Werk & Studie
alle pijlers
Oke, toch een nieuw onderwerp wat betreft schrijven...
vrijdag 8 februari 2008 om 22:14
...van artikelen en columns. Ik weet van Mastermind en Lindy dat zij op dit gebied succesvol zijn, en hoewel ik erg lang in het ongewisse ben gebleven betreffende wat nu toch te willen worden, kom ik toch terug op mijn jeugdwens: schrijfster worden.
Ten tijde van de digiwebstrijd (tweede plaats, grmbl) hebben enkele mensen mij over de streep moeten trekken om mee te doen. Alleen had ik het nooit aangedurfd, faalangst en vermeende onkunde. Nu ben ik best een leuk schrijvertje hoor, en kan ik behoorlijk goed argumenteren. Maar ik ben niet meer dan een middelmootje, en zie dat graag veranderen. In mijn zelfmedelijdende act van vandaag heb ik -tot mijn schaamte- insgeschreven voor een cursus schrijven bij de LOI. Staat iig best leuk op je CV, denk ik dan maar.
Ook heb ik veel magazines gecontacteerd, waaronder Psychologie Magazine en damesbladen. Columns, stukken met een bepaald thema, het maakt me niet uit, zolang ik maar een soort van schrijversportfolio kan samenstellen. Uiteindelijk, na afstuderen, wordt er natuurlijk ook wel een beetje verwacht een filosofisch getint boekje te schrijven. Ook heb ik plannen om een boek over mijn leven te schrijven, over hoereren en over de rest van mijn roerig leven. Probleem is, dat ik niet durf. Tips, schoppen onder mijn bevallige derriere of andersoortige posts zijn van harte welkom. Ik wil hier niet klagen over mijn onkunde, maar vooruit kijken. Al is dat toch een beetje lastig, omdat ik mij tov velen minderwaardig voel (en dat voor iemand die erg knap is en buitengewoon intelligent en avontuurlijk).
Wie helpt mij op weg?
Ten tijde van de digiwebstrijd (tweede plaats, grmbl) hebben enkele mensen mij over de streep moeten trekken om mee te doen. Alleen had ik het nooit aangedurfd, faalangst en vermeende onkunde. Nu ben ik best een leuk schrijvertje hoor, en kan ik behoorlijk goed argumenteren. Maar ik ben niet meer dan een middelmootje, en zie dat graag veranderen. In mijn zelfmedelijdende act van vandaag heb ik -tot mijn schaamte- insgeschreven voor een cursus schrijven bij de LOI. Staat iig best leuk op je CV, denk ik dan maar.
Ook heb ik veel magazines gecontacteerd, waaronder Psychologie Magazine en damesbladen. Columns, stukken met een bepaald thema, het maakt me niet uit, zolang ik maar een soort van schrijversportfolio kan samenstellen. Uiteindelijk, na afstuderen, wordt er natuurlijk ook wel een beetje verwacht een filosofisch getint boekje te schrijven. Ook heb ik plannen om een boek over mijn leven te schrijven, over hoereren en over de rest van mijn roerig leven. Probleem is, dat ik niet durf. Tips, schoppen onder mijn bevallige derriere of andersoortige posts zijn van harte welkom. Ik wil hier niet klagen over mijn onkunde, maar vooruit kijken. Al is dat toch een beetje lastig, omdat ik mij tov velen minderwaardig voel (en dat voor iemand die erg knap is en buitengewoon intelligent en avontuurlijk).
Wie helpt mij op weg?
anoniem_60552 wijzigde dit bericht op 08-02-2008 22:15
Reden: nou, mijn eerste typo is alweer binnen
Reden: nou, mijn eerste typo is alweer binnen
% gewijzigd
vrijdag 15 februari 2008 om 18:02
Liefde.
1.
Ze staat een beetje voorover gebogen voor de spiegel en poetst haar tanden. Haar ogen registreren een fles champoo. De dop ligt er naast. Dan richt ze haar blik op de spiegel. Ze zet de tandenborstel in het glas, gaat rechtop staan en kijkt zichzelf vriendelijk aan. Ze is geen schoonheid, haar oren steken een beetje uit en als ze haar hoofd opzij draait ziet ze een onderkin. Maar verder heeft ze best een leuke kop.
Ze kijkt naar d´r borsten. Het is niet veel soeps, maar ze is toch aan ze gehecht geraakt in de loop der jaren. Als ze nog een beetje rechterop gaat staan dan mogen ze er warempel zijn.
Ze draait een halve slag naar rechts, gaat een beetje op d´r tenen staan en bekijkt met een schuin hoofd haar achterwerk. Een dikke kont heeft ze altijd al gehad. Maar het kon slechter, voor een vrouw van negenendertig. Niet stevig maar ook niet te slap. Kom maar op veertig, ik lust je rauw, zegt ze in gedachten.
“Wat doe je allemaal?” klinkt het uit de slaapkamer.
“Kom eraan!”. Ze keert zich af van haar spiegelbeeld en doet het licht uit. Het is bedtijd.
1.
Ze staat een beetje voorover gebogen voor de spiegel en poetst haar tanden. Haar ogen registreren een fles champoo. De dop ligt er naast. Dan richt ze haar blik op de spiegel. Ze zet de tandenborstel in het glas, gaat rechtop staan en kijkt zichzelf vriendelijk aan. Ze is geen schoonheid, haar oren steken een beetje uit en als ze haar hoofd opzij draait ziet ze een onderkin. Maar verder heeft ze best een leuke kop.
Ze kijkt naar d´r borsten. Het is niet veel soeps, maar ze is toch aan ze gehecht geraakt in de loop der jaren. Als ze nog een beetje rechterop gaat staan dan mogen ze er warempel zijn.
Ze draait een halve slag naar rechts, gaat een beetje op d´r tenen staan en bekijkt met een schuin hoofd haar achterwerk. Een dikke kont heeft ze altijd al gehad. Maar het kon slechter, voor een vrouw van negenendertig. Niet stevig maar ook niet te slap. Kom maar op veertig, ik lust je rauw, zegt ze in gedachten.
“Wat doe je allemaal?” klinkt het uit de slaapkamer.
“Kom eraan!”. Ze keert zich af van haar spiegelbeeld en doet het licht uit. Het is bedtijd.
vrijdag 15 februari 2008 om 18:22
Liefde
2.
Ze liggen in bed. Hoewel ze elkaar al weltrusten hebben gekust, voelt ze aan zijn rug dat hij nog wakker is.
“Hm?”, vraagt ze.
“Hm”, bromt hij terug.
Ze kriebelt hem op zijn schouderblad.
“Wat?” prikkelt ze.
“Ach.”
“Gedoe?”
Het is even stil in het donker.
“Ik kreeg vanmiddag weer zo´n mail van Pieter.”
“Hm”, moedigt ze aan.
“Hij zal ook es wél tevreden zijn” klinkt het dof.
“Bij die man kan je het gewoon nooit goed doen” reageert ze.
”Voor mij doe je het hartstikke goed. Iedereen die iets anders beweert, is niet goed bij z´n hoofd”.
Hij draait zich om en kust haar op haar mond. “Dank je wel, ik hou van jou”.
Hij draait zich weer terug en binnen een halve minuut hoort ze aan zijn ademhaling dat hij slaapt.
2.
Ze liggen in bed. Hoewel ze elkaar al weltrusten hebben gekust, voelt ze aan zijn rug dat hij nog wakker is.
“Hm?”, vraagt ze.
“Hm”, bromt hij terug.
Ze kriebelt hem op zijn schouderblad.
“Wat?” prikkelt ze.
“Ach.”
“Gedoe?”
Het is even stil in het donker.
“Ik kreeg vanmiddag weer zo´n mail van Pieter.”
“Hm”, moedigt ze aan.
“Hij zal ook es wél tevreden zijn” klinkt het dof.
“Bij die man kan je het gewoon nooit goed doen” reageert ze.
”Voor mij doe je het hartstikke goed. Iedereen die iets anders beweert, is niet goed bij z´n hoofd”.
Hij draait zich om en kust haar op haar mond. “Dank je wel, ik hou van jou”.
Hij draait zich weer terug en binnen een halve minuut hoort ze aan zijn ademhaling dat hij slaapt.
vrijdag 15 februari 2008 om 18:29
Liefde
3.
De wekker gaat, het is 10 over 6. Ze komt uit bed, plast, poetst haar tanden en trekt haar ochtendjas aan. Dan maakt ze haar zoon wakker. Die heeft gelijk zin in de dag. -Mama, als jij dood gaat, dan ben ik heel verdrietig. -Ja kind. -Weet je wat we moeten doen als opa en oma dood gaan? -Nou? -Dan moeten we een nieuwe opa en oma kopen. Hij moet er zelf om schateren.
De meisjes zijn lastiger wakker te krijgen. Sas gromt en draait zich om, gezicht naar de muur. Lina beweegt niet. Ze stinkt een beetje naar zweet en urine, haar luier steekt boven haar pyamabroek uit.
Dan zitten ze te ontbijten. -Kom op kind, eet es door, moedigt ze haar jongste dochter aan. -Sas, ga jij maar alvast douchen. Jona, doe niet zo vies. Haar zoon heeft zijn gezicht naar zijn bord gebracht en probeert als een hond zijn boterham met pindakaas op te eten.
-Kom op Sas, schiet es even op! Niet zo treuzelen, ik moet je haren ook nog doen. Saskia kijkt boos, de ochtend is niet haar favoriete tijd van de dag. Lina heeft haar sokjes weer uitgetrokken. -Zitten gaatjes in! roept ze met kinderlijke verontwaardiging. Snel grabbelt ze in de kast naar een ander sokkenbolletje, dirigeert haar jongste dochter op de grond en trekt haar de sokken aan. Schoenen aan, haartjes kammen, staartje in het blonde piekhaar en naar buiten.
De kinderen stappen in de bus. Jona schuift het raam open. Er past precies een kusje doorheen. -Veel plezier kindertjes, tot vanmiddag! -Dag mama!
Zo, dat hebben we ook weer gehad.. Ze gaat naar binnen en schenkt een kop koffie in.
3.
De wekker gaat, het is 10 over 6. Ze komt uit bed, plast, poetst haar tanden en trekt haar ochtendjas aan. Dan maakt ze haar zoon wakker. Die heeft gelijk zin in de dag. -Mama, als jij dood gaat, dan ben ik heel verdrietig. -Ja kind. -Weet je wat we moeten doen als opa en oma dood gaan? -Nou? -Dan moeten we een nieuwe opa en oma kopen. Hij moet er zelf om schateren.
De meisjes zijn lastiger wakker te krijgen. Sas gromt en draait zich om, gezicht naar de muur. Lina beweegt niet. Ze stinkt een beetje naar zweet en urine, haar luier steekt boven haar pyamabroek uit.
Dan zitten ze te ontbijten. -Kom op kind, eet es door, moedigt ze haar jongste dochter aan. -Sas, ga jij maar alvast douchen. Jona, doe niet zo vies. Haar zoon heeft zijn gezicht naar zijn bord gebracht en probeert als een hond zijn boterham met pindakaas op te eten.
-Kom op Sas, schiet es even op! Niet zo treuzelen, ik moet je haren ook nog doen. Saskia kijkt boos, de ochtend is niet haar favoriete tijd van de dag. Lina heeft haar sokjes weer uitgetrokken. -Zitten gaatjes in! roept ze met kinderlijke verontwaardiging. Snel grabbelt ze in de kast naar een ander sokkenbolletje, dirigeert haar jongste dochter op de grond en trekt haar de sokken aan. Schoenen aan, haartjes kammen, staartje in het blonde piekhaar en naar buiten.
De kinderen stappen in de bus. Jona schuift het raam open. Er past precies een kusje doorheen. -Veel plezier kindertjes, tot vanmiddag! -Dag mama!
Zo, dat hebben we ook weer gehad.. Ze gaat naar binnen en schenkt een kop koffie in.
vrijdag 15 februari 2008 om 19:35
Zoo hee, wat een commentaar. En wat veel geschreven.
Ik ga zo ook feedback geven, maar eerst even wat toelichting bij mijn eigen stuk.
Volgens mij was het Int die het niet echt een verhaal vond. Dat klopt, het is ook geen verhaal. Ik ben al een tijd bezig met een idee voor een roman, en ik heb dus een stukje geschreven voor een verhaallijntje die ik misschien wel of misschien niet wil gaan gebruiken. Ik ben er zelf nogal ambivalent over, over die hele verhaallijn dus, dus dit leek me wel een geschikte plek om wat dingetjes uit te proberen. Sowieso was het een lekkere oefening om er weer een beetje in te komen, want door gillende gekte op het werkfront en daarbovenop ook nog eens het huishouden kom ik weinig aan voor de lol schrijven toe.
Dit was dus een fragment uit een langer hoofdstuk waar ik gisteren aan heb zitten werken. Nu ik de tekst terugzie, heb ik er zelf hier en daar nog wel wat op aan te merken, maar een aantal van jullie inhoudelijke commentaren ga ik ook gewoon naast me neerleggen, omdat ze verwijzingen naar eerdere delen zijn of een verdieping van eerdere scenes zijn.
Enniewee, ik ga even quoten, en daarna mijn eigen feedback op anderen geven.
Ik ga zo ook feedback geven, maar eerst even wat toelichting bij mijn eigen stuk.
Volgens mij was het Int die het niet echt een verhaal vond. Dat klopt, het is ook geen verhaal. Ik ben al een tijd bezig met een idee voor een roman, en ik heb dus een stukje geschreven voor een verhaallijntje die ik misschien wel of misschien niet wil gaan gebruiken. Ik ben er zelf nogal ambivalent over, over die hele verhaallijn dus, dus dit leek me wel een geschikte plek om wat dingetjes uit te proberen. Sowieso was het een lekkere oefening om er weer een beetje in te komen, want door gillende gekte op het werkfront en daarbovenop ook nog eens het huishouden kom ik weinig aan voor de lol schrijven toe.
Dit was dus een fragment uit een langer hoofdstuk waar ik gisteren aan heb zitten werken. Nu ik de tekst terugzie, heb ik er zelf hier en daar nog wel wat op aan te merken, maar een aantal van jullie inhoudelijke commentaren ga ik ook gewoon naast me neerleggen, omdat ze verwijzingen naar eerdere delen zijn of een verdieping van eerdere scenes zijn.
Enniewee, ik ga even quoten, en daarna mijn eigen feedback op anderen geven.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 15 februari 2008 om 20:07
Ik zie aan de commentaren dat ik er beter bij had kunnen zetten dat het hier een onderdeel van een langer verhaal betrof. Althans, dat is dus nog werk in uitvoering, ik weet nog niet zeker of deze nieuwe lijn wat gaat worden.
Maar ter info: Het gaat inderdaad om twee mannen. De ik-figuur heeft een relatie gehad met Tim, en Tim is dood. De hij in dit fragment, is de nieuwe liefde in haar leven. (Ik weet nog niet zeker of ik haar een nieuwe relatie wil laten krijgen, daar ben ik nog over na aan het denken, vandaar dit probeersel.)
Iemand zei iets over de bruine ogen in de eerste zin, haar nieuwe man heeft bruine ogen. Tim had groene, vandaar dat ze in de eerste zin zegt "waar ik zo vaak een zweem groen in denk te zien."
De ambivalentie in het fragment komt voort uit twee dingen: ze is wel echt verliefd op deze man, maar hij lijkt in niets op haar Tim. Hij haat roken, terwijl ze in een eerdere scene zelfs een pakje sigaretten in Tims jaszak stopt als hij opgebaard ligt. Hij houdt niet van melodrama, terwijl ze met Tim melodrama tot kunst had verheven (= de scene bij de auto). Met Tim had ze een machtsstrijd (zijn ingesproken boodschap, haar koppigheid om direct die sigaret uit te drukken.) Deze man is recht door zee, als hij zegt dat hij gaat, gaat hij ook. Hij respecteert haar, en wil haar ruimte geven. Dus als zij zegt "ik kan het niet", dan gaat hij ook. Tim doet dat niet, die rijdt demonstratief weg maar weet dat ze toch wel achter hem aan komt rennen en wacht dus zelfs op haar.
Kortom: ze houdt van deze man, maar die liefde beangstigt haar. Aan de ene kant wil ze niets liever dan eindelijk bij hem rust vinden, aan de andere kant wil ze het beeld van Tim niet loslaten. Het voelt als verraad als ze zich laat gaan in deze liefde, maar eigenlijk wil ze niets liever.
Nou ja, daar ben ik dus een beetje mee aan het stoeien, ik weet nog niet of het iets gaat worden. Maar taaltechnisch: de voltooid verleden tijd in "ik had hem niet laten gaan" of "ik had mijn sigaret uitgedrukt" was dus een bewuste keuze, omdat het hier herinneringen aan een letterlijk voltooid verleden tijd betreffen.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 15 februari 2008 om 20:30
Susan,
Allereerst chapeau voor het feit dat jij als eerste en ook bijna als enige de maandverband opdracht gedaan hebt.
Ik vind dat je het heel goed gedaan hebt, leuk dat je ook een naam voor het product en een pay off bedacht hebt. Jouw tekst is eigenlijk de enige van de reacties op deze opdracht die ook echt in de buurt komt van een advertentietekst. Dus echt, heel goed gedaan. Ik vind dat je je heel erg goed hebt ingeleefd in de doelgroep, en je heel goed aan de briefing hebt gehouden.
Ik heb wel inhoudelijk commentaar, en dat sluit eigenlijk volledig aan op dat van Daysi was het geloof ik, die als eerste commentaar op jouw stuk gaf. (Het kan ook iemand anders geweest zijn, ik weet de nick niet meer uit mijn hoofd.
Het is eigenlijk een soort ongeschreven wet dat je in advertenties voor producten als deze nooit over smerig, vies, doorlekken etcetera praat. Hou het enigszins prettig voor de lezer. Maar inderdaad, zoals degene die commentaar gaf ook al zei: die hele alinea kan er uit.
Ik vind het heel erg goed dat je een zus bedacht hebt die haar het maandverband aanraadt, dat voelt heel natuurlijk. Als ik deze advertentie had moeten corrigeren, zou ik er iets als dit van gemaakt hebben:
Help! Ik ben ongesteld
Weken had ik me erop verheugd en uitgerekend gisteren was het weer zover. Ik werd wakker met een pukkel op mijn kin en ik wist het meteen: Help! Ik ben ongesteld.
Dat feest kon ik wel op mijn pijnlijke buik schrijven. En dat terwijl Bas ook zou komen!
Ik stond net op het punt om af te bellen en maar gewoon mijn bed in te duiken toen mijn zus me een pak maandverband gaf van Soft & Silk. 'Gebruik dit maar,' zei ze, 'dit is zacht, flinterdun en superabsorberend.'
Het werd een superfeest. Bas en ik hebben de hele avond gedanst en gekletst, en raad eens? Ik was haast vergeten dat ik ongesteld was!
SOFT & SILK. ZACHT, FLINTERDUN EN SUPERABSORBEREND
Am Yisrael Chai!
vrijdag 15 februari 2008 om 20:35
Ik vind de eerste versie beter, waar ik net commentaar op heb gegeven. In deze versie vind ik echter wel leuk dat je het eerst over "die leuke jongen uit 4B" en aan het eind zegt "Hij heet trouwens Bas."
Dat zou ik nog ergens in je eerste versie erin fietsen. Als je van deze twee versies 1 versie maakt, waarbij je de leukste dingen uit beide teksten combineert, dan heb je volgens mij een prima advertentie geschreven. You go girl.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 15 februari 2008 om 20:36
Hehe, weer gevonden
(k ga er ff tussendoor hoor ).Dank voor je commentaar! Zoals ik eerder ook aangaf was het meer fragmentarisch. Je hebt gelijk dat ik de lezer wel heel erg in het ongewisse laat, dus ga daar zeker aan werken.
En die fout
komt door het vele schrappen en de jij/hij/zijvorm wisselingen zullen we maar zeggen
vrijdag 15 februari 2008 om 20:43
(Iranian version)
vrijdag 15 februari 2008 om 20:49
Helemaal eens FV. Had idd ook al aan Susan aangegeven het eerste stuk beter te vinden. Blij dat iemand het met me eens is, haha.
En idd, dit vond ik ook de beste advertentie!
Zal ook ns kijken of ik ergens nog n stukje kan bekijken. Zelf post ik maar niets denk ik, mn laatste fictie-schrijfpoging was toen ik twaalf was haha (wilde n boek gaan schrijven ala Carry Slee; zag t helemaal zitten. heb t ook nog bewaard, leuk om nog te hebben!)
vrijdag 15 februari 2008 om 21:04
Fashionvictim, bedankt voor de feedback. Is het zo goed gecombineerd?
Help! Ik ben ongesteld
Weken had ik me verheugd op dat feest en uitgerekend gisteren was het weer zover. Ik werd wakker met buikpijn en ik wist het meteen: Help! Ik ben ongesteld.
Dat feest kon ik wel op mijn pijnlijke buik schrijven. En dat terwijl die leuke jongen uit 4B ook zou komen!
Ik stond net op het punt om af te bellen en maar gewoon mijn bed in te duiken toen mijn zus me een pak maandverband gaf van Soft & Silk. 'Gebruik dit maar,' zei ze, 'dit is zacht, flinterdun en superabsorberend.' Ik kon het me niet voorstellen, maar ze had gelijk!
Het werd een superfeest. Ik heb de hele avond gedanst en gelachen en raad eens? Ik was haast vergeten dat ik ongesteld was. Die leuke jongen uit 4B heet trouwens Bas.
SOFT & SILK. ZACHT, FLINTERDUN EN SUPERABSORBEREND
Help! Ik ben ongesteld
Weken had ik me verheugd op dat feest en uitgerekend gisteren was het weer zover. Ik werd wakker met buikpijn en ik wist het meteen: Help! Ik ben ongesteld.
Dat feest kon ik wel op mijn pijnlijke buik schrijven. En dat terwijl die leuke jongen uit 4B ook zou komen!
Ik stond net op het punt om af te bellen en maar gewoon mijn bed in te duiken toen mijn zus me een pak maandverband gaf van Soft & Silk. 'Gebruik dit maar,' zei ze, 'dit is zacht, flinterdun en superabsorberend.' Ik kon het me niet voorstellen, maar ze had gelijk!
Het werd een superfeest. Ik heb de hele avond gedanst en gelachen en raad eens? Ik was haast vergeten dat ik ongesteld was. Die leuke jongen uit 4B heet trouwens Bas.
SOFT & SILK. ZACHT, FLINTERDUN EN SUPERABSORBEREND
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 15 februari 2008 om 21:13
Ik werd wakker met buikpijn haalt je grapje van "op mijn pijnlijke buik schrijven" onderuit. Vandaar dat ik daar "ik werd wakker met een pukkel" van gemaakt had, ik zou er iets anders dan buikpijn van maken, dan is die grap sterker.
Dat feest in de eerste zin is overbodig, je zegt het immers in zin 3 ook. Daar vind ik het sterker, dus ik zou in zin 1 zeggen "erop veheugd".
Ik vind die zin "ik kon het me niet... had gelijk!" niet zo sterk, maar ik wist niet zo snel iets beters. Dat klinkt teveel als: de klant wil er ook nog even een extra keer benadrukken dat het echt goed is in. Echt een standaard accountmanager zinnetje waar je als copywriter ruzie over krijgt omdat ie je tekst stom maakt. Ik zou daar iets leukers van maken, even nadenken over een leuk bruggetje tussen die alinea en het einde.
Verder helemaal prima.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 15 februari 2008 om 21:15
:
Liefde.
1.
Ze staat een beetje voorover gebogen voor de spiegel en poetst haar tanden. Haar ogen registreren een flescshampoo. De dop ligt er naast. Heeft dit n functie? Heb het idee dat het deel van een groter verhaal is; zo niet dan is het overbodig m.i. Dan richt ze haar blik op de spiegel. Ze zet de tandenborstel in het glas, gaat rechtop staan en kijkt zichzelf vriendelijk aan. Ze is geen schoonheid, haar oren steken een beetje uit en als ze haar hoofd opzij draait ziet ze een onderkin. Maar verder heeft ze best een leuke kop.
Ze kijkt naar d´r borsten. Het is niet veel soeps, maar ze is toch aan ze gehecht geraakt in de loop der jaren. Als ze nog een beetje rechterop gaat staan dan mogen ze er warempel zijn.
Ze draait een halve slag naar rechts, gaat een beetje op d´r tenen staan en bekijkt met een schuin hoofd haar achterwerk. Een dikke kont heeft ze altijd al gehad. Maar het kon slechter, voor een vrouw van negenendertig. Niet stevig maar ook niet te slap. Kom maar op veertig, ik lust je rauw, zegt ze in gedachten.
“Wat doe je allemaal?” klinkt het uit de slaapkamer.
“Kom eraan!”. Ze keert zich af van haar spiegelbeeld en doet het licht uit. Het is bedtijd. Zou het bij bedtijd laten. Of 'tijd om te slapen' oid. Hoe je het nu hebt vind ik het niet in de lijn van de rest t verhaal horen. Had t idee dat ze nu hoppa in bed zou duiken om gezellig met manlief te rollebollen; of is dat mijn pervese geest
vrijdag 15 februari 2008 om 21:19
Wat ik eerst lastig vond aan die pukkel was dat ik dacht: daar helpt dat maandverband toch niet tegen, dan zit ze nog met een probleem op dat feest, maar misschien is dat ook wel extra sterk, dat ze zich zelfs ondanks die pukkel nog zelfverzekerd voelt.
Die andere zin heb ik er maar gewoon uitgelaten, een vervangende zin lijkt me niet per se nodig, jou wel?
Help! Ik ben ongesteld
Uitgerekend gisteren was het weer zover. Ik werd wakker met een pukkel en ik wist het meteen: Help! Ik ben ongesteld.
Dat feest kon ik wel op mijn pijnlijke buik schrijven. En dat terwijl die leuke jongen uit 4B ook zou komen!
Ik stond net op het punt om af te bellen en maar gewoon mijn bed in te duiken toen mijn zus me een pak maandverband gaf van Soft & Silk. 'Gebruik dit maar,' zei ze, 'dit is zacht, flinterdun en superabsorberend.'
Het werd een superfeest. Ik heb de hele avond gedanst en gelachen en raad eens? Ik was haast vergeten dat ik ongesteld was. Die leuke jongen uit 4B heet trouwens Bas.
SOFT & SILK. ZACHT, FLINTERDUN EN SUPERABSORBEREND
Die andere zin heb ik er maar gewoon uitgelaten, een vervangende zin lijkt me niet per se nodig, jou wel?
Help! Ik ben ongesteld
Uitgerekend gisteren was het weer zover. Ik werd wakker met een pukkel en ik wist het meteen: Help! Ik ben ongesteld.
Dat feest kon ik wel op mijn pijnlijke buik schrijven. En dat terwijl die leuke jongen uit 4B ook zou komen!
Ik stond net op het punt om af te bellen en maar gewoon mijn bed in te duiken toen mijn zus me een pak maandverband gaf van Soft & Silk. 'Gebruik dit maar,' zei ze, 'dit is zacht, flinterdun en superabsorberend.'
Het werd een superfeest. Ik heb de hele avond gedanst en gelachen en raad eens? Ik was haast vergeten dat ik ongesteld was. Die leuke jongen uit 4B heet trouwens Bas.
SOFT & SILK. ZACHT, FLINTERDUN EN SUPERABSORBEREND
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 15 februari 2008 om 21:29
Algemeen: het is neem ik aan onderdeel van een groter/langer verhaal?! Sommige dingen lijken nu dan misschien onlogisch of niet afgemaakt ofzo, maar in het kader van een groter geheel maakt dit natuurlijk niets uit.
Wel vind ik het allemaal iets te veel ze-en en zij-en. Weet niet goed hoe je het kunt omzeilen (ja, met 'ik', maar dan wordt de benadering van het verhaal weer heel anders; hele andere insteek), maar dat valt wel op.
Verder is het soms wat 'klinisch'. Heel beschrijvend. Dat kan natuurlijk je insteek zijn. Maar zo niet, dan zou je het soms wat kunnen 'verlevendigen'. Misschien soms de gevoelens van de hoofpersoon benoemen. Er 'hulpwoorden' ingooien, zoals bijv 'He bah, Jona, doe niet zo vies' ipv 'Jona, doe niet zo vies'. Zo wordt het denk ik wat persoonlijker. Tenzij je t juist expres beschrijvend en wat 'oppervlakkiger' wilt houden...
Maarre, n leuk begin hoor; vraag me af hoe t verder gaat (wat de achtergrond ed is) en dat lijkt me de bedoeling van een verhaal!
vrijdag 15 februari 2008 om 22:21
Heb even gekeken waar nog (bijna) geen commentaar op gegeven is. Dus even een 'oudje' (als in gisterochtend; het gaat hier hárd!)
Algemeen: tsja, op zich vind ik het een vrij standaard verhaal over een meisje dat ingepakt wordt door een loverboy. Het is op zich wel goed uitgewerkt. Ik vind het, en dat is positief bedoeld, het soort verhaal wat je (in iets uitgebreidere vorm) in de yes zou kunnen aantreffen!
vrijdag 15 februari 2008 om 23:17
Girl 1983 en Shahla, bedankt! Even mijn opmerkingen terug:
- die fles champoo geeft aan dat ze gewoon in het niets zit te staren. Ze registreert een ding wat daar staat. Pas daarna wordt ze zich ineens bewust van zichzelf in de spiegel.
- Ik kan wel aan mijn mans rug voelen of hij nog niet slaapt hoor, als ik tegen hem aan lig. Heeft met ademhaling te maken. Ik vond het zelf wel een leuke beschrijving.
- Ik hou van jou zeggen wij nou eenmaal altijd, maar ik hou van je is misschien meer algemeen gebruikelijk?
- dat het wat klinisch is, was nou juist de bedoeling. Mijn bedoeling was om met weinig woorden een sfeer van intimiteit te scheppen. Maar misschien heb ik iets te weinig woorden gebruikt.
- Ook nav Shahlas commentaar; ik wil het juist niet uitbouwen, heb het expres klein gehouden. Ze bewegen zich niet in bed, liggen gewoon stil te praten en begrijpen elkaar met een half woord.
Dit waren alleen maar een paar kleine soundbites, uit het leven gegrepen. Maar het is helemaal een feit dat als je het uit moet gaan leggen, je het gewoon niet duidelijk opgeschreven hebt.
Bedankt meiden, voor het commentaar.![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif)
- die fles champoo geeft aan dat ze gewoon in het niets zit te staren. Ze registreert een ding wat daar staat. Pas daarna wordt ze zich ineens bewust van zichzelf in de spiegel.
- Ik kan wel aan mijn mans rug voelen of hij nog niet slaapt hoor, als ik tegen hem aan lig. Heeft met ademhaling te maken. Ik vond het zelf wel een leuke beschrijving.
- Ik hou van jou zeggen wij nou eenmaal altijd, maar ik hou van je is misschien meer algemeen gebruikelijk?
- dat het wat klinisch is, was nou juist de bedoeling. Mijn bedoeling was om met weinig woorden een sfeer van intimiteit te scheppen. Maar misschien heb ik iets te weinig woorden gebruikt.
- Ook nav Shahlas commentaar; ik wil het juist niet uitbouwen, heb het expres klein gehouden. Ze bewegen zich niet in bed, liggen gewoon stil te praten en begrijpen elkaar met een half woord.
Dit waren alleen maar een paar kleine soundbites, uit het leven gegrepen. Maar het is helemaal een feit dat als je het uit moet gaan leggen, je het gewoon niet duidelijk opgeschreven hebt.
Bedankt meiden, voor het commentaar.
