Psyche
alle pijlers
Wedervraag blijft uit - wat is dat toch?
zaterdag 30 september 2017 om 16:42
Het valt mij steeds meer op dat wanneer ik een gesprek heb met mensen dat een wedervraag uitblijft.
Op feestjes met kennissen maar ook bij vrienden. En al helemaal bij studiegenoten.
Als voorbeeld: gister was ik op een verjaardagsfeestje, echt enorm gezellig en veel gekletst met mensen die ik deels wel en deels niet kende.
Ik vind het echt leuk naar al die mensen te luisteren en stel actief vragen, waar maar al te gretig antwoord op wordt gegeven. Sommige mensen ratelen zo door, dat het lastig is er tussen te komen (bij 1 op 1 gesprekken). Soms realiseren ze zich tegen het einde van het gesprek, wanneer ze naar huis willen, dat ze geen vragen aan mij hebben gesteld:
' oh sorry, ik heb eigenlijk helemaal niets aan jou gevraagd, maar ik was eigenlijk van plan nu naar huis te gaan, ik ben namelijk zo moe'. Meestal weet ik zo'n gesprek tussen de 15 minuten en soms langer dan 40 minuten non stop draaiende te houden.
Ergens kan ik er wel om lachen, maar het baart mij ook zorgen. Wat is dat toch? Ik zou het doodvermoeiend vinden om alleen mezelf te horen praten. Ik weet van mijzelf dat ik niet zo ben dat ik heel actief in zo'n gesprek (wat dan gaat over iemands baan of privé leven of willekeurig ander onderwerp) probeer er tussen te wurmen en een draai aan het gesprek geef en over mijzelf ga vertellen. Dat vind ik onbeleefd, zelfs wat narcistisch.
Voorbeeld: Jan: 'Ja, ik ben dus docent en poeh jeetje wat een lastige baan is dit zeg, ik doe wel enorm mijn best en geef mij echt maximaal, sommige andere collega docenten doen dat dus niet'. Ik zeg dan niet vervolgens: Vervelend voor je Jan, ik studeer nu dit en dat en dat valt mij soms ook wel zwaar. A: omdat het naar mijn gevoel niet aansluit op het gesprek, op wat Jan vertelt. B: Omdat ik het niet fijn vind tegen mensen die ik niet ken te vertellen wat mij wel of niet zwaar voelt in het leven. C: Jan wil klaarblijkelijk graag spuien over zijn vermoeidheid en opscheppen over hoe goed hij het doet, als hij geïnteresseerd is in mij dan denk ik, dan komt er wel een wedervraag. Maar die komt bij Jan niet, en ook vaak bij anderen niet.
Herkennen jullie dit? Is dit iets van deze tijd? Aanvulling: ik woon wel in de randstad, geen idee of dat er mee te maken heeft. Of is het gewoon dikke pech? Als ik niet actief op mensen afstap en vragen stel dan komt er namelijk ook niemand op mij af, meestal dan.
Op feestjes met kennissen maar ook bij vrienden. En al helemaal bij studiegenoten.
Als voorbeeld: gister was ik op een verjaardagsfeestje, echt enorm gezellig en veel gekletst met mensen die ik deels wel en deels niet kende.
Ik vind het echt leuk naar al die mensen te luisteren en stel actief vragen, waar maar al te gretig antwoord op wordt gegeven. Sommige mensen ratelen zo door, dat het lastig is er tussen te komen (bij 1 op 1 gesprekken). Soms realiseren ze zich tegen het einde van het gesprek, wanneer ze naar huis willen, dat ze geen vragen aan mij hebben gesteld:
' oh sorry, ik heb eigenlijk helemaal niets aan jou gevraagd, maar ik was eigenlijk van plan nu naar huis te gaan, ik ben namelijk zo moe'. Meestal weet ik zo'n gesprek tussen de 15 minuten en soms langer dan 40 minuten non stop draaiende te houden.
Ergens kan ik er wel om lachen, maar het baart mij ook zorgen. Wat is dat toch? Ik zou het doodvermoeiend vinden om alleen mezelf te horen praten. Ik weet van mijzelf dat ik niet zo ben dat ik heel actief in zo'n gesprek (wat dan gaat over iemands baan of privé leven of willekeurig ander onderwerp) probeer er tussen te wurmen en een draai aan het gesprek geef en over mijzelf ga vertellen. Dat vind ik onbeleefd, zelfs wat narcistisch.
Voorbeeld: Jan: 'Ja, ik ben dus docent en poeh jeetje wat een lastige baan is dit zeg, ik doe wel enorm mijn best en geef mij echt maximaal, sommige andere collega docenten doen dat dus niet'. Ik zeg dan niet vervolgens: Vervelend voor je Jan, ik studeer nu dit en dat en dat valt mij soms ook wel zwaar. A: omdat het naar mijn gevoel niet aansluit op het gesprek, op wat Jan vertelt. B: Omdat ik het niet fijn vind tegen mensen die ik niet ken te vertellen wat mij wel of niet zwaar voelt in het leven. C: Jan wil klaarblijkelijk graag spuien over zijn vermoeidheid en opscheppen over hoe goed hij het doet, als hij geïnteresseerd is in mij dan denk ik, dan komt er wel een wedervraag. Maar die komt bij Jan niet, en ook vaak bij anderen niet.
Herkennen jullie dit? Is dit iets van deze tijd? Aanvulling: ik woon wel in de randstad, geen idee of dat er mee te maken heeft. Of is het gewoon dikke pech? Als ik niet actief op mensen afstap en vragen stel dan komt er namelijk ook niemand op mij af, meestal dan.
zaterdag 30 september 2017 om 17:15
Ik lees niet dat TO niet ingaat op iemands verhaal. Juist door vragen te stellen ga je in op iemands verhaal. Als Pietje vertelt dat hij sindskort een motor heeft en je stelt vragen als "wat voor één?" "Zit je bij een club? Wat trekt je erin aan" etc. Dan ben je m.i. belangstellender en geinteresseerder dan wanneer je begint je vertellen dat je opa ook een motor had. Mensen willen over zichzelf vertellen en met name in oppervlakkig contact (op bijv een feestje) zijn mensen niet opzoek naar bevestiging of herkenning. Indien ze dat wel zijn dan kunnen ze zelf de vraag stellen "rij jij ook motor?" O.i.d.Eames6 schreef: ↑30-09-2017 16:55Jij geeft aan dat je dus niet echt ingaat op hun verhaal, maar wel nieuwe vragen aan ze stelt. Op zich heel sociaal, maar waar zijn de meest mensen naar op zoek?Herkenning en bevestiging. Waarom vertel je niet eens iets over je eigen ervaringen? Op zo'n manier wordt een gesprek wel erg eenzijdig. Natuurlijk kan de ander iets vragen, maar je kan ook hand in eigen boezem steken en jezelf wat meer open opstellen en eens iets vertellen.
zaterdag 30 september 2017 om 17:18
zaterdag 30 september 2017 om 17:19
Zeggen dat je diarree hebt en moet poepen. Naar de wc gaan en daarna gewoon bij een ander gaan staan.
Wil je dat ze echt voor altijd wegblijven... even aan je vingers ruiken als ze naar je kijken een aanstalten maken om naar je toe te komen..
anoniem_319861 wijzigde dit bericht op 30-09-2017 17:21
3.05% gewijzigd
zaterdag 30 september 2017 om 17:19
Gewoon dwars door het verhaal heen? Want vaak halen zulke mensen nauwelijks adem tussendoor... Laat staan dat er een stilte valt waarin je iets kunt zeggen.
zaterdag 30 september 2017 om 17:20
zaterdag 30 september 2017 om 17:21
Als het over die persoon gaat, dan wordt er wel geluisterd. Mooi moment om die persoon dan tegelijkertijd te dumpen.
zaterdag 30 september 2017 om 17:22
Van die gesprekken waarin men geduldig wacht tot de ander is uitgepraat om dan vervolgens zijn eigen verhaal te doen. Dat er meer tegen elkaar gepraat wordt ipv met.
zaterdag 30 september 2017 om 17:26
Dat lijkt me op zich nog niet zo 'vreemd'. Het constant in de rede vallen van elkaar wel. Dat kan ook wel grappig zijn als iedereen dat doet. Laatst stond ik in een groepje vrouwen die allemaal om het hoogst tegen en door elkaar spraken, maar de sfeer was op zich wel gezellig. Na een half uur of wat kwam er opeens een man die verderop had gestaan bij staan en die vroeg op heel droge toon: 'Ik heb jullie nu een hele tijd staan observeren en vroeg me af: Hebben jullie nu wel iets gehoord van elkaar?'
Het is een beetje een situatie van 'je had erbij moeten zijn' maar het was echt heel grappig.
zaterdag 30 september 2017 om 17:30
Zowel tegen als met en zonder geduld. Geen van beiden stoort zich ook aan de onbeantwoorde vragen. De harmonische kakofonie van gelijkgestemden oid.
Surrender to destiny, ... drift, ... dance like a snowflake
zaterdag 30 september 2017 om 17:34
In humor gaat altijd een kern van waarheid schuil, mop.
Surrender to destiny, ... drift, ... dance like a snowflake
zaterdag 30 september 2017 om 17:40
zaterdag 30 september 2017 om 17:41
komt een man bij de dokter.snoopylynn schreef: ↑30-09-2017 16:46Komt een man bij de dokter;
Zegt de man, dokter ik word door iedereen genegeerd.
Dokter; Volgende patiënt..........
Zoiets
zegt: dokter wat heeft u een klein spreekkamertje.
zegt dokter: sodemieter op ik zit te schijten
Gaat u anders ondertussen even wat voor u zelf doen. (Viktor)
zaterdag 30 september 2017 om 17:43
ik haat feestjesAnnapicobella schreef: ↑30-09-2017 17:21Oh....Vijf uur alweer?? Ik moet mijn moeder nog uit bad halen!!
Gaat u anders ondertussen even wat voor u zelf doen. (Viktor)
zaterdag 30 september 2017 om 17:50
Ik heb al meer dan 10 jaar een hele goede vriend. Gaat altijd over hem en gedoe met zijn werk en zo. Maar mijn poes was ziek en heb ik gister in laten slapen. Dan is hij er wel, mee naar de dierenarts. En ik ben geen prater dus dat klopt wel
Gaat u anders ondertussen even wat voor u zelf doen. (Viktor)
zaterdag 30 september 2017 om 17:52
Veel mensen vinden luisteren moeilijk, want ze willen 'ook zo graag iets vertellen'.
Soms vind ik het zelf ook moeilijk om te luisteren, vooral als iets me gewoon echt niet zo interesseert.
Als iemand gaat uitweiden over zijn of haar werk vind ik het lastig om mijzelf hierop te focussen.
Vaak zijn onderwerpen of herinneringen waar je 'samen over kunt meepraten' het leukst.
Dat je ervaringen kunt uitwisselen.
Bij veel mensen is luisteren 'wachten totdat de ander is uitgepraat'.
Soms vind ik het zelf ook moeilijk om te luisteren, vooral als iets me gewoon echt niet zo interesseert.
Als iemand gaat uitweiden over zijn of haar werk vind ik het lastig om mijzelf hierop te focussen.
Vaak zijn onderwerpen of herinneringen waar je 'samen over kunt meepraten' het leukst.
Dat je ervaringen kunt uitwisselen.
Bij veel mensen is luisteren 'wachten totdat de ander is uitgepraat'.
zaterdag 30 september 2017 om 17:52
Mijn ervaring is dat daar niet naar geluisterd wordt. Soms komt het weleens voor dat iemand heel ongeduldig luistert, maar dan wel met de intentie daar gelijk, als ik mijn ding heb verteld, daaroverheen te tetteren met het eigen verhaal en daarmee duidelijk aan te geven dat er geen interesse is.SweetChili schreef: ↑30-09-2017 17:47Heel veel mensen praten graag over zichzelf, dus als jij vragen blijft stellen, blijven zij antwoord geven. Gewoon eens iets over jezelf vertellen ipv te wachten tot de ander iets vraagt.
Ik vind het van een onbeschrijfelijke onbeschoftheid en dit soort figuren krijgen van mij dan ook geen haarbreed de kans meer om zo'n egotrip op me los te laten.
zaterdag 30 september 2017 om 17:55
Ik las dit topic, en ik moest toch bij mezelf even te rade gaan. En het kost me moeite dit te zeggen, maar ik denk dat ik zo'n persoon ben dat weinig vragen stelt en veel praat. Ik ben hier al een tijd geleden achter gekomen, en ben daar inmiddels bewust mee bezig gegaan. Maar ik vind het soms nog steeds moeilijk.
Ik lees dat veel van jullie zeggen, dat het komt omdat die mensen zichzelf vaak heel graag horen praten, of zichzelf hoog hebben zitten. Misschien is dit bij sommigen zo, maar bij mij komt het juist voort uit onzekerheid! Ik vind het namelijk moeilijk om goede vragen te bedenken, en ben soms ook bang dat het gesprek stilvalt en ze dan denken dat ik een saaie muts ben. Wat ze waarschijnlijk ook denken als ik maar door en door ratel
Dus from the other side: hebben jullie dan tips om het gesprek wel evenwichtig te krijgen? Wat ik nu doe, is me proberen te bedenken wat er voor iemand belangrijk is/wat er in het leven van de ander speelt, en dan een open vraag daarover te stellen. Ook probeer ik niet een verhaal van iemand anders te gebruiken om er dan mijn eigen ervaring over te vertellen. Ik merk alleen dat een gesprek dan vrij snel doodbloedt.
Help
?
Ik lees dat veel van jullie zeggen, dat het komt omdat die mensen zichzelf vaak heel graag horen praten, of zichzelf hoog hebben zitten. Misschien is dit bij sommigen zo, maar bij mij komt het juist voort uit onzekerheid! Ik vind het namelijk moeilijk om goede vragen te bedenken, en ben soms ook bang dat het gesprek stilvalt en ze dan denken dat ik een saaie muts ben. Wat ze waarschijnlijk ook denken als ik maar door en door ratel
Dus from the other side: hebben jullie dan tips om het gesprek wel evenwichtig te krijgen? Wat ik nu doe, is me proberen te bedenken wat er voor iemand belangrijk is/wat er in het leven van de ander speelt, en dan een open vraag daarover te stellen. Ook probeer ik niet een verhaal van iemand anders te gebruiken om er dan mijn eigen ervaring over te vertellen. Ik merk alleen dat een gesprek dan vrij snel doodbloedt.
Help
?
zaterdag 30 september 2017 om 17:57
Ik denk echt dat als jij/iemand TO of Cateautje bijv, daar echt last van heeft of heel vaak echte horken tegenkomt er toch echt een beetje bij je zelf moet zoeken. Hoe je dingen opneemt en waarom jij blijkbaar veel dat dat soort mensen treft.
Ik bleef vroeger ook staan en baalde daar later echt van. Vooral van mezelf.
Ik kom ze ook nu nog tegen maar ik kap het af. En ze zijn in de minderheid. Als je zin hebt zulke mensen loop je door. Zat andere types die wel leuke gesprekken kunnen voeren.
En vertel wel eens spontaan over jouw ervaring als dat zo uitkomt TO. Ik dnek echt dat dat helpt. Is het een onbeschofte hork. Wegwezen.
Ik bleef vroeger ook staan en baalde daar later echt van. Vooral van mezelf.
Ik kom ze ook nu nog tegen maar ik kap het af. En ze zijn in de minderheid. Als je zin hebt zulke mensen loop je door. Zat andere types die wel leuke gesprekken kunnen voeren.
En vertel wel eens spontaan over jouw ervaring als dat zo uitkomt TO. Ik dnek echt dat dat helpt. Is het een onbeschofte hork. Wegwezen.
