Seks
alle pijlers
stelling monogamie en eeuwige trouw is een fabeltje
vrijdag 20 juni 2008 om 09:44
Wat exclusief zijn voor elkaar betreft heb ik dat natuurlijk al 23 jaar lang ervarin in mijn relatie. Daarbij vind ik nog steeds dat er dingen exclusief zijn alleen liggen die niet bij sex. 23 jaar waren we sexueel en in liefde exclusief nu zit dat in mijn keus voor hem (ik zal altijd prioriteit bij mijn relatie leggen en zijn belangen voor laten gaan) zit dat in het feit dat ik alleen met hem kinderen heb, zit dat dat ik met hem oud wordt en met hem samen leef en een leven deel. ik vind dat van zoveel meer waarde dan alleen die sex.
Wat reiger zegt zie ik verder sex met andere ook niet veel anders dan dat je dus tennist met andere, ik zie het als plezier delen. Dat kan in je relatie maar ook erbuiten. Daarbij doen we het nog vaak samen dus blijft het vaak nog deel uitmaken van ONS sexleven.
Liefde voor andere daar hebben wij ook minder moeite mee. Je kunt tenslotte ook van al je kinderen houden, van je man EN je familie, je vader en je moeder, je meerdere vrienden. Ik zie dat in sex hebben met vrienden en daar liefde bij voelen niet veel anders, ja ik hou van ze maar ik heb maar met 1 iemand een relatie waar ik prioriteit aan stel. Kan maar bij 1 de keuze leggen als ik moest kiezen, deel maar met 1 een leven, het is veel meer onvoorwaardelijk net als bij mijn kinderen. Bij kinderen zeg men ook niet als je die van andere op schoot trekt "zeg je hebt toch zelf kinderen? Kom je daar soms te kort dat je die van mij op schoot moet trekken? heb je daar niet genoeg aan? Zit die relatie met je kinderen soms niet goed of zo?" we vinden het dood normaal dat we andersmans kinderen ondanks dat we ze zelf hebben lief hebben en knuffelen en weten dan drommels goed dat het niet zo voelt als bij je eigen kinderen omdat die toch een speciaal plekje hebben. Dat voel ik dus bij mijn man niet minder. Ik kan houden van andere, mag en kan van ze genieten, maar toch is het anders dan met mijn eigen man omdat ik daar toch dat speciale bij voel. Hij toch voor mij anders voelt dan bv mijn vriend. Ik deel een leven met hem en hij is de vader van mijn kinderen. We leven samen en worden samen oud.
Wat reiger zegt zie ik verder sex met andere ook niet veel anders dan dat je dus tennist met andere, ik zie het als plezier delen. Dat kan in je relatie maar ook erbuiten. Daarbij doen we het nog vaak samen dus blijft het vaak nog deel uitmaken van ONS sexleven.
Liefde voor andere daar hebben wij ook minder moeite mee. Je kunt tenslotte ook van al je kinderen houden, van je man EN je familie, je vader en je moeder, je meerdere vrienden. Ik zie dat in sex hebben met vrienden en daar liefde bij voelen niet veel anders, ja ik hou van ze maar ik heb maar met 1 iemand een relatie waar ik prioriteit aan stel. Kan maar bij 1 de keuze leggen als ik moest kiezen, deel maar met 1 een leven, het is veel meer onvoorwaardelijk net als bij mijn kinderen. Bij kinderen zeg men ook niet als je die van andere op schoot trekt "zeg je hebt toch zelf kinderen? Kom je daar soms te kort dat je die van mij op schoot moet trekken? heb je daar niet genoeg aan? Zit die relatie met je kinderen soms niet goed of zo?" we vinden het dood normaal dat we andersmans kinderen ondanks dat we ze zelf hebben lief hebben en knuffelen en weten dan drommels goed dat het niet zo voelt als bij je eigen kinderen omdat die toch een speciaal plekje hebben. Dat voel ik dus bij mijn man niet minder. Ik kan houden van andere, mag en kan van ze genieten, maar toch is het anders dan met mijn eigen man omdat ik daar toch dat speciale bij voel. Hij toch voor mij anders voelt dan bv mijn vriend. Ik deel een leven met hem en hij is de vader van mijn kinderen. We leven samen en worden samen oud.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
vrijdag 20 juni 2008 om 10:02
Wil je de ware natuur kennen van de menselijke seksualiteit en seksuele relaties, maak je geest dan vrij van elke vorm van vooroordeel, indoctrinatie, moraliteit of angst. Je ziet dan de mens op zijn dierlijkst en volgens mij komen we dan uit op een samenleving die niet veel afwijkt van die van onze primaat-neefjes. Monogamie is een fabel, seriële monogamie ook. Wat overblijft is een pikorde waarbij iedereen omhoog wil neuken (met de vrouwelijkste vrouwen of de mannelijkste mannen) maar voor de verzorging van het opgroeiend kroost genoegen neemt met wat er te krijgen valt en daar de (seksuele) prijs voor betaalt.
Natuurlijk wordt dit basisgedrag netjes ingekleed en gecamoufleerd onder allerlei afspraken en sociaal wenselijk gedrag. Het is zelfs zo dat hoe beter men erin slaagt om de dierlijke erfenis te onderdrukken hoe hoger men zichzelf plaatst op de sociale ladder.
Natuurlijk wordt dit basisgedrag netjes ingekleed en gecamoufleerd onder allerlei afspraken en sociaal wenselijk gedrag. Het is zelfs zo dat hoe beter men erin slaagt om de dierlijke erfenis te onderdrukken hoe hoger men zichzelf plaatst op de sociale ladder.
vrijdag 20 juni 2008 om 10:45
Ik vind mezelf behoorlijk 'dierlijk' en heb de grootste lak aan sociale conventies. Toch val ik helemaal niet op 'mannelijke mannen', tenminste als je daarmee mannen bedoelt met veel geld, status, en autoriteit. Of met een dure auto, die daar symbool voor staat. Daar heb ik net een instinctieve afkeer van. Zulke mannen doen me inderdaad aan apen op de apenrots denken.
Ik geloof dus niet in die theorie.
Ik heb ook helemaal niet het idee dat ik genoegen neem met wat er te krijgen valt, ik ben er namelijk van overtuigd dat ik de beste man heb van de wereld en heb eigenlijk stiekem altijd een beetje medelijden met andere vrouwen, omdat zij genoegen moeten nemen met een man die hen (in mijn ogen) slecht behandelt. Die hen niet op handen draagt, die voortdurend op de uitkijk is naar de andere vrouwen die hij kan krijgen, enz.
Kortom, ik herken helemaal niets in je theorie, althans niet bij mezelf. Als ik daarentegen sommige verhalen op de relatiepijler lees, denk ik dat het voor sommige mensen wel opgaat...
vrijdag 20 juni 2008 om 11:25
Ik wil je citeren maar dat doet ie blijkbaar niet omdat je mij al citeert reiger. Ik denk dat een relatie hebben en monogaam zijn vaak gebaseert is op rationele gronden. Het huwelijk is een contract en alleen met mijn man heb ik zo'n contract maar zo steriel en zakelijk is het niet, daar kom ik later in het citaat op terug.
Want inderdaad bij mijn man komt er iets bovenop. Ik kan dat net zo min omschrijven als jij maar ik verwoord het dan maar in dat je een leven samen deelt, vergroeit bent met elkaar, dat ik door hem ben gegroeit als mens, dat hij me gesterkt heeft, dat ik hem een geweldig mooi mens vind. Hij is voor mij toch even specialer en mijn liefde zit toch even wat dieper dan dat ik bij die andere soort liefde voel. Met mijn vriend is die liefde veel meer op passie en hartstocht gebaseerd. Maar ook hem neem ik zoals hij is accepteer ik en heb ik lief. Anders dan bij mijn man en waarom ik dan voor hem kies zit toch in de jaren, in de verbondeheid, in het feit dat we samen kinderen hebben . Jij vind dat zakelijk ik vind het nogal wat en het maakt juist bij mij dat het daarom dieper voelt dan dat ik met mijn vriend beleef. Ook hij zou trouwens voor zijn vrouw kiezen.
Het grappige is dat je laatste antwoord dus precies zo voor mij geld. Ook bij mij zit het speciale in de waardering die ik voor hem voel (het is zo'n bijzonder en mooi mens.) en in het compleet verbonden voelen. En nu pas lees ik dat je daar ook mee afsluit en dat al vermoed. LOL.
klopt dus ik voel dat niet anders. Ik ben met hem veel meer verbonden dan met mijn vriend. Deel met hem veel meer, waardeer hem nog meer (ik waardeer mijn vriend ook maar mijn man heeft me doen groeien heeft keihard gewerkt (en nog) voor ons gezin, is zo handig en creatief in oplosssingen (met hem kom je de oorlog door en dat voelt veilig en zeker) staat zo mooi in het leven, heeft me zo veel gegunt en zo vrij gelaten, kan zelfs me dit geven enz, is zo'n bijzonder mens. Zo iemand vind ik nooit en nooit meer. Hij is uniek.
Voor de duidelijkheid ik ben ook gek op mijn vriend maar dat ligt op ander vlak, ik zou ook heel goed met hem kunnen samen leven en dan zal onze relatie weer andere geweldige dingen hebben. Bv de sex passie maar ik denk dat ik me ook meer vrouw zou voelen naast hem. Ook goed maar anders goed. het is echter niet aan de orde omdat ik dan weer ontzettend veel dingen zou missen die mijn man heeft.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
vrijdag 20 juni 2008 om 12:40
Het één sluit het ander niet uit, Reiger, en in je eerste gequote alinea zeg je eigenlijk precies hetzelfde als ik. Als jij - naar jouw gevoel - al het idee hebt dat je een alfa-mannetje aan de haak hebt geslagen (uitgaand van je eigen criteria van wat de mannelijkste man voor jou betekent) dan ben je uiteraard veel minder geneigd om het "hogerop" te zoeken want voor jou bestaat er dan geen "hogerop" tenzij je criteria in de loop van de tijd zouden veranderen.
vrijdag 20 juni 2008 om 12:42
Verliefdheid schaal ik zelf niet zo hoog in. Is vaak meer gebaseerd op onzekerheid en zoeken naar bevestiging, veroorzaakt door hormonen. Verliefdheid gaat als het goed is ook over en gaat dan over in houden van.
Monogamie zie ik meer als een relatie. Volgens mij staat het in woordenboeken ook vaak zo beschreven. Niet eens zo zeer sexueel maar met in vorm van "met 1 iemand een relatie hebben" laatst las ik voor het eerst dat men het beschreef als in een relatie met 1 iemand sex hebben.
maar ik snap wel dat de meeste inderdaad minder moeite hebben met een pure lust of sexuele ervaring met anderen en dat men meer moeite heeft als er gevoelens bij komen. Dat merk je overigens ook onder swingers. Veel zijn bang voor intimiteit en gevoelens.
Zelf zijn wij daar minder angstig voor.
Monogamie zie ik meer als een relatie. Volgens mij staat het in woordenboeken ook vaak zo beschreven. Niet eens zo zeer sexueel maar met in vorm van "met 1 iemand een relatie hebben" laatst las ik voor het eerst dat men het beschreef als in een relatie met 1 iemand sex hebben.
maar ik snap wel dat de meeste inderdaad minder moeite hebben met een pure lust of sexuele ervaring met anderen en dat men meer moeite heeft als er gevoelens bij komen. Dat merk je overigens ook onder swingers. Veel zijn bang voor intimiteit en gevoelens.
Zelf zijn wij daar minder angstig voor.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
vrijdag 20 juni 2008 om 12:49
Wat ik probeerde te zeggen is dat monogamie altijd een seksueel iets is. Monogame mensen doen het met 1 partner (tegelijk). Trouw is iets anders. Je kan best in een relatie zitten waarin je trouw aan elkaar bent zonder dat je problemen hebt met het feit dat de ander af en toe wat in de rondte dolt met een ander.
Clowns to the left of me..
vrijdag 20 juni 2008 om 12:50
Ik ben het dus ook niet eens met de theorie van Geve. Ik vind zelf dat ik juist de beste partner heb. In relatie zou ik me geen betere kunnen wensen, en omdat ik sex dus helemaal niet zo belangrijk vind zie ik het ook helemaal niet als "omhoog neuken" en genoegen nemen met thuis.
Ik heb juist thuis als het om relatie gaat het beste dat me kan overkomen waar mannen die sexueel misschien spannender zijn als relatiemateriaal totaal niet zouden voldoen.
Mijn belang ligt dus veel meer bij die man naast me in mijn leven dan een geweldige man in bed.
In grote lijnen snap ik wel wat je wil zeggen geve maar liggen mijn belangen dus heel ergens anders. Ik stel veel hogere eisen aan mijn levenspartner dan mijn bedpartner. Het is dus zeker geen genoegen nemen met. Het is meer genieten zonder gezeik van het geen buiten die relatie gebeurd.
Met mijn vriend is het mede zo geweldig omdat we de dagelijke zorgen niet delen en het dus altijd spannend en leuk is als we samen zijn. je pakt de momenten en daarom vliegt de passie er van af. Maar we beseffen beide dat het in 1 huis wel wat meer van ons zou vragen dan dat.
Zou ons best lukken maar beide vinden we het eigenlijk wel ideaal zo.
Ik heb juist thuis als het om relatie gaat het beste dat me kan overkomen waar mannen die sexueel misschien spannender zijn als relatiemateriaal totaal niet zouden voldoen.
Mijn belang ligt dus veel meer bij die man naast me in mijn leven dan een geweldige man in bed.
In grote lijnen snap ik wel wat je wil zeggen geve maar liggen mijn belangen dus heel ergens anders. Ik stel veel hogere eisen aan mijn levenspartner dan mijn bedpartner. Het is dus zeker geen genoegen nemen met. Het is meer genieten zonder gezeik van het geen buiten die relatie gebeurd.
Met mijn vriend is het mede zo geweldig omdat we de dagelijke zorgen niet delen en het dus altijd spannend en leuk is als we samen zijn. je pakt de momenten en daarom vliegt de passie er van af. Maar we beseffen beide dat het in 1 huis wel wat meer van ons zou vragen dan dat.
Zou ons best lukken maar beide vinden we het eigenlijk wel ideaal zo.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
vrijdag 20 juni 2008 om 12:56
van dale online geeft als antwoord
het samenleven met 1 vaste partner
grappig ik ben dus volgens de van Dale nog steeds monogaam.
(dit wist ik dus al eerder, echter ik snap dat veel dat als heel verwarren zien als je wel met andere sex hebt buiten je relatie om dus zal ik me niet snel monogaam noemen, dat wekt wel erg veel verwarring)
het samenleven met 1 vaste partner
grappig ik ben dus volgens de van Dale nog steeds monogaam.
(dit wist ik dus al eerder, echter ik snap dat veel dat als heel verwarren zien als je wel met andere sex hebt buiten je relatie om dus zal ik me niet snel monogaam noemen, dat wekt wel erg veel verwarring)
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
vrijdag 20 juni 2008 om 13:00
en als we dan terug gaan naar de stellling, dan denk ik dat monogamie volgens de van Dale dus geen fabel is. Want de meeste mensen leven toch samen met 1 vaste partner als er een relatie is. Ik ken er maar weinig die met meerdere partners samen leven.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
vrijdag 20 juni 2008 om 13:01
Ik zeg dat monogamie iets is wat je naar eigen persoonlijke kijk kan invullen, en dat het daadwerkelijk een monogame relatie is als je partner dezelfde persoonlijke kijk heeft, en zich er ook aan houd.
Ik vind dat ik monogaam kan zijn, én met andere mensen sex kan hebben.
Overigens is mijn invulling van monogamie ook partnergerelateerd.
Een zeer jaloers persoon die zeer snel zijn hoofd verliest aan iemand anders, is niet iemand waar ik mee zou swingen, en ik zou bij hem ook niet willen dat hij dat doet, omdat dat niet gaat.
Een openminded persoon waarvan ik echt voel dat het goed zit, zou ik mijn monogamiegrenzen best kunnen verleggen
vrijdag 20 juni 2008 om 13:02
vrijdag 20 juni 2008 om 13:11
Ik heb respect voor je mening maar ben het niet helemaal met je eens. Als je zegt dat je monogamie zelf kan invullen dan zeg je hetzelfde als wanneer je zegt dat je, ik noem maar wat, de provincienamen zelf kan invullen. Je kan het wel doen, maar niemand begrijpt meer waar je het over hebt. Jij hebt het over het invullen van je relatie, niet over monogaam zijn. Monogamie is voor 99% van de mensen geen flexibel begrip.
Clowns to the left of me..
vrijdag 20 juni 2008 om 13:15
Dit stevent ineens af op een semantische discussie...
Volgens mij werd al wel de spijker op de kop geslagen dat monogamie iets betreft van een verbondenheid met één persoon. Wat daar onder valt is afhankelijk van de persoonlijke invulling en het is wel handig om dat samen met je partner waarmee je monogaam wenst te zijn afstemt, omdat de beelden daarover nogal kunnen verschillen...
@ Justjuice, volgens mij denken inderdaad veel mensen dat ze het zelfde beeld hebben bij monogamie, maar daar zitten volgens mij heeeeeel veel nuances in. Meest algemeen is de exclusiviteit op seksgebied, maar ik lees hier hele andere invullingen....
Volgens mij werd al wel de spijker op de kop geslagen dat monogamie iets betreft van een verbondenheid met één persoon. Wat daar onder valt is afhankelijk van de persoonlijke invulling en het is wel handig om dat samen met je partner waarmee je monogaam wenst te zijn afstemt, omdat de beelden daarover nogal kunnen verschillen...
@ Justjuice, volgens mij denken inderdaad veel mensen dat ze het zelfde beeld hebben bij monogamie, maar daar zitten volgens mij heeeeeel veel nuances in. Meest algemeen is de exclusiviteit op seksgebied, maar ik lees hier hele andere invullingen....
vrijdag 20 juni 2008 om 13:41
Doddie!!! Je schrijft precies hetzelfde als ik hoor: voor je relatie kies je een ander type man dan voor de leuk. Het is helemaal niet belangrijk dat die superaantrekkelijke vent geen relatiemateriaal is: voor de seks wil je hem wel. Sommige vrouwen doen wat met die seksuele aantrekkingskracht, andere niet (afhankelijk van "normen en waarden") maar iedereen is het erover eens dat die aantrekkingskracht er wel degelijk is.
Klopt!!! Maar als je het hebt over belang dan is daarn onvermijdelijk afweging aan voorafgegaan. En daarom doe je het met allebei, omdat jij die keuzemogelijkheid hebt. Anderen hebben die mogelijkheid niet of willen die niet hebben (opnieuw in functie van ieders eigen achtergrond) en dan is het óf de relatie óf de loverboy/girl. Dat is meteen één van de mogelijke verklaringen waarom er toch relatief weinig gekozen wordt voor de loverboy/girl: mensen moeten kiezen, gaan nadenken en kiezen dan in functie van hun eigenbelang.
vrijdag 20 juni 2008 om 16:13
.
[...]
Klopt!!! Maar als je het hebt over belang dan is daarn onvermijdelijk afweging aan voorafgegaan. En daarom doe je het met allebei, omdat jij die keuzemogelijkheid hebt. Anderen hebben die mogelijkheid niet of willen die niet hebben (opnieuw in functie van ieders eigen achtergrond) en dan is het óf de relatie óf de loverboy/girl. Dat is meteen één van de mogelijke verklaringen waarom er toch relatief weinig gekozen wordt voor de loverboy/girl: mensen moeten kiezen, gaan nadenken en kiezen dan in functie van hun eigenbelang.[/quote]
daarom houden de meeste mensen die loverboy / girl maar gewoon geheim.Wel de lusten niet de lasten, heel oneerlijk maar het is wel vaak de reality.Eigen partner geeft geborgenheid en zekerheid, maar een minnaar geeft je de spanning en passie die je nodig heb.
maar als je partner die je naast geborgen heid en zekerheid ook nog spanning en passie kan geven dan heb je geen behoefte aan een minnaar.Het is dus echt niet voor iedereen nodig, maar voor velen wel.
[...]
Klopt!!! Maar als je het hebt over belang dan is daarn onvermijdelijk afweging aan voorafgegaan. En daarom doe je het met allebei, omdat jij die keuzemogelijkheid hebt. Anderen hebben die mogelijkheid niet of willen die niet hebben (opnieuw in functie van ieders eigen achtergrond) en dan is het óf de relatie óf de loverboy/girl. Dat is meteen één van de mogelijke verklaringen waarom er toch relatief weinig gekozen wordt voor de loverboy/girl: mensen moeten kiezen, gaan nadenken en kiezen dan in functie van hun eigenbelang.[/quote]
daarom houden de meeste mensen die loverboy / girl maar gewoon geheim.Wel de lusten niet de lasten, heel oneerlijk maar het is wel vaak de reality.Eigen partner geeft geborgenheid en zekerheid, maar een minnaar geeft je de spanning en passie die je nodig heb.
maar als je partner die je naast geborgen heid en zekerheid ook nog spanning en passie kan geven dan heb je geen behoefte aan een minnaar.Het is dus echt niet voor iedereen nodig, maar voor velen wel.