Behoefte aan monogamie aan verandering onderhevig?

Nav het onderzoek in viva deze week over vreemdgaan vraag ik me af of monogamie niet van tijdelijke wenselijke aard kan zijn binnen een relatie.



Uit dit onderzoek komt nl naar voren dat er, na een aantal jaren monogaan zijn, behoefte kan komen te onstaan aan spanning. Uit dit onderzoek komt dat mensen die vreemdgaan hun relatie nl zeker niet slecht vinden, maar wel voorspelbaar. De eerste jaren ben je verliefd op elkaar en leer je elkaar kennen, daarna volgt een drukke periode waarin je kinderen krijgt. Pas wanneer die opgroeien komt de relatie in een rustig vaarwater en dan komt de klad er vaak in.



Slecht zijn deze relaties niet. Mensen met een slechte relatie zijn binnen de eerste tien jaar vaak al uit elkaar. Maar het gesprek aan spanning veroorzaakt vaak het verlangen naar een ander, om dat opwindende gevoel van vroeger weer eens te ervaren toen alles nog nieuw was.



Vreemdgaanders geven de sex met hun minnaar of minnares vaak een 8. Het gaat dan niet om het genot van op en neer gaan, maar op de perceptie van de sex met een nieuw iemand.



Het gaat om de spanning en het verbodende, de chemische mix die ontstaat. Het sexleven met hun partner hadden ze in het begin ook een hoog cijfer gegeven. Maar dat is nu routine geworden



Tot zover uit het onderzoek in de viva.



Doet bij mij de vraag en gedachten opkomen dat veel relaties' niet stuk zouden hoeven gaan en vreemdgaan met alle pijn en bedrog niet nodig zou zijn geweest als men hier met elkaar open over zou zijn binnen de relatie.



Als beide partner dit voelen en herkennen zou je ook binnen de relatie die spanning met elkaar kunnen opzoeken in bv parenclubs, het beleven van trio's door te gaan swingen enz.



Voorwaarde is dat beide partner bereid zijn hun afspraken over monogamie binnen een relatie bij te stellen na verloop van aantal jaren.

babsjuh inderdaad blijven veel hangen op uitspraken van vroeger, toen je net verkering had, maar ook je partner kan er nu anders over denken, alleen wie durft er nu als eerste te bekennen er anders in te staan? Die optie gooi je dicht met brute uitspraken, " als je niet meer genoeg hebt aan mij kun je vertrekken"



Maar ik denk dat bv een keus voor vreemdgaan ook voortkomt uit een angst dat de partner iets dergelijks ook wil.



Ik merkte vaak in chats dat bv mannen die spanning zochten maar er niet aan moesten denken dat hun vrouw dat ook ging doen, of ze gaven aan dat hun vrouw er geen behoefte aan had, inderdaad vaak op uitspraken van 20 jaar ervoor, of uit politiek correct antwoord gegeven (lees dit is wat je graag wil horen "



Maar we maakte ook mee dat getrouwde vrienden ons nieuwsgierig benaderden als ze van mijn man wisten dat wij parenclubs bezochten, dat leek ze ook wel wat....



Als je dan aangaf, "nou bespreek het eens met je vrouw" kreeg je een verschrikte reactie, " met mijn vrouw!!!" nee daar moesten ze vanaf blijven. een eeenzijdig stapje buiten de monogame relatie dus. Dat hun vrouw dat dan ook mocht daar moesten ze niet aan denken, en dan is vreemdgaan een veiliger optie, dan weet je partner niets en blijft die tenminste zelf wel monogaam en alleen van jou, doet die niets met een ander.



Mijn man maakte ook mee dat collega's vreemd er tegen aan keken dat wij die afspraken hadden met elkaar, dat was raar, dat je vanelkaar wist da tje het met een ander deed en dat goed vond.



Mijn man maakte mee dat die zelfde collega's wel vreemd gingen zodra ze voor hun werk in een hotel zaten, vreemdgaan is meer geaccepteerd en normaler dan dat je er met elkaar afspraken over maakt. Waarop mijn man aangaf dat hij nog nooit vreemd was gegaan.



Verschillen denken hierover kan en mag, maar hoe kom je tot elkaar, waar nader je elkaar in wat wel kan? Tot hoever je wel kan gaan?

Wil je uberhaubt de gedachten eens toelaten en er minstens eens over denken zonder gelijk beledigd te gaan dreigen met een advocaat?



Niet zelden bleek uit de praktijk dat een man of vrouw die dit voorstelde het uit afwijzende reactie van de partner liet en liet rusten. Om dan jaren erna van de partner te horen " zeg jij wilde toch eens naar een parenclub.... ik zag dat ze dit weekeind"



soms moet je ook wennen en het monogame durven loslaten, moet je van idee af dat het raar is of niet hoort. Dat kan jaren duren Boefje gaf ook al aan dat ze er jaren over gepraat hebben, wij thuis ook. Je losweken van de normen en waarde die monogaam zijn voorschrijven.



Zou het normaler zijn dat er ook andere relatie vormen zijn dan was het bespreekbaar maken al heel wat makkelijker,

courage wat jammer dat je je postig hebt weggehaald? Ik vond die wel degelijk ter zake doende, ik heb er ook op gereageerd. Maar zoals dat gaat in een topic, er reageren meer en soms gaat de discussie dan een andere kant op.

Ik begrijp wel dat het persoonlijk kan zijn en je spijt kan hebben bepaalde details te hebben vrijgeven, maar vind het wel jammer dat je reactie er daardoor niet meer bij staat.

geef het inderdaad die tijd lisannez, realiseer dat jij met deze vrije gedachten een voorsprong hebt op je man die hij niet even 1 2 3 inhaald,



Daarmee met jouw beslissing er dan ook mee te stoppen laat je zien dat je hem belangrijk vind en je relatie voor jou voorgaat, hiermee zal hij vertrouwen kunnnen winnen en inzien dat jij hem belangrijker vind dan die spanning en kan het zijn dat hij met de jaren toch weer die ruimte kan geven.,



Praat er samen over en heb geduld, tel je zegeningen dat je er uberhaubt binnen je relatie van hebt mogen proeven hoeveel krijgen die vrijheid van hun partner?

Ik haal daaruit dat je het voor je zelf niet kunt voorstellen dat jij daarin kan veranderen nastik? Dat jij misschien met de jaren het een spannend idee kan gaan vinden of kan opleven bij wat aandacht van anderen?

Ik vroeg het expres omdat ik dit antwoord min of meer verwachtte, ik herken het nl, zelfs dat je aangeeft niet zo veel met sex te hebben. Ik had dat ook niet zo,



Het kostte me dus ook 23 jaar lang totaal geen moeite om trouw en monogaam te zijn, ik zag niet in wat het zou toevoegen om te sexen met een ander, ik had er inderdaad ook niet zo gek veel mee en ik was simpel getrouwd en dan deed je niets met een ander, ik had genoeg aan mijn eigen vent.



Tot er dus een internet in huis kwam en mijn man vroeg wat ik daar dan mee ging doen, ik had geen idee, chatten leek me wel leuk en men waarschuwde me voor de gevaren., Ik heb ze uitgelachen, als ik jarenlang elke verleiding kon weerstaan.. als ik in de kroeg niet eens een andere man bekeek, wat dacht men dan dat chatten daarin veranderen kon?



Nou binnen korte tijd was ik redelijk verslaafd, en wat ik eerst nog afhield als een man me flirterig benaderde (sorry ik ben al getrouwd en trouw) leek me nu een flirt zo onschuldig, wie kon me nou? Ik zat veilig kilometers ver onherkenbaar achter een pc. Ik ging dus met andere nicknaam eens zo'n flirt aan uit nieuwsgierigheid en ook als grap. Beetjes teasen en uitdagen. en dat vond ik leuk! Ik had daar mijn leven lang niets mee gedaan. Ik merkte dat ik als veertigjarige vrouw nog wel meetelde, dacht ik eerst nog dat ze gelijk offline zouden zijn als ik vertelde dat ik al veertig was bleek ineens dat dat helemaal niet zo was, integendeel ik werd er alleen maar spannender mee voor de ander (de rijpere vrouw)



Nu wist mijn man ervan en hij zag het met vermaak aan. Hij plaagde me toen ik op gegeven moment zelfs wat vlinders voelde als alleen al de naam vaneen chatvriendje online kwam ' is je vriendje weer online?" Te gek voor woorden, maar ik leefde op, kleede me vrouwelijker en sexy (het was nl niet leuk om te vertellen dat je in spijkerbroek en sweater zat als de ander vroeg wat je aan had) en ons sexleven bloeide op want ik stapte opgewonden naast mjn manin bed. Mar die had wel gevoel van " tot hoelang heb je hier genoeg aan? Wanneer komt het moment dat dit niet meer genoeg voor je is?



En dat is mijn redding geweest want de druk om af te spreken en nieuwsgierigheid was groot. Ik ben blij dat mijn man zei " dod als je spanning zoekt laten we daar dan samen wat mee gaan doen"



Ik vrees dat ik anders ook vreemd was gegaan. En het gekke is dus dat ik dit nooit gezocht heb, er niets mis was in mijn relatie, het kwam op een moment dat mijn kinderen groter werden, ik ging werken buiten huis, waar ik jaren mezelf toch min of meer wegcijferde voor mijn gezin (mijn belangen kwamen zelf gekozen op de laatste plaats,) was er nu ineens ook meer een ik tijdperk, Moment dus en een voorzichtigheid en afstand die ik altijd van nature had loslaten, Die twee zaken kwamen samen.



Ik had dus geen last van sleur, maar ons sexleven was niet spannend en zeker voorspelbaar en ik merkte hoe ik hierdoor opbloeide (en mijn man ook) hoe ik wel meer zin kreeg in sex. Met elkaar vind je een manier die voor beide werkt en die op het zelfde uitdraaid, en waar we zeker dingen in uitprobeerde hoor, maar je hebt er wel iets mee of niets, dus soms ging iets dat we probeerde ook weer aan de kant als niet echt bijzonder of een toevoeging, je man blijft gewoon je man, die verander je neit met een speeltje of rollenpatroon, je kent elkaar door en door, elk zuchtje elk kreuntje, de manier waarop de ander klaar komt enz.



Die bevestiging van andere deed me opbloeien, en mijn man bevestigde me echt wel hoor, maar logisch, die hield van me, ook zonder make up, ook in jogging broek voor hem was het zelf allemaal niet zo nodig die liefde is toch min of meer vanzelfsprekend en gegroeid.



Ik wil hiermee aangeven dat ik dus zeker niet de gene was bij wie je dit zou hebben voorspeld, dat ik je keihard had uitgelachen als je zou hebben voorspeld dat ik nog eens een minnaar zou hebben of zoals vanavond in sexy outfitt op een kinkie party zou gaan dansen en vanavond in de armen van mijn minnaar zou slapen na afloop (die er ook bij is) mijn man die zal flirten vanavond, de afters die we hebben met andere stellen op matrassen en waarin we andere masseren, ermee sexen maar ook intieme vriendschappen mee hebben. En maak je over mijn man geen zorgen, die slaapt nl ook in de armen bij de vrouw van mijn vriend, met elkaar in 1 ruimte genietend van de vrijheid die we met elkaar hebben, wetend dat we maandag weer met elkaar samen in ons echtelijk bed slapen terug kijken op een leuk weekeind.



Overigens ook dat met ander slapen hadden we weer 7 jaar terug niet verwacht, toen was het puur sexueel en spannend om zo maar wat met een ander te mogen doen in een club, waar we nu er achter komen dat ook dit kan en goed voelt.



En ik besef dat veel bij een dergelijk verhaal gevoel hebben dat dat ze te ver zou gaan, begrijpelijk ik had dat 7 jaar terug ook geroepen, maar soms groei je met elkaar wat boefje en babjuh ook al aangaven, kun je je sommige zaken niet voorstellen. Laat je vallen wat niet bij je past en blijven zaken die je had aangeven als niet wenselijk toch hartstikke goed uit te pakken en fijn aan te voelen.



zolang het voor ons maar goed voelt en wij geen moment het gevoel hebben dat het onze relatie te kort doet ,



We hebben elkaar pas nog verzekerd dat we met elkaar oud gaan worden en ik verwacht zeker niet meer op mijn 80e kinkie feesten te bezoeken of bij mijn minnaar te liggen, het zal dus ook wel weer monogaam eindigen. Het is een fase waarin we monogaam zijn minder belangrijk vinden en het is heerlijk om dat met elkaar te beleven, we doen eigenlijk meer samen dan in onze monogame tijd, we zijn elk weekeind met elkaar op stap en steeds in elkaars buurt. en wat is nu 7 (laat het straks10 jaar worden?) vrijheid met andere op 23 jaar of straks meer monogaam zjn met elkaar als leuke afwisseling en vanuit een behoefte aan spanning en willen ervaren?



(zo lekker lang stuk, voor veel vast te veel van het goede, maar wie weet voor andere wel leuk om te lezen hoe het bij ons zover gekomen is)

Kintana ik denk ook dat je in een open relatie en los van elkaar minder deelt en meer uit elkar groeit, dat heb ik met swingen niet,



Wij mogen wel dingen apart doen maar dat is altijd vanuit het swingen, en meer omdat het dan voor beide zo uitkomt,



Maar met elkaar vinden we eigenlijk alleen maar leuker al kunnen we elkaar best een weekeindje gunnen met een man of vrouw die wegoed kennen en vertrouwen, Dat voelt dan ook niet vervelend. Maar zo iets is dan wel gegroeid.



Maar ik dwaal dan te veel af van het onderwerp, ik vind het prettig dat er door openheid bij ons deze mogelijkheden zijn en we elkaar daarin wat kunnen gunnen zonder elkaar uit het oog te verliezen. en eigenlijk is het met elkaar altijd alleen maar leuker.

nastic wat ik dus ervaar door met andere te sexen is dat ik een heel passie volle vrouw ben in bed maar je hebt met elkaar toch een manier van vrijen binnen de relatie die werkt, De compromi.



Nu blijkt dat ik veel meerheb met passie en begeerte maar is mijn man daarin een liefdevolle minnaar waar dat minder bij naar boven komt, die heeft niets met vluggertjes en een vrouw gewoon even nemen bv. maar dat blijkt ik wel leuk te vinden.



Hij blijkt geweldigt te zijn met tantra, kan vrouwen zonder aan te raken laten klaarkomen, nou geloof maar niet dat hij dat met mij ooit had ontdekt, ik ben daar te aards voor, we zijn dus verschillend en kunnen niet alles in elkaar los maken op sex gebied, daar moesten we 23 jaar na ons trouwen achter komen. Maar wel leuk om dat ver na je veertigste nog te ontdekken bij jezelf.



Het is echter ook niet erg dat niet te ontdekken, dan mis je ook niets. je weet niet beter. Ik was dus zeker niet ongelukkig in die monogame tijd. Het is nu wel leuker en losser geworden. Het voelt inderdaad zoals boefje al aangaf als lekker stout en gek doen met elkaar.

De term uitgekeken wordt vaker gebruikt door mensen die het niet begrijpen als een stel gaat swingen. Maar uitgekeken houd in verveling, terwijl je een vorm met elkaar prettig en fijn kan vinden maar er bv geen groei meer in te zien of spanning.



Nieuw ervaren we vaak als ontdekkend en spannend, vertouwd en bekend is echter heel fijn en ik denk dat de sex alleen maar beter wordt in een vertrouwde relatie, maar met de beste wil kun je zo'n sexrelatie niet meer nieuw en daarmee spannend noemen.



En soms kun je die spanning en dat nieuwe gaan missen, hoe goed een sexrelatie verder ook is.



Sex met andere is dan ook zelden beter maar door de spanning en het nieuwe vaak wel weer heel geil en onvoorspelbaar. Dat spannende en nieuwe kan een passie doen opladen die je in een goede sexrelatie met een vertrouwd en bekend iemand wat minder kan voelen maar die daardoor weer meer diedgang heeft en meer intimiteit. Het 1 is dus niet beter of slechter, het is anders en daardoor verfrissend.