Seks
alle pijlers
Behoefte aan monogamie aan verandering onderhevig?
zaterdag 20 maart 2010 om 09:45
Nav het onderzoek in viva deze week over vreemdgaan vraag ik me af of monogamie niet van tijdelijke wenselijke aard kan zijn binnen een relatie.
Uit dit onderzoek komt nl naar voren dat er, na een aantal jaren monogaan zijn, behoefte kan komen te onstaan aan spanning. Uit dit onderzoek komt dat mensen die vreemdgaan hun relatie nl zeker niet slecht vinden, maar wel voorspelbaar. De eerste jaren ben je verliefd op elkaar en leer je elkaar kennen, daarna volgt een drukke periode waarin je kinderen krijgt. Pas wanneer die opgroeien komt de relatie in een rustig vaarwater en dan komt de klad er vaak in.
Slecht zijn deze relaties niet. Mensen met een slechte relatie zijn binnen de eerste tien jaar vaak al uit elkaar. Maar het gesprek aan spanning veroorzaakt vaak het verlangen naar een ander, om dat opwindende gevoel van vroeger weer eens te ervaren toen alles nog nieuw was.
Vreemdgaanders geven de sex met hun minnaar of minnares vaak een 8. Het gaat dan niet om het genot van op en neer gaan, maar op de perceptie van de sex met een nieuw iemand.
Het gaat om de spanning en het verbodende, de chemische mix die ontstaat. Het sexleven met hun partner hadden ze in het begin ook een hoog cijfer gegeven. Maar dat is nu routine geworden
Tot zover uit het onderzoek in de viva.
Doet bij mij de vraag en gedachten opkomen dat veel relaties' niet stuk zouden hoeven gaan en vreemdgaan met alle pijn en bedrog niet nodig zou zijn geweest als men hier met elkaar open over zou zijn binnen de relatie.
Als beide partner dit voelen en herkennen zou je ook binnen de relatie die spanning met elkaar kunnen opzoeken in bv parenclubs, het beleven van trio's door te gaan swingen enz.
Voorwaarde is dat beide partner bereid zijn hun afspraken over monogamie binnen een relatie bij te stellen na verloop van aantal jaren.
Uit dit onderzoek komt nl naar voren dat er, na een aantal jaren monogaan zijn, behoefte kan komen te onstaan aan spanning. Uit dit onderzoek komt dat mensen die vreemdgaan hun relatie nl zeker niet slecht vinden, maar wel voorspelbaar. De eerste jaren ben je verliefd op elkaar en leer je elkaar kennen, daarna volgt een drukke periode waarin je kinderen krijgt. Pas wanneer die opgroeien komt de relatie in een rustig vaarwater en dan komt de klad er vaak in.
Slecht zijn deze relaties niet. Mensen met een slechte relatie zijn binnen de eerste tien jaar vaak al uit elkaar. Maar het gesprek aan spanning veroorzaakt vaak het verlangen naar een ander, om dat opwindende gevoel van vroeger weer eens te ervaren toen alles nog nieuw was.
Vreemdgaanders geven de sex met hun minnaar of minnares vaak een 8. Het gaat dan niet om het genot van op en neer gaan, maar op de perceptie van de sex met een nieuw iemand.
Het gaat om de spanning en het verbodende, de chemische mix die ontstaat. Het sexleven met hun partner hadden ze in het begin ook een hoog cijfer gegeven. Maar dat is nu routine geworden
Tot zover uit het onderzoek in de viva.
Doet bij mij de vraag en gedachten opkomen dat veel relaties' niet stuk zouden hoeven gaan en vreemdgaan met alle pijn en bedrog niet nodig zou zijn geweest als men hier met elkaar open over zou zijn binnen de relatie.
Als beide partner dit voelen en herkennen zou je ook binnen de relatie die spanning met elkaar kunnen opzoeken in bv parenclubs, het beleven van trio's door te gaan swingen enz.
Voorwaarde is dat beide partner bereid zijn hun afspraken over monogamie binnen een relatie bij te stellen na verloop van aantal jaren.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zaterdag 20 maart 2010 om 10:56
quote:Pannetje schreef op 20 maart 2010 @ 10:41:
[...]
Is dat wel zo?
Er zijn toch genoeg diersoorten te noemen die volstrekt monogaam zijn en biologisch gezien is het voor vrouwen zeer van belang monogaam te zijn, aangezien we maar van 1 man tegelijk bevrucht kunnen worden en die idealiter ook voor het kind zou moeten zorgen.
Veroorzaakt door één gen
De enige oorzaak van monogamie blijkt een verhoogde aanmaak van het hormoon ADH te zijn. De aanmaak van ADH is bij monogame diersoorten veel hoger dan bij soorten die polygaam of promiscue zijn. Dit mechanisme schijnt in de evolutie meerdere keren opnieuw te zijn uitgevonden want het is tussen niet-verwante soorten hetzelfde. De Klauwaapjes en de Californische Veldmuis bijvoorbeeld zijn allebei monogaam en bij beide soorten is een verhoogde aanmaak van ADH waargenomen, toch zijn deze soorten evolutionair niet verwant. Om te achterhalen of ADH de enige bepalende factor is verrichtte Larry Young een experiment waarbij, door genetische manipulatie, de aanmaak van ADH in de Graslandwoelmuis verhoogd werd. De Graswoelmuis is van nature promiscue, maar de gemanipuleerde muizen werden verliefd en bleven trouw aan hun partner. Monogamie wordt dus door slechts één gen veroorzaakt.[1]
http://www.intermediair.n ... r-wat-aan-doen.html#37559
http://www.kennislink.nl/ ... -over-overspel-en-ontrouw ( hier staan meerdere interessante links )
[...]
Is dat wel zo?
Er zijn toch genoeg diersoorten te noemen die volstrekt monogaam zijn en biologisch gezien is het voor vrouwen zeer van belang monogaam te zijn, aangezien we maar van 1 man tegelijk bevrucht kunnen worden en die idealiter ook voor het kind zou moeten zorgen.
Veroorzaakt door één gen
De enige oorzaak van monogamie blijkt een verhoogde aanmaak van het hormoon ADH te zijn. De aanmaak van ADH is bij monogame diersoorten veel hoger dan bij soorten die polygaam of promiscue zijn. Dit mechanisme schijnt in de evolutie meerdere keren opnieuw te zijn uitgevonden want het is tussen niet-verwante soorten hetzelfde. De Klauwaapjes en de Californische Veldmuis bijvoorbeeld zijn allebei monogaam en bij beide soorten is een verhoogde aanmaak van ADH waargenomen, toch zijn deze soorten evolutionair niet verwant. Om te achterhalen of ADH de enige bepalende factor is verrichtte Larry Young een experiment waarbij, door genetische manipulatie, de aanmaak van ADH in de Graslandwoelmuis verhoogd werd. De Graswoelmuis is van nature promiscue, maar de gemanipuleerde muizen werden verliefd en bleven trouw aan hun partner. Monogamie wordt dus door slechts één gen veroorzaakt.[1]
http://www.intermediair.n ... r-wat-aan-doen.html#37559
http://www.kennislink.nl/ ... -over-overspel-en-ontrouw ( hier staan meerdere interessante links )
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 20 maart 2010 om 10:59
Hoe lang ben je samen met je huidige partner courage?
Wat je aangeeft valt mij bv ook wel op, dat men dus tegenwoordig vaker overgaan tot serieeel monogaam zijn, mensen kiezen dan wel voor een monogame relatie maar veranderen na verloop van tijd van partner.
Ik vind dat opvallend veel relaties tegenwoordig de 7 a 10 jaar niet meer redden, passie en hartstocht weg dan is ook de relatie over,
Men vult die behoefte aan spanning dan anders in, loopt tegen hetzelfde aan maar ziet dat als gebrek aan liefde en passie in de relatie en kiest voor de nw partner bij wie dat weer gevoeld wordt.
Wat je aangeeft valt mij bv ook wel op, dat men dus tegenwoordig vaker overgaan tot serieeel monogaam zijn, mensen kiezen dan wel voor een monogame relatie maar veranderen na verloop van tijd van partner.
Ik vind dat opvallend veel relaties tegenwoordig de 7 a 10 jaar niet meer redden, passie en hartstocht weg dan is ook de relatie over,
Men vult die behoefte aan spanning dan anders in, loopt tegen hetzelfde aan maar ziet dat als gebrek aan liefde en passie in de relatie en kiest voor de nw partner bij wie dat weer gevoeld wordt.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zaterdag 20 maart 2010 om 11:07
Doddie, jij wil geen discussie, jij wil 'n vrijbrief. Ga vooral je gang. Whatever weet je wel. En dat de verzorgende rol van de vader achterhaald is, waarmee jij het nut van gezinsstructuren ontkend: nooit eerder hebben zoveel kinderen onder psychogologische behandeling gestaan als nu, nooit eerder zijn er zoveel kinderhulpverlenende instanties geweest. Alleen omdat de pappa's en mamma's zonodig wat meer opwinding in hun leven willen.
zaterdag 20 maart 2010 om 11:08
Doddie, ben het eens met je topic.Denk dat iedereen zich binnen een relatie ook individueel ontwikkelt en behoeftes gaandeweg veranderen..dan is het vooral zaak te blijven communiceren daarover.
Omdat iedereen opgroeit met het ideaal en streven van/naar monogamie en lang en gelukkig leven als je de Ware eenmaal gevonden hebt, zijn we ook zo enorm verrast en uit het lood geslagen als de realiteit plots anders is..
Denk dat er veel relaties gered kunnen worden als dit erkend wordt en tijdig herkend en eerlijk besproken.
In mijn geval (ex ging vreemd) zat ik zelf ook met onvredes, en besprak dat ook niet. Ik had evengoed die behoefte aan spanning, na 16 jaar. Je zit samen in die patronen vast, maar geloofde wel dat we daar iets aan hadden kunnen doen. Ergst vond ik dat het niet eens geprobeerd is, niet gecommuniceerd is, dus geen eerlijke kans heeft gekregen.
Inmiddels denk ik dat mensen niet uit moeten gaan van dat je in relaties voor altijd diegene blijft/moet blijven zoals in het begin. Dat is niet realistisch. Ik vind wel dat allereerst samen naar oplossingen en variatie en spanning gezocht moet worden. Als dat niet lukt of kan, (bijv omdat 1 er niks van wil weten of onbelangrijk vindt en de ander daarmee tekort doet/niet erkent), kan soms dat stukje ergens anders halen juist ervoor zorgen dat de relatie/huwelijk in stand kan blijven.
Het ingewikkelde is dat niet alle mensen het kunnen onderscheiden, (onbedoeld) alsnog verliefd worden of daarmee verwarren, denken dat de liefde over is, enz. Met alle gevolgen van dien. Ik denk dat dat soms onnodig is, als we reeler verwachtingen gaan koesteren en open durven zijn naar elkaar.
Stiekem gebeurt vaak "om de ander niet te kwetsen", maar kwetst uiteindelijk zoveel meer..zeker als die overspelige partner niks meer investeert in de relatie thuis..
Omdat iedereen opgroeit met het ideaal en streven van/naar monogamie en lang en gelukkig leven als je de Ware eenmaal gevonden hebt, zijn we ook zo enorm verrast en uit het lood geslagen als de realiteit plots anders is..
Denk dat er veel relaties gered kunnen worden als dit erkend wordt en tijdig herkend en eerlijk besproken.
In mijn geval (ex ging vreemd) zat ik zelf ook met onvredes, en besprak dat ook niet. Ik had evengoed die behoefte aan spanning, na 16 jaar. Je zit samen in die patronen vast, maar geloofde wel dat we daar iets aan hadden kunnen doen. Ergst vond ik dat het niet eens geprobeerd is, niet gecommuniceerd is, dus geen eerlijke kans heeft gekregen.
Inmiddels denk ik dat mensen niet uit moeten gaan van dat je in relaties voor altijd diegene blijft/moet blijven zoals in het begin. Dat is niet realistisch. Ik vind wel dat allereerst samen naar oplossingen en variatie en spanning gezocht moet worden. Als dat niet lukt of kan, (bijv omdat 1 er niks van wil weten of onbelangrijk vindt en de ander daarmee tekort doet/niet erkent), kan soms dat stukje ergens anders halen juist ervoor zorgen dat de relatie/huwelijk in stand kan blijven.
Het ingewikkelde is dat niet alle mensen het kunnen onderscheiden, (onbedoeld) alsnog verliefd worden of daarmee verwarren, denken dat de liefde over is, enz. Met alle gevolgen van dien. Ik denk dat dat soms onnodig is, als we reeler verwachtingen gaan koesteren en open durven zijn naar elkaar.
Stiekem gebeurt vaak "om de ander niet te kwetsen", maar kwetst uiteindelijk zoveel meer..zeker als die overspelige partner niks meer investeert in de relatie thuis..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 20 maart 2010 om 11:12
Dat geloof ik ook zeker, ik denk ook dat genoeg stellen er juist geluk uit halen die vertrouwheid te voelen, die spanning niet na te streven, die voorstelbaarheid niet als probleem ervaren.
Maar vind daarin maar een gelijke partner, en probleem is dat je dat pas zult weten als je jaren samen bent en er dus zo beide in staat.
Maar dat is nu juist zo vaak niet het geval. En dat maakt het zo lastig, Ook dat je dit dus nog niet kunt inschatten alsje die relatie begint, veel kunnen het zich niet indenken dat ze daarin zullen veranderen met de jaren.
Vrijwel alle stellen die ik bv uit het swingen ken geven aan dat ze dit nooit hadden verwacht te zijn gaan doen voor ze de relatie aan gingen, 9 van de 10 is monogaan begonnen en geloofde daar ook in, het veranderde met de jaren.
Ook vreemdgaanders geloofde in de monogame vorm maar veranderde daarin met de jaren.
En daarbij hoeveel echt monogame stellen ken je die al jaren samen zijn? Van ons denk men ook dat we monogaam zijn maar we zijn het niet.
Ik zelf weet dat veel ogenschijnlijk monogame stellen dus in real niet zo monogaam zijn.
Maar vind daarin maar een gelijke partner, en probleem is dat je dat pas zult weten als je jaren samen bent en er dus zo beide in staat.
Maar dat is nu juist zo vaak niet het geval. En dat maakt het zo lastig, Ook dat je dit dus nog niet kunt inschatten alsje die relatie begint, veel kunnen het zich niet indenken dat ze daarin zullen veranderen met de jaren.
Vrijwel alle stellen die ik bv uit het swingen ken geven aan dat ze dit nooit hadden verwacht te zijn gaan doen voor ze de relatie aan gingen, 9 van de 10 is monogaan begonnen en geloofde daar ook in, het veranderde met de jaren.
Ook vreemdgaanders geloofde in de monogame vorm maar veranderde daarin met de jaren.
En daarbij hoeveel echt monogame stellen ken je die al jaren samen zijn? Van ons denk men ook dat we monogaam zijn maar we zijn het niet.
Ik zelf weet dat veel ogenschijnlijk monogame stellen dus in real niet zo monogaam zijn.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zaterdag 20 maart 2010 om 11:14
Zelf kijk ik er inmiddels veeeeeeeeeel genuanceerder tegenaan dan paar jaar geleden, toen "het uitkwam"..
Ik denk ook dat het probleem er soms in ligt dat de een nog tevreden genoeg is met de bestaande gang van zaken binnen de relatie en je niet allebei op hetzelfde moment andere behoeftes krijgt. En mensen zijn nu eenmaal niet zo happig op veranderingen, blijven soms liever in hun veilige comfortzone en willen het soms ook niet zien. Of hopen dat het een dipje is, die ook wel weer vanzelf over zal gaan..
Net als ik, zullen ook veel partners van vreemdgangers eerlijk naar zichzelf moeten kijken, hoe die situatie ontstaan is.. want DAAR ben je wel beiden bij.. Je eigen aandeel in het wel/niet goed en spannend houden is er ook..
We zijn geneigd teveel te denken/ mokken over wat je zelf tekort komt in de relatie en niet (meer) te kijken of die ander niks van jou tekort komt. (geldt voor beide partners vaak)..
Ik denk ook dat het probleem er soms in ligt dat de een nog tevreden genoeg is met de bestaande gang van zaken binnen de relatie en je niet allebei op hetzelfde moment andere behoeftes krijgt. En mensen zijn nu eenmaal niet zo happig op veranderingen, blijven soms liever in hun veilige comfortzone en willen het soms ook niet zien. Of hopen dat het een dipje is, die ook wel weer vanzelf over zal gaan..
Net als ik, zullen ook veel partners van vreemdgangers eerlijk naar zichzelf moeten kijken, hoe die situatie ontstaan is.. want DAAR ben je wel beiden bij.. Je eigen aandeel in het wel/niet goed en spannend houden is er ook..
We zijn geneigd teveel te denken/ mokken over wat je zelf tekort komt in de relatie en niet (meer) te kijken of die ander niks van jou tekort komt. (geldt voor beide partners vaak)..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 20 maart 2010 om 11:16
notebook waar haal jij idee vandaan dat ik een vrijbrief wens?
Ik ben 30 jaar getrouwd met mijn man, waarvan 23 jaar monogaam.
Heb jij dat al gehaald? 23 jaar monogaan zijn? Zo niet daag ik je uit dat eerst nog maar eens waar te maken in deze tijd,
daarbij heb ik van niemand een vrijbrief nodig, mijn man en ik swingen nl al 7 jaar en hebben onze relatie dus al omgegooid van monogaan naar swingen , Dus leg mij uit van wie ik dan een vrijbrief nodig heb?
Ik neem aan dat dat nl iets tussen mijn partner en mij is en dat is dus al lang en breed in overleg besproken en toegestaan.
Ik heb voor deze disussie dus van niemand een vrijbrief nodig.
Ik ben 30 jaar getrouwd met mijn man, waarvan 23 jaar monogaam.
Heb jij dat al gehaald? 23 jaar monogaan zijn? Zo niet daag ik je uit dat eerst nog maar eens waar te maken in deze tijd,
daarbij heb ik van niemand een vrijbrief nodig, mijn man en ik swingen nl al 7 jaar en hebben onze relatie dus al omgegooid van monogaan naar swingen , Dus leg mij uit van wie ik dan een vrijbrief nodig heb?
Ik neem aan dat dat nl iets tussen mijn partner en mij is en dat is dus al lang en breed in overleg besproken en toegestaan.
Ik heb voor deze disussie dus van niemand een vrijbrief nodig.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zaterdag 20 maart 2010 om 11:20
notebook die hechting van het gezin is dus prima op te lossen door in de periode dat die klein zijn de relatie monogaam te houden, In die 23 jaar dt wij monogaam waren zijn mijn kinderen in een gezinsleven opgegroeid tot volwassen stabiele mensen.
Maar roep eens wat minder nootboek en kom eens meer met argumenten luister eens wat meer naar andere en heb eens wat minder aannames.
Maar roep eens wat minder nootboek en kom eens meer met argumenten luister eens wat meer naar andere en heb eens wat minder aannames.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zaterdag 20 maart 2010 om 11:20
Wil ik nog even bij aantekenen dat een (langere relatie) uit meer bestaat dan alleen spannend en seks. Dus er is vaak zeker nog genoeg aan liefde en overeenkomende belangen, kinderen, een leven samen delen, wat wel de moeite waard is om voor te gaan.
Dus hoeft het (vind ik nu, jaren later) niet automatisch een scheiding in te luiden. Er is veel druk en invloed van de omgeving, media, coaches enz om dan de vreemdganger voor de keuze te stellen: hij/zij of ik.. dat is de gangbare mening. Jaren geleden iig, de optie van samen proberen te blijven werd ingewreven dat je "meer waard was dan dat" en niet moest pikken, beter alleen af bent dan met zo'n ego/ foute man..
Dus hoeft het (vind ik nu, jaren later) niet automatisch een scheiding in te luiden. Er is veel druk en invloed van de omgeving, media, coaches enz om dan de vreemdganger voor de keuze te stellen: hij/zij of ik.. dat is de gangbare mening. Jaren geleden iig, de optie van samen proberen te blijven werd ingewreven dat je "meer waard was dan dat" en niet moest pikken, beter alleen af bent dan met zo'n ego/ foute man..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 20 maart 2010 om 11:26
quote:Notebook schreef op 20 maart 2010 @ 11:22:
Ik huppel inderdaad maar gewoon verder en trek me terug uit deze 'discussie'.Het is inderdaad een discussie zonder aanhalingtekens. Als jij dit geen echte (goede) discussie vind vraag ik me af wat dan wel.
Ik huppel inderdaad maar gewoon verder en trek me terug uit deze 'discussie'.Het is inderdaad een discussie zonder aanhalingtekens. Als jij dit geen echte (goede) discussie vind vraag ik me af wat dan wel.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zaterdag 20 maart 2010 om 11:36
Als monogamie minder vanzelfsprekend zou worden zou het ook makkelijker worden om bv 1 van beide in een relatie te vrijeheid te geven die spanning te zoeken twinkle,
Ik kan me dus voorstellen dat in zo'n geval een partner zegt " ik hoef niet zo nodig maar als jij die behoefte wel voelt ga je gang.
Als dat werkelijk niet tot overeenkomst komt kun je altijd nog keus maken om toch monogaam te blijven ondanks dit verlangen, of om uit elkaar te gaan, of om bv inderdaad eenzijdig toestemming te krijgen.
er zijn dus verschillende manier om een evt verschil op te lossen, maar die zijn wel eerlijker, opener en zonder bedrog en vreemdgaan, maar daarvoor moet eerst verandering komen in hoe wij tegen relaties aankijken, moet monogamie minder vanzelfsprekend worden. Moet er erkenning komen dat monogamie aan verandering onderhevig kan zijn.
Ik kan me dus voorstellen dat in zo'n geval een partner zegt " ik hoef niet zo nodig maar als jij die behoefte wel voelt ga je gang.
Als dat werkelijk niet tot overeenkomst komt kun je altijd nog keus maken om toch monogaam te blijven ondanks dit verlangen, of om uit elkaar te gaan, of om bv inderdaad eenzijdig toestemming te krijgen.
er zijn dus verschillende manier om een evt verschil op te lossen, maar die zijn wel eerlijker, opener en zonder bedrog en vreemdgaan, maar daarvoor moet eerst verandering komen in hoe wij tegen relaties aankijken, moet monogamie minder vanzelfsprekend worden. Moet er erkenning komen dat monogamie aan verandering onderhevig kan zijn.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zaterdag 20 maart 2010 om 12:01
Ik zou het al een winst vinden als het wat minder werd afgekeurd dat je nieuwsgierig bent naar sex met een ander na een paar jaar monogaam zijn.
En dit onderzoek in viva laat zien dat dit toch een verlangen is dat binnen een relatie kan opsteken.
We vinden het vaak vreemd dat mensen jaren lang naar een zelfde plek op vakantie gaan, dat we jaren lang in een zelfde baan blijven hangen, ons interieur nooit eens veranderen, maar dat je ook wel eens met een ander wil sexen is vreemd na jaren lang met 1 en de zelfde persoon.
Daar al minder vreemd tegen aan kijken maakt een gesprek erover binnen een relatie al makkelijker. En daarin mag je verschillen, maar je kunt wel kijken hoe je zo iets oplost. Wil je daarvoor uit elkaar of vind je genoeg om met elkaar oud te willen worden en kun je een dergelijk verlangen hier los van zien?
En dit onderzoek in viva laat zien dat dit toch een verlangen is dat binnen een relatie kan opsteken.
We vinden het vaak vreemd dat mensen jaren lang naar een zelfde plek op vakantie gaan, dat we jaren lang in een zelfde baan blijven hangen, ons interieur nooit eens veranderen, maar dat je ook wel eens met een ander wil sexen is vreemd na jaren lang met 1 en de zelfde persoon.
Daar al minder vreemd tegen aan kijken maakt een gesprek erover binnen een relatie al makkelijker. En daarin mag je verschillen, maar je kunt wel kijken hoe je zo iets oplost. Wil je daarvoor uit elkaar of vind je genoeg om met elkaar oud te willen worden en kun je een dergelijk verlangen hier los van zien?
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zaterdag 20 maart 2010 om 12:24
Zover kan ik me wel inleven.
Maar dat je binnen een relatie 'afspraken' maakt.. waar dan een 3e persoon opeens deel van gaat uitmaken, nog voor hij/zij op de hoogte is van het feit hij/zij deel uitmaakt van een relatieconstructie, vind ik minder fris (de swingers of parenclubs even buiten beschouwing gelaten, want niet iedereen zet die stap).
Het gaat me niet om het ruimdenkende stel, of degene die volgens afspraak vreemd mag, het gaat me om die andere partij.
In die zin vind ik het 'spanning' zoeken buiten een relatie een eenzijdig gerichte constructie van 2 mensen, waar het gevoel van die 3e partij nauwelijks aan te pas komt.
Maar dat je binnen een relatie 'afspraken' maakt.. waar dan een 3e persoon opeens deel van gaat uitmaken, nog voor hij/zij op de hoogte is van het feit hij/zij deel uitmaakt van een relatieconstructie, vind ik minder fris (de swingers of parenclubs even buiten beschouwing gelaten, want niet iedereen zet die stap).
Het gaat me niet om het ruimdenkende stel, of degene die volgens afspraak vreemd mag, het gaat me om die andere partij.
In die zin vind ik het 'spanning' zoeken buiten een relatie een eenzijdig gerichte constructie van 2 mensen, waar het gevoel van die 3e partij nauwelijks aan te pas komt.
zaterdag 20 maart 2010 om 12:32
Ik ben het als het zo zou gaan helemaal met je eens!
Maar het hoeft toch niet zo te zijn dat die 3e partij daar niet van op de hoogte is?
Dan zou je net als in vreemdgaan weer tot bedrog en liegen vervallen, het zou juist zo mooi zijn als dit gegeven meer erkent werd en dat iedere partij er zelf voor kiest daar wel of niet in mee te gaan.
In ons geval is het nooit aan de orde geweest in die 7 jaar dat die derde partij dat niet wist, en daar zaten ook wat single dames bij. Ze begaven zich echter bewust in het swingerswereldje omdat ze ook geen relatie nastreefde en vonden het juist prettig dat de ander gebonden was als tussen oplossing.
Vaak vrouwen of mannen met bindingangst of met behoefte aan sex zonder dat daar een relatie aan vast hoefde te zitten.
Het 1 hoeft dus niet het andere in te houden.
Wat jij benoemd zie je vaker bij vreemdgaan (vooral bij mannen) die de indruk wekken dat ze een relatie aan willen gaan maar intussen zijn ze gebonden. ze beseffen dat ze met eerlijkheid en openheid naar de 3e partij geen kans maken als die 3e partij eigenlijk hoopt op een serieuse relatie.
Er zijn echter ook single;s die die vrijheid prefereren en het juist prettig vinden dat de ander gebonden is enhet daarom niet meer is dan wat plezier maken met elkaar.
Maar het hoeft toch niet zo te zijn dat die 3e partij daar niet van op de hoogte is?
Dan zou je net als in vreemdgaan weer tot bedrog en liegen vervallen, het zou juist zo mooi zijn als dit gegeven meer erkent werd en dat iedere partij er zelf voor kiest daar wel of niet in mee te gaan.
In ons geval is het nooit aan de orde geweest in die 7 jaar dat die derde partij dat niet wist, en daar zaten ook wat single dames bij. Ze begaven zich echter bewust in het swingerswereldje omdat ze ook geen relatie nastreefde en vonden het juist prettig dat de ander gebonden was als tussen oplossing.
Vaak vrouwen of mannen met bindingangst of met behoefte aan sex zonder dat daar een relatie aan vast hoefde te zitten.
Het 1 hoeft dus niet het andere in te houden.
Wat jij benoemd zie je vaker bij vreemdgaan (vooral bij mannen) die de indruk wekken dat ze een relatie aan willen gaan maar intussen zijn ze gebonden. ze beseffen dat ze met eerlijkheid en openheid naar de 3e partij geen kans maken als die 3e partij eigenlijk hoopt op een serieuse relatie.
Er zijn echter ook single;s die die vrijheid prefereren en het juist prettig vinden dat de ander gebonden is enhet daarom niet meer is dan wat plezier maken met elkaar.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zaterdag 20 maart 2010 om 13:02
Ik denk dat een veranderende relatie ook vaak blijft "hangen" op eerder gemaakte afspraken, eerder gedane uitspraken, en mensen het dan moeilijk vinden veranderende wensen of ideeën ter sprake te brengen. Op het vlak van monogamie maar ook op andere vlakken, dingen die je wel of niet met je partner in bed wil doen bijvoorbeeld.
Als je bijvoorbeeld ooit heel hard hebt geroepen never nooit niet anaal te willen doen, en 5 jaar later wordt je wat nieuwsgierig, dan kan het moeilijk zijn op je eerdere uitspraken terug te komen. Zo ervaren veel mensen het tenminste, als terugkomen op iets wat je eerder hebt gezegd. Alsof daarmee wat je 5 jaar geleden geroepen hebt een leugen zou zijn geweest, in plaats van een kwestie van veranderende smaak.
Een andere insteek kan het al veel gemakkelijker maken later op iets terug te komen. Dat je op dit moment anaal helemaal niet zit zitten, maar het niet voor eeuwig en altijd uitsluiten. Dat je op dit moment niet moet dènken aan een trio, maar niet weet wat de toekomst brengt. Dat je op dit moment een monogame relatie wil maar niet weet hoe je daar over 20 jaar over denkt.
Uiteraard is het dan wel de kunst dat je partner niet blijft aandringen omdat je de deur niet definitief dicht hebt gegooid, en dat je je allebei aan de afspraken die op dit moment gelden gaat houden.
Eerlijk gezegd snap ik mensen niet die heel stellig roepen nu niet en never nooit niet iets niet te willen. Je weet toch niet hoe je je zult ontwikkelen? Nooit meegemaakt dat je iets vroeger echt niet opat (spruitjes of zo, ik noem maar wat) en het nu lekker vindt? En als je partner vroeger ook nooit spruitjes at maar het nu wel lekker vindt, ga je dan toch geen spruitjes op tafel zetten omdat jullie ooit allebei hebben geroepen dat je spruitjes haat? Of ga je naar de groenteboer en verheug je je op een lekkere maaltijd met spruitjes...
Als je bijvoorbeeld ooit heel hard hebt geroepen never nooit niet anaal te willen doen, en 5 jaar later wordt je wat nieuwsgierig, dan kan het moeilijk zijn op je eerdere uitspraken terug te komen. Zo ervaren veel mensen het tenminste, als terugkomen op iets wat je eerder hebt gezegd. Alsof daarmee wat je 5 jaar geleden geroepen hebt een leugen zou zijn geweest, in plaats van een kwestie van veranderende smaak.
Een andere insteek kan het al veel gemakkelijker maken later op iets terug te komen. Dat je op dit moment anaal helemaal niet zit zitten, maar het niet voor eeuwig en altijd uitsluiten. Dat je op dit moment niet moet dènken aan een trio, maar niet weet wat de toekomst brengt. Dat je op dit moment een monogame relatie wil maar niet weet hoe je daar over 20 jaar over denkt.
Uiteraard is het dan wel de kunst dat je partner niet blijft aandringen omdat je de deur niet definitief dicht hebt gegooid, en dat je je allebei aan de afspraken die op dit moment gelden gaat houden.
Eerlijk gezegd snap ik mensen niet die heel stellig roepen nu niet en never nooit niet iets niet te willen. Je weet toch niet hoe je je zult ontwikkelen? Nooit meegemaakt dat je iets vroeger echt niet opat (spruitjes of zo, ik noem maar wat) en het nu lekker vindt? En als je partner vroeger ook nooit spruitjes at maar het nu wel lekker vindt, ga je dan toch geen spruitjes op tafel zetten omdat jullie ooit allebei hebben geroepen dat je spruitjes haat? Of ga je naar de groenteboer en verheug je je op een lekkere maaltijd met spruitjes...
Iets anders
zaterdag 20 maart 2010 om 13:04
quote:blijfgewoonbianca schreef op 20 maart 2010 @ 10:56:
[...]
Veroorzaakt door één gen
De enige oorzaak van monogamie blijkt een verhoogde aanmaak van het hormoon ADH te zijn. De aanmaak van ADH is bij monogame diersoorten veel hoger dan bij soorten die polygaam of promiscue zijn. Dit mechanisme schijnt in de evolutie meerdere keren opnieuw te zijn uitgevonden want het is tussen niet-verwante soorten hetzelfde. De Klauwaapjes en de Californische Veldmuis bijvoorbeeld zijn allebei monogaam en bij beide soorten is een verhoogde aanmaak van ADH waargenomen, toch zijn deze soorten evolutionair niet verwant. Om te achterhalen of ADH de enige bepalende factor is verrichtte Larry Young een experiment waarbij, door genetische manipulatie, de aanmaak van ADH in de Graslandwoelmuis verhoogd werd. De Graswoelmuis is van nature promiscue, maar de gemanipuleerde muizen werden verliefd en bleven trouw aan hun partner. Monogamie wordt dus door slechts één gen veroorzaakt.[1]
http://www.intermediair.n ... r-wat-aan-doen.html#37559
http://www.kennislink.nl/ ... -over-overspel-en-ontrouw ( hier staan meerdere interessante links )Zou je dit ook gewoon bij de apotheek kunnen halen, desnoods op doktersrecept? Ik word namelijk gek van mijzelf. Heb een prima relatie, seks is ook niks mis mee, zelfs zeer goed en spannend maar natuurlijk niet meer zo spannend als in het begin. En dan zomaar opeens merk ik dat ik weer naar andere begin te lonken. Erg vermoeiend!
[...]
Veroorzaakt door één gen
De enige oorzaak van monogamie blijkt een verhoogde aanmaak van het hormoon ADH te zijn. De aanmaak van ADH is bij monogame diersoorten veel hoger dan bij soorten die polygaam of promiscue zijn. Dit mechanisme schijnt in de evolutie meerdere keren opnieuw te zijn uitgevonden want het is tussen niet-verwante soorten hetzelfde. De Klauwaapjes en de Californische Veldmuis bijvoorbeeld zijn allebei monogaam en bij beide soorten is een verhoogde aanmaak van ADH waargenomen, toch zijn deze soorten evolutionair niet verwant. Om te achterhalen of ADH de enige bepalende factor is verrichtte Larry Young een experiment waarbij, door genetische manipulatie, de aanmaak van ADH in de Graslandwoelmuis verhoogd werd. De Graswoelmuis is van nature promiscue, maar de gemanipuleerde muizen werden verliefd en bleven trouw aan hun partner. Monogamie wordt dus door slechts één gen veroorzaakt.[1]
http://www.intermediair.n ... r-wat-aan-doen.html#37559
http://www.kennislink.nl/ ... -over-overspel-en-ontrouw ( hier staan meerdere interessante links )Zou je dit ook gewoon bij de apotheek kunnen halen, desnoods op doktersrecept? Ik word namelijk gek van mijzelf. Heb een prima relatie, seks is ook niks mis mee, zelfs zeer goed en spannend maar natuurlijk niet meer zo spannend als in het begin. En dan zomaar opeens merk ik dat ik weer naar andere begin te lonken. Erg vermoeiend!
zaterdag 20 maart 2010 om 13:15
Ook ik wil even reageren.....al moet ik bekennen dat het erop lijkt dat ik een kloon hier op het forum heb genaamd doddie
Ook ik heb een relatie van ruim 23 jaar, waarvan 18 jaar monogaam.
Wij zijn elkaars eerste liefde en hebben samen alles ontdekt en hadden dus ook nog nooit met iemand anders het bed gedeeld......tot 5 jaar geleden.
We waren erg nieuwsgierig naar hoe het zou zijn met een ander....hoe dat zou voelen etc.
Onze fantasieen waren mega!
Ik moet bekennen dat wij er echt een aantal jaar samen over gepraat hebben om de stap te doen naar een parenclub.....daar zijn we ingegroeid zeg maar.
Die spanning samen beleven was al een avontuur op zich,heerlijk!
Nu zitten wij ruim 5 jaar in het swingerswereldje en genieten volop van de momenten die we samen beleven.....nee wij daten niet apart, al zou dat in de komende jaren best weleens kunnen gebeuren......maar niet zonder medeweten van elkaar!
Vreemdgaan zou voor ons absoluut niets toevoegen, we komen volledig aan ons trekken nu. Maar dat kan dus ook altijd nog weer veranderen...maar dan volgen er eerste gesprekken aangezien ik denk dat het dan ergens iets heel fout zit.
Kan me er ook niets bij voorstellen om eerlijk te zijn, al die geheimen....ik zou hem nooit meer recht in de ogen kunnen kijken, dat wil je toch niet?
Nee lekker samen gek doen is veel leuker!
Tja en als eentje alleen maar de behoefte heeft moet er toch eens goed gepraat worden denk ik....dan zit er ergens iets niet helemaal goed. Maar dat is mijn idee.
Trouwens ik ga me voorbereiden op een stout avondje....hahaha
Lets SWING!!!
Ook ik heb een relatie van ruim 23 jaar, waarvan 18 jaar monogaam.
Wij zijn elkaars eerste liefde en hebben samen alles ontdekt en hadden dus ook nog nooit met iemand anders het bed gedeeld......tot 5 jaar geleden.
We waren erg nieuwsgierig naar hoe het zou zijn met een ander....hoe dat zou voelen etc.
Onze fantasieen waren mega!
Ik moet bekennen dat wij er echt een aantal jaar samen over gepraat hebben om de stap te doen naar een parenclub.....daar zijn we ingegroeid zeg maar.
Die spanning samen beleven was al een avontuur op zich,heerlijk!
Nu zitten wij ruim 5 jaar in het swingerswereldje en genieten volop van de momenten die we samen beleven.....nee wij daten niet apart, al zou dat in de komende jaren best weleens kunnen gebeuren......maar niet zonder medeweten van elkaar!
Vreemdgaan zou voor ons absoluut niets toevoegen, we komen volledig aan ons trekken nu. Maar dat kan dus ook altijd nog weer veranderen...maar dan volgen er eerste gesprekken aangezien ik denk dat het dan ergens iets heel fout zit.
Kan me er ook niets bij voorstellen om eerlijk te zijn, al die geheimen....ik zou hem nooit meer recht in de ogen kunnen kijken, dat wil je toch niet?
Nee lekker samen gek doen is veel leuker!
Tja en als eentje alleen maar de behoefte heeft moet er toch eens goed gepraat worden denk ik....dan zit er ergens iets niet helemaal goed. Maar dat is mijn idee.
Trouwens ik ga me voorbereiden op een stout avondje....hahaha
Lets SWING!!!
