Werk & Studie
alle pijlers
Hoe komen anderen aan die leuke baan?
dinsdag 23 december 2008 om 21:58
Het lijkt soms wel of iedereen, behalve ik, zomaar aan een nieuwe geweldig leuke baan komt. Ik baal van mijn huidige baan maar ik doe dit werk al 6 jaar en ik ben nu dertig en bang dat er geen enkele nieuwe werkgever op mij zit te wachten. Beperkte werkervaring enzo. En wat moet ik met termen als: geen 9-tot-5 mentaliteit of flexibel? Zet je dat dan in een sollicitatiebrief? Ja, ik ben enthousiast en stressbestendig en ik heb een hands-on mentaliteit (ook geen idee wat dat is...) Het liefst schrijf ik alleen maar: Neem mij!!! Ik ben heel leuk!!!
Kortom: hoe vind en KRIJG ik die leuke nieuwe baan?
Kortom: hoe vind en KRIJG ik die leuke nieuwe baan?
dinsdag 23 december 2008 om 22:56
quote:mamaka2 schreef op 23 december 2008 @ 22:34:
En misschien klink ik heel zielig en vol zelfmedelijden maar ik besef wel degelijk dat er niemand belt met een droombaan als ik naast de telefoon ga zitten wachten
Dat moet je dan ook niet doen. Wat je wel kunt doen: actief netwerken. Dat gaat zo:
Als je een oude vriendin tegenkomt die vraagt hoe het gaat, dan zeg je niet ''goed'', maar "goed, nog steeds in de boekhandel maar ik ben op zoek naar iets leukers in het boekenvak."
Als je naar een familieverjaardag gaat, zorg je dat je van elk familielid te weten komt wat ze precies voor werk doen, waar en met wie.
Wen jezelf aan om tenminste 1 x per dag een 'netwerkmailtje' te sturen (goede netwerkers doen er zeker 10 per dag ). Netwerken kan ook betekenen dat je goed oplet of je iets voor iemand anders kunt betekenen. Misschien kun jij iemand anders aan een leuke baan helpen, of wijzen op een nieuw boek op haar vakgebied, of tijdelijke expositieruimte in de boekhandel... ik noem maar wat. Zo leer je steeds meer mensen kennen die ook graag bereid zijn iets voor jou te doen.
En misschien klink ik heel zielig en vol zelfmedelijden maar ik besef wel degelijk dat er niemand belt met een droombaan als ik naast de telefoon ga zitten wachten
Dat moet je dan ook niet doen. Wat je wel kunt doen: actief netwerken. Dat gaat zo:
Als je een oude vriendin tegenkomt die vraagt hoe het gaat, dan zeg je niet ''goed'', maar "goed, nog steeds in de boekhandel maar ik ben op zoek naar iets leukers in het boekenvak."
Als je naar een familieverjaardag gaat, zorg je dat je van elk familielid te weten komt wat ze precies voor werk doen, waar en met wie.
Wen jezelf aan om tenminste 1 x per dag een 'netwerkmailtje' te sturen (goede netwerkers doen er zeker 10 per dag ). Netwerken kan ook betekenen dat je goed oplet of je iets voor iemand anders kunt betekenen. Misschien kun jij iemand anders aan een leuke baan helpen, of wijzen op een nieuw boek op haar vakgebied, of tijdelijke expositieruimte in de boekhandel... ik noem maar wat. Zo leer je steeds meer mensen kennen die ook graag bereid zijn iets voor jou te doen.
woensdag 24 december 2008 om 10:38
Lijkt me wel handig dat je ook eens voor jezelf uit gaat zoeken wat je exact leuk vindt. "Iets met boeken" is wel heel vaag. Ga met mensen praten die in een functie zitten wat jou wel wat lijkt. Wat houdt het in praktijk in? (ik vind dat altijd heel moeilijk inschatten. Als iemand zegt "ik ben dit of dit" dan denk ik altijd: "ja, en wat houdt dat in? wat doe je dan hele dagen zoal?"). Anders loop je het risico dat je iets gaat doen wat je eigenlijk ook niet leuk vindt, omdat de inhoud van de functie anders is dan jij had verwacht.
En verder idd netwerken en gewoon open sollicitaties sturen.
Zelf vind ik mijn baan ook erg leuk, maar ik ben er min of meer bij toeval ingerold. Was na mijn studie op zoek naar een baan, maar omdat mijn studie heel breed was, kon ik alle kanten op. Op een ondersteunende functie begonnen 'om aan het werk te zijn en ervaring op te doen', maar ik had al snel door dat ik verder wilde als adviseur en daarom ben ik alle daarvoor benodigde opleidingen gaan volgen en heb ik intern kenbaar gemaakt wat ik wilde. Omdat dit een grote organisatie is zijn er veel doorgroeimogelijkheden en inmiddels ben ik adviseur. Dat is meestal wat makkelijker dan bij een kleine organisatie. Dan moet je het al gauw elders gaan zoeken.
Maar in ieder geval zelf actie ondernemen. Uitzoeken wat je wilt en als je aanvullende scholing nodig hebt: deze vast gaan volgen. Daarmee toon je initiatief, ook voor je toekomstige werkgever.
En je bent zeker nog heel jong en alle tijd. Maar bedenk wel dat als nog nog 10 jaar blijft zitten, het wel moeilijker wordt. moeilijker om weer een opleiding te volgen en moeilijker omdat je dan ouder bent en men van jongere mensen vaak logischer vinden (maar zeker niet onmogelijk hoor).
En verder idd netwerken en gewoon open sollicitaties sturen.
Zelf vind ik mijn baan ook erg leuk, maar ik ben er min of meer bij toeval ingerold. Was na mijn studie op zoek naar een baan, maar omdat mijn studie heel breed was, kon ik alle kanten op. Op een ondersteunende functie begonnen 'om aan het werk te zijn en ervaring op te doen', maar ik had al snel door dat ik verder wilde als adviseur en daarom ben ik alle daarvoor benodigde opleidingen gaan volgen en heb ik intern kenbaar gemaakt wat ik wilde. Omdat dit een grote organisatie is zijn er veel doorgroeimogelijkheden en inmiddels ben ik adviseur. Dat is meestal wat makkelijker dan bij een kleine organisatie. Dan moet je het al gauw elders gaan zoeken.
Maar in ieder geval zelf actie ondernemen. Uitzoeken wat je wilt en als je aanvullende scholing nodig hebt: deze vast gaan volgen. Daarmee toon je initiatief, ook voor je toekomstige werkgever.
En je bent zeker nog heel jong en alle tijd. Maar bedenk wel dat als nog nog 10 jaar blijft zitten, het wel moeilijker wordt. moeilijker om weer een opleiding te volgen en moeilijker omdat je dan ouder bent en men van jongere mensen vaak logischer vinden (maar zeker niet onmogelijk hoor).
woensdag 24 december 2008 om 13:16
quote:wuiles schreef op 23 december 2008 @ 22:39:
[...]
Resumerend: je vindt de meeste banen niet leuk, bent niet bereid onbetaald over te werken en weet niet wat je wilt.
Bijna goed. Ik vind inderdaad veel banen niet leuk, weet ook niet goed wat ik wil (omdat ik veel banen niet leuk vind), maar ik ben wel bereid om onbetaald te werken. Ik besteed gemiddeld 8 uur per week aan vrijwilligerswerk!
Maar ik vind veel functieomschrijvingen vaak een beetje fake. Voorbeeldje. Als je huisadvertenties ziet, staat er soms: knusse woning in gezellige buurt. Dat is makelaarsjargon. Bedoeld wordt meestal klein krot met luidruchtige buren. Dat vind ik ook vaak met vacatures. Zelfs magazijnmedewerker (en even voor de duidelijkheid: ik heb niets tegen magazijnmedewerkers) wordt omschreven als een uitdagende functie met uitstekende arbeidsvoorwaarden. De magazijnmedewerkers die ik ken, vinden dit b*llsh*t!.
En zo zijn de meeste functieomschrijvingen.
Afijn. Ik zit te miepen.
[...]
Resumerend: je vindt de meeste banen niet leuk, bent niet bereid onbetaald over te werken en weet niet wat je wilt.
Bijna goed. Ik vind inderdaad veel banen niet leuk, weet ook niet goed wat ik wil (omdat ik veel banen niet leuk vind), maar ik ben wel bereid om onbetaald te werken. Ik besteed gemiddeld 8 uur per week aan vrijwilligerswerk!
Maar ik vind veel functieomschrijvingen vaak een beetje fake. Voorbeeldje. Als je huisadvertenties ziet, staat er soms: knusse woning in gezellige buurt. Dat is makelaarsjargon. Bedoeld wordt meestal klein krot met luidruchtige buren. Dat vind ik ook vaak met vacatures. Zelfs magazijnmedewerker (en even voor de duidelijkheid: ik heb niets tegen magazijnmedewerkers) wordt omschreven als een uitdagende functie met uitstekende arbeidsvoorwaarden. De magazijnmedewerkers die ik ken, vinden dit b*llsh*t!.
En zo zijn de meeste functieomschrijvingen.
Afijn. Ik zit te miepen.
woensdag 24 december 2008 om 13:32
Via een uitzendbureau. Ik werkte al eerder voor dat bureau bij een ander bedrijf en kreeg toen een tijdelijk contract. Het tijdelijke contract werd niet verlengd en binnen een dag had het uitzendbureau iets van 15 vacatures voor me waar uiteindelijk mijn droombaan tussenzat. Na een tijdje op uitzendbasis nu een jaarcontract. Het bedrijf waar ik nu werk is het bedrijf waar ik altijd al heb willen werken. Dus: vooral langs uitzendbureau's is mijn tip.
woensdag 24 december 2008 om 13:39
quote:sheherazade schreef op 24 december 2008 @ 13:25:
Zou het echt zo zijn, dat leuk werk alleen is voorbehouden aan mensen die bereid zijn veel uren te maken?Zeker niet. Het is wél zo dat mensen die in staat zijn zelf het beste uit hun baan te halen deze doorgaans als leuker zullen beoordelen én bereid zullen zijn meer tijd en energie in hun baan te steken.
Zou het echt zo zijn, dat leuk werk alleen is voorbehouden aan mensen die bereid zijn veel uren te maken?Zeker niet. Het is wél zo dat mensen die in staat zijn zelf het beste uit hun baan te halen deze doorgaans als leuker zullen beoordelen én bereid zullen zijn meer tijd en energie in hun baan te steken.
woensdag 24 december 2008 om 13:44
quote:Christiane04 schreef op 24 december 2008 @ 13:16:
[...]
Bijna goed. Ik vind inderdaad veel banen niet leuk, weet ook niet goed wat ik wil (omdat ik veel banen niet leuk vind), maar ik ben wel bereid om onbetaald te werken. Ik besteed gemiddeld 8 uur per week aan vrijwilligerswerk!
Is dat zo? Gisteren schreef je " ...maar als ze ermee bedoelen dat je je niet te beroerd moet voelen voor onbetaald overwerk, dan mogen ze wat mij betreft de baan houden. Want ik vind zo'n uitgangspunt namelijk geen goede mentaliteit."
Een werkgever zal willen dat zijn medewerkers in drukke tijden een stapje harder lopen. Of die medewerkers naast hun betaalde baan nog vrijwilligerswerk doen zal hem doorgaans minder interesseren. Maar, als jij zeker niet onbetaald wilt overwerken dan zou ik je aanraden om een baan te zoeken bij de overheid. Hoewel er inmiddels ook ambtenaren zijn zonder 9-5 mentaliteit zul je bij de overheid waarschijnlijk eerder vinden wat je zoekt dan in het bedrijfsleven.
[...]
Bijna goed. Ik vind inderdaad veel banen niet leuk, weet ook niet goed wat ik wil (omdat ik veel banen niet leuk vind), maar ik ben wel bereid om onbetaald te werken. Ik besteed gemiddeld 8 uur per week aan vrijwilligerswerk!
Is dat zo? Gisteren schreef je " ...maar als ze ermee bedoelen dat je je niet te beroerd moet voelen voor onbetaald overwerk, dan mogen ze wat mij betreft de baan houden. Want ik vind zo'n uitgangspunt namelijk geen goede mentaliteit."
Een werkgever zal willen dat zijn medewerkers in drukke tijden een stapje harder lopen. Of die medewerkers naast hun betaalde baan nog vrijwilligerswerk doen zal hem doorgaans minder interesseren. Maar, als jij zeker niet onbetaald wilt overwerken dan zou ik je aanraden om een baan te zoeken bij de overheid. Hoewel er inmiddels ook ambtenaren zijn zonder 9-5 mentaliteit zul je bij de overheid waarschijnlijk eerder vinden wat je zoekt dan in het bedrijfsleven.
woensdag 24 december 2008 om 13:50
Besef daarnaast ook dat elke baan voor- én nadelen heeft. Geen enkele baan is alleen maar leuk. Een leuke baan kan betekenen dat je geen pauze hebt. Over moet werken. Flexibel moet zijn. Ver moet reizen.
Ik ben zelf poetshulp. Nou kan ik zeggen, bah wat een rotbaan. Maar in werkelijkheid vind ik het best leuk. Ik heb contact met de mensen, ze zijn super blij als ik kom. Ik kan mijn eigen werktijden indelen, vrij nemen als de omstandigheden dat van me vragen (school/ziekte dochterlelie) en ik krijg er nog leuk voor betaald ook. Dat ik dan ook dingen moet schoonmaken waar ik wat minder blij mee ben, tja, dat hoort erbij. Een plafond afnemen is niet zo leuk. Keukenkastjes leeghalen daarentegen vind ik geen punt (hoewel ik over mijn eigen kastjes niet wil nadenken )
Ik bedoel maar. Wát je ook doet, het heeft voordelen en nadelen.
Ik ben zelf poetshulp. Nou kan ik zeggen, bah wat een rotbaan. Maar in werkelijkheid vind ik het best leuk. Ik heb contact met de mensen, ze zijn super blij als ik kom. Ik kan mijn eigen werktijden indelen, vrij nemen als de omstandigheden dat van me vragen (school/ziekte dochterlelie) en ik krijg er nog leuk voor betaald ook. Dat ik dan ook dingen moet schoonmaken waar ik wat minder blij mee ben, tja, dat hoort erbij. Een plafond afnemen is niet zo leuk. Keukenkastjes leeghalen daarentegen vind ik geen punt (hoewel ik over mijn eigen kastjes niet wil nadenken )
Ik bedoel maar. Wát je ook doet, het heeft voordelen en nadelen.
woensdag 24 december 2008 om 16:47
Misschien kun je het ook eerst binnen je huidige werkgever zoeken. Netwerken binnen het bedrijf en hier een daar eens bij collega's rondvragen wat ze doen of taken oppakken die jouw kwaliteiten en interesses hebben.
Zo heb ik het ook gedaan en nu ben ik zo langzamerhand erg weggedreven van mijn oorspronkelijke taken waarvoor ik aangenomen ben en nu heb ik een zelf gecreeerde functie. Ik had wel als groot voordeel dat mijn manager achter me stond, dus hij vond het wel ok dat ik mijn uren anders invulde (maar zeker nog wel waardevol voor het bedrijf). Het is uiteindelijk ook in zijn belang dat hij zijn verantwoordelijkheden binnen het bedrijf ook weer uitgebreid heeft.
Zo heb ik het ook gedaan en nu ben ik zo langzamerhand erg weggedreven van mijn oorspronkelijke taken waarvoor ik aangenomen ben en nu heb ik een zelf gecreeerde functie. Ik had wel als groot voordeel dat mijn manager achter me stond, dus hij vond het wel ok dat ik mijn uren anders invulde (maar zeker nog wel waardevol voor het bedrijf). Het is uiteindelijk ook in zijn belang dat hij zijn verantwoordelijkheden binnen het bedrijf ook weer uitgebreid heeft.
woensdag 24 december 2008 om 16:53
quote:wuiles schreef op 24 december 2008 @ 13:44:
Een werkgever zal willen dat zijn medewerkers in drukke tijden een stapje harder lopen.
Mijn ervaring is dat als je goed op je plek zit in je werk en werkomgeving, dan is dat overwerken geen enkel punt. Dan zit je niet op de klok te staren en vliegt de dag voorbij. Ik voel me echt verantwoordelijk voor het werk dat ik nu doe. Zet graag nog een tandje extra bij of maak dit of dat nog "even" af.
Ik had zelf ook niet gedacht dat ik zo enthousiast zou kunnen zijn over werk waar ik ook nog voor betaald krijg!
Een werkgever zal willen dat zijn medewerkers in drukke tijden een stapje harder lopen.
Mijn ervaring is dat als je goed op je plek zit in je werk en werkomgeving, dan is dat overwerken geen enkel punt. Dan zit je niet op de klok te staren en vliegt de dag voorbij. Ik voel me echt verantwoordelijk voor het werk dat ik nu doe. Zet graag nog een tandje extra bij of maak dit of dat nog "even" af.
Ik had zelf ook niet gedacht dat ik zo enthousiast zou kunnen zijn over werk waar ik ook nog voor betaald krijg!
woensdag 24 december 2008 om 16:56
quote:wuiles schreef op 24 december 2008 @ 13:39:
[...]
Zeker niet. Het is wél zo dat mensen die in staat zijn zelf het beste uit hun baan te halen deze doorgaans als leuker zullen beoordelen én bereid zullen zijn meer tijd en energie in hun baan te steken.
Sorry... hier sla je zelf al de spijker op zijn kop!
Wuiles; voor jouw bewoordingen. Jouw posts lees ik veelal met interesse omdat je in weinig woorden zegt waar het op staat.
[...]
Zeker niet. Het is wél zo dat mensen die in staat zijn zelf het beste uit hun baan te halen deze doorgaans als leuker zullen beoordelen én bereid zullen zijn meer tijd en energie in hun baan te steken.
Sorry... hier sla je zelf al de spijker op zijn kop!
Wuiles; voor jouw bewoordingen. Jouw posts lees ik veelal met interesse omdat je in weinig woorden zegt waar het op staat.
woensdag 24 december 2008 om 22:37
De eerste stap is gezet! Heb je er trouwens ingezet: 'Neem mij, neem mij!' ?
Ik heb mijn baan 'gewoon' via een advertentie op internet. Ik wist redelijk goed wat ik wilde en bij wat voor soort bedrijven. Ik heb hun websites goed in de gaten gehouden en gereageerd toen er iets leuks voorbij kwam. Ik wist dus wel redelijk goed wat ik wilde, en ik denk dat dat zeker helpt. Het maakt dat je beter kunt uitleggen waarom je de baan graag wilt, en dat je enthousiaster en dus zekerder overkomt bij het gesprek. In mijn vak heeft het geen zin om op de grote vacaturesites te kijken, want die hebben dit soort vacatures niet. Maar meestal weet je zelf ook wel waar je dan wel moet zijn (bv vakbladen, die zijn nuttiger dan veel mensen denken, of specialistische websites) en anders hebben je contacten misschien nog een idee.
Wat betreft het 'jargon', tja, daar kan ik ook wel eens moe van worden. Ik heb zelf ook zeker geen negen-tot-vijf mentaliteit (meer een half tien tot zeven-acht-negen en op zaterdag mentaliteit), maar dat wil niet zeggen dat ik graag uitgebuit word. Ik werk nu standaard 45-50 uur per week, terwijl ik maar betaald word voor 36. Maar dat doe ik omdat ik het zelf heel leuk vind en het vaak gezellig is met mijn collega's, niet omdat het van mijn baas moet. Ik kan het ook zelf indelen, dus ik werk nooit over op avonden dat ik moet sporten of een uitje heb of zo. In ruil voor mijn flexibiliteit zeurt er ook nooit iemand als ik een keer wat eerder weg moet/wil. Mijn vorige baas was juist heel bang dat mensen vijf minuten te kort zouden werken, en stuurde dus op dagen als vandaag (kerstavond) een mailtje dat we vooral niet moesten vergeten dat het een gewone werkdag was en we dus gewoon door moesten werken (ook als je al weken iedere dag tot zeven uur achter je bureau zat). Dan heb ik al meteen geen zin meer, en krijg de neiging om om vijf uur alles te laten vallen. Het gaat bij mij heel erg om het geven en nemen.
Ik heb mijn baan 'gewoon' via een advertentie op internet. Ik wist redelijk goed wat ik wilde en bij wat voor soort bedrijven. Ik heb hun websites goed in de gaten gehouden en gereageerd toen er iets leuks voorbij kwam. Ik wist dus wel redelijk goed wat ik wilde, en ik denk dat dat zeker helpt. Het maakt dat je beter kunt uitleggen waarom je de baan graag wilt, en dat je enthousiaster en dus zekerder overkomt bij het gesprek. In mijn vak heeft het geen zin om op de grote vacaturesites te kijken, want die hebben dit soort vacatures niet. Maar meestal weet je zelf ook wel waar je dan wel moet zijn (bv vakbladen, die zijn nuttiger dan veel mensen denken, of specialistische websites) en anders hebben je contacten misschien nog een idee.
Wat betreft het 'jargon', tja, daar kan ik ook wel eens moe van worden. Ik heb zelf ook zeker geen negen-tot-vijf mentaliteit (meer een half tien tot zeven-acht-negen en op zaterdag mentaliteit), maar dat wil niet zeggen dat ik graag uitgebuit word. Ik werk nu standaard 45-50 uur per week, terwijl ik maar betaald word voor 36. Maar dat doe ik omdat ik het zelf heel leuk vind en het vaak gezellig is met mijn collega's, niet omdat het van mijn baas moet. Ik kan het ook zelf indelen, dus ik werk nooit over op avonden dat ik moet sporten of een uitje heb of zo. In ruil voor mijn flexibiliteit zeurt er ook nooit iemand als ik een keer wat eerder weg moet/wil. Mijn vorige baas was juist heel bang dat mensen vijf minuten te kort zouden werken, en stuurde dus op dagen als vandaag (kerstavond) een mailtje dat we vooral niet moesten vergeten dat het een gewone werkdag was en we dus gewoon door moesten werken (ook als je al weken iedere dag tot zeven uur achter je bureau zat). Dan heb ik al meteen geen zin meer, en krijg de neiging om om vijf uur alles te laten vallen. Het gaat bij mij heel erg om het geven en nemen.
nausicaa wijzigde dit bericht op 24-12-2008 22:38
Reden: smiley typefoutje....
Reden: smiley typefoutje....
% gewijzigd
vrijdag 26 december 2008 om 10:45
quote:wuiles schreef op 24 december 2008 @ 13:44:
[...]
Een werkgever zal willen dat zijn medewerkers in drukke tijden een stapje harder lopen. Of die medewerkers naast hun betaalde baan nog vrijwilligerswerk doen zal hem doorgaans minder interesseren. Maar, als jij zeker niet onbetaald wilt overwerken dan zou ik je aanraden om een baan te zoeken bij de overheid. Hoewel er inmiddels ook ambtenaren zijn zonder 9-5 mentaliteit zul je bij de overheid waarschijnlijk eerder vinden wat je zoekt dan in het bedrijfsleven.
Laat ik het anders formuleren, anders kom ik ook over als zo'n ongemotiveerde muts (ben ik niet). Ook ik vind het niet erg om in drukke tijden een stapje harder te lopen. Ook niet in rustiger tijden overigens.
Waar het mij omgaat is dat het bij het bedrijf waar ik werk als normaal wordt gezien dat managers hoe dan ook over werken (even voor de duidelijkheid; ik ben geen manager ) . En daarbij wordt alles tot zes uur niet eens gezien als overwerk (even uitgaande van een baan van 9 tot 5). Ik vind dat dus raar. Betaal mensen naar wat ze je opleveren.
[...]
Een werkgever zal willen dat zijn medewerkers in drukke tijden een stapje harder lopen. Of die medewerkers naast hun betaalde baan nog vrijwilligerswerk doen zal hem doorgaans minder interesseren. Maar, als jij zeker niet onbetaald wilt overwerken dan zou ik je aanraden om een baan te zoeken bij de overheid. Hoewel er inmiddels ook ambtenaren zijn zonder 9-5 mentaliteit zul je bij de overheid waarschijnlijk eerder vinden wat je zoekt dan in het bedrijfsleven.
Laat ik het anders formuleren, anders kom ik ook over als zo'n ongemotiveerde muts (ben ik niet). Ook ik vind het niet erg om in drukke tijden een stapje harder te lopen. Ook niet in rustiger tijden overigens.
Waar het mij omgaat is dat het bij het bedrijf waar ik werk als normaal wordt gezien dat managers hoe dan ook over werken (even voor de duidelijkheid; ik ben geen manager ) . En daarbij wordt alles tot zes uur niet eens gezien als overwerk (even uitgaande van een baan van 9 tot 5). Ik vind dat dus raar. Betaal mensen naar wat ze je opleveren.
vrijdag 26 december 2008 om 15:10
vrijdag 26 december 2008 om 15:43
quote:Christiane04 schreef op 26 december 2008 @ 10:45:
Waar het mij omgaat is dat het bij het bedrijf waar ik werk als normaal wordt gezien dat managers hoe dan ook over werken (even voor de duidelijkheid; ik ben geen manager ) . En daarbij wordt alles tot zes uur niet eens gezien als overwerk (even uitgaande van een baan van 9 tot 5). Ik vind dat dus raar. Betaal mensen naar wat ze je opleveren.Maar hun salaris is daar toch ook naar? Feitelijk wordt er bij hun salarisbepaling toch gewoon overwerk ingecalculeerd?
Waar het mij omgaat is dat het bij het bedrijf waar ik werk als normaal wordt gezien dat managers hoe dan ook over werken (even voor de duidelijkheid; ik ben geen manager ) . En daarbij wordt alles tot zes uur niet eens gezien als overwerk (even uitgaande van een baan van 9 tot 5). Ik vind dat dus raar. Betaal mensen naar wat ze je opleveren.Maar hun salaris is daar toch ook naar? Feitelijk wordt er bij hun salarisbepaling toch gewoon overwerk ingecalculeerd?
If at first you don’t succeed, call it version 1.0
vrijdag 26 december 2008 om 18:02
quote:Christiane04 schreef op 26 december 2008 @ 10:45:
[...]
Laat ik het anders formuleren, anders kom ik ook over als zo'n ongemotiveerde muts (ben ik niet). Ook ik vind het niet erg om in drukke tijden een stapje harder te lopen. Ook niet in rustiger tijden overigens.
Waar het mij omgaat is dat het bij het bedrijf waar ik werk als normaal wordt gezien dat managers hoe dan ook over werken (even voor de duidelijkheid; ik ben geen manager ) . En daarbij wordt alles tot zes uur niet eens gezien als overwerk (even uitgaande van een baan van 9 tot 5). Ik vind dat dus raar. Betaal mensen naar wat ze je opleveren.Als manager ben ik ook gewend om regelmatig over te werken. Als het te gek wordt compenseer ik met wat vrije tijd maar anders staat er niets anders tegenover dan een leuke baan en een aangenaam salaris. Voor mij is dat genoeg. Klaarblijkelijk denken de managers bij jouw werkgever er ook zo over. De vraag is dan waarom jij je druk maakt om hun arbeidsvoorwaarden...
[...]
Laat ik het anders formuleren, anders kom ik ook over als zo'n ongemotiveerde muts (ben ik niet). Ook ik vind het niet erg om in drukke tijden een stapje harder te lopen. Ook niet in rustiger tijden overigens.
Waar het mij omgaat is dat het bij het bedrijf waar ik werk als normaal wordt gezien dat managers hoe dan ook over werken (even voor de duidelijkheid; ik ben geen manager ) . En daarbij wordt alles tot zes uur niet eens gezien als overwerk (even uitgaande van een baan van 9 tot 5). Ik vind dat dus raar. Betaal mensen naar wat ze je opleveren.Als manager ben ik ook gewend om regelmatig over te werken. Als het te gek wordt compenseer ik met wat vrije tijd maar anders staat er niets anders tegenover dan een leuke baan en een aangenaam salaris. Voor mij is dat genoeg. Klaarblijkelijk denken de managers bij jouw werkgever er ook zo over. De vraag is dan waarom jij je druk maakt om hun arbeidsvoorwaarden...
zondag 28 december 2008 om 10:48
quote:mamaka2 schreef op 23 december 2008 @ 22:34:
Aha. Dat hoor je dus nooit. Ik hoor mensen altijd zeggen: ach ik maak een wereldreis en dan ga ik weer aan het werk. Of ik blijf een tijdje thuis voor de kinderen en dan ga ik weer werken, Maar hoe ze die nieuwe baan in 1 keer denken krijgen vertellen ze er nooit bij. En dan heb je nog die categotie die de meest bizarre carrierremoves maakt. Van de betonbouw naar het onderwijs en van de Pr naar de medicijnenindustrie. En dat zonder opleiding of cursus van te voren he. Dat zijn dus de situaties waarvan ik denk: hoe doe je dat?
Ik heb een leuke baan en ik ben in tien jaar tijd twee keer langere tijd op vakantie geweest. Een keer voor stage, 4 maanden en een keer 4 maanden voor een wereldreis. Beide keren met onbetaald verlof, dus niet helemaal wat je bedoelt.
Maar afgelopen zomer was ik op zeilvakantie in Griekenland, daar wat gekletst met de schipper van de boot netwerken... Eenmaal thuis een open sollicitatie naar de reisorganisatie gestuurd dat ik volgend jaar zomer graag bij hun zou komen werken. En na een gesprek aangenomen.
Voor dit werk moet ik mijn leuke baan opgeven, ik heb geen recht op weer 8 weken onbetaald verlof, en dus daarna op zoek naar een nieuwe droombaan.
Tactiek:
in april en mei ga ik open sollicitatiebrieven sturen naar alle instellingen waar ik graag wil werken. Met daarin mijn kwaliteiten en dat ik vanaf september graag bij hun zou willen werken. Dit werkt waarschijnlijk niet meteen, dus ga ik eerst genoegen nemen met hetzelfde werk wat ik nu doe, invalwerk in de kinderopvang. Op die manier houd ik de drive om iets anders te zoeken en ben ik toch verzekerd van een inkomen.
Mocht het niets worden op die manier, kan ik altijd terug de kinderopvang in.
Aha. Dat hoor je dus nooit. Ik hoor mensen altijd zeggen: ach ik maak een wereldreis en dan ga ik weer aan het werk. Of ik blijf een tijdje thuis voor de kinderen en dan ga ik weer werken, Maar hoe ze die nieuwe baan in 1 keer denken krijgen vertellen ze er nooit bij. En dan heb je nog die categotie die de meest bizarre carrierremoves maakt. Van de betonbouw naar het onderwijs en van de Pr naar de medicijnenindustrie. En dat zonder opleiding of cursus van te voren he. Dat zijn dus de situaties waarvan ik denk: hoe doe je dat?
Ik heb een leuke baan en ik ben in tien jaar tijd twee keer langere tijd op vakantie geweest. Een keer voor stage, 4 maanden en een keer 4 maanden voor een wereldreis. Beide keren met onbetaald verlof, dus niet helemaal wat je bedoelt.
Maar afgelopen zomer was ik op zeilvakantie in Griekenland, daar wat gekletst met de schipper van de boot netwerken... Eenmaal thuis een open sollicitatie naar de reisorganisatie gestuurd dat ik volgend jaar zomer graag bij hun zou komen werken. En na een gesprek aangenomen.
Voor dit werk moet ik mijn leuke baan opgeven, ik heb geen recht op weer 8 weken onbetaald verlof, en dus daarna op zoek naar een nieuwe droombaan.
Tactiek:
in april en mei ga ik open sollicitatiebrieven sturen naar alle instellingen waar ik graag wil werken. Met daarin mijn kwaliteiten en dat ik vanaf september graag bij hun zou willen werken. Dit werkt waarschijnlijk niet meteen, dus ga ik eerst genoegen nemen met hetzelfde werk wat ik nu doe, invalwerk in de kinderopvang. Op die manier houd ik de drive om iets anders te zoeken en ben ik toch verzekerd van een inkomen.
Mocht het niets worden op die manier, kan ik altijd terug de kinderopvang in.
