
Waarom zijn alle werkgevers uitbuiters?

vrijdag 3 juli 2009 om 14:30
Ik moet even mijn frustratie kwijt.
Ik heb een bedrijf en ben dus werkgever. Ik verdien veel minder (minder dan het minimum loon) dan de mensen die hier werken, omdat het op het moment gewoon nog niet goed genoeg gaat.
Iedereen heeft een goed, marktconform salaris. De bureaus zijn in hoogte verstelbaar, RSI vriendelijke muis en toetsenbord. Als mensen vrij willen dan kan dat bijna altijd, kortom, ik doe m'n best.
Maar...
Het is blijkbaar nooit goed genoeg. Met name één werknemer gaat er van uit dat ik stinkend rijk ben en zeurt continue dat ik moet trakteren, een airconditioning op kantoor installeren, nieuwe beeldschermen moet kopen, snellere computers, hoger salaris etc.
Maar dat geld is er gewoon niet. Eerlijk gezegd mag hij blij zijn dat ik op een houtje bijt, zodat hij niet ontslagen hoeft te worden.
Dat wordt alleen niet geloofd.
Vandaag heb ik ijsjes gehaald en limonade vanwege de warmte. En dan krijg ik te horen, nou nou, je doet ook eens wat voor de werknemers.
Moest echt op m'n tong bijten om niet te zeggen: "Ga dan maar naar al die andere geweldige werkgevers die op het moment de banen in het rond strooien."
Die banen zijn er niet. Ik krijg iedere week 3 open sollicitaties en 5 cv's van werving & selectiebureaus.
Ik word hier een beetje moe van. Ook de overheid vindt altijd dat werknemers zielig zijn en werkgevers slechte uitzuigers. Zonder werkgevers zijn er geen banen. Maar goed, ik kom uit een gezin waar nog nooit iemand een baan heeft gehad. Vader, moeder, broer, ooms, tantes, nichtjes, neefjes iedereen is eigenlijk ondernemer.
Dus misschien zie ik het wel helemaal verkeerd en heb ik geen idee hoe het leven voor werknemers is.
Dus mijn vraag is, zijn werkgevers uitbuiters tot het tegendeel bewezen is?
Ik heb een bedrijf en ben dus werkgever. Ik verdien veel minder (minder dan het minimum loon) dan de mensen die hier werken, omdat het op het moment gewoon nog niet goed genoeg gaat.
Iedereen heeft een goed, marktconform salaris. De bureaus zijn in hoogte verstelbaar, RSI vriendelijke muis en toetsenbord. Als mensen vrij willen dan kan dat bijna altijd, kortom, ik doe m'n best.
Maar...
Het is blijkbaar nooit goed genoeg. Met name één werknemer gaat er van uit dat ik stinkend rijk ben en zeurt continue dat ik moet trakteren, een airconditioning op kantoor installeren, nieuwe beeldschermen moet kopen, snellere computers, hoger salaris etc.
Maar dat geld is er gewoon niet. Eerlijk gezegd mag hij blij zijn dat ik op een houtje bijt, zodat hij niet ontslagen hoeft te worden.
Dat wordt alleen niet geloofd.
Vandaag heb ik ijsjes gehaald en limonade vanwege de warmte. En dan krijg ik te horen, nou nou, je doet ook eens wat voor de werknemers.
Moest echt op m'n tong bijten om niet te zeggen: "Ga dan maar naar al die andere geweldige werkgevers die op het moment de banen in het rond strooien."
Die banen zijn er niet. Ik krijg iedere week 3 open sollicitaties en 5 cv's van werving & selectiebureaus.
Ik word hier een beetje moe van. Ook de overheid vindt altijd dat werknemers zielig zijn en werkgevers slechte uitzuigers. Zonder werkgevers zijn er geen banen. Maar goed, ik kom uit een gezin waar nog nooit iemand een baan heeft gehad. Vader, moeder, broer, ooms, tantes, nichtjes, neefjes iedereen is eigenlijk ondernemer.
Dus misschien zie ik het wel helemaal verkeerd en heb ik geen idee hoe het leven voor werknemers is.
Dus mijn vraag is, zijn werkgevers uitbuiters tot het tegendeel bewezen is?

vrijdag 3 juli 2009 om 16:12
Goed gedaan, AE!
En misschien is hij wel onmisbaar, maar dat hoeft hij toch zeker niet te weten!? Je mag hem best laten weten dat jij niet alleen vaktechnische maar ook sociale kwaliteiten belangrijk vindt. En dat hij daar op dit moment ernstig in tekort schiet. Iedere gek zijn gebrek, en daar is prima mee te dealen, maar negatief gedrag is gewoon onacceptabel.
En ja, daar kan hij zelfs voor ontslagen worden (maar dan moet je wel een dossier opbouwen, officiele waarschuwingen gaan geven, enz). Ik vermoed echter dat het helemaal niet zover hoeft te komen, als hij nu de boodschap al begrijpt en zijn excuus heeft aangeboden. Gewoon een kwestie van direct aanspreken op gedrag, dan zie ik het in zijn geval nog wel verbeteren.
Sterkte ermee!
En misschien is hij wel onmisbaar, maar dat hoeft hij toch zeker niet te weten!? Je mag hem best laten weten dat jij niet alleen vaktechnische maar ook sociale kwaliteiten belangrijk vindt. En dat hij daar op dit moment ernstig in tekort schiet. Iedere gek zijn gebrek, en daar is prima mee te dealen, maar negatief gedrag is gewoon onacceptabel.
En ja, daar kan hij zelfs voor ontslagen worden (maar dan moet je wel een dossier opbouwen, officiele waarschuwingen gaan geven, enz). Ik vermoed echter dat het helemaal niet zover hoeft te komen, als hij nu de boodschap al begrijpt en zijn excuus heeft aangeboden. Gewoon een kwestie van direct aanspreken op gedrag, dan zie ik het in zijn geval nog wel verbeteren.
Sterkte ermee!

vrijdag 3 juli 2009 om 16:14
quote:absoluteEinstein schreef op 03 juli 2009 @ 16:08:
[...]
Ja, ja, ik heb wel eens een training overwogen.
Maar wat voor training dan en waar. En beklijft dat dan wel. Verkooptrainingen hebben me i.i.g. nooit geholpen. Ik ben naast mijn werk toneeldocent en een rollenspel doe ik zo. Verandert echter niets aan mijn dagelijks handelen. rollenspel met acteurs + camera heb ik altijd een erg prettige vorm voor zelfreflectie gevonden, maar als dat jou niet ligt, dan moet je iets anders. Ik ken een trainer op het gebied van managementtechniek, die MIJ enorm goed bevallen is. Maar ik denk dat het heel persoonlijk is. Je zou eens met hem kunnen gaan kennis maken. Nogmaals, ik weet niet wat jou ligt, maar ik adviseer hem, omdat ik zelf uiterst goede ervaringen met hem heb:
http://www.pauleffting.nl/index_bestanden/page0001.htm
[...]
Ja, ja, ik heb wel eens een training overwogen.
Maar wat voor training dan en waar. En beklijft dat dan wel. Verkooptrainingen hebben me i.i.g. nooit geholpen. Ik ben naast mijn werk toneeldocent en een rollenspel doe ik zo. Verandert echter niets aan mijn dagelijks handelen. rollenspel met acteurs + camera heb ik altijd een erg prettige vorm voor zelfreflectie gevonden, maar als dat jou niet ligt, dan moet je iets anders. Ik ken een trainer op het gebied van managementtechniek, die MIJ enorm goed bevallen is. Maar ik denk dat het heel persoonlijk is. Je zou eens met hem kunnen gaan kennis maken. Nogmaals, ik weet niet wat jou ligt, maar ik adviseer hem, omdat ik zelf uiterst goede ervaringen met hem heb:
http://www.pauleffting.nl/index_bestanden/page0001.htm
vrijdag 3 juli 2009 om 16:34
Ik moet wel lachen om die werknemer van jou; als hij werkgever was, werd alle winst gelijk omgezet in nieuwere spullen. En wat een gezeur zeg.. lijkt wel of jij een soort moederrol voor hem hebt.
Absoluut geen inzage geven in de financiele situatie! Jij bepaalt zelf hoe veel winst je enventueel zou willen maken en hij is niet geketend aan een bureau. Het is een vrije arbeidsmarkt.
"Als jij je hier op een of andere reden niet op je plek voelt, moet je misschien eens ergens anders gaan kijken."
Absoluut geen inzage geven in de financiele situatie! Jij bepaalt zelf hoe veel winst je enventueel zou willen maken en hij is niet geketend aan een bureau. Het is een vrije arbeidsmarkt.
"Als jij je hier op een of andere reden niet op je plek voelt, moet je misschien eens ergens anders gaan kijken."
vrijdag 3 juli 2009 om 17:30
quote:absoluteEinstein schreef op 03 juli 2009 @ 14:30:
Ik moet even mijn frustratie kwijt.
Ik heb een bedrijf en ben dus werkgever. Ik verdien veel minder (minder dan het minimum loon) dan de mensen die hier werken, omdat het op het moment gewoon nog niet goed genoeg gaat.
Iedereen heeft een goed, marktconform salaris. De bureaus zijn in hoogte verstelbaar, RSI vriendelijke muis en toetsenbord. Als mensen vrij willen dan kan dat bijna altijd, kortom, ik doe m'n best.
Maar...
Het is blijkbaar nooit goed genoeg. Met name één werknemer gaat er van uit dat ik stinkend rijk ben en zeurt continue dat ik moet trakteren, een airconditioning op kantoor installeren, nieuwe beeldschermen moet kopen, snellere computers, hoger salaris etc.
Maar dat geld is er gewoon niet. Eerlijk gezegd mag hij blij zijn dat ik op een houtje bijt, zodat hij niet ontslagen hoeft te worden.
Dat wordt alleen niet geloofd.
Vandaag heb ik ijsjes gehaald en limonade vanwege de warmte. En dan krijg ik te horen, nou nou, je doet ook eens wat voor de werknemers.
Moest echt op m'n tong bijten om niet te zeggen: "Ga dan maar naar al die andere geweldige werkgevers die op het moment de banen in het rond strooien."
Die banen zijn er niet. Ik krijg iedere week 3 open sollicitaties en 5 cv's van werving & selectiebureaus.
Ik word hier een beetje moe van. Ook de overheid vindt altijd dat werknemers zielig zijn en werkgevers slechte uitzuigers. Zonder werkgevers zijn er geen banen. Maar goed, ik kom uit een gezin waar nog nooit iemand een baan heeft gehad. Vader, moeder, broer, ooms, tantes, nichtjes, neefjes iedereen is eigenlijk ondernemer.
Dus misschien zie ik het wel helemaal verkeerd en heb ik geen idee hoe het leven voor werknemers is.
Dus mijn vraag is, zijn werkgevers uitbuiters tot het tegendeel bewezen is?Jij boft nog. Naast ondernemer ben ik ook nog eens stiefmoeder en fulltime-plus werkend. Als ik soms de publieke opinie mag geloven worden worden vrouwen niet veel slechter gemaakt dan dat. Ik lach er vrolijk om. Borreltje?
Ik moet even mijn frustratie kwijt.
Ik heb een bedrijf en ben dus werkgever. Ik verdien veel minder (minder dan het minimum loon) dan de mensen die hier werken, omdat het op het moment gewoon nog niet goed genoeg gaat.
Iedereen heeft een goed, marktconform salaris. De bureaus zijn in hoogte verstelbaar, RSI vriendelijke muis en toetsenbord. Als mensen vrij willen dan kan dat bijna altijd, kortom, ik doe m'n best.
Maar...
Het is blijkbaar nooit goed genoeg. Met name één werknemer gaat er van uit dat ik stinkend rijk ben en zeurt continue dat ik moet trakteren, een airconditioning op kantoor installeren, nieuwe beeldschermen moet kopen, snellere computers, hoger salaris etc.
Maar dat geld is er gewoon niet. Eerlijk gezegd mag hij blij zijn dat ik op een houtje bijt, zodat hij niet ontslagen hoeft te worden.
Dat wordt alleen niet geloofd.
Vandaag heb ik ijsjes gehaald en limonade vanwege de warmte. En dan krijg ik te horen, nou nou, je doet ook eens wat voor de werknemers.
Moest echt op m'n tong bijten om niet te zeggen: "Ga dan maar naar al die andere geweldige werkgevers die op het moment de banen in het rond strooien."
Die banen zijn er niet. Ik krijg iedere week 3 open sollicitaties en 5 cv's van werving & selectiebureaus.
Ik word hier een beetje moe van. Ook de overheid vindt altijd dat werknemers zielig zijn en werkgevers slechte uitzuigers. Zonder werkgevers zijn er geen banen. Maar goed, ik kom uit een gezin waar nog nooit iemand een baan heeft gehad. Vader, moeder, broer, ooms, tantes, nichtjes, neefjes iedereen is eigenlijk ondernemer.
Dus misschien zie ik het wel helemaal verkeerd en heb ik geen idee hoe het leven voor werknemers is.
Dus mijn vraag is, zijn werkgevers uitbuiters tot het tegendeel bewezen is?Jij boft nog. Naast ondernemer ben ik ook nog eens stiefmoeder en fulltime-plus werkend. Als ik soms de publieke opinie mag geloven worden worden vrouwen niet veel slechter gemaakt dan dat. Ik lach er vrolijk om. Borreltje?
vrijdag 3 juli 2009 om 17:44
Goed dat je duidelijk bent geweest en ik lig helemaal dubbel om het feit dat je hem klaarblijkelijk in het bijzijn van zijn collega's hebt aangesproken. Normaal gesproken te fout voor woorden maar dat hele directe is de enige manier waarop je zo'n nerd bereikt. (ik heb er nu zo.n 50 waar ik leiding aan geef, allemaal in meer of mindere mate communicatief gehandicapt. En da's een probleem wantz e spreken wel met klanten )
Ga maandag ff apart met hem zitten. En doe dan dat met een positieve maar o zo duidelijke insteek (je vakkennis staat buiten kijf en ik twijfel ook niet aan je enthousiasme voor je werk en ik geloof ook dat je een goeie vent bent. Ik waardeer het ook dat je kritisch meedenkt, echter ik vind de manier waarop jij dat vervolgens uit niet acceptabel) Hou het positief, maar wees duidelijk.
Mijn ervaring met die nerds is dat ze geen idee hebben dat 95% van de mensheid meer belang hechten aan de toon dan aan de inhoud. Leg hem dat maar eens uit, er gaat een wereld voor hem open
Ga maandag ff apart met hem zitten. En doe dan dat met een positieve maar o zo duidelijke insteek (je vakkennis staat buiten kijf en ik twijfel ook niet aan je enthousiasme voor je werk en ik geloof ook dat je een goeie vent bent. Ik waardeer het ook dat je kritisch meedenkt, echter ik vind de manier waarop jij dat vervolgens uit niet acceptabel) Hou het positief, maar wees duidelijk.
Mijn ervaring met die nerds is dat ze geen idee hebben dat 95% van de mensheid meer belang hechten aan de toon dan aan de inhoud. Leg hem dat maar eens uit, er gaat een wereld voor hem open
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 3 juli 2009 om 17:49
Oja wat mij ook helpt in de communicatie met die gasten: waardering tonen voor hún werk en waardering eisen voor het jouwe.
Ik zeg regelmatig iets in de trant van; 'Die techniek is jouw specialisatie, jouw kennis staat buiten kijf. Maar communicatie is míjn specialisme en je kan van mij aannemen dat ik weet waar ik over praat als ik zeg dat.......' etc.
Ik zeg regelmatig iets in de trant van; 'Die techniek is jouw specialisatie, jouw kennis staat buiten kijf. Maar communicatie is míjn specialisme en je kan van mij aannemen dat ik weet waar ik over praat als ik zeg dat.......' etc.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 3 juli 2009 om 17:50
Dit is natuurlijk een heel ander verhaal dan wat je in de media leest. Na al die berichten over massa-ontslagen terwijl de wanpresterende topfiguren met een enorme bonus worden weggepromoveerd naar een duurbetaalde 'adviseursfunctie', over zakkenvullende managers in de zorg terwijl er te weinig handen aan het bed zijn, en zakkenvullende bestuurders van onderwijsraden terwijl de klassen overvol zitten, vind ik het niet gek als mensen dat gaan veralgemeniseren.
Maar terecht is het natuurlijk niet. Zeker niet als jij zelf verdorie een stuk minder verdient dan je werknemers. Je kunt twee dingen doen: ze laten zeuren en je er niets van aantrekken, of de klagers je loonstrook onder ogen drukken. Ik zou voor het eerste kiezen.
Maar terecht is het natuurlijk niet. Zeker niet als jij zelf verdorie een stuk minder verdient dan je werknemers. Je kunt twee dingen doen: ze laten zeuren en je er niets van aantrekken, of de klagers je loonstrook onder ogen drukken. Ik zou voor het eerste kiezen.
vrijdag 3 juli 2009 om 17:59
quote:crissie schreef op 03 juli 2009 @ 15:01:
Ik ben een 'simpele werknemer' maar ik merk dat ik in het begin bij mijn huidige baan ook met scheve ogen keek waarom bepaalde dingen niet vervangen werden ed.
Sinds kort hebben we een nieuwe baas die heel open is. We hebben iedere maand een kleine borrel waarin de huidige stand van zaken bekend wordt gemaakt. Nu we te zien krijgen hoeveel er binnenkomt en uitgaat (niet tot in de details, maar wel globaal), weet iedereen dat het niet zo goed gaat als het op het eerste gezicht lijkt...
Ja, goed punt. Op mijn huidige werk denken ze ook dat ze zo goed communiceren, maar ze communiceren alleen wat ze nu weer besloten hebben, en niet op basis van welke overwegingen.
Waardoor de indruk ontstaat van geldverspilling, verkeerde prioriteiten enz., allemaal dingen die tot onrust leiden op de werkvloer en die je makkelijk had kunnen voorkomen door niet zo'n rookgordijn op te trekken.
Ik vind het trouwens best vervelend om te lezen hoe AE hier over haar werknemers praat. Alsof het een rariteitenkabinet is van sociale horken. Ik kan me voorstellen dat je die mening onbewust ook uitstraalt, wat niet bevorderlijk is voor de sfeer op de werkvloer en het respect dat je als baas krijgt.
Ik ben een 'simpele werknemer' maar ik merk dat ik in het begin bij mijn huidige baan ook met scheve ogen keek waarom bepaalde dingen niet vervangen werden ed.
Sinds kort hebben we een nieuwe baas die heel open is. We hebben iedere maand een kleine borrel waarin de huidige stand van zaken bekend wordt gemaakt. Nu we te zien krijgen hoeveel er binnenkomt en uitgaat (niet tot in de details, maar wel globaal), weet iedereen dat het niet zo goed gaat als het op het eerste gezicht lijkt...
Ja, goed punt. Op mijn huidige werk denken ze ook dat ze zo goed communiceren, maar ze communiceren alleen wat ze nu weer besloten hebben, en niet op basis van welke overwegingen.
Waardoor de indruk ontstaat van geldverspilling, verkeerde prioriteiten enz., allemaal dingen die tot onrust leiden op de werkvloer en die je makkelijk had kunnen voorkomen door niet zo'n rookgordijn op te trekken.
Ik vind het trouwens best vervelend om te lezen hoe AE hier over haar werknemers praat. Alsof het een rariteitenkabinet is van sociale horken. Ik kan me voorstellen dat je die mening onbewust ook uitstraalt, wat niet bevorderlijk is voor de sfeer op de werkvloer en het respect dat je als baas krijgt.

vrijdag 3 juli 2009 om 18:13

vrijdag 3 juli 2009 om 18:15

vrijdag 3 juli 2009 om 18:19
quote:rider schreef op 03 juli 2009 @ 18:17:
[...]
iemand ontdekte dat ik eigenlijk heel oud ben, dus ik heb me maar aangepast aan de werkelijkheid
Eén van je kids?
'je wordt ouder papa geef het maar toe want je bent wel snel maar nog eerder moe'
[...]
iemand ontdekte dat ik eigenlijk heel oud ben, dus ik heb me maar aangepast aan de werkelijkheid
Eén van je kids?
'je wordt ouder papa geef het maar toe want je bent wel snel maar nog eerder moe'
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 3 juli 2009 om 18:22
Ik heb heel prettige ervaringen met werkgevers en ook minder prettige ervaringen.
Wat ik probeer in gedachte te houden is dat een werkgever ,hoe vriendelijk hij ook doet, een werkgever blijft. Hij zal dus altijd zijn eigen belang in de gaten houden en voorop stellen.
Dat is logisch en maakt van hem geen slecht mens, maar het maakt hem ook niet mijn vriend. Natuurlijk heb ik werkgevers gehad met wie ik goed overweg kan, ik heb ze bv. nu.
Soms vind ik het moeilijk me daarom te realiseren dat een werkgever me iets misschien zo mooi mogelijk probeert voor te spiegelen, maar dat dat niet wil zeggen dat het voor mij ook zo geweldig is, of de beste keus.
Ik heb tijdens mijn studententijd een superwerkgever gehad en dan ben je zelf ook heel loyaal.
Mijn eerste baan hier was een stomme werkgever die behoorlijk gehaaid was en probeerde het onderste uit de kan te halen, ook over mijn rug. Toen gingen ook kleine dingetjes mij irriteren. Een werkgever die al bij voorbaat zo is, daar zit ik dus niet meer op te wachten. Omgekeerd kan ik me voorstellen dat een werkgever zo'n werknemer ook niet wil.
Wat ik probeer in gedachte te houden is dat een werkgever ,hoe vriendelijk hij ook doet, een werkgever blijft. Hij zal dus altijd zijn eigen belang in de gaten houden en voorop stellen.
Dat is logisch en maakt van hem geen slecht mens, maar het maakt hem ook niet mijn vriend. Natuurlijk heb ik werkgevers gehad met wie ik goed overweg kan, ik heb ze bv. nu.
Soms vind ik het moeilijk me daarom te realiseren dat een werkgever me iets misschien zo mooi mogelijk probeert voor te spiegelen, maar dat dat niet wil zeggen dat het voor mij ook zo geweldig is, of de beste keus.
Ik heb tijdens mijn studententijd een superwerkgever gehad en dan ben je zelf ook heel loyaal.
Mijn eerste baan hier was een stomme werkgever die behoorlijk gehaaid was en probeerde het onderste uit de kan te halen, ook over mijn rug. Toen gingen ook kleine dingetjes mij irriteren. Een werkgever die al bij voorbaat zo is, daar zit ik dus niet meer op te wachten. Omgekeerd kan ik me voorstellen dat een werkgever zo'n werknemer ook niet wil.
vrijdag 3 juli 2009 om 18:24
rider, waar het mij om gaat is dat ze het misschien voor een deel over zichzelf afroept. En er dus wat aan kan doen. Met name bij vrouwen (tja sorry) zie je vaak dat ze zich de dingen persoonlijk aantrekken. Dat maak ik op uit de manier waarop ze over haar werknemers schrijft. Het raakt haar kennelijk nogal. Een man denkt eerder: "ach, hoge bomen vangen veel wind" en haalt zijn schouders op over lastige werknemers.
Een vrouw voelt zich persoonlijk gekwetst of ondermijnd, springt in de verdediging, voelt het als een persoonlijke aanval en straalt dat uit. In het ergste geval gaat ze terugkeffen. Allemaal dingen waardoor je minder serieus genomen wordt en minder autoriteit zult uitstralen.
Een vrouw voelt zich persoonlijk gekwetst of ondermijnd, springt in de verdediging, voelt het als een persoonlijke aanval en straalt dat uit. In het ergste geval gaat ze terugkeffen. Allemaal dingen waardoor je minder serieus genomen wordt en minder autoriteit zult uitstralen.
vrijdag 3 juli 2009 om 18:26
quote:Emmeke schreef op 03 juli 2009 @ 18:24:
rider, waar het mij om gaat is dat ze het misschien voor een deel over zichzelf afroept. En er dus wat aan kan doen. Met name bij vrouwen (tja sorry) zie je vaak dat ze zich de dingen persoonlijk aantrekken. Dat maak ik op uit de manier waarop ze over haar werknemers schrijft. Het raakt haar kennelijk nogal. Een man denkt eerder: "ach, hoge bomen vangen veel wind" en haalt zijn schouders op over lastige werknemers.
Een vrouw voelt zich persoonlijk gekwetst of ondermijnd, springt in de verdediging, voelt het als een persoonlijke aanval en straalt dat uit. In het ergste geval gaat ze terugkeffen. Allemaal dingen waardoor je minder serieus genomen wordt en minder autoriteit zult uitstralen.AE een alias voor Agnes Kant? Nahhh, dat geloof ik niet...
rider, waar het mij om gaat is dat ze het misschien voor een deel over zichzelf afroept. En er dus wat aan kan doen. Met name bij vrouwen (tja sorry) zie je vaak dat ze zich de dingen persoonlijk aantrekken. Dat maak ik op uit de manier waarop ze over haar werknemers schrijft. Het raakt haar kennelijk nogal. Een man denkt eerder: "ach, hoge bomen vangen veel wind" en haalt zijn schouders op over lastige werknemers.
Een vrouw voelt zich persoonlijk gekwetst of ondermijnd, springt in de verdediging, voelt het als een persoonlijke aanval en straalt dat uit. In het ergste geval gaat ze terugkeffen. Allemaal dingen waardoor je minder serieus genomen wordt en minder autoriteit zult uitstralen.AE een alias voor Agnes Kant? Nahhh, dat geloof ik niet...

vrijdag 3 juli 2009 om 18:30
quote:Emmeke schreef op 03 juli 2009 @ 18:24:
rider, waar het mij om gaat is dat ze het misschien voor een deel over zichzelf afroept. Tuurlijk, communicatie is ALTIJD een wisselwerking, en daarin is AE partij.quote:En er dus wat aan kan doen. Met name bij vrouwen (tja sorry) zie je vaak dat ze zich de dingen persoonlijk aantrekken. Dat maak ik op uit de manier waarop ze over haar werknemers schrijft. Het raakt haar kennelijk nogal. Een man denkt eerder: "ach, hoge bomen vangen veel wind" en haalt zijn schouders op over lastige werknemers.Nee hoor, ik ben een man, en heb aardig wat mannelijke (en vrouwelijke) werkgevers in mijn netwerk, en ik weet vrij zeker dat ze allemaal redelijk pissed off zouden zijn van dit gedrag van een werknemer. Alleen reageren de meesten inderdaad anders. Maar niet door het te negeren. Voet in de nek, en aandrukken, precies zoals AE uiteindelijk gedaan heeft.quote:Een vrouw voelt zich persoonlijk gekwetst of ondermijnd, springt in de verdediging, voelt het als een persoonlijke aanval en straalt dat uit. In het ergste geval gaat ze terugkeffen. Allemaal dingen waardoor je minder serieus genomen wordt en minder autoriteit zult uitstralen.Ik heb niet de indruk dat AE gaat terug keffen. Wel dat ze te bescheiden is in lulhannes op zijn plaats zetten.
rider, waar het mij om gaat is dat ze het misschien voor een deel over zichzelf afroept. Tuurlijk, communicatie is ALTIJD een wisselwerking, en daarin is AE partij.quote:En er dus wat aan kan doen. Met name bij vrouwen (tja sorry) zie je vaak dat ze zich de dingen persoonlijk aantrekken. Dat maak ik op uit de manier waarop ze over haar werknemers schrijft. Het raakt haar kennelijk nogal. Een man denkt eerder: "ach, hoge bomen vangen veel wind" en haalt zijn schouders op over lastige werknemers.Nee hoor, ik ben een man, en heb aardig wat mannelijke (en vrouwelijke) werkgevers in mijn netwerk, en ik weet vrij zeker dat ze allemaal redelijk pissed off zouden zijn van dit gedrag van een werknemer. Alleen reageren de meesten inderdaad anders. Maar niet door het te negeren. Voet in de nek, en aandrukken, precies zoals AE uiteindelijk gedaan heeft.quote:Een vrouw voelt zich persoonlijk gekwetst of ondermijnd, springt in de verdediging, voelt het als een persoonlijke aanval en straalt dat uit. In het ergste geval gaat ze terugkeffen. Allemaal dingen waardoor je minder serieus genomen wordt en minder autoriteit zult uitstralen.Ik heb niet de indruk dat AE gaat terug keffen. Wel dat ze te bescheiden is in lulhannes op zijn plaats zetten.
vrijdag 3 juli 2009 om 18:38
Dit gebeurt overal... voor sommigen is het nooit goed. Ik werk ook bij een goede werkgever: gratis drinken (fris enzo), 1 personeelsuitje, sinterklaasfeest, kerstborrels, nieuwjaarsborrels, voorjaarscadeautjes, gratis sporten en zo kan ik nog wel even doorgaan..... maar oh wat hebben we het slecht volgens sommigen! Ik kan er met mijn hoofd niet bij. Maar je hebt altijd werknemers die nooit tevreden zijn. Geen acht opslaan zou ik zeggen.
Of: joh als je het ergens beter kan krijgen.. ga vooral je gang.
Of: joh als je het ergens beter kan krijgen.. ga vooral je gang.
vrijdag 3 juli 2009 om 18:39
Te bescheiden c.q. aarzelend denk ik ook ja. Anders had het al nooit zover kunnen komen.
Als ik me zo even voorstel hoe het in mijn werk gaat: je kunt een klas teveel vrijheid geven of inconsequent zijn in wat je wel en niet tolereert. Dan gaat het in de loop van het schooljaar van kwaad tot erger. De oplossing ligt er dan niet in de klas dan maar af te doen als een stelletje kutkoters. Zelfs als ze dat wel zijn
Als ik me zo even voorstel hoe het in mijn werk gaat: je kunt een klas teveel vrijheid geven of inconsequent zijn in wat je wel en niet tolereert. Dan gaat het in de loop van het schooljaar van kwaad tot erger. De oplossing ligt er dan niet in de klas dan maar af te doen als een stelletje kutkoters. Zelfs als ze dat wel zijn
vrijdag 3 juli 2009 om 18:42
Oh Emmeke, ik snap je bezwaar maar ik dacht bij het lezen van de openingspost van AE ook direct: vast en zeker een programmeur. En ja hoor. Die zijn echt een categorie op zichzelf, een categorie vol paradijsvogels en rare Jan Doedels, waar in de meeste gevallen geen kwaad in schuilt. Hoewel ik nu met iemand samenwerk, als ik over een paar jaar hoor dat hij bij wijze van hobby kleine huisdieren in beton giet, ben ik niet verbaasd. Weird! (En inderdaad, daar erg trots op).
vrijdag 3 juli 2009 om 18:52
Het grote verschil tussen een klas en werknemers is natuurlijk wel dat je van die laatste bepaald gedrag mag verwachten.
Mijn ervaring is wel dat hoe meer er kan bij een werkgever hoe harder er gekankerd wordt.
Verder eensch met Rider.
Mijn ervaring is wel dat hoe meer er kan bij een werkgever hoe harder er gekankerd wordt.
Verder eensch met Rider.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.