Seks
alle pijlers
erectiestoornis
dinsdag 5 januari 2010 om 11:21
Ben nieuw op dit forum, mijn naam is Tineke en ik ben 40 jaar, getrouwd, 2 kinderen.
Waarom op dit forum?
Mijn man ervaart ons seksleven als een drama. Ik ben heel passief in de slaapkamer en mijn man geeft mij het verwijt dat ik (bijna) niet s doe om hem op te winden cq het naar de zin te maken. Eerlijk gezegd daar zit wel een kern van waarheid in. Zelf heb ik geen behoefte aan seks. Ik ken mijn man ongeveer 20 jaar en vanaf het begin kwam hij snel klaar. Zelf ervaar ik dat niet als probleem maar hij heeft daar wel problemen mee. Hij is hiervoor bij de huisarts geweest en kreeg anti depressiva. De ene keer werkt het goed (maar dan transpireerde hij enorm) de andere keer werkte het weer niet. Nu gebruikt hij een verdovingscreme met als resultaat dat hij hem bijna niet omhoog krijgt. Mijn man ervaart dit als een groot probleem en is ten einde raad. Hij is bang voor een operatief ingrijpen (soort schaamtegevoel denk ik)
Ik heb ook het gevoel dat hij in gedachten (hij zegt het niet) mijn passieve houding verwijt.
In het verleden hebben we hierover gesproken en hij heeft geaccepteerd (moeten) dat ik ben zoals ik ben en dat ik dus bepaalde handelingen in de slaapkamer nooit zal doen.
Mijn vraag is wie herkent dit en hoe verder?
Waarom op dit forum?
Mijn man ervaart ons seksleven als een drama. Ik ben heel passief in de slaapkamer en mijn man geeft mij het verwijt dat ik (bijna) niet s doe om hem op te winden cq het naar de zin te maken. Eerlijk gezegd daar zit wel een kern van waarheid in. Zelf heb ik geen behoefte aan seks. Ik ken mijn man ongeveer 20 jaar en vanaf het begin kwam hij snel klaar. Zelf ervaar ik dat niet als probleem maar hij heeft daar wel problemen mee. Hij is hiervoor bij de huisarts geweest en kreeg anti depressiva. De ene keer werkt het goed (maar dan transpireerde hij enorm) de andere keer werkte het weer niet. Nu gebruikt hij een verdovingscreme met als resultaat dat hij hem bijna niet omhoog krijgt. Mijn man ervaart dit als een groot probleem en is ten einde raad. Hij is bang voor een operatief ingrijpen (soort schaamtegevoel denk ik)
Ik heb ook het gevoel dat hij in gedachten (hij zegt het niet) mijn passieve houding verwijt.
In het verleden hebben we hierover gesproken en hij heeft geaccepteerd (moeten) dat ik ben zoals ik ben en dat ik dus bepaalde handelingen in de slaapkamer nooit zal doen.
Mijn vraag is wie herkent dit en hoe verder?
donderdag 7 januari 2010 om 11:05
quote:tinekevan1968 schreef op 07 januari 2010 @ 10:47:
[...]
In een opwelling van woede heb ik hem aangegeven dat hij het moet accepteren, dat hij anders zijn koffers kan pakken.
Hij gaf als voorbeeld dat hij vroeger bij vriendjes aanbelde om samen te gaan voetballen. Voetballen vonden ze allemaal leuk.
Pietje vond voetballen ook leuk alleen als hij werd gehaald zou hij zo komen alleen hij kwam steeds niet. Uiteindelijk ga je dan met iemand anders voetballen.
En ja ik snap hem wel maar hij kiest of voor mij of voor zich zelf.
Die intense passiviteit die hier uit spreekt, heb je dat je hele leven al?
Als je straks rond je 50e alleen staat, ga je dan jezelf bitter zitten opvreten, je ex verwijten maken, zijn nieuwe vriendin een blonde snol en een kind noemen, en doen alsof het je allemaal maar overkomen is?
[...]
In een opwelling van woede heb ik hem aangegeven dat hij het moet accepteren, dat hij anders zijn koffers kan pakken.
Hij gaf als voorbeeld dat hij vroeger bij vriendjes aanbelde om samen te gaan voetballen. Voetballen vonden ze allemaal leuk.
Pietje vond voetballen ook leuk alleen als hij werd gehaald zou hij zo komen alleen hij kwam steeds niet. Uiteindelijk ga je dan met iemand anders voetballen.
En ja ik snap hem wel maar hij kiest of voor mij of voor zich zelf.
Die intense passiviteit die hier uit spreekt, heb je dat je hele leven al?
Als je straks rond je 50e alleen staat, ga je dan jezelf bitter zitten opvreten, je ex verwijten maken, zijn nieuwe vriendin een blonde snol en een kind noemen, en doen alsof het je allemaal maar overkomen is?
donderdag 7 januari 2010 om 11:06
quote:tinekevan1968 schreef op 07 januari 2010 @ 10:56:
[...]
Hij is mijn eerste en enige sekspartner geweest.
Geen nare ervaringen gehad met een ander, of incest als je dat bedoelt.
Hoe werd er vroeger bij jou thuis over seks gesproken?
Ik vind eigenlijk niet dat als hij voor jou kiest hij automatisch voor samen kiest. Voor jou kiezen betekent wél dat hij een - in zijn ogen - geen leuk seksleven heeft. Dat dat seksleven jou gestolen kan worden... prima. Geloof ik meteen. Maar als het voor hem een heel groot probleem is dan lijkt het me toch dat hij zich bijzonder eenzaam en ongeliefd en onbevredigd bij kan voelen.
Maar dat vind je niet erg genoeg om er iets aan te willen doen?
Sex is meer dan bevrediging of tijdverdrijf.
Sex is je liefde tonen en te voelen dat je geliefd bent. Meer geliefd en ánders geliefd dan je kind, de buurman of je zwager ...
Sex maakt dat je je verbonden voelt.
Lees voor sex " goede sex " , want er op en er af won't do the trick.
[...]
Hij is mijn eerste en enige sekspartner geweest.
Geen nare ervaringen gehad met een ander, of incest als je dat bedoelt.
Hoe werd er vroeger bij jou thuis over seks gesproken?
Ik vind eigenlijk niet dat als hij voor jou kiest hij automatisch voor samen kiest. Voor jou kiezen betekent wél dat hij een - in zijn ogen - geen leuk seksleven heeft. Dat dat seksleven jou gestolen kan worden... prima. Geloof ik meteen. Maar als het voor hem een heel groot probleem is dan lijkt het me toch dat hij zich bijzonder eenzaam en ongeliefd en onbevredigd bij kan voelen.
Maar dat vind je niet erg genoeg om er iets aan te willen doen?
Sex is meer dan bevrediging of tijdverdrijf.
Sex is je liefde tonen en te voelen dat je geliefd bent. Meer geliefd en ánders geliefd dan je kind, de buurman of je zwager ...
Sex maakt dat je je verbonden voelt.
Lees voor sex " goede sex " , want er op en er af won't do the trick.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 7 januari 2010 om 11:08
quote:tinekevan1968 schreef op 07 januari 2010 @ 11:04:
[...]
Ik heb geen behoefte aan een praatpaal want ik heb mijn keuze al gemaakt en daar blijf ik bij. Hij zal moeten leren daar mee om te gaan.
Dan zou ik m'n toekomstplannen maar bij gaan stellen als ik jou was. Want ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat je man daar op enig moment geen rol meer in gaat spelen.
Doe jezelf, je man en de toekomstige partner van je man een lol en kap nu met deze relatie, voor je 'm dusdanig op z'n ziel trapt met je ikke ikke ikke dat je man daarvan de vernieling in draait. Zoals jij je man beschrijft, respectvol en met oog en oor voor wat jij wil, zo willen veel vrouwen wel een man hebben hoor. Maar als jij niet in je relatie investeert, dan droogt het rendement vroeg of laat op. En als ik zo lees wat je man recentelijk gezegd en gedaan heeft denk ik dat het eerder vroeg als laat zal zijn.
[...]
Ik heb geen behoefte aan een praatpaal want ik heb mijn keuze al gemaakt en daar blijf ik bij. Hij zal moeten leren daar mee om te gaan.
Dan zou ik m'n toekomstplannen maar bij gaan stellen als ik jou was. Want ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat je man daar op enig moment geen rol meer in gaat spelen.
Doe jezelf, je man en de toekomstige partner van je man een lol en kap nu met deze relatie, voor je 'm dusdanig op z'n ziel trapt met je ikke ikke ikke dat je man daarvan de vernieling in draait. Zoals jij je man beschrijft, respectvol en met oog en oor voor wat jij wil, zo willen veel vrouwen wel een man hebben hoor. Maar als jij niet in je relatie investeert, dan droogt het rendement vroeg of laat op. En als ik zo lees wat je man recentelijk gezegd en gedaan heeft denk ik dat het eerder vroeg als laat zal zijn.
Iets anders
donderdag 7 januari 2010 om 11:09
quote:tinekevan1968 schreef op 07 januari 2010 @ 10:54:
Ik gun hem een leuk seksleven maar dan moet hij voor een ander kiezen. Dat is zijn keuze.
Jij wilt alle verantwoordelijkheid voor een eventuele breuk bij je man leggen, maar jij hebt hier een even groot aandeel in, zo niet groter. Jullie hebben een probleem, je man wil hulp zoeken en/of genoegen nemen met een klein stapje van jou zijn kant op, maar jij wilt helemaal niets.
Is je huwelijk je nog wel wat waard, of vind je het eigenlijk wel een aantrekkelijk idee, uit elkaar gaan?
Ik gun hem een leuk seksleven maar dan moet hij voor een ander kiezen. Dat is zijn keuze.
Jij wilt alle verantwoordelijkheid voor een eventuele breuk bij je man leggen, maar jij hebt hier een even groot aandeel in, zo niet groter. Jullie hebben een probleem, je man wil hulp zoeken en/of genoegen nemen met een klein stapje van jou zijn kant op, maar jij wilt helemaal niets.
Is je huwelijk je nog wel wat waard, of vind je het eigenlijk wel een aantrekkelijk idee, uit elkaar gaan?
donderdag 7 januari 2010 om 11:09
quote:tinekevan1968 schreef op 05 januari 2010 @ 11:21:
Waarom op dit forum?Inderdaad: waarom? Kan je dat eens uitleggen? Want je stelt een vraag:quote:Mijn vraag is wie herkent dit en hoe verder?
zonder een spoor van interesse in een antwoord. Je hebt je antwoord al voor jezelf: jij hebt je keuzes gemaakt en blijft daar bij. Of bedoel je te vragen hoe dit verder zal gaan?
dan is het antwoord vrij simpel. Er zijn twee opties, in de ene optie wordt je man doodongelukkig en zal jij je volledig als de ijsmaagd moeten blijven gedragen om daar niet óók doodongelukkig van te worden. Gelukkig word je er ook niet van, zo rond je sterfbed zal je je wel realiseren dat je eigenlijk een tamelijk hol leven hebt gehad.
In de andere optie wordt je man, als zijn frustratie hem voldoende gemotiveerd heeft om nog iets te doen met zijn leven voor het te laat is, alsnog redelijk gelukkig, en blijf jij alleen.
In beide gevallen ontzeg je jezelf geluk.
Waarom op dit forum?Inderdaad: waarom? Kan je dat eens uitleggen? Want je stelt een vraag:quote:Mijn vraag is wie herkent dit en hoe verder?
zonder een spoor van interesse in een antwoord. Je hebt je antwoord al voor jezelf: jij hebt je keuzes gemaakt en blijft daar bij. Of bedoel je te vragen hoe dit verder zal gaan?
dan is het antwoord vrij simpel. Er zijn twee opties, in de ene optie wordt je man doodongelukkig en zal jij je volledig als de ijsmaagd moeten blijven gedragen om daar niet óók doodongelukkig van te worden. Gelukkig word je er ook niet van, zo rond je sterfbed zal je je wel realiseren dat je eigenlijk een tamelijk hol leven hebt gehad.
In de andere optie wordt je man, als zijn frustratie hem voldoende gemotiveerd heeft om nog iets te doen met zijn leven voor het te laat is, alsnog redelijk gelukkig, en blijf jij alleen.
In beide gevallen ontzeg je jezelf geluk.
donderdag 7 januari 2010 om 11:12
Tineke, zou het kunnen dat jij samen toekomstplannen maken ervaart als intimiteit met je partner, terwijl jouw partner intimiteit dus liever anders ervaart, oa in bed?
En dat je geen haarbreed wilt toegeven omdat je er geen vertrouwen in hebt dat je man jouw liefste manier van intiem zijn wil aanvullen?
Ik weet hoe het is als je man geen toekomstplannen met je wil delen, dat had op mij ook enorm veel invloed, ikzelf was alleen meer het pleaserstype dan het kont-tegen-de-krib-type, het resultaat was dus anders, maar ik ken het gevoel wel.
Als daar iets van waarheid inzit he, hoe zou je dan het liefst willen dat jouw man jouw behoefte aan intimiteit invult van zijn kant?
En dat je geen haarbreed wilt toegeven omdat je er geen vertrouwen in hebt dat je man jouw liefste manier van intiem zijn wil aanvullen?
Ik weet hoe het is als je man geen toekomstplannen met je wil delen, dat had op mij ook enorm veel invloed, ikzelf was alleen meer het pleaserstype dan het kont-tegen-de-krib-type, het resultaat was dus anders, maar ik ken het gevoel wel.
Als daar iets van waarheid inzit he, hoe zou je dan het liefst willen dat jouw man jouw behoefte aan intimiteit invult van zijn kant?
donderdag 7 januari 2010 om 11:13
Ik stel mijn vraag nog maar eens:quote:Capibara schreef op 07 januari 2010 @ 10:35:
In een relatie hoort ook intimiteit; elkaar knuffelen, elkaar zoenen, lieve woordjes tegen elkaar zeggen, gewoon, van elkaar genieten. Kun je je man die intimiteit wel geven? Of leven jullie ook de rest van jullie leven (buiten de slaapkamer) als vage bekenden, in plaats van als echtgenoten? Houd je eigenlijk wel van je man????
In een relatie hoort ook intimiteit; elkaar knuffelen, elkaar zoenen, lieve woordjes tegen elkaar zeggen, gewoon, van elkaar genieten. Kun je je man die intimiteit wel geven? Of leven jullie ook de rest van jullie leven (buiten de slaapkamer) als vage bekenden, in plaats van als echtgenoten? Houd je eigenlijk wel van je man????
donderdag 7 januari 2010 om 11:14
quote:rider schreef op 07 januari 2010 @ 11:02:
[...]
Ik zou er iets aan toevoegen.
Wat gebeurt er als deze man voldoende frustratie heeft opgebouwd en een alternatief ontdekt?
Ik snap niet zo goed waarom TO daar zo bewust voor kiest, waarom haar relatie haar blijkbaar zo weinig boeit.
Daar ben ik nou juist bang voor en voel me hierdoor onzeker.
Ik ben mij ervan bewust dat de relatie door mijn houding onder zware druk staat. Hij doet/betekent alles voor me, ik ben me ervan bewust dat ik zo iemand niet snel zal vinden.
Hij heeft duidelijk aangegeven dat als ik voor mij zelf kies dat hij dat ook gaat doen. Volgens hem hoeft de realtie er niet onder te lijden. Ondanks dit alles kan ik mij er niet toe bewegen te veranderen.
[...]
Ik zou er iets aan toevoegen.
Wat gebeurt er als deze man voldoende frustratie heeft opgebouwd en een alternatief ontdekt?
Ik snap niet zo goed waarom TO daar zo bewust voor kiest, waarom haar relatie haar blijkbaar zo weinig boeit.
Daar ben ik nou juist bang voor en voel me hierdoor onzeker.
Ik ben mij ervan bewust dat de relatie door mijn houding onder zware druk staat. Hij doet/betekent alles voor me, ik ben me ervan bewust dat ik zo iemand niet snel zal vinden.
Hij heeft duidelijk aangegeven dat als ik voor mij zelf kies dat hij dat ook gaat doen. Volgens hem hoeft de realtie er niet onder te lijden. Ondanks dit alles kan ik mij er niet toe bewegen te veranderen.
donderdag 7 januari 2010 om 11:16
quote:tinekevan1968 schreef op 07 januari 2010 @ 11:04:
[...]
Ik heb geen behoefte aan een praatpaal want ik heb mijn keuze al gemaakt en daar blijf ik bij. Hij zal moeten leren daar mee om te gaan.Dus eigenlijk kiest je man wel voor jou, maar jij kiest niet voor je man?
[...]
Ik heb geen behoefte aan een praatpaal want ik heb mijn keuze al gemaakt en daar blijf ik bij. Hij zal moeten leren daar mee om te gaan.Dus eigenlijk kiest je man wel voor jou, maar jij kiest niet voor je man?
I only get one shot at life - so I shoot to kill
donderdag 7 januari 2010 om 11:23
quote:tinekevan1968 schreef op 07 januari 2010 @ 11:14:
[...]
Daar ben ik nou juist bang voor en voel me hierdoor onzeker.
Ik ben mij ervan bewust dat de relatie door mijn houding onder zware druk staat. Hij doet/betekent alles voor me, ik ben me ervan bewust dat ik zo iemand niet snel zal vinden.
Hij heeft duidelijk aangegeven dat als ik voor mij zelf kies dat hij dat ook gaat doen. Volgens hem hoeft de realtie er niet onder te lijden. Ondanks dit alles kan ik mij er niet toe bewegen te veranderen.
Dus wat je nu hebt is niet leuk, maar wel bekend en kun je "handelen". Iets veranderen is mogelijk niet leuk, mogelijk wel, maar vooral onbekend en daar heb je moeite mee? Is dat het?
Je man heeft het voorwerk gedaan, uit wat je hierboven schrijft begrijp ik dat je bang bent hem te verliezen en wil je ergens wel iets veranderen maar durf je niet. Waarom wil je dan niet met je man mee naar de sexuoloog? Angst? Voor het onbekende? Trust me: daarin ben je echt de enige niet, dat ziet zo iemand echt niet voor het eerst.
Kun en wil je tegen je man zeggen:"Ik wil je niet kwijt, wil echt wel kijken wat ik kan doen maar ik ben bang voor het onbekende en bang om mezelf kwijt te raken. Maar als jij een afspraak voor ons samen maakt bij de sexuoloog waar de huisarts je naar verwezen heeft beloof ik je dat ik minstens 1 keer mee ga. Maar ik vind het wel eng en ik ben bang!"
Moet jij eens kijken wat je daarmee bij je man losmaakt: dàt is (denk ik vanachter mijn toetsenbordje) wat hij bedoelt met alles proberen.
Doe het nou. Zo'n praatpaal bijt niet. En kijkt niet gek op van jullie probleem. En die vind het al helemaal niet gek als jij bang of onzeker wordt van mogelijke veranderingen.
Als je hulp hebt gezocht en het loopt alsnog fout tussen jou en je man omdat jullie maar niet op 1 lijn komen, dan heb je er in ieder geval wèl alles aan gedaan. Of wil je later, als je man met de kinderen de straat uitrijdt als hij ze net voor het weekend bij hem en z'n nieuwe partner heeft opgehaald, je de haren uit het hoofd trekken van spijt omdat je je angst hebt laten regeren en niet 1 keertje tijd vrij hebt gemaakt voor een goed gesprek met een onpartijdige(!) derde?
[...]
Daar ben ik nou juist bang voor en voel me hierdoor onzeker.
Ik ben mij ervan bewust dat de relatie door mijn houding onder zware druk staat. Hij doet/betekent alles voor me, ik ben me ervan bewust dat ik zo iemand niet snel zal vinden.
Hij heeft duidelijk aangegeven dat als ik voor mij zelf kies dat hij dat ook gaat doen. Volgens hem hoeft de realtie er niet onder te lijden. Ondanks dit alles kan ik mij er niet toe bewegen te veranderen.
Dus wat je nu hebt is niet leuk, maar wel bekend en kun je "handelen". Iets veranderen is mogelijk niet leuk, mogelijk wel, maar vooral onbekend en daar heb je moeite mee? Is dat het?
Je man heeft het voorwerk gedaan, uit wat je hierboven schrijft begrijp ik dat je bang bent hem te verliezen en wil je ergens wel iets veranderen maar durf je niet. Waarom wil je dan niet met je man mee naar de sexuoloog? Angst? Voor het onbekende? Trust me: daarin ben je echt de enige niet, dat ziet zo iemand echt niet voor het eerst.
Kun en wil je tegen je man zeggen:"Ik wil je niet kwijt, wil echt wel kijken wat ik kan doen maar ik ben bang voor het onbekende en bang om mezelf kwijt te raken. Maar als jij een afspraak voor ons samen maakt bij de sexuoloog waar de huisarts je naar verwezen heeft beloof ik je dat ik minstens 1 keer mee ga. Maar ik vind het wel eng en ik ben bang!"
Moet jij eens kijken wat je daarmee bij je man losmaakt: dàt is (denk ik vanachter mijn toetsenbordje) wat hij bedoelt met alles proberen.
Doe het nou. Zo'n praatpaal bijt niet. En kijkt niet gek op van jullie probleem. En die vind het al helemaal niet gek als jij bang of onzeker wordt van mogelijke veranderingen.
Als je hulp hebt gezocht en het loopt alsnog fout tussen jou en je man omdat jullie maar niet op 1 lijn komen, dan heb je er in ieder geval wèl alles aan gedaan. Of wil je later, als je man met de kinderen de straat uitrijdt als hij ze net voor het weekend bij hem en z'n nieuwe partner heeft opgehaald, je de haren uit het hoofd trekken van spijt omdat je je angst hebt laten regeren en niet 1 keertje tijd vrij hebt gemaakt voor een goed gesprek met een onpartijdige(!) derde?
Iets anders
donderdag 7 januari 2010 om 11:24
Misschien vind JIJ niet dat je door sex nader tot elkaar komt, dat het het mooiste/ leukste / intiemste is wat je kan delen , dat het verbondenheid schept etc. maar ik denk wél dat je erg bang voor precies DIE dingen bent als je man seks met de buurvrouw zou hebben.
Als seks zo onbetekenend voor je zou zijn dan maakt het toch ene flaus aus als hij zoiets met de buuf doet?
Als seks zo onbetekenend voor je zou zijn dan maakt het toch ene flaus aus als hij zoiets met de buuf doet?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 7 januari 2010 om 11:25
quote:Capibara schreef op 07 januari 2010 @ 10:35:
[...]
Waarom heb je dat dan niet???? En nee, wat jullie nu hebben is niet de liefde- en passievolle seks die ik zou verwacht tussen twee mensen die van elkaar houden. Jij gaat liggen zodat hij z'n kwakkie kan lozen. Ik kan me heel goed voorstellen dat hij daardoor erectieproblemen heeft! als er iets niet opwindend is is het wel een partner die de seks met tegenzin ondergaat en de seconden ligt af te tellen tot het voorbij is.
Als jij zo sterk hecht aan het huwelijk en de bijbehorende verplichtingen, zou je dan ook niet eens moeite gaan doen om het je man wat makkelijker te maken?
In een relatie hoort ook intimiteit; elkaar knuffelen, elkaar zoenen, lieve woordjes tegen elkaar zeggen, gewoon, van elkaar genieten. Kun je je man die intimiteit wel geven? Of leven jullie ook de rest van jullie leven (buiten de slaapkamer) als vage bekenden, in plaats van als echtgenoten? Houd je eigenlijk wel van je man?Natuurlijk hou ik van mijn man, en de intimiteit is er wel maar voor hem niet genoeg. Belangstelling in elkaar, leuke dingen samen doen enz zijn voor mij heel belangrijk en dat gebeurt ook. Bij hem is de intimiteit puur seks gericht uit frustratie en kan ik weinig goed doen in zijn ogen. Tenminste dat gevoel heb ik.
[...]
Waarom heb je dat dan niet???? En nee, wat jullie nu hebben is niet de liefde- en passievolle seks die ik zou verwacht tussen twee mensen die van elkaar houden. Jij gaat liggen zodat hij z'n kwakkie kan lozen. Ik kan me heel goed voorstellen dat hij daardoor erectieproblemen heeft! als er iets niet opwindend is is het wel een partner die de seks met tegenzin ondergaat en de seconden ligt af te tellen tot het voorbij is.
Als jij zo sterk hecht aan het huwelijk en de bijbehorende verplichtingen, zou je dan ook niet eens moeite gaan doen om het je man wat makkelijker te maken?
In een relatie hoort ook intimiteit; elkaar knuffelen, elkaar zoenen, lieve woordjes tegen elkaar zeggen, gewoon, van elkaar genieten. Kun je je man die intimiteit wel geven? Of leven jullie ook de rest van jullie leven (buiten de slaapkamer) als vage bekenden, in plaats van als echtgenoten? Houd je eigenlijk wel van je man?Natuurlijk hou ik van mijn man, en de intimiteit is er wel maar voor hem niet genoeg. Belangstelling in elkaar, leuke dingen samen doen enz zijn voor mij heel belangrijk en dat gebeurt ook. Bij hem is de intimiteit puur seks gericht uit frustratie en kan ik weinig goed doen in zijn ogen. Tenminste dat gevoel heb ik.
donderdag 7 januari 2010 om 11:29
quote:tinekevan1968 schreef op 07 januari 2010 @ 11:25:
[...]
Bij hem is de intimiteit puur seks gericht uit frustratie en kan ik weinig goed doen in zijn ogen. Tenminste dat gevoel heb ik.
Daar geloof ik niets van, als intimiteit voor hem puur seks gericht zou zijn, zou hij al lang bij je zijn weggegaan.
Ik snap wel dat seks voor hem heel belangrijk is, dat is het voor mij ook dus daar kan ik me wel in verplaatsen. Dat is het denk ik voor de meeste mensen.
Zou je liever je man kwijtraken dan proberen een oplossing te vinden?
[...]
Bij hem is de intimiteit puur seks gericht uit frustratie en kan ik weinig goed doen in zijn ogen. Tenminste dat gevoel heb ik.
Daar geloof ik niets van, als intimiteit voor hem puur seks gericht zou zijn, zou hij al lang bij je zijn weggegaan.
Ik snap wel dat seks voor hem heel belangrijk is, dat is het voor mij ook dus daar kan ik me wel in verplaatsen. Dat is het denk ik voor de meeste mensen.
Zou je liever je man kwijtraken dan proberen een oplossing te vinden?
I only get one shot at life - so I shoot to kill
donderdag 7 januari 2010 om 11:30
quote:tinekevan1968 schreef op 07 januari 2010 @ 11:14:
[...]
Daar ben ik nou juist bang voor en voel me hierdoor onzeker.
Ik ben mij ervan bewust dat de relatie door mijn houding onder zware druk staat. Hij doet/betekent alles voor me, ik ben me ervan bewust dat ik zo iemand niet snel zal vinden.
Hij heeft duidelijk aangegeven dat als ik voor mij zelf kies dat hij dat ook gaat doen. Volgens hem hoeft de realtie er niet onder te lijden. Ondanks dit alles kan ik mij er niet toe bewegen te veranderen.
Kan niet, of wil niet. Je zegt dat je een keuze hebt gemaakt, dus dat is willen, niet kunnen.
De man die alles voor je betekent zie je liever doodongelukkig, dan dat je zelf in beweging komt. Ik heb genoeg gezien om je te geloven hoor, dat je zelf echt denkt dat je hierin je verantwoordelijkheid niet kan nemen.
Intussen drijft je man van je weg. De man die alles voor je betekent, is jullie scheiding al aan het voorbereiden blijkt uit je eigen woorden. Jij wil een monogame relatie, jij zegt dat als hij kiest voor een bevredigend sexleven, hij tegen jou kiest. Maar wat zegt hij: "Hij heeft duidelijk aangegeven dat als ik voor mij zelf kies dat hij dat ook gaat doen." Hij zal niet monogaam blijven, hij zal dus naar jouw maatstaven tegen je kiezen, dat weet je nu al.
natuurlijk, als jullie 2 kinderen hebben zijn jullie waarschijnlijk al even bij elkaar, en dat verlaat je niet zo makkelijk. Dus hij gaat eerst jou en zichzelf wijs maken dat hij best sex kan vinden bij een ander, zonder dat dat de relatie schaadt. Hij zegt het zelf al: "hem hoeft de realtie er niet onder te lijden." Dat betekent niet dat dat waar is, of zelfs dat hij er echt in gelooft. Het betekent alleen dat hij de veiligheid van zijn gezin nog niet wil loslaten terwijl hij op zoek gaat naar wat wel degelijk het definitieve einde van jullie relatie gaat zijn. Maar als hij het eenmaal gevonden heeft, en hij het nodige rekenwerk samen met zijn advocaat heeft gedaan, mag je alvast gaan rekenen op de kinderen om de week een weekend bij hem.
Je toekomst ziet er somber uit. En ik gok dat als het zover is, je vooral jezelf heel zielig zal vinden.
Je hebt gekozen, en je beweert dat je niet anders kan. Als je graag slachtoffer bent, wacht dan rustig nog even af.
[...]
Daar ben ik nou juist bang voor en voel me hierdoor onzeker.
Ik ben mij ervan bewust dat de relatie door mijn houding onder zware druk staat. Hij doet/betekent alles voor me, ik ben me ervan bewust dat ik zo iemand niet snel zal vinden.
Hij heeft duidelijk aangegeven dat als ik voor mij zelf kies dat hij dat ook gaat doen. Volgens hem hoeft de realtie er niet onder te lijden. Ondanks dit alles kan ik mij er niet toe bewegen te veranderen.
Kan niet, of wil niet. Je zegt dat je een keuze hebt gemaakt, dus dat is willen, niet kunnen.
De man die alles voor je betekent zie je liever doodongelukkig, dan dat je zelf in beweging komt. Ik heb genoeg gezien om je te geloven hoor, dat je zelf echt denkt dat je hierin je verantwoordelijkheid niet kan nemen.
Intussen drijft je man van je weg. De man die alles voor je betekent, is jullie scheiding al aan het voorbereiden blijkt uit je eigen woorden. Jij wil een monogame relatie, jij zegt dat als hij kiest voor een bevredigend sexleven, hij tegen jou kiest. Maar wat zegt hij: "Hij heeft duidelijk aangegeven dat als ik voor mij zelf kies dat hij dat ook gaat doen." Hij zal niet monogaam blijven, hij zal dus naar jouw maatstaven tegen je kiezen, dat weet je nu al.
natuurlijk, als jullie 2 kinderen hebben zijn jullie waarschijnlijk al even bij elkaar, en dat verlaat je niet zo makkelijk. Dus hij gaat eerst jou en zichzelf wijs maken dat hij best sex kan vinden bij een ander, zonder dat dat de relatie schaadt. Hij zegt het zelf al: "hem hoeft de realtie er niet onder te lijden." Dat betekent niet dat dat waar is, of zelfs dat hij er echt in gelooft. Het betekent alleen dat hij de veiligheid van zijn gezin nog niet wil loslaten terwijl hij op zoek gaat naar wat wel degelijk het definitieve einde van jullie relatie gaat zijn. Maar als hij het eenmaal gevonden heeft, en hij het nodige rekenwerk samen met zijn advocaat heeft gedaan, mag je alvast gaan rekenen op de kinderen om de week een weekend bij hem.
Je toekomst ziet er somber uit. En ik gok dat als het zover is, je vooral jezelf heel zielig zal vinden.
Je hebt gekozen, en je beweert dat je niet anders kan. Als je graag slachtoffer bent, wacht dan rustig nog even af.
donderdag 7 januari 2010 om 11:32
quote:tinekevan1968 schreef op 07 januari 2010 @ 11:25:
[...]
Natuurlijk hou ik van mijn man, en de intimiteit is er wel maar voor hem niet genoeg. Belangstelling in elkaar, leuke dingen samen doen enz zijn voor mij heel belangrijk en dat gebeurt ook. Bij hem is de intimiteit puur seks gericht uit frustratie en kan ik weinig goed doen in zijn ogen. Tenminste dat gevoel heb ik.Zo te lezen lijkt me dat je dat goed voelt. Er is echt niet veel voor nodig om in een scheiding te belanden.
[...]
Natuurlijk hou ik van mijn man, en de intimiteit is er wel maar voor hem niet genoeg. Belangstelling in elkaar, leuke dingen samen doen enz zijn voor mij heel belangrijk en dat gebeurt ook. Bij hem is de intimiteit puur seks gericht uit frustratie en kan ik weinig goed doen in zijn ogen. Tenminste dat gevoel heb ik.Zo te lezen lijkt me dat je dat goed voelt. Er is echt niet veel voor nodig om in een scheiding te belanden.
donderdag 7 januari 2010 om 11:34
Je wordt nogal afgekraakt, onterecht lijkt me want je instelling is volgens mij niet bedoeld om je man te irriteren maar meer een zelfbescherming. Jij streeft na wat volgens jou belangrijk is in het leven of een relatie en dat is kennelijk dat toekomstbeeld en de inzet daarvoor. Hoe zie jij je leuke baan, als een leuke baan of als leuke kans op een nog leukere baan?
Ik weet niet of ik respect of medelijden voor je man zou moeten hebben, zoals je schrijft heeft hij er ook voor gekozen en het niet eerder belangrijk genoeg gevonden om zn koffers te pakken. Je hebt het gelijk dus nog steeds aan je kant. Wat voor operatie is hij bang voor, ik wist niet dat die er zijn?
Wat is nu eigenlijk je dringende reden dat je er hier en nu een topic over opent?
Zoals ik het lees ligt er overigens ook een machtsstrijd onder, jij wilt niet veranderen dus heeft hij dat maar te doen, dat is jouw overheersing, maar hij wil best wel veranderen en doet ook al pogingen met hulp enzo en doet daarmee jouw overheersing teniet, jij ziet daardoor blijkbaar geen andere mogelijkheid dan je poot nog stijver te houden ‘ik wil niet anders’.
Of je nu wil of niet sex wordt nu dus wel een steeds groter punt in jullie relatie.
Wat heb jij eraan om hem zo te laten ploeteren in jullie relatie, wat kan het je opleveren?
Omgekeerd schreef je dat hij geen interesse voor jouw belangrijke zaken heeft, is dat zijn schuld of maak jij ze niet interessant genoeg, betrek je hem misschien te weinig in het maken van je toekomstplannen? Verreken je zijn desinteresse misschien bewust of onbewust?
Ik weet niet of ik respect of medelijden voor je man zou moeten hebben, zoals je schrijft heeft hij er ook voor gekozen en het niet eerder belangrijk genoeg gevonden om zn koffers te pakken. Je hebt het gelijk dus nog steeds aan je kant. Wat voor operatie is hij bang voor, ik wist niet dat die er zijn?
Wat is nu eigenlijk je dringende reden dat je er hier en nu een topic over opent?
Zoals ik het lees ligt er overigens ook een machtsstrijd onder, jij wilt niet veranderen dus heeft hij dat maar te doen, dat is jouw overheersing, maar hij wil best wel veranderen en doet ook al pogingen met hulp enzo en doet daarmee jouw overheersing teniet, jij ziet daardoor blijkbaar geen andere mogelijkheid dan je poot nog stijver te houden ‘ik wil niet anders’.
Of je nu wil of niet sex wordt nu dus wel een steeds groter punt in jullie relatie.
Wat heb jij eraan om hem zo te laten ploeteren in jullie relatie, wat kan het je opleveren?
Omgekeerd schreef je dat hij geen interesse voor jouw belangrijke zaken heeft, is dat zijn schuld of maak jij ze niet interessant genoeg, betrek je hem misschien te weinig in het maken van je toekomstplannen? Verreken je zijn desinteresse misschien bewust of onbewust?
Let's play Twister, let's play Risk yeah
donderdag 7 januari 2010 om 11:37
donderdag 7 januari 2010 om 11:38
