Relaties
alle pijlers
Vreemd gesprek met partner.
donderdag 1 november 2007 om 14:26
Meiden,
Heb even jullie meningen nodig..
Gisteren kwam mijn partner binnenvallen ( we hebben een LAT relatie) en begon opeens over het feit dat ik misschien geen kinderen wil. Nu ben ik zelf net 27 geworden, maar ik heb tot op heden die gevoelens gewoon nog niet. Ik twijfel er gewoon heel erg over. Ik weet niet of ik ze ooit zou willen..ik wil nog gewoon even van mijn leven genieten, ik heb in een zwaar verleden altijd de zorg voor het gezin gedragen en ben verwaarloosd als kind, nu ben ik blij dat ik me voor het eerst na jarenlange traumatherapie "vrij" voel. Hij begrijpt dit zegt hij..maar hij heeft natuurlijk ook zijn wensen. Hij is nu net 32 en wil graag een jonge papa zijn. Dat kan allemaal..
maar toe veranderde de toon van het gesprek.
Opeens begon hij erover dat hij binnen 3 jaar kinderen wilde, en als ik daarin niet mee zou gaan (en hij weet dondersgoed dat ik echt voor mijn 30ste geen kindjes wil,dat hadden we beiden in het verleden al vaker besproken,en hij wilde eerst zijn DJ/Producer carriere van de grond krijgen waar hij nu net mee aan de slag is, en ik ben in de leer in de modebranche,dus dat duurt ook nog een aantal jaar.) wilde hij nu of op korte termijn bij me weg om iemand anders te vinden. Ik schrok, want dat komt best hard aan. We zijn nu 5 en een half jaar samen, en ons pad gaat niet altijd over rozen,maar het houden van is altijd heel sterk geweest, alhoewel ik daar nu erg aan twijfel. Maar opeens veranderde het onderwerp geleidelijk, en hadden we het opeens over dat je altijd verliefd op een ander kan worden. Bijna 2 jaar geleden overkwam hem dat en is het 2 maanden uitgeweest omdat meneer me van de een op de andere dag inruilde. Na een dramafilm vol..we houden van elkaar en kunnen elkaar niet loslaten..kwamen we uiteindelijk weer samen. Hij dankte me op zijn knieen dat hij blij was dat ik hem nog een kans gaf, en ik begon aan een verwerkingsproces om weer vertrouwen in hem te kunnen krijgen. Sinds die tijd hebben we het leuker dan ooit gehad samen en ging het echt supergoed. Ik heb hem het advies meegegeven, flik me dit nooit meer want een tweede kans krijg je niet.
Hij begon opeens te vissen hoe ik me toen voelde in die periode toen ik het uitgemaakt had, want ik ben toen bijna 10 kg afgevallen..en hij is bang dat dat weer zou gaan gebeuren als hij besloot bij me weg te gaan. Ik legde hem uit dat dat kwam door het gevoel dat ik me ingeruild voelde,dat kon ik niet verkroppen, en ben toen acuut met hem gestopt,met een hele emotionele nasleep. Maar een relatie beeindigen op basis van dat ik geen kinderen wil is ook vreselijk moeilijk,maar toch ff anders als je erachter komt dat vent vreemdgaat. Ik zei, als je niet meer van me had gehouden het gewoon zelf had uitgemaakt, en een tijdje daarna was gaan daten met andere dames..dan was dat heel anders geweest..maar het was echt van de een op andere dag dat hij me inruilde, en ik moest er nog zelf achterkomen ook!. Niemand begreep het..van het ene in het andere bed.
opeens was hij zo meegaand met me in het gesprek..opeens vond hij het vreslijk dat hij het op deze manier had gedaan, hoe kon ik hem een tweede kans hebben gegeven en etc.Ik snapte er helemaal niets van..
De gesprekken die we erover hebben gehad waren heel anders altijd. Hij is superrationeel, en had toen zoiets van..Het is klote dat ik me mee heb laten sleuren,maar gebeurd is gebeurd, ik kan er niets aan veranderen, ik houd van je en wil je terug..punt.
En nu opeens..ja, ik snap niet waarom je me hebt teruggenomen, misschien hadden we beter vrienden kunnen blijven,..want hoe zou dat zijn? het moet voor jou niet makkelijk zijn geweest om opnieuw vertrouwen in mij te krijgen etc etc. Ik begreep zijn houding totaal niet! Hij is normaal zò nuchter en totaal niet medelevend dat het gewoon niet echt was! Dit hoort niet in zijn karakter...mensen maken er zelfs geintjes over dat hij vaak zo ongevoelig is. Alsof mijn huisdier opeens tegen me kan praten..zo verrast was ik! Hij had tijd nodig om dit alles even te laten bezinken en stelde voor om elkaar even een paar dagen niet te zien. Hij liet me verbrouwereerd achter..Owja..hij zei ook nog dat hij het niet makkelijk vond om het uit te maken,hij was blij dat ik dat zelf had gedaan vorig jaar na ontdekking van zijn vriendin nr.2
Nu ik terug zit te denken denk ik dat er iets heel anders aan de hand is.
Sinds een aantal weken neemt hij overal opeens zijn gsm mee naartoe..zelfs als hij de wc opgaat. (dit was toen ook) terwijl hij normaal niet naar dat ding omkijkt. Hij is sinds die tijd heel negatief tegen me, ik doe alles in zijn ogen fout, om het kleinste gaat hij over de zeik, hij zei van het weekend nog..verliefdheid overkomt je,totdat je met zo'n persoon in bed ligt, en dan is de spanning weg..dus moet je daar gewoon maar aan toegeven, dan ben je ervan af en kun je weer door met je leven.Ookal zoiets dat ik bij mezelf dacht..huh?waar gaat dit nu weer over? (hij had het over een vage vriend waar verliefdheid was overkomen)
Meneer gaat opeens op dieet, en sport weer veel meer dan voorheen. Koopt kleding bij de vleet (terwijl hij een hekel aan shoppen heeft) en nog meer van die kleine dingen die me de laatste tijd opvallen, maar waar ik mijn schouders bij ophaal.
Ik heb zelf het idee dat hij weer een ander op het oog heeft, en het excuus dat ik misschien of geen kinderen in de toekomst wil hiervoor gebruikt, om het op die manier uit te maken, om te verbloemen dat hij zelf verliefd is en mijn geen pijn te doen omdat ik heb gezegd dat ik een tweede keer niet meer trek, en hem dan NOOIT meer wil zien. Als ik nu naar onze levens kijk, is het niet haalbaar binnen 3 jaar een kindje te laten komen,daar is hij zelf ook heel duidelijk in geweest altijd. We hebben financieel totaal geen basis,volop bezig aan onze carriere en we wonen niet samen. Ik zie dat niet holderdebolder in 3 jaar gebeuren.
Ik ben enorm benieuwd hoe jullie hier tegenover staan..want misschien haal ik wel geesten in mijn hoofd..maar mijn gevoel spreekt zo sterk dat hij me weer aan het beduvelen is..
Ik weet het gewoon even allemaal niet meer..
Heb even jullie meningen nodig..
Gisteren kwam mijn partner binnenvallen ( we hebben een LAT relatie) en begon opeens over het feit dat ik misschien geen kinderen wil. Nu ben ik zelf net 27 geworden, maar ik heb tot op heden die gevoelens gewoon nog niet. Ik twijfel er gewoon heel erg over. Ik weet niet of ik ze ooit zou willen..ik wil nog gewoon even van mijn leven genieten, ik heb in een zwaar verleden altijd de zorg voor het gezin gedragen en ben verwaarloosd als kind, nu ben ik blij dat ik me voor het eerst na jarenlange traumatherapie "vrij" voel. Hij begrijpt dit zegt hij..maar hij heeft natuurlijk ook zijn wensen. Hij is nu net 32 en wil graag een jonge papa zijn. Dat kan allemaal..
maar toe veranderde de toon van het gesprek.
Opeens begon hij erover dat hij binnen 3 jaar kinderen wilde, en als ik daarin niet mee zou gaan (en hij weet dondersgoed dat ik echt voor mijn 30ste geen kindjes wil,dat hadden we beiden in het verleden al vaker besproken,en hij wilde eerst zijn DJ/Producer carriere van de grond krijgen waar hij nu net mee aan de slag is, en ik ben in de leer in de modebranche,dus dat duurt ook nog een aantal jaar.) wilde hij nu of op korte termijn bij me weg om iemand anders te vinden. Ik schrok, want dat komt best hard aan. We zijn nu 5 en een half jaar samen, en ons pad gaat niet altijd over rozen,maar het houden van is altijd heel sterk geweest, alhoewel ik daar nu erg aan twijfel. Maar opeens veranderde het onderwerp geleidelijk, en hadden we het opeens over dat je altijd verliefd op een ander kan worden. Bijna 2 jaar geleden overkwam hem dat en is het 2 maanden uitgeweest omdat meneer me van de een op de andere dag inruilde. Na een dramafilm vol..we houden van elkaar en kunnen elkaar niet loslaten..kwamen we uiteindelijk weer samen. Hij dankte me op zijn knieen dat hij blij was dat ik hem nog een kans gaf, en ik begon aan een verwerkingsproces om weer vertrouwen in hem te kunnen krijgen. Sinds die tijd hebben we het leuker dan ooit gehad samen en ging het echt supergoed. Ik heb hem het advies meegegeven, flik me dit nooit meer want een tweede kans krijg je niet.
Hij begon opeens te vissen hoe ik me toen voelde in die periode toen ik het uitgemaakt had, want ik ben toen bijna 10 kg afgevallen..en hij is bang dat dat weer zou gaan gebeuren als hij besloot bij me weg te gaan. Ik legde hem uit dat dat kwam door het gevoel dat ik me ingeruild voelde,dat kon ik niet verkroppen, en ben toen acuut met hem gestopt,met een hele emotionele nasleep. Maar een relatie beeindigen op basis van dat ik geen kinderen wil is ook vreselijk moeilijk,maar toch ff anders als je erachter komt dat vent vreemdgaat. Ik zei, als je niet meer van me had gehouden het gewoon zelf had uitgemaakt, en een tijdje daarna was gaan daten met andere dames..dan was dat heel anders geweest..maar het was echt van de een op andere dag dat hij me inruilde, en ik moest er nog zelf achterkomen ook!. Niemand begreep het..van het ene in het andere bed.
opeens was hij zo meegaand met me in het gesprek..opeens vond hij het vreslijk dat hij het op deze manier had gedaan, hoe kon ik hem een tweede kans hebben gegeven en etc.Ik snapte er helemaal niets van..
De gesprekken die we erover hebben gehad waren heel anders altijd. Hij is superrationeel, en had toen zoiets van..Het is klote dat ik me mee heb laten sleuren,maar gebeurd is gebeurd, ik kan er niets aan veranderen, ik houd van je en wil je terug..punt.
En nu opeens..ja, ik snap niet waarom je me hebt teruggenomen, misschien hadden we beter vrienden kunnen blijven,..want hoe zou dat zijn? het moet voor jou niet makkelijk zijn geweest om opnieuw vertrouwen in mij te krijgen etc etc. Ik begreep zijn houding totaal niet! Hij is normaal zò nuchter en totaal niet medelevend dat het gewoon niet echt was! Dit hoort niet in zijn karakter...mensen maken er zelfs geintjes over dat hij vaak zo ongevoelig is. Alsof mijn huisdier opeens tegen me kan praten..zo verrast was ik! Hij had tijd nodig om dit alles even te laten bezinken en stelde voor om elkaar even een paar dagen niet te zien. Hij liet me verbrouwereerd achter..Owja..hij zei ook nog dat hij het niet makkelijk vond om het uit te maken,hij was blij dat ik dat zelf had gedaan vorig jaar na ontdekking van zijn vriendin nr.2
Nu ik terug zit te denken denk ik dat er iets heel anders aan de hand is.
Sinds een aantal weken neemt hij overal opeens zijn gsm mee naartoe..zelfs als hij de wc opgaat. (dit was toen ook) terwijl hij normaal niet naar dat ding omkijkt. Hij is sinds die tijd heel negatief tegen me, ik doe alles in zijn ogen fout, om het kleinste gaat hij over de zeik, hij zei van het weekend nog..verliefdheid overkomt je,totdat je met zo'n persoon in bed ligt, en dan is de spanning weg..dus moet je daar gewoon maar aan toegeven, dan ben je ervan af en kun je weer door met je leven.Ookal zoiets dat ik bij mezelf dacht..huh?waar gaat dit nu weer over? (hij had het over een vage vriend waar verliefdheid was overkomen)
Meneer gaat opeens op dieet, en sport weer veel meer dan voorheen. Koopt kleding bij de vleet (terwijl hij een hekel aan shoppen heeft) en nog meer van die kleine dingen die me de laatste tijd opvallen, maar waar ik mijn schouders bij ophaal.
Ik heb zelf het idee dat hij weer een ander op het oog heeft, en het excuus dat ik misschien of geen kinderen in de toekomst wil hiervoor gebruikt, om het op die manier uit te maken, om te verbloemen dat hij zelf verliefd is en mijn geen pijn te doen omdat ik heb gezegd dat ik een tweede keer niet meer trek, en hem dan NOOIT meer wil zien. Als ik nu naar onze levens kijk, is het niet haalbaar binnen 3 jaar een kindje te laten komen,daar is hij zelf ook heel duidelijk in geweest altijd. We hebben financieel totaal geen basis,volop bezig aan onze carriere en we wonen niet samen. Ik zie dat niet holderdebolder in 3 jaar gebeuren.
Ik ben enorm benieuwd hoe jullie hier tegenover staan..want misschien haal ik wel geesten in mijn hoofd..maar mijn gevoel spreekt zo sterk dat hij me weer aan het beduvelen is..
Ik weet het gewoon even allemaal niet meer..
donderdag 1 november 2007 om 14:35
Ik hoorde eerlijk gezegd ook alleen maar alarmbellen (dacht nog eerlijker gezegd wel even: als je dit in deze volgorde op kan schrijven zonder zelf het antwoord te geven, vind ik het wel een beetje dubieus... Sorry daarvoor, maar het schoot echt even door mijn hoofd).
Misschien handig om er ook even het topic van Orkaankracht over partner die kinderen wil ineens, er op na te slaan. Lijkt er zo op het eerste gezicht wel op.
Ik zou vooral heel eerlijk naar hem toe zeggen hoe vreemd je dit vind. En het gesprek met hem aangaan daarover. Niet vanuit de beschuldiging 'je zal wel vreemdgaan dus', maar vanuit het nare gevoel dat jij hier aan dit gesprek over houdt.
Misschien handig om er ook even het topic van Orkaankracht over partner die kinderen wil ineens, er op na te slaan. Lijkt er zo op het eerste gezicht wel op.
Ik zou vooral heel eerlijk naar hem toe zeggen hoe vreemd je dit vind. En het gesprek met hem aangaan daarover. Niet vanuit de beschuldiging 'je zal wel vreemdgaan dus', maar vanuit het nare gevoel dat jij hier aan dit gesprek over houdt.
Mooie variant, alice33!!
donderdag 1 november 2007 om 15:17
Ik zal me dit keer ook een beetje inhouden, maar:
!!!!!!!!!MEGA ALARMBELLEN!!!!!!!!!!
Het is ook bekend dat mensen die verliefd zijn, gaan fantaseren over de toekmst (al dan niet met die nieuwe persoon) en daarom denkt hij waarschijnlijk ok weer na over kinderen.
Ik denk dat dit dus meer te maken heeft met het feit dat hij er zelf weer helemaal mee bezig is, dan dat hij het "acteert" om jou te besparen..... Dat is namelijk een beetje ver gezocht + als jij jou wil besparen waarom houd hij dan niet helemaal zijn mond?
Of er nou een nader is of niet (en ik schat die kans vrij hoog in) je zult met hem moeten raten en bij jezelf te rade gaan wat jij eigenlijk wil van hem, van de relatie, met dit gedrag, etc.
Moeilijk, maar je kan het wel!!!
!!!!!!!!!MEGA ALARMBELLEN!!!!!!!!!!
Het is ook bekend dat mensen die verliefd zijn, gaan fantaseren over de toekmst (al dan niet met die nieuwe persoon) en daarom denkt hij waarschijnlijk ok weer na over kinderen.
Ik denk dat dit dus meer te maken heeft met het feit dat hij er zelf weer helemaal mee bezig is, dan dat hij het "acteert" om jou te besparen..... Dat is namelijk een beetje ver gezocht + als jij jou wil besparen waarom houd hij dan niet helemaal zijn mond?
Of er nou een nader is of niet (en ik schat die kans vrij hoog in) je zult met hem moeten raten en bij jezelf te rade gaan wat jij eigenlijk wil van hem, van de relatie, met dit gedrag, etc.
Moeilijk, maar je kan het wel!!!
donderdag 1 november 2007 om 15:23
quote:
Opeens begon hij erover dat hij binnen 3 jaar kinderen wilde, en als ik daarin niet mee zou gaan (en hij weet dondersgoed dat ik echt voor mijn 30ste geen kindjes wil,dat hadden we beiden in het verleden al vaker besproken,en hij wilde eerst zijn DJ/Producer carriere van de grond krijgen waar hij nu net mee aan de slag is, en ik ben in de leer in de modebranche,dus dat duurt ook nog een aantal jaar.) wilde hij nu of op korte termijn bij me weg om iemand anders te vinden.
Of er nou een ander in het spel zou zijn of niet, dit (chantage!) zou voor mij al reden genoeg zijn om hem vaarwel te zeggen. Wat een knurft....
Opeens begon hij erover dat hij binnen 3 jaar kinderen wilde, en als ik daarin niet mee zou gaan (en hij weet dondersgoed dat ik echt voor mijn 30ste geen kindjes wil,dat hadden we beiden in het verleden al vaker besproken,en hij wilde eerst zijn DJ/Producer carriere van de grond krijgen waar hij nu net mee aan de slag is, en ik ben in de leer in de modebranche,dus dat duurt ook nog een aantal jaar.) wilde hij nu of op korte termijn bij me weg om iemand anders te vinden.
Of er nou een ander in het spel zou zijn of niet, dit (chantage!) zou voor mij al reden genoeg zijn om hem vaarwel te zeggen. Wat een knurft....
donderdag 1 november 2007 om 16:06
Ook hier alarmbellen. In het minst erge geval gelooft je vriend in het relatie-opleukende-effect van liefdesbaby's. Da's een vrij vaak voorkomende prenatale waanvoorstelling die je vooral ziet tijdens relatiedips. Gelukkig deel je die waan niet, want kinderen krijgen terwijl je niet zeker bent van je relatie, is een van de dommere dingen om te doen. Ik hoop voor je dat het dit is en niks ernstigers, maar kan me je twijfel goed voorstellen.
donderdag 1 november 2007 om 16:08
Hier een reactie van een man.
Alle seinen staan op rood en je hebt ze zelf al benoemd.
Ineens aandacht voor uiterlijk en kleding, GSM overal naartoe meenemen, op dieet.
Hij zoekt een smoes om je zonder al te veel pijn te dumpen.
En inderdaad, gooi demonstratief je pilstrippen in de prullebak en zeg dat je ervoor gaat.
Wedden dat er dan een ander onsamenhangend verhaal komt??
Sterkte!
Alle seinen staan op rood en je hebt ze zelf al benoemd.
Ineens aandacht voor uiterlijk en kleding, GSM overal naartoe meenemen, op dieet.
Hij zoekt een smoes om je zonder al te veel pijn te dumpen.
En inderdaad, gooi demonstratief je pilstrippen in de prullebak en zeg dat je ervoor gaat.
Wedden dat er dan een ander onsamenhangend verhaal komt??
Sterkte!
donderdag 1 november 2007 om 16:17
Lijkt me een goed advies, hahahahaha
.Maar even serieus, het klinkt inderdaad alsof hij een excuus zoekt om het uit te maken zonder te hoeven zeggen dat er een ander is. Dit was het eerste wat in mij opkwam voor ik de andere reacties had gelezen. Maar ik ben ook behoorlijk argwanend op dat gebied, dus praat eerst nog een keer met hem.
Sterkte
