Waarschuwing, niet subtiel! Spijt geplande zwangerschap

28-04-2023 10:16 928 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik wil jullie vragen om mij niet te veroordelen want geloof me, dat doe ik zelf echt al genoeg.

Ik ben gepland zwanger, bijna 14 weken. En ik heb zo'n spijt. Ik wil niet meer zwanger zijn. Ik wil niet nog een kind. Ik heb er al 2, die wat ouder zijn, en dat is genoeg.
Even een korte situatieschets waardoor denk ik blijkt dat dit niet enkel de zwangerschapshormonen zijn..
Ik zit er al 1.5 jaar doorheen, met burnout achtige klachten, de oorzaak is een apart topic waard dus dat laat ik voor nu maar even in het midden. Een aantal stappen ondernomen om eruit te komen. Aanpassingen op werk om prikkels te verminderen, yoga, meer hulp accepteren van anderen, een coach etc. Het heeft geen effect. Ik blijf piekeren, moe zijn, alles is teveel en ales is vaak heel donker.
In mijn familie komen depressies veel voor. Ik ben bang dat ik inmiddels in die depressie zit. Mijn man en ik wilden al een tijdje wel een derde (ik heb een sterke voorkeur voor een meisje) maar we hadden en hebben geen zin in de zwangerschap en in de babytijd. Echter wilden we wel een groter gezin, later, zodat er meer mensen om de tafel zitten. Als onze ouders er niet meer zijn en er is minimaal contact met broers en zussen, dan hebben we voor onszelf alsnog een hoop gezelligheid gebouwd. We dachten, ach dat doen we wel even, ja het wordt pittig maar het wordt ook weer beter en dan zijn we vast blij.
Langere tijd lukte het niet om zwanger te worden hoewel we het niet heel actief hebben geprobeerd. Dat was ook oke. En ineens was het dan in februari toch raak. Ik schrok me kapot en de schrik sloeg me om het hart. Al gauw voelde ik me lichamelijk ook totaal ellendig. Misselijk, maagpijn, en zo zo zo zo moe en down. Mijn man nam alle taken over. Onze kinderen snapten er niets van, alle energie die ik kon vinden ging naar hun toe. Het idee dat ik me nog tot november alleen lichamelijk al zo moet voelen is zo deprimerend dat ik niet weet waar ik het zoeken moet. Ik worstel de dagen door tot het moment dat ik 's avonds zo moe ben dat ik eindelijk eventjes kan slapen. Tot ik een paar uur later wakker schrik, mijn hartslag richting de 200 gaat en de waarheid me weer in het gezicht slaat.
De eerste weken na de zwangerschapstest gingen langzaam voorbij en behalve me focussen op wanneer ik weer naar bed mocht had ik weinig ruimte voor andere dingen in mijn hoofd. Laat staan me richten op deze baby. Ik voelde ook geen connectie.
Paar echo's gehad, alles goed met het kind. Tot het nieuws dat het een jongen is. Hoe vreselijk het ook klinkt, ik wil geen jongen. Echt ik weet hoe erg dit is. Veroordeel me alsjeblieft niet. Ik walg van mezelf, ik verafschuw mezelf maar het ligt als een steen op mijn maag. En het vesterkt heel erg het gevoel van wat zijn wij stom geweest. Het triggert vanalles wat eigenlijk helemaal niks met het geslacht te maken heeft.
Waarom gaan we ons leven verstoren? We hebben het toch goed? Of nouja goed, ons huwelijk is weer een ander verhaal, we zijn elkaar al een paar jaar op en af kwijt. Of er nog echte liefde is weet ik niet. We zijn inmiddels wel een geoliede machine qua samenwerking thuis met de kinderen maar echt plezier met z'n 4 is er weinig. Ik durf niet te zeggen hoe het echt zit, ik denk dat de depressie me alles zwarter in laat zien dan dat het echt is dus de beslissing om te scheiden moet je ook niet nemen in tijden van depressie.
Ondertussen is mijn man in dit verhaal de rots. Hij is echter wel beinvloedbaar. Als ik zit te huilen en mijn zorgen uit gaat dat zaadje bij hem ook ontwikkelen waardoor hij het ook al heel snel niet meer zag zitten en we samen zaten te huilen hoe we zo stom hebben kunnen zijn.
En nu? Er staan afpraken met de verloskundige en de huisarts. We komen hier niet alleen uit en doorheen. Abortus? Wat voor monster ben ik dan, dat ik een gezond kind vermoord omdat ik me toch heb bedacht.

Ik voel me zo zo vreselijk en wil het allemaal niet meer, ik eet niet, slaap niet en alles is zwart. Maar ik moet toch een manier zien te vinden, ik moet er zijn voor mijn oudere kinderen.

Ik weet niet eens wat ik wil met dit verhaal, in elk geval alsjeblieft geen harde en boze woorden want echt, ik weet het allemaal. Misschien is er iemand met ervaring?

Bedankt voor het lezen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallohallo321 schreef:
29-04-2023 12:51
Het is mijn bedoeling echt niet geweest om mensen te kwetsen.

Maar wat ik niet snap is dat (gelukkig door de meesten hier op het forum) homoseksualiteit en transgender geaccepteerd en gerespecteerd wordt, maar als een ouder ( vader/ moeder) uitspreekt een voorkeur voor een geslacht te hebben, diegene wordt afgerekend op zijn gevoel.
Jij ziet dit als transgender by proxy of zo?
‘Mijn kind zit in een verkeerd lichaam’
Doe ff normaal!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik geloof best dat bij TO de burnout/overspannenheid ook heel zwaar weegt, want ze was al in paniek voor ze wist dat ze een jongetje zou krijgen, maar de manier waarop ze erover praat vind ik ook wel heel ongezond. En dus ook dat ik denk: dat moet wel een enorme druk leggen op je dochters, want wat als zij besluiten dat ze jongenskleren willen dragen, hun haar af willen knippen, op voetbal willen, op Koningsdag samen met de jongens blikkie willen trappen?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Susan schreef:
29-04-2023 13:09
Ik geloof best dat bij TO de burnout/overspannenheid ook heel zwaar weegt, want ze was al in paniek voor ze wist dat ze een jongetje zou krijgen, maar de manier waarop ze erover praat vind ik ook wel heel ongezond. En dus ook dat ik denk: dat moet wel een enorme druk leggen op je dochters, want wat als zij besluiten dat ze jongenskleren willen dragen, hun haar af willen knippen, op voetbal willen, op Koningsdag samen met de jongens blikkie willen trappen?
Of een jongen/man wil zijn
Alle reacties Link kopieren Quote
Dus je raakt middenin een depressie en middenin een kwakkelend huwelijk zwanger? En dan wel blij zijn met je lieve meisjes die precies in je plaatje passen? Koekjes bakken terwijl papa en mama elkaar kwijt zijn?

Alle kleine meisjes zijn helemaal niet van nature zo lief, dat is maatschappelijk opgedrongen gedrag. Meisjes zijn gewoon unieke kinderen, met al hun plussen en minnen, net als jongens.
Alle reacties Link kopieren Quote
Susan schreef:
29-04-2023 13:09
Ik geloof best dat bij TO de burnout/overspannenheid ook heel zwaar weegt, want ze was al in paniek voor ze wist dat ze een jongetje zou krijgen, maar de manier waarop ze erover praat vind ik ook wel heel ongezond. En dus ook dat ik denk: dat moet wel een enorme druk leggen op je dochters, want wat als zij besluiten dat ze jongenskleren willen dragen, hun haar af willen knippen, op voetbal willen, op Koningsdag samen met de jongens blikkie willen trappen?
Tomboys zijn meer gewild dan echte meisjesmeisjes. Wat opvallend is, is dat hier heel veel moeders trots vertellen over hun zoontjes met nagellak en prinsessenjurken. Het zal aan de populatie hier liggen, of mijn kennissenkring, maar dat vinden de meeste vaders (en sommige moeders) echt niet zo geslaagd. Een vriendje van mijn dochter mocht van zijn vader geen roze kleding omdat het ‘te gay’ zou staan.
Alle reacties Link kopieren Quote
KamilleT schreef:
29-04-2023 13:13
Tomboys zijn meer gewild dan echte meisjesmeisjes. Wat opvallend is, is dat hier heel veel moeders trots vertellen over hun zoontjes met nagellak en prinsessenjurken. Het zal aan de populatie hier liggen, of mijn kennissenkring, maar dat vinden de meeste vaders (en sommige moeders) echt niet zo geslaagd. Een vriendje van mijn dochter mocht van zijn vader geen roze kleding omdat het ‘te gay’ zou staan.
TO vertelde dat ze op Koningsdag zo blij was met haar dochters die met glitters et cetera bezig waren terwijl jongens een eind verderop tegen een blikje stonden te trappen en dat vond ze helemaal niks.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren Quote
"Moet ik ineens op jongensafdelingen gaan shoppen. Mag ik geen staartjes meer maken, met koningsdag gister gingen mijn meiden aan de meidenknutsels, armbandjes en glitters op hun gezicht. De jongens waren in de verte allemaal aan het schoppen tegen blikjes. Ik kijk ernaar en ben dan zooooooo blij dat ik mijn meisjes heb. En toen kikte de realiteit weer in en bedacht ik me dat mijn jongen daar dan over een paar jaar ook tussen zou staan, echt vreselijk." Aldus TO, een paar bladzijden terug.

"Gewild" klinkt sowieso erg raar trouwens. Alsof het koopwaar is.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Snap sowieso niet waarom je een voorkeur hebt voor geslacht. Hobbies en karaktereigenschappen zijn niet verbonden aan wat je tussen je benen hebt hangen. En van die moeders die hun fantasietjes willen uitleven van kleine meisjes in prinsessenjurken zien en haren vlechten, kunnen beter kapster worden dan zwanger.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pfff, wat een situatie, to.. wat ontzettend ingewikkeld, zeg. En dan dit topic.. kan me niet voorstellen dat het helpend voor je is. Sterkte!
Alle reacties Link kopieren Quote
Susan schreef:
29-04-2023 13:22
"Moet ik ineens op jongensafdelingen gaan shoppen. Mag ik geen staartjes meer maken, met koningsdag gister gingen mijn meiden aan de meidenknutsels, armbandjes en glitters op hun gezicht. De jongens waren in de verte allemaal aan het schoppen tegen blikjes. Ik kijk ernaar en ben dan zooooooo blij dat ik mijn meisjes heb. En toen kikte de realiteit weer in en bedacht ik me dat mijn jongen daar dan over een paar jaar ook tussen zou staan, echt vreselijk." Aldus TO, een paar bladzijden terug.

"Gewild" klinkt sowieso erg raar trouwens. Alsof het koopwaar is.
Niet alle ouders hebben in het begin al door dat die kinderen individuen zijn en dat je maar heel beperkt invloed hebt op hoe ze worden. Mijn oudste was ook een roze knutselaar met glitters en eenhoorns. Dat heb ik haar nooit opgedrongen, ze zocht al jong haar eigen kleding e.d. uit. Op een gegeven moment ging het meer naar alternatief, gingen de lange blonde krullen eerst korter, toen kortst, toen zwart. Bij de jongste andersom. Die noemden we kamikazepeuter en tot een jaar of 12 was ze nooit zonder blauwe plekken, tanden door haar lip, afgeragde schoenen etc. Die staat dus nu ‘s morgens uitgebreid haar haar en make-up te doen (maar draagt nog steeds geen jurken).
Alle reacties Link kopieren Quote
KamilleT schreef:
29-04-2023 12:52
Iets met tang en varken.
hallohallo321 wijzigde dit bericht op 11-05-2023 09:55
Reden: Persoonlijke
60.24% gewijzigd
Geen motto
Alle reacties Link kopieren Quote
Wombat schreef:
29-04-2023 13:03
Jij ziet dit als transgender by proxy of zo?
‘Mijn kind zit in een verkeerd lichaam’
Doe ff normaal!
hallohallo321 wijzigde dit bericht op 11-05-2023 09:56
Reden: Onnodig
38.68% gewijzigd
Geen motto
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallohallo321 schreef:
29-04-2023 13:35
[....]
Misschien kub je beter de Sims installeren op je computer. Dan kun je naar hartelust gezinnetje spelen en ook nog eens de gewenste geslachten, haarkleuren en karaktereigenschappen selecteren voor al je poppetjes.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 29-04-2023 19:35
Reden: Quote verwijderd
27.59% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit zou goed een prenatale depressie kunnen zijn. Ik zal niet zeggen wat de beste oplossing is voor jullie, maar hulp van huisarts en verloskundige is de eerste stap. Welke keuze jullie ook maken, makkelijk zal het niet zijn. Heel veel sterkte met deze moeilijke periode in jullie leven!
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallohallo321 schreef:
29-04-2023 13:32
Mag jij vinden. Als hetero, homoseksueel heb je ook voorkeur voor een geslacht. Waarom zou dat voor een moeder/ vader niet zo kunnen zijn? Hetzelfde dat je als ( volwasssn) kind net iets meer hebt met of je vader, of je moeder. Waarom zou ik dat niet mogen voelen? Het is mijn gevoel, geen feit.
ik denk niet dat dit een discussie voor dit topic is, ik zou zeggen, open er lekker een eigen topic over
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren Quote
-
hallohallo321 wijzigde dit bericht op 11-05-2023 09:57
Reden: Onnodig
0.00% gewijzigd
Geen motto
Alle reacties Link kopieren Quote
-
hallohallo321 wijzigde dit bericht op 11-05-2023 10:11
Reden: Persoonlijke
0.00% gewijzigd
Geen motto
Girafjes schreef:
29-04-2023 13:01
Als ik een beetje door het topic heen lees is het volgens mij niet dat men het erg vindt dat TO een voorkeur heeft maar wel dat het ongewenste geslacht met 14 weken nog een (van de) reden(en) tot abortus zou kunnen zijn.
Ik vind zelf een voorkeur hebben voor een bepaald geslacht eigenlijk sowieso niet kies. Tenzij er een medische reden voor is, bijvoorbeeld een erfelijk overdraagbare aandoening die op één geslacht over te dragen is.
Maar een absolute afkeer uitspreken, compleet met stereotypering, redenen die compleet irrelevant zouden moeten zijn (staartjes maken, really?!), jongens bashen en het beeld van je toekomstige kind 'vreselijk' noemen....Dat gaat toch wel extreem ver. Dat vind ik heel erg abnormaal en ik hoop maar dat To aan het trollen is. Wel heel triest dat sommige anderen het denkbeeld desondanks beamen, zij het iets minder extreem.
Een voorkeur hebben voor geslacht zou irrelevant moeten zijn. Als je een kinderwens hebt, wil je een KIND, niet specifiek een jongen of een meisje (hoewel de consensus is dat voorkeuren blijkbaar alleen over meisjes gaan).
Alle reacties Link kopieren Quote
TO ik hoop dat je de juiste keuze maakt. Zorg dat je hulp krijgt, welke keus je ook maakt. En wat je ook kiest, ik hoop ook dat je 100% achter die beslissing kunt staan en ermee kunt leven

Het is verdrietig te lezen. De keuze lijkt me onmogelijk, maar het feit dat het een geplande zwangerschap is, dat maakt me ook boos.

Enerzijds omdat ik heel graag moeder zou wil worden, maar het niet wil lukken. Het is pijnlijk te lezen, en ik word daar boos van, dat iemand die gepland! zwanger wordt een gezonde zwangerschap afbreekt omdat het, naar het lijkt, geslacht haar niet aanstaat.

Anderzijds ben ik een dochter van een vader die eigenlijk geen kinderen wilde. Maar dat deed omdat; 'je moeder wilde heel graag kinderen'.
Het is iets wat je je hele leven meeneemt. Hij houdt wel van ons, maar altijd het gevoel dat we niet (goed) genoeg zijn. Zijn tijd niet waard zijn. Niet belangrijk genoeg zijn. En dat gun ik dan weer echt geen enkel kind, ook jouw zoon niet. En dat je dochters wél gewenst zijn, gaat het in mijn ogen voor je zoon alleen maar erger maken.
Alle reacties Link kopieren Quote
KamilleT schreef:
29-04-2023 12:30
Maar het mag wel. Tot 24 weken is elke reden voor een abortus legitiem, liever geen jongetje, een geplande bruiloft of vakantie, liever toch eerst verhuizen. Daar kan iedereen wat van vinden, maar dit is nu eenmaal inherent aan de keuzevrijheid en baas in eigen buik. Met 16 weken is het trouwens al een echt baby’tje en met 23 weken natuurlijk helemaal. Het wordt waarschijnlijk wel makkelijker als je het consequent hebt over een foetus, dat beeld lijkt toch minder ‘af’.
Off-topic maar wat mij verwondert is dat overheid en zorginstellingen bewust het geslacht niet melden in de NIPT om te voorkomen dat mensen hun kind aborteren ivm ongewenst geslacht. En dat men dus begint te selecteren op geslacht.

Dat is dan ineens een probleem.
Alle reacties Link kopieren Quote
-April- schreef:
29-04-2023 15:17
Off-topic maar wat mij verwondert is dat overheid en zorginstellingen bewust het geslacht niet melden in de NIPT om te voorkomen dat mensen hun kind aborteren ivm ongewenst geslacht. En dat men dus begint te selecteren op geslacht.

Dat is dan ineens een probleem.
In China.
Alle reacties Link kopieren Quote
-April- schreef:
29-04-2023 15:17
Off-topic maar wat mij verwondert is dat overheid en zorginstellingen bewust het geslacht niet melden in de NIPT om te voorkomen dat mensen hun kind aborteren ivm ongewenst geslacht. En dat men dus begint te selecteren op geslacht.

Dat is dan ineens een probleem.
Net zo off-topic, maar is dit echt de reden? Mijn theorie is dat ze willen voorkomen dat mensen de NIPT doen alleen om achter het geslacht te komen, en dan opeens met een trisomie geconfronteerd worden. De christelijke partijen willen gewoon het liefst dat zo min mogelijk mensen de NIPT laten doen (want dat zorgt voor meer abortussen), het geslacht niet vertellen maakt het minder aantrekkelijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallohallo321 schreef:
29-04-2023 13:35
[...]

Een 'voorkeur' is toch niet te vergelijken met iets wat bij geboorte vastligt qua seksekenmerken en/of hersenbedrading? En in dit topic gaat het vooral om de 'afkeur' van TO. Dat is waar velen in dit topic op reageren.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 29-04-2023 19:38
Reden: Quote verwijderd
27.27% gewijzigd
'balans leidt tot glans'
Alle reacties Link kopieren Quote
Oké dus je zit er al anderhalf jaar doorheen, en toch besluiten jullie om wat gezelligheid te bouwen voor jezelf later en voor een 3e kind te gaan? En dan heb ik nog maar niet over t feit dat je geen zin hebt om zwanger te zijn en de hele baby tijd. En dan moet het ook nog een meisje zijn.

Ik heb werkelijk nog nooit zoiets gelezen. Heb enorm te doen met het ongeboren kind wat in alle opzichten de dupe wordt van jouw keuzes.

Had lekker een open haard genomen voor de gezelligheid en zoek hulp.
KamilleT schreef:
29-04-2023 12:30
Maar het mag wel. Tot 24 weken is elke reden voor een abortus legitiem, liever geen jongetje, een geplande bruiloft of vakantie, liever toch eerst verhuizen. Daar kan iedereen wat van vinden, maar dit is nu eenmaal inherent aan de keuzevrijheid en baas in eigen buik. Met 16 weken is het trouwens al een echt baby’tje en met 23 weken natuurlijk helemaal. Het wordt waarschijnlijk wel makkelijker als je het consequent hebt over een foetus, dat beeld lijkt toch minder ‘af’.
Dat geloof ik niet, eerlijk gezegd. Toen ik destijds met 20 weken besloot om de zwangerschap af te breken wegens een afwijking had dat serieus veel voeten in de aarde. Het heette ook geen abortus maar een opgewekte bevalling. Er werd via het ziekenhuis een crematie geregeld. Ik lag voor die opgewekte bevalling op de kankerafdeling (sic) omdat het roze wolk-gevoel van de kersverse moeders en mijn verdriet niet op één afdeling pasten. Ik kreeg psychologische hulp (standaard bij zo’n laat afgebroken zwangerschap). Ik denk niet dat een geslachtsvoorkeur als valide reden wordt beschouwd, tenminste niet zo laat in de zwangerschap.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven