Relaties
alle pijlers
Dilemma! Scheiden of blijven?
zaterdag 19 mei 2007 om 22:21
Zal me eerst even kort voorstellen. Mijn naam is Thirza, 40 jr. en heb 2 kindjes. Ehm, da's wel erg kort.Ik zit met een dilemma waar ik al jaren mee zit. Ik dacht 100% zeker te zijn een juiste keuze gemaakt te hebben, en nu toch weer die twijfel.Ik ben al 22 jr. samen met x, waarvan de laatste 10 jr. niet meer echt gelukkig. Eigenlijk was er altijd wel wat. Altijd waren er andere vrouwen en in al die jaren is hij er nooit voor me geweest. Op een bepaald moment kwam ik er achter dat hij een ander had, dit was een heel jong buitenlands meisje dat hier illegaal was, telkens beloofde hij beterschap, waarna ik van anderen dan weer hoorde dat ze samen gezien waren. Hij "probeerde" van haar los te komen, maar dat lukte hem niet. Zelfs niet met hulp van anderen. Deze relatie van x met meisje heeft uiteindelijk zeker 6 jr. geduurd. Ergens wist x wel dat het haar te doen was om een verblijfsvergunning, maar toch wilde hij dat ook weer niet geloven omdat ze hem daarvan overtuigd had. Die meid wilde x iig per se, en begon mij thuis ook lastig te vallen.Hij was er ook niet toen mijn ouders overleden waar ik kapot van was, niet toen de meiden nog een stuk kleiner waren. Kortom, hij was er nooit voor me. Als hij er wel is dan is er altijd ruzie. Daarbij is hij erg agressief. Vaak verbaal agressief, soms ook fysiek. Dat laatste gelukkig niet dusdanig dat ik er letsel aan over houdt, maar toch! Hij is écht heel moeilijk om mee te leven. Zijn aard is negatief gestemd, heel egoistisch, zwartgallig en altijd ontevreden. Ben hem zo zat, pffff!Deze situatie ben ik toch langzamerhand gaan accepteren omdat x nooit thuis is en ik met mijn dochters ons eigen leven leiden. Op zich bevalt me dit "prima", maar als x er wel is dan wil hij, logisch misschien, wel sex hebben. Hij wil altijd sex en daar word ik maf van! Het staat me zo tegen! Telkens voel ik me dan rot als ik toch sex gehad had. Daarbij kan ik niet lief of normaal doen tegen hem. Er is gewoon altijd bonje! Ik schrik dat hij thuiskomt. Voor mij niet prettig maar ook zeker niet voor mijn kids.Nu ben ik zover, en er is echt zoveel meer gebeurd, dan ik uit kan leggen, dat ik een afspraak gemaakt heb bij een advocaat om te gaan scheiden. Was ik dagenlang overtuigd dat ik dit moest doen. Nu steekt de twijfel weer de kop op! Ook omdat x weer beterschap belooft. Iedereen die ik ken vraagt me af waarom ik nog bij hem ben. Ze vinden allemaal dat ik die stap moet nemen. Toch ben ik zo bang voor alles wat me te wachten staat. Wat mijn dilemma dus is:Enerzijds:vind ik het wel prima zo. Leef mijn eigen leven, kan tot op zekere hoogte financieel doen wat ik wil. Heb alle vrijheid. We hebben een mooie koopwoning. Ik doe sowieso wel leuke dingen. Oke... het is niet ideaal maar zo leef ik al jaren. Alles went tenslotte. Mijn kids hebben het zo enorm naar hun zin waar we wonen en dat vind ik ook niet onbelangrijk. Anderzijds:Ben ik zo enorm bang de stap te nemen! Ik heb een beetje het gevoel dat mijn leven dadelijk ophoudt en ik helemaal niets meer kan doen. Leef misschien dadelijk op bijstandnivo. Het huis zal verkocht moeten worden. Waar komen wij te wonen? Hoeveel is mijn inkomen? Ik geef grif toe dat ik geld belangrijk vind! Fout misschien, maar geld betekent voor mij wel een stuk vrijheid om leuke dingen te doen (wij rijden paard, dat is behoorlijk duur) en mooie kleding/dingen te kopen. Ben bijv. nu eenmaal gek op mooie kleding voor mijn kids en mezelf Kan me voorstellen dat degene die dit leest zo haar bedenkingen heeft hierover, maar ik probeer op een eerlijke manier mijn situatie te schetsen). Uiteraard vind ik een stap terug doen logisch en niet erg. Maar om nu te eindigen op "nul". Daarbij vind ik het allemaal zo "eng"; wat staat me te wachten, vind ik ooit een leuk iemand, etc..etc...Over de alimentatie die ik kan verwachten nog even het volgende: x heeft een niet al te hoog standaard inkomen. De extra dingen die we kunnen doen komen voort uit verdiensten die zwart zijn. Daarbij ben ik ook vreselijk onzeker geraakt door alles wat er gebeurd is. X had tenslotte al die jaren een relatie met een hele jonge mooie meid. Nu is er niets mis met mij hoor... Ben dan wel 40 maar wordt veel jonger geschat. X. accepteert onze scheiding overigens niet. Is geenzins van plan om mee te werken. Hij is zich kapot geschrokken omdat ik al zovaak gedreigd heb in het verleden en nu is het hem wel duidelijk dat ik het meen. Ik heb trouwens al zovaak tegen hem gezegd dat ik bij hem blijf voor de "zekerheid" en ik niet meer van hem houd. Hij gelooft dat niet... Hij is ervan overtuigd dat het tussen ons weer goed komt... Komt nu met beloftes waarvan ik weet dat hij ze niet waar kan maken. Daarbij......... ik hou niet meer van hem!Kortom............ herkent iemand de angst? Zijn er meiden die ondanks hun slechte huwelijk vanwege de consequenties bij hun partner blijven, zoals ik dat jaren deed? Ik weet het echt niet meer. Ik word gek van de stress over wat ik moet gaan doen.... Ik weet dat wanneer ik nu niet ga scheiden het er nooit meer van komt, maar het is ook zo gemakkelijk de situatie te handhaven. Van de andere kant wil ik ook weer voelen dat ik leef en tzt een echt leuke relatie krijgen.Tot zover... mijn verhaal. Hoop dat het duidelijk is... Lastig om een lang verhaal bondig en duidelijk te houden.Liefs,Thirzabewerkt door moderator,
dinsdag 17 juli 2007 om 10:41
Lieve Thirza,
Je klinkt heel sterk meid, dat is fijn om te horen. Ik heb het idee dat je afstand van je ex begint te nemen en hem en je situatie van een afstandje kunt bekijken. Je zit niet meer in het leven van dag tot dag, maar doorziet zijn gedrag nu en kan al voorspellen hoe het liedje gaat. Je oogkleppen zijn afgevallen!
Dat is heel pijnlijk, want zolang je die ophad kon je jezelf nog voorhouden dat het misschien niet zo erg was als je dacht. Als de schellen echt van je ogen zijn gevallen, dan zie je de rauwe realiteit. Maar dat is zo'n belangrijke stap naar je eigen geluk. Je hebt nu een grote berg te beklimmen en die klim zal soms heel zwaar zijn. Je zal momenten hebben waarop je denkt dat je niet meer verder kan of zelfs weer terugwilt naar het dal. Soms heb je het idee dat je één stap vooruit en twee achteruit doet. Maar toch kom je steeds een beetje verder. Opeens kijk je naar beneden en zie je wat een stuk je al hebt afgelegd. En zie je het mooie uitzicht. De top lijkt niet meer zo ver weg. Je beseft het misschien niet, maar je bent nu al een eind op weg.
Je ex heeft oprecht verdriet, het zijn geen krokodillentranen denk ik. Hij heeft oprecht intens medelijden met zichzelf. Dat gevoel moet je niet onderschatten Hij gelooft in zijn slachtofferrol, daarom kan hij die ook zo overtuigend spelen. Wat waarschijnlijk ook meespeelt, is dat hij precies weet wat jij wilt horen. Misschien meent hij op zo'n moment nog wel wat hij zegt ook, wie weet. Maar je doorziet zijn gepraat over bruiloften en gezinnetjes nu en weet dat het maar praatjes zijn. Hij weet nog niet dat die praatjes nu bij jou niet meer aanslaan.
Fijn dat je al de behoefte krijgt je leven op te leuken. Dat betekent dat het je al lukt los te laten en naar de toekomst te kijken. Je wil in jezelf investeren! Ik zou dat ook doen, maar zou niet voor een datingsite kiezen. Ik denk dat je je nu echt op jezelf moet richten en niet op iemand anders. Als jij een leegte in jezelf voelt - en dat doe je als je zo'n relatie beëindigt - dan moet je die zélf opvulllen en daar niet een ander voor zoeken, hoe leuk dat geflirt ook kan zijn. Had je daar overigens niet al een kandidaat voor? ;)
Je loopt nu tegen jezelf aan en dat is behoorlijk confronterend, is mijn ervaring. Met name de weekends zonder de kinderen... heerlijk, ik zie er naar uit, maar wat ga ik in hemelsnaam doen? Ik was helemaal niet gewend zo veel tijd voor mezelf te hebben en vrij te zijn te doen wat ik maar wilde. Je moet opeens zelf kiezen waar je je tijd aan besteedt, je wordt niet meer "geleefd" zoals dat vaak gaat als je kinderen hebt. Maar feitelijk is dit op alle fronten een moment om de balans op te maken en na te denken over wat je wilt en wat je belangrijk vindt. Keuzes maken. Dus probeer na te denken en praat met mensen over wat je wensen en dromen. Doe dat vrij, zonder praktische bezwaren te zien, laat je gedachten de vrije loop. Als je het voor het zeggen had, dan zou je.... Als je een droom eenmaal voor je ziet, ligt hij vaak nog binnen handbereik ook als je er je best voor doet. Durf te dromen!
Je kan elke dag keuzes maken waarmee je in jezelf investeert. Je moet nadenken over de grote dingen, maar ook met kleine dingen kun je jezelf blij maken. Die hoeven ook helemaal niets te kosten. Vaak zijn ze al om je heen en moet je jezelf er alleen maar voor openstellen. Muziek luisteren, boeken lezen, sporten, mediteren, lekkere drankjes of eten, een lang bad of douche met een lekker geurtje. Verse bloemen in je huis. Met blote voeten in het gras lopen. Dansen met de muziek op 10. Prikkel je zintuigen, voed je geest
liefs,
dubio
Je klinkt heel sterk meid, dat is fijn om te horen. Ik heb het idee dat je afstand van je ex begint te nemen en hem en je situatie van een afstandje kunt bekijken. Je zit niet meer in het leven van dag tot dag, maar doorziet zijn gedrag nu en kan al voorspellen hoe het liedje gaat. Je oogkleppen zijn afgevallen!
Dat is heel pijnlijk, want zolang je die ophad kon je jezelf nog voorhouden dat het misschien niet zo erg was als je dacht. Als de schellen echt van je ogen zijn gevallen, dan zie je de rauwe realiteit. Maar dat is zo'n belangrijke stap naar je eigen geluk. Je hebt nu een grote berg te beklimmen en die klim zal soms heel zwaar zijn. Je zal momenten hebben waarop je denkt dat je niet meer verder kan of zelfs weer terugwilt naar het dal. Soms heb je het idee dat je één stap vooruit en twee achteruit doet. Maar toch kom je steeds een beetje verder. Opeens kijk je naar beneden en zie je wat een stuk je al hebt afgelegd. En zie je het mooie uitzicht. De top lijkt niet meer zo ver weg. Je beseft het misschien niet, maar je bent nu al een eind op weg.
Je ex heeft oprecht verdriet, het zijn geen krokodillentranen denk ik. Hij heeft oprecht intens medelijden met zichzelf. Dat gevoel moet je niet onderschatten Hij gelooft in zijn slachtofferrol, daarom kan hij die ook zo overtuigend spelen. Wat waarschijnlijk ook meespeelt, is dat hij precies weet wat jij wilt horen. Misschien meent hij op zo'n moment nog wel wat hij zegt ook, wie weet. Maar je doorziet zijn gepraat over bruiloften en gezinnetjes nu en weet dat het maar praatjes zijn. Hij weet nog niet dat die praatjes nu bij jou niet meer aanslaan.
Fijn dat je al de behoefte krijgt je leven op te leuken. Dat betekent dat het je al lukt los te laten en naar de toekomst te kijken. Je wil in jezelf investeren! Ik zou dat ook doen, maar zou niet voor een datingsite kiezen. Ik denk dat je je nu echt op jezelf moet richten en niet op iemand anders. Als jij een leegte in jezelf voelt - en dat doe je als je zo'n relatie beëindigt - dan moet je die zélf opvulllen en daar niet een ander voor zoeken, hoe leuk dat geflirt ook kan zijn. Had je daar overigens niet al een kandidaat voor? ;)
Je loopt nu tegen jezelf aan en dat is behoorlijk confronterend, is mijn ervaring. Met name de weekends zonder de kinderen... heerlijk, ik zie er naar uit, maar wat ga ik in hemelsnaam doen? Ik was helemaal niet gewend zo veel tijd voor mezelf te hebben en vrij te zijn te doen wat ik maar wilde. Je moet opeens zelf kiezen waar je je tijd aan besteedt, je wordt niet meer "geleefd" zoals dat vaak gaat als je kinderen hebt. Maar feitelijk is dit op alle fronten een moment om de balans op te maken en na te denken over wat je wilt en wat je belangrijk vindt. Keuzes maken. Dus probeer na te denken en praat met mensen over wat je wensen en dromen. Doe dat vrij, zonder praktische bezwaren te zien, laat je gedachten de vrije loop. Als je het voor het zeggen had, dan zou je.... Als je een droom eenmaal voor je ziet, ligt hij vaak nog binnen handbereik ook als je er je best voor doet. Durf te dromen!
Je kan elke dag keuzes maken waarmee je in jezelf investeert. Je moet nadenken over de grote dingen, maar ook met kleine dingen kun je jezelf blij maken. Die hoeven ook helemaal niets te kosten. Vaak zijn ze al om je heen en moet je jezelf er alleen maar voor openstellen. Muziek luisteren, boeken lezen, sporten, mediteren, lekkere drankjes of eten, een lang bad of douche met een lekker geurtje. Verse bloemen in je huis. Met blote voeten in het gras lopen. Dansen met de muziek op 10. Prikkel je zintuigen, voed je geest
liefs,
dubio
Ga in therapie!
dinsdag 17 juli 2007 om 11:12
Thirza, ik krijg toch elke keer weer kippenvel als ik een posting van je lees. Ik weet ook niet zo goed wat ik moet zeggen, maar ik zie ook wel dat je het al aan het loslaten bent. Heel goed! Dat lijkt me echt de volgende stap!
Ga jezelf nou niet helemaal gek maken met de dingen die in het verleden gebeurd zijn, hoor! En daarmee bedoel ik niet dat je je die herinneringen maar niet meer moet hebben en nergens meer aan moet denken, maar dat je jezelf niet zo op de kop moet gaan zitten met 'de tekenen waren er toen al en wat ben ik al die jaren stom geweest'. Nee! Zie het als iets positiefs, je bent in deze periode zo verschrikkelijk veel aan het leren waardoor je zo ontzettend groeit, je wordt nu zo'n sterke vrouw, dat neemt niemand je meer af! Geloof me, ik heb echt enorme bewondering voor jou en hoe je het allemaal aanpakt! Ik neem mijn petje echt diep voor je af! Dus maak jezelf niet gek, meid. You're doing just fine!
Ga jezelf nou niet helemaal gek maken met de dingen die in het verleden gebeurd zijn, hoor! En daarmee bedoel ik niet dat je je die herinneringen maar niet meer moet hebben en nergens meer aan moet denken, maar dat je jezelf niet zo op de kop moet gaan zitten met 'de tekenen waren er toen al en wat ben ik al die jaren stom geweest'. Nee! Zie het als iets positiefs, je bent in deze periode zo verschrikkelijk veel aan het leren waardoor je zo ontzettend groeit, je wordt nu zo'n sterke vrouw, dat neemt niemand je meer af! Geloof me, ik heb echt enorme bewondering voor jou en hoe je het allemaal aanpakt! Ik neem mijn petje echt diep voor je af! Dus maak jezelf niet gek, meid. You're doing just fine!
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
dinsdag 17 juli 2007 om 14:14
Hoi lieve Thirza,
Ik ben wel is eerder naar deze topic geweest, maar heb vandaag voor het eerst heel aandachtig alles gelezen, inclusief je openingsverhaal. Heel duidelijk neergezet en vooral heel herkenbaar.
Ik wil je alleen even zeggen dat je heel erg trots op jezelf mag zijn, dat je ondanks al je twijfels die je had om de stap te nemen toch al zover bent.
Ik herken ook dat stukje dat je alles hebt als hij weg is, en kan doen en laten wat je wilt en dat je het financieel ook makkelijk had.
dat is voor mij ook wel een struikelblok hoor, geef ik eerlijk toe. Ik leef al zeker 22 jaar in luxe. Aan de ene kant heb ik er geen moeite mee om dat op te geven, omdat ik me wel is irriteer aan zijn manier van geld uitgeven, niet ondoordacht, maar alles moet van goede kwaliteit zijn, iets wat goedkoper is, is al standaard niet goed volgens hem, dus duur...en dan merk ik het verschil, dat ik toch vaak voor de goedkopere dingen kies...
en dan denk, dit vind ik ook goed genoeg voor mij. Maar wat je zegt, het is ook heel eng om dat los te laten, want misschien moet je straks wel elk dubbeltje omdraaien......
Ik denk dat voor jou de doorslag is geweest, hoe jij jezelf bent als hij weg is, en hoe je achter jezelf aanloopt als hij thuis is??? Want dat doe je...Je ziet er nu ok al tegenop als hij weer thuis gaat komen...Ik weet hoe dat voelt...
Maar nogmaals....ik vind het heel bewonderenswaardig hoe jij er tot nu toe mee omgaat. Hou je poot stijf als hij thuis komt....Ga zo door meid!!!
liefs Elf
Ik ben wel is eerder naar deze topic geweest, maar heb vandaag voor het eerst heel aandachtig alles gelezen, inclusief je openingsverhaal. Heel duidelijk neergezet en vooral heel herkenbaar.
Ik wil je alleen even zeggen dat je heel erg trots op jezelf mag zijn, dat je ondanks al je twijfels die je had om de stap te nemen toch al zover bent.
Ik herken ook dat stukje dat je alles hebt als hij weg is, en kan doen en laten wat je wilt en dat je het financieel ook makkelijk had.
dat is voor mij ook wel een struikelblok hoor, geef ik eerlijk toe. Ik leef al zeker 22 jaar in luxe. Aan de ene kant heb ik er geen moeite mee om dat op te geven, omdat ik me wel is irriteer aan zijn manier van geld uitgeven, niet ondoordacht, maar alles moet van goede kwaliteit zijn, iets wat goedkoper is, is al standaard niet goed volgens hem, dus duur...en dan merk ik het verschil, dat ik toch vaak voor de goedkopere dingen kies...
en dan denk, dit vind ik ook goed genoeg voor mij. Maar wat je zegt, het is ook heel eng om dat los te laten, want misschien moet je straks wel elk dubbeltje omdraaien......
Ik denk dat voor jou de doorslag is geweest, hoe jij jezelf bent als hij weg is, en hoe je achter jezelf aanloopt als hij thuis is??? Want dat doe je...Je ziet er nu ok al tegenop als hij weer thuis gaat komen...Ik weet hoe dat voelt...
Maar nogmaals....ik vind het heel bewonderenswaardig hoe jij er tot nu toe mee omgaat. Hou je poot stijf als hij thuis komt....Ga zo door meid!!!
liefs Elf
woensdag 18 juli 2007 om 08:18
Lieve Thirza,
Veel weggaan en dingen doen om 's avonds moe naar bed te kunnen, logisch vind ik en ook heel goed dat je het doet.
Zolang je niet fysiek uit elkaar bent en officieel nog bij elkaar in huis woont blijft het onrustig he?
Goed hoor dat je doorzet. Ik vind je heel sterk. Ja en hij zal nog wel veel vaker huilend aan de telefoon hangen. Het past helemaal in het plaatje wat je de afgelopen maanden van X geschetst hebt. Huilen als het hem uitkomt en alles vergeten zijn als dat in zijn kraam te pas komt. Deze man leeft voor zichzelf en voor zichzelf alleen.
Ik heb gekampeerd ja afgelopen weekend. Een verslag kun je lezen bij 'blessing your countings' op overige, het topic waar ik al een jaar of wat schrijf.
Veel weggaan en dingen doen om 's avonds moe naar bed te kunnen, logisch vind ik en ook heel goed dat je het doet.
Zolang je niet fysiek uit elkaar bent en officieel nog bij elkaar in huis woont blijft het onrustig he?
Goed hoor dat je doorzet. Ik vind je heel sterk. Ja en hij zal nog wel veel vaker huilend aan de telefoon hangen. Het past helemaal in het plaatje wat je de afgelopen maanden van X geschetst hebt. Huilen als het hem uitkomt en alles vergeten zijn als dat in zijn kraam te pas komt. Deze man leeft voor zichzelf en voor zichzelf alleen.
Ik heb gekampeerd ja afgelopen weekend. Een verslag kun je lezen bij 'blessing your countings' op overige, het topic waar ik al een jaar of wat schrijf.
vrijdag 20 juli 2007 om 00:25
Lieve Thirza,
Omdat je vertelde dat ik je hier kon vinden, heb ik met vlagen even wat van je berichten gelezen. Het is al laat, en red het niet om nu alles te lezen, maar ik ga het wel doen. Ik ken je al "zoveel" jaar, hebben elkaar in reallife ontmoet in een "ander" soort leven, en nu moet ik lezen in wat voor ellende jij al jaren zit.........Ik weet door wat voor diep dal je bent gegaan met het verlies van je lieve ouders. Ook weet ik dat we als "oud gediende" je allemaal een beetje hebben kunnen steunen, door gewoon naar je te luisteren en wat berichten te schrijven naar je. En op de reallife meeting hebben we alleen maar gelachen met elkaar en blijkbaar zat iedereen te genieten zonder zorgen. Wat kan een mens zich vergissen.......Ik begrijp je gedrag volkomen hoor, tenslotte hang je de vuile was niet buiten terwijl je er voor kiest om nog "gezellig" met elkaar op de bank te hangen. Maar meis, je bent nog hartstikke jong, hebt twee mooie lieve meiden, en jullie hebben alle drie recht op een gelukkig leven !
In spirit I holding your hands !
Ik weet je email adres met gemak te vinden :) en ga verder met je mailen. Je hebt gelukkig een heleboel steun hier van lieve mensen, daar wil ik mij verder niet in mengen. Hopenlijk een nieuwe meeting met zijn tweetjes, mag je nu zijn zoals je echt bent............................
Veel liefs en heel veel sterkte !
xxxxxx
Omdat je vertelde dat ik je hier kon vinden, heb ik met vlagen even wat van je berichten gelezen. Het is al laat, en red het niet om nu alles te lezen, maar ik ga het wel doen. Ik ken je al "zoveel" jaar, hebben elkaar in reallife ontmoet in een "ander" soort leven, en nu moet ik lezen in wat voor ellende jij al jaren zit.........Ik weet door wat voor diep dal je bent gegaan met het verlies van je lieve ouders. Ook weet ik dat we als "oud gediende" je allemaal een beetje hebben kunnen steunen, door gewoon naar je te luisteren en wat berichten te schrijven naar je. En op de reallife meeting hebben we alleen maar gelachen met elkaar en blijkbaar zat iedereen te genieten zonder zorgen. Wat kan een mens zich vergissen.......Ik begrijp je gedrag volkomen hoor, tenslotte hang je de vuile was niet buiten terwijl je er voor kiest om nog "gezellig" met elkaar op de bank te hangen. Maar meis, je bent nog hartstikke jong, hebt twee mooie lieve meiden, en jullie hebben alle drie recht op een gelukkig leven !
In spirit I holding your hands !
Ik weet je email adres met gemak te vinden :) en ga verder met je mailen. Je hebt gelukkig een heleboel steun hier van lieve mensen, daar wil ik mij verder niet in mengen. Hopenlijk een nieuwe meeting met zijn tweetjes, mag je nu zijn zoals je echt bent............................
Veel liefs en heel veel sterkte !
xxxxxx
vrijdag 20 juli 2007 om 23:44
Ha Iieve meiden,
Er weigert een Ietter op mijn Iaptop, dus ik gebruik de hoofdIetter i ipv de Ietter die in het vogende woord ontbreekt .... etter.
Mijn Iaptop heeft sowieso de Iaatste tijd veeI kuren en daar kan ik heeI sIecht tegen... Dan merk ik hoe afhankeIijk ik ben van mijn pjoeter. Ik vrees het ergste en dat ik aan vervanging toe ben.
Ik vind het heeI Iief dat je je zorgen maakt, Iieve Ieo maar dat is écht niet nodig hoor. Soms heb ik geen nieuws, soms heb ik er geen zin in omdat ik dan Iiever de gezeIIigheid zoek, ook op dit forum. Dat Iaatste heb ik echt nodig merk ik. Ook in mijn dageIijkse Ieven ben ik, zoaIs ik aI schreef, bezig kontakten weer aan te haIen. Neemt niet weg dat ik het soms wéI erg nodig heb van me af te schrijven en dat écht heeI fijn vind... Maar meestaI komt dat omdat het me dan weer teveeI wordt. Ik heb geIezen op jouw topic over je weekendje uit. Mooie naam heeft jouw dochtertje trouwens... Vriendinnetje van dochter B heeft dezeIfde naam.. vind ik aItijd zo Iiefjes kIinken.
Hey Puur,
Het geeft heIemaaI niets hoor dat jij weinig wist van mijn situatie thuis. Ik had het er ook weinig over dus tja... Het verdriet rond mijn ouders had ook vaak de overhand dus meestaI sprak ik daarover idd. Met sommige anderen heb ik nog weI kontakt op msn en en die weten het weI. De meeste van het oude groepje spreek ik niet meer.. Je weet vast we wie ik bedoeI, die destijds ook aItijd op de chat aanwezig waren. Daarbij zocht ik meestaI de gezeIIigheid op en over mezeIf praten ben ik sowieso niet zo goed in.
EIf... in jou herken ik mezeIf zo vaak! Het financieIe struikeIbIok zit mij ook erg dwars. Het mag dan voor anderen misschien kortzichtig zijn maar mooie kIeding en spuIIen kopen en hier mogen bIijven wonen was bij aItijd datgene waarom ik niet durfde... Nog steeds zie ik daar tegenop, maar er is nu geen weg meer terug. HoeweI ik heeI af en toe echt weI momenten heb waarop ik me afvraag waar ik aan begonnen ben..Het is zo makkeijk te bIijven omdat x toch nooit thuis is. Toch.. en dat schrijf jij ook... mijn x geeft geId uit aIs water en dat irriteert me zo erg..Van eIk merk zonnebriI heeft ie er we 1.. en ga zo maar door.. Boodschappenn moeten aItijd merken zijn anders vind x het troep... Ook daarin ben ik handig geworden.. Ik pot gewoon om. Ik bewaar het dure potje jam (ik noem maar wat) en doe er IidI jam in... hij heeft het niet eens door. Moet hij maar niet zo verwend doen. Nu moet ik ook zeggen dat mijn x het soms verdient met zaken die niet kunnen. Dat heb ik nooit goedgekeurd, maar ook daarin ga je je grenzen verIeggen waardoor je bepaaIde dingen bijna normaaI gaat vinden. Nu reaIiseer ik me dat ik zo niet wiI Ieven.
De huidige stand van zaken:
X is eergisternacht terug gekomen. Deze nacht deed ik geen oog dicht want x kan dan niet wachten met zijn spuIIen uitpakken en post uitzoeken tot de voIgende dag. Zo irritant! De heIe nacht hoor ik hem rommeIen terwijI ik de voIgende dag vroeg op moet om te gaan werken. Dat vind ik zo egoistisch!
Hij weigert, en ik heb nog niet het Ief gehad er over door te gaan, ons huis te verkopen.. Hij koopt mij uit.. waarvan? Geen idee... nou ja op papier dan... Ik kan hier niet aIIes schrijven heIaas. Maar x wiI het gaan bekostigen met ehm.. zwart geId.. Hij beIooft me dat ik daar van mee zaI genieten maar dat is juist precies hetgene wat ik niet wiI! Hij wiI het niet op papier geregeId hebben. Ik wiI verder en niet afhankeIijk zijn van hem. Hoe ik dat aan moet gaan pakken weet ik niet. Daarin ontbreekt me toch het Ief, want ik zie de bui aI hangen. AIs ik moeiIijk ga doen dan pakt hij me terug...en dat is nu net waar ik zo tegenop zie. Dus hou ik mijn mond maar en Iaat het op me afkomen.
Verder gaan onze gesprekken vooraI over het feit dat ik geen seks wiI. Hij zegt dan maar naar de hoeren te gaan wat mij ook geId kost en ik dat dus op deze manier kan uitsparen.. Ja, nog even zeg! Ik weiger dus echt...en bIijf dat ook doen. AIs hij thuis is dan eist hij aIIe aandacht op... Graait naar mijn borsten en tussen mijn benen en heeft het aIIeen over seks. Juist omdat hij zo doet, reaIiseer ik me bIij te zijn van hem te gaan scheiden Ik ben voor hem niet meer dan dan .... nou ja, vuI zeIf maar in. Hij snapt écht niet waarom ik niet meer wiI. Het iiefst zou ik zien dat hij uit huis gepIaatst wordt maar ook dat is iets wat niet kan.
Kortom, hij werkt me op mijn zenuwen, werkt sowieso aan aIIe kanten tegen, maar ben er niet tegen op gewassen... Ik zie weI hoe het eindigt.. het begint me steeds minder uit te maken, aIs ik maar van hem verIost wordt.
Ik hoop dat mijn post een beetje Ieesbaar is.. door die Ietter die weigert heb ik niet echt Iekker kunnen typen.
VeeI Iiefs en fijn weekend,
Thirza
Er weigert een Ietter op mijn Iaptop, dus ik gebruik de hoofdIetter i ipv de Ietter die in het vogende woord ontbreekt .... etter.
Mijn Iaptop heeft sowieso de Iaatste tijd veeI kuren en daar kan ik heeI sIecht tegen... Dan merk ik hoe afhankeIijk ik ben van mijn pjoeter. Ik vrees het ergste en dat ik aan vervanging toe ben.
Ik vind het heeI Iief dat je je zorgen maakt, Iieve Ieo maar dat is écht niet nodig hoor. Soms heb ik geen nieuws, soms heb ik er geen zin in omdat ik dan Iiever de gezeIIigheid zoek, ook op dit forum. Dat Iaatste heb ik echt nodig merk ik. Ook in mijn dageIijkse Ieven ben ik, zoaIs ik aI schreef, bezig kontakten weer aan te haIen. Neemt niet weg dat ik het soms wéI erg nodig heb van me af te schrijven en dat écht heeI fijn vind... Maar meestaI komt dat omdat het me dan weer teveeI wordt. Ik heb geIezen op jouw topic over je weekendje uit. Mooie naam heeft jouw dochtertje trouwens... Vriendinnetje van dochter B heeft dezeIfde naam.. vind ik aItijd zo Iiefjes kIinken.
Hey Puur,
Het geeft heIemaaI niets hoor dat jij weinig wist van mijn situatie thuis. Ik had het er ook weinig over dus tja... Het verdriet rond mijn ouders had ook vaak de overhand dus meestaI sprak ik daarover idd. Met sommige anderen heb ik nog weI kontakt op msn en en die weten het weI. De meeste van het oude groepje spreek ik niet meer.. Je weet vast we wie ik bedoeI, die destijds ook aItijd op de chat aanwezig waren. Daarbij zocht ik meestaI de gezeIIigheid op en over mezeIf praten ben ik sowieso niet zo goed in.
EIf... in jou herken ik mezeIf zo vaak! Het financieIe struikeIbIok zit mij ook erg dwars. Het mag dan voor anderen misschien kortzichtig zijn maar mooie kIeding en spuIIen kopen en hier mogen bIijven wonen was bij aItijd datgene waarom ik niet durfde... Nog steeds zie ik daar tegenop, maar er is nu geen weg meer terug. HoeweI ik heeI af en toe echt weI momenten heb waarop ik me afvraag waar ik aan begonnen ben..Het is zo makkeijk te bIijven omdat x toch nooit thuis is. Toch.. en dat schrijf jij ook... mijn x geeft geId uit aIs water en dat irriteert me zo erg..Van eIk merk zonnebriI heeft ie er we 1.. en ga zo maar door.. Boodschappenn moeten aItijd merken zijn anders vind x het troep... Ook daarin ben ik handig geworden.. Ik pot gewoon om. Ik bewaar het dure potje jam (ik noem maar wat) en doe er IidI jam in... hij heeft het niet eens door. Moet hij maar niet zo verwend doen. Nu moet ik ook zeggen dat mijn x het soms verdient met zaken die niet kunnen. Dat heb ik nooit goedgekeurd, maar ook daarin ga je je grenzen verIeggen waardoor je bepaaIde dingen bijna normaaI gaat vinden. Nu reaIiseer ik me dat ik zo niet wiI Ieven.
De huidige stand van zaken:
X is eergisternacht terug gekomen. Deze nacht deed ik geen oog dicht want x kan dan niet wachten met zijn spuIIen uitpakken en post uitzoeken tot de voIgende dag. Zo irritant! De heIe nacht hoor ik hem rommeIen terwijI ik de voIgende dag vroeg op moet om te gaan werken. Dat vind ik zo egoistisch!
Hij weigert, en ik heb nog niet het Ief gehad er over door te gaan, ons huis te verkopen.. Hij koopt mij uit.. waarvan? Geen idee... nou ja op papier dan... Ik kan hier niet aIIes schrijven heIaas. Maar x wiI het gaan bekostigen met ehm.. zwart geId.. Hij beIooft me dat ik daar van mee zaI genieten maar dat is juist precies hetgene wat ik niet wiI! Hij wiI het niet op papier geregeId hebben. Ik wiI verder en niet afhankeIijk zijn van hem. Hoe ik dat aan moet gaan pakken weet ik niet. Daarin ontbreekt me toch het Ief, want ik zie de bui aI hangen. AIs ik moeiIijk ga doen dan pakt hij me terug...en dat is nu net waar ik zo tegenop zie. Dus hou ik mijn mond maar en Iaat het op me afkomen.
Verder gaan onze gesprekken vooraI over het feit dat ik geen seks wiI. Hij zegt dan maar naar de hoeren te gaan wat mij ook geId kost en ik dat dus op deze manier kan uitsparen.. Ja, nog even zeg! Ik weiger dus echt...en bIijf dat ook doen. AIs hij thuis is dan eist hij aIIe aandacht op... Graait naar mijn borsten en tussen mijn benen en heeft het aIIeen over seks. Juist omdat hij zo doet, reaIiseer ik me bIij te zijn van hem te gaan scheiden Ik ben voor hem niet meer dan dan .... nou ja, vuI zeIf maar in. Hij snapt écht niet waarom ik niet meer wiI. Het iiefst zou ik zien dat hij uit huis gepIaatst wordt maar ook dat is iets wat niet kan.
Kortom, hij werkt me op mijn zenuwen, werkt sowieso aan aIIe kanten tegen, maar ben er niet tegen op gewassen... Ik zie weI hoe het eindigt.. het begint me steeds minder uit te maken, aIs ik maar van hem verIost wordt.
Ik hoop dat mijn post een beetje Ieesbaar is.. door die Ietter die weigert heb ik niet echt Iekker kunnen typen.
VeeI Iiefs en fijn weekend,
Thirza
zaterdag 21 juli 2007 om 06:40
Hoi Thirza,
pfff...wat komt jouw x bij mij over als een nare respectloze man!! Ik zou als ik jou was inderdaad via de legale manier van het huis af zien te komen. Als hij jou niet op de legale manier kan uitkopen, dan niet!! Je komt anders nooit los van hem.
Wat je ook schrijft over dat stukje dat je er niet tegen in durft te gaan, omdat hij je dan terug zal pakken, dat is precies wat hij dus al die jaren bij je heeft gedaan. Jouw leven met hem was leefbaar omdat je hem zijn zin gaf.
Je zou het graaien naar je borsten en tussen je benen ook kunnen draaien naar aanranding. Kan je aangifte van doen bij de politie. Dan sta je ook sterk om hem het huis te ontzeggen. Kan helemaal vast gelegd worden, dat hij pas weer het huis in mag, wanneer jij een andere woning hebt gevonden. Je mag dan zelfs je sloten veranderen!!! Probeer dat is ergens na te gaan voor jezelf. Dan weet je tenminste dat je toch iets kan doen, wanneer het uit de hand zou lopen.
En de sex....laat hem lekker een opblaaspop aanschaffen, of inderdaad naar de hoeren gaan, als hij dat zo graag wilt. Kan hij lekker zijn zwarte geld erdoor heen jagen, heeft ie ook niks om jou zwart uit te kopen.
Lieve Thirza, vraag die dingen is na bij je advokaat....wie weet zijn er wel dingen waar je wat mee kan, zodat je je sterker gaat voelen.
succes en sterkte meid.....
liefs Elf
pfff...wat komt jouw x bij mij over als een nare respectloze man!! Ik zou als ik jou was inderdaad via de legale manier van het huis af zien te komen. Als hij jou niet op de legale manier kan uitkopen, dan niet!! Je komt anders nooit los van hem.
Wat je ook schrijft over dat stukje dat je er niet tegen in durft te gaan, omdat hij je dan terug zal pakken, dat is precies wat hij dus al die jaren bij je heeft gedaan. Jouw leven met hem was leefbaar omdat je hem zijn zin gaf.
Je zou het graaien naar je borsten en tussen je benen ook kunnen draaien naar aanranding. Kan je aangifte van doen bij de politie. Dan sta je ook sterk om hem het huis te ontzeggen. Kan helemaal vast gelegd worden, dat hij pas weer het huis in mag, wanneer jij een andere woning hebt gevonden. Je mag dan zelfs je sloten veranderen!!! Probeer dat is ergens na te gaan voor jezelf. Dan weet je tenminste dat je toch iets kan doen, wanneer het uit de hand zou lopen.
En de sex....laat hem lekker een opblaaspop aanschaffen, of inderdaad naar de hoeren gaan, als hij dat zo graag wilt. Kan hij lekker zijn zwarte geld erdoor heen jagen, heeft ie ook niks om jou zwart uit te kopen.
Lieve Thirza, vraag die dingen is na bij je advokaat....wie weet zijn er wel dingen waar je wat mee kan, zodat je je sterker gaat voelen.
succes en sterkte meid.....
liefs Elf
zondag 22 juli 2007 om 22:44
Héél respectloos is hij idd. Elfje...
X gedraagt zich sinds gister weer eens afschuwelijk. Dochter D. had een logeetje. Elk weekend hebben 1 van mijn meiden wel iemand te logeren, en dan maak ik het graag gezellig, maar zoals hij zich gister gedroeg... pfff... Mijn meiden schaamde zich dood. Terwijl mijn kids + logeetje gisteravond beneden waren kreeg x het op zijn heupen. Hij ging blowen wat ik op zich al niet in huis wil hebben. Maar daar heeft hij dan maling aan. Hij was duidelijk op zoek naar ruzie. Hij moest gaan werken dus ik probeerde me in te houden want hij ging toch sneI de deur uit. Hij was depressief en heeft dan maIing aan aIIes en iedereen. Hij begon me uit te scheIden voor hoer, dat ik op mijn rug moest gaan Iiggen om aIIimentatie te vangen en nog meer van dat soort zieke opmerkingen. Maakte schietbewegingen voordat ie naar buiten Iiep. Wat schaamde ik me!
Op dat moment kwam er poIitie aan de deur. Niet voor ons maar een buurman verderop waarmee de heIe buurt overhoopt Iigt.
Deze buurman is een man die iedereen dwarszit met heIe rare acties. Hij heeft camera's overaI rond zijn huis, die op onze huizen gericht staan. Zijn parkeerpIek heeft hij zich toe-geëigend, dus zodra iemand op "zijn" pIek gaat staan, eist hij zijn pIek op... Daarbij gaan er geruchten, maar die kan ik (en anderen ook niet) niet bevestigen, dat hij kIeine kinderen op schoot neemt en ze betast. Maar goed.. de buren Iiggen met deze man overhoop dus zodoende dat het weer tot een confict kwam en de poIitie gebeId was.
X ging zich er mee ging bemoeien. Deed hij dat nu op een normaIe manier... Neeeeeeee! Hij tierde hier voor de deur op zo'n aso-manier terwijI de heIe straat buitenstond. Op de 1e verdieping aan de straatkant hebben wij een dakterras en mijn meiden, incI. Iogee stonden dat aIIemaaI te voIgen. X dreigde die buurman, maar ook de dienstdoende poIitie-agenten voor de bek te sIaan. Ging tekeer over bekeuringen die hij onterecht had gekregen. Daarna ging hij geIukkig weg, want hij moest werken. Zijn kenteken werd nog weI genoteerd door de poIitie. Ik was zo bIij dat hij opgerot was... eindeIijk weer even rust.
Mijn meiden beIden daarna mijn schoonvader en dochter D verteIde hem wat er gebeurd was. Ze verteIde dat ze wenste dat de scheiding sneI kwam want ze vond haar vader zo stom. Ze schaamde zich tov haar vriendinnetje die Iogeerde en de buurt, want iedereen zag hoe haar vader tekeer ging. Hij had heIemaaI niets te maken met dat confict.... Hij had gewoon zin om verder bonje te zoeken. Mijn meiden zien hem echt Iiever gaan dan komen. Hij praat ook net zo makkeIijk over zijn crimineIe activiteiten waar ze bij zijn.
Vandaag weer precies hetzeIfde.... Vanmorgen vroeg kwam hij thuis nadat hij gewerkt had. De heIe dag Iigt hij dan op bed. Dat mag, want hij had gewerkt. Maar zodra hij wakker werd in de na-middag was mijn schoonvader hier. Die ontbijt hier op zondagmorgen en eet 's avonds ook vaak mee. X gedroeg zich weer honds. Hij ging tekeer, en verziekte de heIe sfeer. X ging geIukkig toch sneI weg want hij had een date. BehaIve die date verteIde hij ook dat hij ging trouwen in Marokko met een meisje wat weI aardig is. Moet ie maar doen dan. Hij probeert van aIIes om aan een vriendinnetje te komen... zo triest eigenIijk. Mijn schoonvader sprak zeIfs zijn angst nog even uit dat er weIIicht een dag komt dat zijn zoon heIemaaI doordraait en mij iets aandoet. Over zijn eigen zoon notabene. Ik krijg zoveeI steun van mijn schoonvader... Bizar eigenIijk... mijn schoonvader heeft oprecht verdriet omdat zijn zoon zo is, en steunt ons.
Ik verdraag hem niet meer maar kan weinig anders doen dan afwachten totdat de scheiding een keer uitgesproken wordt en mijn eigen woning heb. Ik kan echt weinig anders, want zodra ik het maar iets moeiIijk maak breekt de pIeuris uit. Ik durf ook nauweIijks anders want hoe stoer ik ook ga scheiden, dat is een feit, ben ik toch niet tegen hem opgewassen. Het moet gaan zoaIs hij dat wiI. VoIwassen omgaan met de heIe situatie zit er bij hem niet in. Hij Iaat me van aIIe kanten voeIen wat IK hem aangedaan heb.
Mijn hemeI, het vaIt soms echt om de dooie donder niet mee om dit voI te houden. AIs hij normaaI doet dan trek ik het weI... maar deze dagen!
En nee, ik kan hem niet uit huis zetten... ik kan aIIeen maar hopen dat de scheiding etc. sneI rond is.
Hij accepteert het ook niet dat hij dit huis moet gaan verkopen ondanks zijn inkomen totaaI ontoereikend is om mij uit te kopen... Ik bIijf toch vinden dat hij daar niet zo makkeIijk mee weg kan komen. NatuurIijk kan ik het goed vinden want dan kan ik verder. Is ook zeker een optie die ik in mijn achterhoofd houd maar toch... het voeIt zo onrechtvaardig..
Hoe is het met jou EIf?
Iiefs, Thirza
X gedraagt zich sinds gister weer eens afschuwelijk. Dochter D. had een logeetje. Elk weekend hebben 1 van mijn meiden wel iemand te logeren, en dan maak ik het graag gezellig, maar zoals hij zich gister gedroeg... pfff... Mijn meiden schaamde zich dood. Terwijl mijn kids + logeetje gisteravond beneden waren kreeg x het op zijn heupen. Hij ging blowen wat ik op zich al niet in huis wil hebben. Maar daar heeft hij dan maling aan. Hij was duidelijk op zoek naar ruzie. Hij moest gaan werken dus ik probeerde me in te houden want hij ging toch sneI de deur uit. Hij was depressief en heeft dan maIing aan aIIes en iedereen. Hij begon me uit te scheIden voor hoer, dat ik op mijn rug moest gaan Iiggen om aIIimentatie te vangen en nog meer van dat soort zieke opmerkingen. Maakte schietbewegingen voordat ie naar buiten Iiep. Wat schaamde ik me!
Op dat moment kwam er poIitie aan de deur. Niet voor ons maar een buurman verderop waarmee de heIe buurt overhoopt Iigt.
Deze buurman is een man die iedereen dwarszit met heIe rare acties. Hij heeft camera's overaI rond zijn huis, die op onze huizen gericht staan. Zijn parkeerpIek heeft hij zich toe-geëigend, dus zodra iemand op "zijn" pIek gaat staan, eist hij zijn pIek op... Daarbij gaan er geruchten, maar die kan ik (en anderen ook niet) niet bevestigen, dat hij kIeine kinderen op schoot neemt en ze betast. Maar goed.. de buren Iiggen met deze man overhoop dus zodoende dat het weer tot een confict kwam en de poIitie gebeId was.
X ging zich er mee ging bemoeien. Deed hij dat nu op een normaIe manier... Neeeeeeee! Hij tierde hier voor de deur op zo'n aso-manier terwijI de heIe straat buitenstond. Op de 1e verdieping aan de straatkant hebben wij een dakterras en mijn meiden, incI. Iogee stonden dat aIIemaaI te voIgen. X dreigde die buurman, maar ook de dienstdoende poIitie-agenten voor de bek te sIaan. Ging tekeer over bekeuringen die hij onterecht had gekregen. Daarna ging hij geIukkig weg, want hij moest werken. Zijn kenteken werd nog weI genoteerd door de poIitie. Ik was zo bIij dat hij opgerot was... eindeIijk weer even rust.
Mijn meiden beIden daarna mijn schoonvader en dochter D verteIde hem wat er gebeurd was. Ze verteIde dat ze wenste dat de scheiding sneI kwam want ze vond haar vader zo stom. Ze schaamde zich tov haar vriendinnetje die Iogeerde en de buurt, want iedereen zag hoe haar vader tekeer ging. Hij had heIemaaI niets te maken met dat confict.... Hij had gewoon zin om verder bonje te zoeken. Mijn meiden zien hem echt Iiever gaan dan komen. Hij praat ook net zo makkeIijk over zijn crimineIe activiteiten waar ze bij zijn.
Vandaag weer precies hetzeIfde.... Vanmorgen vroeg kwam hij thuis nadat hij gewerkt had. De heIe dag Iigt hij dan op bed. Dat mag, want hij had gewerkt. Maar zodra hij wakker werd in de na-middag was mijn schoonvader hier. Die ontbijt hier op zondagmorgen en eet 's avonds ook vaak mee. X gedroeg zich weer honds. Hij ging tekeer, en verziekte de heIe sfeer. X ging geIukkig toch sneI weg want hij had een date. BehaIve die date verteIde hij ook dat hij ging trouwen in Marokko met een meisje wat weI aardig is. Moet ie maar doen dan. Hij probeert van aIIes om aan een vriendinnetje te komen... zo triest eigenIijk. Mijn schoonvader sprak zeIfs zijn angst nog even uit dat er weIIicht een dag komt dat zijn zoon heIemaaI doordraait en mij iets aandoet. Over zijn eigen zoon notabene. Ik krijg zoveeI steun van mijn schoonvader... Bizar eigenIijk... mijn schoonvader heeft oprecht verdriet omdat zijn zoon zo is, en steunt ons.
Ik verdraag hem niet meer maar kan weinig anders doen dan afwachten totdat de scheiding een keer uitgesproken wordt en mijn eigen woning heb. Ik kan echt weinig anders, want zodra ik het maar iets moeiIijk maak breekt de pIeuris uit. Ik durf ook nauweIijks anders want hoe stoer ik ook ga scheiden, dat is een feit, ben ik toch niet tegen hem opgewassen. Het moet gaan zoaIs hij dat wiI. VoIwassen omgaan met de heIe situatie zit er bij hem niet in. Hij Iaat me van aIIe kanten voeIen wat IK hem aangedaan heb.
Mijn hemeI, het vaIt soms echt om de dooie donder niet mee om dit voI te houden. AIs hij normaaI doet dan trek ik het weI... maar deze dagen!
En nee, ik kan hem niet uit huis zetten... ik kan aIIeen maar hopen dat de scheiding etc. sneI rond is.
Hij accepteert het ook niet dat hij dit huis moet gaan verkopen ondanks zijn inkomen totaaI ontoereikend is om mij uit te kopen... Ik bIijf toch vinden dat hij daar niet zo makkeIijk mee weg kan komen. NatuurIijk kan ik het goed vinden want dan kan ik verder. Is ook zeker een optie die ik in mijn achterhoofd houd maar toch... het voeIt zo onrechtvaardig..
Hoe is het met jou EIf?
Iiefs, Thirza
maandag 23 juli 2007 om 00:52
maandag 23 juli 2007 om 09:17
Koude rillingen weer meid. Wat een man heb je toch in huis. Ik snap je schoonvader wel hoor, ik zou ook bang zijn voor het uit de hand lopen van de situatie. Het is namelijk wel duidelijk dat x nou niet echt berekenbaar is in zijn gedrag. Je arme dochters, wat een vertoning voor ze. Gelukkig hebben ze jou.
Ja, dat huis....Ik vind het zo rot voor je dat dat zo lastig gaat. Je kunt niet anders doen dan doorzetten, dat begrijp ik maar aangezien x zo ontzettend onredelijk is, kan het allemaal erg lang gaan duren. Het zal echt een kwestie worden van wie de langste adem gaat hebben.
Ik begrijp ook dat je zenuwen het zo nu en dan bijna begeven. Je zou bijna terugverlangen naar de tijd voordat je wilde gaan scheiden en toch is dat niet de oplossing en dat weet je zelf ook.
Nu gaat hij weer met een Marokkaans meisje trouwen. Lijkt me een goed plan. Hij moet maar met any meisje wat hij kan krijgen trouwen, als hij jou maar met rust laat.
Je naar beneden halen door je te vertellen dat je een hoer bent, het is zo oud als de wereld en zo ontzettend treurig dat er zelfs in 2007 nog mannen zijn die het nodig vinden om je op die manier te koeieneren. Ach het zegt zoveel over het soort man. Zijn lage frustratie acceptatie en zijn enorme ego wat hem al zijn hele, ellendige leven lang parten speelt.
Fijn dat je schoonvader er zo is voor je.
Zou het geen plan zijn dat x lekker in het huis van zijn vader gaat wonen en je schoonvader bij jou en de meiden intrekt. Als een soort onderlinge woningruil? Bespottelijk plan misschien maar zo zijn jullie wel van hem af. Dat zou veel rust geven.
Ik denk aan je meid en ik snap het heel goed als je niet altijd zin hebt om te posten. Mocht je lekker willen lachen, kom dat vooral bij blessings langs, altijd lol en flauwekul.
Ja, dat huis....Ik vind het zo rot voor je dat dat zo lastig gaat. Je kunt niet anders doen dan doorzetten, dat begrijp ik maar aangezien x zo ontzettend onredelijk is, kan het allemaal erg lang gaan duren. Het zal echt een kwestie worden van wie de langste adem gaat hebben.
Ik begrijp ook dat je zenuwen het zo nu en dan bijna begeven. Je zou bijna terugverlangen naar de tijd voordat je wilde gaan scheiden en toch is dat niet de oplossing en dat weet je zelf ook.
Nu gaat hij weer met een Marokkaans meisje trouwen. Lijkt me een goed plan. Hij moet maar met any meisje wat hij kan krijgen trouwen, als hij jou maar met rust laat.
Je naar beneden halen door je te vertellen dat je een hoer bent, het is zo oud als de wereld en zo ontzettend treurig dat er zelfs in 2007 nog mannen zijn die het nodig vinden om je op die manier te koeieneren. Ach het zegt zoveel over het soort man. Zijn lage frustratie acceptatie en zijn enorme ego wat hem al zijn hele, ellendige leven lang parten speelt.
Fijn dat je schoonvader er zo is voor je.
Zou het geen plan zijn dat x lekker in het huis van zijn vader gaat wonen en je schoonvader bij jou en de meiden intrekt. Als een soort onderlinge woningruil? Bespottelijk plan misschien maar zo zijn jullie wel van hem af. Dat zou veel rust geven.
Ik denk aan je meid en ik snap het heel goed als je niet altijd zin hebt om te posten. Mocht je lekker willen lachen, kom dat vooral bij blessings langs, altijd lol en flauwekul.
maandag 23 juli 2007 om 10:03
maandag 23 juli 2007 om 13:32
hallo,
Dubio.....je bent inderdaad een rots in de branding hier. Ook ik sla alles in me op. Want wie weet komt voor mij ook eens de dag dat ik ga scheiden.
Ik leer veel van jou woorden.
Thirza, alsjeblieft zet je voelsprieten uit, en ruik het gevaar...als het komt. Vooral die schietbeweging met zijn vingers schrok ik van. Kan je geen melding maken bij de politie??? Dat is nog geen aangifte, dus je x zal er niets van horen, maar dan krijg je een bepaald nummer dat alleen voor jou is. Als er dan toch plotseling dreiging is kan je bellen en jouw speciale nummer doorgeven en dan staan ze zo bij je voor de deur.....
Met mij gaat het wel.....Ik probeer de dingen een beetje weg te stoppen uit zelfbescherming.
Wat me alleen benauwt is zijn manier van praten aan de telefoon...zo van, als ik thuis kom gaan WE het gezellig maken...als ik thuis kom gaan WE lekker kroelen.... Voor een ander die in een normale relatie zit zijn dat misschien normale woorden, voor mij zit er altijd een beaalde lading bij. Want als IK niet gezellig doe, ligt het aan mij en verpest ik zijn dag, humeur, vakantie etc. Als ik niet wil kroelen of minder dan zal ik niet van hem houden, en is hij chaggerijnig en ik verpest wederom zijn......
Het komt bij mij een beetje claimend over. Maar goed, mijn gevoelens zullen wederom dubbel zijn als hij thuis komt. De ene dag vind ik het leuk met hem, de andere dag loop ik op mijn tenen....
Lieve Thirza, please..let op jezelf en de kinderen. Probeer een oplossing te vinden als het niet meer gaat met je x in de buurt. Sta je al ingeschreven als woningzoekende????
liefs Elf
Dubio.....je bent inderdaad een rots in de branding hier. Ook ik sla alles in me op. Want wie weet komt voor mij ook eens de dag dat ik ga scheiden.
Ik leer veel van jou woorden.
Thirza, alsjeblieft zet je voelsprieten uit, en ruik het gevaar...als het komt. Vooral die schietbeweging met zijn vingers schrok ik van. Kan je geen melding maken bij de politie??? Dat is nog geen aangifte, dus je x zal er niets van horen, maar dan krijg je een bepaald nummer dat alleen voor jou is. Als er dan toch plotseling dreiging is kan je bellen en jouw speciale nummer doorgeven en dan staan ze zo bij je voor de deur.....
Met mij gaat het wel.....Ik probeer de dingen een beetje weg te stoppen uit zelfbescherming.
Wat me alleen benauwt is zijn manier van praten aan de telefoon...zo van, als ik thuis kom gaan WE het gezellig maken...als ik thuis kom gaan WE lekker kroelen.... Voor een ander die in een normale relatie zit zijn dat misschien normale woorden, voor mij zit er altijd een beaalde lading bij. Want als IK niet gezellig doe, ligt het aan mij en verpest ik zijn dag, humeur, vakantie etc. Als ik niet wil kroelen of minder dan zal ik niet van hem houden, en is hij chaggerijnig en ik verpest wederom zijn......
Het komt bij mij een beetje claimend over. Maar goed, mijn gevoelens zullen wederom dubbel zijn als hij thuis komt. De ene dag vind ik het leuk met hem, de andere dag loop ik op mijn tenen....
Lieve Thirza, please..let op jezelf en de kinderen. Probeer een oplossing te vinden als het niet meer gaat met je x in de buurt. Sta je al ingeschreven als woningzoekende????
liefs Elf
maandag 23 juli 2007 om 21:53
Hoi dames,
Elf en Thirza, ik leef zo ontzettend met jullie mee! Ik zou willen dat ik iets kon doen voor jullie!
En Dubio, wat een goede stukken van je. Jij dringt echt door..... Hoe gaat het met jou?
Met mij is alles ok. Ik ben druk in mijn nieuwe huis bezig, en heb over 2 weken een verhuizing gepland. Moet dus nog even doorzetten. Ik heb alleen niet het idee dat x begrijpt dat we gaan scheiden, hij blijft me iedere dag maar bellen. Wat gaan we vanavond eten? Was er post voor mij??? Zou hij wel beseffen dat we uit elkaar gaan, en dat we dan niets meer met elkaar te schaften hebben, buiten de zorg voor ons kind? Ik kan in ieder geval niet meer wachten tot ik weg ben, want ik ben het hier nu echt wel meer dan zat!
Elf en Thirza, ik leef zo ontzettend met jullie mee! Ik zou willen dat ik iets kon doen voor jullie!
En Dubio, wat een goede stukken van je. Jij dringt echt door..... Hoe gaat het met jou?
Met mij is alles ok. Ik ben druk in mijn nieuwe huis bezig, en heb over 2 weken een verhuizing gepland. Moet dus nog even doorzetten. Ik heb alleen niet het idee dat x begrijpt dat we gaan scheiden, hij blijft me iedere dag maar bellen. Wat gaan we vanavond eten? Was er post voor mij??? Zou hij wel beseffen dat we uit elkaar gaan, en dat we dan niets meer met elkaar te schaften hebben, buiten de zorg voor ons kind? Ik kan in ieder geval niet meer wachten tot ik weg ben, want ik ben het hier nu echt wel meer dan zat!
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
maandag 23 juli 2007 om 23:59
Ik had een heeI verhaaI getypt maar x kwam binnen, dus aIIes weggekIikt. Hok voI bonje, weer spugen in mijn gezicht, dreigen met sIaan waarop ik reageerde met " doe maar joh.... sIa maar"! Meiden waren erbij en over hun toeren. Meiden namen het voor mij op. VerteIde hun pap dat hij mij niet mocht sIaan en spugen. InmiddeIs is hij weer vertrokken nadat hij een vriend beIde over hoe sIecht hij het thuis weI niet had.. Ik voeIde me zo schuIdig tov mijn meiden. Ze Iiggen nu in het grote bed en ik Iig daar dadeIijk ook. Hij zegt tegen de meiden dat ie of sterft of in de gevangenis terecht komt en meer van dat soort nare dingen.
Nadat het gebeurde heb ik mijn schoonvader gebeId... die vond dat ik morgen mijn advocaat moet gaat beIIen en er voor moet zorgen dat x hier weggaat zoIang de procedure Ioopt. Dat ga ik op zeker doen. Wat hij mij aandoet boeit me niet eens, ik kan het aan, hij "mag" me sIaan, ben niet bang, en mocht hij weer fysiek geweId gaan gebruiken.. tja... daar kom ik ook weI overheen. Er komt immers over een poos eind in zicht, maar die meiden zien teveeI. Dat doet me zo zeer.
Vanmiddag waren mijn meiden nog zo vroIijk... ze hadden omdat ik voIgende week maandag jarig ben kadootjes voor me gekocht (ik was werken). Een vriendin van mij beIde me en was ontroerd want ze sprak mijn meiden in de Etos.. Dochter D heeft anti-stress shampoo gekocht (hihi) en nog wat kIeine kadootjes, samen met dochter B. HeeI verzorgd hebben ze dat ingepakt en ze zijn heIemaaI zo enthousiast om mij daar voIgende week maandag mee te verwennen. Het zijn weI 5 kadootjes!! Oh, dat raakt me dan zo. Ze doen zo hun best voor mij, soms ben ik bang hen zo tekort te doen.
Morgen ga ik iig mijn advocaat beIIen... het is genoeg geweest zo... Dat hij mij beschadigt is tot daar aan toe.. maar mijn meiden zijn ondanks wat ze meemaken zo Iief, keurig en overaI zo gezien...Ze zijn echt zo geweIdig. Ik voeI me zo rot aIs ik aan hen denk..Iedereen die ik ken zegt dat ik kei-trots op die Iieffies moet zijn.. en dat ben ik ook... heeI erg... Maar wat ze horen en momenteeI meemaken... vind ik heeI erg. X moet uit huis en morgen beI ik mijn advocaat.. Op zeker.
Iieve EIeonora en Dubio.. juIIie maken mij zo sterk en geven mij zoveeI inzicht met de wijze woorden van juIIie postings. Ben daar écht heeI dankbaar voor... Ik (en anderen) Ieren daar zoveeI van. Dank juIIie weI*;
Wat ik Iees print ik uit en doe er ook echt iets mee.
Ook wat ik Iees bij de Iieve meiden die posten op OogkIeppen... overaI "pik" ik iets vandaan mezeIf de kracht te geven...
Miss Thang, EIf... ook voor juIIie een dikke knuffeI. JuIIie zijn Iief! EIf... hang in there meid.. ik kom er Iater nog op terug... nu wiI ik vooraI het grote bed in kruipen om bij mijn meiden te gaan Iiggen..
Iiefs, Thirza.
Nadat het gebeurde heb ik mijn schoonvader gebeId... die vond dat ik morgen mijn advocaat moet gaat beIIen en er voor moet zorgen dat x hier weggaat zoIang de procedure Ioopt. Dat ga ik op zeker doen. Wat hij mij aandoet boeit me niet eens, ik kan het aan, hij "mag" me sIaan, ben niet bang, en mocht hij weer fysiek geweId gaan gebruiken.. tja... daar kom ik ook weI overheen. Er komt immers over een poos eind in zicht, maar die meiden zien teveeI. Dat doet me zo zeer.
Vanmiddag waren mijn meiden nog zo vroIijk... ze hadden omdat ik voIgende week maandag jarig ben kadootjes voor me gekocht (ik was werken). Een vriendin van mij beIde me en was ontroerd want ze sprak mijn meiden in de Etos.. Dochter D heeft anti-stress shampoo gekocht (hihi) en nog wat kIeine kadootjes, samen met dochter B. HeeI verzorgd hebben ze dat ingepakt en ze zijn heIemaaI zo enthousiast om mij daar voIgende week maandag mee te verwennen. Het zijn weI 5 kadootjes!! Oh, dat raakt me dan zo. Ze doen zo hun best voor mij, soms ben ik bang hen zo tekort te doen.
Morgen ga ik iig mijn advocaat beIIen... het is genoeg geweest zo... Dat hij mij beschadigt is tot daar aan toe.. maar mijn meiden zijn ondanks wat ze meemaken zo Iief, keurig en overaI zo gezien...Ze zijn echt zo geweIdig. Ik voeI me zo rot aIs ik aan hen denk..Iedereen die ik ken zegt dat ik kei-trots op die Iieffies moet zijn.. en dat ben ik ook... heeI erg... Maar wat ze horen en momenteeI meemaken... vind ik heeI erg. X moet uit huis en morgen beI ik mijn advocaat.. Op zeker.
Iieve EIeonora en Dubio.. juIIie maken mij zo sterk en geven mij zoveeI inzicht met de wijze woorden van juIIie postings. Ben daar écht heeI dankbaar voor... Ik (en anderen) Ieren daar zoveeI van. Dank juIIie weI*;
Wat ik Iees print ik uit en doe er ook echt iets mee.
Ook wat ik Iees bij de Iieve meiden die posten op OogkIeppen... overaI "pik" ik iets vandaan mezeIf de kracht te geven...
Miss Thang, EIf... ook voor juIIie een dikke knuffeI. JuIIie zijn Iief! EIf... hang in there meid.. ik kom er Iater nog op terug... nu wiI ik vooraI het grote bed in kruipen om bij mijn meiden te gaan Iiggen..
Iiefs, Thirza.
dinsdag 24 juli 2007 om 00:25
Lieve Thirza
Een *; voor jou
Wat een vreselijk moment weer, wat je beschrijft...
Ik denk dat je een heel goede beslissing maakt, om morgen te gaan bellen met je advocaat.
Dit kan zo niet langer.
Ik vind het zo rot om te lezen, ik ken die situaties. Op mij komt het over dat het echt weer gaan gebruiken van geweld niet ver weg is. En sowieso gaat dit voor je meiden al te ver.
Wat schrijf je mooi over ze, het zijn echt zulke lieverds als ik je stukjes lees!
Hoop dat je morgen weer een stap verder komt.
Denk aan je.
Veel liefs voor jou en je meiden,
Iseo
Een *; voor jou
Wat een vreselijk moment weer, wat je beschrijft...
Ik denk dat je een heel goede beslissing maakt, om morgen te gaan bellen met je advocaat.
Dit kan zo niet langer.
Ik vind het zo rot om te lezen, ik ken die situaties. Op mij komt het over dat het echt weer gaan gebruiken van geweld niet ver weg is. En sowieso gaat dit voor je meiden al te ver.
Wat schrijf je mooi over ze, het zijn echt zulke lieverds als ik je stukjes lees!
Hoop dat je morgen weer een stap verder komt.
Denk aan je.
Veel liefs voor jou en je meiden,
Iseo
dinsdag 24 juli 2007 om 09:34
Lieve Thirza,
Je MOET echt iets doen, dit kan zo echt langer! Zorg idd met hulp van je advocaat of wie dan ook dat die kerel bij je uit huis gaat, of dat jullie daar met z'n drietjes weggaan! De tranen lopen me over de wangen na het lezen van je post. Jullie verdienen dit echt niet!!!!!
Denk overigens niet dat je je meiden tekort doet, want dat doe je absoluut niet. Als ik het zo lees ben jij echt een supersterke moeder, waar je meiden verschrikkelijk veel aan hebben.
Een hele dikke *; van mij, en beloof dat je nu echt voor jullie op gaat komen, hoor! Wegwezen daar!
Je MOET echt iets doen, dit kan zo echt langer! Zorg idd met hulp van je advocaat of wie dan ook dat die kerel bij je uit huis gaat, of dat jullie daar met z'n drietjes weggaan! De tranen lopen me over de wangen na het lezen van je post. Jullie verdienen dit echt niet!!!!!
Denk overigens niet dat je je meiden tekort doet, want dat doe je absoluut niet. Als ik het zo lees ben jij echt een supersterke moeder, waar je meiden verschrikkelijk veel aan hebben.
Een hele dikke *; van mij, en beloof dat je nu echt voor jullie op gaat komen, hoor! Wegwezen daar!
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
woensdag 25 juli 2007 om 09:58
Thirza *; Heb je al een gesprek met de advocaat gehad? Goed dat je niet bang bent voor je ex, je ziet hem nu als het kleine keffertje dat hij is. Maar neem alsjeblieft wel voorzorgsmaatregelen voor jou en de meiden. Zorg dat je in een veilige situatie bent als hij hoort dat hij het huis uit moet en de tijd daarna. Misschien kan er tijdelijk iemand bij je komen slapen (je schoonvader, een vriendin)?
liefs,
dubio (enigszins onthutst door het idee dat hij je in je gezicht spuugt :()
liefs,
dubio (enigszins onthutst door het idee dat hij je in je gezicht spuugt :()
Ga in therapie!
donderdag 26 juli 2007 om 21:39
Ik durf het bijna niet te schrijven, maar ik heb mijn advocaat niet gebeld :$
Vraag me niet waarom. Ik kan het gewoon niet, durf niet en zie teveel tegen de gevolgen op. Ik ben verdomme echt een hele slappe trien en baal echt dat ik de guts niet heb. Het is voor het hele verloop van het proces beter om het op een "normale" manier te laten verlopen. Ik heb zoveel gelezen van jullie en ja, ik kan de politie bellen, ik kan elders gaan wonen, ik kan via de rechter hem dwingen... maar toch.... er is iets wat me zegt dat ik het niet moet doen. Dat ik de scheiding aangevraagd heb, is al zoveel meer dan ik van mezelf kan geloven. Op deze manier "hoef" ik nog maar een paar maandjes. Bovenop die 22 jaar red ik dat, hoop ik, ook nog wel.
Ik zit niet lekker in mijn vel. Ben verdrietig, bang, teleurgesteld in mezelf, ik pak alles verkeerd aan. Het liefst zou ik een paar maandjes gaan slapen, wakker worden en dat dan alles voor me geregeld is. De scheiding, nwe. woonruimte etc.. Tja.. dat kan natuurlijk niet, ik moet het helemaal zelf doen. Ja, soms ben ik wel blij hoor.. zoals gisteren... terrasje gepakt met vriendin, vaak doe ik gezellige dingen met vriendinnen en dan voel ik me wel weer eventjes goed. Ik huil veel, ook waar mijn meiden bij zijn. Dat wil ik liever niet want ik ben helemaal niet zo'n huilebalk. Maar dan voel ik me labiel. Er hoeft maar iets kleins te gebeuren, zoals iemand die voordringt aan de kassa. Een irritant zakelijk telefoongesprek en ik voel de tranen alweer komen.
Ook x kan me weer raken... Vandaag had ie het erover dat de seks met mij nooit lekker is geweest. Hij neukt nu met een meid, zegt ie, en er gaat een wereld voor hem open. Ik weet dat hij me probeert te raken. Ik weet waarom hij zo reageert..Mijn schoonvader (wijze man) zegt hetzelfde als jullie. X is altijd het mannetje geweest en kan het niet verkroppen dat ik van zo'n Adonis als hij wil gaan scheiden. Theoretisch gezien begrijp ik zolangzamerhand het hele x verhaal. Maar nu moet ik nog gaan begrijpen waarom ik het zover heb laten komen en nog altijd niet tegen hem opgewassen ben.
Van gisteren weet ik van dochter D. dat hij op relatieplanet zat. Hij is zo wanhopig op zoek. Dan gaat ie weer trouwen in Marokko met een meid die hij niet kent, dan heeft ie een J.Lopez, nu dan weer die meid waarmee hij seks heeft... Hij moet echt snel iemand vinden die hem nu "gelukkig" maakt, want dan laat hij mij met rust. Maar toch denk ik dat alles wat hij hieromtrent verteld, de wens is van zijn gedachte. Toch, vind ik het ook weer kwetsend. Ik had het woord scheiding nog niet uitgesproken of hij ging als een gek op zoek.
Ik was vluchtig mijn berichten aan het teruglezen in de hoop wat inzicht te krijgen. Het lijkt alsof ik een terugval heb. Er waren, en komen er ook wel weer, momenten waarop ik me sterker voelde.
Daarbij komt dan ook dat het kontakt met mijn familie nagenoeg verwaterd is, sinds onze ouders niet meer leven. Destijds had ik een heel intensief kontakt met zusje K. Vanalles geprobeerd om het kontakt te houden. Als ik haar, want ik heb haar er heel vaak over aangesproken, er op wees dat het initiatief altijd van mijn kant kwam beloofde ze beterschap, had spijt en noemde zichzelf een ongeinteresseerde trut. De laatste keer dat ik haar sprak, omdat we met een hele groep een concert bezochten (kaarten waren al ruim daarvoor besteld) vertelde ik haar over de aankomende scheiding. Dat was toen ik net het plan opgevat had, maar nog geen actie had ondernomen te gaan scheiden.. Sinds die tijd geen telefoontje, mailtje of wat dan ook om te vragen hoe het met me gaat. Ze weet in grote lijnen hoe x is en dat ons pa er vaak verdriet van had. Ze heeft zelf zo vaak ruzie gehad met x toen we nog heel veel kontakt hadden. Het zit me nu vooral dwars omdat ik maandag jarig ben en verwacht dat ze komt. Verjaardagen vieren puur vanwege het feit dat het "moet" heb ik geen zin in! Ik heb besloten mijn verjaardag niet te vieren en met mijn meiden iets leuks te gaan doen. Dan staan ze maar voor een dichte deur.
Ik begrijp mijn zusje gewoon niet... bij haar groeien de rozen op haar schoenen en dat gun ik haar van harte. Maar dat ze zo weinig inlevingsvermogen heeft... Oke.. het was hier vaak zwaar ongezellig met verjaardagen etc. maar dat kwam door x en zijn verstandhouding met mijn familie. Ze begrijpt er gewoon helemaal niets van.
Nu zit ik ernstig te twijfelen of ik op de "plaats bericht" toets druk. Voel me echt een enorme zeurkous. Sorry daarvoor. Alsof het alleen maar kommer en kwel is. Ik heb echt ook hele lieve vriendinnen en doe ook hele leuke dingen met mijn meiden. Maar nu..... nou ja... weet ik het gewoon eventjes niet.
Liefs, Thirza
Vraag me niet waarom. Ik kan het gewoon niet, durf niet en zie teveel tegen de gevolgen op. Ik ben verdomme echt een hele slappe trien en baal echt dat ik de guts niet heb. Het is voor het hele verloop van het proces beter om het op een "normale" manier te laten verlopen. Ik heb zoveel gelezen van jullie en ja, ik kan de politie bellen, ik kan elders gaan wonen, ik kan via de rechter hem dwingen... maar toch.... er is iets wat me zegt dat ik het niet moet doen. Dat ik de scheiding aangevraagd heb, is al zoveel meer dan ik van mezelf kan geloven. Op deze manier "hoef" ik nog maar een paar maandjes. Bovenop die 22 jaar red ik dat, hoop ik, ook nog wel.
Ik zit niet lekker in mijn vel. Ben verdrietig, bang, teleurgesteld in mezelf, ik pak alles verkeerd aan. Het liefst zou ik een paar maandjes gaan slapen, wakker worden en dat dan alles voor me geregeld is. De scheiding, nwe. woonruimte etc.. Tja.. dat kan natuurlijk niet, ik moet het helemaal zelf doen. Ja, soms ben ik wel blij hoor.. zoals gisteren... terrasje gepakt met vriendin, vaak doe ik gezellige dingen met vriendinnen en dan voel ik me wel weer eventjes goed. Ik huil veel, ook waar mijn meiden bij zijn. Dat wil ik liever niet want ik ben helemaal niet zo'n huilebalk. Maar dan voel ik me labiel. Er hoeft maar iets kleins te gebeuren, zoals iemand die voordringt aan de kassa. Een irritant zakelijk telefoongesprek en ik voel de tranen alweer komen.
Ook x kan me weer raken... Vandaag had ie het erover dat de seks met mij nooit lekker is geweest. Hij neukt nu met een meid, zegt ie, en er gaat een wereld voor hem open. Ik weet dat hij me probeert te raken. Ik weet waarom hij zo reageert..Mijn schoonvader (wijze man) zegt hetzelfde als jullie. X is altijd het mannetje geweest en kan het niet verkroppen dat ik van zo'n Adonis als hij wil gaan scheiden. Theoretisch gezien begrijp ik zolangzamerhand het hele x verhaal. Maar nu moet ik nog gaan begrijpen waarom ik het zover heb laten komen en nog altijd niet tegen hem opgewassen ben.
Van gisteren weet ik van dochter D. dat hij op relatieplanet zat. Hij is zo wanhopig op zoek. Dan gaat ie weer trouwen in Marokko met een meid die hij niet kent, dan heeft ie een J.Lopez, nu dan weer die meid waarmee hij seks heeft... Hij moet echt snel iemand vinden die hem nu "gelukkig" maakt, want dan laat hij mij met rust. Maar toch denk ik dat alles wat hij hieromtrent verteld, de wens is van zijn gedachte. Toch, vind ik het ook weer kwetsend. Ik had het woord scheiding nog niet uitgesproken of hij ging als een gek op zoek.
Ik was vluchtig mijn berichten aan het teruglezen in de hoop wat inzicht te krijgen. Het lijkt alsof ik een terugval heb. Er waren, en komen er ook wel weer, momenten waarop ik me sterker voelde.
Daarbij komt dan ook dat het kontakt met mijn familie nagenoeg verwaterd is, sinds onze ouders niet meer leven. Destijds had ik een heel intensief kontakt met zusje K. Vanalles geprobeerd om het kontakt te houden. Als ik haar, want ik heb haar er heel vaak over aangesproken, er op wees dat het initiatief altijd van mijn kant kwam beloofde ze beterschap, had spijt en noemde zichzelf een ongeinteresseerde trut. De laatste keer dat ik haar sprak, omdat we met een hele groep een concert bezochten (kaarten waren al ruim daarvoor besteld) vertelde ik haar over de aankomende scheiding. Dat was toen ik net het plan opgevat had, maar nog geen actie had ondernomen te gaan scheiden.. Sinds die tijd geen telefoontje, mailtje of wat dan ook om te vragen hoe het met me gaat. Ze weet in grote lijnen hoe x is en dat ons pa er vaak verdriet van had. Ze heeft zelf zo vaak ruzie gehad met x toen we nog heel veel kontakt hadden. Het zit me nu vooral dwars omdat ik maandag jarig ben en verwacht dat ze komt. Verjaardagen vieren puur vanwege het feit dat het "moet" heb ik geen zin in! Ik heb besloten mijn verjaardag niet te vieren en met mijn meiden iets leuks te gaan doen. Dan staan ze maar voor een dichte deur.
Ik begrijp mijn zusje gewoon niet... bij haar groeien de rozen op haar schoenen en dat gun ik haar van harte. Maar dat ze zo weinig inlevingsvermogen heeft... Oke.. het was hier vaak zwaar ongezellig met verjaardagen etc. maar dat kwam door x en zijn verstandhouding met mijn familie. Ze begrijpt er gewoon helemaal niets van.
Nu zit ik ernstig te twijfelen of ik op de "plaats bericht" toets druk. Voel me echt een enorme zeurkous. Sorry daarvoor. Alsof het alleen maar kommer en kwel is. Ik heb echt ook hele lieve vriendinnen en doe ook hele leuke dingen met mijn meiden. Maar nu..... nou ja... weet ik het gewoon eventjes niet.
Liefs, Thirza
