Werk & Studie
alle pijlers
Het doel van werk.
maandag 9 maart 2009 om 11:00
Wat is het doel van werk? Simpele vraag zou je zeggen, zorgen dat je in je eigen onderhoud kunt voorzien. In de derde wereld zouden ze geen seconde nadenken over dit antwoord.
Maar ja, we leven hier. Bekend met de piramide van (googlet) Maslow, in een land waar in je eerste behoeften wordt voorzien wanneer je dat zelf niet doet of kunt.
Met helaas te weinig energie voorhanden om een flitsend leuke baan die voorziet in eigen onderhoud te combineren met de zorg voor drie kinderen.
Mijn antwoord is ook simpel: zolang ik keuze heb, kies ik voor mijn flitsende baan, en voor een aanvulling vanuit de bijstand. Misschien zou het mogelijk zijn om in mijn onderhoud te voorzien met een simpele baan zoals datatypiste (ik weet het niet, heb nog niet zo'n baanaanbod gekregen -wel gezocht-) waarbij ik meer uren moet draaien dan ik nu doe. Zou dan wel doodongelukkig worden omdat ik mijn huidige, heel leuke, maar eigenlijk te zware, baan zou moeten laten liggen. Zeker is dat ik niet in staat ben om meer uren te draaien in mijn huidige baan, dat zou dan ten koste gaan van mijn gezin. Mocht er worden geeist dat ik in mijn eigen onderhoud ga voorzien dan hoop ik dat ik meer uren mag draaien in mijn huidige baan en zie ik wel waar het schip strandt.
Maar goed, de vraag dus:
Is het volgens jou toegestaan om in de bijstand te blijven zonder te hebben onderzocht of je je gezin draaiende kunt houden naast een geestdodende baan?
Wat vindt jij belangrijker: in eigen onderhoud voorzien of tegemoetkomen aan de behoeften van je intelligentie?
Niet dat de antwoorden iets gaan veranderen in mijn situatie. Maar ik ben gewoon benieuwd hoe mijn medeforummers (afspiegeling van de samenleving?) hierin staan.
Wrijvend wordt het trouwens als ik straks mijn huishoudelijke hulp thuis ontvang. Zij is wel in staat om heel energiek voor een hongerloontje weinig inspirerend werk te doen. Ik ben dan eigenlijk niet in staat te blijven zitten en mijn energie sparen voor als mijn kinderen weer thuiskomen (en neem dan dus veel te veel hooi op mijn vork om maar niet slecht of lui over te komen).
Maar ja, we leven hier. Bekend met de piramide van (googlet) Maslow, in een land waar in je eerste behoeften wordt voorzien wanneer je dat zelf niet doet of kunt.
Met helaas te weinig energie voorhanden om een flitsend leuke baan die voorziet in eigen onderhoud te combineren met de zorg voor drie kinderen.
Mijn antwoord is ook simpel: zolang ik keuze heb, kies ik voor mijn flitsende baan, en voor een aanvulling vanuit de bijstand. Misschien zou het mogelijk zijn om in mijn onderhoud te voorzien met een simpele baan zoals datatypiste (ik weet het niet, heb nog niet zo'n baanaanbod gekregen -wel gezocht-) waarbij ik meer uren moet draaien dan ik nu doe. Zou dan wel doodongelukkig worden omdat ik mijn huidige, heel leuke, maar eigenlijk te zware, baan zou moeten laten liggen. Zeker is dat ik niet in staat ben om meer uren te draaien in mijn huidige baan, dat zou dan ten koste gaan van mijn gezin. Mocht er worden geeist dat ik in mijn eigen onderhoud ga voorzien dan hoop ik dat ik meer uren mag draaien in mijn huidige baan en zie ik wel waar het schip strandt.
Maar goed, de vraag dus:
Is het volgens jou toegestaan om in de bijstand te blijven zonder te hebben onderzocht of je je gezin draaiende kunt houden naast een geestdodende baan?
Wat vindt jij belangrijker: in eigen onderhoud voorzien of tegemoetkomen aan de behoeften van je intelligentie?
Niet dat de antwoorden iets gaan veranderen in mijn situatie. Maar ik ben gewoon benieuwd hoe mijn medeforummers (afspiegeling van de samenleving?) hierin staan.
Wrijvend wordt het trouwens als ik straks mijn huishoudelijke hulp thuis ontvang. Zij is wel in staat om heel energiek voor een hongerloontje weinig inspirerend werk te doen. Ik ben dan eigenlijk niet in staat te blijven zitten en mijn energie sparen voor als mijn kinderen weer thuiskomen (en neem dan dus veel te veel hooi op mijn vork om maar niet slecht of lui over te komen).
maandag 9 maart 2009 om 13:15
quote:tangerine schreef op 09 maart 2009 @ 13:11:
9 euro per uur? Waar vind ik zo'n dame? Dan huur ik er ook één in .
Kun je alleen krijgen als ik zwart-op-wit hebt dat je haar niet van mij jat en ik de eerste keuze heb bij willen uitbreiden van de uren dat ze hier al is.
Moet er wel bij zeggen dat het hier instap-niveau is en alleen wanneer de regeling bruto=netto toegepast kan worden. Ik schaal bij tevredenheid op (er is mij te veel gelegen aan de juiste personen hebben en hóuden, hoort m.i. ook iets tegenover te staan), maar tot mijn stomme verbazing zijn de verwachtingen nooit dusdanig geweest dat dit verwacht werd.
Normale tarief ligt hier wat ik begrepen heb sowieso rond de ¤10,-/uur, maar ja; platteland he. Genoeg moeders die zo onder schooltijd willen bijbeunen versus relatief wat minder huishoudens die op zoek zijn naar hulp.
9 euro per uur? Waar vind ik zo'n dame? Dan huur ik er ook één in .
Kun je alleen krijgen als ik zwart-op-wit hebt dat je haar niet van mij jat en ik de eerste keuze heb bij willen uitbreiden van de uren dat ze hier al is.
Moet er wel bij zeggen dat het hier instap-niveau is en alleen wanneer de regeling bruto=netto toegepast kan worden. Ik schaal bij tevredenheid op (er is mij te veel gelegen aan de juiste personen hebben en hóuden, hoort m.i. ook iets tegenover te staan), maar tot mijn stomme verbazing zijn de verwachtingen nooit dusdanig geweest dat dit verwacht werd.
Normale tarief ligt hier wat ik begrepen heb sowieso rond de ¤10,-/uur, maar ja; platteland he. Genoeg moeders die zo onder schooltijd willen bijbeunen versus relatief wat minder huishoudens die op zoek zijn naar hulp.
vandaag ga ik van alles kunnen
maandag 9 maart 2009 om 13:17
Evidenza, ik denk zeker dat er meer speelt. Ik vind het hele verhaal ontzettend raar eigenlijk. Ik vind de OP raar (je kunt op je vingers natellen wat daar voor commentaar op komt), en ik vind de vervolgberichten ook érg raar. Maar dan nog, als iemand volledig ontspoort, waarom dan geen WIA? Waarom bijstand? Waarom vindt het CWI haar blijkbaar wél geschikt om te werken en is de gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid weer ingetrokken?
Uiteindelijk gaan de kids voor, die kunnen er tenslotte niks aan doen. En als ik dat tussen de berichten door hier en daar iets lees over verwaarlozing dan schrik ik daarvan. Maar júist dan denk ik: geef jezelf een schop onder je kont, die kínderen mogen er niet onder lijden. Het is soms makkelijker je te wentelen in zelfmedelijden en 'moe' te zijn, maar uiteindelijk heb je er meer aan een goed ritme te zoeken met werk en kids. Met hulp ja, als nodig, uiteraard. En als het écht mis gaat, wordt het tijd je weer ziek te melden. En niet doorploeteren en tussen neus en lippen door verwaarlozing noemen. Dat vind ik nogal wat!
Uiteindelijk gaan de kids voor, die kunnen er tenslotte niks aan doen. En als ik dat tussen de berichten door hier en daar iets lees over verwaarlozing dan schrik ik daarvan. Maar júist dan denk ik: geef jezelf een schop onder je kont, die kínderen mogen er niet onder lijden. Het is soms makkelijker je te wentelen in zelfmedelijden en 'moe' te zijn, maar uiteindelijk heb je er meer aan een goed ritme te zoeken met werk en kids. Met hulp ja, als nodig, uiteraard. En als het écht mis gaat, wordt het tijd je weer ziek te melden. En niet doorploeteren en tussen neus en lippen door verwaarlozing noemen. Dat vind ik nogal wat!
maandag 9 maart 2009 om 13:18
quote:korenwolf schreef op 09 maart 2009 @ 13:07:
Mamzelle, ik vraag me af waarom je eigenlijk zo'n topic opent. Je weet toch van tevoren wat de reacties zullen zijn. Het arbeidsethos alhier is, dat het heel heldhaftig is om plees te schrobben maar dat op niveau werken toch net een stap te ver is, want de kinderen zijn belangrijker. En dat een alleenstaande moeder wél op haar vingers wordt getikt als ze niet in eigen onderhoud kan voorzien, maar een vrouw met een partner niet.
Waarom wil je goedkeuring van mensen die jouw situatie niet kennen en die niet voor jouw keuzes staan?
wil toch even gezegd hebben dat ik ten alle tijden voor zelfredzaamheid en op niveau werken ben, door iedereen, moeder of kinderloos, samen of single.
niet in eigen onderhoud KUNNEN voorzien is soms overmacht, maar uit de OP die nogal onhandig is opgesteld blijkt in eerste instantie een schijnbare onwil en 'geen zin'.
Mamzelle, ik vraag me af waarom je eigenlijk zo'n topic opent. Je weet toch van tevoren wat de reacties zullen zijn. Het arbeidsethos alhier is, dat het heel heldhaftig is om plees te schrobben maar dat op niveau werken toch net een stap te ver is, want de kinderen zijn belangrijker. En dat een alleenstaande moeder wél op haar vingers wordt getikt als ze niet in eigen onderhoud kan voorzien, maar een vrouw met een partner niet.
Waarom wil je goedkeuring van mensen die jouw situatie niet kennen en die niet voor jouw keuzes staan?
wil toch even gezegd hebben dat ik ten alle tijden voor zelfredzaamheid en op niveau werken ben, door iedereen, moeder of kinderloos, samen of single.
niet in eigen onderhoud KUNNEN voorzien is soms overmacht, maar uit de OP die nogal onhandig is opgesteld blijkt in eerste instantie een schijnbare onwil en 'geen zin'.
maandag 9 maart 2009 om 13:19
quote:Suzeli schreef op 09 maart 2009 @ 13:11:
sorry mamzelle als jou situatie iets gecompliceerder is. Ik hoop dat je snel weer alles op de rit hebt.
Dat hoop ik ook!
Maar in je openingspost stel je de vraag: "Wat vind jij belangrijker: in eigen onderhoud voorzien of tegemoetkomen aan de behoeften van je intelligentie?" Tja, zo'n vraag doet bij mij de haren te berge rijzen. En klaarblijkelijk ben ik niet de enige. Na zo'n vraag kun je heftige reacties verwachten. Gaat het je nu om een antwoord op die vraag of om tips om uit je dip/ depressie/problematische situatie te komen?
sorry mamzelle als jou situatie iets gecompliceerder is. Ik hoop dat je snel weer alles op de rit hebt.
Dat hoop ik ook!
Maar in je openingspost stel je de vraag: "Wat vind jij belangrijker: in eigen onderhoud voorzien of tegemoetkomen aan de behoeften van je intelligentie?" Tja, zo'n vraag doet bij mij de haren te berge rijzen. En klaarblijkelijk ben ik niet de enige. Na zo'n vraag kun je heftige reacties verwachten. Gaat het je nu om een antwoord op die vraag of om tips om uit je dip/ depressie/problematische situatie te komen?
maandag 9 maart 2009 om 13:19
Roosvrouw, welke regio? Ik vind de voorwaarden absoluut schappelijk! Doe ik het voor!
Korenwolf, ook al heb ik moeten lachen om je opmerking, ik denk niet dat 'men' zelf zo graag plees schrobt. Het lijkt mij ook niet leuk (sterker nog, ik heb er in mn eigen huis al een hekel aan.) Maar ik werk wel, ik voorzie wel zelf in mijn eigen levensonderhoud en ik heb ook weleens minder leuk werk aangenomen puur om rond te komen zeg maar. (Thank goood dat ik uiteindelijk maar een week of 5 in één of ander supersaai archief heb gezeten wat ik mocht 'afwisselen' met data-entry, want ik werd er hartstikke ongelukkig: maar hell, het is werk....)
Korenwolf, ook al heb ik moeten lachen om je opmerking, ik denk niet dat 'men' zelf zo graag plees schrobt. Het lijkt mij ook niet leuk (sterker nog, ik heb er in mn eigen huis al een hekel aan.) Maar ik werk wel, ik voorzie wel zelf in mijn eigen levensonderhoud en ik heb ook weleens minder leuk werk aangenomen puur om rond te komen zeg maar. (Thank goood dat ik uiteindelijk maar een week of 5 in één of ander supersaai archief heb gezeten wat ik mocht 'afwisselen' met data-entry, want ik werd er hartstikke ongelukkig: maar hell, het is werk....)
maandag 9 maart 2009 om 13:21
Tang; heel simpel eigenlijk. Omdat er TOTAAL andere regels gelden voor WIA, WAjong, terugstroom naar WAO etc. dan voor de WWB.
En waarom dat? Omdat de regeling overstroomde.
Een van de punten bij de ao-uitkeringen is dat er voornamelijk gekeken wordt naar sec belastbaarheid voor arbeid. Dus niet naar omliggende factoren als kinderen, gezin, mantelzorg, noem het maar op. Dit was al beperkt bij de hele oude WAO-regeling (zeg maar die van voor '93, waarbij je met de spreekwoordelijke gekneusde teen al 100% arbeidsongeschikt werd bevonden), laat stáán in de huidige regeling.
Een veel gebezigde uitspraak bij huidige uwv-keuringen is; 'als je niet volledig bedlegerig bent, ben je medisch geschikt voor arbeid'. Zegt genoeg, naar ik dacht.
En daarom zie je een grotere instroom van arbeidsongeschiktheid in de WWB. Al denk ik van wat ik tot nu toe heb gelezen bij Mamz nog steeds dat ze daar meer op haar plek is dan bij het UWV. Maar goed, das een leek die blaat.
En waarom dat? Omdat de regeling overstroomde.
Een van de punten bij de ao-uitkeringen is dat er voornamelijk gekeken wordt naar sec belastbaarheid voor arbeid. Dus niet naar omliggende factoren als kinderen, gezin, mantelzorg, noem het maar op. Dit was al beperkt bij de hele oude WAO-regeling (zeg maar die van voor '93, waarbij je met de spreekwoordelijke gekneusde teen al 100% arbeidsongeschikt werd bevonden), laat stáán in de huidige regeling.
Een veel gebezigde uitspraak bij huidige uwv-keuringen is; 'als je niet volledig bedlegerig bent, ben je medisch geschikt voor arbeid'. Zegt genoeg, naar ik dacht.
En daarom zie je een grotere instroom van arbeidsongeschiktheid in de WWB. Al denk ik van wat ik tot nu toe heb gelezen bij Mamz nog steeds dat ze daar meer op haar plek is dan bij het UWV. Maar goed, das een leek die blaat.
vandaag ga ik van alles kunnen
maandag 9 maart 2009 om 13:24
Daar zijn we het wel over eens Tangerine. Ik vind het namelijk ook nogal wat dat het echt blijkt te gaan om verwaarlozing. Ik dacht eerst nog dat het een wat achteloos overtrokken gekozen term was. Maar dat lijkt niet zo te zijn.
Daarom vind ik dit topic ook ernstig bizar. Werk en hoe en wat en hoe leuk lijkt me één van de laatste zorgen van Mamzelle.
Mamzelle, het lijkt me dat je ( meer ) professionele hulp moet zoeken.
Daarom vind ik dit topic ook ernstig bizar. Werk en hoe en wat en hoe leuk lijkt me één van de laatste zorgen van Mamzelle.
Mamzelle, het lijkt me dat je ( meer ) professionele hulp moet zoeken.
maandag 9 maart 2009 om 13:25
Pas maar op hoor, Tange. Ik ben grillig in het oproepen van mijn dames. Ben zo'n type dat nu iets kan laten vallen en de telefoon oppakt van 'het is hier een puinhoop, hellup'.
NHN, trouwens.
De beste manier van het vinden van dit soort mensen; mond-op-mond reclame. Heb ooit een advertentie geplaatst en potverdriedubbels; nul komma nop reactie. Tsk. Vermoed dat het komt door de duidelijke vermelding; wit werk. Mond-op-mond heeft me echter altijd weer op weg geholpen, nooit langer dan 2 maanden zonder gezeten. Of nou ja, zonder? Met een niet al te happy achtervang omdat ze tijdelijk op moet vangen.
NHN, trouwens.
De beste manier van het vinden van dit soort mensen; mond-op-mond reclame. Heb ooit een advertentie geplaatst en potverdriedubbels; nul komma nop reactie. Tsk. Vermoed dat het komt door de duidelijke vermelding; wit werk. Mond-op-mond heeft me echter altijd weer op weg geholpen, nooit langer dan 2 maanden zonder gezeten. Of nou ja, zonder? Met een niet al te happy achtervang omdat ze tijdelijk op moet vangen.
vandaag ga ik van alles kunnen
maandag 9 maart 2009 om 13:26
Helaas, ik woon in de 050 regio... Ben bang dat dat wat ver rijden voor haar is .
Roos, mensen met flinke psychische problemen kunnen best in de WIA terechtkomen. Zie je zelfs best vaak. Ik vind de regelingen ook niet helemaal geweldig, maar wat ik óók niet helemaal geweldig vindt is dat veel mensen er wel heel makkelijk vanuit gaan dat het vangnet wel in werking treedt...
Tuurlijk, ik ken Mamzelle niet en haar situatie niet, het is lastig te oordelen op basis van heel summiere informatie. Er is iig blijkbaar veel meer aan de hand dan de OP, maar of dat 'meer' een geldig excuus is om niet te werken.. Juist werk kan zorgen voor een goed dagritme, en een goed dagritme is voor iedereen met psychische issues belangrijk.
Ik vraag me trouwens wel af waar de vader is in dit verhaal, maar misschien is die volledig uit beeld.
Roos, mensen met flinke psychische problemen kunnen best in de WIA terechtkomen. Zie je zelfs best vaak. Ik vind de regelingen ook niet helemaal geweldig, maar wat ik óók niet helemaal geweldig vindt is dat veel mensen er wel heel makkelijk vanuit gaan dat het vangnet wel in werking treedt...
Tuurlijk, ik ken Mamzelle niet en haar situatie niet, het is lastig te oordelen op basis van heel summiere informatie. Er is iig blijkbaar veel meer aan de hand dan de OP, maar of dat 'meer' een geldig excuus is om niet te werken.. Juist werk kan zorgen voor een goed dagritme, en een goed dagritme is voor iedereen met psychische issues belangrijk.
Ik vraag me trouwens wel af waar de vader is in dit verhaal, maar misschien is die volledig uit beeld.
maandag 9 maart 2009 om 13:30
Wellicht heet Mamzelle een PGB en betaalt ze daar de hulp van.
Het kan natuurlijk zomaar zo zijn dat ze de energie niet heeft om meer te werken, om het huishouden te doen en voor haar drie kinderen te zorgen.
Ik kan me daar heel goed in verplaatsen. Ik heb twee jaar geleden wekenlang huilend door het huis gekropen omdat ik niet meer kon. Ik kon niet eens meer opstaan 's morgens. Zo totaal opgebrand was ik. Gelukkig heb ik maar 1 kind en een man die van wanten weet en ook nog eens goed verdient, maar je moest ze de kost geven die dat niet achter de hand hebben.....
Het kan natuurlijk zomaar zo zijn dat ze de energie niet heeft om meer te werken, om het huishouden te doen en voor haar drie kinderen te zorgen.
Ik kan me daar heel goed in verplaatsen. Ik heb twee jaar geleden wekenlang huilend door het huis gekropen omdat ik niet meer kon. Ik kon niet eens meer opstaan 's morgens. Zo totaal opgebrand was ik. Gelukkig heb ik maar 1 kind en een man die van wanten weet en ook nog eens goed verdient, maar je moest ze de kost geven die dat niet achter de hand hebben.....
maandag 9 maart 2009 om 13:30
Korenwolf, ik wil dat niet
Al vind ik het wél heerlijk om 32 uur te werken ipv 36 of 40, maar ik doe er dan ook een studie naast.
Evidenza, helemaal eens, de hele vraagstelling is bizar.... Zet alsjeblieft de kids op de eerste plek, en dat bereik je alléén maar door goed voor jezelf te zorgen, door hulp te zoeken, door regelmaat vast te houden. (Zij die hele dagen thuis op de bank/ in bed hangt, wordt niet echt gelukkiger...)
Al vind ik het wél heerlijk om 32 uur te werken ipv 36 of 40, maar ik doe er dan ook een studie naast.
Evidenza, helemaal eens, de hele vraagstelling is bizar.... Zet alsjeblieft de kids op de eerste plek, en dat bereik je alléén maar door goed voor jezelf te zorgen, door hulp te zoeken, door regelmaat vast te houden. (Zij die hele dagen thuis op de bank/ in bed hangt, wordt niet echt gelukkiger...)
maandag 9 maart 2009 om 13:31
quote:korenwolf schreef op 09 maart 2009 @ 13:13:
[...]
Probeer het eens via dit topic. Het sterft hier van de mensen die dolgraag plees schrobben.
Ongelooflijk he , dat iemand zich daar niet te min voor acht ?
Kun je je daar helemaal niks bij voorstellen , Koor ; dat mensen andere keuzes maken , andere prioriteiten hebben of misschien wel een andere opleiding ?
[...]
Probeer het eens via dit topic. Het sterft hier van de mensen die dolgraag plees schrobben.
Ongelooflijk he , dat iemand zich daar niet te min voor acht ?
Kun je je daar helemaal niks bij voorstellen , Koor ; dat mensen andere keuzes maken , andere prioriteiten hebben of misschien wel een andere opleiding ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 9 maart 2009 om 13:31
quote:Evidenza schreef op 09 maart 2009 @ 13:24:
Daar zijn we het wel over eens Tangerine. Ik vind het namelijk ook nogal wat dat het echt blijkt te gaan om verwaarlozing. Ik dacht eerst nog dat het een wat achteloos overtrokken gekozen term was. Maar dat lijkt niet zo te zijn.
Dit vind ik voor mezelf een 'lastig punt'. In hoeverre is het verwaarlozing zoals we dat als maatschappij verwaarlozing achten, en in hoeverre is het verwaarlozing zoals Mamz het zelf als verwaarlozing bestempeld? Als ze inderdaad zo verward is als sommigen hier vermoeden/vrezen? dan kan ik me indenken dat het voor haar enorm lastig inschatten is wat verwaarlozing is en wat 'hoort niet zo in optimale situatie, moet zo snel mogelijk weer beter, maar is geen verwaarlozing'. Of anders gezegd; hoe veroordelend kijkt ze naar haar eigen functioneren als moeder?
Stel, ieders ergste vrees zou waar zijn. Dan zou ook mijn eerste reactie zijn; waar máák je je druk over qua werk? Maar als ik dan even langer denk, kan ik me indenken dat werk ook een soort van 'ontspanning' kan zijn. Even weg uit de therapie, even weg uit de druk van opvoeden en de problemen thuis.
Míjn keuze zou het niet zijn om me dan bezig te houden met 'flitsende' banen, maar dat ben ik slechts.
Het enige dat ik eigenlijk zeker weet bij dit topic is dat met elk bericht van Mamz de boel wel onduidelijker lijkt te worden, of althans voor mij. Weinig zekerheid eigenlijk dus.
Daar zijn we het wel over eens Tangerine. Ik vind het namelijk ook nogal wat dat het echt blijkt te gaan om verwaarlozing. Ik dacht eerst nog dat het een wat achteloos overtrokken gekozen term was. Maar dat lijkt niet zo te zijn.
Dit vind ik voor mezelf een 'lastig punt'. In hoeverre is het verwaarlozing zoals we dat als maatschappij verwaarlozing achten, en in hoeverre is het verwaarlozing zoals Mamz het zelf als verwaarlozing bestempeld? Als ze inderdaad zo verward is als sommigen hier vermoeden/vrezen? dan kan ik me indenken dat het voor haar enorm lastig inschatten is wat verwaarlozing is en wat 'hoort niet zo in optimale situatie, moet zo snel mogelijk weer beter, maar is geen verwaarlozing'. Of anders gezegd; hoe veroordelend kijkt ze naar haar eigen functioneren als moeder?
Stel, ieders ergste vrees zou waar zijn. Dan zou ook mijn eerste reactie zijn; waar máák je je druk over qua werk? Maar als ik dan even langer denk, kan ik me indenken dat werk ook een soort van 'ontspanning' kan zijn. Even weg uit de therapie, even weg uit de druk van opvoeden en de problemen thuis.
Míjn keuze zou het niet zijn om me dan bezig te houden met 'flitsende' banen, maar dat ben ik slechts.
Het enige dat ik eigenlijk zeker weet bij dit topic is dat met elk bericht van Mamz de boel wel onduidelijker lijkt te worden, of althans voor mij. Weinig zekerheid eigenlijk dus.
vandaag ga ik van alles kunnen
maandag 9 maart 2009 om 13:33
quote:korenwolf schreef op 09 maart 2009 @ 13:25:
Ik denk eigenlijk dat er genoeg vrouwen zijn die liever plees schrobben of 'saai' werk doen dan een baan aan te nemen met teveel verantwoordelijkheid en teveel druk. Een simpel, overzichtelijk 'baantje', of een 'bedrijfje', parttime natuurlijk, wie wil dat nou niet?Toch altijd leuk , die mensen die zich mijlenver verheven voelen boven het plebs wat hun kantoor / huis / straat schoonmaakt .
Ik denk eigenlijk dat er genoeg vrouwen zijn die liever plees schrobben of 'saai' werk doen dan een baan aan te nemen met teveel verantwoordelijkheid en teveel druk. Een simpel, overzichtelijk 'baantje', of een 'bedrijfje', parttime natuurlijk, wie wil dat nou niet?Toch altijd leuk , die mensen die zich mijlenver verheven voelen boven het plebs wat hun kantoor / huis / straat schoonmaakt .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 9 maart 2009 om 13:35
Ja, zo is het leven Heyjij. Maar dat vangnet is er straks ook voor jou, als je je suffe baantje kwijt bent. Of als jij doodziek wordt, wat we natuurlijk niet hopen. Niet elke geval kan apart bekeken worden dus zijn er regels. en natuurlijk zijn er mensen die misbruik maken vand eze regels. Het is nu eenmaal zo en daar kun je je vreselijk druk over maken, maar je kunt het ook als een gegeven accepteren.
maandag 9 maart 2009 om 13:36
Tange, van de psychische kant en WIA weet ik. Wat ik er echter tot nu toe van gezien en gehoord heb, is dat je (net als met de lichamelijke kant, daarom ook het woord medisch en niet lichamelijk) dan écht heel goed in de sh*t moet zitten. (edit; ik zeg niet dat Mamzelle niet in de sh*t zit, maar bedoelde meer alsin; zo ongeveer half psyhotisch zijn)
Ik weet het niet, maar op mij komt Mamz meer over als zelf een stukje problematiek, alleenstaande moeder en tel er op problemen met/rondom de opvoeding. Het is de optelsom die maakt dat de uitkomst negatief is. Voor zover ik de regelzooi ken, is een optelsom als die meer op de plek bij de WWB als uwv-kant.
Mijn ervaring is overigens ook dat ze in de WWB-hoek op dít punt vaak realistischer zijn dan bij het UWV.
Waar ze ook zit, wat maakt het uit. Belangrijker op dit moment is dat de kinderen op de rails komen en/of blijven. De rest komt erna wel weer.
Whopper; ik geloof je direct! Ik ben koningin teksten, uitspraken en gezegden verhaspelen.
Ik weet het niet, maar op mij komt Mamz meer over als zelf een stukje problematiek, alleenstaande moeder en tel er op problemen met/rondom de opvoeding. Het is de optelsom die maakt dat de uitkomst negatief is. Voor zover ik de regelzooi ken, is een optelsom als die meer op de plek bij de WWB als uwv-kant.
Mijn ervaring is overigens ook dat ze in de WWB-hoek op dít punt vaak realistischer zijn dan bij het UWV.
Waar ze ook zit, wat maakt het uit. Belangrijker op dit moment is dat de kinderen op de rails komen en/of blijven. De rest komt erna wel weer.
Whopper; ik geloof je direct! Ik ben koningin teksten, uitspraken en gezegden verhaspelen.
vandaag ga ik van alles kunnen
maandag 9 maart 2009 om 13:38
quote:blijfgewoonbianca schreef op 09 maart 2009 @ 13:31:
[...]
Ongelooflijk he , dat iemand zich daar niet te min voor acht ?
Kun je je daar helemaal niks bij voorstellen , Koor ; dat mensen andere keuzes maken , andere prioriteiten hebben of misschien wel een andere opleiding ?Ik denk dat je me verkeerd begrijpt, Bianca. Ik denk helemaal niet min over plees schrobben. Ik vind het zelfs leuk werk.
[...]
Ongelooflijk he , dat iemand zich daar niet te min voor acht ?
Kun je je daar helemaal niks bij voorstellen , Koor ; dat mensen andere keuzes maken , andere prioriteiten hebben of misschien wel een andere opleiding ?Ik denk dat je me verkeerd begrijpt, Bianca. Ik denk helemaal niet min over plees schrobben. Ik vind het zelfs leuk werk.
maandag 9 maart 2009 om 13:39
Korenwolf; ik ben zo iemand. Ik werk voor mezelf, maar omdat dat niet zoveel oplevert en ook nog eens heel onregelmatig geld binnen brengt, zou het voor mijn financiele situatie beter zijn om gewoon weer een baan te gaan zoeken. In mijn oude werkveld zou ik dat niet meer trekken. Teveel druk, teveel verantwoordelijkheden. Geef mij dan maar een baantje wat ik lekker thuis kan doen (heb ik er nu bij en dat bevalt me prima) of iets in de buurt, natuurlijk parttime want ik heb een schoolgaande zoon die ik om 15:00 uur op wil halen en iets leuks mee wil gaan doen. Niet teveel uren graag, want dat kan ik qua energie niet zo goed aan. En ik heb ook een werkster, en dat terwijl ik elke dag thuis ben en dus best iets aan de schoonmaak zou kunnen doen.
Wat zegt dat over mijn dan?
Wat zegt dat over mijn dan?
maandag 9 maart 2009 om 13:41
quote:korenwolf schreef op 09 maart 2009 @ 13:07:
Mamzelle, ik vraag me af waarom je eigenlijk zo'n topic opent. Je weet toch van tevoren wat de reacties zullen zijn. Het arbeidsethos alhier is, dat het heel heldhaftig is om plees te schrobben maar dat op niveau werken toch net een stap te ver is, want de kinderen zijn belangrijker. En dat een alleenstaande moeder wél op haar vingers wordt getikt als ze niet in eigen onderhoud kan voorzien, maar een vrouw met een partner niet.
Waarom wil je goedkeuring van mensen die jouw situatie niet kennen en die niet voor jouw keuzes staan?
Mamzelle, ik vraag me af waarom je eigenlijk zo'n topic opent. Je weet toch van tevoren wat de reacties zullen zijn. Het arbeidsethos alhier is, dat het heel heldhaftig is om plees te schrobben maar dat op niveau werken toch net een stap te ver is, want de kinderen zijn belangrijker. En dat een alleenstaande moeder wél op haar vingers wordt getikt als ze niet in eigen onderhoud kan voorzien, maar een vrouw met een partner niet.
Waarom wil je goedkeuring van mensen die jouw situatie niet kennen en die niet voor jouw keuzes staan?
