Psyche
alle pijlers
wat een nare ouders... of niet?
donderdag 8 december 2016 om 12:34
Beste allemaal,
ik zit er op z'n zachts gezegd nogal doorheen. dit komt door mijn familie, ik weet even niet meer of dit wat er allemaal is gebeurd "normaal is"en of dit vaker voor komt. Graag geen opmerkingen als "jij hebt ook moeite met loslaten"want dat is het nu dus niet meer... ik ben er klaar mee... echter heb ik wel moeite met het een plekje te geven... ik zit met onbeantwoorde vragen over alles wat gebeurd is.
ik ben (schrik niet) 36 en woon al ruim 15jaar op mijzelf. mijn ouders hebben, nogal, moeite om mij los te laten. ze zijn zeer zeer negatief ingesteld (werkelijk niemand deugd, ze hebben geen vrienden en er komt daar bijna nooit iemand over de vloer.
ze kraken werkelijk AL mijn kennisen en vriendinnen af (zelfs al hebben ze deze nog nooit ontmoet). Als ik een vriendje heb (zijn hoog opgeleide zeer nette (nederlandse) mannen die netjes ja en amen zeggen als ze op bezoek zijn bij mijn ouders en hebben een goede baan. zijn lief voor me en gewoon netjes (niet veel op aan te merken) maar dan na een paar weken (dan geef ik mijn ouders niet genoeg aandacht zo van ik kom dan te weinig langs) en dan begint de ellende: zeuren over mijn relatie, dattie niet serieus met me is... zn familie deugt niet (hebben ze nooit ontmoet en willen ze ook niet ontmoeten) kortom: dwarsliggen om maar dwars te liggen. Ik vind dat dan moeilijk om dit soort negatieve shit te melden aan mijn vriend... dus dan gaan we gewoon niet meer naar mijn ouders... vervolgens krijg ik berichtjes op mijn telefoon "je levert de sleutel maar in, wij hoeven "pietje of klaasje"niet meer te zien. je bent pas welkom als je het uit gemaakt hebt. En dan zwijgen ze me helemaal dood. (vele mannen zijn al afgehaakt want niemand heeft zin in zulke kut schoonouders). Mijn huidige vriend is anders, hij steunt me en hij wil ze enkel nog zien als het echt "moet"(kerst bijvoorbeeld... maar zelfs dat moet natuurlijk niet he). bij mijn huidige vriend zijn ze iets anders, ze accepteren hem wel maar geven enorm af pp zijn familie (ze zijn van de kerk en ze hebben geen tweede vakantiehuis) - mijn ouders zijn rijk en vinden zichzelf echt enorm machtig en geweldig, ze kijken neer op mensen die het minder hebben,
in het verleden was de controle dwang van mijn ouders zo groot dat ze zelfs mijn auto sleutels afpakten zodat ik in het weekend niet naar mijn vriendje kon of uit kon gaan, of ze hielden de kilometer stand bij.
als ik niet luisterde kon ik de sleutels inleveren, flink pak slaag en maanden van negeren. ik ben weggelopen, was ruim 3 jaar weg van huis (op kamers tijdens mijn studie) mijn ouders deden er toen alles aan om mij weer terug te winnen voor ze. ik wilde zo graag familie, en ik heb ze toen weer toegelaten.
ik ben er zo onderhand helemaal klaar mee, ik wil verder zonder familie. gewoon echt geen contact meer, verder gaan met mijn vriend, schoonfamilie en hopelijk... ooit als dat lukt een kindje.
Praten met mn ouders heeft geen zin, ze zijn in zekere zin narcistisch, het ligt nooit aan hun want zij hebben het beste met me voor... ik word ouder en ouder en ze doen er werkelijk alles aan om de macht over me te houden. als ze hun zin niet krijgen dreigen ze met onterven, in het verleden hebben ze me heel vaak geslagen.
Toen ik 18 was mocht mijn pa niet meer gemachtigd zijn op mijn rekening, ik ben toen naar de bank gegaan om deze machtiging eraf te halen, ik was volwassen en kon (en kan nog steeds) goed met geld om gaan. een volledig uit de hand gelopen woede aanval was het gevolg. Ik merk dat ik in de afgelopen jaren erg emotioneel afhankelijk geworden ben, ik dacht in alles het zal wel mijn schuld zijn dat ze zo doen... dus ik ging ze nog meer pleasen (hier heb ik nu therapie voor) maar toch zit ik met een hele grote vraag,.. is dit allemaal normaal dat ouders (zelfs op deze leeftijd nog) zo'n houding aannemen tegenover hun kind?
als kind heeft mijn moeder me in de kelder opgesloten met een schoolbordje en ik moest voor straf het ABC opschrijven (ik was 4 ofzo) en ik kon niet schrijven... ik blokkeerde. vervolgens na een kwartier (ik janken en slaan op de deur) haalde ze me eruit met de woorden "jah dit is ook een beetje zot he, ga maar naar je kamer" als ze mijn haar borstelde sloeg ze aan het eind een paar keer hard met de borstel, het was altijd janken dat haren kammen. ik weet dat deze gebeurtenissen gewoon niet normaal zijn, hoe overspannen je als moeder ook bent. het is nooit een excuus om je kind zo te behandelen. mijn vader was vaak werken, maar als hij thuis was had hij met mijn ma vaak slaande ruzie.
ik heb verder geen familie (ik praat er niet over met vrienden, mensen hebben allemaal hun eigen problemen tegenwoordig, merk dat zoveel contacten in het verleden kapot gemaakt zijn door deze shit. als ik een vriendin of vriendje mee naar huis nam gingen ze me altijd afzeiken in het bijzijn van mijn vriend/ vriendin. "je moest eens weten hoe Angela is" of: "nou je bent de zoveelste kerel al hoor die ze meeneemt"
momenteel loop ik bij een psychologe om dit allemaal te verwerken want ik ben het vertrouwen in alles en iedereen om me heen kwijt, ik slaap amper, voel me depri en heel erg moe. Psychologe wil niet zeggen of dit normaal is... maar vooral mij laten inzien hoe ik mij voel en die probeert mij vooral lichtpuntjes in het leven in te laten zien. ze geeft me geen advies over wel of niet breken met familie (ik neig meer naar wel breken dan niet, want ik kan niet meer)
ik heb nog talloze voorbeelden van dingen die gebeurd zijn, maar ik hoop op dit forum gewoon het laatste zetje te krijgen wat er wel en niet "normaal"is want ik voel me nogal "gehersenspoeld"door mijn jeugd...
ik zit er op z'n zachts gezegd nogal doorheen. dit komt door mijn familie, ik weet even niet meer of dit wat er allemaal is gebeurd "normaal is"en of dit vaker voor komt. Graag geen opmerkingen als "jij hebt ook moeite met loslaten"want dat is het nu dus niet meer... ik ben er klaar mee... echter heb ik wel moeite met het een plekje te geven... ik zit met onbeantwoorde vragen over alles wat gebeurd is.
ik ben (schrik niet) 36 en woon al ruim 15jaar op mijzelf. mijn ouders hebben, nogal, moeite om mij los te laten. ze zijn zeer zeer negatief ingesteld (werkelijk niemand deugd, ze hebben geen vrienden en er komt daar bijna nooit iemand over de vloer.
ze kraken werkelijk AL mijn kennisen en vriendinnen af (zelfs al hebben ze deze nog nooit ontmoet). Als ik een vriendje heb (zijn hoog opgeleide zeer nette (nederlandse) mannen die netjes ja en amen zeggen als ze op bezoek zijn bij mijn ouders en hebben een goede baan. zijn lief voor me en gewoon netjes (niet veel op aan te merken) maar dan na een paar weken (dan geef ik mijn ouders niet genoeg aandacht zo van ik kom dan te weinig langs) en dan begint de ellende: zeuren over mijn relatie, dattie niet serieus met me is... zn familie deugt niet (hebben ze nooit ontmoet en willen ze ook niet ontmoeten) kortom: dwarsliggen om maar dwars te liggen. Ik vind dat dan moeilijk om dit soort negatieve shit te melden aan mijn vriend... dus dan gaan we gewoon niet meer naar mijn ouders... vervolgens krijg ik berichtjes op mijn telefoon "je levert de sleutel maar in, wij hoeven "pietje of klaasje"niet meer te zien. je bent pas welkom als je het uit gemaakt hebt. En dan zwijgen ze me helemaal dood. (vele mannen zijn al afgehaakt want niemand heeft zin in zulke kut schoonouders). Mijn huidige vriend is anders, hij steunt me en hij wil ze enkel nog zien als het echt "moet"(kerst bijvoorbeeld... maar zelfs dat moet natuurlijk niet he). bij mijn huidige vriend zijn ze iets anders, ze accepteren hem wel maar geven enorm af pp zijn familie (ze zijn van de kerk en ze hebben geen tweede vakantiehuis) - mijn ouders zijn rijk en vinden zichzelf echt enorm machtig en geweldig, ze kijken neer op mensen die het minder hebben,
in het verleden was de controle dwang van mijn ouders zo groot dat ze zelfs mijn auto sleutels afpakten zodat ik in het weekend niet naar mijn vriendje kon of uit kon gaan, of ze hielden de kilometer stand bij.
als ik niet luisterde kon ik de sleutels inleveren, flink pak slaag en maanden van negeren. ik ben weggelopen, was ruim 3 jaar weg van huis (op kamers tijdens mijn studie) mijn ouders deden er toen alles aan om mij weer terug te winnen voor ze. ik wilde zo graag familie, en ik heb ze toen weer toegelaten.
ik ben er zo onderhand helemaal klaar mee, ik wil verder zonder familie. gewoon echt geen contact meer, verder gaan met mijn vriend, schoonfamilie en hopelijk... ooit als dat lukt een kindje.
Praten met mn ouders heeft geen zin, ze zijn in zekere zin narcistisch, het ligt nooit aan hun want zij hebben het beste met me voor... ik word ouder en ouder en ze doen er werkelijk alles aan om de macht over me te houden. als ze hun zin niet krijgen dreigen ze met onterven, in het verleden hebben ze me heel vaak geslagen.
Toen ik 18 was mocht mijn pa niet meer gemachtigd zijn op mijn rekening, ik ben toen naar de bank gegaan om deze machtiging eraf te halen, ik was volwassen en kon (en kan nog steeds) goed met geld om gaan. een volledig uit de hand gelopen woede aanval was het gevolg. Ik merk dat ik in de afgelopen jaren erg emotioneel afhankelijk geworden ben, ik dacht in alles het zal wel mijn schuld zijn dat ze zo doen... dus ik ging ze nog meer pleasen (hier heb ik nu therapie voor) maar toch zit ik met een hele grote vraag,.. is dit allemaal normaal dat ouders (zelfs op deze leeftijd nog) zo'n houding aannemen tegenover hun kind?
als kind heeft mijn moeder me in de kelder opgesloten met een schoolbordje en ik moest voor straf het ABC opschrijven (ik was 4 ofzo) en ik kon niet schrijven... ik blokkeerde. vervolgens na een kwartier (ik janken en slaan op de deur) haalde ze me eruit met de woorden "jah dit is ook een beetje zot he, ga maar naar je kamer" als ze mijn haar borstelde sloeg ze aan het eind een paar keer hard met de borstel, het was altijd janken dat haren kammen. ik weet dat deze gebeurtenissen gewoon niet normaal zijn, hoe overspannen je als moeder ook bent. het is nooit een excuus om je kind zo te behandelen. mijn vader was vaak werken, maar als hij thuis was had hij met mijn ma vaak slaande ruzie.
ik heb verder geen familie (ik praat er niet over met vrienden, mensen hebben allemaal hun eigen problemen tegenwoordig, merk dat zoveel contacten in het verleden kapot gemaakt zijn door deze shit. als ik een vriendin of vriendje mee naar huis nam gingen ze me altijd afzeiken in het bijzijn van mijn vriend/ vriendin. "je moest eens weten hoe Angela is" of: "nou je bent de zoveelste kerel al hoor die ze meeneemt"
momenteel loop ik bij een psychologe om dit allemaal te verwerken want ik ben het vertrouwen in alles en iedereen om me heen kwijt, ik slaap amper, voel me depri en heel erg moe. Psychologe wil niet zeggen of dit normaal is... maar vooral mij laten inzien hoe ik mij voel en die probeert mij vooral lichtpuntjes in het leven in te laten zien. ze geeft me geen advies over wel of niet breken met familie (ik neig meer naar wel breken dan niet, want ik kan niet meer)
ik heb nog talloze voorbeelden van dingen die gebeurd zijn, maar ik hoop op dit forum gewoon het laatste zetje te krijgen wat er wel en niet "normaal"is want ik voel me nogal "gehersenspoeld"door mijn jeugd...
donderdag 8 december 2016 om 13:55
quote:ohhelp schreef op 08 december 2016 @ 12:49:
[...]
slecht... die zegt in alles "jamaar pa en ma hebben echt het beste met ons voor hoor"(dat wijf is zo gehersenspoeld die weet echt niet beter, is 31 en nog nooit een vriend gehad langer dan 3 weken - ook omdat als pa of moe het niets vonden, moest ze het uitmaken... of werd ze gehint dat ze die gast maar beter kon dumpen... en dat deed ze braaf. ze word in alles op een voetstuk gezet.. komt 4x per week eten bij hun... loopt emotioneel echt ver achter (is 31... denkt als 14)
Ik vind dat je erg onaardig over je zus schrijft. Je zegt zelf al dat ze gehersenspoeld is, dus waarom deze woorden gebruiken? En wat maakt het uit dat ze nog nooit een relatie langer dan 3 weken heeft gehad?
Zij is toch net zo goed slachtoffer van de situatie?
[...]
slecht... die zegt in alles "jamaar pa en ma hebben echt het beste met ons voor hoor"(dat wijf is zo gehersenspoeld die weet echt niet beter, is 31 en nog nooit een vriend gehad langer dan 3 weken - ook omdat als pa of moe het niets vonden, moest ze het uitmaken... of werd ze gehint dat ze die gast maar beter kon dumpen... en dat deed ze braaf. ze word in alles op een voetstuk gezet.. komt 4x per week eten bij hun... loopt emotioneel echt ver achter (is 31... denkt als 14)
Ik vind dat je erg onaardig over je zus schrijft. Je zegt zelf al dat ze gehersenspoeld is, dus waarom deze woorden gebruiken? En wat maakt het uit dat ze nog nooit een relatie langer dan 3 weken heeft gehad?
Zij is toch net zo goed slachtoffer van de situatie?
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
donderdag 8 december 2016 om 13:57
quote:hanke321 schreef op 08 december 2016 @ 13:44:
Herkenbaar. Zwaar gestoord gedrag van je ouders. Narcistisch.
Ik heb veel gehad aan het artikel 'de rat als moeder' op de site van ratgevallen. Zo kon ik mijn empathie die elke keer toch weer aanging naar mijn ma op pauze zetten.ik lees dit nu, herkenbaar!!!
Herkenbaar. Zwaar gestoord gedrag van je ouders. Narcistisch.
Ik heb veel gehad aan het artikel 'de rat als moeder' op de site van ratgevallen. Zo kon ik mijn empathie die elke keer toch weer aanging naar mijn ma op pauze zetten.ik lees dit nu, herkenbaar!!!
donderdag 8 december 2016 om 13:57
quote:Nouschi schreef op 08 december 2016 @ 13:55:
[...]
Ik vind dat je erg onaardig over je zus schrijft. Je zegt zelf al dat ze gehersenspoeld is, dus waarom deze woorden gebruiken? En wat maakt het uit dat ze nog nooit een relatie langer dan 3 weken heeft gehad?
Zij is toch net zo goed slachtoffer van de situatie?Het is inderdaad wel erg veroordelend. Alsof je niet goed genoeg bent als je geen relatie hebt (gehad). Is eigenlijk een beetje hetzelfde als vinden dat iemand rijk moet zijn, zoals je ouders. Is misschien verstandig om die gedachten ook eens onder de loep te nemen bij je therapeut...
[...]
Ik vind dat je erg onaardig over je zus schrijft. Je zegt zelf al dat ze gehersenspoeld is, dus waarom deze woorden gebruiken? En wat maakt het uit dat ze nog nooit een relatie langer dan 3 weken heeft gehad?
Zij is toch net zo goed slachtoffer van de situatie?Het is inderdaad wel erg veroordelend. Alsof je niet goed genoeg bent als je geen relatie hebt (gehad). Is eigenlijk een beetje hetzelfde als vinden dat iemand rijk moet zijn, zoals je ouders. Is misschien verstandig om die gedachten ook eens onder de loep te nemen bij je therapeut...
Occam's razor
donderdag 8 december 2016 om 13:58
quote:ohhelp schreef op 08 december 2016 @ 13:30:
maar ook dat verplicht uitmaken met een vriendje waar je zo van houd... gewoon emotionele chantage. als ik het niet wilde (na slaag en bedreiging) dan kon ik op straat gaan slapen en de sleutel inleveren en ik mocht er pas weer in als het uit was (ndaarna volgde er een hele tijd (maanden) van complete negering en boetedoening. en moest ik nogmaals aanhoren dat ik een waardeloos wijf was en ik geen vriendje waard was.
Mijn schoonouders dreigden ook altijd om mijn man het huis uit te gooien, te onterven en zijn studie te stoppen als hij het waagde om een vriendin te nemen (bij de laatste vriendin hebben ze hem ook daadwerkelijk het huis uit gegooid).
Hij mocht geen studiefinanciering aanvragen en moest ook nog eens op straffe van onterving en de dreiging om op zijn 17e het huis uit gegooid te worden een studie volgen waar hij geen interesse of maar enigszins talent voor had.
Dit soort mensen willen je afhankelijk houden, daarom proberen ze uit alle macht te voorkomen dat je kan ontsnappen aan ze.
maar ook dat verplicht uitmaken met een vriendje waar je zo van houd... gewoon emotionele chantage. als ik het niet wilde (na slaag en bedreiging) dan kon ik op straat gaan slapen en de sleutel inleveren en ik mocht er pas weer in als het uit was (ndaarna volgde er een hele tijd (maanden) van complete negering en boetedoening. en moest ik nogmaals aanhoren dat ik een waardeloos wijf was en ik geen vriendje waard was.
Mijn schoonouders dreigden ook altijd om mijn man het huis uit te gooien, te onterven en zijn studie te stoppen als hij het waagde om een vriendin te nemen (bij de laatste vriendin hebben ze hem ook daadwerkelijk het huis uit gegooid).
Hij mocht geen studiefinanciering aanvragen en moest ook nog eens op straffe van onterving en de dreiging om op zijn 17e het huis uit gegooid te worden een studie volgen waar hij geen interesse of maar enigszins talent voor had.
Dit soort mensen willen je afhankelijk houden, daarom proberen ze uit alle macht te voorkomen dat je kan ontsnappen aan ze.
Just when the caterpillar thought the world was over, it became a butterfly
donderdag 8 december 2016 om 13:58
quote:Nouschi schreef op 08 december 2016 @ 13:55:
[...]
Ik vind dat je erg onaardig over je zus schrijft. Je zegt zelf al dat ze gehersenspoeld is, dus waarom deze woorden gebruiken? En wat maakt het uit dat ze nog nooit een relatie langer dan 3 weken heeft gehad?
Zij is toch net zo goed slachtoffer van de situatie?
ze komt niet voor me op, ze kruipt in de reet van mijn ouders en doet mee aan hun scheld tirades... daarom
en j het is niet normaal als je 31 bent en nooit een "relatie"hebt gehad (omdat je het maar uitmaakt omdat je ouders het willen)
[...]
Ik vind dat je erg onaardig over je zus schrijft. Je zegt zelf al dat ze gehersenspoeld is, dus waarom deze woorden gebruiken? En wat maakt het uit dat ze nog nooit een relatie langer dan 3 weken heeft gehad?
Zij is toch net zo goed slachtoffer van de situatie?
ze komt niet voor me op, ze kruipt in de reet van mijn ouders en doet mee aan hun scheld tirades... daarom
en j het is niet normaal als je 31 bent en nooit een "relatie"hebt gehad (omdat je het maar uitmaakt omdat je ouders het willen)
donderdag 8 december 2016 om 14:01
Dikke hug voor jou TO. Ouders kenmerken zich vooral door de onvoorwaardelijke liefde voor hun kinderen (ook als het geadopteerde kinderen zijn). Zoals jij het beschrijft is er geen onvoorwaardelijke liefde van jouw ouders voor jou en daarmee hebben zij zich als ouders gediskwalificeerd. Jij hebt naar hun toe geen verplichtingen. Laat je niet chanteren met erfenis-dreigementen, er zijn dingen die belangrijker zijn dan een erfenis.
Love is the meaning of life
donderdag 8 december 2016 om 14:06
quote:Evda2016 schreef op 08 december 2016 @ 13:45:
Ik snap je helemaal! Je zegt niet zomaar; 'ik ben er klaar mee, dus ban ze uit mijn leven' , daar gaat een heel lang proces aan vooraf voordat je zover bent..
er kan ook een middenweg zijn. Je emotioneel los maken van ze, dat hoeft niet te betekenen dat je geen enkel contact meer hebt maar wel dat ze je niet meer kunnen raken/beinvloeden.
Overigens zou ik niet zo bang zijn dat je schoonfamilie jou erop aankjiken als jouw ouders rare streken uithalen. Jij bent hen niet, jij bent jij. ,
Ik snap je helemaal! Je zegt niet zomaar; 'ik ben er klaar mee, dus ban ze uit mijn leven' , daar gaat een heel lang proces aan vooraf voordat je zover bent..
er kan ook een middenweg zijn. Je emotioneel los maken van ze, dat hoeft niet te betekenen dat je geen enkel contact meer hebt maar wel dat ze je niet meer kunnen raken/beinvloeden.
Overigens zou ik niet zo bang zijn dat je schoonfamilie jou erop aankjiken als jouw ouders rare streken uithalen. Jij bent hen niet, jij bent jij. ,
donderdag 8 december 2016 om 14:09
ik lees nu dit: DIT is ZOOOOOO herkenbaar: http://www.ratgevallen.nl/Ratmoeder1.pdf
donderdag 8 december 2016 om 14:10
quote:ohhelp schreef op 08 december 2016 @ 13:58:
[...]
ze komt niet voor me op, ze kruipt in de reet van mijn ouders en doet mee aan hun scheld tirades... daarom
en j het is niet normaal als je 31 bent en nooit een "relatie"hebt gehad (omdat je het maar uitmaakt omdat je ouders het willen)
Ook je zus is opgevoed door dezelfde ouders waar jij zo last van hebt. Het ligt erg voor de hand dat ook je zus manieren heeft gezocht om hiermee om te gaan, net als jij. Zoals jij (nog) niet in staat bent om je los te maken van je ouders, is je zus dat vermoedelijk ook niet.
Je zus is geen vijand van je, hoe akelig je haar gedrag ook vindt. Ook je zus verdient wel compassie in deze.
[...]
ze komt niet voor me op, ze kruipt in de reet van mijn ouders en doet mee aan hun scheld tirades... daarom
en j het is niet normaal als je 31 bent en nooit een "relatie"hebt gehad (omdat je het maar uitmaakt omdat je ouders het willen)
Ook je zus is opgevoed door dezelfde ouders waar jij zo last van hebt. Het ligt erg voor de hand dat ook je zus manieren heeft gezocht om hiermee om te gaan, net als jij. Zoals jij (nog) niet in staat bent om je los te maken van je ouders, is je zus dat vermoedelijk ook niet.
Je zus is geen vijand van je, hoe akelig je haar gedrag ook vindt. Ook je zus verdient wel compassie in deze.
donderdag 8 december 2016 om 14:10
Ze hebben je afhankelijk gemaakt, dat snap ik. In je tekst zit ook veel woede, waarom gebruik je die kracht niet om je los te maken.
Dit gebeurd ook, omdat ze de ruimte hier voor krijgen.
Schrijf een brief, sluit het af en ga van je leven genieten samen met je vriend.
Ja, het is een heel proces, maar al 36 jaar van je leven beheersen zij je leven....
Dit gebeurd ook, omdat ze de ruimte hier voor krijgen.
Schrijf een brief, sluit het af en ga van je leven genieten samen met je vriend.
Ja, het is een heel proces, maar al 36 jaar van je leven beheersen zij je leven....
donderdag 8 december 2016 om 14:17
quote:ohhelp schreef op 08 december 2016 @ 13:59:
[...]
ik schrijf niet met echte namen... lijkt me logisch toch??Ja lijkt mij ook. Ik vond het nogal een aparte naam om verzonnen te zijn. Meestal wordt het dan Pietje of Jantje, vandaar.
[...]
ik schrijf niet met echte namen... lijkt me logisch toch??Ja lijkt mij ook. Ik vond het nogal een aparte naam om verzonnen te zijn. Meestal wordt het dan Pietje of Jantje, vandaar.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
donderdag 8 december 2016 om 14:18
quote:toiletrol schreef op 08 december 2016 @ 14:10:
[...]
Ook je zus is opgevoed door dezelfde ouders waar jij zo last van hebt. Het ligt erg voor de hand dat ook je zus manieren heeft gezocht om hiermee om te gaan, net als jij. Zoals jij (nog) niet in staat bent om je los te maken van je ouders, is je zus dat vermoedelijk ook niet.
Je zus is geen vijand van je, hoe akelig je haar gedrag ook vindt. Ook je zus verdient wel compassie in deze.Precies. Rare zaak.
[...]
Ook je zus is opgevoed door dezelfde ouders waar jij zo last van hebt. Het ligt erg voor de hand dat ook je zus manieren heeft gezocht om hiermee om te gaan, net als jij. Zoals jij (nog) niet in staat bent om je los te maken van je ouders, is je zus dat vermoedelijk ook niet.
Je zus is geen vijand van je, hoe akelig je haar gedrag ook vindt. Ook je zus verdient wel compassie in deze.Precies. Rare zaak.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
donderdag 8 december 2016 om 14:21
quote:ohhelp schreef op 08 december 2016 @ 14:15:
wij willen met kerst niet naar hun toe: vinden jullie het verstandig als ik mijn gevoelens in een brief zet? (grote kans dat ze hier weer woedend op reageren... ze hebben immers mijn gevoelens nooit serieus genomen)Ik denk dat het je ouders ontbreekt aan empathisch vermogen, waarschijnlijk zullen ze een brief aangrijpen om alles wat je daar in zet tegen je te gebruiken. Als je je niet wilt laten manipuleren rond de kerst dan neem je gewoon geen contact op.
wij willen met kerst niet naar hun toe: vinden jullie het verstandig als ik mijn gevoelens in een brief zet? (grote kans dat ze hier weer woedend op reageren... ze hebben immers mijn gevoelens nooit serieus genomen)Ik denk dat het je ouders ontbreekt aan empathisch vermogen, waarschijnlijk zullen ze een brief aangrijpen om alles wat je daar in zet tegen je te gebruiken. Als je je niet wilt laten manipuleren rond de kerst dan neem je gewoon geen contact op.
Just when the caterpillar thought the world was over, it became a butterfly
donderdag 8 december 2016 om 14:24
quote:ohhelp schreef op 08 december 2016 @ 14:15:
wij willen met kerst niet naar hun toe: vinden jullie het verstandig als ik mijn gevoelens in een brief zet? (grote kans dat ze hier weer woedend op reageren... ze hebben immers mijn gevoelens nooit serieus genomen)
Wat is jouw doel van een dergelijke brief? Ga je je doel daarmee bereiken?
Nogmaals, het doet er niet toe wat anderen verstandig vinden. Wat vind jij zelf?
wij willen met kerst niet naar hun toe: vinden jullie het verstandig als ik mijn gevoelens in een brief zet? (grote kans dat ze hier weer woedend op reageren... ze hebben immers mijn gevoelens nooit serieus genomen)
Wat is jouw doel van een dergelijke brief? Ga je je doel daarmee bereiken?
Nogmaals, het doet er niet toe wat anderen verstandig vinden. Wat vind jij zelf?
donderdag 8 december 2016 om 14:27
quote:Curley schreef op 08 december 2016 @ 14:21:
[...]
Ik denk dat het je ouders ontbreekt aan empathisch vermogen, waarschijnlijk zullen ze een brief aangrijpen om alles wat je daar in zet tegen je te gebruiken. Als je je niet wilt laten manipuleren rond de kerst dan neem je gewoon geen contact op.ok dank voor de tip. ga ik doen. ik zet alle communicatie gewoon op nul
[...]
Ik denk dat het je ouders ontbreekt aan empathisch vermogen, waarschijnlijk zullen ze een brief aangrijpen om alles wat je daar in zet tegen je te gebruiken. Als je je niet wilt laten manipuleren rond de kerst dan neem je gewoon geen contact op.ok dank voor de tip. ga ik doen. ik zet alle communicatie gewoon op nul
donderdag 8 december 2016 om 14:29
quote:toiletrol schreef op 08 december 2016 @ 14:24:
[...]
Wat is jouw doel van een dergelijke brief? Ga je je doel daarmee bereiken?
Nogmaals, het doet er niet toe wat anderen verstandig vinden. Wat vind jij zelf?
dat ze inzien wat ze fout hebben gedaan... maar ik zie nu ook wel in dat dat gewoon onbegonnen zaak is, die verdraaien inderdaad de boel en buigen... dat zullen ze nooit. ligt toch aan mij, krijg ik weer hele scheld tirades over me heen.
ik ga volledig kappen. ik ben 36, dit gaat nergens meer over. die mensen zijn ziek, heel ziek. als ik zie wat ze me als klein kind alleen al aangedaan hebben, dit is doorgegaan totdat ik op mezelf ben gaan wonen. en nu geen fysiek geweld maar emotionele chantage.
[...]
Wat is jouw doel van een dergelijke brief? Ga je je doel daarmee bereiken?
Nogmaals, het doet er niet toe wat anderen verstandig vinden. Wat vind jij zelf?
dat ze inzien wat ze fout hebben gedaan... maar ik zie nu ook wel in dat dat gewoon onbegonnen zaak is, die verdraaien inderdaad de boel en buigen... dat zullen ze nooit. ligt toch aan mij, krijg ik weer hele scheld tirades over me heen.
ik ga volledig kappen. ik ben 36, dit gaat nergens meer over. die mensen zijn ziek, heel ziek. als ik zie wat ze me als klein kind alleen al aangedaan hebben, dit is doorgegaan totdat ik op mezelf ben gaan wonen. en nu geen fysiek geweld maar emotionele chantage.
donderdag 8 december 2016 om 14:38
Lieve schat, ze zien jou als eigendom en willen alles wat jij doet beïnvloeden/controleren zodat je geïsoleerd raakt en helemaal van hen bent.
Breek idd met ze, ik word er kriebelig van. Zijn net loverboys qua gedrag.
Edit: de reden dat je zus zo doet is omdat zij het opgegeven heeft en alles doet wat zij zeggen. Daarom is zij het paradepaardje, want ze luistert zo goed en is helemaal zoals ze haar hebben willen. Door haar steeds naar voren te schuiven als de topper van de familie hopen ze dat jij je kut gaat voelen en ook naar alles gaat luisteren wat zij zeggen en daarmee ook zoals haar wordt.
Breek idd met ze, ik word er kriebelig van. Zijn net loverboys qua gedrag.
Edit: de reden dat je zus zo doet is omdat zij het opgegeven heeft en alles doet wat zij zeggen. Daarom is zij het paradepaardje, want ze luistert zo goed en is helemaal zoals ze haar hebben willen. Door haar steeds naar voren te schuiven als de topper van de familie hopen ze dat jij je kut gaat voelen en ook naar alles gaat luisteren wat zij zeggen en daarmee ook zoals haar wordt.
