Psyche
alle pijlers
Wat hielp jou tijdens rouw - deel 2
woensdag 2 januari 2019 om 07:49
dinsdag 21 mei 2019 om 00:09
Zoon vertelde dat hij voor zijn examen steun aan oma had gevraagd, en ik daarvoor juist aan mijn vader had gevraagd..
Je vroeg wat de tekens van mijn vader waren, dan gaat bij mij of mijn zussen ineens het licht uit of juist aan..
Mijn vader was niet gelovig mijn moeder juist wel. Mijn moeder wilde dus bij hun begrafenissen er een dominee bij, mijn moeder ging wekelijks naar de kerk mijn vader nooit. Mijn vader was net gestorven en een paar dagen later hadden wij een afspraak met de dominee bij mijn zus thuis. Het was een donkere februari dag en bij mijn zus waren de lampen aan, de dominee stapt binnen. En meteen sprong de lamp boven de eettafel. Dit gebeurde twee dagen later toen we de offerte kregen van het restaurant die hoog uit viel bij mijn andere zus.. en zo gebeurd het nog wel eens dat bij een gebeurtenis het licht aan en uit gaat.
Je vroeg wat de tekens van mijn vader waren, dan gaat bij mij of mijn zussen ineens het licht uit of juist aan..
Mijn vader was niet gelovig mijn moeder juist wel. Mijn moeder wilde dus bij hun begrafenissen er een dominee bij, mijn moeder ging wekelijks naar de kerk mijn vader nooit. Mijn vader was net gestorven en een paar dagen later hadden wij een afspraak met de dominee bij mijn zus thuis. Het was een donkere februari dag en bij mijn zus waren de lampen aan, de dominee stapt binnen. En meteen sprong de lamp boven de eettafel. Dit gebeurde twee dagen later toen we de offerte kregen van het restaurant die hoog uit viel bij mijn andere zus.. en zo gebeurd het nog wel eens dat bij een gebeurtenis het licht aan en uit gaat.
dinsdag 21 mei 2019 om 06:52
Dat is wel bijzonder, Christiana. Ik wacht ook steeds op tekens maar tot nu toe helemaal niets. Ik zie wel eens een bijzonder klein vogeltje in de tuin. Dan moet ik altijd aan mijn vader denken (hij hield van vogels). De kans is groot dat het helemaal geen bijzonder vogeltje is en dat er miljoenen van zijn en dat het niet steeds dezelfde is die ik zie. Maar toch....
Ik vind het lastig om er in te blijven geloven want ik weet zeker dat als mijn vader gekund had dan had hij wel een teken gegeven. We hadden ook iets afgesproken. Aan de andere kant... ik hoor teveel verhalen waarbij ik denk dat het geen toeval kan zijn.
De ene dag denk ik dat er niets is en de andere dag denk ik dat ik gewoon geduld moet hebben.
Ik vind het lastig om er in te blijven geloven want ik weet zeker dat als mijn vader gekund had dan had hij wel een teken gegeven. We hadden ook iets afgesproken. Aan de andere kant... ik hoor teveel verhalen waarbij ik denk dat het geen toeval kan zijn.
De ene dag denk ik dat er niets is en de andere dag denk ik dat ik gewoon geduld moet hebben.
dinsdag 21 mei 2019 om 17:30
Ik weet het ook niet, van mijn moeder geen teken ontvangen of ik zie het niet..Lady_Day schreef: ↑21-05-2019 06:52Dat is wel bijzonder, Christiana. Ik wacht ook steeds op tekens maar tot nu toe helemaal niets. Ik zie wel eens een bijzonder klein vogeltje in de tuin. Dan moet ik altijd aan mijn vader denken (hij hield van vogels). De kans is groot dat het helemaal geen bijzonder vogeltje is en dat er miljoenen van zijn en dat het niet steeds dezelfde is die ik zie. Maar toch....
Ik vind het lastig om er in te blijven geloven want ik weet zeker dat als mijn vader gekund had dan had hij wel een teken gegeven. We hadden ook iets afgesproken. Aan de andere kant... ik hoor teveel verhalen waarbij ik denk dat het geen toeval kan zijn.
De ene dag denk ik dat er niets is en de andere dag denk ik dat ik gewoon geduld moet hebben.
zondag 2 juni 2019 om 10:01
Eergisteren stond ik mijn tanden te poetsen in de keuken en ik keek uit het raam. Zie ik opeens een paar klaprozen in de tuin staan. Even later hoor ik getik tegen het raam, komt daar een heel mooi gekleurd vogeltje gedag zeggen. Misschien is dit 'het' wel maar had toch iets spectaculairders verwacht of zo 
zondag 2 juni 2019 om 14:02
Wie weet hoeveel moeite je vader er voor gedaan heeftLady_Day schreef: ↑02-06-2019 10:01Eergisteren stond ik mijn tanden te poetsen in de keuken en ik keek uit het raam. Zie ik opeens een paar klaprozen in de tuin staan. Even later hoor ik getik tegen het raam, komt daar een heel mooi gekleurd vogeltje gedag zeggen. Misschien is dit 'het' wel maar had toch iets spectaculairders verwacht of zo
zondag 2 juni 2019 om 14:05
zondag 2 juni 2019 om 15:22
woensdag 12 juni 2019 om 23:47
Zoon is geslaagd voor zijn examen!! Wat ben ik trots en wat had ik dit graag met mijn ouders willen delen, en wat mis ik ze vandaag! Heb de neiging om ze te bellen! Wat hadden ze trots geweest zoon die in hun havenstad gaat studeren.. het kind wat zich door de middelbare school heen worstelde, ontelbare keren op school geweest, vele telefoontjes, hem uit de wind gehouden, schoppen onder zijn kont gegeven. Mijn vader die altijd zei dat het goed kwam met hem..
Misschien dat ze boven meekijken en er een glaasje opdrinken.
Misschien dat ze boven meekijken en er een glaasje opdrinken.
voor het gemis.
Mijn vader was er van overtuigd dat het goed zou komen met zoon.. misschien wat herkenning in zoon
maandag 17 juni 2019 om 10:08
Vaderdag is eigenlijk een beetje langs me heen gegaan. Ik heb er niet zo'n last van gehad... niet zoals vorig jaar.
Het begint te 'wennen'... als ik er goed over nadenk vind ik het nog steeds heel gek dat iemand die er altijd was zo opeens weg kan zijn maar ik heb die momenten van 'shock' niet meer.
Het begint te 'wennen'... als ik er goed over nadenk vind ik het nog steeds heel gek dat iemand die er altijd was zo opeens weg kan zijn maar ik heb die momenten van 'shock' niet meer.
maandag 17 juni 2019 om 11:40
Ah wat lief
Ja die doet het eigenlijk wel prima.
Zegt regelmatig dat ze mama mist om daarna vrolijk verder te huppelen.
Bezoekt ook regelmatig mama's plekje op het kerkhof, omdat je daar heel goed aan mama kan denken maar is daar ook vooral bezig met allerlei andere zaken.
Maar ze is vooral vrolijk en heeft veel aansluiting in de klas en genoeg vriendinnetjes dus lijkt voor nu allemaal oké.
We zijn benieuw of ze over n jaar of 2 meer vragen gaat stellen. Nu neemt ze alles gewoon zo als het is.
Echt knap van m'n zwager hoor, lijkt me zo zwaar.
Ja die doet het eigenlijk wel prima.
Zegt regelmatig dat ze mama mist om daarna vrolijk verder te huppelen.
Bezoekt ook regelmatig mama's plekje op het kerkhof, omdat je daar heel goed aan mama kan denken maar is daar ook vooral bezig met allerlei andere zaken.
Maar ze is vooral vrolijk en heeft veel aansluiting in de klas en genoeg vriendinnetjes dus lijkt voor nu allemaal oké.
We zijn benieuw of ze over n jaar of 2 meer vragen gaat stellen. Nu neemt ze alles gewoon zo als het is.
Echt knap van m'n zwager hoor, lijkt me zo zwaar.
maandag 17 juni 2019 om 11:44
maandag 17 juni 2019 om 16:16
maandag 17 juni 2019 om 22:53
Vaderdag raakt mij minder dan vorig jaar, miste alleen de middag invulling, dan gingen we altijd naar mijn vader(en moeder). Man heeft zijn vader niet gekend.
Een soort gewenning na twee jaar?
Goed om te horen Lalize hoe je nichtje je er mee omgaat. Herken het wel bij mijn nichtje al is die 16 inmiddels ze was 11 toen mijn zus overleed. Gaat er ogenschijnlijk en wat onverschillig mee om, maar voel dat ze er veel mee bezig is. Mijn dochter is van dezelfde leeftijd. En bij elke mijlpaal denk ik, dat moeten zij missen..
Een soort gewenning na twee jaar?
Goed om te horen Lalize hoe je nichtje je er mee omgaat. Herken het wel bij mijn nichtje al is die 16 inmiddels ze was 11 toen mijn zus overleed. Gaat er ogenschijnlijk en wat onverschillig mee om, maar voel dat ze er veel mee bezig is. Mijn dochter is van dezelfde leeftijd. En bij elke mijlpaal denk ik, dat moeten zij missen..
vrijdag 28 juni 2019 om 21:46
vrijdag 28 juni 2019 om 21:46
vrijdag 28 juni 2019 om 22:01
Ik heb heel lang gehad dat ik 's ochtends wakker werd en me er dan al snel bewust van werd dat mijn vader er niet meer is. Dat was dan elke keer zo'n 'shock' gevoel. Heel afschuwelijk.Christiana schreef: ↑28-06-2019 21:46We gaan er aan wennen? Al zal het nooit helemaal wennen. Soms gaat het een paar dagen goed en dan knal komt het gemis keihard terug.
Het zal nooit helemaal wennen maar de shock is er af. Ik heb nu ook wel dagen dat het best redelijk gaat maar het kan me ook zo ineens overvallen. Soms zelfs nog wel met momenten van ongeloof.
zaterdag 29 juni 2019 om 06:47
Het gaat hier eigenlijk wel goed. Afgelopen week ineens weer een moment dat ik ineens lag te huilen ik bed, dat is best lang geleden. Het heeft z’n plekje wel gekregen, ik ben er weer.
Ik zit ergens een beetje mee. Ik ben zwanger (hoera
). Mijn schoonouders en broer weten het al, mijn vader nog niet. Ik ben nog steeds zo boos op hem en denk niet dat ik hem ooit kan vergeven. Hij weet niet eens dat ik zo boos ben. Maar ik moet het hem toch een keer vertellen en ik zie er enorm tegenop en ik weet niet hoe. Ik voel me niet blij om het hem te vertellen. Op dit soort momenten zou ik willen dat hij er niet meer was en mijn moeder nog er nog was.
Positief is dat broer en ik wat dichter naar elkaar toe groeien. Hij ziet dingen hetzelfde als ik. Bezoekt mijn vader met lood in zijn schoenen eens in de zoveel tijd en is ook boos. We kunnen er nu meer over praten en ook over de tijd met mijn moeder. Na een jaar praten we eindelijk weer eens over haar, maar het gaat meer over mijn vader en wat hij allemaal kapot gemaakt heeft.
Ik zit ergens een beetje mee. Ik ben zwanger (hoera
). Mijn schoonouders en broer weten het al, mijn vader nog niet. Ik ben nog steeds zo boos op hem en denk niet dat ik hem ooit kan vergeven. Hij weet niet eens dat ik zo boos ben. Maar ik moet het hem toch een keer vertellen en ik zie er enorm tegenop en ik weet niet hoe. Ik voel me niet blij om het hem te vertellen. Op dit soort momenten zou ik willen dat hij er niet meer was en mijn moeder nog er nog was.Positief is dat broer en ik wat dichter naar elkaar toe groeien. Hij ziet dingen hetzelfde als ik. Bezoekt mijn vader met lood in zijn schoenen eens in de zoveel tijd en is ook boos. We kunnen er nu meer over praten en ook over de tijd met mijn moeder. Na een jaar praten we eindelijk weer eens over haar, maar het gaat meer over mijn vader en wat hij allemaal kapot gemaakt heeft.
zaterdag 29 juni 2019 om 07:20
Gefeliciteerd, Tinkel! En ook fijn dat het contact met je broer aan het verbeteren is. Het soort gesprekken dat je nu hebt zal echt wel nodig zijn. Wellicht als alles eruit is, en misschien is dat na 10 of 100x dezelfde dingen uitspreken, dat er ruimte is om over je moeder te praten als mens.
Wat je vader betreft... ik heb geen advies, ik vind het heel verdrietig voor je. Ik zou ook verschrikkelijk boos zijn. En boosheid vind ik zelf een verschrikkelijk lastige emotie vooral jegens iemand die er onvoorwaardelijk voor jullie zou moeten zijn.
Maar fijn dat je zwanger bent... een nieuwe fase. Geniet ervan!
Wat je vader betreft... ik heb geen advies, ik vind het heel verdrietig voor je. Ik zou ook verschrikkelijk boos zijn. En boosheid vind ik zelf een verschrikkelijk lastige emotie vooral jegens iemand die er onvoorwaardelijk voor jullie zou moeten zijn.
Maar fijn dat je zwanger bent... een nieuwe fase. Geniet ervan!
