Seks
alle pijlers
De verschillende kanten van vreemdgaan
woensdag 26 oktober 2016 om 15:42
Beste lezer(es),
Een jaar of 5 geleden ging ik via een website voor het eerst vreemd en heb in de jaren daarna redelijk wat ervaring opgedaan met daten, tot een jaar terug. Mijn vrouw kwam erachter, maar ze bleef bij me. Het was zwaar voor haar (en voor mij) om erachter te komen. Ze was boos en verdrietig uiteraard en haar vertrouwen in mij is blijvend geschaad. Soms is het nog wel eens lastig voor ons.
We hebben zelfs met wederzijdse goedkeuring een periode beiden gedate, onafhankelijk van elkaar: zij met mannen en ik met vrouwen. Maar uiteindelijk wilde ze dat niet meer omdat ze er geen plezier aan beleefde. Toch was ze blij dat ze ook die ervaring kon opdoen. Uiteindelijk zijn we beide gestopt.
Er wordt altijd heel negatief tegen vreemdgaan aangekeken, maar dat vind ik deels onterecht. Als je mij 10 jaar geleden had gevraagd wat ik er van vond, was ik ook heel negatief erover geweest. Nu denk ik er heel anders over en wil ik mijn kijk erop delen.
Maar wellicht zijn er verschillende vormen van vreemdgaan. Onze relatie was (en is) gewoon heel goed. We hebben intimiteit, zijn heel veel bij elkaar, lachen en huilen met elkaar en knuffelen veel. We maken zelden ruzie.
Maar… waarom ga je dan vreemd? Voor mij miste er chemie in de slaapkamer. Daar spraken we over, maar we waren en zijn nog steeds niet echt in staat om daarin wat te veranderen. We willen beiden andere dingen eigenlijk. Toch is de seks prima als we het hebben. Maar we hadden het veel te weinig wat mij betreft. En dus ga je op zoek naar wat anders of een aanvulling. Ik zocht dus naar seks zoals in mijn fantasie.
Je moet weten dat ik de uitstraling heb van een lieve ingetogen man, totaal geen macho. Nooit een one-night-stand gehad, tot mijn 41e nooit vreemdgegaan of daar ook maar aan gedacht en ook afstandelijk m.b.t. andere vrouwen. Op internet zocht ik naar een fantasie, eerst op sites met erotische foto's en films, toen webcamsites en vervolgens probeerde ik het via een datingsite. In dit geval Secretflirt. Later ook nog via 2 andere sites (Secondlove en VictoriaMilan).
Eigenlijk totaal onverwacht voor mij vond ik wel seks maar zelden zoals mijn fantasie (die toch niet erg bijzonder is). Soms erg prettig, soms erg tegenvallend. Ik leerde mezelf kennen op een manier die ik nooit verwacht had. Ik durfde initiatief te nemen richting vrouwen waar ik dat nooit eerder deed. Ik ging vreemd en dat knaagde bij elke date aan me, maar toch ging ik door.
Maar ik leerde vooral ook vrouwen kennen op een totaal andere manier dan in het dagelijkse leven. Het waren allemaal bijzondere ervaringen. Wat me vooral intrigeerde was dat vrouwen het om heel verschillende redenen deden. In de meeste gevallen bleek er vanuit de man weinig of geen (seksuele) aandacht voor de betreffende vrouw. En daar zaten ook heel mooie vrouwen tussen die heel graag wilden vrijen met hun man. Sommigen waren al 20 jaar of langer bij 1 man en wilden ook wel eens weten hoe het bij een ander kon zijn. Soms waren er single vrouwen die het “niveau” van getrouwde mannen hoger vonden dan dat van singles op andere sites. En af en toe waren er vrouwen die wat minder fortuinlijk waren in hun looks en dachten in de gewone wereld geen man te kunnen “scoren”.
Voor de vrouwen kan het soms bevrijdend werken om een keer te ervaren hoe het met een ander kan zijn. Sommigen moesten huilen door de aandacht die ze zo misten. Het was ook nooit seks alleen, maar ook interesse tonen in elkaar en praten over hoe het leven gaat en dan vooral m.b.t. de relatie. Ik was verbaasd over mezelf dat ik openhartig kon zijn, kon luisteren, mezelf kon zijn en seks kon hebben met een ander, maar toch naar huis verlangde direct na afloop. Een enkele keer had ik alleen een praatje en was er geen klik van één van beide kanten. Of wilde één van de twee geen seks. In bijna alle gevallen ging het om 3 tot 6 ontmoetingen in totaal. Stoppen was nooit leuk voor de vrouwen merkte ik. Ook al vertel je dat vanaf het begin dat het van beide kanten kan eindigen op elk moment.
Er is zo veel over te vertellen over deze wereld. Het kan een man ook doen beseffen dat wat hij thuis heeft, erg goed is. Dat deed het bij mij, maar toch bleef ik zoeken naar die fantasie. Dat is dan weer de tegenstelling. Mijn vrouw heeft ook niet gemerkt in mijn omgang met haar dat ik dit deed. Het was ook alleen voor de seks. Moet je dan een goede relatie beëindigen als er 1 dingetje mist of is deze oplossing geoorloofd?
We hebben het ook thuis gehad over: wat als ik dit vooraf had aangekondigd, had ik het dan mogen doen? Het antwoord was nee. Maar het doen zonder vertellen is uiteraard ook niet goed, als de partner erachter komt.
Er waren ook vrouwen die doordat wat ze meemaakten, beslissingen namen over hun werkelijke relatie en stopten of heel hard gingen werken om het weer op het juiste pad te krijgen.
Het zijn maar flarden over wat ik meemaakte.
Groeten.
Steven.
Een jaar of 5 geleden ging ik via een website voor het eerst vreemd en heb in de jaren daarna redelijk wat ervaring opgedaan met daten, tot een jaar terug. Mijn vrouw kwam erachter, maar ze bleef bij me. Het was zwaar voor haar (en voor mij) om erachter te komen. Ze was boos en verdrietig uiteraard en haar vertrouwen in mij is blijvend geschaad. Soms is het nog wel eens lastig voor ons.
We hebben zelfs met wederzijdse goedkeuring een periode beiden gedate, onafhankelijk van elkaar: zij met mannen en ik met vrouwen. Maar uiteindelijk wilde ze dat niet meer omdat ze er geen plezier aan beleefde. Toch was ze blij dat ze ook die ervaring kon opdoen. Uiteindelijk zijn we beide gestopt.
Er wordt altijd heel negatief tegen vreemdgaan aangekeken, maar dat vind ik deels onterecht. Als je mij 10 jaar geleden had gevraagd wat ik er van vond, was ik ook heel negatief erover geweest. Nu denk ik er heel anders over en wil ik mijn kijk erop delen.
Maar wellicht zijn er verschillende vormen van vreemdgaan. Onze relatie was (en is) gewoon heel goed. We hebben intimiteit, zijn heel veel bij elkaar, lachen en huilen met elkaar en knuffelen veel. We maken zelden ruzie.
Maar… waarom ga je dan vreemd? Voor mij miste er chemie in de slaapkamer. Daar spraken we over, maar we waren en zijn nog steeds niet echt in staat om daarin wat te veranderen. We willen beiden andere dingen eigenlijk. Toch is de seks prima als we het hebben. Maar we hadden het veel te weinig wat mij betreft. En dus ga je op zoek naar wat anders of een aanvulling. Ik zocht dus naar seks zoals in mijn fantasie.
Je moet weten dat ik de uitstraling heb van een lieve ingetogen man, totaal geen macho. Nooit een one-night-stand gehad, tot mijn 41e nooit vreemdgegaan of daar ook maar aan gedacht en ook afstandelijk m.b.t. andere vrouwen. Op internet zocht ik naar een fantasie, eerst op sites met erotische foto's en films, toen webcamsites en vervolgens probeerde ik het via een datingsite. In dit geval Secretflirt. Later ook nog via 2 andere sites (Secondlove en VictoriaMilan).
Eigenlijk totaal onverwacht voor mij vond ik wel seks maar zelden zoals mijn fantasie (die toch niet erg bijzonder is). Soms erg prettig, soms erg tegenvallend. Ik leerde mezelf kennen op een manier die ik nooit verwacht had. Ik durfde initiatief te nemen richting vrouwen waar ik dat nooit eerder deed. Ik ging vreemd en dat knaagde bij elke date aan me, maar toch ging ik door.
Maar ik leerde vooral ook vrouwen kennen op een totaal andere manier dan in het dagelijkse leven. Het waren allemaal bijzondere ervaringen. Wat me vooral intrigeerde was dat vrouwen het om heel verschillende redenen deden. In de meeste gevallen bleek er vanuit de man weinig of geen (seksuele) aandacht voor de betreffende vrouw. En daar zaten ook heel mooie vrouwen tussen die heel graag wilden vrijen met hun man. Sommigen waren al 20 jaar of langer bij 1 man en wilden ook wel eens weten hoe het bij een ander kon zijn. Soms waren er single vrouwen die het “niveau” van getrouwde mannen hoger vonden dan dat van singles op andere sites. En af en toe waren er vrouwen die wat minder fortuinlijk waren in hun looks en dachten in de gewone wereld geen man te kunnen “scoren”.
Voor de vrouwen kan het soms bevrijdend werken om een keer te ervaren hoe het met een ander kan zijn. Sommigen moesten huilen door de aandacht die ze zo misten. Het was ook nooit seks alleen, maar ook interesse tonen in elkaar en praten over hoe het leven gaat en dan vooral m.b.t. de relatie. Ik was verbaasd over mezelf dat ik openhartig kon zijn, kon luisteren, mezelf kon zijn en seks kon hebben met een ander, maar toch naar huis verlangde direct na afloop. Een enkele keer had ik alleen een praatje en was er geen klik van één van beide kanten. Of wilde één van de twee geen seks. In bijna alle gevallen ging het om 3 tot 6 ontmoetingen in totaal. Stoppen was nooit leuk voor de vrouwen merkte ik. Ook al vertel je dat vanaf het begin dat het van beide kanten kan eindigen op elk moment.
Er is zo veel over te vertellen over deze wereld. Het kan een man ook doen beseffen dat wat hij thuis heeft, erg goed is. Dat deed het bij mij, maar toch bleef ik zoeken naar die fantasie. Dat is dan weer de tegenstelling. Mijn vrouw heeft ook niet gemerkt in mijn omgang met haar dat ik dit deed. Het was ook alleen voor de seks. Moet je dan een goede relatie beëindigen als er 1 dingetje mist of is deze oplossing geoorloofd?
We hebben het ook thuis gehad over: wat als ik dit vooraf had aangekondigd, had ik het dan mogen doen? Het antwoord was nee. Maar het doen zonder vertellen is uiteraard ook niet goed, als de partner erachter komt.
Er waren ook vrouwen die doordat wat ze meemaakten, beslissingen namen over hun werkelijke relatie en stopten of heel hard gingen werken om het weer op het juiste pad te krijgen.
Het zijn maar flarden over wat ik meemaakte.
Groeten.
Steven.
vrijdag 28 oktober 2016 om 14:30
quote:s-a-r-kast schreef op 27 oktober 2016 @ 13:07:
[...]
Ik denk dat je hiermee een hele andere denkslag maakt dan jouw vrouw.
Jouw vrouw is sterk, als vreemdgaan vergeven kan worden.
Jouw vrouw is sterk, als ze vreemdgaan niet zou vergeven.
Jouw vrouw is sterk, als ze bij je kan blijven.
Jouw vrouw is sterk, als ze bij je weg zou gaan.
Jullie relatie zou sterk zijn geweest zonder het kwetsen en bedriegen.
De relatie is niet sterk als de 1 hem inderuit schopt en de ander besluit het te redden.Simplistisch geredeneerd zonder het gehele plaatje van de relatie te bekijken. Er is veel meer tussen man en vrouw dan het vreemdgaan. Veel meer. Je rekent mij af op vreemdgaan en prijs haar over hoe ze er mee omgaat en de rest neem je niet in ogenschouw. Begrijpelijk enigszins met de geringe info die je hebt hier. Maar niet realistisch.
[...]
Ik denk dat je hiermee een hele andere denkslag maakt dan jouw vrouw.
Jouw vrouw is sterk, als vreemdgaan vergeven kan worden.
Jouw vrouw is sterk, als ze vreemdgaan niet zou vergeven.
Jouw vrouw is sterk, als ze bij je kan blijven.
Jouw vrouw is sterk, als ze bij je weg zou gaan.
Jullie relatie zou sterk zijn geweest zonder het kwetsen en bedriegen.
De relatie is niet sterk als de 1 hem inderuit schopt en de ander besluit het te redden.Simplistisch geredeneerd zonder het gehele plaatje van de relatie te bekijken. Er is veel meer tussen man en vrouw dan het vreemdgaan. Veel meer. Je rekent mij af op vreemdgaan en prijs haar over hoe ze er mee omgaat en de rest neem je niet in ogenschouw. Begrijpelijk enigszins met de geringe info die je hebt hier. Maar niet realistisch.
vrijdag 28 oktober 2016 om 14:43
quote:HoesjeBoesje schreef op 27 oktober 2016 @ 14:12:
Wil je nu de vreemdganger of de bedrogene 'helpen'?
Mis je het vreemdgaan?
Het is lastig om hier iemand te helpen denk ik. Dat kun je niet met wat zinnetjes hier. Ik help liever het slachtoffer dan de veroorzaker in het algemeen natuurlijk. Maar er zo ontzettend veel over te zeggen. Mensen die in een langdurige monogame relatie willen stappen, moeten beseffen hoe lastig dat is om dat een leven vol te houden, zeker met de hoge verleidingsgraad tegenwoordig. Daar moet je eigenlijk al direct over beginnen te praten. Dat lijkt me het beste advies.
Er zijn culturen (ook in Europa) ook waar vrouwen (deels) verantwoordelijk worden gehouden voor het vreemdgaan van de man. Misschien moeten vrouwen daar ook eens over nadenken. Zal vast weer emotionele reacties opleveren Je krijgt hier al snel het gevoel dat het allemaal ligt aan de vreemdganger, maar ik denk dat er ook een gedeelde verantwoordelijkheid ligt bij de partner. Je moet beiden werken om elkaars interesse vast te houden.
Wil je nu de vreemdganger of de bedrogene 'helpen'?
Mis je het vreemdgaan?
Het is lastig om hier iemand te helpen denk ik. Dat kun je niet met wat zinnetjes hier. Ik help liever het slachtoffer dan de veroorzaker in het algemeen natuurlijk. Maar er zo ontzettend veel over te zeggen. Mensen die in een langdurige monogame relatie willen stappen, moeten beseffen hoe lastig dat is om dat een leven vol te houden, zeker met de hoge verleidingsgraad tegenwoordig. Daar moet je eigenlijk al direct over beginnen te praten. Dat lijkt me het beste advies.
Er zijn culturen (ook in Europa) ook waar vrouwen (deels) verantwoordelijk worden gehouden voor het vreemdgaan van de man. Misschien moeten vrouwen daar ook eens over nadenken. Zal vast weer emotionele reacties opleveren Je krijgt hier al snel het gevoel dat het allemaal ligt aan de vreemdganger, maar ik denk dat er ook een gedeelde verantwoordelijkheid ligt bij de partner. Je moet beiden werken om elkaars interesse vast te houden.
vrijdag 28 oktober 2016 om 14:43
quote:Steven108 schreef op 28 oktober 2016 @ 14:22:
[...]
Van dat risico was ik me geen seconde bewust. Ook niet bewust van welk leed het zou kunnen veroorzaken. Voor mij stond het los van de liefde voor mijn vrouw. Het veranderde voor mijn gevoel naar haar totaal niets. Hoe raar dat ook allemaal klinkt voor velen en vooral voor de beschadigden. En ja, het vertrouwen en respect en de eerlijkheid zijn ver te zoeken in mijn daad. Dat besef ik achteraf allemaal. Vooraf niet over nagedacht, maar "gewoon" gedaan. Mijn vrouw heeft goed nagedacht over het verbreken of blijven en ook advies daarover ingewonnen bij deskundigen. Ze had het bijna gedaan, had echt niet veel gescheeld.
En ik besef weldegelijk dat ze altijd dat wantrouwen houdt, dat zegt ze me ook regelmatig. Dat doet pijn voor iemand die altijd hard riep dat eerlijkheid superbelangrijk is. En ik begrijp dat velen het niet kunnen begrijpen: Maar een relatie kan heel goed zijn ondanks een "constructiefout" in de hersenen van 1 van beiden.
En net de kennis van nu;
Ga jij ooit nog weer vreemd?
En dan graag een zwart/wit antwoord en geen wollig gewauwel. Geen open relatie, niet swingen. Nee, duidelijk vreemd gaan in al zijn facetten; stiekem, achter iemands rug, zonder het te vertellen.
Gewoon een simpele vraag: zou jij in de toekomst, ergens tussen nu en de komende 30 jaar, nog een keer vreemd gaan, in deze of een andere relatie.
[...]
Van dat risico was ik me geen seconde bewust. Ook niet bewust van welk leed het zou kunnen veroorzaken. Voor mij stond het los van de liefde voor mijn vrouw. Het veranderde voor mijn gevoel naar haar totaal niets. Hoe raar dat ook allemaal klinkt voor velen en vooral voor de beschadigden. En ja, het vertrouwen en respect en de eerlijkheid zijn ver te zoeken in mijn daad. Dat besef ik achteraf allemaal. Vooraf niet over nagedacht, maar "gewoon" gedaan. Mijn vrouw heeft goed nagedacht over het verbreken of blijven en ook advies daarover ingewonnen bij deskundigen. Ze had het bijna gedaan, had echt niet veel gescheeld.
En ik besef weldegelijk dat ze altijd dat wantrouwen houdt, dat zegt ze me ook regelmatig. Dat doet pijn voor iemand die altijd hard riep dat eerlijkheid superbelangrijk is. En ik begrijp dat velen het niet kunnen begrijpen: Maar een relatie kan heel goed zijn ondanks een "constructiefout" in de hersenen van 1 van beiden.
En net de kennis van nu;
Ga jij ooit nog weer vreemd?
En dan graag een zwart/wit antwoord en geen wollig gewauwel. Geen open relatie, niet swingen. Nee, duidelijk vreemd gaan in al zijn facetten; stiekem, achter iemands rug, zonder het te vertellen.
Gewoon een simpele vraag: zou jij in de toekomst, ergens tussen nu en de komende 30 jaar, nog een keer vreemd gaan, in deze of een andere relatie.
jouw leven is een keuze
vrijdag 28 oktober 2016 om 14:47
quote:Steven108 schreef op 28 oktober 2016 @ 14:43:
[...]
Het is lastig om hier iemand te helpen denk ik. Dat kun je niet met wat zinnetjes hier. Ik help liever het slachtoffer dan de veroorzaker in het algemeen natuurlijk. Maar er zo ontzettend veel over te zeggen. Mensen die in een langdurige monogame relatie willen stappen, moeten beseffen hoe lastig dat is om dat een leven vol te houden, zeker met de hoge verleidingsgraad tegenwoordig. Daar moet je eigenlijk al direct over beginnen te praten. Dat lijkt me het beste advies.
Er zijn culturen (ook in Europa) ook waar vrouwen (deels) verantwoordelijk worden gehouden voor het vreemdgaan van de man. Misschien moeten vrouwen daar ook eens over nadenken. Zal vast weer emotionele reacties opleveren Je krijgt hier al snel het gevoel dat het allemaal ligt aan de vreemdganger, maar ik denk dat er ook een gedeelde verantwoordelijkheid ligt bij de partner. Je moet beiden werken om elkaars interesse vast te houden.
Onderkende of onbeantwoordde verlangens binnen een relatie zijn inderdaad de verantwoordelijkheid voor beide. Ook de oplossing hier voor moet van beide komen.
Vreemdgaan niet. Voor vreemd gaan is er maar 1 verantwoordelijk, namelijk hij of zijn die vreemd gaat.
[...]
Het is lastig om hier iemand te helpen denk ik. Dat kun je niet met wat zinnetjes hier. Ik help liever het slachtoffer dan de veroorzaker in het algemeen natuurlijk. Maar er zo ontzettend veel over te zeggen. Mensen die in een langdurige monogame relatie willen stappen, moeten beseffen hoe lastig dat is om dat een leven vol te houden, zeker met de hoge verleidingsgraad tegenwoordig. Daar moet je eigenlijk al direct over beginnen te praten. Dat lijkt me het beste advies.
Er zijn culturen (ook in Europa) ook waar vrouwen (deels) verantwoordelijk worden gehouden voor het vreemdgaan van de man. Misschien moeten vrouwen daar ook eens over nadenken. Zal vast weer emotionele reacties opleveren Je krijgt hier al snel het gevoel dat het allemaal ligt aan de vreemdganger, maar ik denk dat er ook een gedeelde verantwoordelijkheid ligt bij de partner. Je moet beiden werken om elkaars interesse vast te houden.
Onderkende of onbeantwoordde verlangens binnen een relatie zijn inderdaad de verantwoordelijkheid voor beide. Ook de oplossing hier voor moet van beide komen.
Vreemdgaan niet. Voor vreemd gaan is er maar 1 verantwoordelijk, namelijk hij of zijn die vreemd gaat.
jouw leven is een keuze
vrijdag 28 oktober 2016 om 15:22
quote:Steven108 schreef op 28 oktober 2016 @ 14:43:
[...]
Het is lastig om hier iemand te helpen denk ik. Dat kun je niet met wat zinnetjes hier. Ik help liever het slachtoffer dan de veroorzaker in het algemeen natuurlijk. Maar er zo ontzettend veel over te zeggen. Mensen die in een langdurige monogame relatie willen stappen, moeten beseffen hoe lastig dat is om dat een leven vol te houden, zeker met de hoge verleidingsgraad tegenwoordig. Daar moet je eigenlijk al direct over beginnen te praten. Dat lijkt me het beste advies.
Er zijn culturen (ook in Europa) ook waar vrouwen (deels) verantwoordelijk worden gehouden voor het vreemdgaan van de man. Misschien moeten vrouwen daar ook eens over nadenken. Zal vast weer emotionele reacties opleveren Je krijgt hier al snel het gevoel dat het allemaal ligt aan de vreemdganger, maar ik denk dat er ook een gedeelde verantwoordelijkheid ligt bij de partner. Je moet beiden werken om elkaars interesse vast te houden.
Omdat je eerder zei dat je wilde helpen met je tekst, vandaar de vraag.
Ik denk dat mannen dan net zo goed zouden moeten nadenken als ze bedrogen worden. Dit is natuurlijk niet vrouw afhankelijk. Aangezien er ongeveer net zoveel mannen als vrouwen vreemd gaan, gaat die theorie dus niet op.
Maar mn vraag of je het vreemdgaan mist?
[...]
Het is lastig om hier iemand te helpen denk ik. Dat kun je niet met wat zinnetjes hier. Ik help liever het slachtoffer dan de veroorzaker in het algemeen natuurlijk. Maar er zo ontzettend veel over te zeggen. Mensen die in een langdurige monogame relatie willen stappen, moeten beseffen hoe lastig dat is om dat een leven vol te houden, zeker met de hoge verleidingsgraad tegenwoordig. Daar moet je eigenlijk al direct over beginnen te praten. Dat lijkt me het beste advies.
Er zijn culturen (ook in Europa) ook waar vrouwen (deels) verantwoordelijk worden gehouden voor het vreemdgaan van de man. Misschien moeten vrouwen daar ook eens over nadenken. Zal vast weer emotionele reacties opleveren Je krijgt hier al snel het gevoel dat het allemaal ligt aan de vreemdganger, maar ik denk dat er ook een gedeelde verantwoordelijkheid ligt bij de partner. Je moet beiden werken om elkaars interesse vast te houden.
Omdat je eerder zei dat je wilde helpen met je tekst, vandaar de vraag.
Ik denk dat mannen dan net zo goed zouden moeten nadenken als ze bedrogen worden. Dit is natuurlijk niet vrouw afhankelijk. Aangezien er ongeveer net zoveel mannen als vrouwen vreemd gaan, gaat die theorie dus niet op.
Maar mn vraag of je het vreemdgaan mist?
vrijdag 28 oktober 2016 om 16:41
quote:fluttershy schreef op 28 oktober 2016 @ 13:28:
[...]
Dat het in bed niet goed gaat samen, geeft je niet het recht een ander te beliegen, bedriegen, kwetsen, belachelijk te maken. Het is iets zo essentieels dat je kapot maakt door vreemd te gaan, dat zou ik niemand kunnen aandoen. Dat is mijn libido niet waard.
- open relatie bespreken
- relatie verbreken
- berusten in de situatie
Meer smaken zijn er niet voor mij.
Niks geeft je het recht om een ander te kwetsen, dat staat buiten kijf. De vreemdganger neemt ook niet het recht een ander te kwetsen, hij neemt het recht om zijn eigen lijf met anderen te delen, de rest (liegen, bedriegen enz) zijn consequenties van die keuzes en die heb je als volwassen mens dan ook gewoon te nemen en te dragen.
Voor mij zijn er wel meer smaken en dat is ook oké. Ik zal niet meteen wegrennen als mijn partner vreemdgaat, ik hoop het als kans te zien om elkaar beter te leren kennen en de gesprekken weer open te gooien.
[...]
Dat het in bed niet goed gaat samen, geeft je niet het recht een ander te beliegen, bedriegen, kwetsen, belachelijk te maken. Het is iets zo essentieels dat je kapot maakt door vreemd te gaan, dat zou ik niemand kunnen aandoen. Dat is mijn libido niet waard.
- open relatie bespreken
- relatie verbreken
- berusten in de situatie
Meer smaken zijn er niet voor mij.
Niks geeft je het recht om een ander te kwetsen, dat staat buiten kijf. De vreemdganger neemt ook niet het recht een ander te kwetsen, hij neemt het recht om zijn eigen lijf met anderen te delen, de rest (liegen, bedriegen enz) zijn consequenties van die keuzes en die heb je als volwassen mens dan ook gewoon te nemen en te dragen.
Voor mij zijn er wel meer smaken en dat is ook oké. Ik zal niet meteen wegrennen als mijn partner vreemdgaat, ik hoop het als kans te zien om elkaar beter te leren kennen en de gesprekken weer open te gooien.
.
vrijdag 28 oktober 2016 om 18:35
quote:Rooss4.0 schreef op 28 oktober 2016 @ 16:41:
[...]
Niks geeft je het recht om een ander te kwetsen, dat staat buiten kijf. De vreemdganger neemt ook niet het recht een ander te kwetsen, hij neemt het recht om zijn eigen lijf met anderen te delen, de rest (liegen, bedriegen enz) zijn consequenties van die keuzes en die heb je als volwassen mens dan ook gewoon te nemen en te dragen.
Voor mij zijn er wel meer smaken en dat is ook oké. Ik zal niet meteen wegrennen als mijn partner vreemdgaat, ik hoop het als kans te zien om elkaar beter te leren kennen en de gesprekken weer open te gooien.Die consequenties zijn vooral voor je partner en dat is nu precies het oneerlijke. Ik ben ook niet weggerend toen het gebeurde, en we hebben het idd kunnen gebruiken om te groeien. Maar dat betekent niet dat ik het wel ok vind en als optie zie als het ff niet lekker gaat tussen de lakens. Wat mij betreft blijft het ook maar bij 1 herkansing. De tweede keer is het schluss.
[...]
Niks geeft je het recht om een ander te kwetsen, dat staat buiten kijf. De vreemdganger neemt ook niet het recht een ander te kwetsen, hij neemt het recht om zijn eigen lijf met anderen te delen, de rest (liegen, bedriegen enz) zijn consequenties van die keuzes en die heb je als volwassen mens dan ook gewoon te nemen en te dragen.
Voor mij zijn er wel meer smaken en dat is ook oké. Ik zal niet meteen wegrennen als mijn partner vreemdgaat, ik hoop het als kans te zien om elkaar beter te leren kennen en de gesprekken weer open te gooien.Die consequenties zijn vooral voor je partner en dat is nu precies het oneerlijke. Ik ben ook niet weggerend toen het gebeurde, en we hebben het idd kunnen gebruiken om te groeien. Maar dat betekent niet dat ik het wel ok vind en als optie zie als het ff niet lekker gaat tussen de lakens. Wat mij betreft blijft het ook maar bij 1 herkansing. De tweede keer is het schluss.
vrijdag 28 oktober 2016 om 19:38
quote:Rooss4.0 schreef op 28 oktober 2016 @ 16:41:
[...]
Niks geeft je het recht om een ander te kwetsen, dat staat buiten kijf. De vreemdganger neemt ook niet het recht een ander te kwetsen, hij neemt het recht om zijn eigen lijf met anderen te delen, de rest (liegen, bedriegen enz) zijn consequenties van die keuzes en die heb je als volwassen mens dan ook gewoon te nemen en te dragen.
Voor mij zijn er wel meer smaken en dat is ook oké. Ik zal niet meteen wegrennen als mijn partner vreemdgaat, ik hoop het als kans te zien om elkaar beter te leren kennen en de gesprekken weer open te gooien.
Ik vind dat enorm sterk van je. Echt, daar heb ik heel veel bewondering voor.
Voor mij is eerlijkheid zo'n speerpunt, bij mij zou alles kapot zijn. Ik accepteer zelfs geen kleine leugens, dat laat me alles in vraag stellen wat er is gezegd en gedaan. Ik hoor dan liever de botte waarheid. Dat is slikken, maar ik hou mijn respect dan voor mijn partner.
Daarnaast nog een stuk zelfverzekerdheid. Ik zou niet meer met hem naar bed kunnen of zelfs gewoon kunnen vrijen, omdat ik me niet meer fijn zou voelen in bed. Ik prijs me zeer gelukkig dat ik tot dusver bij mijn weten nog geen vreemdgaande partner heb gehad.
Met vreemdgaan neemt hij niet alleen een keuze voor zichzelf, maar ook over mij. Ik denk nl. niet dat ik daarna nog een relatie zou aangaan met wie dan ook.
[...]
Niks geeft je het recht om een ander te kwetsen, dat staat buiten kijf. De vreemdganger neemt ook niet het recht een ander te kwetsen, hij neemt het recht om zijn eigen lijf met anderen te delen, de rest (liegen, bedriegen enz) zijn consequenties van die keuzes en die heb je als volwassen mens dan ook gewoon te nemen en te dragen.
Voor mij zijn er wel meer smaken en dat is ook oké. Ik zal niet meteen wegrennen als mijn partner vreemdgaat, ik hoop het als kans te zien om elkaar beter te leren kennen en de gesprekken weer open te gooien.
Ik vind dat enorm sterk van je. Echt, daar heb ik heel veel bewondering voor.
Voor mij is eerlijkheid zo'n speerpunt, bij mij zou alles kapot zijn. Ik accepteer zelfs geen kleine leugens, dat laat me alles in vraag stellen wat er is gezegd en gedaan. Ik hoor dan liever de botte waarheid. Dat is slikken, maar ik hou mijn respect dan voor mijn partner.
Daarnaast nog een stuk zelfverzekerdheid. Ik zou niet meer met hem naar bed kunnen of zelfs gewoon kunnen vrijen, omdat ik me niet meer fijn zou voelen in bed. Ik prijs me zeer gelukkig dat ik tot dusver bij mijn weten nog geen vreemdgaande partner heb gehad.
Met vreemdgaan neemt hij niet alleen een keuze voor zichzelf, maar ook over mij. Ik denk nl. niet dat ik daarna nog een relatie zou aangaan met wie dan ook.
vrijdag 28 oktober 2016 om 20:37
[quote]Steven108 schreef op 28 oktober 2016 @ 14:43:
[...]
Het is lastig om hier iemand te helpen denk ik. Dat kun je niet met wat zinnetjes hier. Ik help liever het slachtoffer dan de veroorzaker in het algemeen natuurlijk. Maar er zo ontzettend veel over te zeggen. Mensen die in een langdurige monogame relatie willen stappen, moeten beseffen hoe lastig dat is om dat een leven vol te houden, zeker met de hoge verleidingsgraad tegenwoordig. Daar moet je eigenlijk al direct over beginnen te praten. Dat lijkt me het beste advies.
Dit vind ik te simplistisch gezegd.
Aan het begin van onze 32 jarige relatie was ik niet bezig met óf ik een langdurige monogame relatie wilde. Je kreeg verkering en dat was dat. Monogamie was voor mij de enige denkbare mogelijkheid.
Zelf verwachte ik allerminst dat ik ooit seks met een ander zou willen. Dus waar had ik in hemelsnaam rekening mee moeten houden toen?
En voor mensen die nu met een volwassen leeftijd aan een relatie beginnen zullen mss idd makkelijker deze dingen bespreekbaar maken. Maar ook dat ligt maar net aan een karakter van iemand. Mensen die het bespreekbaar maken zullen waarschijnlijk juist niet kiezen voor een puur monogame relatie. Maar who knowes..
" Verleidingsgraad van tegenwoordig" vind ik een dooddoener. Verleiden is van alle tijden en van alle leeftijden. Ik persoonlijk was niet te verleiden. 100% niet. Was gewoon een keuze.
En " vrouwen( ook) in bepaalde Europese landen" zouden ook medeverantwoordelijk zijn voor het vreemdgaan vind ik ronduit tenenkrommend.
Nee, hier verlies je me met je post.
Wel ben ik ervan overtuigt dat een goede relatie heel wat storm kan hebben. En garantie krijgt niemand...
[...]
Het is lastig om hier iemand te helpen denk ik. Dat kun je niet met wat zinnetjes hier. Ik help liever het slachtoffer dan de veroorzaker in het algemeen natuurlijk. Maar er zo ontzettend veel over te zeggen. Mensen die in een langdurige monogame relatie willen stappen, moeten beseffen hoe lastig dat is om dat een leven vol te houden, zeker met de hoge verleidingsgraad tegenwoordig. Daar moet je eigenlijk al direct over beginnen te praten. Dat lijkt me het beste advies.
Dit vind ik te simplistisch gezegd.
Aan het begin van onze 32 jarige relatie was ik niet bezig met óf ik een langdurige monogame relatie wilde. Je kreeg verkering en dat was dat. Monogamie was voor mij de enige denkbare mogelijkheid.
Zelf verwachte ik allerminst dat ik ooit seks met een ander zou willen. Dus waar had ik in hemelsnaam rekening mee moeten houden toen?
En voor mensen die nu met een volwassen leeftijd aan een relatie beginnen zullen mss idd makkelijker deze dingen bespreekbaar maken. Maar ook dat ligt maar net aan een karakter van iemand. Mensen die het bespreekbaar maken zullen waarschijnlijk juist niet kiezen voor een puur monogame relatie. Maar who knowes..
" Verleidingsgraad van tegenwoordig" vind ik een dooddoener. Verleiden is van alle tijden en van alle leeftijden. Ik persoonlijk was niet te verleiden. 100% niet. Was gewoon een keuze.
En " vrouwen( ook) in bepaalde Europese landen" zouden ook medeverantwoordelijk zijn voor het vreemdgaan vind ik ronduit tenenkrommend.
Nee, hier verlies je me met je post.
Wel ben ik ervan overtuigt dat een goede relatie heel wat storm kan hebben. En garantie krijgt niemand...
vrijdag 28 oktober 2016 om 23:34
Leuke discussie. Die ik ooit op de peiler relaties heb gepost.
Je wilt niet weten hoeveel shit je over je heen krijgt. En heb me dan ook bedacht of ik mijn handen wel zou branden.
Maar goed. Het vreemdgaan ( waarbij ik nu niet over oorzaken wil uit breiden) heeft onze relatie echt positief verbeterd. Jammer dat dat ervoor nodig was.
Of ik het nog eens zou dien? Kan ik niet beloven. Maar doe hard mijn best om dat niet te doen.
En ja, ik mis die spanning wel.
Uiteraard heeft het ook impact op de rest van je leven. Dat is wat moeilijker.
Enne; vrouwen die verantwoordelijk worden gehouden als hun man vreemd gaat? Andersom dan? .....
Je wilt niet weten hoeveel shit je over je heen krijgt. En heb me dan ook bedacht of ik mijn handen wel zou branden.
Maar goed. Het vreemdgaan ( waarbij ik nu niet over oorzaken wil uit breiden) heeft onze relatie echt positief verbeterd. Jammer dat dat ervoor nodig was.
Of ik het nog eens zou dien? Kan ik niet beloven. Maar doe hard mijn best om dat niet te doen.
En ja, ik mis die spanning wel.
Uiteraard heeft het ook impact op de rest van je leven. Dat is wat moeilijker.
Enne; vrouwen die verantwoordelijk worden gehouden als hun man vreemd gaat? Andersom dan? .....
de wereld wacht om ontdekt te worden
zaterdag 29 oktober 2016 om 00:56
Vind het knap dat je er zo over schrijft. En ja, ik heb in dezelfde situatie gezeten.
Er wordt zo spastisch over vreemdgaan gedaan. Ik werd zelf bijvoorbeeld aan de schandpaal genageld door mensen waarvan ik ook genoeg wist maar ik mijn mond over hield. Het maakt uiteindelijk veel kapot en dat is het ook niet waard..
Er wordt zo spastisch over vreemdgaan gedaan. Ik werd zelf bijvoorbeeld aan de schandpaal genageld door mensen waarvan ik ook genoeg wist maar ik mijn mond over hield. Het maakt uiteindelijk veel kapot en dat is het ook niet waard..
zaterdag 29 oktober 2016 om 09:05
Of het eikels zijn weet ik niet.
Wel egoïsten.
Monogamie is natuurlijk iets wat opgelegd is. Iets waar je dan voor kiest.
Maar als het vuur gedoofd is kun je rare keuzes maken.
Ik zeg niet dat ik de juiste keuze heb gemaakt. Absoluut niet. Ik ben niet trots op wat ik gedaan heb.
In ieder geval heeft het onze ogen geopend en is onze relatie nu heel goed. We zijn er sterker door geworden.
De omgeving met hun mening... tja, daar heb ik ook ervaring mee. En idd oordelen er mensen die zelf al jaren de boel besodemieteren en waarvan de partner dat niet weet. Krom he?
Hier komen natuurlijk ook de forumers die heel uitgesproken zeggen dat we een ander pijn doen met deze actie.
Ja. Daar heb je gelijk in. Maar meestal is de vreemdganger al jaren pijn gedaan. Niet in een keer. Maar telkens een beetje.
Wel egoïsten.
Monogamie is natuurlijk iets wat opgelegd is. Iets waar je dan voor kiest.
Maar als het vuur gedoofd is kun je rare keuzes maken.
Ik zeg niet dat ik de juiste keuze heb gemaakt. Absoluut niet. Ik ben niet trots op wat ik gedaan heb.
In ieder geval heeft het onze ogen geopend en is onze relatie nu heel goed. We zijn er sterker door geworden.
De omgeving met hun mening... tja, daar heb ik ook ervaring mee. En idd oordelen er mensen die zelf al jaren de boel besodemieteren en waarvan de partner dat niet weet. Krom he?
Hier komen natuurlijk ook de forumers die heel uitgesproken zeggen dat we een ander pijn doen met deze actie.
Ja. Daar heb je gelijk in. Maar meestal is de vreemdganger al jaren pijn gedaan. Niet in een keer. Maar telkens een beetje.
de wereld wacht om ontdekt te worden
zaterdag 29 oktober 2016 om 09:21
quote:Magister schreef op 26 oktober 2016 @ 16:05:
Vreemdgaan is een uiting van zwakte. Belachelijk je te binden als je rond wil neuken. Neem dan een open of geen relatie. Alles maar dan ook alles is te vervalsen. Liefde, relatie, chemie, gevoelens. Het brein schotelt je een schijnrealiteit voor. Je hoeft er alleen maar in te geloven en het vervolgens recht te lullen...
Nou dit dus.
En nog meer reacties maar dan blijf ik aan t quoten.
Belazerd worden is erg pijnlijk. Je doet je vrouw hiermee willens en wetens echt iets aan. Wil je dat? Eigenbelang voorop dus. Egoïst.
Vreemdgaan is een uiting van zwakte. Belachelijk je te binden als je rond wil neuken. Neem dan een open of geen relatie. Alles maar dan ook alles is te vervalsen. Liefde, relatie, chemie, gevoelens. Het brein schotelt je een schijnrealiteit voor. Je hoeft er alleen maar in te geloven en het vervolgens recht te lullen...
Nou dit dus.
En nog meer reacties maar dan blijf ik aan t quoten.
Belazerd worden is erg pijnlijk. Je doet je vrouw hiermee willens en wetens echt iets aan. Wil je dat? Eigenbelang voorop dus. Egoïst.
zaterdag 29 oktober 2016 om 09:31
Ik blijf het vreemd vinden dat mensen roepen dat je, je niet moet binden als je rond wilt neuken.
Neem dan geen relatie....
Daar wil ik even op reageren. Maar volgens mij had Feetje daar ook al op gereageerd.
Ik en mijn partner zijn al vanaf onze pubertijd samen. Je weet dan niet beter. Je kent alleen de opgelegde normen en waarden waarmee je bent groot gebracht.
En ik vind er ook nog verschil tussen vreemdgaan omdat de koek op is, de aandacht er niet is enz....
En dwangmatig vreemdgaan, puur omdat het kan.
Zelf ben ik voorstaander van een open relatie als men dit laatste wil. Dat is echt rondneuken.
Neem dan geen relatie....
Daar wil ik even op reageren. Maar volgens mij had Feetje daar ook al op gereageerd.
Ik en mijn partner zijn al vanaf onze pubertijd samen. Je weet dan niet beter. Je kent alleen de opgelegde normen en waarden waarmee je bent groot gebracht.
En ik vind er ook nog verschil tussen vreemdgaan omdat de koek op is, de aandacht er niet is enz....
En dwangmatig vreemdgaan, puur omdat het kan.
Zelf ben ik voorstaander van een open relatie als men dit laatste wil. Dat is echt rondneuken.
de wereld wacht om ontdekt te worden
zaterdag 29 oktober 2016 om 09:40
quote:thanx schreef op 29 oktober 2016 @ 09:05:
Hier komen natuurlijk ook de forumers die heel uitgesproken zeggen dat we een ander pijn doen met deze actie.
Ja. Daar heb je gelijk in. Maar meestal is de vreemdganger al jaren pijn gedaan. Niet in een keer. Maar telkens een beetje.Meestal?!? Hmm. Benieuwd waar je die wijsheid vandaan haalt. Klinkt ook nogal slachtofferig. Het is ook nog geen excuus he.. Als er iets in je relatie niet lekker gaat of als je het gevoel hebt dat je partner je pijn doet, zijn er andere stappen om te nemen. Praten bijvoorbeeld.
Hier komen natuurlijk ook de forumers die heel uitgesproken zeggen dat we een ander pijn doen met deze actie.
Ja. Daar heb je gelijk in. Maar meestal is de vreemdganger al jaren pijn gedaan. Niet in een keer. Maar telkens een beetje.Meestal?!? Hmm. Benieuwd waar je die wijsheid vandaan haalt. Klinkt ook nogal slachtofferig. Het is ook nog geen excuus he.. Als er iets in je relatie niet lekker gaat of als je het gevoel hebt dat je partner je pijn doet, zijn er andere stappen om te nemen. Praten bijvoorbeeld.
zaterdag 29 oktober 2016 om 09:57
Je hebt ook helemaal gelijk hoor. Het is geen excuus.
Ik probeer duidelijk te maken dat het niet zo zwart/ wit is allemaal.
En ja, ik had gewoon weg moeten gaan. Dat durfde ik niet. En nu kan ik zeggen dat ik blij ben dat we nog bij elkaar zijn.
Feit blijft dat monogamie een opgelegd iets is.
Ik probeer duidelijk te maken dat het niet zo zwart/ wit is allemaal.
En ja, ik had gewoon weg moeten gaan. Dat durfde ik niet. En nu kan ik zeggen dat ik blij ben dat we nog bij elkaar zijn.
Feit blijft dat monogamie een opgelegd iets is.
de wereld wacht om ontdekt te worden
zaterdag 29 oktober 2016 om 10:28
quote:thanx schreef op 29 oktober 2016 @ 09:05:
Of het eikels zijn weet ik niet.
Wel egoïsten.
Monogamie is natuurlijk iets wat opgelegd is. Iets waar je dan voor kiest.
Maar als het vuur gedoofd is kun je rare keuzes maken.
Ik zeg niet dat ik de juiste keuze heb gemaakt. Absoluut niet. Ik ben niet trots op wat ik gedaan heb.
In ieder geval heeft het onze ogen geopend en is onze relatie nu heel goed. We zijn er sterker door geworden.
De omgeving met hun mening... tja, daar heb ik ook ervaring mee. En idd oordelen er mensen die zelf al jaren de boel besodemieteren en waarvan de partner dat niet weet. Krom he?
Hier komen natuurlijk ook de forumers die heel uitgesproken zeggen dat we een ander pijn doen met deze actie.
Ja. Daar heb je gelijk in. Maar meestal is de vreemdganger al jaren pijn gedaan. Niet in een keer. Maar telkens een beetje.
Monogamie is inderdaad een raar, opgelegd concept. En ik begrijp ook heel goed dat het een hele opgave is om je daar een leven lang aan te houden. Maar zoals je zelf zegt, daar kies je voor.
Daar egint dus de ellende al. Helemaal aan het begin van een relatie kiezen mensen bewustof onbewust voor Monogamie. Om er jaren later achter te komen dat dat niet zo'n handige keuze was. Maar dáár moet je dus, samen, aan gaan werken. Proberen om op basis van dat voortschrijdend inzicht een nieuwe koers in je relatie te varen, of, als dit een onoverkomelijkheid is, de relatie te beëindigen.
Misschien is het inderdaad zo dat vreemdgangers jarenlang opgebouwde pijn ervaren, maar dat is wel een pijn die ze zichzelf toebrengen. Door of niet te praten over veranderende gevoelens Of inzichten, of door niet de keuzes te willen maken die uit deze gevoelens voortvloeien.
Wanneer je na jaren relatie "gelukkig" bent, maar seksueel iets mist, moet je dat "gelukkig" gaan onderzoeken.
Vrijwel alle vreemdgangers gebruiken het zelfde verhaal; de relatie was verder wel goed, maar ik miste iets/mijn partner wilde niet mee in mijn fantasie/ons seksleven was uitgeblust etc.
Maar dan is dus de opmerking dat je "gelukkig" bent niet terecht. Je bent misschien niet ONgelukkig, maar 100% gelukkig ben je ook niet.
Ik ben nooit vreemdgegaan en heb ook nooit een vreemdgaande partner gehad (denk ik!)
In mijn vroegere relatie liep ik wel tegen seksuele tekortkomingen aan die ik bij herhaling besproken heb met mijn toenmalige partner die hierin niet mee kon of wilde gaan. Dit heeft mijn geluk beperkt en mijn keuzes voor de toekomst bepaald waarop ik de relatie uiteindelijk heb beëindigd.
Dit is oom 1 van de allereerste dingen dienik mijn huidige partner heb uitgelegd. En wij denken daar allebij het zelfde over. Zijn nu ruim 12 jaar samen, een zeer gevarieerd en open seksleven en een zeer sterke relatie.
Dit is oom de reden waarom ik hier zo fel reageer. De meeste vreemdgangers leggen (een deel) van de oorzaak bij de andere partner en ontkennen daarmee hun eigen verantwoordelijkheid. Ik (wij) zijn het bewijs dat het ook anders kan alsnje maar eerlijk ben tegen jezelf, je partner en je omgeving, keuzes durft te maken en consequenties accepteerd.
Een relatie is soms ingewikkeld. Maar basiskenmerk van een relatie is dat je de dingen niet alleen hoeft op te lossen.
Of het eikels zijn weet ik niet.
Wel egoïsten.
Monogamie is natuurlijk iets wat opgelegd is. Iets waar je dan voor kiest.
Maar als het vuur gedoofd is kun je rare keuzes maken.
Ik zeg niet dat ik de juiste keuze heb gemaakt. Absoluut niet. Ik ben niet trots op wat ik gedaan heb.
In ieder geval heeft het onze ogen geopend en is onze relatie nu heel goed. We zijn er sterker door geworden.
De omgeving met hun mening... tja, daar heb ik ook ervaring mee. En idd oordelen er mensen die zelf al jaren de boel besodemieteren en waarvan de partner dat niet weet. Krom he?
Hier komen natuurlijk ook de forumers die heel uitgesproken zeggen dat we een ander pijn doen met deze actie.
Ja. Daar heb je gelijk in. Maar meestal is de vreemdganger al jaren pijn gedaan. Niet in een keer. Maar telkens een beetje.
Monogamie is inderdaad een raar, opgelegd concept. En ik begrijp ook heel goed dat het een hele opgave is om je daar een leven lang aan te houden. Maar zoals je zelf zegt, daar kies je voor.
Daar egint dus de ellende al. Helemaal aan het begin van een relatie kiezen mensen bewustof onbewust voor Monogamie. Om er jaren later achter te komen dat dat niet zo'n handige keuze was. Maar dáár moet je dus, samen, aan gaan werken. Proberen om op basis van dat voortschrijdend inzicht een nieuwe koers in je relatie te varen, of, als dit een onoverkomelijkheid is, de relatie te beëindigen.
Misschien is het inderdaad zo dat vreemdgangers jarenlang opgebouwde pijn ervaren, maar dat is wel een pijn die ze zichzelf toebrengen. Door of niet te praten over veranderende gevoelens Of inzichten, of door niet de keuzes te willen maken die uit deze gevoelens voortvloeien.
Wanneer je na jaren relatie "gelukkig" bent, maar seksueel iets mist, moet je dat "gelukkig" gaan onderzoeken.
Vrijwel alle vreemdgangers gebruiken het zelfde verhaal; de relatie was verder wel goed, maar ik miste iets/mijn partner wilde niet mee in mijn fantasie/ons seksleven was uitgeblust etc.
Maar dan is dus de opmerking dat je "gelukkig" bent niet terecht. Je bent misschien niet ONgelukkig, maar 100% gelukkig ben je ook niet.
Ik ben nooit vreemdgegaan en heb ook nooit een vreemdgaande partner gehad (denk ik!)
In mijn vroegere relatie liep ik wel tegen seksuele tekortkomingen aan die ik bij herhaling besproken heb met mijn toenmalige partner die hierin niet mee kon of wilde gaan. Dit heeft mijn geluk beperkt en mijn keuzes voor de toekomst bepaald waarop ik de relatie uiteindelijk heb beëindigd.
Dit is oom 1 van de allereerste dingen dienik mijn huidige partner heb uitgelegd. En wij denken daar allebij het zelfde over. Zijn nu ruim 12 jaar samen, een zeer gevarieerd en open seksleven en een zeer sterke relatie.
Dit is oom de reden waarom ik hier zo fel reageer. De meeste vreemdgangers leggen (een deel) van de oorzaak bij de andere partner en ontkennen daarmee hun eigen verantwoordelijkheid. Ik (wij) zijn het bewijs dat het ook anders kan alsnje maar eerlijk ben tegen jezelf, je partner en je omgeving, keuzes durft te maken en consequenties accepteerd.
Een relatie is soms ingewikkeld. Maar basiskenmerk van een relatie is dat je de dingen niet alleen hoeft op te lossen.
jouw leven is een keuze
zaterdag 29 oktober 2016 om 10:44
Ik zou het ook nogal een verschil vinden of mijn man een verhouding had of gewoon een slippertje heeft gemaakt. Dat laatste kan in een lange relatie zeker wel eens gebeuren en dat hoef ik zelfs niet te weten, dat weet mijn man ook.
Maar een affaire? Daar zou ik de grens trekken. Het feit dat hij leuke dingen met haar doet, lieve appjes stuurt, complimentjes geeft en fantasieën laat uitkomen,... Nee, dat zou ik niet verwerkt krijgen.
Maar een affaire? Daar zou ik de grens trekken. Het feit dat hij leuke dingen met haar doet, lieve appjes stuurt, complimentjes geeft en fantasieën laat uitkomen,... Nee, dat zou ik niet verwerkt krijgen.
zaterdag 29 oktober 2016 om 11:13
zaterdag 29 oktober 2016 om 11:15
quote:thanx schreef op 29 oktober 2016 @ 09:57:
Je hebt ook helemaal gelijk hoor. Het is geen excuus.
Ik probeer duidelijk te maken dat het niet zo zwart/ wit is allemaal.
En ja, ik had gewoon weg moeten gaan. Dat durfde ik niet. En nu kan ik zeggen dat ik blij ben dat we nog bij elkaar zijn.
Feit blijft dat monogamie een opgelegd iets is.Wij denken er wel hetzelfde over zo te lezen!
Je hebt ook helemaal gelijk hoor. Het is geen excuus.
Ik probeer duidelijk te maken dat het niet zo zwart/ wit is allemaal.
En ja, ik had gewoon weg moeten gaan. Dat durfde ik niet. En nu kan ik zeggen dat ik blij ben dat we nog bij elkaar zijn.
Feit blijft dat monogamie een opgelegd iets is.Wij denken er wel hetzelfde over zo te lezen!
zaterdag 29 oktober 2016 om 11:20
Monogamie opgelegd? Welnee joh, dat is niet waar hoor. Eigenlijk is de mens van nature zo gemaakt dat monogamie aan het begin van een relatie de meest handige relatievorm is, als we jong zijn willen we niets liever dan ons concentreren op de partner waarmee we nageslacht gaan maken. Er zijn weinig (ik zeg geen geen!) mensen die om en rond deze periode vreemdgaan, ook mannen zijn vaak trouw aan de partner die hun kroost draagt, het is gendoorgeeftechnisch gezien nl heel onhandig om in die periode je partner tegen je in het harnas te jagen.
Pas daarna nemen de verveling en de sleur het over en willen we spanning en sensatie. Komt ook door het leven dat we leiden, de afwasmachine wast af, de piepers schillen zichzelf en wij hebben alle tijd om een beetje rond te kijken of er wat lekkers rondloopt. Natuurlijk moet je gaan praten als je je verveelt maar dat is best moeilijk. "Marie, ik denk dat ik met Wilma wil neuken want die lijkt me wel spannend" komt vaak niet zo lekker over.
En ook als je dat wel vertelt is het maar zeer de vraag of Marie je dan ook daadwerkelijk uit neuken wil sturen. Misschien wel... als Marie Klaas eigenlijk wel een lekkertje vindt.
Dan is de "wat niet weet deert niet" constructie best handig en zo lang niemand erachter komt is er in wezen ook niet zoveel aan de hand.
Tot het uitkomt. Dan is daar de pijn en het verdriet, het schuldgevoel en de boosheid. Dan staat de relatie in een compleet ander licht en moet je als het ware je relatie resetten om met elkaar door te kunnen. Toch doen veel mensen het, al lijkt wegrennen makkelijker. Ook ik heb die pijn doorstaan, er is aan mijn kant dan ook werkelijk geen sprake van vreemdgaan goedpraten. Ik weet hoe verscheurend het is, letterlijk.
Toch kan ik, nu ik ouder ben de andere kant ook veel beter snappen. Ik heb in mijn huwelijk vreemdgaan en bedtevredenheid altijd alsgespreksonderwerp gehouden, ook toen een open relatie oid totaal niet aan de orde was. Ik schrik er wel eens van als ik van mensen hoor dat ze daar nooit open over praten, ze de belevingswereld van hun partner eigenlijk op dat vlak niet kennen. Dat snap ik niet. Het goed en levendig houden van de relatie is een taak van beiden. En daar hoort dit imo bij.
Pas daarna nemen de verveling en de sleur het over en willen we spanning en sensatie. Komt ook door het leven dat we leiden, de afwasmachine wast af, de piepers schillen zichzelf en wij hebben alle tijd om een beetje rond te kijken of er wat lekkers rondloopt. Natuurlijk moet je gaan praten als je je verveelt maar dat is best moeilijk. "Marie, ik denk dat ik met Wilma wil neuken want die lijkt me wel spannend" komt vaak niet zo lekker over.
En ook als je dat wel vertelt is het maar zeer de vraag of Marie je dan ook daadwerkelijk uit neuken wil sturen. Misschien wel... als Marie Klaas eigenlijk wel een lekkertje vindt.
Dan is de "wat niet weet deert niet" constructie best handig en zo lang niemand erachter komt is er in wezen ook niet zoveel aan de hand.
Tot het uitkomt. Dan is daar de pijn en het verdriet, het schuldgevoel en de boosheid. Dan staat de relatie in een compleet ander licht en moet je als het ware je relatie resetten om met elkaar door te kunnen. Toch doen veel mensen het, al lijkt wegrennen makkelijker. Ook ik heb die pijn doorstaan, er is aan mijn kant dan ook werkelijk geen sprake van vreemdgaan goedpraten. Ik weet hoe verscheurend het is, letterlijk.
Toch kan ik, nu ik ouder ben de andere kant ook veel beter snappen. Ik heb in mijn huwelijk vreemdgaan en bedtevredenheid altijd alsgespreksonderwerp gehouden, ook toen een open relatie oid totaal niet aan de orde was. Ik schrik er wel eens van als ik van mensen hoor dat ze daar nooit open over praten, ze de belevingswereld van hun partner eigenlijk op dat vlak niet kennen. Dat snap ik niet. Het goed en levendig houden van de relatie is een taak van beiden. En daar hoort dit imo bij.
.
