Seks
alle pijlers
wie heeft er ervaring met een minnaar?
zondag 3 augustus 2008 om 21:09
Oh help, ik zit in de punarie....
Ik heb geloof ik een minnaar, ben helemaal verward, er komt niets meer uit mijn handen en wil alleen nog maar dagdromen.
Pff...ik weet niet waar ik moet beginnen met vertellen....
Via mail sinds jaren weer contact met exvriendje. Gedate, sms-en etc. Het contact werd steeds speelser. Vorige week 2e date en we zijn in bed beland. Een paar dagen later nog een keer. En het erge is dat ik onzeker ben, belt/mailt hij nog wel een keer etc etc. Terwijl ik me eigenlijk moet rot schamen.......
Ik woon samen, heb drie kids maar denk alleen nog maar aan hem. Wie heeft dit ook meegemaakt?
Ik heb geloof ik een minnaar, ben helemaal verward, er komt niets meer uit mijn handen en wil alleen nog maar dagdromen.
Pff...ik weet niet waar ik moet beginnen met vertellen....
Via mail sinds jaren weer contact met exvriendje. Gedate, sms-en etc. Het contact werd steeds speelser. Vorige week 2e date en we zijn in bed beland. Een paar dagen later nog een keer. En het erge is dat ik onzeker ben, belt/mailt hij nog wel een keer etc etc. Terwijl ik me eigenlijk moet rot schamen.......
Ik woon samen, heb drie kids maar denk alleen nog maar aan hem. Wie heeft dit ook meegemaakt?
dinsdag 12 augustus 2008 om 12:41
Angel. Het gaat niet om mij, maar om jouw partner. Denk jij niet dat jouw partner ook over zijn nek zou gaan als hij leest hoe lakoniek jij schrijft dat 'hij blij is met zijn verbeterde sexleven?' Alsof het vreemdgaan niet erg genoeg is geef je hem immers de 'genadeklap' door zo minachtend over zijn wel en wee te beslissen.
Een partner die stiekum buiten de deur snoept kan ik vergeven. Een partner die mij zo minachtend behandelt niet. Dat begrijp je toch wel?
Een partner die stiekum buiten de deur snoept kan ik vergeven. Een partner die mij zo minachtend behandelt niet. Dat begrijp je toch wel?
dinsdag 12 augustus 2008 om 13:24
dinsdag 12 augustus 2008 om 13:37
Wat een agressie zeg....
Niemand trekt in twijfel dat je niet van je partner houdt als je vreemd gaat. Wel zijn er vraagtekens bij het wel of niet ontnemen van keuzes bij je partner, respectvolle bejegening, enz.
Dat er vraagtekens zijn bij iemands gedrag is toch niet zo erg? Maar ik zie op de laatste bladzijden nergens op de persoon gespeeld worden.
Iets waar jij je wel toe verlaagt met je gescheld.
![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif){kind=small}
dinsdag 12 augustus 2008 om 14:49
Geheim; ik begrijp heel goed dat jouw sv behoeften kan invullen die jij mist bij je partner. Ik heb het zelf ook ondervonden, mijn partner miste iets bij mij en dacht dat die ander die behoeften kon invullen (geen sex, dat heeft altijd goed gezeten). Waar hij de mist mee inging, was het feit dat hij er niet met mij over praatte, maar het op een "makkelijke" manier kon oplossen; het halen bij die ander. Net als bij jullie hadden wij een goede relatie, maar ik geloof dat iedereen wel een ding (of twee) mist bij zijn huidige partner. Kan haast niet anders. Als je voor je partner kiest, dan kiest je voor het hele pakket, dus ook voor dat dingetje wat je eigenlijk mist. De rest is dan zo fijn dat je het gemis voor lief wilt nemen. Zo zit ik in elkaar, ik vind alles fijn en datgene wat ik mis haal ik ergens anders uit. Als ik iets heel essentieels zou missen, iets waardoor ik niet gelukkig meer ben, dan moet ik stoppen met de relatie, OF praten over oplossingen. Door het elders te halen, geef je een hele grote boodschap af, namelijk dat jij HEM als persoon niet de moeite waard vindt. Ik plaats contact met een sv in een breder perspectief; je mist iets en denkt dat aan te kunnen vullen bij je sv. Jij blij. Maar in feite ontken je daarmee het hele bestaan van je partner, zijn bestaansrecht, hoe hij is als partner voor jou. Dat is nl wat hij zal voelen als hij erachter komt. Hij kan het niet zien zoals jij het ziet, zoals het voor jou voelt. Je zet nl je hele bestaan met hem op het spel, dat is veelomvattender dan die ene behoefte, en dat zal je man ook zo voelen. Dat is niet te vatten, want logischer is het om die oh zo fijne relatie nog fijner te maken, door een oplossing te vinden voor je behoefte-gemis. Zie je zelf hoe krom jouw redenering is (bekeken vanuit de kant van de bedrogene)
Natuurlijk vul jij dit anders in, want jij hebt andere belangen. Maar jouw belang is veel kleiner dan het grotere belang, nl jullie huwelijk.
Joey; dank je!
Ik wil het niet eens weten, wat je partner voelt als hij sex met je heeft terwijl hij is vreemdgegaan. Dat is pure zelfkwelling, en werkt nog heel lang door. Elke keer als je sex hebt, vraag je je af of hij met jou bezig is of met haar, of zij het lekkerder hadden in bed, of hij lieve woordjes tegen haar zij. Bah.
Natuurlijk vul jij dit anders in, want jij hebt andere belangen. Maar jouw belang is veel kleiner dan het grotere belang, nl jullie huwelijk.
Joey; dank je!
Ik wil het niet eens weten, wat je partner voelt als hij sex met je heeft terwijl hij is vreemdgegaan. Dat is pure zelfkwelling, en werkt nog heel lang door. Elke keer als je sex hebt, vraag je je af of hij met jou bezig is of met haar, of zij het lekkerder hadden in bed, of hij lieve woordjes tegen haar zij. Bah.
dinsdag 12 augustus 2008 om 14:55
Wat ben je zielig, guttegut. Als je wat mist, dan ga je weg en zorg je dat je verder kunt met datgene wat je alles kunt bieden.
Zal ik je een geheim verklappen; je kunt niet ALLES hebben in 1 persoon, dat bestaat bijna niet. De perfecte mens en dus de perfecte relatie, is een fabeltje. Als jij denkt dat het wel bestaat, dan zul jij nog vaak teleurgesteld gaan worden. Is niet realistisch, en je zult altijd ontevreden blijven over je relatie. Daar zou ik me op richten, ipv een minnaar. Hoef je andermans leven niet kapot te maken en verbeter je die van jezelf.
En ja, ik mis ook bepaalde dingen in mijn vriend, dat weet hij ook. Maar alles wat hij wel te bieden heeft, is voor mij veel te waardevol om op het spel te zetten voor een neukertje. Er is niemand die aan hem kan tippen, in mijn ogen. Zelfs met het gemis. Dat neem ik voor lief, omdat de rest prima is. Zou het gemis een te grote rol gaan spelen, dan sta ik open voor een ander, die het wel kan bieden, maar wel nadat ik de relatie heb beeindid.
anoniem_36142 wijzigde dit bericht op 12-08-2008 14:58
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
dinsdag 12 augustus 2008 om 15:29
Haha Johnny, ik wou dat ik dit onderwerp met kalmte kon benaderen. Helaas zit er nog iets teveel boosheid.
Zou zo graag willen dan men inziet, hoeveel er kapot gemaakt wordt. Net als bij mijn vriend, dringt dat (nog) niet door.
Dat gaat wel een keer gebeuren, dat is nl altijd zo. Maar met welke gevolgen? Dan sla je jezelf toch keihard voor je kop, dat je niet eerder wat met de adviezen hebt gedaan?
Zou zo graag willen dan men inziet, hoeveel er kapot gemaakt wordt. Net als bij mijn vriend, dringt dat (nog) niet door.
Dat gaat wel een keer gebeuren, dat is nl altijd zo. Maar met welke gevolgen? Dan sla je jezelf toch keihard voor je kop, dat je niet eerder wat met de adviezen hebt gedaan?
dinsdag 12 augustus 2008 om 15:54
Julus; je hebt op een groot aantal punten gelijk! Zal zeker de laatste zijn die dat zal ontkennen.
Jij praat uit praktijkervaring die ik niet heb en hoop niet te zullen krijgen, maar mocht dat wel het geval zijn is dat mijn keuze/verantwoordelijkheid. Zou het vreselijk vinden mijn partner verdriet te doen, want ook ik hou zielsveel van hem, en toch heb ik een sv.... Ik hou absoluut niet minder van mijn partner, en nee.. ik hou niet van mijn sv en moet er niet aan denken met hem een toekomst te hebben. Mijn toekomst ligt thuis. Waarom dan een sv? spanning en lust. niets meer, niets minder.
En veroordeel me maar als je wilt, ik kan dat prima aan, maar probeer alsjeblieft niet zo zwart-wit te blijven denken. Dat het leven niet zwart-wit is heb ik zelf ook aan den lijfe ondervonden. Ik heb daarin mijn weg gevonden en dat sommigen dat een foute route vinden, het is niet anders.
Jij praat uit praktijkervaring die ik niet heb en hoop niet te zullen krijgen, maar mocht dat wel het geval zijn is dat mijn keuze/verantwoordelijkheid. Zou het vreselijk vinden mijn partner verdriet te doen, want ook ik hou zielsveel van hem, en toch heb ik een sv.... Ik hou absoluut niet minder van mijn partner, en nee.. ik hou niet van mijn sv en moet er niet aan denken met hem een toekomst te hebben. Mijn toekomst ligt thuis. Waarom dan een sv? spanning en lust. niets meer, niets minder.
En veroordeel me maar als je wilt, ik kan dat prima aan, maar probeer alsjeblieft niet zo zwart-wit te blijven denken. Dat het leven niet zwart-wit is heb ik zelf ook aan den lijfe ondervonden. Ik heb daarin mijn weg gevonden en dat sommigen dat een foute route vinden, het is niet anders.
dinsdag 12 augustus 2008 om 19:23
@ Julus, inderdaad op sommige punten wel erg zwart-wit.Ik begrijp dat als je net in zo'n situatie zit dat je iemand harder veroordeelt, maar heb je ook wel eens gehoord van vergeven en vergeten? Het dringt echt wel tot jouw vriend door hoor, maar je moet ook iemand een kans willen geven.En verder vind ik degene die hier hard oordeelt en zelf ook zo is geweest het behoorlijk achter de ellebogen hebben, beetje stokerig zelfs.
dinsdag 12 augustus 2008 om 20:22
Stewardess, als er iemand is die heeft vergeven, dan ben ik het wel. We zijn samen verder gegaan na twee maanden, en zijn hard bezig om daar iets van te maken. Ik probeer al vanaf het begin zijn motief te snappen, hoe hij het heeft beleefd en hem zelfs geholpen in een voor hem moeilijke tijd. En heb daarbij mijn eigen verdriet aan de kant gezet. Vergeten zal ik het echter nooit meer, het zal hoogstens niet meer iets zijn waar ik dagelijks aan denk. Schijnt jaren te duren voordat je er niet meer dagelijks aan denkt..slik.
Vraag me ook af wie er hier aan het stoken is, want dan weten jullie meer dan ik (en de rest, blijkbaar)?
Verder weet ik heel goed dat niet alles zwart-wit is, maar in gevallen als deze kun je het alleen maar zo benaderen. Je gaat vreemd, het hoe en het waarom is eigenlijk niet zo van belang. Dat je het doet, daar gaat het om, dus mi wel een zwart-wit kwestie. Zoals mijn vriend al zei; er is nooit een excuus voor vreemdgaan!! Er zijn altijd andere mogelijkheden, zolang je eht maar bespreekbaar maakt! (heeft ie zelf ook niet gedaan, maar dat terzijde, hij heeft nu ineens het licht gezien).
Vraag me ook af wie er hier aan het stoken is, want dan weten jullie meer dan ik (en de rest, blijkbaar)?
Verder weet ik heel goed dat niet alles zwart-wit is, maar in gevallen als deze kun je het alleen maar zo benaderen. Je gaat vreemd, het hoe en het waarom is eigenlijk niet zo van belang. Dat je het doet, daar gaat het om, dus mi wel een zwart-wit kwestie. Zoals mijn vriend al zei; er is nooit een excuus voor vreemdgaan!! Er zijn altijd andere mogelijkheden, zolang je eht maar bespreekbaar maakt! (heeft ie zelf ook niet gedaan, maar dat terzijde, hij heeft nu ineens het licht gezien).
dinsdag 12 augustus 2008 om 21:11
@ Julus, inderdaad ,er gaat een hele tijd overheen voordat je het vergeven en vergeten hebt. Maar eens komt er een dag dat het geen pijn meer doet en je er anders tegenaan kijkt. Als tip zou ik je willen zeggen om er niet in te blijven hangen want dat drijft je verder uit elkaar en je maakt jezelf er ook gek mee. Het klinkt heel makkelijk maar ik weet ook dat dat niet zo is.Verder wens ik jullie veel succes met het verwerken.
