Oplossingen bij vechtscheidingen

Ik ben benieuwd naar jullie ideeën over constructieve oplossingen in het geval van vechtscheidingen waar kinderen bij betrokken zijn.

Zelf zou ik willen dat er verplicht psychotherapie wordt ingeschakeld om te leren wat triggers zijn bij oude pijn, oude mechanismes die in stand worden gehouden en hoe je daar bij jezelf én bij de ander mee om kan gaan.

Er moet in mijn ogen een vaste verdeling zijn voor kinderen na scheiding. Zodat je weet waar je aan begint en aan toe bent als je uit elkaar bent.
In mijn optiek moet dit op basis van leeftijd en gezinssamenstelling.
Broertjes en zusjes moeten bij elkaar blijven, dus de regeling gaat in op basis van het jongste kind. (Ik ben voorstander van jonge kinderen bij de hoofdverzorger wat vaak de moeder is en naarmate een kind ouder wordt steeds meer naar vader)
Uiteraard mag hiervan afgeweken worden mits dit geen strijdpunt is in de vechtscheiding.

Tevens zou ik voorstander zijn van een landelijke campagne om het aangaan van nieuwe relaties ten tijde van een vechtscheiding af te raden. Rond eerst het oude goed af met jezelf en de ander voor je aan iets nieuws begint.
Een landelijke campagne zorgt er voor dat het maatschappelijk beeld hervormt en het niet als normaal wordt gezien.

Ik twijfel nog over alimentatie. Ergens zou verplichte alimentatie in mijn ogen afgeschaft mogen worden om de druk voor het goed oplossen van de problemen te vergroten. Daarbij komt het ook vaak voor dat er strijd is over geld. En natuurlijk moeten beide ouders van kinderen financieel zorg dragen over de kinderen. Maar moet het ook verlicht zijn als het strijd oplevert? Wat nou als de andere ouder, zodra er meer harmonie is, wel uit zichzelf wil bijdragen?
Hoe denken jullie daarover?


Hebben jullie hier nog ideeën over?

Genoemde oplossingen:

- beperken van het aantal procedures
- snellere doorlooptijden
- campagne om beter na te denken voor te beginnen aan kinderen. (Meenemen in opleidingen wellicht?)
- scannen wanneer sprake is van pesthedrag en hier de kosten aan toebedelen (wat zijn de maatstaven?)
- verplicht samen in therapie voor er wordt samengewoond
- bij een vechtscheiding een screening laten uitvoeren en kijken of er een voorgeschiedenis is met partnergeweld
- hulpverleners meer expertise geven obv psychische problematiek
- ander uitgangspunt bij onderzoek naar ouders (wie is constructief/ destructief)
Tevens ouders tegelijkertijd onderzoeken en niet individueel.
- geen bemoeienis vanuit de overheid in de vorm van advocaten en hulpverlening
- het netwerk betrekken
-stoppen met steun bieden in vechtscheiding (aanhoren/ oppassen/ geld geven/ bemiddelen/ etc)
- heldere procedures en tijdslijnen voor een scheidingsprocedure opstellen en die ook laten naleven door alle partijen.
-De wildgroei aan (slechte!) mediators stoppen.
-Er voor zorgen dat je groeit en zo min mogelijk afhankelijk bent. Je verlies nemen en op een wijze compenseren waar je wél invloed op hebt. Je verwachtingen aanpassen.
-Naar je eigen aandeel kijken: bijvoorbeeld het niet dwarsbomen van co-ouderschap zou al een goed begin zijn.
- Er wordt bij bepalingen en onderzoeken gekeken naar welke hulp de andere ouder daadwerkelijk geboden heeft om het de andere ouder zo comfortabel mogelijk te maken.
- er wordt gekeken naar de behoeften van kinderen op basis van de piramide van Maslow en hoe de ouders daarin kunnen voorzien en wat ze te bieden hebben aan kinderen. Hoe ze daarin kunnen ontwikkelen en elkaar kunnen begeleiden

patchouli_ schreef: ↑

10-11-2023 09:26

Eens. De rechter zou sommige procedures als kinderachtig gepest moeten mogen klassificeren en daarmee kostenveroordeling toepassen. Dat brengt ook het aantal procedures terug.
(En dan graag alle kosten, ook het salaris van de rechter en de huur van een rechtszaal etc…….)

Dit zou een nog betere oplossing zijn idd

rosanna08 schreef: ↑

10-11-2023 11:02

met andere woorden: als jij de rijkste ouder bent, heb je alle touwtjes in handen, want de ander heeft geen geld om er iets aan te doen

Misschien dat daar dan ook een oplossing voor moet komen… wellicht dat er een gemeentelijke pot voor moet komen met een beheerder? Deze beheerder kan dan misschien ook ‘opstaan’ bij teveel gebruik van de pot waardoor het probleem op een ander niveau wordt aangekaart…

Twentyeight schreef: ↑

10-11-2023 11:35

Wat goed dat je oplossingen zoekt voor vechtscheidingen. Ik heb niet alle reacties gelezen, maar denk dat je met jouw oplossingen niet heel ver komt.

Ik ben werkzaam met o.a. mannen en vrouwen die slachtoffer zijn van huiselijk geweld. Met regelmaat belanden zij in een vechtscheiding.
Een behoorlijk deel van de vechtscheidingen heeft ook een voorgeschiedenis van partnergeweld. Zie: https://www.augeomagazine.nl/gender-en- ... cheidingen

Oplossingen voor vechtscheidingen zijn naar mijn idee:

Meestal worden er hulpverleners bij betrokken:

- Voorafgaand aan hulp altijd een (korte )screening afnemen waarop de hulpverlening/ rechter checkt of er sprake is van een voorgeschiedenis van partnergeweld. Is dit het geval? Passende hulp geven. Een voorbeeld hiervan is de masic screening. In Canada, Australië en delen van de VS zijn zulke screeningen zelfs verplicht wanneer een stel gaat scheiden.
https://www.vbsadvocaten.nl/blog/famili ... ssentieel/

- Hulpverleners moeten altijd goed onderzoeken of 1 van de 2 vechtende ouders wel constructief is en de kinderen veiligheid kan bieden. Deze ouder zou de "hoofdverzorger" moeten zijn. Om dit vast te stellen is expertise voor nodig bij hulpverleners.


- Psychotherapie heeft naar mijn idee het beste resultaat als de persoon hier uit eigen beweging voor kiest, niet onder dwang.

Wauw, dit vind ik zeker goede ideeën! Want er schort inderdaad veel aan de huidige hulpverlening vanwege gebrek aan kennis. Vind je het goed als ik jouw idee verwoord als: hulpverleners meer expertise bieden op basis van de psyche?

En: ander uitgangspunt in onderzoek naar de ouders? ( Nu wordt er veelal gekeken of de ouders los van elkaar voor het kind kunnen zorgen, maar inderdaad niet naar hoe ze met elkaar omgaan)

Vraag: want vinden jullie er van om tijdens een screening de jeugd van de ouders en de wijze waarop ze zelf zijn opgegroeid mee te nemen?
Of zou dit te complex worden?

KooktMetKnoflook schreef: ↑

10-11-2023 11:47

Ik lees veel verplichtingen, een soort van mal waarin elke (vecht)scheiding geperst moet worden.

Daarbij negeer je dat als mensen emotioneel zijn ze niet meer redelijk zijn. Als ze redelijk waren zouden ze geen tienduizenden euro's verbranden aan advocaten om hun ex te 'straffen'.

Ik denk aan deze waarheid:
"For every complex problem, there is a solution which is simple, neat and wrong".

Ben ik met je eens. Er is ook geen kant en klare oplossing. Maar er kan wél wat veranderen. Verschuiven.

Wat mij opvalt is dat je zegt “in emoties tienduizenden euro’s verbranden om hun ex te straffen”
Zit hier misschien nog een oplossing/ ombuiging in?

Apatura2 schreef: ↑

10-11-2023 11:34

Top omschrijving.
Mijn ex stond van de zomer bij mij in de tuin met 'ik moet nu weg. ik trek t niet meer en de POH-GGZ vind dat ik dat zeker moet doen' (3 weken)
Ik moest dochter maar opvangen.

Wat had jij hierbij nodig gehad?