Psyche
alle pijlers
zoon (15) zegt transgender te zijn
donderdag 5 augustus 2021 om 10:04
Hallo allemaal.
Mijn zoon vertelde mij 2 weken geleden dat hij transgender is.
Hij wil graag een meisje zijn en weet dit nu zo'n anderhalf jaar.
4 maanden gelden is hij ook begonnen met het snijden van zichzelf, met name op zijn benen.
Ik had geen idee, en zag dit echt totaal niet aankomen.
Hij is altijd wel 'anders' geweest, maar ik kon er nooit mijn vinger opleggen wat het nou was.
Toen hij 9 was kreeg hij de diagnose 'asperger', dit verklaarde een hoop maar nog steeds bleef het gevoel dat er iets was knagen.
Als kind was hij altijd lief, rustig en bedeesd.
Ook vaak bangig, hield (en houdt nog steeds) niet van welke sport dan ook.
Er zat altijd 'niks in' om het zo maar te zeggen.
Maar toch vond ik hem wel altijd een 'jongen'.
Hij vond klussen leuk en bestudeerde autootjes en later vooral de ruimte en planeten.
Nooit heb ik ooit enige indicatie gehad dat hij meisjesdingen leuk vond, niet qua kleding, kleuren of speelgoed.
Ook het speelgoed van zijn zusje boeide hem niet.
Nu gamed hij vooral veel en houdt van trash metal muziek.
En nu zegt hij transgender te zijn, hij weet het zeker, hij wil niet alleen een meisje zijn, hij ís een meisje.
En ik weet niet wat ik er mee aan moet, ik zag dit echt niet aankomen.
De eerste dagen dat ik het wist was ik er ziek van, letterlijk ziek.
Ik zie het gewoon niet, ik zie niet het meisje in hem.
Ik weet inmiddels dat hij mijn kleren aan trekt, mijn jurkjes, bh`s , hempjes ed.
hij wil er eigenlijk niet over praten, maar toch zijn we naar de dokter geweest en zijn we doorverwezen naar een psycholoog, ook ivm het snijden wat hij doet.
het breekt mijn hart hem zo te zien worstelen met zichzelf.
En dan hoop ik dat het een fase is, of dat hij homo is, of anders travestie.
Het ene moment ben ik er oke mee, en denk ik, als het zo is dan is het zo, en het andere moment wil ik alleen maar huilen en wil ik dit gewoon niet.
Ik wil niet dat mijn zoon een dochter word.
niemand weet hier nog van, zelfs mijn man niet.
Zoon wil het vertellen als hij er aan toe is, maar ik wil er zo graag over praten, met iemand.
Omdat ik me er geen raad meer mee weet.
Hoe kan dit nou, heb ik signalen gemist?
Waarom wist hij dit niet eerder?
Waarom wist ik dit niet eerder.
Moet ik het tòch aan mijn man vertellen?
Mijn zoon is bijna 2 meter lang, hij word straks een heel heel lang meisje.
In sep heeft hij zijn intake gesprek bij de psycholoog, ik hoop zo dat hem dat helpt, dat het voor hem een opluchting is om er over te praten .
zijn er ouders die hier ook mee te maken hebben?
Die dit ook niet aan zagen komen?
Ik hoop dat het niet een al te warrig verhaal is geworden....
Mijn zoon vertelde mij 2 weken geleden dat hij transgender is.
Hij wil graag een meisje zijn en weet dit nu zo'n anderhalf jaar.
4 maanden gelden is hij ook begonnen met het snijden van zichzelf, met name op zijn benen.
Ik had geen idee, en zag dit echt totaal niet aankomen.
Hij is altijd wel 'anders' geweest, maar ik kon er nooit mijn vinger opleggen wat het nou was.
Toen hij 9 was kreeg hij de diagnose 'asperger', dit verklaarde een hoop maar nog steeds bleef het gevoel dat er iets was knagen.
Als kind was hij altijd lief, rustig en bedeesd.
Ook vaak bangig, hield (en houdt nog steeds) niet van welke sport dan ook.
Er zat altijd 'niks in' om het zo maar te zeggen.
Maar toch vond ik hem wel altijd een 'jongen'.
Hij vond klussen leuk en bestudeerde autootjes en later vooral de ruimte en planeten.
Nooit heb ik ooit enige indicatie gehad dat hij meisjesdingen leuk vond, niet qua kleding, kleuren of speelgoed.
Ook het speelgoed van zijn zusje boeide hem niet.
Nu gamed hij vooral veel en houdt van trash metal muziek.
En nu zegt hij transgender te zijn, hij weet het zeker, hij wil niet alleen een meisje zijn, hij ís een meisje.
En ik weet niet wat ik er mee aan moet, ik zag dit echt niet aankomen.
De eerste dagen dat ik het wist was ik er ziek van, letterlijk ziek.
Ik zie het gewoon niet, ik zie niet het meisje in hem.
Ik weet inmiddels dat hij mijn kleren aan trekt, mijn jurkjes, bh`s , hempjes ed.
hij wil er eigenlijk niet over praten, maar toch zijn we naar de dokter geweest en zijn we doorverwezen naar een psycholoog, ook ivm het snijden wat hij doet.
het breekt mijn hart hem zo te zien worstelen met zichzelf.
En dan hoop ik dat het een fase is, of dat hij homo is, of anders travestie.
Het ene moment ben ik er oke mee, en denk ik, als het zo is dan is het zo, en het andere moment wil ik alleen maar huilen en wil ik dit gewoon niet.
Ik wil niet dat mijn zoon een dochter word.
niemand weet hier nog van, zelfs mijn man niet.
Zoon wil het vertellen als hij er aan toe is, maar ik wil er zo graag over praten, met iemand.
Omdat ik me er geen raad meer mee weet.
Hoe kan dit nou, heb ik signalen gemist?
Waarom wist hij dit niet eerder?
Waarom wist ik dit niet eerder.
Moet ik het tòch aan mijn man vertellen?
Mijn zoon is bijna 2 meter lang, hij word straks een heel heel lang meisje.
In sep heeft hij zijn intake gesprek bij de psycholoog, ik hoop zo dat hem dat helpt, dat het voor hem een opluchting is om er over te praten .
zijn er ouders die hier ook mee te maken hebben?
Die dit ook niet aan zagen komen?
Ik hoop dat het niet een al te warrig verhaal is geworden....
donderdag 5 augustus 2021 om 11:20
Dit kun je niet zonder je man aan. Jullie zullen dit als gezin moeten gaan aanvliegen. In alle openheid binnen het huis.
En dan langzaam eens onderzoeken of het echt is wat hij voelt. Dat kan bij de psycholoog.
Belangrijk is in elk geval dat jullie vierkant achter hem staan in zijn onderzoek. En je eigen worsteling niet zijn onderzoek in de wielen rijdt.
Succes met dit alles.
En dan langzaam eens onderzoeken of het echt is wat hij voelt. Dat kan bij de psycholoog.
Belangrijk is in elk geval dat jullie vierkant achter hem staan in zijn onderzoek. En je eigen worsteling niet zijn onderzoek in de wielen rijdt.
Succes met dit alles.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 5 augustus 2021 om 11:23
Dit.Doreia* schreef: ↑05-08-2021 11:20Dit kun je niet zonder je man aan. Jullie zullen dit als gezin moeten gaan aanvliegen. In alle openheid binnen het huis.
En dan langzaam eens onderzoeken of het echt is wat hij voelt. Dat kan bij de psycholoog.
Belangrijk is in elk geval dat jullie vierkant achter hem staan in zijn onderzoek. En je eigen worsteling niet zijn onderzoek in de wielen rijdt.
Succes met dit alles.
Heftig, to. Sterkte.
donderdag 5 augustus 2021 om 11:25
Ik vind dat je je erg druk maakt om hoe vervelend dit wel niet voor jou is, en allerlei uiterlijk vertoon. 'Te lang' voor een meisje, niet de juiste interesses volgens jou. Jij wil geen dochter. Je zegt zelfs dat er altijd al 'niks in zat, lekker aardig om over je kind te zeggen.
Misschien kun je je eens verdiepen in wat dit voor haar betekent en hoe lastig dit voor haar is. In plaats van alleen maar bezig zijn met jezelf en jouw verwachtingen.
Misschien kun je je eens verdiepen in wat dit voor haar betekent en hoe lastig dit voor haar is. In plaats van alleen maar bezig zijn met jezelf en jouw verwachtingen.
donderdag 5 augustus 2021 om 11:29
Eens. Ik ben een vrouw, en geboren als een meisje. Maar als ik TO zo hoor had ik niet de juiste interesses voor een meisjeSimpeleZiel schreef: ↑05-08-2021 11:25Ik vind dat je je erg druk maakt om hoe vervelend dit wel niet voor jou is, en allerlei uiterlijk vertoon. 'Te lang' voor een meisje, niet de juiste interesses volgens jou. Jij wil geen dochter. Je zegt zelfs dat er altijd al 'niks in zat, lekker aardig om over je kind te zeggen.
Misschien kun je je eens verdiepen in wat dit voor haar betekent en hoe lastig dit voor haar is. In plaats van alleen maar bezig zijn met jezelf en jouw verwachtingen.
donderdag 5 augustus 2021 om 11:29
Meisje of jongen zijn zit hem niet in houden van klussen of Barbies. Je kunt je een meisje voelen en toch van klussen houden. Dus dat is geen indicatie van transgender zijn.
Ik zou hem steunen. Misschien is het wel echt zo, misschien is hij in de war door andere psychische problemen en hoopt hij dat dit de oplossing is of misschien heeft hij die andere psychische problemen juist hierdoor. Kom je nu niet achter en dat hoeft ook niet.
Hij krijgt hulp, dat is fijn.
Ik zou zorgen dat hij zichzelf kan kleden zoals hij wil zonder jouw kast te plunderen. Ga met hem winkelen of bestel online en dikke kans dat hij niet eens in roze tutu’s wil rondlopen maar dat hij wel kleding koopt die iets vrouwelijker is en waar hij zich prettiger in voelt. Geef hem het gevoel dat dat ok is en dan zie je vanzelf waar het schip strandt.
Alles is beter dan zo met jezelf in de knoop zitten lijkt me. Waarom zou hij dit niet aan z’n vader kunnen vertellen? Kans op geen fijne reactie?
Ik zou hem steunen. Misschien is het wel echt zo, misschien is hij in de war door andere psychische problemen en hoopt hij dat dit de oplossing is of misschien heeft hij die andere psychische problemen juist hierdoor. Kom je nu niet achter en dat hoeft ook niet.
Hij krijgt hulp, dat is fijn.
Ik zou zorgen dat hij zichzelf kan kleden zoals hij wil zonder jouw kast te plunderen. Ga met hem winkelen of bestel online en dikke kans dat hij niet eens in roze tutu’s wil rondlopen maar dat hij wel kleding koopt die iets vrouwelijker is en waar hij zich prettiger in voelt. Geef hem het gevoel dat dat ok is en dan zie je vanzelf waar het schip strandt.
Alles is beter dan zo met jezelf in de knoop zitten lijkt me. Waarom zou hij dit niet aan z’n vader kunnen vertellen? Kans op geen fijne reactie?
donderdag 5 augustus 2021 om 11:31
Ik heb er geen persoonlijke ervaring mee, maar mijn direct collega wel. Zijn zoon was al 19 zelfs. Bijna vanaf moment 1 heeft hij hem echter direct 'mijn dochter' genoemd. Ik vond dat echt mega knap. Anyway, ik weet dat hij (niet de dochter, hijzelf) ook met een psycholoog praat. Misschien is dat ook wat voor jou? Ik zou wel eens met je kind overleggen om het toch aan je man te vertellen. Want dit heeft zo veel impact op het gezin, dat je daar allemaal bij betrokken moet zijn.
donderdag 5 augustus 2021 om 11:35
Ik lees het eerder als bezorgdheid ten opzichte van haar kind. Zich zorgen maken over wat er allemaal nog gaat komen. Vrij normaal in deze situatie.SimpeleZiel schreef: ↑05-08-2021 11:25Ik vind dat je je erg druk maakt om hoe vervelend dit wel niet voor jou is, en allerlei uiterlijk vertoon. 'Te lang' voor een meisje, niet de juiste interesses volgens jou. Jij wil geen dochter. Je zegt zelfs dat er altijd al 'niks in zat, lekker aardig om over je kind te zeggen.
Misschien kun je je eens verdiepen in wat dit voor haar betekent en hoe lastig dit voor haar is. In plaats van alleen maar bezig zijn met jezelf en jouw verwachtingen.
Ik vind niet dat we hier moeten doen alsof de enige juiste reactie van to zou kunnen zijn: hoera, we gaan shoppen voor meisjeskleding!
To moet wennen aan het idee, zeker omdat ze het totaal niet aan zag komen.
Ik vind dat niet zo gek.
donderdag 5 augustus 2021 om 11:37
donderdag 5 augustus 2021 om 11:39
Die opsomming van 'hij houdt van klussen, interesseerde zich niet in zijn zusje speelgoed', etc, vind ik wel raar. Wat zegt dat over deze situatie? In dat geval kan ik ook geen vrouwelijk persoon zijn want ik lijk erg veel op dit kind qua interesses.Jufjoke schreef: ↑05-08-2021 11:35Ik lees het eerder als bezorgdheid ten opzichte van haar kind. Zich zorgen maken over wat er allemaal nog gaat komen. Vrij normaal in deze situatie.
Ik vind niet dat we hier moeten doen alsof de enige juiste reactie van to zou kunnen zijn: hoera, we gaan shoppen voor meisjeskleding!
To moet wennen aan het idee, zeker omdat ze het totaal niet aan zag komen.
Ik vind dat niet zo gek.
donderdag 5 augustus 2021 om 11:41
ach kom nouSimpeleZiel schreef: ↑05-08-2021 11:25Ik vind dat je je erg druk maakt om hoe vervelend dit wel niet voor jou is, en allerlei uiterlijk vertoon. 'Te lang' voor een meisje, niet de juiste interesses volgens jou. Jij wil geen dochter. Je zegt zelfs dat er altijd al 'niks in zat, lekker aardig om over je kind te zeggen.
Misschien kun je je eens verdiepen in wat dit voor haar betekent en hoe lastig dit voor haar is. In plaats van alleen maar bezig zijn met jezelf en jouw verwachtingen.
ook als ouder ben je van de leg
zegt toch niets over hoe je je kind steunt
donderdag 5 augustus 2021 om 11:41
Dit lijkt me ontzettend heftig. Ik kan me voorstellen dat het voor jouw gevoel compleet uit de lucht is komen vallen. Volgens mij doel je niet specifiek op uiterlijk of gedrag, maar i is het meer dat je het gewoon echt niet hebt zien aankomen?
Het is goed dat je contact hebt opgenomen met een psycholoog. Misschien los van je zoon ook fijn voor jezelf?
Ik zou in overleg met zoon wel je man inlichten. Dit is iets wat jullie als gezin in het geheel beïnvloed.
Opmerkingen zoals dat je geen goede ouder bent zou ik naast je neerleggen. Niemand kan voor jou beslissen hoe jij je moet voelen. Goed dat je je openstelt voor je zoon/dochter. Maar jij mag er ook zijn in je gevoel. Ik zou dit niet met je kind bespreken maar met je gevoelens met je partner en vooral je kind daar niet teveel in betrekken.
Ik wens jullie allen heel veel sterkte en succes in dit proces!
Het is goed dat je contact hebt opgenomen met een psycholoog. Misschien los van je zoon ook fijn voor jezelf?
Ik zou in overleg met zoon wel je man inlichten. Dit is iets wat jullie als gezin in het geheel beïnvloed.
Opmerkingen zoals dat je geen goede ouder bent zou ik naast je neerleggen. Niemand kan voor jou beslissen hoe jij je moet voelen. Goed dat je je openstelt voor je zoon/dochter. Maar jij mag er ook zijn in je gevoel. Ik zou dit niet met je kind bespreken maar met je gevoelens met je partner en vooral je kind daar niet teveel in betrekken.
Ik wens jullie allen heel veel sterkte en succes in dit proces!
Het leven is te kort om te lang op de verkeerde plek te blijven.
donderdag 5 augustus 2021 om 11:42
Bizar deze opmerking.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 05-08-2021 14:32
Reden: quote verwijderd
Reden: quote verwijderd
15.48% gewijzigd
Het leven is te kort om te lang op de verkeerde plek te blijven.
donderdag 5 augustus 2021 om 11:42
Het zegt gewoon iets over dat to het niet aan zag komen.Muurbloempje115 schreef: ↑05-08-2021 11:39Die opsomming van 'hij houdt van klussen, interesseerde zich niet in zijn zusje speelgoed', etc, vind ik wel raar. Wat zegt dat over deze situatie? In dat geval kan ik ook geen vrouwelijk persoon zijn want ik lijk erg veel op dit kind qua interesses.
donderdag 5 augustus 2021 om 11:43
Het zegt: ik zag het niet aankomen. Zoals TO steeds bedoelt. Tis nogal geen boodschap die ze in haar eentje moet verstouwen. TO, ik zou kind aangeven dat ook vader hierbij betrokken moet zijn.Muurbloempje115 schreef: ↑05-08-2021 11:39Die opsomming van 'hij houdt van klussen, interesseerde zich niet in zijn zusje speelgoed', etc, vind ik wel raar. Wat zegt dat over deze situatie? In dat geval kan ik ook geen vrouwelijk persoon zijn want ik lijk erg veel op dit kind qua interesses.
donderdag 5 augustus 2021 om 11:44
Natuurlijk ben je van de leg. Dat lijkt me ook een vrij normale emotie inderdaad.cafe-lungo schreef: ↑05-08-2021 11:41ach kom nou
ook als ouder ben je van de leg
zegt toch niets over hoe je je kind steunt
donderdag 5 augustus 2021 om 11:45
Wat is dit nou voor opmerking.Ze is geschrokken en moet het even verwerken lijkt mij niet meer als normaal.Maar blijkbaar moet je gelijk juichen en ontzettend blij zijn nou dat zou ik ook niet kunnen.Zou ik hem steunen absoluut maar mag je zelf ook even op adem komen ajb zeg!
moderatorviva wijzigde dit bericht op 05-08-2021 14:33
Reden: quote verwijderd
Reden: quote verwijderd
4.94% gewijzigd
donderdag 5 augustus 2021 om 11:46
Nou dit dacht ik ook. Vooral dat stukje over 'er zat niks in' daar niets ik wel even van knipperen. Denk je dat zij dat niet door heeft gehad. Je hebt haar bepaalde verwachtingen opgelegd die bij haar gender zouden horen en daar kon zij natuurlijk niet aan voldoen.SimpeleZiel schreef: ↑05-08-2021 11:25Ik vind dat je je erg druk maakt om hoe vervelend dit wel niet voor jou is, en allerlei uiterlijk vertoon. 'Te lang' voor een meisje, niet de juiste interesses volgens jou. Jij wil geen dochter. Je zegt zelfs dat er altijd al 'niks in zat, lekker aardig om over je kind te zeggen.
Misschien kun je je eens verdiepen in wat dit voor haar betekent en hoe lastig dit voor haar is. In plaats van alleen maar bezig zijn met jezelf en jouw verwachtingen.
Verdiep je eens eerst in hoe het voor haar is.
donderdag 5 augustus 2021 om 11:48
ik denk dat het helemaal niet raar is dat je bij zo'n onverwachte mededeling de meest rare en niet terzake doende dingen denkt. Dat het niets zegt over je ouderschap.
TO, vertel het wel aan je man, dit kun je niet voor hem verborgen houden. Uiteraard wel in overleg met je kind. Dit moeten jullie als gezin aangaan.
TO, vertel het wel aan je man, dit kun je niet voor hem verborgen houden. Uiteraard wel in overleg met je kind. Dit moeten jullie als gezin aangaan.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 5 augustus 2021 om 11:49
klopt, maar dat beeld leeft nog wel steeds bij heel veel mensen. Iedereen heeft bepaalde ideeën bij gender, bij afkomst, bij wat dan ook.Muurbloempje115 schreef: ↑05-08-2021 11:48Maar je interesses zeggen toch vrij weinig over je geslacht?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
