Seks
alle pijlers
De verschillende kanten van vreemdgaan
woensdag 26 oktober 2016 om 15:42
Beste lezer(es),
Een jaar of 5 geleden ging ik via een website voor het eerst vreemd en heb in de jaren daarna redelijk wat ervaring opgedaan met daten, tot een jaar terug. Mijn vrouw kwam erachter, maar ze bleef bij me. Het was zwaar voor haar (en voor mij) om erachter te komen. Ze was boos en verdrietig uiteraard en haar vertrouwen in mij is blijvend geschaad. Soms is het nog wel eens lastig voor ons.
We hebben zelfs met wederzijdse goedkeuring een periode beiden gedate, onafhankelijk van elkaar: zij met mannen en ik met vrouwen. Maar uiteindelijk wilde ze dat niet meer omdat ze er geen plezier aan beleefde. Toch was ze blij dat ze ook die ervaring kon opdoen. Uiteindelijk zijn we beide gestopt.
Er wordt altijd heel negatief tegen vreemdgaan aangekeken, maar dat vind ik deels onterecht. Als je mij 10 jaar geleden had gevraagd wat ik er van vond, was ik ook heel negatief erover geweest. Nu denk ik er heel anders over en wil ik mijn kijk erop delen.
Maar wellicht zijn er verschillende vormen van vreemdgaan. Onze relatie was (en is) gewoon heel goed. We hebben intimiteit, zijn heel veel bij elkaar, lachen en huilen met elkaar en knuffelen veel. We maken zelden ruzie.
Maar… waarom ga je dan vreemd? Voor mij miste er chemie in de slaapkamer. Daar spraken we over, maar we waren en zijn nog steeds niet echt in staat om daarin wat te veranderen. We willen beiden andere dingen eigenlijk. Toch is de seks prima als we het hebben. Maar we hadden het veel te weinig wat mij betreft. En dus ga je op zoek naar wat anders of een aanvulling. Ik zocht dus naar seks zoals in mijn fantasie.
Je moet weten dat ik de uitstraling heb van een lieve ingetogen man, totaal geen macho. Nooit een one-night-stand gehad, tot mijn 41e nooit vreemdgegaan of daar ook maar aan gedacht en ook afstandelijk m.b.t. andere vrouwen. Op internet zocht ik naar een fantasie, eerst op sites met erotische foto's en films, toen webcamsites en vervolgens probeerde ik het via een datingsite. In dit geval Secretflirt. Later ook nog via 2 andere sites (Secondlove en VictoriaMilan).
Eigenlijk totaal onverwacht voor mij vond ik wel seks maar zelden zoals mijn fantasie (die toch niet erg bijzonder is). Soms erg prettig, soms erg tegenvallend. Ik leerde mezelf kennen op een manier die ik nooit verwacht had. Ik durfde initiatief te nemen richting vrouwen waar ik dat nooit eerder deed. Ik ging vreemd en dat knaagde bij elke date aan me, maar toch ging ik door.
Maar ik leerde vooral ook vrouwen kennen op een totaal andere manier dan in het dagelijkse leven. Het waren allemaal bijzondere ervaringen. Wat me vooral intrigeerde was dat vrouwen het om heel verschillende redenen deden. In de meeste gevallen bleek er vanuit de man weinig of geen (seksuele) aandacht voor de betreffende vrouw. En daar zaten ook heel mooie vrouwen tussen die heel graag wilden vrijen met hun man. Sommigen waren al 20 jaar of langer bij 1 man en wilden ook wel eens weten hoe het bij een ander kon zijn. Soms waren er single vrouwen die het “niveau” van getrouwde mannen hoger vonden dan dat van singles op andere sites. En af en toe waren er vrouwen die wat minder fortuinlijk waren in hun looks en dachten in de gewone wereld geen man te kunnen “scoren”.
Voor de vrouwen kan het soms bevrijdend werken om een keer te ervaren hoe het met een ander kan zijn. Sommigen moesten huilen door de aandacht die ze zo misten. Het was ook nooit seks alleen, maar ook interesse tonen in elkaar en praten over hoe het leven gaat en dan vooral m.b.t. de relatie. Ik was verbaasd over mezelf dat ik openhartig kon zijn, kon luisteren, mezelf kon zijn en seks kon hebben met een ander, maar toch naar huis verlangde direct na afloop. Een enkele keer had ik alleen een praatje en was er geen klik van één van beide kanten. Of wilde één van de twee geen seks. In bijna alle gevallen ging het om 3 tot 6 ontmoetingen in totaal. Stoppen was nooit leuk voor de vrouwen merkte ik. Ook al vertel je dat vanaf het begin dat het van beide kanten kan eindigen op elk moment.
Er is zo veel over te vertellen over deze wereld. Het kan een man ook doen beseffen dat wat hij thuis heeft, erg goed is. Dat deed het bij mij, maar toch bleef ik zoeken naar die fantasie. Dat is dan weer de tegenstelling. Mijn vrouw heeft ook niet gemerkt in mijn omgang met haar dat ik dit deed. Het was ook alleen voor de seks. Moet je dan een goede relatie beëindigen als er 1 dingetje mist of is deze oplossing geoorloofd?
We hebben het ook thuis gehad over: wat als ik dit vooraf had aangekondigd, had ik het dan mogen doen? Het antwoord was nee. Maar het doen zonder vertellen is uiteraard ook niet goed, als de partner erachter komt.
Er waren ook vrouwen die doordat wat ze meemaakten, beslissingen namen over hun werkelijke relatie en stopten of heel hard gingen werken om het weer op het juiste pad te krijgen.
Het zijn maar flarden over wat ik meemaakte.
Groeten.
Steven.
Een jaar of 5 geleden ging ik via een website voor het eerst vreemd en heb in de jaren daarna redelijk wat ervaring opgedaan met daten, tot een jaar terug. Mijn vrouw kwam erachter, maar ze bleef bij me. Het was zwaar voor haar (en voor mij) om erachter te komen. Ze was boos en verdrietig uiteraard en haar vertrouwen in mij is blijvend geschaad. Soms is het nog wel eens lastig voor ons.
We hebben zelfs met wederzijdse goedkeuring een periode beiden gedate, onafhankelijk van elkaar: zij met mannen en ik met vrouwen. Maar uiteindelijk wilde ze dat niet meer omdat ze er geen plezier aan beleefde. Toch was ze blij dat ze ook die ervaring kon opdoen. Uiteindelijk zijn we beide gestopt.
Er wordt altijd heel negatief tegen vreemdgaan aangekeken, maar dat vind ik deels onterecht. Als je mij 10 jaar geleden had gevraagd wat ik er van vond, was ik ook heel negatief erover geweest. Nu denk ik er heel anders over en wil ik mijn kijk erop delen.
Maar wellicht zijn er verschillende vormen van vreemdgaan. Onze relatie was (en is) gewoon heel goed. We hebben intimiteit, zijn heel veel bij elkaar, lachen en huilen met elkaar en knuffelen veel. We maken zelden ruzie.
Maar… waarom ga je dan vreemd? Voor mij miste er chemie in de slaapkamer. Daar spraken we over, maar we waren en zijn nog steeds niet echt in staat om daarin wat te veranderen. We willen beiden andere dingen eigenlijk. Toch is de seks prima als we het hebben. Maar we hadden het veel te weinig wat mij betreft. En dus ga je op zoek naar wat anders of een aanvulling. Ik zocht dus naar seks zoals in mijn fantasie.
Je moet weten dat ik de uitstraling heb van een lieve ingetogen man, totaal geen macho. Nooit een one-night-stand gehad, tot mijn 41e nooit vreemdgegaan of daar ook maar aan gedacht en ook afstandelijk m.b.t. andere vrouwen. Op internet zocht ik naar een fantasie, eerst op sites met erotische foto's en films, toen webcamsites en vervolgens probeerde ik het via een datingsite. In dit geval Secretflirt. Later ook nog via 2 andere sites (Secondlove en VictoriaMilan).
Eigenlijk totaal onverwacht voor mij vond ik wel seks maar zelden zoals mijn fantasie (die toch niet erg bijzonder is). Soms erg prettig, soms erg tegenvallend. Ik leerde mezelf kennen op een manier die ik nooit verwacht had. Ik durfde initiatief te nemen richting vrouwen waar ik dat nooit eerder deed. Ik ging vreemd en dat knaagde bij elke date aan me, maar toch ging ik door.
Maar ik leerde vooral ook vrouwen kennen op een totaal andere manier dan in het dagelijkse leven. Het waren allemaal bijzondere ervaringen. Wat me vooral intrigeerde was dat vrouwen het om heel verschillende redenen deden. In de meeste gevallen bleek er vanuit de man weinig of geen (seksuele) aandacht voor de betreffende vrouw. En daar zaten ook heel mooie vrouwen tussen die heel graag wilden vrijen met hun man. Sommigen waren al 20 jaar of langer bij 1 man en wilden ook wel eens weten hoe het bij een ander kon zijn. Soms waren er single vrouwen die het “niveau” van getrouwde mannen hoger vonden dan dat van singles op andere sites. En af en toe waren er vrouwen die wat minder fortuinlijk waren in hun looks en dachten in de gewone wereld geen man te kunnen “scoren”.
Voor de vrouwen kan het soms bevrijdend werken om een keer te ervaren hoe het met een ander kan zijn. Sommigen moesten huilen door de aandacht die ze zo misten. Het was ook nooit seks alleen, maar ook interesse tonen in elkaar en praten over hoe het leven gaat en dan vooral m.b.t. de relatie. Ik was verbaasd over mezelf dat ik openhartig kon zijn, kon luisteren, mezelf kon zijn en seks kon hebben met een ander, maar toch naar huis verlangde direct na afloop. Een enkele keer had ik alleen een praatje en was er geen klik van één van beide kanten. Of wilde één van de twee geen seks. In bijna alle gevallen ging het om 3 tot 6 ontmoetingen in totaal. Stoppen was nooit leuk voor de vrouwen merkte ik. Ook al vertel je dat vanaf het begin dat het van beide kanten kan eindigen op elk moment.
Er is zo veel over te vertellen over deze wereld. Het kan een man ook doen beseffen dat wat hij thuis heeft, erg goed is. Dat deed het bij mij, maar toch bleef ik zoeken naar die fantasie. Dat is dan weer de tegenstelling. Mijn vrouw heeft ook niet gemerkt in mijn omgang met haar dat ik dit deed. Het was ook alleen voor de seks. Moet je dan een goede relatie beëindigen als er 1 dingetje mist of is deze oplossing geoorloofd?
We hebben het ook thuis gehad over: wat als ik dit vooraf had aangekondigd, had ik het dan mogen doen? Het antwoord was nee. Maar het doen zonder vertellen is uiteraard ook niet goed, als de partner erachter komt.
Er waren ook vrouwen die doordat wat ze meemaakten, beslissingen namen over hun werkelijke relatie en stopten of heel hard gingen werken om het weer op het juiste pad te krijgen.
Het zijn maar flarden over wat ik meemaakte.
Groeten.
Steven.
woensdag 26 oktober 2016 om 17:52
quote:atjuuh schreef op 26 oktober 2016 @ 17:37:
[...]
Nou ik heb wel s gelezen dat iemand schreef dat minnaar en zij een weekendje hadden geboekt in een hotel dan en dan. En dat er een heleboel mensen erg blij waren voor schrijfster dat er zo'n weekend in t verschiet lag...
Zal best wel eens gebeurd zijn, in die zin zul je gelijk hebben.
Maar toch wordt ook op dat topic niet hard gejuicht om het specifieke vreemdgaan. Juist niet.
[...]
Nou ik heb wel s gelezen dat iemand schreef dat minnaar en zij een weekendje hadden geboekt in een hotel dan en dan. En dat er een heleboel mensen erg blij waren voor schrijfster dat er zo'n weekend in t verschiet lag...
Zal best wel eens gebeurd zijn, in die zin zul je gelijk hebben.
Maar toch wordt ook op dat topic niet hard gejuicht om het specifieke vreemdgaan. Juist niet.
.
woensdag 26 oktober 2016 om 18:10
"Het was ook nooit seks alleen, maar ook interesse tonen in elkaar en praten over hoe het leven gaat en dan vooral m.b.t. de relatie. Ik was verbaasd over mezelf dat ik openhartig kon zijn, kon luisteren, mezelf kon zijn en seks kon hebben met een ander, maar toch naar huis verlangde direct na afloop."
Ja, duh. Je mist iets in je relatie, gaat het ergens anders zoeken en als je het hebt gehad verlang je terug naar de veiligheid, bekendheid en stabiliteit van thuis. (Is trouwens bekend fenomeen binnen relaties, het verlangen of behoefte naar spanning, avontuur, mysterie, vernieuwing, gestimuleerd en uitgedaagd worden en tegelijkertijd de menselijke behoefte aan vertrouwdheid, veiligheid en voorspelbaarheid).
Vreemdgaan heet alleen vreemdgaan in relaties waarin het niet de bedoeling is om iets intiems te ondernemen met een ander dan de partner. Anders heb je een vorm van een open relatie, waarin beiden instemmen met uitstapjes buiten de relatie. Dus het kan natuurlijk prima dat dit soort ervaringen waardevol kunnen zijn. Alleen is het dan geen vreemdgaan.
Vreemdgaan impliceert dat het stiekem is, en moet. En dat is nooit goed. Je ondermijnt de ander. Het is respectloos tegenover de ander. Wat mij betreft is het ook slap. Je mist iets en in plaats van het harde werk te doen en dat écht aan te pakken, of uit elkaar te gaan, of afspraken met elkaar te maken, ga je het maar ergens anders zoeken. En dan nog proberen goed te praten, want je hebt er wel iets van geleerd. En in het proces heb je een ander gekwetst, respectloos behandeld, gelogen, bedrogen.... tsja.
Ja, duh. Je mist iets in je relatie, gaat het ergens anders zoeken en als je het hebt gehad verlang je terug naar de veiligheid, bekendheid en stabiliteit van thuis. (Is trouwens bekend fenomeen binnen relaties, het verlangen of behoefte naar spanning, avontuur, mysterie, vernieuwing, gestimuleerd en uitgedaagd worden en tegelijkertijd de menselijke behoefte aan vertrouwdheid, veiligheid en voorspelbaarheid).
Vreemdgaan heet alleen vreemdgaan in relaties waarin het niet de bedoeling is om iets intiems te ondernemen met een ander dan de partner. Anders heb je een vorm van een open relatie, waarin beiden instemmen met uitstapjes buiten de relatie. Dus het kan natuurlijk prima dat dit soort ervaringen waardevol kunnen zijn. Alleen is het dan geen vreemdgaan.
Vreemdgaan impliceert dat het stiekem is, en moet. En dat is nooit goed. Je ondermijnt de ander. Het is respectloos tegenover de ander. Wat mij betreft is het ook slap. Je mist iets en in plaats van het harde werk te doen en dat écht aan te pakken, of uit elkaar te gaan, of afspraken met elkaar te maken, ga je het maar ergens anders zoeken. En dan nog proberen goed te praten, want je hebt er wel iets van geleerd. En in het proces heb je een ander gekwetst, respectloos behandeld, gelogen, bedrogen.... tsja.
woensdag 26 oktober 2016 om 18:17
quote:atjuuh schreef op 26 oktober 2016 @ 17:29:
Ik heb verder geen oordeel. Alleen wel een vraagje. Iets wat me gewoon opvalt.
Er is hier op het forum een post die al superlang loopt. Genaamd "minnaar" daar wordt gepraat over de minnaars van de schrijfsters. Al dan niet getrouwd. Met soms een holadijee stemming als desbetreffende minnaar zich een weekendje van vrouwlief kan losweken. Helemaal prima, lekker zelf weten. Maar waarom is een man die vreemdgaat en hier wat post dan ineens een lul? Want de minnaars van sommige van de schrijfsters hier zijn ook vreemdgangers. En dat zijn geen lullen dan? Over die mannen lees ik alleen maar teksten vol superlatieven.
Nogmaals, geen oordeel. Gewoon verbazing.....
Wordt daar ook met enige regelmaat geplaatst. En dan waait het weer over.
De schrijvers daar zijn ook op een bepaald vlak eensgezind. Niet allemaal keuren ze vreemdgaan goed, maar als iemand daar vreemdgaat of een minnaar heeft met een relatie wordt dat gezien als de verantwoordelijkheid van die schrijver. Ze zijn daar niet om te oordelen en in die zin is het een heel 'vrij' topic. Je schrijft daar alleen als je dat ook kan verdragen. Het loopt ook al jaren en de meeste forummers weten gewoon dat het daar zo werkt. Dan kan je elke dag iedereen die daar vreemdgaat of meewerkt aan vreemdgaan met een gebonden minnaar gaan uitmaken voor lul of hoer of whatever, maarja.....zoals je ziet gaat het jaren door. Af en toe heeft iemand een opleving en dan dooft het weer uit.
Persoonlijk vermijd ik het topic, want hoewel het leuk is om te lezen en te fantaseren over de spanning van een minnaar vind ik het walgelijk om de jubelverhalen van de vreemdgangers te lezen die ook allemaal rechtlullen wat krom is of dat af proberen te doen met 'ik weet dat ik niet goed zit.'
Ik heb verder geen oordeel. Alleen wel een vraagje. Iets wat me gewoon opvalt.
Er is hier op het forum een post die al superlang loopt. Genaamd "minnaar" daar wordt gepraat over de minnaars van de schrijfsters. Al dan niet getrouwd. Met soms een holadijee stemming als desbetreffende minnaar zich een weekendje van vrouwlief kan losweken. Helemaal prima, lekker zelf weten. Maar waarom is een man die vreemdgaat en hier wat post dan ineens een lul? Want de minnaars van sommige van de schrijfsters hier zijn ook vreemdgangers. En dat zijn geen lullen dan? Over die mannen lees ik alleen maar teksten vol superlatieven.
Nogmaals, geen oordeel. Gewoon verbazing.....
Wordt daar ook met enige regelmaat geplaatst. En dan waait het weer over.
De schrijvers daar zijn ook op een bepaald vlak eensgezind. Niet allemaal keuren ze vreemdgaan goed, maar als iemand daar vreemdgaat of een minnaar heeft met een relatie wordt dat gezien als de verantwoordelijkheid van die schrijver. Ze zijn daar niet om te oordelen en in die zin is het een heel 'vrij' topic. Je schrijft daar alleen als je dat ook kan verdragen. Het loopt ook al jaren en de meeste forummers weten gewoon dat het daar zo werkt. Dan kan je elke dag iedereen die daar vreemdgaat of meewerkt aan vreemdgaan met een gebonden minnaar gaan uitmaken voor lul of hoer of whatever, maarja.....zoals je ziet gaat het jaren door. Af en toe heeft iemand een opleving en dan dooft het weer uit.
Persoonlijk vermijd ik het topic, want hoewel het leuk is om te lezen en te fantaseren over de spanning van een minnaar vind ik het walgelijk om de jubelverhalen van de vreemdgangers te lezen die ook allemaal rechtlullen wat krom is of dat af proberen te doen met 'ik weet dat ik niet goed zit.'
woensdag 26 oktober 2016 om 19:19
quote:tinypotato schreef op 26 oktober 2016 @ 18:17:
[...]
Persoonlijk vermijd ik het topic, want hoewel het leuk is om te lezen en te fantaseren over de spanning van een minnaar Ik pak even dit stukje uit jouw quote en heb de rest verwijderd. Dat je dit zo schreef trof me heel erg want het biedt een perspectief die ik eerder niet had. Het allerlaatste wat ik wil is jouw veroordelen maar ik zou deze uitspraak graag beter begrijpen. Als ik denk aan het hebben van een minnaar dan zijn de enige associaties die ik krijg het liegen, bedriegen, het lage, het oppervlakkige, een beetje elkaar in de ogen kijken en lieve woordjes zeggen, en intiem zijn, terwijl je OP PRECIES DAT MOMENT degene die JUIST op jou zou moeten kunnen vertrouwen (je partner) ontzettend bedriegt. Het is alsof je het geld spendeert dat je uit een gesloten portemonnee hebt. Voor mij zit daar geen enkele plezier in. Ik vind een minnaar hebben juist helemaal niet 'spannend' maar juist enorm kinderachtig, het is lage ego-streling van twee kleine kinderen (want kinderen zijn ook al gauw vergeten wie hun eigenlijke speelmaatje was - al accepteren we dat terecht van kinderen ), hoe vind je dat spannend dan? Wat is er zo spannend aan? Ik vind het erg oppervlakkig, zelfs ontzettend onvolwassen (het is meer gedrag voor pubers), en juist helemaal niet spannend. Ik heb altijd het idee van vreemdgangers dat ze wel zo'n saai en niet vervullend leven moeten leiden om zoiets laags, oppervlakkigs, kinderachtigs en leegs te gaan doen.
[...]
Persoonlijk vermijd ik het topic, want hoewel het leuk is om te lezen en te fantaseren over de spanning van een minnaar Ik pak even dit stukje uit jouw quote en heb de rest verwijderd. Dat je dit zo schreef trof me heel erg want het biedt een perspectief die ik eerder niet had. Het allerlaatste wat ik wil is jouw veroordelen maar ik zou deze uitspraak graag beter begrijpen. Als ik denk aan het hebben van een minnaar dan zijn de enige associaties die ik krijg het liegen, bedriegen, het lage, het oppervlakkige, een beetje elkaar in de ogen kijken en lieve woordjes zeggen, en intiem zijn, terwijl je OP PRECIES DAT MOMENT degene die JUIST op jou zou moeten kunnen vertrouwen (je partner) ontzettend bedriegt. Het is alsof je het geld spendeert dat je uit een gesloten portemonnee hebt. Voor mij zit daar geen enkele plezier in. Ik vind een minnaar hebben juist helemaal niet 'spannend' maar juist enorm kinderachtig, het is lage ego-streling van twee kleine kinderen (want kinderen zijn ook al gauw vergeten wie hun eigenlijke speelmaatje was - al accepteren we dat terecht van kinderen ), hoe vind je dat spannend dan? Wat is er zo spannend aan? Ik vind het erg oppervlakkig, zelfs ontzettend onvolwassen (het is meer gedrag voor pubers), en juist helemaal niet spannend. Ik heb altijd het idee van vreemdgangers dat ze wel zo'n saai en niet vervullend leven moeten leiden om zoiets laags, oppervlakkigs, kinderachtigs en leegs te gaan doen.
woensdag 26 oktober 2016 om 19:42
Vreemdgaan is een ontzettend laffe en egoistische keuze. En nou maken we allemaal wel eens foute keuzes, de weerzinwekkendheid zit hem er voor mij in dat je je eigen streken ook nog probeert recht te lullen.
Tekenend voor het egoïsme van veel vreemdgangers is de uitspraak 'ik neem bewust het risico op veel ellende voor mezelf'. Dat ze dat risico ongevraagd ook bij partner en kinderen leggen vergeten ze voor het gemak maar even.
Tekenend voor het egoïsme van veel vreemdgangers is de uitspraak 'ik neem bewust het risico op veel ellende voor mezelf'. Dat ze dat risico ongevraagd ook bij partner en kinderen leggen vergeten ze voor het gemak maar even.
it's not who I am underneath, but what I do that defines me
woensdag 26 oktober 2016 om 19:52
Ik zou het niet willen. Wil absoluut niet delen op relatiegebied. Maar kan hier ook niet veroordelend over zijn. Vraag we ook weleens af of het normaal is monogaam te zijn? Het is iets van deze tijd, maar heel vroeger was dit ook niet zo normaal toch? En verlangt iedereen hier niet eens een keer naar?
Losgaan van het vreemden natuurlijk. Dat keur ik niet goed. Om iemand zo te kwetsen.
Losgaan van het vreemden natuurlijk. Dat keur ik niet goed. Om iemand zo te kwetsen.
woensdag 26 oktober 2016 om 20:05
quote:Isabella_1 schreef op 26 oktober 2016 @ 19:19:
[...]
Ik pak even dit stukje uit jouw quote en heb de rest verwijderd. Dat je dit zo schreef trof me heel erg want het biedt een perspectief die ik eerder niet had. Het allerlaatste wat ik wil is jouw veroordelen maar ik zou deze uitspraak graag beter begrijpen. Als ik denk aan het hebben van een minnaar dan zijn de enige associaties die ik krijg het liegen, bedriegen, het lage, het oppervlakkige, een beetje elkaar in de ogen kijken en lieve woordjes zeggen, en intiem zijn, terwijl je OP PRECIES DAT MOMENT degene die JUIST op jou zou moeten kunnen vertrouwen (je partner) ontzettend bedriegt. Het is alsof je het geld spendeert dat je uit een gesloten portemonnee hebt. Voor mij zit daar geen enkele plezier in. Ik vind een minnaar hebben juist helemaal niet 'spannend' maar juist enorm kinderachtig, het is lage ego-streling van twee kleine kinderen (want kinderen zijn ook al gauw vergeten wie hun eigenlijke speelmaatje was - al accepteren we dat terecht van kinderen ), hoe vind je dat spannend dan? Wat is er zo spannend aan? Ik vind het erg oppervlakkig, zelfs ontzettend onvolwassen (het is meer gedrag voor pubers), en juist helemaal niet spannend. Ik heb altijd het idee van vreemdgangers dat ze wel zo'n saai en niet vervullend leven moeten leiden om zoiets laags, oppervlakkigs, kinderachtigs en leegs te gaan doen.
Ik zou mij inderdaad niet gaan veroordelen op basis van een halve (!) zin op een forum.
Jouw verschil in mening komt voort uit een verschil in betekenis die wordt gegeven aan het woord minnaar. Zie hieronder uit de Van Dale. In mijn stuk hanteer ik betekenis 1. Jij hanteert betekenis 2.
quote:min·naar (de; m; meervoud: minnaars, minnaren)
1
(soms spottend) geliefde, vrijer
2
buitenechtelijke liefdespartnerZoals je in de rest van mijn reactie(s) kan lezen ben ik beslist tegen het liegen en bedriegen van je partner. En daar vind ik dan ook zeer zeker niks spannends aan.
[...]
Ik pak even dit stukje uit jouw quote en heb de rest verwijderd. Dat je dit zo schreef trof me heel erg want het biedt een perspectief die ik eerder niet had. Het allerlaatste wat ik wil is jouw veroordelen maar ik zou deze uitspraak graag beter begrijpen. Als ik denk aan het hebben van een minnaar dan zijn de enige associaties die ik krijg het liegen, bedriegen, het lage, het oppervlakkige, een beetje elkaar in de ogen kijken en lieve woordjes zeggen, en intiem zijn, terwijl je OP PRECIES DAT MOMENT degene die JUIST op jou zou moeten kunnen vertrouwen (je partner) ontzettend bedriegt. Het is alsof je het geld spendeert dat je uit een gesloten portemonnee hebt. Voor mij zit daar geen enkele plezier in. Ik vind een minnaar hebben juist helemaal niet 'spannend' maar juist enorm kinderachtig, het is lage ego-streling van twee kleine kinderen (want kinderen zijn ook al gauw vergeten wie hun eigenlijke speelmaatje was - al accepteren we dat terecht van kinderen ), hoe vind je dat spannend dan? Wat is er zo spannend aan? Ik vind het erg oppervlakkig, zelfs ontzettend onvolwassen (het is meer gedrag voor pubers), en juist helemaal niet spannend. Ik heb altijd het idee van vreemdgangers dat ze wel zo'n saai en niet vervullend leven moeten leiden om zoiets laags, oppervlakkigs, kinderachtigs en leegs te gaan doen.
Ik zou mij inderdaad niet gaan veroordelen op basis van een halve (!) zin op een forum.
Jouw verschil in mening komt voort uit een verschil in betekenis die wordt gegeven aan het woord minnaar. Zie hieronder uit de Van Dale. In mijn stuk hanteer ik betekenis 1. Jij hanteert betekenis 2.
quote:min·naar (de; m; meervoud: minnaars, minnaren)
1
(soms spottend) geliefde, vrijer
2
buitenechtelijke liefdespartnerZoals je in de rest van mijn reactie(s) kan lezen ben ik beslist tegen het liegen en bedriegen van je partner. En daar vind ik dan ook zeer zeker niks spannends aan.
woensdag 26 oktober 2016 om 20:10
quote:forumdiertje schreef op 26 oktober 2016 @ 19:52:
Ik zou het niet willen. Wil absoluut niet delen op relatiegebied. Maar kan hier ook niet veroordelend over zijn. Vraag we ook weleens af of het normaal is monogaam te zijn? Het is iets van deze tijd, maar heel vroeger was dit ook niet zo normaal toch? En verlangt iedereen hier niet eens een keer naar?
Losgaan van het vreemden natuurlijk. Dat keur ik niet goed. Om iemand zo te kwetsen.Wat bedoel je precies met heel vroeger? Want in de oertijd werden er al monogame koppels gevormd omdat dat voor de vrouw bescherming bood en voor de man de verzekering dat er goed voor zijn nageslacht gezorgd werd. De mens heeft van nature de wens om een koppel te vormen. Communes ed hebben in het verleden ook niet gewerkt omdat er bij liefde nu eenmaal ook jaloezie komt kijken. Niemand voelt zich er fijn bij als zijn/haar relatie bedreigd wordt door de inmenging van een rivaal. Ik wilde dit toch even gezegd hebben omdat er hordes mensen zijn die zeggen dat monogamie tegennatuurlijk is, terwijl het kunnen/willen delen van een partner toch ook echt niet zo in de mens zijn natuur zit. Het is dus niet zo zwart wit..
Ik zou het niet willen. Wil absoluut niet delen op relatiegebied. Maar kan hier ook niet veroordelend over zijn. Vraag we ook weleens af of het normaal is monogaam te zijn? Het is iets van deze tijd, maar heel vroeger was dit ook niet zo normaal toch? En verlangt iedereen hier niet eens een keer naar?
Losgaan van het vreemden natuurlijk. Dat keur ik niet goed. Om iemand zo te kwetsen.Wat bedoel je precies met heel vroeger? Want in de oertijd werden er al monogame koppels gevormd omdat dat voor de vrouw bescherming bood en voor de man de verzekering dat er goed voor zijn nageslacht gezorgd werd. De mens heeft van nature de wens om een koppel te vormen. Communes ed hebben in het verleden ook niet gewerkt omdat er bij liefde nu eenmaal ook jaloezie komt kijken. Niemand voelt zich er fijn bij als zijn/haar relatie bedreigd wordt door de inmenging van een rivaal. Ik wilde dit toch even gezegd hebben omdat er hordes mensen zijn die zeggen dat monogamie tegennatuurlijk is, terwijl het kunnen/willen delen van een partner toch ook echt niet zo in de mens zijn natuur zit. Het is dus niet zo zwart wit..
woensdag 26 oktober 2016 om 20:19
Mij is niet helemaal duidelijk waarom je nu hier dit hele verhaal vertelt. Wat is nu je precies je punt? Kun je de vreemdgaanperiode niet achter je laten of wat speelt er dat je er nu nog zo mee bezig bent?
Bedrieg je je vrouw momenteel?
En wat bedoel je met 'open minded' geworden, zowel jij als je vrouw. In welke zin?
Bedrieg je je vrouw momenteel?
En wat bedoel je met 'open minded' geworden, zowel jij als je vrouw. In welke zin?
woensdag 26 oktober 2016 om 20:19
quote:Honingdropje79 schreef op 26 oktober 2016 @ 20:10:
[...]
Wat bedoel je precies met heel vroeger? Want in de oertijd werden er al monogame koppels gevormd omdat dat voor de vrouw bescherming bood en voor de man de verzekering dat er goed voor zijn nageslacht gezorgd werd. De mens heeft van nature de wens om een koppel te vormen. Communes ed hebben in het verleden ook niet gewerkt omdat er bij liefde nu eenmaal ook jaloezie komt kijken. Niemand voelt zich er fijn bij als zijn/haar relatie bedreigd wordt door de inmenging van een rivaal. Ik wilde dit toch even gezegd hebben omdat er hordes mensen zijn die zeggen dat monogamie tegennatuurlijk is, terwijl het kunnen/willen delen van een partner toch ook echt niet zo in de mens zijn natuur zit. Het is dus niet zo zwart wit..Vroeger, toen vrouwen moesten stoppen met werken na het trouwen en niet mochten stemmen was het normaal dat een man bijvrouwen had.
[...]
Wat bedoel je precies met heel vroeger? Want in de oertijd werden er al monogame koppels gevormd omdat dat voor de vrouw bescherming bood en voor de man de verzekering dat er goed voor zijn nageslacht gezorgd werd. De mens heeft van nature de wens om een koppel te vormen. Communes ed hebben in het verleden ook niet gewerkt omdat er bij liefde nu eenmaal ook jaloezie komt kijken. Niemand voelt zich er fijn bij als zijn/haar relatie bedreigd wordt door de inmenging van een rivaal. Ik wilde dit toch even gezegd hebben omdat er hordes mensen zijn die zeggen dat monogamie tegennatuurlijk is, terwijl het kunnen/willen delen van een partner toch ook echt niet zo in de mens zijn natuur zit. Het is dus niet zo zwart wit..Vroeger, toen vrouwen moesten stoppen met werken na het trouwen en niet mochten stemmen was het normaal dat een man bijvrouwen had.
A man is rich in proportion to the number of things he can afford to let alone.
woensdag 26 oktober 2016 om 20:19
quote:tinypotato schreef op 26 oktober 2016 @ 20:05:
[...]
Ik zou mij inderdaad niet gaan veroordelen op basis van een halve (!) zin op een forum.
Jouw verschil in mening komt voort uit een verschil in betekenis die wordt gegeven aan het woord minnaar. Zie hieronder uit de Van Dale. In mijn stuk hanteer ik betekenis 1. Jij hanteert betekenis 2.
[...]
Zoals je in de rest van mijn reactie(s) kan lezen ben ik beslist tegen het liegen en bedriegen van je partner. En daar vind ik dan ook zeer zeker niks spannends aan.
Dat je er tegen was begreep ik wel, wilde niet een verkeerd beeld van je schetsen , maar ik dacht dat je het desondanks toch spannend zou vinden. Dat laatste snapte ik dus niet maar ik begrijp nu dat jij ook niks spannends vindt aan het bedreigen van je partner. Tja, voor mij is het gewoon echt niet spannend omdat het zo laf/egoïstisch/kinderachtig is.
Hebben jullie het trouwens weleens gehad dat jullie iemand ontmoeten die in het verleden (een paar keer) vreemdgegaan is bij vorige partner? Ik heb dat weleens gehad bij een persoon die ik best leuk vond maar ik kon me gewoon vrijwel niet heenzetten over het feit dat hij zo laf met zijn ex was omgegaan. Hij had er wel spijt van 'en begreep nu wat het aan kon richten' maar ik vond het zo'n stomme eigenschap. Ik begrijp wel dat je mensen hun verleden niet om hun oren hoort te slaan, dat heb ik dan ook niet gedaan bij hem (ik heb hem niet verteld dat dit me dwars zat), maar ik bleef het zo'n afknapper vinden en ik kon me daar niet echt overheen zetten (en misschien moet dat ook wel niet, is het een grens van me). Ik dacht ook echt 'ohw, stommerd, waarom heb je dat nou gedaan?', zonde, het maakt jouw karakter zo'n stuk minder leuk en daarom wil ik eigenlijk afstand nemen (zelfbescherming, lukte ook niet echt hem te vertrouwen).
[...]
Ik zou mij inderdaad niet gaan veroordelen op basis van een halve (!) zin op een forum.
Jouw verschil in mening komt voort uit een verschil in betekenis die wordt gegeven aan het woord minnaar. Zie hieronder uit de Van Dale. In mijn stuk hanteer ik betekenis 1. Jij hanteert betekenis 2.
[...]
Zoals je in de rest van mijn reactie(s) kan lezen ben ik beslist tegen het liegen en bedriegen van je partner. En daar vind ik dan ook zeer zeker niks spannends aan.
Dat je er tegen was begreep ik wel, wilde niet een verkeerd beeld van je schetsen , maar ik dacht dat je het desondanks toch spannend zou vinden. Dat laatste snapte ik dus niet maar ik begrijp nu dat jij ook niks spannends vindt aan het bedreigen van je partner. Tja, voor mij is het gewoon echt niet spannend omdat het zo laf/egoïstisch/kinderachtig is.
Hebben jullie het trouwens weleens gehad dat jullie iemand ontmoeten die in het verleden (een paar keer) vreemdgegaan is bij vorige partner? Ik heb dat weleens gehad bij een persoon die ik best leuk vond maar ik kon me gewoon vrijwel niet heenzetten over het feit dat hij zo laf met zijn ex was omgegaan. Hij had er wel spijt van 'en begreep nu wat het aan kon richten' maar ik vond het zo'n stomme eigenschap. Ik begrijp wel dat je mensen hun verleden niet om hun oren hoort te slaan, dat heb ik dan ook niet gedaan bij hem (ik heb hem niet verteld dat dit me dwars zat), maar ik bleef het zo'n afknapper vinden en ik kon me daar niet echt overheen zetten (en misschien moet dat ook wel niet, is het een grens van me). Ik dacht ook echt 'ohw, stommerd, waarom heb je dat nou gedaan?', zonde, het maakt jouw karakter zo'n stuk minder leuk en daarom wil ik eigenlijk afstand nemen (zelfbescherming, lukte ook niet echt hem te vertrouwen).
woensdag 26 oktober 2016 om 20:32
woensdag 26 oktober 2016 om 20:37
quote:Honingdropje79 schreef op 26 oktober 2016 @ 20:10:
[...]
Wat bedoel je precies met heel vroeger? Want in de oertijd werden er al monogame koppels gevormd omdat dat voor de vrouw bescherming bood en voor de man de verzekering dat er goed voor zijn nageslacht gezorgd werd. De mens heeft van nature de wens om een koppel te vormen. Communes ed hebben in het verleden ook niet gewerkt omdat er bij liefde nu eenmaal ook jaloezie komt kijken. Niemand voelt zich er fijn bij als zijn/haar relatie bedreigd wordt door de inmenging van een rivaal. Ik wilde dit toch even gezegd hebben omdat er hordes mensen zijn die zeggen dat monogamie tegennatuurlijk is, terwijl het kunnen/willen delen van een partner toch ook echt niet zo in de mens zijn natuur zit. Het is dus niet zo zwart wit..Eerlijk toegegeven; dit was een aanname welke ik nooit heb onderzocht. Wel een theorie waarover je vaak hoort en een gevoel dat ik ervaar. Dat relaties blijkbaar moeilijk standhouden, tenzij je over Veel doorzettingsvermogen beschikt
. En het dus misschien niet in onze aard zit.
[...]
Wat bedoel je precies met heel vroeger? Want in de oertijd werden er al monogame koppels gevormd omdat dat voor de vrouw bescherming bood en voor de man de verzekering dat er goed voor zijn nageslacht gezorgd werd. De mens heeft van nature de wens om een koppel te vormen. Communes ed hebben in het verleden ook niet gewerkt omdat er bij liefde nu eenmaal ook jaloezie komt kijken. Niemand voelt zich er fijn bij als zijn/haar relatie bedreigd wordt door de inmenging van een rivaal. Ik wilde dit toch even gezegd hebben omdat er hordes mensen zijn die zeggen dat monogamie tegennatuurlijk is, terwijl het kunnen/willen delen van een partner toch ook echt niet zo in de mens zijn natuur zit. Het is dus niet zo zwart wit..Eerlijk toegegeven; dit was een aanname welke ik nooit heb onderzocht. Wel een theorie waarover je vaak hoort en een gevoel dat ik ervaar. Dat relaties blijkbaar moeilijk standhouden, tenzij je over Veel doorzettingsvermogen beschikt
. En het dus misschien niet in onze aard zit.
woensdag 26 oktober 2016 om 20:41
quote:Steven108 schreef op 26 oktober 2016 @ 16:27:
[...]
Je laat me lachen Meaki. Dit is een reactie van totaal andere orde dan de rest. Maar de fantasie is echt niets bijzonders, niets extreems.
Ja, omdat de rest hier al ongeveer geschreven had wat ik ook denk. Vreemdgaan is nooit goed te praten, omdat het iets is waarmee je het vertrouwen van je partner voorgoed verliest. Ik hoop dat je dit nu ook inziet en ervan geleerd hebt.
Je had het leed dat je nu hebt veroorzaakt kunnen voorkomen, door niet te kiezen voor de makkelijke weg, het vreemdgaan. Je had kunnen praten met haar, hopen dat ze meer wilde investeren in een seksleven dat voor jullie beiden bevredigend is, of dat ze jou toch zou gunnen om buiten de deur te snoepen voor jouw fantasie. En als ze dat niet zou willen, dan was de keus aan jou om er vrede mee te hebben en monogaam te blijven, of om de relatie te beëindigen.
Het emotioneel leed dat je veroorzaakt met het beëindigen van een relatie is minder groot dan het leed dat vreemdgaan veroorzaakt. Een verbroken relatie verwerken duurt niet zo heel lang. Bedrogen worden tast je vertrouwen aan, het tekent je in je volgende relaties. Dat kost veel meer tijd om daarvan te herstellen. Het maakt ook meer slachtoffers dan alleen jouw vrouw. Een relatie hebben met een partner die je constant wantrouwt, omdat zij ooit flink is bedrogen, is nogal stressvol. Je schrijft dat je haar het allerbeste gunt, maar toch heb je haar dit aangedaan. Wees eerlijk, is dat echt haar het allerbeste gunnen, het verlies van vertrouwen, er in haar hoofd constant mee bezig zijn? Denk je echt dat ze nog gelukkig is met jou?
Hoe jij hebt gehandeld, door zonder haar medeweten alsnog met andere vrouwen contact te houden en af te spreken, of dat nou voor een theekransje was of voor een vrijpartij, al dan niet volgens jouw speciale fantasie, is daarom zeer egoïstisch en laf van je geweest. De keus bij haar leggen en zeggen dat je haar steunt als ze toch wilde breken, is ook egoïstisch en laf. Ervoor zorgen dat zij er een punt achter zet, haar het gevoel geven dat het haar keus is, is gewoon een dikke vette mindgame van jou, puur om ervoor te zorgen dat jij je niet schuldig hoeft te voelen, want jij bent dan niet degene die wegloopt, maar zij.
Dat is manipuleren, je bespeelt haar gevoelens, net zoals je eigenlijk met je luisterend oor naar al die andere vrouwen hebt gedaan. Je omschrijft jezelf als "een lieve, ingetogen man, totaal geen macho". Een typische macho is niet erg slim, alles ligt op tafel, je weet precies wat je daarvan kan verwachten. Het zijn juist de lieve ingetogen mannen die sluw en achterbaks te werk gaan, en waar je voor moet uitkijken, want niemand verwacht dat mes in de rug van die lieve ingetogen man.
Je zou het perfect doen als mannelijke escort.
[...]
Je laat me lachen Meaki. Dit is een reactie van totaal andere orde dan de rest. Maar de fantasie is echt niets bijzonders, niets extreems.
Ja, omdat de rest hier al ongeveer geschreven had wat ik ook denk. Vreemdgaan is nooit goed te praten, omdat het iets is waarmee je het vertrouwen van je partner voorgoed verliest. Ik hoop dat je dit nu ook inziet en ervan geleerd hebt.
Je had het leed dat je nu hebt veroorzaakt kunnen voorkomen, door niet te kiezen voor de makkelijke weg, het vreemdgaan. Je had kunnen praten met haar, hopen dat ze meer wilde investeren in een seksleven dat voor jullie beiden bevredigend is, of dat ze jou toch zou gunnen om buiten de deur te snoepen voor jouw fantasie. En als ze dat niet zou willen, dan was de keus aan jou om er vrede mee te hebben en monogaam te blijven, of om de relatie te beëindigen.
Het emotioneel leed dat je veroorzaakt met het beëindigen van een relatie is minder groot dan het leed dat vreemdgaan veroorzaakt. Een verbroken relatie verwerken duurt niet zo heel lang. Bedrogen worden tast je vertrouwen aan, het tekent je in je volgende relaties. Dat kost veel meer tijd om daarvan te herstellen. Het maakt ook meer slachtoffers dan alleen jouw vrouw. Een relatie hebben met een partner die je constant wantrouwt, omdat zij ooit flink is bedrogen, is nogal stressvol. Je schrijft dat je haar het allerbeste gunt, maar toch heb je haar dit aangedaan. Wees eerlijk, is dat echt haar het allerbeste gunnen, het verlies van vertrouwen, er in haar hoofd constant mee bezig zijn? Denk je echt dat ze nog gelukkig is met jou?
Hoe jij hebt gehandeld, door zonder haar medeweten alsnog met andere vrouwen contact te houden en af te spreken, of dat nou voor een theekransje was of voor een vrijpartij, al dan niet volgens jouw speciale fantasie, is daarom zeer egoïstisch en laf van je geweest. De keus bij haar leggen en zeggen dat je haar steunt als ze toch wilde breken, is ook egoïstisch en laf. Ervoor zorgen dat zij er een punt achter zet, haar het gevoel geven dat het haar keus is, is gewoon een dikke vette mindgame van jou, puur om ervoor te zorgen dat jij je niet schuldig hoeft te voelen, want jij bent dan niet degene die wegloopt, maar zij.
Dat is manipuleren, je bespeelt haar gevoelens, net zoals je eigenlijk met je luisterend oor naar al die andere vrouwen hebt gedaan. Je omschrijft jezelf als "een lieve, ingetogen man, totaal geen macho". Een typische macho is niet erg slim, alles ligt op tafel, je weet precies wat je daarvan kan verwachten. Het zijn juist de lieve ingetogen mannen die sluw en achterbaks te werk gaan, en waar je voor moet uitkijken, want niemand verwacht dat mes in de rug van die lieve ingetogen man.
Je zou het perfect doen als mannelijke escort.
woensdag 26 oktober 2016 om 20:45
We gaan er maar vanuit dat we monogaam moeten zijn. Hierdoor is ons zo opgedrongen vanuit opvoeding en de normen in de maatschappij dat je bij 1 man of 1 vrouw moet blijven en daar ook de rest van je leven alles mee moet delen. Natuurlijk speelt jaloezie ook een aandeel in dat mensen elkaar opeisen. Maar wat zal de wereld makkelijker zijn als je wat losser mag leven. In vriendschappen heb je vaak ook meerdere mensen waar je verschillende manieren mee omgaat. Voor mij was de eerste keer vreemdgaan een openbaring het voelde zo heerlijk en zo veel vlinders. Heb wel veel besproken met mijn man toen die vond het enorm moeilijk.
be free
woensdag 26 oktober 2016 om 20:45
mag ik ook vragen of je weleens echt geluisterd hebt naar een verhaal waarvan haar man is vreemdgegaan., ik kan je garanderen dat ze niet trots is en zeker niet zit te wachten op 1 of andere STEVEN die zichzelf de hemel inprijst als hij de daad gedaan heeft! ik moest bijna lachen van je met trots geschreven verhaal, ik gun je vrouw een vent met echte ballen!!
woensdag 26 oktober 2016 om 21:01
quote:PollyMolly schreef op 26 oktober 2016 @ 20:45:
We gaan er maar vanuit dat we monogaam moeten zijn. Hierdoor is ons zo opgedrongen vanuit opvoeding en de normen in de maatschappij dat je bij 1 man of 1 vrouw moet blijven en daar ook de rest van je leven alles mee moet delen. Natuurlijk speelt jaloezie ook een aandeel in dat mensen elkaar opeisen. Maar wat zal de wereld makkelijker zijn als je wat losser mag leven. In vriendschappen heb je vaak ook meerdere mensen waar je verschillende manieren mee omgaat. Voor mij was de eerste keer vreemdgaan een openbaring het voelde zo heerlijk en zo veel vlinders. Heb wel veel besproken met mijn man toen die vond het enorm moeilijk.Nee, we gaan er -gelukkig maar- vanuit dat we eerlijk moeten zijn en respectvol met anderen moeten omgaan, zeker met je eigen partner. En dat je prima in een relatie kunt afspreken wat je wel en niet wilt qua vrijheden en exclusiviteit. Vreemdgangers proberen hun gemakzuchtige egoïsme erg vaak af te schuiven op 'bekrompenheid' en 'opgedrongen normen' terwijl het over iets heel anders gaat.
We gaan er maar vanuit dat we monogaam moeten zijn. Hierdoor is ons zo opgedrongen vanuit opvoeding en de normen in de maatschappij dat je bij 1 man of 1 vrouw moet blijven en daar ook de rest van je leven alles mee moet delen. Natuurlijk speelt jaloezie ook een aandeel in dat mensen elkaar opeisen. Maar wat zal de wereld makkelijker zijn als je wat losser mag leven. In vriendschappen heb je vaak ook meerdere mensen waar je verschillende manieren mee omgaat. Voor mij was de eerste keer vreemdgaan een openbaring het voelde zo heerlijk en zo veel vlinders. Heb wel veel besproken met mijn man toen die vond het enorm moeilijk.Nee, we gaan er -gelukkig maar- vanuit dat we eerlijk moeten zijn en respectvol met anderen moeten omgaan, zeker met je eigen partner. En dat je prima in een relatie kunt afspreken wat je wel en niet wilt qua vrijheden en exclusiviteit. Vreemdgangers proberen hun gemakzuchtige egoïsme erg vaak af te schuiven op 'bekrompenheid' en 'opgedrongen normen' terwijl het over iets heel anders gaat.
it's not who I am underneath, but what I do that defines me
woensdag 26 oktober 2016 om 21:22
Wel opmerkelijk hoe uit onderzoek blijkt dat 90% van de mensen vreemdgaan afwijst, maar dat blijkt dat de kans dat je tijdens een vaste relatie te maken krijgt met overspel, ergens tussen de 40 en 76 procent ligt.
Dat betekent dat van al die mensen die nu zo vol overtuiging verkondigen hoe slecht het is om vreemd te gaan, er toch een aanzienlijk aantal die stap zullen maken.
Onvoorstelbaar? Dat zei ik ook altijd; tot het gebeurde.
Ik ben zeker niet trots op die periode, ben er bijna aan onderdoor gegaan, maar heb daardoor wel geleerd dat het eigenlijk niet zoveel uitmaakt hoe grote moraalridder je bent. Als de omstandigheden er naar zijn, kan je toch een vreemdganger worden, ook al denk je nu van niet.
Dat betekent dat van al die mensen die nu zo vol overtuiging verkondigen hoe slecht het is om vreemd te gaan, er toch een aanzienlijk aantal die stap zullen maken.
Onvoorstelbaar? Dat zei ik ook altijd; tot het gebeurde.
Ik ben zeker niet trots op die periode, ben er bijna aan onderdoor gegaan, maar heb daardoor wel geleerd dat het eigenlijk niet zoveel uitmaakt hoe grote moraalridder je bent. Als de omstandigheden er naar zijn, kan je toch een vreemdganger worden, ook al denk je nu van niet.
woensdag 26 oktober 2016 om 21:48
Niets menselijks is ons vreemd. Dat zal ook voor mij gelden, Barbaa. Maar als iemand met een ander in bed belandt of in het geval van TO een paar jaar lang met diverse vrouwen is de vraag meer: wat zegt dit over hem, wat zegt dit over hun relatie, en heeft het zin om een relatietherapeut of seksuoloog in te schakelen.
Het heeft geen zin om hier een heel relaas te typen over hetgeen hij met al die vrouwen heeft meegemaakt. Het gaat uiteindelijk om hem en zijn vrouw en of dat huwelijk al dan niet werkt. Of beide nu voldoende gelukkig zijn met elkaar, ook al hebben ze jaren geleden elkaar het ja-woord gegeven. Hierbij is het van belang dat TO eerlijk naar zichzelf durft te zijn, maar natuurlijk ook naar zijn vrouw. Open kaart spelen.
Het heeft geen zin om hier een heel relaas te typen over hetgeen hij met al die vrouwen heeft meegemaakt. Het gaat uiteindelijk om hem en zijn vrouw en of dat huwelijk al dan niet werkt. Of beide nu voldoende gelukkig zijn met elkaar, ook al hebben ze jaren geleden elkaar het ja-woord gegeven. Hierbij is het van belang dat TO eerlijk naar zichzelf durft te zijn, maar natuurlijk ook naar zijn vrouw. Open kaart spelen.
