Psyche
alle pijlers
zoon (15) zegt transgender te zijn
donderdag 5 augustus 2021 om 10:04
Hallo allemaal.
Mijn zoon vertelde mij 2 weken geleden dat hij transgender is.
Hij wil graag een meisje zijn en weet dit nu zo'n anderhalf jaar.
4 maanden gelden is hij ook begonnen met het snijden van zichzelf, met name op zijn benen.
Ik had geen idee, en zag dit echt totaal niet aankomen.
Hij is altijd wel 'anders' geweest, maar ik kon er nooit mijn vinger opleggen wat het nou was.
Toen hij 9 was kreeg hij de diagnose 'asperger', dit verklaarde een hoop maar nog steeds bleef het gevoel dat er iets was knagen.
Als kind was hij altijd lief, rustig en bedeesd.
Ook vaak bangig, hield (en houdt nog steeds) niet van welke sport dan ook.
Er zat altijd 'niks in' om het zo maar te zeggen.
Maar toch vond ik hem wel altijd een 'jongen'.
Hij vond klussen leuk en bestudeerde autootjes en later vooral de ruimte en planeten.
Nooit heb ik ooit enige indicatie gehad dat hij meisjesdingen leuk vond, niet qua kleding, kleuren of speelgoed.
Ook het speelgoed van zijn zusje boeide hem niet.
Nu gamed hij vooral veel en houdt van trash metal muziek.
En nu zegt hij transgender te zijn, hij weet het zeker, hij wil niet alleen een meisje zijn, hij ís een meisje.
En ik weet niet wat ik er mee aan moet, ik zag dit echt niet aankomen.
De eerste dagen dat ik het wist was ik er ziek van, letterlijk ziek.
Ik zie het gewoon niet, ik zie niet het meisje in hem.
Ik weet inmiddels dat hij mijn kleren aan trekt, mijn jurkjes, bh`s , hempjes ed.
hij wil er eigenlijk niet over praten, maar toch zijn we naar de dokter geweest en zijn we doorverwezen naar een psycholoog, ook ivm het snijden wat hij doet.
het breekt mijn hart hem zo te zien worstelen met zichzelf.
En dan hoop ik dat het een fase is, of dat hij homo is, of anders travestie.
Het ene moment ben ik er oke mee, en denk ik, als het zo is dan is het zo, en het andere moment wil ik alleen maar huilen en wil ik dit gewoon niet.
Ik wil niet dat mijn zoon een dochter word.
niemand weet hier nog van, zelfs mijn man niet.
Zoon wil het vertellen als hij er aan toe is, maar ik wil er zo graag over praten, met iemand.
Omdat ik me er geen raad meer mee weet.
Hoe kan dit nou, heb ik signalen gemist?
Waarom wist hij dit niet eerder?
Waarom wist ik dit niet eerder.
Moet ik het tòch aan mijn man vertellen?
Mijn zoon is bijna 2 meter lang, hij word straks een heel heel lang meisje.
In sep heeft hij zijn intake gesprek bij de psycholoog, ik hoop zo dat hem dat helpt, dat het voor hem een opluchting is om er over te praten .
zijn er ouders die hier ook mee te maken hebben?
Die dit ook niet aan zagen komen?
Ik hoop dat het niet een al te warrig verhaal is geworden....
Mijn zoon vertelde mij 2 weken geleden dat hij transgender is.
Hij wil graag een meisje zijn en weet dit nu zo'n anderhalf jaar.
4 maanden gelden is hij ook begonnen met het snijden van zichzelf, met name op zijn benen.
Ik had geen idee, en zag dit echt totaal niet aankomen.
Hij is altijd wel 'anders' geweest, maar ik kon er nooit mijn vinger opleggen wat het nou was.
Toen hij 9 was kreeg hij de diagnose 'asperger', dit verklaarde een hoop maar nog steeds bleef het gevoel dat er iets was knagen.
Als kind was hij altijd lief, rustig en bedeesd.
Ook vaak bangig, hield (en houdt nog steeds) niet van welke sport dan ook.
Er zat altijd 'niks in' om het zo maar te zeggen.
Maar toch vond ik hem wel altijd een 'jongen'.
Hij vond klussen leuk en bestudeerde autootjes en later vooral de ruimte en planeten.
Nooit heb ik ooit enige indicatie gehad dat hij meisjesdingen leuk vond, niet qua kleding, kleuren of speelgoed.
Ook het speelgoed van zijn zusje boeide hem niet.
Nu gamed hij vooral veel en houdt van trash metal muziek.
En nu zegt hij transgender te zijn, hij weet het zeker, hij wil niet alleen een meisje zijn, hij ís een meisje.
En ik weet niet wat ik er mee aan moet, ik zag dit echt niet aankomen.
De eerste dagen dat ik het wist was ik er ziek van, letterlijk ziek.
Ik zie het gewoon niet, ik zie niet het meisje in hem.
Ik weet inmiddels dat hij mijn kleren aan trekt, mijn jurkjes, bh`s , hempjes ed.
hij wil er eigenlijk niet over praten, maar toch zijn we naar de dokter geweest en zijn we doorverwezen naar een psycholoog, ook ivm het snijden wat hij doet.
het breekt mijn hart hem zo te zien worstelen met zichzelf.
En dan hoop ik dat het een fase is, of dat hij homo is, of anders travestie.
Het ene moment ben ik er oke mee, en denk ik, als het zo is dan is het zo, en het andere moment wil ik alleen maar huilen en wil ik dit gewoon niet.
Ik wil niet dat mijn zoon een dochter word.
niemand weet hier nog van, zelfs mijn man niet.
Zoon wil het vertellen als hij er aan toe is, maar ik wil er zo graag over praten, met iemand.
Omdat ik me er geen raad meer mee weet.
Hoe kan dit nou, heb ik signalen gemist?
Waarom wist hij dit niet eerder?
Waarom wist ik dit niet eerder.
Moet ik het tòch aan mijn man vertellen?
Mijn zoon is bijna 2 meter lang, hij word straks een heel heel lang meisje.
In sep heeft hij zijn intake gesprek bij de psycholoog, ik hoop zo dat hem dat helpt, dat het voor hem een opluchting is om er over te praten .
zijn er ouders die hier ook mee te maken hebben?
Die dit ook niet aan zagen komen?
Ik hoop dat het niet een al te warrig verhaal is geworden....
vrijdag 6 augustus 2021 om 09:52
Bedankt voor je lieve woordenperry7 schreef: ↑06-08-2021 08:43Voor de mensen met tips en bemoedigende woorden, dank jullie wel!
@denkruim, ik vind het fijn dat jij hebt gereageerd, om het van de andere kant te horen waar jij behoefte aan hebt.
En nogmaals, wat vind ik het erg voor je dat je thuis geen steun en begrip krijgt.
Thuis moet je veilige haven zijn, de plek waar je heen kan als er iets is, waar je kan lachen, praten en huilen.
Ik hoop dat er een dag komt dat je ouders je accepteren voor wie je bent
. Nog een tip; mochten jullie je kind willen inschrijven op een wachtlijst (wat ik zsm mogelijk zou doen want het wordt overal steeds langer+je kunt er altijd weer vanaf), zou ik niet naar het VU gaan. Ik weet dat er niet veel andere opties zijn, maar het VU gaat niet goed om met transgenders die ook autisme hebben.
vrijdag 6 augustus 2021 om 12:20
TO, ik snap helemaal waar je doorheen moet nu.
Als moeder van een transvrouw heb ik ook het proces door moeten maken van emoties, gevoelens en zorgen. Het ouders van transgender kind topic is inmiddels verhuisd naar het ViaForum, voel je vrij daar mee te schrijven over het proces waar jullie met zijn allen door moeten .
https://www.viafora.nl/forum/algemeen-o ... ?page=4#71
Het is makkelijk praten vanaf de zijlijn idd. Als het je eigen kind betreft, moet je toch even een schakeling in je hoofd maken. Ook voor de gezinssituatie is het wennen. En er komen bij iedereen allerlei emoties vrij.
Sterkte met het wenproces! Het belangrijkste is dat je kind gelukkig wordt.
Misschien tot ziens op het ViaForum en mijn pb staat open voor meer persoonlijk contact mocht je daar behoefte aan hebben.
Als moeder van een transvrouw heb ik ook het proces door moeten maken van emoties, gevoelens en zorgen. Het ouders van transgender kind topic is inmiddels verhuisd naar het ViaForum, voel je vrij daar mee te schrijven over het proces waar jullie met zijn allen door moeten .
https://www.viafora.nl/forum/algemeen-o ... ?page=4#71
Het is makkelijk praten vanaf de zijlijn idd. Als het je eigen kind betreft, moet je toch even een schakeling in je hoofd maken. Ook voor de gezinssituatie is het wennen. En er komen bij iedereen allerlei emoties vrij.
Sterkte met het wenproces! Het belangrijkste is dat je kind gelukkig wordt.
Misschien tot ziens op het ViaForum en mijn pb staat open voor meer persoonlijk contact mocht je daar behoefte aan hebben.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
vrijdag 6 augustus 2021 om 13:16
Lieve TO,
Ik snap dat je in shock bent. Echt. Maar besef wel dat je kind er waarschijnlijk heel lang over heeft gedaan om de moed te verzamelen om jou dit te durven vertellen.
Heel goed dat je naar de huisarts bent gegaan en dat er een doorverwijzing naar een psycholoog is! Dit sowieso ook ivm het snijden. Snijden is vaak een teken van ernstig psychisch lijden, dus hulp is sowieso nodig. Ook om je zoon/dochter te helpen met de worsteling rondom identiteit.
Neem jezelf niet te veel kwalijk dat je dit niet gezien hebt. Dit is niet makkelijk. Steun je kind zo goed mogelijk, want 't is loeizwaar.
Heel veel sterkte.
Ik snap dat je in shock bent. Echt. Maar besef wel dat je kind er waarschijnlijk heel lang over heeft gedaan om de moed te verzamelen om jou dit te durven vertellen.
Heel goed dat je naar de huisarts bent gegaan en dat er een doorverwijzing naar een psycholoog is! Dit sowieso ook ivm het snijden. Snijden is vaak een teken van ernstig psychisch lijden, dus hulp is sowieso nodig. Ook om je zoon/dochter te helpen met de worsteling rondom identiteit.
Neem jezelf niet te veel kwalijk dat je dit niet gezien hebt. Dit is niet makkelijk. Steun je kind zo goed mogelijk, want 't is loeizwaar.
Heel veel sterkte.
vrijdag 6 augustus 2021 om 13:42
.....HIj trekt JOU kleding aan? Jou BHs? Deed hij dat in het geheim?
https://quillette.com/2021/08/04/the-in ... -ideology/
https://quillette.com/2021/08/04/the-in ... -ideology/
anoniem_386559 wijzigde dit bericht op 06-08-2021 14:12
33.98% gewijzigd
vrijdag 6 augustus 2021 om 13:50
Misschien vind je dit ook interessant om te kijken. Gesprekken met LHBTI+ jongeren in het kader van de Pride.
Daar zitten veel treurige momenten in, maar misschien is het fijn om hun verhaal in hun woorden te horen.
https://youtube.com/playlist?list=PLl6I ... pZ_-7DvdxN
(3FM - Behind my scene)
En ook de serie Hij is een zij kan de moeite waard zijn.
https://www.npostart.nl/KN_1676940
Daar zitten veel treurige momenten in, maar misschien is het fijn om hun verhaal in hun woorden te horen.
https://youtube.com/playlist?list=PLl6I ... pZ_-7DvdxN
(3FM - Behind my scene)
En ook de serie Hij is een zij kan de moeite waard zijn.
https://www.npostart.nl/KN_1676940
Everything is fluid
vrijdag 6 augustus 2021 om 16:13
Ja, nee tuurlijk, want het is ook echt een keus ofzo
. Het wel of niet content voelen met het lijf waar je in zit, is al bij de geboorte aanwezig. Het is geen epidemie, het is alleen God dank zo, dat meer en meer mensen er voor durven uitkomen omdat de omstandigeden daarvoor in deze tijden iets (nog lang niet genoeg) gunstiger zijn.
vrijdag 6 augustus 2021 om 16:17
Het was relevant genoeg om te benoemen, om te laten zien hoe veel en op welke manier hij er mee bezig is.
Het is totaal niet relevant om te weten, of hij dat wel of niet stiekem deed.
Wat voegt het voor jou toe om dit te weten?
vrijdag 6 augustus 2021 om 16:18
vrijdag 6 augustus 2021 om 16:27
@TO
Ik kan me voorstellen dat je even niet weet wat je hiermee moet. Ik heb van de week een programma op tv gezien waarbij Britse jongeren een week samen in een huis wonen. Deze jongeren identificeren zich soms wel of niet met hun geslacht bij geboorte. Het is een beetje een feest gebeuren in dat huis, maar tussendoor zie je filmpjes met achtergrondverhalen over de jongeren. Er is bijvoorbeeld een persoon in transitie en een andere persoon heeft de transitie al voltooit. Ik vond dit erg interessant om te kijken, misschien geldt dit ook voor jou. Het programme heet Genderquake
Ik kan me voorstellen dat je even niet weet wat je hiermee moet. Ik heb van de week een programma op tv gezien waarbij Britse jongeren een week samen in een huis wonen. Deze jongeren identificeren zich soms wel of niet met hun geslacht bij geboorte. Het is een beetje een feest gebeuren in dat huis, maar tussendoor zie je filmpjes met achtergrondverhalen over de jongeren. Er is bijvoorbeeld een persoon in transitie en een andere persoon heeft de transitie al voltooit. Ik vond dit erg interessant om te kijken, misschien geldt dit ook voor jou. Het programme heet Genderquake
vrijdag 6 augustus 2021 om 16:37
Precies. Zo is hetSaivash schreef: ↑06-08-2021 16:13Ja, nee tuurlijk, want het is ook echt een keus ofzo
En voor Avalon: hoe je zou reageren? Ik denk hetzelfde als ( bijna ) iedere ouder. Misschien geschrokken, misschien verdrietig , misschien ongerust over zijn of haar toekomst. Dat is een natuurlijke eerste reactie. Maar uiteindelijk : acceptatie. Want niet accepteren betekent je kind helemaal kwijt raken. En het blijft altijd je kind. Waar je voor door het vuur gaat. Of dat nu man, vrouw , homo, lesbi, transgender of wat dan ook is.
Een liefdevolle ouder steunt zijn of haar kind.
Heel triest dat sommige ouders hierom hun kind de rug toekeren.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
vrijdag 6 augustus 2021 om 18:00
Overigens lijkt het erop dat mensen met autisme vaker gay/bi zijn. Weet niet hoe dat met transgenderisme zit: https://www.parool.nl/nieuws/mensen-met ... ~b20be8a1/
En er is ook een lhbti-autisme vereniging:
https://www.autiroze.nl/
En er is ook een lhbti-autisme vereniging:
https://www.autiroze.nl/
Everything is fluid
vrijdag 6 augustus 2021 om 18:26
vrijdag 6 augustus 2021 om 19:50
Uiteraard zijn steun, begrip, luisteren, er altijd voor je kind zijn, in alle gevallen heel positief en goed advies.
Toch zou ik je willen adviseren ook te ontdekken en onderzoeken.
En de optie dat er iets anders speelt niet uit te sluiten.
Daarmee wil ik niet zeggen dat je je kind niet serieus moet nemen in zijn wensen en gevoelens.
Maar neem de tijd en onderzoek.
Ik heb toevallig onlangs wat verhalen en filmpjes over "transition regret" gelezen en gekeken, en het lijkt mij verstandig om je ook in deze kant in te lezen.
Toch zou ik je willen adviseren ook te ontdekken en onderzoeken.
En de optie dat er iets anders speelt niet uit te sluiten.
Daarmee wil ik niet zeggen dat je je kind niet serieus moet nemen in zijn wensen en gevoelens.
Maar neem de tijd en onderzoek.
Ik heb toevallig onlangs wat verhalen en filmpjes over "transition regret" gelezen en gekeken, en het lijkt mij verstandig om je ook in deze kant in te lezen.
vrijdag 6 augustus 2021 om 20:02
Van wat ik heb gelezen denken mensen met autisme vaker transgender te zijn, omdat zij vaker het gevoel hebben anders te zijn. En dit gevoel niet kunnen plaatsen. Het voelt fijner om dat gevoel wel te kunnen plaatsen en toe te wijzen aan transgender zijn. En te denken dat dat gevoel na transitie over gaat.Cauvechront schreef: ↑06-08-2021 18:00Overigens lijkt het erop dat mensen met autisme vaker gay/bi zijn. Weet niet hoe dat met transgenderisme zit: https://www.parool.nl/nieuws/mensen-met ... ~b20be8a1/
En er is ook een lhbti-autisme vereniging:
https://www.autiroze.nl/
Ik zeg uiteraard niet dat deze verklaring klopt of de waarheid is.
Wel dat ik deze redenatie meer dan eens tegen ben gekomen.
vrijdag 6 augustus 2021 om 20:19
Hai TO, ik snap dat het heel overweldigend is. Voor jullie allemaal, en helemaal voor je kind. Ik denk dat een psycholoog nu heel belangrijk is, om samen met hem te ontdekken wat hij voelt en wat de stappen zijn om nu te ondernemen.
Zonder iemand tegen de borst te willen stoten heeft de grotere aandacht voor transgenders ook zijn nadelen, voor een zoekende tiener kan het een oplossing lijken voor zijn problemen/zoektocht. Een goede psycholoog is essentieel om uit te zoeken of hij echt transgender is. Goed om te horen dat jullie hem ondertussen steunen!
Je schrijft verder dat jullie in een klein dorpje wonen, waar je kind geen vrienden heeft. Is daar verandering in mogelijk? Hij heeft het daar zwaar, heeft er waarschijnlijk alleen maar slechte herinneringen door de tijd dat hij gepest is. Is verhuizen naar een meer ruimdenkende omgeving een optie? Ik ben zelf gepest en kon vroeger niet wachten om zo ver mogelijk bij mijn verleden weg te gaan.
Ben verder benieuwd of je kind nog bepaalde interesses heeft? Dit vraag ik omdat bepaalde subculturen een warm bad kunnen zijn voor mensen die zich anders voelen of worstelen met hun plek in de maatschappij en in de wereld.
Ik ben zelf een geek, houd van series, films, sci-fi, fantasy, etc. De evenementen die ik bezoek, zoals Elfia, en comic cons, zijn geweldige plekken voor mensen om zich te uiten. De vraag is natuurlijk of je kind zich hier thuis zou voelen, maar ik kan het ontzettend aanraden. Welke interesse hij ook heeft, vaak is er online echt steun te vinden onder gelijkgestemden. Veel succes de komende tijd, ik hoop dat dit het begin is van een zoektocht die voor hem naar meer rust leidt. Het is altijd super verwarrend om een tiener te zijn, laat staan als je autistisch bent en misschien ook nog transgender.
Zonder iemand tegen de borst te willen stoten heeft de grotere aandacht voor transgenders ook zijn nadelen, voor een zoekende tiener kan het een oplossing lijken voor zijn problemen/zoektocht. Een goede psycholoog is essentieel om uit te zoeken of hij echt transgender is. Goed om te horen dat jullie hem ondertussen steunen!
Je schrijft verder dat jullie in een klein dorpje wonen, waar je kind geen vrienden heeft. Is daar verandering in mogelijk? Hij heeft het daar zwaar, heeft er waarschijnlijk alleen maar slechte herinneringen door de tijd dat hij gepest is. Is verhuizen naar een meer ruimdenkende omgeving een optie? Ik ben zelf gepest en kon vroeger niet wachten om zo ver mogelijk bij mijn verleden weg te gaan.
Ben verder benieuwd of je kind nog bepaalde interesses heeft? Dit vraag ik omdat bepaalde subculturen een warm bad kunnen zijn voor mensen die zich anders voelen of worstelen met hun plek in de maatschappij en in de wereld.
Ik ben zelf een geek, houd van series, films, sci-fi, fantasy, etc. De evenementen die ik bezoek, zoals Elfia, en comic cons, zijn geweldige plekken voor mensen om zich te uiten. De vraag is natuurlijk of je kind zich hier thuis zou voelen, maar ik kan het ontzettend aanraden. Welke interesse hij ook heeft, vaak is er online echt steun te vinden onder gelijkgestemden. Veel succes de komende tijd, ik hoop dat dit het begin is van een zoektocht die voor hem naar meer rust leidt. Het is altijd super verwarrend om een tiener te zijn, laat staan als je autistisch bent en misschien ook nog transgender.
vrijdag 6 augustus 2021 om 21:31
Prima als het het geval zou zijn dat er toch iets anders speelt, dan komt kind daar waarschijnlijk wel achter tijdens de vele gesprekken met psychologen en psychiaters die gevoerd moeten worden tijdens het proces. Ik begrijp nooit helemaal wat het doel is van het inlezen van een ouder op “transition regret”? Je kunt je kind moeilijk gaan verbieden in transitie te gaan en het lijkt me dat je het jezelf zo alleen maar moeilijker maakt. Bovendien is het percentage dat spijt heeft ontzettend klein en is er bij kind nog helemaal geen sprake van een transitie. Belangrijker om kind nu te steunen en een veilige haven te bieden dan jezelf in te lezen in allerlei worst case scenario’s.LitaLily schreef: ↑06-08-2021 19:50Uiteraard zijn steun, begrip, luisteren, er altijd voor je kind zijn, in alle gevallen heel positief en goed advies.
Toch zou ik je willen adviseren ook te ontdekken en onderzoeken.
En de optie dat er iets anders speelt niet uit te sluiten.
Daarmee wil ik niet zeggen dat je je kind niet serieus moet nemen in zijn wensen en gevoelens.
Maar neem de tijd en onderzoek.
Ik heb toevallig onlangs wat verhalen en filmpjes over "transition regret" gelezen en gekeken, en het lijkt mij verstandig om je ook in deze kant in te lezen.
vrijdag 6 augustus 2021 om 21:36
Kun je daar iets meer over vertellen? Mag ook via PB.denkruim schreef: ↑06-08-2021 09:52Bedankt voor je lieve woorden
Mijn zoon met autisme staat op de wachtlijst bij de VU, dus deze opmerking triggert mij.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
vrijdag 6 augustus 2021 om 21:42
Kan zeker. Maar het kan ook niet 21% van de transgenders heeft al eens een poging tot suicide gedaan en de suïcidecijfers liggen stukken hoger dan bij de rest van de bevolking. En 73% heeft psychische problemen.
Nu kan het zo zijn dat dat allemaal komt door het transgender zijn maar het zou ook zo kunnen zijn dat mensen met psychische problematiek eerder denken transgender te zijn. Als men zo zou opknappen van transitie zouden deze cijfers iets anders liggen. Deels kan daar door acceptatie iets aan gedaan worden denk ik, door meer acceptatie minder problematiek denk ik. Maar als ik lees hoeveel mensen met bestaande depressies, psychiatrische aandoeningen, ontwikkelingsstoornissen en dergelijke transgender zijn dan vermoed ik dat daar ook iets zit. En dat gaat niet helemaal veranderen door volledige acceptatie. Want als je een aanleg voor depressie hebt blijf je dat houden en als je autisme hebt blijft dat ook zo
