Werk & Studie
alle pijlers
Het doel van werk.
maandag 9 maart 2009 om 11:00
Wat is het doel van werk? Simpele vraag zou je zeggen, zorgen dat je in je eigen onderhoud kunt voorzien. In de derde wereld zouden ze geen seconde nadenken over dit antwoord.
Maar ja, we leven hier. Bekend met de piramide van (googlet) Maslow, in een land waar in je eerste behoeften wordt voorzien wanneer je dat zelf niet doet of kunt.
Met helaas te weinig energie voorhanden om een flitsend leuke baan die voorziet in eigen onderhoud te combineren met de zorg voor drie kinderen.
Mijn antwoord is ook simpel: zolang ik keuze heb, kies ik voor mijn flitsende baan, en voor een aanvulling vanuit de bijstand. Misschien zou het mogelijk zijn om in mijn onderhoud te voorzien met een simpele baan zoals datatypiste (ik weet het niet, heb nog niet zo'n baanaanbod gekregen -wel gezocht-) waarbij ik meer uren moet draaien dan ik nu doe. Zou dan wel doodongelukkig worden omdat ik mijn huidige, heel leuke, maar eigenlijk te zware, baan zou moeten laten liggen. Zeker is dat ik niet in staat ben om meer uren te draaien in mijn huidige baan, dat zou dan ten koste gaan van mijn gezin. Mocht er worden geeist dat ik in mijn eigen onderhoud ga voorzien dan hoop ik dat ik meer uren mag draaien in mijn huidige baan en zie ik wel waar het schip strandt.
Maar goed, de vraag dus:
Is het volgens jou toegestaan om in de bijstand te blijven zonder te hebben onderzocht of je je gezin draaiende kunt houden naast een geestdodende baan?
Wat vindt jij belangrijker: in eigen onderhoud voorzien of tegemoetkomen aan de behoeften van je intelligentie?
Niet dat de antwoorden iets gaan veranderen in mijn situatie. Maar ik ben gewoon benieuwd hoe mijn medeforummers (afspiegeling van de samenleving?) hierin staan.
Wrijvend wordt het trouwens als ik straks mijn huishoudelijke hulp thuis ontvang. Zij is wel in staat om heel energiek voor een hongerloontje weinig inspirerend werk te doen. Ik ben dan eigenlijk niet in staat te blijven zitten en mijn energie sparen voor als mijn kinderen weer thuiskomen (en neem dan dus veel te veel hooi op mijn vork om maar niet slecht of lui over te komen).
Maar ja, we leven hier. Bekend met de piramide van (googlet) Maslow, in een land waar in je eerste behoeften wordt voorzien wanneer je dat zelf niet doet of kunt.
Met helaas te weinig energie voorhanden om een flitsend leuke baan die voorziet in eigen onderhoud te combineren met de zorg voor drie kinderen.
Mijn antwoord is ook simpel: zolang ik keuze heb, kies ik voor mijn flitsende baan, en voor een aanvulling vanuit de bijstand. Misschien zou het mogelijk zijn om in mijn onderhoud te voorzien met een simpele baan zoals datatypiste (ik weet het niet, heb nog niet zo'n baanaanbod gekregen -wel gezocht-) waarbij ik meer uren moet draaien dan ik nu doe. Zou dan wel doodongelukkig worden omdat ik mijn huidige, heel leuke, maar eigenlijk te zware, baan zou moeten laten liggen. Zeker is dat ik niet in staat ben om meer uren te draaien in mijn huidige baan, dat zou dan ten koste gaan van mijn gezin. Mocht er worden geeist dat ik in mijn eigen onderhoud ga voorzien dan hoop ik dat ik meer uren mag draaien in mijn huidige baan en zie ik wel waar het schip strandt.
Maar goed, de vraag dus:
Is het volgens jou toegestaan om in de bijstand te blijven zonder te hebben onderzocht of je je gezin draaiende kunt houden naast een geestdodende baan?
Wat vindt jij belangrijker: in eigen onderhoud voorzien of tegemoetkomen aan de behoeften van je intelligentie?
Niet dat de antwoorden iets gaan veranderen in mijn situatie. Maar ik ben gewoon benieuwd hoe mijn medeforummers (afspiegeling van de samenleving?) hierin staan.
Wrijvend wordt het trouwens als ik straks mijn huishoudelijke hulp thuis ontvang. Zij is wel in staat om heel energiek voor een hongerloontje weinig inspirerend werk te doen. Ik ben dan eigenlijk niet in staat te blijven zitten en mijn energie sparen voor als mijn kinderen weer thuiskomen (en neem dan dus veel te veel hooi op mijn vork om maar niet slecht of lui over te komen).
maandag 9 maart 2009 om 11:04
maandag 9 maart 2009 om 11:07
Tja, wat is gezond.
Als ik gezond was had ik een glanzende universitaire carriere en alsnog een paar bloedjes van kinderen waar ik samen met mijn zorgvuldig uitgekozen liefhebbende echtgenoot voor zorgde. Even ervan uitgaande dat er niemand ziek, zwak, misselijk of dood zou worden.
En die drie kinderen zijn er al. Terugstoppen lukt niet.
Als ik gezond was had ik een glanzende universitaire carriere en alsnog een paar bloedjes van kinderen waar ik samen met mijn zorgvuldig uitgekozen liefhebbende echtgenoot voor zorgde. Even ervan uitgaande dat er niemand ziek, zwak, misselijk of dood zou worden.
En die drie kinderen zijn er al. Terugstoppen lukt niet.
maandag 9 maart 2009 om 11:09
Boen je by the way plees, Rosie? Wat voor soort werk doe je? En zou je dat soort werk opgeven als het puur fysiek niet lukt om dit voor de uren die je doet vol te houden (en dan maar meer uren plees gaan boenen want met plees boenen verdien je nu eenmaal flink minder dan met leuk werk).
Toen ik mijn kinderen kreeg werkte ik trouwens, Elninjoo. Alleen mijn laatste kind is in de bijstand geboren.
Toen ik mijn kinderen kreeg werkte ik trouwens, Elninjoo. Alleen mijn laatste kind is in de bijstand geboren.
maandag 9 maart 2009 om 11:14
quote:RosieRo schreef op 09 maart 2009 @ 11:04:
huh? wacht effe, je zit gedeeltelijk in de bijstand en je hebt een werkster?
Persoonlijk zou ik liever 8 uur per dag plees boenen dan bijstand pakken, ik ben uitermate principieel daarin. Wie gezond is zorgt voor zichzelf, linksom of rechtsom, klaar.Helemaal mee eens.
huh? wacht effe, je zit gedeeltelijk in de bijstand en je hebt een werkster?
Persoonlijk zou ik liever 8 uur per dag plees boenen dan bijstand pakken, ik ben uitermate principieel daarin. Wie gezond is zorgt voor zichzelf, linksom of rechtsom, klaar.Helemaal mee eens.
maandag 9 maart 2009 om 11:14
maandag 9 maart 2009 om 11:14
quote:mamzelle schreef op 09 maart 2009 @ 11:00:
Wat vindt jij belangrijker: in eigen onderhoud voorzien of tegemoetkomen aan de behoeften van je intelligentie?In mijn onderhoud voorzien. Lijkt me logisch, hoe wil je dat anders doen? De rest (zelfontplooiing of hoe ze dat ook noemen) is meegenomen of doe ik in mijn vrije tijd.
Wat vindt jij belangrijker: in eigen onderhoud voorzien of tegemoetkomen aan de behoeften van je intelligentie?In mijn onderhoud voorzien. Lijkt me logisch, hoe wil je dat anders doen? De rest (zelfontplooiing of hoe ze dat ook noemen) is meegenomen of doe ik in mijn vrije tijd.
maandag 9 maart 2009 om 11:18
Ik vind dat als je voor jezelf kúnt zorgen, je dat moet doen. Ik vind ontwikkeling door werk belangrijk, maar dat mag niet ten koste gaan van zelfredzaamheid.
Bijstand is voor mensen die niet zelf kunnen zorgen voor hun inkomen, niet voor mensen die geen zin hebben om voor hun eigen inkomen te zorgen omdat ze liever minder werken en leuker werk doen.
Bijstand is voor mensen die niet zelf kunnen zorgen voor hun inkomen, niet voor mensen die geen zin hebben om voor hun eigen inkomen te zorgen omdat ze liever minder werken en leuker werk doen.
maandag 9 maart 2009 om 11:19
quote:mamzelle schreef op 09 maart 2009 @ 11:07:
Tja, wat is gezond.
Als ik gezond was had ik een glanzende universitaire carriere en alsnog een paar bloedjes van kinderen waar ik samen met mijn zorgvuldig uitgekozen liefhebbende echtgenoot voor zorgde. Even ervan uitgaande dat er niemand ziek, zwak, misselijk of dood zou worden.
En die drie kinderen zijn er al. Terugstoppen lukt niet.Het ontgaat mij wat 'gezondheid' van doen heeft met een 'zorgvuldig uitgekozen liefhebbende echtgenoot'.
Tja, wat is gezond.
Als ik gezond was had ik een glanzende universitaire carriere en alsnog een paar bloedjes van kinderen waar ik samen met mijn zorgvuldig uitgekozen liefhebbende echtgenoot voor zorgde. Even ervan uitgaande dat er niemand ziek, zwak, misselijk of dood zou worden.
En die drie kinderen zijn er al. Terugstoppen lukt niet.Het ontgaat mij wat 'gezondheid' van doen heeft met een 'zorgvuldig uitgekozen liefhebbende echtgenoot'.
maandag 9 maart 2009 om 11:26
(Geestelijke) gezondheid heeft in elk geval alles te maken met dit verhaal. Het gaat niet om geen zin, het gaat om energie effectief inzetten. En dan moet ik eerlijk zeggen dat ik mijn energie liever inzet voor een goede verzorging van mijn kinderen en daarnaast een stukje zelfontplooiing dan voor naast een duffe baan ook een behoorlijk risico dat ik geen energie meer overheb voor mijn kinderen.
Maar goed, wanneer niet in het bezit van een blakende gezondheid heb je niets meer te willen dus.
Maar goed, wanneer niet in het bezit van een blakende gezondheid heb je niets meer te willen dus.
maandag 9 maart 2009 om 11:30
"Is het volgens jou toegestaan om in de bijstand te blijven zonder te hebben onderzocht of je je gezin draaiende kunt houden naast een geestdodende baan?"
Nee, volgens mij is dat niet toegestaan. Het gaat er om dat je je verantwoordelijkheid neemt in de samenleving door voor jezelf en de jouwen te zorgen (in welke baan dan ook).
"Wat vindt jij belangrijker: in eigen onderhoud voorzien of tegemoetkomen aan de behoeften van je intelligentie?"
Ware intelligentie vindt in iedere situatie voeding.
Nee, volgens mij is dat niet toegestaan. Het gaat er om dat je je verantwoordelijkheid neemt in de samenleving door voor jezelf en de jouwen te zorgen (in welke baan dan ook).
"Wat vindt jij belangrijker: in eigen onderhoud voorzien of tegemoetkomen aan de behoeften van je intelligentie?"
Ware intelligentie vindt in iedere situatie voeding.
maandag 9 maart 2009 om 11:31
quote:mamzelle schreef op 09 maart 2009 @ 11:26:
(Geestelijke) gezondheid heeft in elk geval alles te maken met dit verhaal. Het gaat niet om geen zin, het gaat om energie effectief inzetten. En dan moet ik eerlijk zeggen dat ik mijn energie liever inzet voor een goede verzorging van mijn kinderen en daarnaast een stukje zelfontplooiing dan voor naast een duffe baan ook een behoorlijk risico dat ik geen energie meer overheb voor mijn kinderen.
Maar goed, wanneer niet in het bezit van een blakende gezondheid heb je niets meer te willen dus.En dat 'stukje zelfontplooiing' vind ik dus te gek voor woorden, als dat inhoudt dat je niet volledig in je eigen onderhoud kan voorzien.
(Geestelijke) gezondheid heeft in elk geval alles te maken met dit verhaal. Het gaat niet om geen zin, het gaat om energie effectief inzetten. En dan moet ik eerlijk zeggen dat ik mijn energie liever inzet voor een goede verzorging van mijn kinderen en daarnaast een stukje zelfontplooiing dan voor naast een duffe baan ook een behoorlijk risico dat ik geen energie meer overheb voor mijn kinderen.
Maar goed, wanneer niet in het bezit van een blakende gezondheid heb je niets meer te willen dus.En dat 'stukje zelfontplooiing' vind ik dus te gek voor woorden, als dat inhoudt dat je niet volledig in je eigen onderhoud kan voorzien.
maandag 9 maart 2009 om 11:33
Dit vind ik een typisch gevalletje van zin en energie maken. Ik ben zelf ook erg introvert. Werk kost me energie en eigenlijk alles wat ik doe. Maar ik werk wel fulltime omdat ik anders mijn hypotheek niet kan betalen. Ik kan ook wel zeggen ach de staat betaalt en ik ga alleen nog maar proberen om mijn fotohobby te gelde te maken maar zo zit het leven niet in elkaar. Ga PVD een fatsoenlijke baan zoeken.
Ik heb ook nog 30duizend andere dingen die ik liever zou doen maar helaas pindakaas.
(Ik zei toch dat ik niets moest zeggen)
Ik heb ook nog 30duizend andere dingen die ik liever zou doen maar helaas pindakaas.
(Ik zei toch dat ik niets moest zeggen)
maandag 9 maart 2009 om 11:35
Weet je, mamzelle, je klinkt zo verwend en verongelijkt.
Je situatie is niet ideaal. Maar, van wie wel? Het gras lijkt altijd groener... enzovoort.
Blijkbaar moet je keuzes maken en dat is niet makkelijk. Dan kun je verongelijkt gaan roepen dat je 'het liefst' iets anders zou willen, maar daar schiet je niet zo veel mee op. Richt je op wat wel kan. Wat moet, dat moet.
En je situatie blijft veranderen. Over een aantal jaren zijn je kinderen zelfstandiger, of je hebt de mogelijkheid van ander werk, of je hebt ineens die meezorgende partner die er nu niet is. En dan maak je weer nieuwe keuzes.
Je situatie is niet ideaal. Maar, van wie wel? Het gras lijkt altijd groener... enzovoort.
Blijkbaar moet je keuzes maken en dat is niet makkelijk. Dan kun je verongelijkt gaan roepen dat je 'het liefst' iets anders zou willen, maar daar schiet je niet zo veel mee op. Richt je op wat wel kan. Wat moet, dat moet.
En je situatie blijft veranderen. Over een aantal jaren zijn je kinderen zelfstandiger, of je hebt de mogelijkheid van ander werk, of je hebt ineens die meezorgende partner die er nu niet is. En dan maak je weer nieuwe keuzes.
maandag 9 maart 2009 om 11:36
Ik weet niet wat het resultaat zou zijn van een baan van 32 of 40 uur naast mijn kinderen in minder intensief werk. Of ik dan nog de kracht heb om een moeder te zijn waarbij mijn kinderen kunnen thuiskomen. En even for the record: ik heb me suf gesolliciteerd naar eenvoudiger werk, maar ben niet aangenomen. Men neemt geen gedeeltelijk universitair geschoolde aan voor licht administratief werk, helaas niet.
Plees schrobben gaat sowieso al niet, energie gewijs. Dan kom ik gevloerd thuis.
Ik heb ernstig overwogen om mijn functie voor meer uren uit te voeren, heb ook meer uren gewerkt vanaf plusminus maart van vorig jaar tot eind december, ook ik wil graag in mijn eigen onderhoud voorzien, maar ben afgelopen november/december toch overwerkt geraakt en depressief.
Plees schrobben gaat sowieso al niet, energie gewijs. Dan kom ik gevloerd thuis.
Ik heb ernstig overwogen om mijn functie voor meer uren uit te voeren, heb ook meer uren gewerkt vanaf plusminus maart van vorig jaar tot eind december, ook ik wil graag in mijn eigen onderhoud voorzien, maar ben afgelopen november/december toch overwerkt geraakt en depressief.
maandag 9 maart 2009 om 11:37
Ergens snap ik Mamzelle wel hoor. Ik kan me voorstellen dat als je weet dat je tóch niet boven bijstandsniveau uitkomt met een duffe baan, dat je dan liever een leuke baan doet, helemaal als het resultaat aan het eind van de week hetzelfde is: weinig geld en compleet uitgeblust.
Ik denk er in principe hetzelfde over als de meerderheid, dat je dus gewoon moet werken voor je geld en je gewoon weinig te kiezen hebt. Alleen héb je in Nederland die luxe helaas/gelukkig (ligt er maar aan vanuit welk standpunt je het bekijkt) wel.
In wezen vind ik dat je moet werken voor je eigen geld, maar ik kan me nou niet enórm storen aan een verhaal als dat van Mamzelle.
Ik denk er in principe hetzelfde over als de meerderheid, dat je dus gewoon moet werken voor je geld en je gewoon weinig te kiezen hebt. Alleen héb je in Nederland die luxe helaas/gelukkig (ligt er maar aan vanuit welk standpunt je het bekijkt) wel.
In wezen vind ik dat je moet werken voor je eigen geld, maar ik kan me nou niet enórm storen aan een verhaal als dat van Mamzelle.
maandag 9 maart 2009 om 11:40
quote:Star schreef op 09 maart 2009 @ 11:38:
Maar ben je dan niet gewoon gedeeltelijk arbeidsongeschikt? Vind ik namelijk heel iets anders dan 'lekker aan laten vullen door de bijstand'Wanneer je gedeeltelijk arbeidsongeschikt bent, krijg je voor dat deel arbeidsongeschiktheid een uitkering. Dat is geen bijstand.
Maar ben je dan niet gewoon gedeeltelijk arbeidsongeschikt? Vind ik namelijk heel iets anders dan 'lekker aan laten vullen door de bijstand'Wanneer je gedeeltelijk arbeidsongeschikt bent, krijg je voor dat deel arbeidsongeschiktheid een uitkering. Dat is geen bijstand.
