige hier.
@Tobbie: wat Knuff zegt. Dat.
Voor jullie allemaal, alle lieve lezers én schrijvers,
anoniem_6527c72758b65 wijzigde dit bericht op 05-04-2019 08:36
35.87% gewijzigd
vrijdag 5 april 2019 om 08:22
Lieve Snow je wanhoop en verdriet spatten van het scherm. Ik weet niet goed wat te zeggen. In gedachten trek ik een dekentje om je heen en neem je in bescherming. Als we(/ik) iets voor je kunnen betekenen geef het dan aan. Dat mag hier of in pb. Je bent niet alleen om al voel je je zo. Hele dikke
Forever is a hell of a long time
vrijdag 5 april 2019 om 08:49
Lieve Snow
Liefde blijft, ook wanneer iemand uit het of uit jouw leven verdwijnt. Je mag hem vast blijven houden en voelen dat hij hetzelfde met jou doet.
Als je straks misschien wegglijdt in het grote, donkere gat met tornado's en zonder schuilplaatsen, voel dan dat hij ook daar bij jou is.
Je gaat niet zónder hem verder, maar mét hem, in jouw .
Je bent niet langer alleen Snow, dat is wat er anders is dan vroeger. Hij is er, en er zijn anderen voor jou. Durf hen (een beetje) toe te laten en durf je eigen angst en verdriet er te laten zijn.
Angst en verdriet en heel veel liefde om beiden te verzachten
Verder weet ik niets te zeggen, niets te doen, om je te helpen. Ik stuur je knuffels, liefde, vertrouwen en kracht.
Liefde blijft, ook wanneer iemand uit het of uit jouw leven verdwijnt. Je mag hem vast blijven houden en voelen dat hij hetzelfde met jou doet.
Als je straks misschien wegglijdt in het grote, donkere gat met tornado's en zonder schuilplaatsen, voel dan dat hij ook daar bij jou is.
Je gaat niet zónder hem verder, maar mét hem, in jouw
. Je bent niet langer alleen Snow, dat is wat er anders is dan vroeger. Hij is er, en er zijn anderen voor jou. Durf hen (een beetje) toe te laten en durf je eigen angst en verdriet er te laten zijn.
Angst en verdriet en heel veel liefde om beiden te verzachten
Verder weet ik niets te zeggen, niets te doen, om je te helpen. Ik stuur je knuffels, liefde, vertrouwen en kracht.
vrijdag 5 april 2019 om 09:58
Ach Snow, je klinkt zo bang, en voor wat ik begrijp is dat ook zo'n logische reactie op wat er gaande is. Kies desnoods per minuut je overlevingsstrategie (en dat mag af en toe best krijsen en alles eruit gooien zijn). Laat het weten als we/ik iets voor je kan doen. hele grote
PS een minuutje spinnende kittens als emotionele ehbo (geluid hoog zetten): https://www.youtube.com/watch?v=YKEI_k0lzU0
PS een minuutje spinnende kittens als emotionele ehbo (geluid hoog zetten): https://www.youtube.com/watch?v=YKEI_k0lzU0
