Hoe bevalt het alleen wonen?

deadpoetssociety maandag 15 juli 2024 om 23:39

In Nederland zijn steeds meer singles. Volgens het CBS heeft 19 procent van de inwoners een eenpersoons huishouden, dat zijn 3,3 miljoen mensen.

Sinds een jaar woon ook ik weer op mezelf, na een verbroken relatie. Ik heb eerder alleen gewoond, en ook eerder samengewoond. Ik moest er weer erg aan wennen maar inmiddels geniet ik van de rust. Alles op zijn eigen vaste plek, alles zoals ik het wil, zo ingericht als ik het wil, zo schoon als ik het wil, alles opgeruimd, niemand die klaagt zeurt zanikt zich irriteert of rommel maakt. Ik vind het heerlijk!

Hoe is dat voor jullie?

En wat als je een relatie hebt of krijgt?

deadpoetssociety wijzigde dit bericht op 15-07-2024 23:58

9.96% gewijzigd

Anoniem_670e3ef0ebfff vrijdag 26 juli 2024 om 08:48

Claire45 schreef: ↑
25-07-2024 23:06
Zo bedoel ik het inderdaad: je eigen partner kies je met zorg uit op zijn of haar samenwoon-kwaliteiten maar je kinderen (of wie zíj meenemen naar huis) selecteer je daar niet op, met hen moet je het gewoon zien te rooien. En dan ben je ook coulanter en minder kritisch. Mijn kind is zeker geen droom-huisgenoot, maar ze is pas 15 en bovendien mijn kind. Een partner zou ik er allang uitgegooid hebben als hij zo humeurig en slordig en vaak ook tegendraads was. Daarom vind ik ook dat ik ‘alleen’ woon: mijn dochter is afhankelijk van mij (en heeft ook niet gekozen voor mij als huisgenoot), terwijl een partner meer een steun en toeverlaat is, iemand die gelijkwaardig is en die het samenwonen als extraatje ziet.

Ja, maar dat je daar mee te maken hebt is toch al duidelijk niet alleen woont. Of kind nou humeurig of vrolijk is, er zijn meer stemmingen in huis dan alleen je eigen mood. En als je kind vrienden meeneemt, heb je daar toch ook mee van doen. Zelf ga je misschien ook niet overdag naakt op de bank liggen als kind ieder moment thuis kan komen. Want je woont niet alleen.

Jij hebt het over alleenstaand, zonder partner zijn. Dat is wat anders. Want je kunt ook alleen wonen en toch een partner hebben die je steun en toeverlaat is.

Peertjes vrijdag 26 juli 2024 om 08:54

Claire45 schreef: ↑
25-07-2024 23:06
Zo bedoel ik het inderdaad: je eigen partner kies je met zorg uit op zijn of haar samenwoon-kwaliteiten maar je kinderen (of wie zíj meenemen naar huis) selecteer je daar niet op, met hen moet je het gewoon zien te rooien. En dan ben je ook coulanter en minder kritisch. Mijn kind is zeker geen droom-huisgenoot, maar ze is pas 15 en bovendien mijn kind. Een partner zou ik er allang uitgegooid hebben als hij zo humeurig en slordig en vaak ook tegendraads was. Daarom vind ik ook dat ik ‘alleen’ woon: mijn dochter is afhankelijk van mij (en heeft ook niet gekozen voor mij als huisgenoot), terwijl een partner meer een steun en toeverlaat is, iemand die gelijkwaardig is en die het samenwonen als extraatje ziet.

Nou dat.

Ik heb grote kinderen maar vind wel dat ik alleen woon. Of zoals iemand hier schreef: je leeft alleen. Dat is beter omschreven denk ik.

Anoniem_67191219635fd vrijdag 26 juli 2024 om 09:03

canis-felis schreef: ↑
26-07-2024 01:08
Ja en een van de redenen dat ik geen kinderen heb is voor mij dus dat ik écht alleen wil kunnen zijn. Volgens mij betwist niemand dat samenwonen met kinderen iets anders is dan samenwonen met een partner. Het is alleen voor meerdere mensen ook iets wezenlijk anders dan een eenpersoonshuishouden.

Ja dit dus.
Ik heb lang thuis gewoond omdat ik geen woning kon vinden en mijn moeder woonde pas echt alleen toen ik uitvloog ( zeker in haar ogen want ook zij is heel graag alleen thuis ).
Zij woonde pas echt alleen toen het nest leeg was en vond het echt heerlijk. En ik heb dat dus ook, ik wil helemaal alleen thuis kunnen zijn, met een kind in huis ben je niet alleen. Ook al zijn ze volwassen/tieners die de hele dag op hun kamer zitten.

Ik heb zeker een aantal bewust kindloze stellen in mijn omgeving die samenwonen. Mijn achternicht en haar man zijn bewust kindloos, mijn achterneef en zijn vriendin ook, andere achterneef is weer single en ook bewust kindloos, mijn oom en tante hebben nooit kinderen gewild en zijn al honderd jaar getrouwd en samenwonend. Mijn oudtante en haar partner woonden levenslang samen en hebben nooit kinderen gewild.
Het is natuurlijk ook wel afwijkend om geen kinderen te willen. Elke diersoort op aarde heeft maar een doel en dat is voortplanting. Die denken er niet over na zoals mensen maar krijgen gewoon jonkies. Ik mis het kind gen gewoon denk ik.

Ik geniet nog dagelijks van de rust als ik thuis kom van een drukke werkdag. Gewoon lekker op de bank ploffen, even niemand die aan mijn kop zeurt, Netflix aan en lekker ontspannen.

Olea vrijdag 26 juli 2024 om 09:04

Maar bij kinderen in huis, grote of kleinere, heb je nog steeds te maken met anderen. Of dat nou leuk is soms (iemand met wie je praat aan tafel, iemands' aanwezigheid in huis die je hoort, ook al gaat diegene haar of zijn eigen gang) of dat dat vervelend is (rommel, muziek te hard aan, laatste stukje van de chocola opgegeten waar jij je net juist op had verheugd).

Zie dat dan niet als "alleen wonen". Alleen wonen zie ik echt als de afwezigheid van andere mensen. Ook al snap ik het argument wel van dat je dan de enige hoofdverantwoordelijke bent of de beslissingen neemt. Je wordt in je huis hoe dan ook wel eens geconfronteerd met keuzes die een ander in jouw huis heeft gemaakt. Thuiskomen en dat er dan een teringherrie een Heavy Metal uit de woonkamer klinkt, zoiets.

Olea vrijdag 26 juli 2024 om 09:09

Solomio schreef: ↑
26-07-2024 08:35
Really?

Ik geloof het ook niet zo. Ja, mensen willen dat wel maar ik denk echt dat het er bij vélen ook wel mee te maken heeft dat ze een (tamelijk traditioneel) beeld hebben van hoe ze invulling willen geven aan een gezin en hoe het leven er op hun pakweg 36e uitziet. En dat dat echt wel bijdraagt aan de keuze om te gaan samenwonen. Ik lees hier op het forum ook wel mensen die andere keuzes maken en gemaakt hebben; in je eentje een keuze en dat dan heel bewust, niet als "enig overgebleven optie" of mensen die wel heel bewust kiezen voor een relatie en samenwonen maar zonder ooit een kinderwens gehad te hebben en ik vind dat heel verfrissend!

Peertjes vrijdag 26 juli 2024 om 09:17

Olea schreef: ↑
26-07-2024 09:04
Maar bij kinderen in huis, grote of kleinere, heb je nog steeds te maken met anderen. Of dat nou leuk is soms (iemand met wie je praat aan tafel, iemands' aanwezigheid in huis die je hoort, ook al gaat diegene haar of zijn eigen gang) of dat dat vervelend is (rommel, muziek te hard aan, laatste stukje van de chocola opgegeten waar jij je net juist op had verheugd).

Zie dat dan niet als "alleen wonen". Alleen wonen zie ik echt als de afwezigheid van andere mensen. Ook al snap ik het argument wel van dat je dan de enige hoofdverantwoordelijke bent of de beslissingen neemt. Je wordt in je huis hoe dan ook wel eens geconfronteerd met keuzes die een ander in jouw huis heeft gemaakt. Thuiskomen en dat er dan een teringherrie een Heavy Metal uit de woonkamer klinkt, zoiets.

Dat is absoluut waar. Wij eten doordeweeks gemiddeld genomen samen. Ik kook meestal en dan wandelt iemand even de keuken in om te kletsen hoe de dag was op werk of studie. Je ruimt samen af etc.

Het is inderdaad vooral de enige hoofdverantwoordelijke zijn. Plus dat grote kinderen hun eigen leven verder hebben en dus hun eigen dingen doen. Het zijn dus eigenlijk meer huisgenoten of kostgangers

Anoniem_67191219635fd vrijdag 26 juli 2024 om 09:17

Ik ben wel iemand met een kleine sociale bubbel. Ik heb weinig vrienden, twee stuks maar ik heb er gewoon niet zo'n behoefte aan om veel af te spreken met mensen, om dagjes weg te gaan, ik ben een enorme huismus die op haar gelukkigst is als ik een dag vrij door kan brengen met heerlijk lui zijn op de bank met een mooie serie.
Mensen om me heen vinden mij wel "zielig en eenzaam" soms. Vooral collega's, als ik op oudejaarsavond weer eens alleen thuis ben en om tien uur naar bed ga ipv naar een feestje of zo.
Als ik dan uitleg dat ik al vanaf kleins af aan een hekel heb aan oud en nieuw en dat ik gewoon bewust alleen thuis blijf snappen ze daar niets van. Ik ben dan sneu en ongezellig. Tja, whatever. Ik kan er niet wakker van liggen verder.

Ik voel me het fijnst met dieren om me heen, veel meer dan met mensen. Vandaag komt mijn leen hond weer de hele dag en ik heb er nu alweer zin in. Ik zou het liefst net als die tovenaar uit de Hobbit in het bos wonen omgeven door dieren. Ik ben gewoon niet zo'n mensen mens.

Olea vrijdag 26 juli 2024 om 09:21

Peertjes schreef: ↑
26-07-2024 09:17
Dat is absoluut waar. Wij eten doordeweeks gemiddeld genomen samen. Ik kook meestal en dan wandelt iemand even de keuken in om te kletsen hoe de dag was op werk of studie. Je ruimt samen af etc.

Het is inderdaad vooral de enige hoofdverantwoordelijke zijn. Plus dat grote kinderen hun eigen leven verder hebben en dus hun eigen dingen doen. Het zijn dus eigenlijk meer huisgenoten of kostgangers

Ja, het is niet te vergelijken met een partner nee. Maar ook anders dan voor iemand die altijd, alle werkdagen in een "leeg" huis aankomt (of je er nu van geniet of dat je het gerommel van een tienerkind juist wel leuk zou vinden), altijd alléén voor jezelf kookt, behalve als je iemand te eten vraagt. Nooit op bezette douche of wc stuit etc.

Peertjes vrijdag 26 juli 2024 om 10:01

Olea schreef: ↑
26-07-2024 09:21
Ja, het is niet te vergelijken met een partner nee. Maar ook anders dan voor iemand die altijd, alle werkdagen in een "leeg" huis aankomt (of je er nu van geniet of dat je het gerommel van een tienerkind juist wel leuk zou vinden), altijd alléén voor jezelf kookt, behalve als je iemand te eten vraagt. Nooit op bezette douche of wc stuit etc.

De sfeer in een huis voelt ook echt anders aan als er werkelijk niemand anders is.
Daar heb ik zelf geen moeite mee. Grote kinderen in huis is ook niet altijd makkelijk desondanks dat het ook gezellig is. Bij mij zijn er al twee die uit huis zijn. Ik zou het niet erg vinden als mijn oudste inwonende kind en schoonkind hun eigen habitat hebben gevonden.

Een vriendin van mij woont al jaren en jaren alleen, maar worstelt de laatste tijd wel met het alleen zijn. Toch zegt ze ook heel duidelijk dat ze nooit wilt samenwonen. Ze mist wel een partner.

Claire45 vrijdag 26 juli 2024 om 10:07

Solomio schreef: ↑
26-07-2024 08:35
Really?

De meeste mensen wel ja, niet álle mensen. Maar in mijn omgeving zijn vrijwel geen eenpersoons huishoudens. Ja, 1 weduwnaar. Hier in de straat ken ik twee oudere vrouwen die alleen wonen (ze hebben geen kinderen) maar de ene heeft een getrouwde vriend en de andere ken ik niet goed genoeg om te weten of zij dan iemand is die bewust alleen woont. Ik zie het heel weinig om me heen dus ik denk inderdaad dat de meeste mensen blijkbaar liever samenwonen.

Olea vrijdag 26 juli 2024 om 10:15

Peertjes schreef: ↑
26-07-2024 10:01
De sfeer in een huis voelt ook echt anders aan als er werkelijk niemand anders is.
Daar heb ik zelf geen moeite mee. Grote kinderen in huis is ook niet altijd makkelijk desondanks dat het ook gezellig is. Bij mij zijn er al twee die uit huis zijn. Ik zou het niet erg vinden als mijn oudste inwonende kind en schoonkind hun eigen habitat hebben gevonden.

Een vriendin van mij woont al jaren en jaren alleen, maar worstelt de laatste tijd wel met het alleen zijn. Toch zegt ze ook heel duidelijk dat ze nooit wilt samenwonen. Ze mist wel een partner.

Ik kan me daar wel iets bij voorstellen. Niet per se het moeten hebben van een partner, wel van dat moeite hebben met het alleen zijn.
Bij Miss_Edwards proef ik in haar bericht een tamelijk lage behoefte daaraan, dan is het prima zoals het is. Bij _hazewind lees ik dat er een mooie en sociale bubbel is aan familie en vrienden die die sociale behoefte en de saamhorigheid en verbondenheid meer dan genoeg voedt. Dat vind ik in beide gevallen heel mooi.

Misschien dat als mijn leven er zo uit had gezien dat ik een heel rijkelijk familiaal leven en een grote vriendenkring gehad had dat ik ook prima had gevonden een leuke tante voor iedereen te zijn. Het had mij een hele leuke rol geleken. Type ouwe vrijster, kattenvrouwtje, beetje weird haha. Maar wel iemand die een graag gezien persoon is. Aangezien het er niet naar uit zag dat ik een dergelijke rol zou kunnen gaan vervullen voor mijn siblings (en hun kinderen) noch zó hecht ben met vriendinnen dat ik daar aan een kerstdiner gevraagd zou worden, investeer ik zo goed als ik kan dus in mijn eigen gezin.

Anoniem_670e3ef0ebfff vrijdag 26 juli 2024 om 10:25

Claire45 schreef: ↑
26-07-2024 10:07
De meeste mensen wel ja, niet álle mensen. Maar in mijn omgeving zijn vrijwel geen eenpersoons huishoudens. Ja, 1 weduwnaar. Hier in de straat ken ik twee oudere vrouwen die alleen wonen (ze hebben geen kinderen) maar de ene heeft een getrouwde vriend en de andere ken ik niet goed genoeg om te weten of zij dan iemand is die bewust alleen woont. Ik zie het heel weinig om me heen dus ik denk inderdaad dat de meeste mensen blijkbaar liever samenwonen.

Je ziet het steeds meer. Ik heb in mijn straat wel ontzettend veel eenpersoonshuishoudens, maar goed, ik woon in het centrum van Amsterdam, daar ligt dat percentage sowieso al heel hoog. Daar zijn ook meer mensen die blijven latten.

Het landelijk gemiddelde eenpersoonshuishoudens is 19%, die worden apart geteld van alleenstaande ouders. In Amsterdam ligt dat gemiddelde op 55%.

En dan is nog maar de vraag of iedereen die samenwoont dat ook echt wel helemaal wil, of dat het er gewoon een beetje bij hoort op een bepaald moment. En je moet het financieel ook op kunnen brengen om bijvoorbeeld als stel twee huizen aan te houden.

Hoe dan ook, wat je om je heen ziet is niet altijd een graadmeter, het maakt nogal uit waar je je bevindt. Ik ben vanuit mijn jeugd al met veel alleenwonende familie opgegroeid (niet Randstad), sowieso al twee ooms en drie tantes die hun hele leven alleen hebben gewoond. Dus voor mij is dat al veel normaler, ook al weet ik dat het eigenlijk niet zo gangbaar is.

https://www.cbs.nl/nl-nl/visualisaties/ ... oudens-nu

belgali vrijdag 26 juli 2024 om 10:27

Als co-ouder, leefde ik voorheen 1 week alleen en 1 week met kind. Nu is ze nog minder thuis ivm studies (op kamers) en is ze er dus alleen af en toe in het weekend en enkele weken tijdens vakanties.

Of ze er nu wel of niet is - ik ben de volwassene in huis en de hoofdverantwoordelijkheid voor alles ligt dus bij mij. Alle grote beslissingen neem ik in mijn eentje. Dus in die zin zie ik me zelfs meer als "alleen" dan iemand met een LAT-relatie. Want die zou je wel nog als klankbord kunnen gebruiken, ook al woont die niet bij je in.

Ik vind de momenten dat mijn kind thuis is gezellig en tegelijk heel druk. Ze is een erg extravert kind met veel vrienden en mi casa is hun casa Ik heb daar altijd bewust voor gekozen, zodat zij zich kon ontwikkelen volgens haar wensen. Als ik dat niet had kunnen doen (lees als ik niet gescheiden was en dus in een traditionele gezinsvorm was blijven wonen), dan was ik een veel chagrijnigere / depressieve / overspannen moeder geworden.

Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€

Rooss4.0 vrijdag 26 juli 2024 om 10:31

Solomio schreef: ↑
26-07-2024 08:35
Really?

Ja hoor.

De jonge mensen in mijn omgeving willen bijna allemaal samenwonen, de mensen die al een relatie achter de rug hebben (of 2 of 3) kiezen vaak voor alleen-wonen/wonen met hun kinderen.

.

Olea vrijdag 26 juli 2024 om 10:33

Belgali, mag ik vragen waarom je denkt dat je niet in je dochters wensen had kunnen voorzien als je niet was gescheiden?

Ik ben het er nog steeds niet mee eens dat je alleen woont, ook al draag jij de hoofdverantwoordelijkheid. Je komt niet 365 dagen per jaar in een huis zonder dat er ook maar iemand is die zegt: Hoi!

Anoniem_677683ba4a1a0 vrijdag 26 juli 2024 om 10:36

Rooss4.0 schreef: ↑
26-07-2024 10:31
Ja hoor.

De jonge mensen in mijn omgeving willen bijna allemaal samenwonen, de mensen die al een relatie achter de rug hebben (of 2 of 3) kiezen vaak voor alleen-wonen/wonen met hun kinderen.

Precies. Ze denken dat ze het willen en komen er van terug. Daaruit blijkt dan toch dat ze het niet prettig vonden.

Rooss4.0 vrijdag 26 juli 2024 om 10:36

We hoeven elkaar toch niet van de ander haar gelijk te overtuigen, hou es op zeg. De één heeft het gevoel alleen te wonen als ze alleen verantwoordelijk is voor alles, de ander niet.

.

Solomio vrijdag 26 juli 2024 om 10:37

Claire45 schreef: ↑
26-07-2024 10:07
De meeste mensen wel ja, niet álle mensen. Maar in mijn omgeving zijn vrijwel geen eenpersoons huishoudens. Ja, 1 weduwnaar. Hier in de straat ken ik twee oudere vrouwen die alleen wonen (ze hebben geen kinderen) maar de ene heeft een getrouwde vriend en de andere ken ik niet goed genoeg om te weten of zij dan iemand is die bewust alleen woont. Ik zie het heel weinig om me heen dus ik denk inderdaad dat de meeste mensen blijkbaar liever samenwonen.

Maar dat ligt dus aan je bubbel.
In mijn bubbel woont vrijwel iedereen alleen en ook als ik dit topic lees zie ik vrij veel mensen die liever alleen wonen.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Anoniem_677683ba4a1a0 vrijdag 26 juli 2024 om 10:38

Ja, er zijn zelfs mensen die zich alleen voelen in hun huwelijk.

Maar goed, ook als alleenstaande ouder met thuiswonende kinderen woon je op termijn natuurlijk alsnog helemaal alleen.

anoniem_677683ba4a1a0 wijzigde dit bericht op 26-07-2024 10:39

48.39% gewijzigd

Rooss4.0 vrijdag 26 juli 2024 om 10:38

Lorem_Ipsum schreef: ↑
26-07-2024 10:36
Precies. Ze denken dat ze het willen en komen er van terug. Daaruit blijkt dan toch dat ze het niet prettig vonden.

Ik weet niet of ze het niet prettig vonden maar er is wel sprake van voortschrijdend inzicht. Ik heb ook heel veel oudere stellen om me heen die al 150 jaar onder één dak wonen en niet anders willen.

Als je elkaar op latere leeftijd ontmoet ben je je ook heel erg bewust van elkaars verschillen en zie je vaak in dat die "al gevormde" karakters zich wat slecht laten matchen als het om een 24/7 samenzijn gaat.

.

LaFolie vrijdag 26 juli 2024 om 10:42

Het is gewoon een beetje gek om per se als alleen-wonend mee te willen praten, terwijl je met kinderen woont. Dat is echt pertinent anders. Ik ga toch ook niet in topics die over ervaringen in partnerrelaties gaan meepraten over de relatie met mijn hond? Het is gewoon niet hetzelfde.

"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"

Rooss4.0 vrijdag 26 juli 2024 om 10:44

Ik begreep niet uit de OP dat je alleen mee mocht schrijven als je geen kinderen hebt, ik heb dan ook geen idee of DPS ze zelf heeft.

.

belgali vrijdag 26 juli 2024 om 10:45

Olea schreef: ↑
26-07-2024 10:33
Belgali, mag ik vragen waarom je denkt dat je niet in je dochters wensen had kunnen voorzien als je niet was gescheiden?

Ik ben het er nog steeds niet mee eens dat je alleen woont, ook al draag jij de hoofdverantwoordelijkheid. Je komt niet 365 dagen per jaar in een huis zonder dat er ook maar iemand is die zegt: Hoi!

Omdat ik voortdurende prikkels van iemand om me heen niet trek. Dus 365 dagen 24h iemand bij me, dat zou resulteren in klachten bij mezelf. Nu geniet ik van die momenten met dochter en de sliert jonge mensen die hier af- en aanwaaien.
Met een partner en kind zou ik daar absoluut geen bandbreedte voor hebben.

Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€

belgali vrijdag 26 juli 2024 om 10:48

Ik begrijp dat we dus zwart/wit gaan denken en dat ik niet meer mag meepraten ?
Mijn situatie is inderdaad een tussenvorm - ik ben vaak alleen en af en toe met mijn kind. Er zegt dus wel eens iemand hoi als ik binnenkom ja.

Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€

Olea vrijdag 26 juli 2024 om 10:48

Rooss4.0 schreef: ↑
26-07-2024 10:36
We hoeven elkaar toch niet van de ander haar gelijk te overtuigen, hou es op zeg. De één heeft het gevoel alleen te wonen als ze alleen verantwoordelijk is voor alles, de ander niet.

Elkaar overtuigen hoeven we inderdaad niet, maar we kunnen hier toch prima van gedachten wisselen? Het is misschien dat het voor mij een beetje unfair voelt naar degene die écht alleen (als in: de enige bewoner in het huis) woont. Waarbij je dus veel meer te maken hebt met stilte, de afwezigheid van andermans leefgeluiden etc. Alle dagen van het jaar alleen je eigen potje kookt in plaats van dat je voor jezelf en je kind kookt.

Of je nu blij toe bent dat dit je bespaard is of het eigenlijk juist gigantisch mist om ook zo nu en dan eens een vaste tafelgenoot te hebben. Ook al is dat je kind die niet meebetaalt aan de hypotheek of de afspraken maakt voor het ketelonderhoud.

Actieve topics