Relaties
alle pijlers
Groot financieel verschil bij aanvang relatie, hoe mee om te gaan?
donderdag 14 juni 2007 om 09:48
Graag wil ik jullie mening over het volgende:Ik heb een behoorlijk meningsverschil met mijn vrouw over een financiele kwestie.Bij aanvang van onze relatie nu 5 jaar geleden was het volgende het gevalIk had 70.000 euro overwaarde op de koopwoning waar ik nu nog steeds met mijn vrouw in woon.Mijn vrouw had 44.000 euro schuld uit haar vorige relatie.We kopen nu een nieuw huis en we stoppen hier 100.000 euro overwaarde in van "mijn" koopwining. Sinds de aanvang van de relatie met mijn vrouw is "mijn" woning nog eens 30.000 euro in waarde gestegen. Ik vind het dan ook eerlijk om te zeggen die 30.000 euro hebben we samen opgebouwd.Over 7 jaar is de 44.000 euro schuld van mijn vrouw helemaal afgelost en is het mogelijk dat we zowel de nieuwe woning als de nieuwe hypohteek ook op haar naam kunnen laten zetten. Dit wilden de bank nu niet omdat mijn vrouw nu nog een aardige deel van die 44.000 euro open heeft staan.Wat mijn vrouw eerlijk lijktover 7 jaar gewoon alles op 1 hoop gooien en als we uit elkaar gaan de overwaarde van onze nieuwe woningen delen door 2. Er zit sowieso nu al 100.000 euro overwaarde op onze nieuwe woningen omdat we 100.000 euro overwaarde van onze huidige woningen in brengen. Voor het gemak ga ik er vanuit dat onze nieuwe huis niet meer in waarde stijgt de aankomende 7 jaar.Mijn vrouw komt een ander tegen en zegt bedankt tot ziens. Ze is dan van 44.000 euro schuld bij aanvang van onze relatie geeindigd met 100.000 delen door 2= 50.0000 euro. Zij heeft dus eigenlijk in die 12 jaar 94.000 euro bij elkaar gekregen want ze is van -44.0000 naar + 50.000 gegaanIk had bij aanvang van onze relatie 70.000 euro overwaarde, daar kwam later nog eens 30.000 delen door 2= 15.000 euro bij en ik heb de helf mee afbetaald aan haar schuld=22.000 euro (als we dit geld op een spaarrekening gezet hadden was dit ook door 2 gedeeld als we uit elkaar waren gegaan toch?). Ik vind niet erg dat we nu iedere maand krap zitten omdat we dik terug moeten betalen maar ook alleen zolang we samen zijn.Zou ik in totaal 97.000 euro moeten krijgen maar ik krijg maar 50.000.Ik moet dus feitelijk 47.000 euro inleveren als we de boel regelen zoals mijn vrouw wil.Wat mij eerlijk lijktDe overwaarde die we samen opgebouwd hebben is op dit moment 30.000 euro wat er aan extra overwaarde nog gaat onstaan weet ik niet maar dat tel ik er gewoon bij op. Dit geeft dus +15.000 euro per persoonVerder hebben ook samen mijn vrouws schuld van 44.000 euro afgelost (we kijken even naar over 7 jaar). Dit delen we ook want als we de maandelijkse aflossing hadden gespaard dan hadden we ten slotte 44.000 euro spaargeld gehad wat we hadden gedeeld. Dit geeft dus -22.000 euro per persoon.Ik zou dus nog 7.000 euro van mijn vrouw moeten krijgen. Nu moet ik er wel bij zeggen dat er een klein inkomensverschil is tussen ons beide omdat mijn vrouw 2 middagen in de week vrij is om op onze dochter te passen. Het bedrag wat mijn vrouw dus feitelijk nu "te weinig" verdiend zeg netto 3600 euro per jaar neem ik mee in mijn berekening. Zei zou dan nog recht hebben op 12 jaar lang 3600 euro extra. Kleine 40.000 euro, hier haal ik 7.000 vanaf.Mijn vrouw zou 33.000 euro krijgen.Ik had 70.000 euro overwaarde daar komt later 15.000 bij en 22.000 euro aflossing van de schulden van mijn vrouw.Ik krijg 97.000 euro.WIE ZIJN VOORSTEL IS NU HET MEEST REDELIJK.Ik moet er eerlijk bijzeggen dat ik er van uit ga dat IK er van het ergste uit ga en dat is dat ik op moment dat de schulden afbetaald zijn over 7 jaar ik gedumpt wordt voor een ander. Dan lijkt het mij niet te verteren dat we dan ook nog de zaken zoals mijn vrouw voorstelt gaan regelen.Ben ik te zakelijk of is mijn vrouw te inhalig?Ben erg benieuwd......Ps; mijn vrouw is verders een schatje en ik ga er niet vanuit dat we ooit uit elkaar gaan ofzo maar toch, ik wil zaken graag eerlijk geregeld hebben. Zekerheid boven alles toch
dinsdag 19 juni 2007 om 19:08
Ik heb helemaal niet de indruk dat Piet haar er voortdurend aan herinnerd hoe dankbaar ze wel niet moet zijn. Hij wil alleen een in mijn ogen redelijke verdeling.
Mw. Piet was dan weliswaar na 3 jaar schuldsanering (en op een houtje bijten) overal van af geweest, maar dan had ze na 3 jaar nog steeds lekkerlijk geen cent te makken gehad. Dus hoe je het ook wendt of keert, objectief gezien mag ze nog steeds haar handjes dichtknijpen dat Piet ondanks haar enorme berg schulden met haar verder wilde. Ze is er alleen maar beter aan geworden.
Mw. Piet was dan weliswaar na 3 jaar schuldsanering (en op een houtje bijten) overal van af geweest, maar dan had ze na 3 jaar nog steeds lekkerlijk geen cent te makken gehad. Dus hoe je het ook wendt of keert, objectief gezien mag ze nog steeds haar handjes dichtknijpen dat Piet ondanks haar enorme berg schulden met haar verder wilde. Ze is er alleen maar beter aan geworden.
dinsdag 19 juni 2007 om 19:22
Jawel, maar objectief gezien heeft ze nu wel een man die er nu een probleem van maakt en heel erg beledigd is. Dus ook al was ze de afgelopen 3 jaar beter af, inmiddels heeft ze een serieus conflict.
En misschien had ze dan wel een andere man ontmoet, die misschien minder geld had, maar dat ze met weinig geld samen dat lot konden dragen en toch heel gelukkig zijn.
Ik bedoel je bent niet altijd beter af als je financieel beter af. Er zijn nog meer dingen in het leven dan geld.
En misschien had ze dan wel een andere man ontmoet, die misschien minder geld had, maar dat ze met weinig geld samen dat lot konden dragen en toch heel gelukkig zijn.
Ik bedoel je bent niet altijd beter af als je financieel beter af. Er zijn nog meer dingen in het leven dan geld.
dinsdag 19 juni 2007 om 19:25
Ik maak uit de teksten van TO niet op dat hij dat van haar verwacht hoor. Dat wordt er een beetje van gemaakt door de postings hier. Ik vind het wel bewonderenswaardig dat hij, nadat ze het opgebiecht had, haar niet heeft laten vallen maar gewoon geholpen heeft. En buiten dat ben ik van mening dat een slimme meid op haar toekomst is voorbereid dus dat je zelf je broek op kunt houden als er iets onverwachts gebeurt.
Ik zie te vaak dat vrouwen helemaal stoppen met werken als er kinderen komen omdat de man een goed inkomen heeft. En dat begrijp ik aan de ene kant ook wel, niet iedereen is zo dol op werken en kan het zo goed combineren als ik maar het lijkt me toch handig om iets achter de hand te houden als er iets onvoorziens zou gebeuren.
Je man kan van je willen scheiden (en dat hoeft niet perse altijd omdat er een ander is) maar je kunt zelf ook wel op een punt komen dat je de relatie niet meer ziet zitten.
dinsdag 19 juni 2007 om 19:29
Daarnaast: als ze schuldsanering had gehad had ze nu kunnen beginnen met sparen.
In de huidige situatie moet ze nog 44.000 euro aflossen, minus misschien 15.000 overwaarde en minus misschien de helft betaald door de man. Daar staat weer tegenover dat door 9 jaar rente te trekken ze nog 10.000 euro extra betaalt (of dat msch gedeeld door twee), omdat ze het nu via de ouders doen. Betekent dat ze in totaal als man de helft meebetaalt 20.000 euro betaalt. Bij GKB had ze 3 jaar naar rato van inkomen betaald en was de rest kwijtgescholden. Misschien had ze dan in totaal minder dan 20.000 hoeven af te lossen, en zou ze over 7 jaar gunstiger af zijn dan dat ze dat nu is.
Dus misschien is ze puur financieel gezien nog wel slechter af dan dat ze single was.
In de huidige situatie moet ze nog 44.000 euro aflossen, minus misschien 15.000 overwaarde en minus misschien de helft betaald door de man. Daar staat weer tegenover dat door 9 jaar rente te trekken ze nog 10.000 euro extra betaalt (of dat msch gedeeld door twee), omdat ze het nu via de ouders doen. Betekent dat ze in totaal als man de helft meebetaalt 20.000 euro betaalt. Bij GKB had ze 3 jaar naar rato van inkomen betaald en was de rest kwijtgescholden. Misschien had ze dan in totaal minder dan 20.000 hoeven af te lossen, en zou ze over 7 jaar gunstiger af zijn dan dat ze dat nu is.
Dus misschien is ze puur financieel gezien nog wel slechter af dan dat ze single was.
dinsdag 19 juni 2007 om 19:48
Stel je eens het volgende gedachtenexperiment voor.
Je vrouw blijkt een ernstige zeldzame ziekte te hebben. Er is 1 soort operatie die een laatste kans biedt, maar die voeren ze in Nederland niet uit. Wel ergens anders, in het meest gerenommeerd ziekenhuis van de USA. Daar zijn al verschillende patienten met succes geholpen en genezen. Er is 1 probleem: de operatie kost 70.000 euro, en wordt door de verzekering niet vergoed. Wat doe je?
Het is de vrouw van wie je het meeste houdt, en jij kan haar leven redden. Zij heeft geen cent, maar jij hebt 70.000 euro. Natuurlijk ga je haar leven redden. Het is de vrouw van wie je houdt! Ook al weet je niet wat de toekomst brengt, misschien gaan jullie wel over 7 jaar uit elkaar. Niemand kan immers in de toekomst kijken.
Maar als het gaat om een overwaarde van een huis, en een gezonde vrouw, dan...
Begrijp me niet verkeerd. Ik vind helemaal niet dat hij per se dat geld moet delen, en ik snap zijn kant ook wel.
Maar geld is niets anders dan "waarde". Met geld wordt de waarde van iets uitgedrukt. Heel cru gesteld, vind je dat de vrouw van wie je het meeste houdt geen 70.000 euro waard is omdat ze ooit bij je weg zou kunnen gaan, terwijl als ze zou sterven, het je dat misschien wel waard zou zijn.
Ik vind echt niet dat iedereen maar zijn geld in hoeft te leveren. Ik snap de filosofie van je weet nu eenmaal niet hoe het leven loopt en tegenwoordig hebben mensen meerdere relaties achter elkaar ook wel.
Ik wil alleen maar ermee zeggen dat de "waarde" van zoiets als geld relatief is. En dat sommige immateriele dingen een waarde hebben die groter is dan je ooit in geld zou kunnen uitdrukken.
Of zouden er veel mannen zijn die weigeren de operatie van hun vrouw te betalen?
Je vrouw blijkt een ernstige zeldzame ziekte te hebben. Er is 1 soort operatie die een laatste kans biedt, maar die voeren ze in Nederland niet uit. Wel ergens anders, in het meest gerenommeerd ziekenhuis van de USA. Daar zijn al verschillende patienten met succes geholpen en genezen. Er is 1 probleem: de operatie kost 70.000 euro, en wordt door de verzekering niet vergoed. Wat doe je?
Het is de vrouw van wie je het meeste houdt, en jij kan haar leven redden. Zij heeft geen cent, maar jij hebt 70.000 euro. Natuurlijk ga je haar leven redden. Het is de vrouw van wie je houdt! Ook al weet je niet wat de toekomst brengt, misschien gaan jullie wel over 7 jaar uit elkaar. Niemand kan immers in de toekomst kijken.
Maar als het gaat om een overwaarde van een huis, en een gezonde vrouw, dan...
Begrijp me niet verkeerd. Ik vind helemaal niet dat hij per se dat geld moet delen, en ik snap zijn kant ook wel.
Maar geld is niets anders dan "waarde". Met geld wordt de waarde van iets uitgedrukt. Heel cru gesteld, vind je dat de vrouw van wie je het meeste houdt geen 70.000 euro waard is omdat ze ooit bij je weg zou kunnen gaan, terwijl als ze zou sterven, het je dat misschien wel waard zou zijn.
Ik vind echt niet dat iedereen maar zijn geld in hoeft te leveren. Ik snap de filosofie van je weet nu eenmaal niet hoe het leven loopt en tegenwoordig hebben mensen meerdere relaties achter elkaar ook wel.
Ik wil alleen maar ermee zeggen dat de "waarde" van zoiets als geld relatief is. En dat sommige immateriele dingen een waarde hebben die groter is dan je ooit in geld zou kunnen uitdrukken.
Of zouden er veel mannen zijn die weigeren de operatie van hun vrouw te betalen?
dinsdag 19 juni 2007 om 20:09
Jullie hebben het er steeds over dat mw. Piraat in de schuldhulpsanering zou komen, maar dat is toch geen vaststaand gegeven? Voor een dergelijk traject kom je niet zomaar in aanmerking. Er is dus geenszins bewijs dat mw. Piraat als single op dit moment schuldenvrij was geweest.
Verder krijg ik uit de postings van mr. Piraat niet de indruk dat hij zijn vrouw met lege handen wil achterlaten mocht één van beiden een punt achter het huwelijk willen zetten.
Wat ik wel begrijp is dat er van beide kanten emoties bij komen kijken. Mw. Piraat voelt zich niet geliefd en denkt dat mr. Piraat haar niet vertrouwd. Mr. Piraat zoekt enige zekerheid (wat zijn goed recht is, in mijn ogen) en wil wat dingen regelen voor de toekomst. Dat had misschien beter in een eerder stadium gekund, maar goed. Dat is niet meer terug te draaien.
Ben het ook met anderen eens dat de heer en mevrouw Piraat goed met elkaar moeten gaan praten en moeten komen tot een gezamelijk standpunt. Anders kan er van een scheiding wel eens eerder sprake zijn dan het echtpaar wil. En dat zou sneu zijn...
Verder krijg ik uit de postings van mr. Piraat niet de indruk dat hij zijn vrouw met lege handen wil achterlaten mocht één van beiden een punt achter het huwelijk willen zetten.
Wat ik wel begrijp is dat er van beide kanten emoties bij komen kijken. Mw. Piraat voelt zich niet geliefd en denkt dat mr. Piraat haar niet vertrouwd. Mr. Piraat zoekt enige zekerheid (wat zijn goed recht is, in mijn ogen) en wil wat dingen regelen voor de toekomst. Dat had misschien beter in een eerder stadium gekund, maar goed. Dat is niet meer terug te draaien.
Ben het ook met anderen eens dat de heer en mevrouw Piraat goed met elkaar moeten gaan praten en moeten komen tot een gezamelijk standpunt. Anders kan er van een scheiding wel eens eerder sprake zijn dan het echtpaar wil. En dat zou sneu zijn...
dinsdag 19 juni 2007 om 20:35
Zeker. Alleen dat is een beetje het dilemma: als je voelt dat een ander twijfelt aan je waarde ga je zelf ook twijfelen aan de waarde van de ander, en/of aan de waarde van de relatie.
Terwijl als de ander het signaal afgeeft dat hij 0% twijfel over je heeft en je heel veel waard vind, dan geeft dat juist weer een positieve impuls aan jouw gevoel.
Dus die waarde wordt ook nog weer beinvloed door in hoeverre je twijfel of wantrouwen bemerkt bij de ander.
Vandaar dat mensen bij een scheiding zo moeilijk kunnen doen over een pannetje. Ze vinden elkaar dan in rap tempo niks meer waard.
Terwijl als de ander het signaal afgeeft dat hij 0% twijfel over je heeft en je heel veel waard vind, dan geeft dat juist weer een positieve impuls aan jouw gevoel.
Dus die waarde wordt ook nog weer beinvloed door in hoeverre je twijfel of wantrouwen bemerkt bij de ander.
Vandaar dat mensen bij een scheiding zo moeilijk kunnen doen over een pannetje. Ze vinden elkaar dan in rap tempo niks meer waard.
dinsdag 19 juni 2007 om 20:42
Daar heb jij dan weer gelijk in.
Maar ik vraag me af of dat er bij haar achter zit. Misschien gaat het haar meer om dat vertrouwen: dat je er voor de volle 100% voor gaat. En als hij zijn toekomst dicht wil timmeren, voelt dat voor haar alsof hij de achterdeur open wilt houden. Temeer daar hij er nu pas over begint, en niet al eerder. Dus dan rijst de vraag: Waarom wil hij een deurtje openhouden? Omdat hij er niet 100% voor gaat.
Althans, zo zou je het gevoelsmatig kunnen opvatten.
De pessimisten onder ons roepen dan weer: Ja maar je kan nooit 100% op iemand vertrouwen want er zijn zoveel scheidingen enz enz.
Echter, waarom zijn er minder scheidingen onder gehuwden dan onder samenwonenden? Misschien wel omdat het achterdeurtje is afgesloten en mensen er dan 100% voor gaan.
Maar ik vraag me af of dat er bij haar achter zit. Misschien gaat het haar meer om dat vertrouwen: dat je er voor de volle 100% voor gaat. En als hij zijn toekomst dicht wil timmeren, voelt dat voor haar alsof hij de achterdeur open wilt houden. Temeer daar hij er nu pas over begint, en niet al eerder. Dus dan rijst de vraag: Waarom wil hij een deurtje openhouden? Omdat hij er niet 100% voor gaat.
Althans, zo zou je het gevoelsmatig kunnen opvatten.
De pessimisten onder ons roepen dan weer: Ja maar je kan nooit 100% op iemand vertrouwen want er zijn zoveel scheidingen enz enz.
Echter, waarom zijn er minder scheidingen onder gehuwden dan onder samenwonenden? Misschien wel omdat het achterdeurtje is afgesloten en mensen er dan 100% voor gaan.
dinsdag 19 juni 2007 om 20:52
Ja, maar door daar over na te denken vergroot je dus de kans dat het eerder een feit zal zijn.
En dan nog. Ga je aan het eind van het huwelijk aan je vrouw je nier terugvragen, die je aan het begin van het huwelijk kon missen omdat je van zielsveel haar hield.
Enerzijds snap ik het wel. Het klinkt immers zo redelijk, je eigen bezit apart willen houden. Maar het heeft toch iets van we gaan samen varen op de oceaan, maar op het laatste moment gooi ik toch even een extra reddingsvest voor mezelf in de boot.
En dan nog. Ga je aan het eind van het huwelijk aan je vrouw je nier terugvragen, die je aan het begin van het huwelijk kon missen omdat je van zielsveel haar hield.
Enerzijds snap ik het wel. Het klinkt immers zo redelijk, je eigen bezit apart willen houden. Maar het heeft toch iets van we gaan samen varen op de oceaan, maar op het laatste moment gooi ik toch even een extra reddingsvest voor mezelf in de boot.
