Werk & Studie
alle pijlers
Het doel van werk.
maandag 9 maart 2009 om 11:00
Wat is het doel van werk? Simpele vraag zou je zeggen, zorgen dat je in je eigen onderhoud kunt voorzien. In de derde wereld zouden ze geen seconde nadenken over dit antwoord.
Maar ja, we leven hier. Bekend met de piramide van (googlet) Maslow, in een land waar in je eerste behoeften wordt voorzien wanneer je dat zelf niet doet of kunt.
Met helaas te weinig energie voorhanden om een flitsend leuke baan die voorziet in eigen onderhoud te combineren met de zorg voor drie kinderen.
Mijn antwoord is ook simpel: zolang ik keuze heb, kies ik voor mijn flitsende baan, en voor een aanvulling vanuit de bijstand. Misschien zou het mogelijk zijn om in mijn onderhoud te voorzien met een simpele baan zoals datatypiste (ik weet het niet, heb nog niet zo'n baanaanbod gekregen -wel gezocht-) waarbij ik meer uren moet draaien dan ik nu doe. Zou dan wel doodongelukkig worden omdat ik mijn huidige, heel leuke, maar eigenlijk te zware, baan zou moeten laten liggen. Zeker is dat ik niet in staat ben om meer uren te draaien in mijn huidige baan, dat zou dan ten koste gaan van mijn gezin. Mocht er worden geeist dat ik in mijn eigen onderhoud ga voorzien dan hoop ik dat ik meer uren mag draaien in mijn huidige baan en zie ik wel waar het schip strandt.
Maar goed, de vraag dus:
Is het volgens jou toegestaan om in de bijstand te blijven zonder te hebben onderzocht of je je gezin draaiende kunt houden naast een geestdodende baan?
Wat vindt jij belangrijker: in eigen onderhoud voorzien of tegemoetkomen aan de behoeften van je intelligentie?
Niet dat de antwoorden iets gaan veranderen in mijn situatie. Maar ik ben gewoon benieuwd hoe mijn medeforummers (afspiegeling van de samenleving?) hierin staan.
Wrijvend wordt het trouwens als ik straks mijn huishoudelijke hulp thuis ontvang. Zij is wel in staat om heel energiek voor een hongerloontje weinig inspirerend werk te doen. Ik ben dan eigenlijk niet in staat te blijven zitten en mijn energie sparen voor als mijn kinderen weer thuiskomen (en neem dan dus veel te veel hooi op mijn vork om maar niet slecht of lui over te komen).
Maar ja, we leven hier. Bekend met de piramide van (googlet) Maslow, in een land waar in je eerste behoeften wordt voorzien wanneer je dat zelf niet doet of kunt.
Met helaas te weinig energie voorhanden om een flitsend leuke baan die voorziet in eigen onderhoud te combineren met de zorg voor drie kinderen.
Mijn antwoord is ook simpel: zolang ik keuze heb, kies ik voor mijn flitsende baan, en voor een aanvulling vanuit de bijstand. Misschien zou het mogelijk zijn om in mijn onderhoud te voorzien met een simpele baan zoals datatypiste (ik weet het niet, heb nog niet zo'n baanaanbod gekregen -wel gezocht-) waarbij ik meer uren moet draaien dan ik nu doe. Zou dan wel doodongelukkig worden omdat ik mijn huidige, heel leuke, maar eigenlijk te zware, baan zou moeten laten liggen. Zeker is dat ik niet in staat ben om meer uren te draaien in mijn huidige baan, dat zou dan ten koste gaan van mijn gezin. Mocht er worden geeist dat ik in mijn eigen onderhoud ga voorzien dan hoop ik dat ik meer uren mag draaien in mijn huidige baan en zie ik wel waar het schip strandt.
Maar goed, de vraag dus:
Is het volgens jou toegestaan om in de bijstand te blijven zonder te hebben onderzocht of je je gezin draaiende kunt houden naast een geestdodende baan?
Wat vindt jij belangrijker: in eigen onderhoud voorzien of tegemoetkomen aan de behoeften van je intelligentie?
Niet dat de antwoorden iets gaan veranderen in mijn situatie. Maar ik ben gewoon benieuwd hoe mijn medeforummers (afspiegeling van de samenleving?) hierin staan.
Wrijvend wordt het trouwens als ik straks mijn huishoudelijke hulp thuis ontvang. Zij is wel in staat om heel energiek voor een hongerloontje weinig inspirerend werk te doen. Ik ben dan eigenlijk niet in staat te blijven zitten en mijn energie sparen voor als mijn kinderen weer thuiskomen (en neem dan dus veel te veel hooi op mijn vork om maar niet slecht of lui over te komen).
maandag 9 maart 2009 om 13:43
maandag 9 maart 2009 om 13:44
quote:noa schreef op 09 maart 2009 @ 12:32:
[...]
Hoezo denkt Elninjoo niet na? Wat een onzin, ze geeft gewoon haar mening.
Omdat iedereen kan bedenken (lijkt me) dat je niet altijd van te voren weet hoe een leven gaat lopen. Mensen hebben niet hun hele leven lang psychische problemen of geldproblemen of een nare ziekte, je kunt de toekomst nu eenmaal niet voorspellen.
En verder stond er een dikke knipoog bij en was het duidelijk (leek me ) een grapje vanwege de overeenkomst in de nick. Zo zie je maar weer dat letterlijk vertalen vaak makkelijk is dan het vertalen van een intentie
Even verder bijlezen, was even weg..
[...]
Hoezo denkt Elninjoo niet na? Wat een onzin, ze geeft gewoon haar mening.
Omdat iedereen kan bedenken (lijkt me) dat je niet altijd van te voren weet hoe een leven gaat lopen. Mensen hebben niet hun hele leven lang psychische problemen of geldproblemen of een nare ziekte, je kunt de toekomst nu eenmaal niet voorspellen.
En verder stond er een dikke knipoog bij en was het duidelijk (leek me ) een grapje vanwege de overeenkomst in de nick. Zo zie je maar weer dat letterlijk vertalen vaak makkelijk is dan het vertalen van een intentie
Even verder bijlezen, was even weg..
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
maandag 9 maart 2009 om 13:44
Ok , begreep ik je verkeerd .
Maar - niet tegen jou persoonlijk , Korenwolf - het stoort me ma-te-loos dat alle banen waarin je geen carriere kunt maken ( chef wc-borstel ? onderdirecteur pleepapier ? ) , dat daar zo minderwaardig over wordt gedaan . Er zijn mensen die hebben geen keus ....... toch net zo prijzenswaardig dat zij werken als iemand die kans heeft zich op te werken ? Werken is werken is prima betalen is bijdrage aan de hele maatschappij .
Maar - niet tegen jou persoonlijk , Korenwolf - het stoort me ma-te-loos dat alle banen waarin je geen carriere kunt maken ( chef wc-borstel ? onderdirecteur pleepapier ? ) , dat daar zo minderwaardig over wordt gedaan . Er zijn mensen die hebben geen keus ....... toch net zo prijzenswaardig dat zij werken als iemand die kans heeft zich op te werken ? Werken is werken is prima betalen is bijdrage aan de hele maatschappij .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 9 maart 2009 om 13:47
quote:Milagro schreef op 09 maart 2009 @ 12:33:
[...]
Ik heb nagedacht voordat ik dit opschreef, Spaanse nick of niet . Dat je dingen niet van tevoren hoeft te zien aankomen, weet ik als geen ander, aangezien ik op jonge leeftijd kanker kreeg en bijna daaraan dood ben gegaan. Maar juist omdat je niet weet wat je in het leven zal treffen, moet je de verantwoordelijkheid nemen om ook worst-case scenario's te kunnen opvangen... Ik zie om me heen de meest afgrijselijke voorbeelden van mensen die maar denken dat ze onkwetsbaar zijn, tophypotheken hebben, kind na kind "nemen" zonder erbij stil te staan dat het leven enorm kwetsbaar is.
Maar goed, volgens mij ga ik erg off-topic.
Wat naar van die ziekte, gelukkig ben je er nog!'
Maar even mijn situatie dan, ik ging er vanuit, toen ik voor een zwangerschap ging, dat ex en ik samen oud zouden worden en dat we samen ouder zouden zijn. Dat dat niet zo uitpakte had ik met geen mogelijkheid van te voren kunnen zien aankomen. Je gaat een huwelijk en een gezinsvorming aan met de beste intenties, neem ik aan. Je kunt je niet overal tegen verzekeren/beschermen of alles voorkomen. Echt niet.
[...]
Ik heb nagedacht voordat ik dit opschreef, Spaanse nick of niet . Dat je dingen niet van tevoren hoeft te zien aankomen, weet ik als geen ander, aangezien ik op jonge leeftijd kanker kreeg en bijna daaraan dood ben gegaan. Maar juist omdat je niet weet wat je in het leven zal treffen, moet je de verantwoordelijkheid nemen om ook worst-case scenario's te kunnen opvangen... Ik zie om me heen de meest afgrijselijke voorbeelden van mensen die maar denken dat ze onkwetsbaar zijn, tophypotheken hebben, kind na kind "nemen" zonder erbij stil te staan dat het leven enorm kwetsbaar is.
Maar goed, volgens mij ga ik erg off-topic.
Wat naar van die ziekte, gelukkig ben je er nog!'
Maar even mijn situatie dan, ik ging er vanuit, toen ik voor een zwangerschap ging, dat ex en ik samen oud zouden worden en dat we samen ouder zouden zijn. Dat dat niet zo uitpakte had ik met geen mogelijkheid van te voren kunnen zien aankomen. Je gaat een huwelijk en een gezinsvorming aan met de beste intenties, neem ik aan. Je kunt je niet overal tegen verzekeren/beschermen of alles voorkomen. Echt niet.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
maandag 9 maart 2009 om 13:48
Ik denk dat niet iedereen daar minderwaardig over doet hoor, ik heb een tijdje geleden een discussie gevolgd, geopend door FV en daar kwam het ook weer aan de orde, en de meningen waren verdeeld.
Ik heb het beiden ervaren; een flitsende carriere in de IT met veel uren en een mooi salaris en nu ben ik zelfstandig ondernemer en ik draai gewoon helemaal niet veel omzet.
Het gaat erom waar JIJ je gelukkiger mee voelt, niet waar anderen tegenop kijken. Je kunt beter jezelf op een voetstuk hebben dan dat een ander dat heeft want daar heb je nl helemaal niets aan.
Ik heb het beiden ervaren; een flitsende carriere in de IT met veel uren en een mooi salaris en nu ben ik zelfstandig ondernemer en ik draai gewoon helemaal niet veel omzet.
Het gaat erom waar JIJ je gelukkiger mee voelt, niet waar anderen tegenop kijken. Je kunt beter jezelf op een voetstuk hebben dan dat een ander dat heeft want daar heb je nl helemaal niets aan.
maandag 9 maart 2009 om 13:49
Evidenza, daarvoor heb ik te veel nul-komma-nop kaas gegeten van Jeugdzorg om er over te durven oordelen. Nu zie ik Mamz niet 1-2-3 met de thee klaar zitten, maar dat is ook niet mijn idee van geweldig juiste opvoeding. In mijn -zoals gezegd; totale nitwit!- denkbeeld kan Jeugdzorg ook in een gezin aanwezig zijn omdat de ouder daar zelf om heeft gevraagd. Omdat er veel struikelblokken zijn, die bepaald niet 'juist' zijn, maar die ook niet samen verwaarlozing maken. Maar goed, als dat beeld niet klopt, dan ben ik de laatste om het tegendeel te gaan beweren. Vind het sowieso al ernstig genoeg als een moeder zelf die term in de mond neemt, laat staan als het inderdaad volgens 'gemiddelde maatstaven' ook zo zou zijn.
Wat mij dán weer zou doen verbazen áls er geen overleg tussen alle betrokken partijen zou zijn over hoe dit asap aan te pakken. Dus zeg maar Jeugdzorg, GGZ en de sociale dienst.
En nu ga ik mezelf uit bed sleuren en wat energie scoren bij mijn vaste dealer. Niet té veel posten in de tussentijd dames, moet het wel bij kunnen lezen straks.
Wat mij dán weer zou doen verbazen áls er geen overleg tussen alle betrokken partijen zou zijn over hoe dit asap aan te pakken. Dus zeg maar Jeugdzorg, GGZ en de sociale dienst.
En nu ga ik mezelf uit bed sleuren en wat energie scoren bij mijn vaste dealer. Niet té veel posten in de tussentijd dames, moet het wel bij kunnen lezen straks.
vandaag ga ik van alles kunnen
maandag 9 maart 2009 om 13:49
Natuurlijk gaat werk en eigen levensonderhoud boven een uitkering. Maar zo zwart wit is het duidelijk dus niet. Een baan waar je het naar je zin hebt, is waarschijnlijk van essentieel belang om overeind te kunnen blijven voor Mamzelle. Iets wat energie geeft ipv iets wat alleen maar energie kost.
Met een depressie kost alles nu eenmaal energie en als je dan iets vindt wat positiviteit oplevert, en ze dit kan doorgeven aan haar kinderen, dan is dat van onschatbare waarde. Het is niet ideaal maar so what? Ze heeft het zwaar, en toch laat ze het niet om te werken. Das de andere kant die nauwelijks belicht wordt. Er wordt alleen gekeken naar wat ze niet doet. En die werkster, so what? Als dat haar energie scheelt, wat ze dan weer aan haarzelf en kinderen kan geven, dan is dat toch goed?
Ik heb het niet over de zgn uitkeringstrekkers, gemakzuchtelingen die dan ook nog eens een werkster hebben. Ik beschrijf een persoon die, imo, het heel zwaar heeft met haarzelf en haar kinderen. Een gezin met een probleem waarbij ma toch maar wel werkt ondanks haar depressie.
Dat is, naast alle ellende, toch ook een boodschap? Kijk eens kids? Ik had het toen verschrikkelijk zwaar, maar heb gedaan wat ik kon en niet bij de pakken neergezeten. Daar heb ik respect voor!
Makkelijk gezegd, ga dan maar 32 uur werken, 1 dag in de week naar GGZ, met koters erbij en een depressie. Pfff... ik heb alleen drie kinderen en een baan, dat is zonder ellende al pittig genoeg.
Met een depressie kost alles nu eenmaal energie en als je dan iets vindt wat positiviteit oplevert, en ze dit kan doorgeven aan haar kinderen, dan is dat van onschatbare waarde. Het is niet ideaal maar so what? Ze heeft het zwaar, en toch laat ze het niet om te werken. Das de andere kant die nauwelijks belicht wordt. Er wordt alleen gekeken naar wat ze niet doet. En die werkster, so what? Als dat haar energie scheelt, wat ze dan weer aan haarzelf en kinderen kan geven, dan is dat toch goed?
Ik heb het niet over de zgn uitkeringstrekkers, gemakzuchtelingen die dan ook nog eens een werkster hebben. Ik beschrijf een persoon die, imo, het heel zwaar heeft met haarzelf en haar kinderen. Een gezin met een probleem waarbij ma toch maar wel werkt ondanks haar depressie.
Dat is, naast alle ellende, toch ook een boodschap? Kijk eens kids? Ik had het toen verschrikkelijk zwaar, maar heb gedaan wat ik kon en niet bij de pakken neergezeten. Daar heb ik respect voor!
Makkelijk gezegd, ga dan maar 32 uur werken, 1 dag in de week naar GGZ, met koters erbij en een depressie. Pfff... ik heb alleen drie kinderen en een baan, dat is zonder ellende al pittig genoeg.
maandag 9 maart 2009 om 13:50
quote:blijfgewoonbianca schreef op 09 maart 2009 @ 13:44:
Ok , begreep ik je verkeerd .
Maar - niet tegen jou persoonlijk , Korenwolf - het stoort me ma-te-loos dat alle banen waarin je geen carriere kunt maken ( chef wc-borstel ? onderdirecteur pleepapier ? ) , dat daar zo minderwaardig over wordt gedaan . Er zijn mensen die hebben geen keus ....... toch net zo prijzenswaardig dat zij werken als iemand die kans heeft zich op te werken ? Werken is werken is prima betalen is bijdrage aan de hele maatschappij .Absoluut. En ik vind het nog mooier als iemand daar ook nog eens helemaal blij en tevreden mee is.
Ok , begreep ik je verkeerd .
Maar - niet tegen jou persoonlijk , Korenwolf - het stoort me ma-te-loos dat alle banen waarin je geen carriere kunt maken ( chef wc-borstel ? onderdirecteur pleepapier ? ) , dat daar zo minderwaardig over wordt gedaan . Er zijn mensen die hebben geen keus ....... toch net zo prijzenswaardig dat zij werken als iemand die kans heeft zich op te werken ? Werken is werken is prima betalen is bijdrage aan de hele maatschappij .Absoluut. En ik vind het nog mooier als iemand daar ook nog eens helemaal blij en tevreden mee is.
maandag 9 maart 2009 om 13:50
quote:tangerine schreef op 09 maart 2009 @ 13:19:
Maar ik werk wel, ik voorzie wel zelf in mijn eigen levensonderhoud en ik heb ook weleens minder leuk werk aangenomen puur om rond te komen zeg maar. (Thank goood dat ik uiteindelijk maar een week of 5 in één of ander supersaai archief heb gezeten wat ik mocht 'afwisselen' met data-entry, want ik werd er hartstikke ongelukkig: maar hell, het is werk....)
Ja, dat is toch verschrikkelijk? Ik moet zeggen dat mij in het echte leven opvalt hoeveel mensen eigenlijk doodongelukkig zijn met hun baan, maar niets doen om dat te veranderen. Ik weet niet of ze niets doen omdat ze niets kúnnen doen, of omdat ze gewoon te lam zijn daarvoor (en ik vraag me dan ook weer af hoelang je verschrikkelijk werk moet doen 40 uur per week voor je zo lam wordt, want volgens mij heeft het één nogal veel invloed op het andere). Verschrikkelijk.
Stel je even voor dat je niet vijf weken maar vijf jaar werk doet waarvan je hartstikke ongelukkig wordt.
En ja, dat is verwend, maar hey, wij wonen nou eenmaal niet in Kameroen of Thailand en onze omstandigheden zijn anders (en elke Kameroener of Thai die de mogelijkheid krijgt wat leukers te doen doet dat ook gewoon denk ik, we zijn toch allemaal mensen).
Ikzelf zit nu in de ergste baan van mijn leven (haha dat klinkt dramatisch - maar serieus, ik heb achterd de kassa gezeten, aan de lopende band, in de fruitteelt etc.), en hoewel ik geloofde dat het maar tijdelijk was, ik bijna elke dag echt mijn best deed en met een positieve houding alles tegemoet trad, merkte ik dat ik er hartstikke van baalde, dat mijn positiviteit, energie, etc. meteen de grond in werden geboord, etc. Naast mijn werk deed ik vanalles om energie te krijgen, dingen die ik leuk vond, etc. etc. En het ging prima met me. Maar nu ik vorige week mijn ontslagbrief heb ingeleverd valt het ineens op dat ik een aantal nachten 12 uur heb geslapen, mijn schouders zijn niet meer gespannen, mijn humeur is niet kapot te krijgen, etc.
Maar ik werk wel, ik voorzie wel zelf in mijn eigen levensonderhoud en ik heb ook weleens minder leuk werk aangenomen puur om rond te komen zeg maar. (Thank goood dat ik uiteindelijk maar een week of 5 in één of ander supersaai archief heb gezeten wat ik mocht 'afwisselen' met data-entry, want ik werd er hartstikke ongelukkig: maar hell, het is werk....)
Ja, dat is toch verschrikkelijk? Ik moet zeggen dat mij in het echte leven opvalt hoeveel mensen eigenlijk doodongelukkig zijn met hun baan, maar niets doen om dat te veranderen. Ik weet niet of ze niets doen omdat ze niets kúnnen doen, of omdat ze gewoon te lam zijn daarvoor (en ik vraag me dan ook weer af hoelang je verschrikkelijk werk moet doen 40 uur per week voor je zo lam wordt, want volgens mij heeft het één nogal veel invloed op het andere). Verschrikkelijk.
Stel je even voor dat je niet vijf weken maar vijf jaar werk doet waarvan je hartstikke ongelukkig wordt.
En ja, dat is verwend, maar hey, wij wonen nou eenmaal niet in Kameroen of Thailand en onze omstandigheden zijn anders (en elke Kameroener of Thai die de mogelijkheid krijgt wat leukers te doen doet dat ook gewoon denk ik, we zijn toch allemaal mensen).
Ikzelf zit nu in de ergste baan van mijn leven (haha dat klinkt dramatisch - maar serieus, ik heb achterd de kassa gezeten, aan de lopende band, in de fruitteelt etc.), en hoewel ik geloofde dat het maar tijdelijk was, ik bijna elke dag echt mijn best deed en met een positieve houding alles tegemoet trad, merkte ik dat ik er hartstikke van baalde, dat mijn positiviteit, energie, etc. meteen de grond in werden geboord, etc. Naast mijn werk deed ik vanalles om energie te krijgen, dingen die ik leuk vond, etc. etc. En het ging prima met me. Maar nu ik vorige week mijn ontslagbrief heb ingeleverd valt het ineens op dat ik een aantal nachten 12 uur heb geslapen, mijn schouders zijn niet meer gespannen, mijn humeur is niet kapot te krijgen, etc.
maandag 9 maart 2009 om 13:51
quote:korenwolf schreef op 09 maart 2009 @ 13:07:
Mamzelle, ik vraag me af waarom je eigenlijk zo'n topic opent. Je weet toch van tevoren wat de reacties zullen zijn. Het arbeidsethos alhier is, dat het heel heldhaftig is om plees te schrobben maar dat op niveau werken toch net een stap te ver is, want de kinderen zijn belangrijker. En dat een alleenstaande moeder wél op haar vingers wordt getikt als ze niet in eigen onderhoud kan voorzien, maar een vrouw met een partner niet.
Waarom wil je goedkeuring van mensen die jouw situatie niet kennen en die niet voor jouw keuzes staan?Eens.
Mamzelle, ik vraag me af waarom je eigenlijk zo'n topic opent. Je weet toch van tevoren wat de reacties zullen zijn. Het arbeidsethos alhier is, dat het heel heldhaftig is om plees te schrobben maar dat op niveau werken toch net een stap te ver is, want de kinderen zijn belangrijker. En dat een alleenstaande moeder wél op haar vingers wordt getikt als ze niet in eigen onderhoud kan voorzien, maar een vrouw met een partner niet.
Waarom wil je goedkeuring van mensen die jouw situatie niet kennen en die niet voor jouw keuzes staan?Eens.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
maandag 9 maart 2009 om 13:53
@ Bianca, ik heb hartstikke veel respect voor een goede schoonmaakster (had ik er maar eentje), ik ken alle postbodes hier van gezicht en sommige vuilnismannen zelfs bij naam. (Okee, alleen de knappe...)
Waar het me om gaat, is dat er op dit topic net wordt gedaan of 'hard werken' gelijk staat aan ongeschoold werk, en 'op niveau werken' hetzelfde is als een beetje vrolijk flierefluiten. Ik denk dat het voor heel veel van ons helemaal niet zo makkelijk is om op je eigen niveau te werken. Liever zitten we op een veilig plekje waar je niet continu de kans loopt op je bek te gaan.
Waar het me om gaat, is dat er op dit topic net wordt gedaan of 'hard werken' gelijk staat aan ongeschoold werk, en 'op niveau werken' hetzelfde is als een beetje vrolijk flierefluiten. Ik denk dat het voor heel veel van ons helemaal niet zo makkelijk is om op je eigen niveau te werken. Liever zitten we op een veilig plekje waar je niet continu de kans loopt op je bek te gaan.
maandag 9 maart 2009 om 13:54
En nog als aanvulling: ik ken legio vrouwen met partner die gewoon blij en zonder gene huisvrouw of thuisblijvende moeder zijn (er is zelfs een afkorting op het forum: TBM ) of die bijv. maar drie dagen werken. Vriendin van mij zegt gerust dat dit voor haar "toch echt de max is", terwijl vriend fulltime werkt. geen moment bedenken dat vriend misschien wel 4 dagen wil werken en zij dat ook zou kunnen doen. En dat vindt vrijwel iedereen volkomen normaal en legitiem..
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
maandag 9 maart 2009 om 13:57
quote:korenwolf schreef op 09 maart 2009 @ 13:13:
[...]
Probeer het eens via dit topic. Het sterft hier van de mensen die dolgraag plees schrobben.
En even serieus daarover, het is niet zo dat "minder werk" (vind het ook een stomme term en eens met BGB daarin) meteen schoonmaken moet zijn. Er zijn genoeg andere banen die minder betalen/ makkelijker te verkijgen zijn en waar minder op neergekeken wordt.
[...]
Probeer het eens via dit topic. Het sterft hier van de mensen die dolgraag plees schrobben.
En even serieus daarover, het is niet zo dat "minder werk" (vind het ook een stomme term en eens met BGB daarin) meteen schoonmaken moet zijn. Er zijn genoeg andere banen die minder betalen/ makkelijker te verkijgen zijn en waar minder op neergekeken wordt.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
maandag 9 maart 2009 om 13:58
quote:Inad schreef op 09 maart 2009 @ 13:54:
En nog als aanvulling: ik ken legio vrouwen met partner die gewoon blij en zonder gene huisvrouw of thuisblijvende moeder zijn (er is zelfs een afkorting op het forum: TBM ) of die bijv. maar drie dagen werken. Vriendin van mij zegt gerust dat dit voor haar "toch echt de max is", terwijl vriend fulltime werkt. geen moment bedenken dat vriend misschien wel 4 dagen wil werken en zij dat ook zou kunnen doen. En dat vindt vrijwel iedereen volkomen normaal en legitiem..En jij denkt daar anders over zo te lezen?
En nog als aanvulling: ik ken legio vrouwen met partner die gewoon blij en zonder gene huisvrouw of thuisblijvende moeder zijn (er is zelfs een afkorting op het forum: TBM ) of die bijv. maar drie dagen werken. Vriendin van mij zegt gerust dat dit voor haar "toch echt de max is", terwijl vriend fulltime werkt. geen moment bedenken dat vriend misschien wel 4 dagen wil werken en zij dat ook zou kunnen doen. En dat vindt vrijwel iedereen volkomen normaal en legitiem..En jij denkt daar anders over zo te lezen?
maandag 9 maart 2009 om 13:58
quote:Margaretha2 schreef op 09 maart 2009 @ 13:56:
Inad, en ik vraag me af hoeveel van díe vrouwen in de bijstand komen als het huwelijk stopt.
goede vraag inderdaad.
Als er een enorm gat in je CV zit en je jaren niet gewerkt hebt, is het vaak moeilijk nog werk te krijgen. (of te willen, wat dat betreft..)
Inad, en ik vraag me af hoeveel van díe vrouwen in de bijstand komen als het huwelijk stopt.
goede vraag inderdaad.
Als er een enorm gat in je CV zit en je jaren niet gewerkt hebt, is het vaak moeilijk nog werk te krijgen. (of te willen, wat dat betreft..)
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
maandag 9 maart 2009 om 13:58
quote:korenwolf schreef op 09 maart 2009 @ 13:53:
@ Bianca, ik heb hartstikke veel respect voor een goede schoonmaakster (had ik er maar eentje), ik ken alle postbodes hier van gezicht en sommige vuilnismannen zelfs bij naam. (Okee, alleen de knappe...)
Waar het me om gaat, is dat er op dit topic net wordt gedaan of 'hard werken' gelijk staat aan ongeschoold werk, en 'op niveau werken' hetzelfde is als een beetje vrolijk flierefluiten. Ik denk dat het voor heel veel van ons helemaal niet zo makkelijk is om op je eigen niveau te werken. Liever zitten we op een veilig plekje waar je niet continu de kans loopt op je bek te gaan.
De eerste alinea begrijp ik even niet. Het klinkt net als "ik ben niet homofoob want de vriend van mijn zus zijn broer is homo en die groet ik altijd".
En ik ben het eens met je boodschap in de tweede alinea, alleen geldt het laatste gedeelte niet voor mij. Ik word doodongelukkig van veilige plekjes en niet de kans lopen op je bek te gaan. Ik heb echt mogelijkheden nodig. En die kunnen goed uitpakken en slecht. En met beide kan ik wel wat.
@ Bianca, ik heb hartstikke veel respect voor een goede schoonmaakster (had ik er maar eentje), ik ken alle postbodes hier van gezicht en sommige vuilnismannen zelfs bij naam. (Okee, alleen de knappe...)
Waar het me om gaat, is dat er op dit topic net wordt gedaan of 'hard werken' gelijk staat aan ongeschoold werk, en 'op niveau werken' hetzelfde is als een beetje vrolijk flierefluiten. Ik denk dat het voor heel veel van ons helemaal niet zo makkelijk is om op je eigen niveau te werken. Liever zitten we op een veilig plekje waar je niet continu de kans loopt op je bek te gaan.
De eerste alinea begrijp ik even niet. Het klinkt net als "ik ben niet homofoob want de vriend van mijn zus zijn broer is homo en die groet ik altijd".
En ik ben het eens met je boodschap in de tweede alinea, alleen geldt het laatste gedeelte niet voor mij. Ik word doodongelukkig van veilige plekjes en niet de kans lopen op je bek te gaan. Ik heb echt mogelijkheden nodig. En die kunnen goed uitpakken en slecht. En met beide kan ik wel wat.
maandag 9 maart 2009 om 14:00
quote:whopper schreef op 09 maart 2009 @ 13:58:
[...]
En jij denkt daar anders over zo te lezen?
Ja, anders zou ik het niet schrijven he?
Ik werk vier dagen per week en vriend vijf. Dat was zo toen we elkaar leerder kennen en mijn dochter uit vorig huwelijk er al was. Als die straks naar school gaat en de tweede er is (nu zwanger) gaan we voor een gelijke verdeling van bijv. allebei 4,5 dag of allebei 4. Ik ben op zoek naar beter betalend werk, zwanger aan het solliciteren
[...]
En jij denkt daar anders over zo te lezen?
Ja, anders zou ik het niet schrijven he?
Ik werk vier dagen per week en vriend vijf. Dat was zo toen we elkaar leerder kennen en mijn dochter uit vorig huwelijk er al was. Als die straks naar school gaat en de tweede er is (nu zwanger) gaan we voor een gelijke verdeling van bijv. allebei 4,5 dag of allebei 4. Ik ben op zoek naar beter betalend werk, zwanger aan het solliciteren
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
maandag 9 maart 2009 om 14:07
quote:Evidenza schreef op 09 maart 2009 @ 13:58:
[...]
De eerste alinea begrijp ik even niet. Het klinkt net als "ik ben niet homofoob want de vriend van mijn zus zijn broer is homo en die groet ik altijd".
Ik geloof dat alles wat ik vandaag zeg nogal onduidelijk is. Laat ik maar een potje gaan werken (daar kan ik niks aan verknallen.)
[...]
De eerste alinea begrijp ik even niet. Het klinkt net als "ik ben niet homofoob want de vriend van mijn zus zijn broer is homo en die groet ik altijd".
Ik geloof dat alles wat ik vandaag zeg nogal onduidelijk is. Laat ik maar een potje gaan werken (daar kan ik niks aan verknallen.)
maandag 9 maart 2009 om 14:07
quote:Evidenza schreef op 09 maart 2009 @ 13:43:
Roosvrouw, zodra de term "jeugdzorg' in combinatie met 'verwaarlozing" valt is dat voor mij voldoende. Dan is er sprake van een echt probleem, en niet van een moeder die alle ballen even niet meer in de lucht kan houden en daarom het theemomentje met de kinderen mist.Dat denk ik ook inderdaad en dat is heel zorgwekkend. Wat ik dan wel fijn vind is dat Mamz dat erkent en er mee bezig is het te verbeteren. Dat is niet altijd het geval. Des te meer reden om therapie en de kinderen voor werk te laten gaan.
Roosvrouw, zodra de term "jeugdzorg' in combinatie met 'verwaarlozing" valt is dat voor mij voldoende. Dan is er sprake van een echt probleem, en niet van een moeder die alle ballen even niet meer in de lucht kan houden en daarom het theemomentje met de kinderen mist.Dat denk ik ook inderdaad en dat is heel zorgwekkend. Wat ik dan wel fijn vind is dat Mamz dat erkent en er mee bezig is het te verbeteren. Dat is niet altijd het geval. Des te meer reden om therapie en de kinderen voor werk te laten gaan.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
maandag 9 maart 2009 om 14:09
Whopper, wat mij betreft doet iedereen lekker wat hij wil, maar het is toch opvallend dat wanneer je in de bijstand zit en niet in je eigen onderhoude kan voorzien een hoop mensen over je heenvallen, maar als je thuis gaat zitten omdat je onderhouden wordt door je man of je ouders of een suikeroom dat gewoon prima wordt gevonden? Met een scheidingsratio van 1 op 3 lijkt het mij logisch dat als je het stom vindt dat mensen die gewoon kunnen werken in de bijstand komen, je dan dus ook vindt dat zij dat moeten voorkomen, en je dan dus ook vindt dat het dom is om thuis te gaan zitten en onderhouden te worden door een ander. Maar blijkbaar is dat niet zo logisch voor velen, of zijn we gewoon nog niet zo geemancipeerd met zijn allen.
Of er reageren steeds andere mensen dat kan ook dat het niet hetzelfde groepje is met hun schizofrene meningen.
Of er reageren steeds andere mensen dat kan ook dat het niet hetzelfde groepje is met hun schizofrene meningen.
maandag 9 maart 2009 om 14:10
quote:korenwolf schreef op 09 maart 2009 @ 14:07:
[...]
Ik geloof dat alles wat ik vandaag zeg nogal onduidelijk is. Laat ik maar een potje gaan werken (daar kan ik niks aan verknallen.)Als je forumt tijdens werktijd betaal je tenminste wel belasting, Korenwolf en zit je niet in de bijstand. Dat mag dus wel van het heersende arbeidsethos, al is het een controversieel onderwerp op het forum.
[...]
Ik geloof dat alles wat ik vandaag zeg nogal onduidelijk is. Laat ik maar een potje gaan werken (daar kan ik niks aan verknallen.)Als je forumt tijdens werktijd betaal je tenminste wel belasting, Korenwolf en zit je niet in de bijstand. Dat mag dus wel van het heersende arbeidsethos, al is het een controversieel onderwerp op het forum.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
maandag 9 maart 2009 om 14:12
quote:Inad schreef op 09 maart 2009 @ 14:07:
[...]
Dat denk ik ook inderdaad en dat is heel zorgwekkend. Wat ik dan wel fijn vind is dat Mamz dat erkent en er mee bezig is het te verbeteren. Dat is niet altijd het geval. Des te meer reden om therapie en de kinderen voor werk te laten gaan.
Maar het gekke is dat het topic daar niet over gaat. Of iig de OP niet. Dus ik begin mij af te vragen of Mamzelle haar prioriteiten wel op een rij heeft en of ze wel zo goed bezig is. Of dat ze door de bomen het bos niet meer ziet.
Kor:
[...]
Dat denk ik ook inderdaad en dat is heel zorgwekkend. Wat ik dan wel fijn vind is dat Mamz dat erkent en er mee bezig is het te verbeteren. Dat is niet altijd het geval. Des te meer reden om therapie en de kinderen voor werk te laten gaan.
Maar het gekke is dat het topic daar niet over gaat. Of iig de OP niet. Dus ik begin mij af te vragen of Mamzelle haar prioriteiten wel op een rij heeft en of ze wel zo goed bezig is. Of dat ze door de bomen het bos niet meer ziet.
Kor:
maandag 9 maart 2009 om 14:13
quote:Margaretha2 schreef op 09 maart 2009 @ 14:09:
Whopper, wat mij betreft doet iedereen lekker wat hij wil, maar het is toch opvallend dat wanneer je in de bijstand zit en niet in je eigen onderhoude kan voorzien een hoop mensen over je heenvallen, maar als je thuis gaat zitten omdat je onderhouden wordt door je man of je ouders of een suikeroom dat gewoon prima wordt gevonden? Ik heb helemaal niet het gevoel dat dat zo prima wordt gevonden.
Whopper, wat mij betreft doet iedereen lekker wat hij wil, maar het is toch opvallend dat wanneer je in de bijstand zit en niet in je eigen onderhoude kan voorzien een hoop mensen over je heenvallen, maar als je thuis gaat zitten omdat je onderhouden wordt door je man of je ouders of een suikeroom dat gewoon prima wordt gevonden? Ik heb helemaal niet het gevoel dat dat zo prima wordt gevonden.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
