Actueel
alle pijlers
Ambitieloos - Nivellering van de lagere inkomens
vrijdag 13 december 2013 om 15:31
Onderstaand artikel las ik vandaag:
Veel media berichten over de nivellering van de topinkomens en de gevolgen daarvan voor de ambitie. Maar staan we ook stil bij de nivellering van de lage inkomens en wat dát doet met de ambitie van Nederland?
De opnames van het laatste seizoen van het RTL-televisieprogramma ‘Een Dubbeltje Op Zijn Kant’, waarin ik gezinnen uit de financiële problemen help, zijn net afgelopen. Meestal bezuinigen de gezinnen in financiële problemen al op alle kostenposten. Daar valt weinig eer te behalen. Maar aan de inkomstenkant kan vaak nog wel het een en ander verbeterd worden.
Meestal probeer ik gezinnen tot meer inkomsten te bewegen: ‘Waarom gaan jullie niet allebei werken?’, ‘Waarom ga je geen veertig uur werken?’ Of: ‘Je kunt er best een bijbaan bijnemen.’ Het meestgehoorde antwoord dit laatste seizoen was: ‘Nee, ik kan niet meer werken, want dan verlies ik mijn toeslagen.’ Of deze: ‘Dat heb ik uitgerekend, maar dan hou ik maar ¤ 150 netto per maand over en daar ga ik natuurlijk niet acht uur per week extra voor werken.’
Om helemaal gek van te worden. Hoezo geef je je ambitie geen kans en laat je je tegenhouden door fiscale argumenten? Vorige week kreeg ik een mail van een jongen die eindelijk, na veel moeite, een arbeidscontract had gekregen voor 40 uur per week. Hij verdient het minimumloon en vroeg zich af of hij niet beter aan zijn baas kon vragen om 36 uur te gaan werken in plaats van 40 uur, want hij had uitgezocht dat je bij een werkweek van 36 uur ¤ 9,47 per uur krijgt en bij een werkweek van 40 uur ¤ 8,53 per uur. In beide gevallen krijg je dus ¤ 341 per week, ongeacht of je nu 36 of 40 uur werkt. Dus wat levert vier uur extra werken dan nog op?
Ja, dit is Nederland, het land dat iedere vorm van ambitie door zijn fiscale regime, compleet ontmoedigt. Het land met een belastingvoordeel als je een niet-werkende partner hebt, waar een gewerkt uur in een parttimebaan netto meer oplevert dan een uur in een fulltimebaan, waardoor driekwart van de werkende vrouwen dan ook parttime werkt. Waarom zouden ze fulltime gaan werken als dat netto nauwelijks meer oplevert?
Het land waarin mensen met een minimumuitkering van zoveel regelingen gebruik kunnen maken, dat ze er niet aan moeten denken om te gaan werken…
We zitten in een pittige crisis, maar wel een die oplosbaar is: met ambitie. Ambitie wordt aangejaagd door het streven naar verbetering. Maar die verbetering moet je dan wel gegund worden. Wat hebben we aan een fiscaal regime dat iedere stimulans om jezelf te verbeteren, dempt?
Elimineer alle toeslagen, regelingen, kortingen en foute prikkels binnen het belastingstelsel. Verwerk alle besparingen daarvan in de inkomstenbelasting, zodat ieder gewerkt uur ook navenant oplevert. Hoe moeilijk kan het zijn?
Het is geschreven door Annemarie van Gaal, van "een dubbeltje op zijn kant", met Sjon
Zelf vind ik dat ze een punt heeft. Het zou moeten lonen om te werken en in te veel gevallen is dat niet zo. Mensen met een wat hoger inkomen (en nee, dan heb ik het niet over een ton per jaar) hebben vaak geen recht op toeslagen (met een beetje geluk wel kinderopvangtoeslag) waardoor ze onderaan de streep in sommige gevallen minder overhouden dan iemand die niet of weinig werkt. Dat klopt gewoon niet voor mijn gevoel.
Ben wel benieuwd hoe jullie hier over denken en wat jullie van het artikel vinden.
Veel media berichten over de nivellering van de topinkomens en de gevolgen daarvan voor de ambitie. Maar staan we ook stil bij de nivellering van de lage inkomens en wat dát doet met de ambitie van Nederland?
De opnames van het laatste seizoen van het RTL-televisieprogramma ‘Een Dubbeltje Op Zijn Kant’, waarin ik gezinnen uit de financiële problemen help, zijn net afgelopen. Meestal bezuinigen de gezinnen in financiële problemen al op alle kostenposten. Daar valt weinig eer te behalen. Maar aan de inkomstenkant kan vaak nog wel het een en ander verbeterd worden.
Meestal probeer ik gezinnen tot meer inkomsten te bewegen: ‘Waarom gaan jullie niet allebei werken?’, ‘Waarom ga je geen veertig uur werken?’ Of: ‘Je kunt er best een bijbaan bijnemen.’ Het meestgehoorde antwoord dit laatste seizoen was: ‘Nee, ik kan niet meer werken, want dan verlies ik mijn toeslagen.’ Of deze: ‘Dat heb ik uitgerekend, maar dan hou ik maar ¤ 150 netto per maand over en daar ga ik natuurlijk niet acht uur per week extra voor werken.’
Om helemaal gek van te worden. Hoezo geef je je ambitie geen kans en laat je je tegenhouden door fiscale argumenten? Vorige week kreeg ik een mail van een jongen die eindelijk, na veel moeite, een arbeidscontract had gekregen voor 40 uur per week. Hij verdient het minimumloon en vroeg zich af of hij niet beter aan zijn baas kon vragen om 36 uur te gaan werken in plaats van 40 uur, want hij had uitgezocht dat je bij een werkweek van 36 uur ¤ 9,47 per uur krijgt en bij een werkweek van 40 uur ¤ 8,53 per uur. In beide gevallen krijg je dus ¤ 341 per week, ongeacht of je nu 36 of 40 uur werkt. Dus wat levert vier uur extra werken dan nog op?
Ja, dit is Nederland, het land dat iedere vorm van ambitie door zijn fiscale regime, compleet ontmoedigt. Het land met een belastingvoordeel als je een niet-werkende partner hebt, waar een gewerkt uur in een parttimebaan netto meer oplevert dan een uur in een fulltimebaan, waardoor driekwart van de werkende vrouwen dan ook parttime werkt. Waarom zouden ze fulltime gaan werken als dat netto nauwelijks meer oplevert?
Het land waarin mensen met een minimumuitkering van zoveel regelingen gebruik kunnen maken, dat ze er niet aan moeten denken om te gaan werken…
We zitten in een pittige crisis, maar wel een die oplosbaar is: met ambitie. Ambitie wordt aangejaagd door het streven naar verbetering. Maar die verbetering moet je dan wel gegund worden. Wat hebben we aan een fiscaal regime dat iedere stimulans om jezelf te verbeteren, dempt?
Elimineer alle toeslagen, regelingen, kortingen en foute prikkels binnen het belastingstelsel. Verwerk alle besparingen daarvan in de inkomstenbelasting, zodat ieder gewerkt uur ook navenant oplevert. Hoe moeilijk kan het zijn?
Het is geschreven door Annemarie van Gaal, van "een dubbeltje op zijn kant", met Sjon
Zelf vind ik dat ze een punt heeft. Het zou moeten lonen om te werken en in te veel gevallen is dat niet zo. Mensen met een wat hoger inkomen (en nee, dan heb ik het niet over een ton per jaar) hebben vaak geen recht op toeslagen (met een beetje geluk wel kinderopvangtoeslag) waardoor ze onderaan de streep in sommige gevallen minder overhouden dan iemand die niet of weinig werkt. Dat klopt gewoon niet voor mijn gevoel.
Ben wel benieuwd hoe jullie hier over denken en wat jullie van het artikel vinden.
anoniem_160277 wijzigde dit bericht op 13-12-2013 15:32
Reden: Link werkt niet
Reden: Link werkt niet
% gewijzigd
zaterdag 14 december 2013 om 12:53
Ik denk wel dat werkenden meer risico's lopen dan niet werkenden. Een gezin met kinderen en een koophuis verkeren in deze tijd in gevaarlijk water, want als er een inkomen wegvalt, dan zijn echt de rapen gaar. Het is niet voor niets dat er zoveel huizen te koop staan van gezinnen die de hypotheek niet meer op kunnen brengen omdat er een ontslag is gevallen. Ik vind dat er gruwelijk slecht voor de middenklasse wordt gezorgd en ik denk ook dat dat funest zal blijken in de toekomst, want voor de staat zijn zij de belangrijkste inkomstenbron. Er moet veel meer voor die bevolkingsgroep groep gedaan worden.
En ja, ik weet het, het is niet verstandig om een huis te kopen op basis van twee inkomens, maar als het leed al geschied is, dan is de gebakken peer er niet minder om.
En ja, ik weet het, het is niet verstandig om een huis te kopen op basis van twee inkomens, maar als het leed al geschied is, dan is de gebakken peer er niet minder om.
zaterdag 14 december 2013 om 13:01
quote:merano schreef op 13 december 2013 @ 17:45:
Ik zou meer voeken voor een verplichte 36 urige werkweek. Met salarisvermindering voor vier uur voor iedereen die werkt. En een verplichting voor de werkgever om die uren met nieuwe medewerkers op te vullen. Kunnen de mensen die het druk hebben ook eens een middagje in het park zitten. En de mensen die werkloos zijn en wel graag willen werken aan het werk.Dat bestaat al, ATV. Is een grote uitvinding van de jaren 80
Ik zou meer voeken voor een verplichte 36 urige werkweek. Met salarisvermindering voor vier uur voor iedereen die werkt. En een verplichting voor de werkgever om die uren met nieuwe medewerkers op te vullen. Kunnen de mensen die het druk hebben ook eens een middagje in het park zitten. En de mensen die werkloos zijn en wel graag willen werken aan het werk.Dat bestaat al, ATV. Is een grote uitvinding van de jaren 80
zaterdag 14 december 2013 om 13:10
quote:hollebollegijs schreef op 14 december 2013 @ 10:13:
[...]
Herkenbaar, ik kwam jaren '80 op de arbeidsmarkt, er was op zich wel werk maar niet heel goed betaald en je kreeg relatief eenvoudig een uitkering.
Ik was werkelijk de enige van mijn vriendengroep die is gaan werken, de rest vond het wel best, beetje feesten, beetje zwart werken en ze hadden een beter financieel plaatje dan ik.
De overheid stond er bij en keek er naar, ik weet nog goed dat het "not done" was om sociale recherche in dienst te nemen.
Die discussie speelde hier in de gemeenteraad, vooral PVDA en de voorlopers van GL waren hier tegen.
Het duurde tot half jaren '90 en toen ging het redelijk "los" en ik denk dat het nu een hele prestatie is om langdurig werkloos te zijn.
Van mijn, inmiddels voormalige, vrienden heeft er nog 1 een uitkering de rest is al jaren aan het werk.Ligt misschien aan jouw vriendengroep. Ik kwam ook begin jaren 80 op de arbeidsmarkt. Het was geen makkelijke tijd, maar in mijn omgeving ging iedereen gewoon werken en/of studeren hoor.
[...]
Herkenbaar, ik kwam jaren '80 op de arbeidsmarkt, er was op zich wel werk maar niet heel goed betaald en je kreeg relatief eenvoudig een uitkering.
Ik was werkelijk de enige van mijn vriendengroep die is gaan werken, de rest vond het wel best, beetje feesten, beetje zwart werken en ze hadden een beter financieel plaatje dan ik.
De overheid stond er bij en keek er naar, ik weet nog goed dat het "not done" was om sociale recherche in dienst te nemen.
Die discussie speelde hier in de gemeenteraad, vooral PVDA en de voorlopers van GL waren hier tegen.
Het duurde tot half jaren '90 en toen ging het redelijk "los" en ik denk dat het nu een hele prestatie is om langdurig werkloos te zijn.
Van mijn, inmiddels voormalige, vrienden heeft er nog 1 een uitkering de rest is al jaren aan het werk.Ligt misschien aan jouw vriendengroep. Ik kwam ook begin jaren 80 op de arbeidsmarkt. Het was geen makkelijke tijd, maar in mijn omgeving ging iedereen gewoon werken en/of studeren hoor.
zaterdag 14 december 2013 om 13:12
quote:sabbaticalmeds schreef op 14 december 2013 @ 12:55:
de werkeloosheid hangt rond de 6% dat betekent dat die andere 94% wel gewoon aan werk kan komen
Zoals je het formuleert, lijkt het of die 6% die zonder baan zit dit aan zichzelf te danken hebben dat ze niet aan een baan komen.
Het is eerder zo dat voor mensen die hun werk nog hebben, er niet zoveel veranderd is maar in principe kan in de huidige tijd iedereen zijn/haar baan kwijt raken. Vast dienstverband of niet maakt in principe niet uit.
de werkeloosheid hangt rond de 6% dat betekent dat die andere 94% wel gewoon aan werk kan komen
Zoals je het formuleert, lijkt het of die 6% die zonder baan zit dit aan zichzelf te danken hebben dat ze niet aan een baan komen.
Het is eerder zo dat voor mensen die hun werk nog hebben, er niet zoveel veranderd is maar in principe kan in de huidige tijd iedereen zijn/haar baan kwijt raken. Vast dienstverband of niet maakt in principe niet uit.
zaterdag 14 december 2013 om 13:16
quote:hollebollegijs schreef op 14 december 2013 @ 09:20:
[...]
Er wordt inmiddels gewerkt aan hypotheken voor flexwerkers want inderdaad een vast contract krijg je niet snel.
http://www.volkskrant.nl/ ... kkelijker-hypotheek.dhtmlDat is wel leuk, meer mogelijkheden voor hypotheken met een flexcontract, maar dat maakt het nog niet zo maar verantwoord om op een flexinkomen een hypotheek te nemen. Wat moet je dan als je flexcontract afloopt en je voorlopig even geen nieuw vindt? Met huren kun je eventueel nog huurtoeslag krijgen, maar als je je hypotheek niet kunt betalen heeft niet alleen de bank, maar vooral jij zelf een probleem.
[...]
Er wordt inmiddels gewerkt aan hypotheken voor flexwerkers want inderdaad een vast contract krijg je niet snel.
http://www.volkskrant.nl/ ... kkelijker-hypotheek.dhtmlDat is wel leuk, meer mogelijkheden voor hypotheken met een flexcontract, maar dat maakt het nog niet zo maar verantwoord om op een flexinkomen een hypotheek te nemen. Wat moet je dan als je flexcontract afloopt en je voorlopig even geen nieuw vindt? Met huren kun je eventueel nog huurtoeslag krijgen, maar als je je hypotheek niet kunt betalen heeft niet alleen de bank, maar vooral jij zelf een probleem.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
zaterdag 14 december 2013 om 13:20
quote:malu3 schreef op 14 december 2013 @ 13:12:
[...]
Zoals je het formuleert, lijkt het of die 6% die zonder baan zit dit aan zichzelf te danken hebben dat ze niet aan een baan komen.
Het is eerder zo dat voor mensen die hun werk nog hebben, er niet zoveel veranderd is maar in principe kan in de huidige tijd iedereen zijn/haar baan kwijt raken. Vast dienstverband of niet maakt in principe niet uit.Klopt. Ik heb net nog van een goede kennis gehoord dat hij de vijfde (of zo) ontslagronde heeft overleefd. Die zit al een paar jaar in onzekerheid en intussen gaat het niet beter met het bedrijf, waardoor de ontslagvergoedingen ook steeds kariger worden. Overstappen naar een andere baan is niet makkelijk als je in de vijftig bent, en bovendien nergens een vast contract krijgt.
[...]
Zoals je het formuleert, lijkt het of die 6% die zonder baan zit dit aan zichzelf te danken hebben dat ze niet aan een baan komen.
Het is eerder zo dat voor mensen die hun werk nog hebben, er niet zoveel veranderd is maar in principe kan in de huidige tijd iedereen zijn/haar baan kwijt raken. Vast dienstverband of niet maakt in principe niet uit.Klopt. Ik heb net nog van een goede kennis gehoord dat hij de vijfde (of zo) ontslagronde heeft overleefd. Die zit al een paar jaar in onzekerheid en intussen gaat het niet beter met het bedrijf, waardoor de ontslagvergoedingen ook steeds kariger worden. Overstappen naar een andere baan is niet makkelijk als je in de vijftig bent, en bovendien nergens een vast contract krijgt.
zaterdag 14 december 2013 om 13:24
quote:Cateautje schreef op 14 december 2013 @ 12:53:
En ja, ik weet het, het is niet verstandig om een huis te kopen op basis van twee inkomens, maar als het leed al geschied is, dan is de gebakken peer er niet minder om.
Toch zit hier vooral een stukje eigen, bewust genomen risico in. Als je een koophuis op twee inkomens neemt dan heb je er waarschijnlijk voor gekozen om duurder te wonen dan strikt noodzakelijk. Persoonlijk heb ik er niet zoveel moeite mee om het risico voor dat stukje extra luxe gewoon voor rekening van die mensen zelf te laten.
Het wordt pas vervelend als het basisinkomen waarop een verstandig gezin zijn woning zou hebben gefinancierd wegvalt.
Denk dan ook even aan de 3 miljoen alleenstaanden in Nederland die helemaal niet kunnen kiezen voor veilig kopen op één inkomen en bij onstslag of ziekte meteen in de problemen zitten.
En ja, ik weet het, het is niet verstandig om een huis te kopen op basis van twee inkomens, maar als het leed al geschied is, dan is de gebakken peer er niet minder om.
Toch zit hier vooral een stukje eigen, bewust genomen risico in. Als je een koophuis op twee inkomens neemt dan heb je er waarschijnlijk voor gekozen om duurder te wonen dan strikt noodzakelijk. Persoonlijk heb ik er niet zoveel moeite mee om het risico voor dat stukje extra luxe gewoon voor rekening van die mensen zelf te laten.
Het wordt pas vervelend als het basisinkomen waarop een verstandig gezin zijn woning zou hebben gefinancierd wegvalt.
Denk dan ook even aan de 3 miljoen alleenstaanden in Nederland die helemaal niet kunnen kiezen voor veilig kopen op één inkomen en bij onstslag of ziekte meteen in de problemen zitten.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
zaterdag 14 december 2013 om 13:26
quote:merano schreef op 14 december 2013 @ 13:24:
[...]
Toch zit hier vooral een stukje eigen, bewust genomen risico in. Als je een koophuis op twee inkomens neemt dan heb je er waarschijnlijk voor gekozen om duurder te wonen dan strikt noodzakelijk. Persoonlijk heb ik er niet zoveel moeite mee om het risico voor dat stukje extra luxe gewoon voor rekening van die mensen zelf te laten.
Het wordt pas vervelend als het basisinkomen waarop een verstandig gezin zijn woning zou hebben gefinancierd wegvalt.
Denk dan ook even aan de 3 miljoen alleenstaanden in Nederland die helemaal niet kunnen kiezen voor veilig kopen op één inkomen en bij onstslag of ziekte meteen in de problemen zitten.
Jaja, ik weet het.
Maar als er kinderen in het spel zijn........
[...]
Toch zit hier vooral een stukje eigen, bewust genomen risico in. Als je een koophuis op twee inkomens neemt dan heb je er waarschijnlijk voor gekozen om duurder te wonen dan strikt noodzakelijk. Persoonlijk heb ik er niet zoveel moeite mee om het risico voor dat stukje extra luxe gewoon voor rekening van die mensen zelf te laten.
Het wordt pas vervelend als het basisinkomen waarop een verstandig gezin zijn woning zou hebben gefinancierd wegvalt.
Denk dan ook even aan de 3 miljoen alleenstaanden in Nederland die helemaal niet kunnen kiezen voor veilig kopen op één inkomen en bij onstslag of ziekte meteen in de problemen zitten.
Jaja, ik weet het.
Maar als er kinderen in het spel zijn........
zaterdag 14 december 2013 om 13:30
quote:yasmijn schreef op 14 december 2013 @ 11:52:
Dus toen: 2 huizen, samen 46 uur werken. Nu: 1 huis, samen 75 uur werken. Als ik voor beide situaties de inkomsten en uitgaven voor wonen, kinderen, verzekering, auto etc. neerzet hielden we TOEN samen meer geld over dan nu. Dus we hadden toen meer tijd en meer geld voor leuke dingen. Dat kan toch niet de bedoeling zijn....
Het grote verschil is dat je nu je eigen broek ophoudt.
Het lijkt me dat dat juist wel de bedoeling is (voor de correcten onder ons: als je kunt werken)Dat is zeker de bedoeling. Maar minder te spenderen als je meer werkt lijkt me niet de bedoeling. Werk als dure hobby...
Dus toen: 2 huizen, samen 46 uur werken. Nu: 1 huis, samen 75 uur werken. Als ik voor beide situaties de inkomsten en uitgaven voor wonen, kinderen, verzekering, auto etc. neerzet hielden we TOEN samen meer geld over dan nu. Dus we hadden toen meer tijd en meer geld voor leuke dingen. Dat kan toch niet de bedoeling zijn....
Het grote verschil is dat je nu je eigen broek ophoudt.
Het lijkt me dat dat juist wel de bedoeling is (voor de correcten onder ons: als je kunt werken)Dat is zeker de bedoeling. Maar minder te spenderen als je meer werkt lijkt me niet de bedoeling. Werk als dure hobby...
zaterdag 14 december 2013 om 13:36
quote:aliva schreef op 14 december 2013 @ 12:26:
[...]
het toont aan dat sommige mensen blijkbaar al van jongsaf aan niet in staat zijn om de consequenties op langere termijn te zien en moeite hebben om hun impulsiviteit te onderdrukken ook al wéten ze dat ze slechter af zijn.
ik vind dat geen nutteloos inzicht.
lees hier de topics maar eens over mensen die in de schulden terecht komen.
langs alle kanten wordt er geroepen: 'eigen schuld!' 'slechte keuzes!'
ik ben ervan overtuigd dat een hele groep mensen gewoon niet in staat is om de goeie keuzes te maken (zeker niet in deze maatschappij waar alles voor het grijpen lijkt te liggen).
Dat is toch precies wat ik zeg?
En in plaats van mededogen met diegenen die niet in staat zijn om de goede keuzes te maken, krijgen deze mensen ook nog es steeds maar weer te horen dat ze uitvreters zijn, klaplopers en weet ik wat.
Niet iedereen is gezegend met dezelfde goed functionerende hersenen en lijf. Daar zou wat mij betreft veel meer ruimte voor moeten zijn.
[...]
het toont aan dat sommige mensen blijkbaar al van jongsaf aan niet in staat zijn om de consequenties op langere termijn te zien en moeite hebben om hun impulsiviteit te onderdrukken ook al wéten ze dat ze slechter af zijn.
ik vind dat geen nutteloos inzicht.
lees hier de topics maar eens over mensen die in de schulden terecht komen.
langs alle kanten wordt er geroepen: 'eigen schuld!' 'slechte keuzes!'
ik ben ervan overtuigd dat een hele groep mensen gewoon niet in staat is om de goeie keuzes te maken (zeker niet in deze maatschappij waar alles voor het grijpen lijkt te liggen).
Dat is toch precies wat ik zeg?
En in plaats van mededogen met diegenen die niet in staat zijn om de goede keuzes te maken, krijgen deze mensen ook nog es steeds maar weer te horen dat ze uitvreters zijn, klaplopers en weet ik wat.
Niet iedereen is gezegend met dezelfde goed functionerende hersenen en lijf. Daar zou wat mij betreft veel meer ruimte voor moeten zijn.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zaterdag 14 december 2013 om 13:42
Ik heb wel eens lopen uitrekenen wat het mij als co-ouderende mama gaat kosten als ik zou gaan samenwonen met mijn vriend en dat is echt erg veel geld. Ik zou mijn sporten er voor moeten opgeven bijvoorbeeld.
De kostenbesparing van de gedeelde huishouding weegt totaal niet op tegen het verlies van alle toeslagen en belastingvoordelen die ik nu krijg.
quote:thistle schreef op 14 december 2013 @ 11:16:
Dus toen: 2 huizen, samen 46 uur werken. Nu: 1 huis, samen 75 uur werken. Als ik voor beide situaties de inkomsten en uitgaven voor wonen, kinderen, verzekering, auto etc. neerzet hielden we TOEN samen meer geld over dan nu. Dus we hadden toen meer tijd en meer geld voor leuke dingen. Dat kan toch niet de bedoeling zijn....Dit dus.
De kostenbesparing van de gedeelde huishouding weegt totaal niet op tegen het verlies van alle toeslagen en belastingvoordelen die ik nu krijg.
quote:thistle schreef op 14 december 2013 @ 11:16:
Dus toen: 2 huizen, samen 46 uur werken. Nu: 1 huis, samen 75 uur werken. Als ik voor beide situaties de inkomsten en uitgaven voor wonen, kinderen, verzekering, auto etc. neerzet hielden we TOEN samen meer geld over dan nu. Dus we hadden toen meer tijd en meer geld voor leuke dingen. Dat kan toch niet de bedoeling zijn....Dit dus.
zaterdag 14 december 2013 om 13:51
quote:mika65 schreef op 14 december 2013 @ 13:01:
[...]
Dat bestaat al, ATV. Is een grote uitvinding van de jaren 80
Het verschil is dat je daar dus ATV- of ADV-dagen voor terug kreeg. Er is maar heel beperkt in geld betaald. (Dat geld zat hem voornamelijk in de jaren van loonmatiging die erop volgden)
Mijn voorstel is gewoon minder werken voor minder geld met verplichte herinvulling.
Overigens zijn de meeste initiatieven die in de crisis van de jaren 80 zijn genomen om de schaarse beschikbare arbeid beter te verdelen inmiddels, zoals naast ADV de VUT en uitbreiding van werkgelegenheid in de publiek secter, weer gesneuveld.
Ervoor in de plaats zijn begrippen gekomen als employability, life long learning, flexibiliteit en mobilitiet. Allemaal begrippen die de verantwoordelijkheid voor behoud van werk bij de werknemer leggen. Ze gaan alleen aan een ding voorbij: banen die er niet zijn kun je ook niet verwerven of behouden.
[...]
Dat bestaat al, ATV. Is een grote uitvinding van de jaren 80
Het verschil is dat je daar dus ATV- of ADV-dagen voor terug kreeg. Er is maar heel beperkt in geld betaald. (Dat geld zat hem voornamelijk in de jaren van loonmatiging die erop volgden)
Mijn voorstel is gewoon minder werken voor minder geld met verplichte herinvulling.
Overigens zijn de meeste initiatieven die in de crisis van de jaren 80 zijn genomen om de schaarse beschikbare arbeid beter te verdelen inmiddels, zoals naast ADV de VUT en uitbreiding van werkgelegenheid in de publiek secter, weer gesneuveld.
Ervoor in de plaats zijn begrippen gekomen als employability, life long learning, flexibiliteit en mobilitiet. Allemaal begrippen die de verantwoordelijkheid voor behoud van werk bij de werknemer leggen. Ze gaan alleen aan een ding voorbij: banen die er niet zijn kun je ook niet verwerven of behouden.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
zaterdag 14 december 2013 om 13:59
quote:aquariusje7700 schreef op 14 december 2013 @ 13:42:
Ik heb wel eens lopen uitrekenen wat het mij als co-ouderende mama gaat kosten als ik zou gaan samenwonen met mijn vriend en dat is echt erg veel geld. Ik zou mijn sporten er voor moeten opgeven bijvoorbeeld.
De kostenbesparing van de gedeelde huishouding weegt totaal niet op tegen het verlies van alle toeslagen en belastingvoordelen die ik nu krijg.
[...]
Dit dus.
Echt niet? Voor een beetje huis betaal je inclusief vaste lasten toch al gauw 1000 euro. Da's een kostenbesparing van 500 excl. de besparing op eten en drinken, inrichting, enz.
Even om het voor mij in perspectief te plaatsen: Hoeveel zou je ongeveer kwijt raken aan toeslagen en belastingvoordelen dan?
Ik heb wel eens lopen uitrekenen wat het mij als co-ouderende mama gaat kosten als ik zou gaan samenwonen met mijn vriend en dat is echt erg veel geld. Ik zou mijn sporten er voor moeten opgeven bijvoorbeeld.
De kostenbesparing van de gedeelde huishouding weegt totaal niet op tegen het verlies van alle toeslagen en belastingvoordelen die ik nu krijg.
[...]
Dit dus.
Echt niet? Voor een beetje huis betaal je inclusief vaste lasten toch al gauw 1000 euro. Da's een kostenbesparing van 500 excl. de besparing op eten en drinken, inrichting, enz.
Even om het voor mij in perspectief te plaatsen: Hoeveel zou je ongeveer kwijt raken aan toeslagen en belastingvoordelen dan?
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
zaterdag 14 december 2013 om 14:09
quote:merano schreef op 14 december 2013 @ 13:51:
[...]
Het verschil is dat je daar dus ATV- of ADV-dagen voor terug kreeg. Er is maar heel beperkt in geld betaald. (Dat geld zat hem voornamelijk in de jaren van loonmatiging die erop volgden)
Mijn voorstel is gewoon minder werken voor minder geld met verplichte herinvulling.
Zo'n verplichte arbeidstijdverkorting zit naar mijn mening in de categorie 'de weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen'.
Ten eerste zijn er in Nederland al heel erg veel part-time banen. Daarnaast zijn er veel sectoren waarin een 36-urige werkweek al de norm is. Het is de vraag welk probleem je wilt oplossen met zo'n verplichting.
Ten tweede ga je er van uit dat er structureel te weinig werk is en dat dit werk 'eerlijker' verdeeld moet worden. Dat is een verkeerde aanname. De hoeveelheid werk in een economie is geen statisch gegeven, en als Nederland uit de recessie klimt en ook de vergrijzing zich verder voortzet, kan er al vrij snel weer sprake zijn van een tekort aan (goede) mensen op de arbeidsmarkt. In feite was dat de situatie tot een jaar of 4-5 geleden.
Ten derde zijn er sectoren waarin zelfs in crisistijd al een tekort is aan (goed geschoolde) mensen. Een verplichte arbeidsduurverkorting leidt niet tot meer werk maar vooral tot bezettingsproblemen en waarschijnlijk meer overwerk en niet optimale oplossingen.
En ten slotte is het mijns inziens nogal aanmatigend om te denken dat je beter weet welke afspraken werkgevers en werknemers zouden moeten maken over arbeidstijd dan zijzelf. Er zijn tal van functies denkbaar waarin het onhandig en kostbaar is om mensen voor maximaal 36 uur in dienst te nemen in plaats van 40 uur, en er kunnen ook hele legitieme redenen zijn voor mensen om gewoon 40 uur te willen werken.
[...]
Het verschil is dat je daar dus ATV- of ADV-dagen voor terug kreeg. Er is maar heel beperkt in geld betaald. (Dat geld zat hem voornamelijk in de jaren van loonmatiging die erop volgden)
Mijn voorstel is gewoon minder werken voor minder geld met verplichte herinvulling.
Zo'n verplichte arbeidstijdverkorting zit naar mijn mening in de categorie 'de weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen'.
Ten eerste zijn er in Nederland al heel erg veel part-time banen. Daarnaast zijn er veel sectoren waarin een 36-urige werkweek al de norm is. Het is de vraag welk probleem je wilt oplossen met zo'n verplichting.
Ten tweede ga je er van uit dat er structureel te weinig werk is en dat dit werk 'eerlijker' verdeeld moet worden. Dat is een verkeerde aanname. De hoeveelheid werk in een economie is geen statisch gegeven, en als Nederland uit de recessie klimt en ook de vergrijzing zich verder voortzet, kan er al vrij snel weer sprake zijn van een tekort aan (goede) mensen op de arbeidsmarkt. In feite was dat de situatie tot een jaar of 4-5 geleden.
Ten derde zijn er sectoren waarin zelfs in crisistijd al een tekort is aan (goed geschoolde) mensen. Een verplichte arbeidsduurverkorting leidt niet tot meer werk maar vooral tot bezettingsproblemen en waarschijnlijk meer overwerk en niet optimale oplossingen.
En ten slotte is het mijns inziens nogal aanmatigend om te denken dat je beter weet welke afspraken werkgevers en werknemers zouden moeten maken over arbeidstijd dan zijzelf. Er zijn tal van functies denkbaar waarin het onhandig en kostbaar is om mensen voor maximaal 36 uur in dienst te nemen in plaats van 40 uur, en er kunnen ook hele legitieme redenen zijn voor mensen om gewoon 40 uur te willen werken.
zaterdag 14 december 2013 om 14:17
quote:mick87 schreef op 14 december 2013 @ 12:30:
Tja, helaas is het systeem in Nederland zo dat je soms door minder te werken, meer overhoudt. Dat mensen daar gebruik van maken is slim en heeft naar mijn idee niets te maken met het hebben van geen ambitie. Ik vind het erg dat dit als profiteren wordt bestempeld. Mijn moeder heeft vroeger in haar eentje drie kinderen groot gebracht. Ook zij deed dit soort dingen. Niet omdat ze ambitieloos was, maar omdat ze alleen was met drie kinderen die moesten eten en opgevoed worden. Het is dus allemaal niet zo zwart wit als het lijkt. Bovendien: er zijn op dit moment hordes mensen die maar al te graag zelf hun geld zouden willen verdienen.
Zelf heb ik twee banen. Waarschijnlijk zou ik met 1 baan en toeslanen, ongeveer net zo goed af zijn als met twee banen. Reden dat ik dat niet die? Wat nou als ik langdurig ziek wordt? Dan kom ik al snel in de problemen met 1 baan en 70% ziektegeld. Door te werken bouw ik nu meer pensioen en sociale zekerheid op, dan dat ik dat zou doen met maar 1 baan en toeslagen. Die toeslagen lijken als profiteren, maar vergis je niet. Op je oude dag beb je beter af als je gewerkt hebt. Of als je wat overkomt dan heb je meer,rechten.
Maar intussen... Vriendin 1 met kind werkt fulltime (twee banen) zit op een flatje en iedere cent draait ze drie keer om, voor eten, kleding en vaste lasten. Geen geld voor sport en ontspanning, vakantie alleen in de vorm van huizenruil.
Kennis: 1 kind, werkt 12 uur en vangt tig toeslagen en kortingskaarten. Haar kind zit op twee sporten en muziekles, sponsored by de samenleving. Sociale huurwoning met tuintje. Eerste grabbelkeus bij kledingsbeurs en gratis speelgoed via kringloop. Klust zwart bij, maar heeft wel een redelijke baan (32 uur) geweigerd omdat het niet te combineren is met de zorg voor kind...
Sorry, nr twee staat volgens mijn referentiekader echt te boek als een uitvreter. Zero respect voor. En zo ken ik nog wel een paar voorbeelden waarvan mijn bloed soms gaat koken.
En dan langdurig zieken of ouderen tot op het bot uitkleden met bezuinigingen. Dat gaat er bij mij niet in.
Tja, helaas is het systeem in Nederland zo dat je soms door minder te werken, meer overhoudt. Dat mensen daar gebruik van maken is slim en heeft naar mijn idee niets te maken met het hebben van geen ambitie. Ik vind het erg dat dit als profiteren wordt bestempeld. Mijn moeder heeft vroeger in haar eentje drie kinderen groot gebracht. Ook zij deed dit soort dingen. Niet omdat ze ambitieloos was, maar omdat ze alleen was met drie kinderen die moesten eten en opgevoed worden. Het is dus allemaal niet zo zwart wit als het lijkt. Bovendien: er zijn op dit moment hordes mensen die maar al te graag zelf hun geld zouden willen verdienen.
Zelf heb ik twee banen. Waarschijnlijk zou ik met 1 baan en toeslanen, ongeveer net zo goed af zijn als met twee banen. Reden dat ik dat niet die? Wat nou als ik langdurig ziek wordt? Dan kom ik al snel in de problemen met 1 baan en 70% ziektegeld. Door te werken bouw ik nu meer pensioen en sociale zekerheid op, dan dat ik dat zou doen met maar 1 baan en toeslagen. Die toeslagen lijken als profiteren, maar vergis je niet. Op je oude dag beb je beter af als je gewerkt hebt. Of als je wat overkomt dan heb je meer,rechten.
Maar intussen... Vriendin 1 met kind werkt fulltime (twee banen) zit op een flatje en iedere cent draait ze drie keer om, voor eten, kleding en vaste lasten. Geen geld voor sport en ontspanning, vakantie alleen in de vorm van huizenruil.
Kennis: 1 kind, werkt 12 uur en vangt tig toeslagen en kortingskaarten. Haar kind zit op twee sporten en muziekles, sponsored by de samenleving. Sociale huurwoning met tuintje. Eerste grabbelkeus bij kledingsbeurs en gratis speelgoed via kringloop. Klust zwart bij, maar heeft wel een redelijke baan (32 uur) geweigerd omdat het niet te combineren is met de zorg voor kind...
Sorry, nr twee staat volgens mijn referentiekader echt te boek als een uitvreter. Zero respect voor. En zo ken ik nog wel een paar voorbeelden waarvan mijn bloed soms gaat koken.
En dan langdurig zieken of ouderen tot op het bot uitkleden met bezuinigingen. Dat gaat er bij mij niet in.
zaterdag 14 december 2013 om 14:21
Het probleem dat mevrouw Van Gaal aanstipt is de armoedeval: meer werken/meer verdienen leidt tot zo'n groot verlies aan toeslagen en fiscale voordeeltjes dat het nauwelijks loont. Dan kun je er natuurlijk op wachten dat in ieder geval een deel van de mensen niet heel erg gemotiveerd zal zijn om vanuit een uitkeringssituatie te gaan werken of om vanuit een deeltijdbaantje meer uren te gaan maken.
De oplossing moet ervoor zorgen dat werken weer loont. Volgens mij kan dit door een combinatie van lagere belastingen en afbouw van allerlei tegemoetkomingen en toeslagen.
Stel, we doen het volgende.
- De sociale premies worden gefiscaliseerd.
- Het minimumloon bij 40 uur werken per week wordt 1500 euro.
- Over de eerste 1500 euro per maand betaal je geen belasting en werkgevers ook geen werkgeverslasten. Daarboven een tarief van (bijvoorbeeld) 40%.
- Woon- en zorgtoeslagen worden volledig afgebouwd. Met hooguit een potje voor incidentele 'zielige gevallen' op gemeentelijk niveau.
Je bereikt het volgende.
- Voor werkgevers wordt het aantrekkelijker om mensen aan te nemen op het niveau minimumloon of iets daarboven. Dit zal goed zijn voor de werkgelegenheid.
- Werknemers krijgen op minimumniveau al een salaris waar normaal van te leven valt, zonder dat allerlei toeslagen nodig zijn.
- De armoedeval verdwijnt: van iedere euro die je extra gaat verdienen houd je altijd 60 cent over.
Ik ben verre van een socialist, maar ik denk wel dat er wat tendensen zijn in de economie die erg slecht uitpakken voor de 'onderkant' van de arbeidsmarkt die bestaat uit mensen met weinig scholing en/of weinig werkervaring. Door dit werk goedkoper te maken en tegelijkertijd ervoor te zorgen dat mensen een normaal bestaan kunnen opbouwen van hun salaris, voorkom je dat een grote groep mensen nauwelijks meer aan de bak komt en kun je ervoor zorgen dat werken loont.
De oplossing moet ervoor zorgen dat werken weer loont. Volgens mij kan dit door een combinatie van lagere belastingen en afbouw van allerlei tegemoetkomingen en toeslagen.
Stel, we doen het volgende.
- De sociale premies worden gefiscaliseerd.
- Het minimumloon bij 40 uur werken per week wordt 1500 euro.
- Over de eerste 1500 euro per maand betaal je geen belasting en werkgevers ook geen werkgeverslasten. Daarboven een tarief van (bijvoorbeeld) 40%.
- Woon- en zorgtoeslagen worden volledig afgebouwd. Met hooguit een potje voor incidentele 'zielige gevallen' op gemeentelijk niveau.
Je bereikt het volgende.
- Voor werkgevers wordt het aantrekkelijker om mensen aan te nemen op het niveau minimumloon of iets daarboven. Dit zal goed zijn voor de werkgelegenheid.
- Werknemers krijgen op minimumniveau al een salaris waar normaal van te leven valt, zonder dat allerlei toeslagen nodig zijn.
- De armoedeval verdwijnt: van iedere euro die je extra gaat verdienen houd je altijd 60 cent over.
Ik ben verre van een socialist, maar ik denk wel dat er wat tendensen zijn in de economie die erg slecht uitpakken voor de 'onderkant' van de arbeidsmarkt die bestaat uit mensen met weinig scholing en/of weinig werkervaring. Door dit werk goedkoper te maken en tegelijkertijd ervoor te zorgen dat mensen een normaal bestaan kunnen opbouwen van hun salaris, voorkom je dat een grote groep mensen nauwelijks meer aan de bak komt en kun je ervoor zorgen dat werken loont.
zaterdag 14 december 2013 om 14:25
quote:ondernemer schreef op 14 december 2013 @ 14:09:
[...]
Zo'n verplichte arbeidstijdverkorting zit naar mijn mening in de categorie 'de weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen'.
Ten eerste zijn er in Nederland al heel erg veel part-time banen. Daarnaast zijn er veel sectoren waarin een 36-urige werkweek al de norm is. Het is de vraag welk probleem je wilt oplossen met zo'n verplichting.
Ten tweede ga je er van uit dat er structureel te weinig werk is en dat dit werk 'eerlijker' verdeeld moet worden. Dat is een verkeerde aanname. De hoeveelheid werk in een economie is geen statisch gegeven, en als Nederland uit de recessie klimt en ook de vergrijzing zich verder voortzet, kan er al vrij snel weer sprake zijn van een tekort aan (goede) mensen op de arbeidsmarkt. In feite was dat de situatie tot een jaar of 4-5 geleden.
Ten derde zijn er sectoren waarin zelfs in crisistijd al een tekort is aan (goed geschoolde) mensen. Een verplichte arbeidsduurverkorting leidt niet tot meer werk maar vooral tot bezettingsproblemen en waarschijnlijk meer overwerk en niet optimale oplossingen.
En ten slotte is het mijns inziens nogal aanmatigend om te denken dat je beter weet welke afspraken werkgevers en werknemers zouden moeten maken over arbeidstijd dan zijzelf. Er zijn tal van functies denkbaar waarin het onhandig en kostbaar is om mensen voor maximaal 36 uur in dienst te nemen in plaats van 40 uur, en er kunnen ook hele legitieme redenen zijn voor mensen om gewoon 40 uur te willen werken.
Ik ben het met je eens dat de hoeveelheid werk geen statisch gegeven is. Daarom is het juist raar dat we de regelingen niet flexibeler daarop aanpassen. Wat we nu doen is de arbeidsmarkt stimuleren met maatregelen die zijn afgestemd op een markt met een grotere vraag naar arbeid zoals die tien jaar geleden bestond, en die niet werken in een crisis.
Heb jij betere ideeën om die 600.000 werklozen weer aan een betaalde baan te helpen?
[...]
Zo'n verplichte arbeidstijdverkorting zit naar mijn mening in de categorie 'de weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen'.
Ten eerste zijn er in Nederland al heel erg veel part-time banen. Daarnaast zijn er veel sectoren waarin een 36-urige werkweek al de norm is. Het is de vraag welk probleem je wilt oplossen met zo'n verplichting.
Ten tweede ga je er van uit dat er structureel te weinig werk is en dat dit werk 'eerlijker' verdeeld moet worden. Dat is een verkeerde aanname. De hoeveelheid werk in een economie is geen statisch gegeven, en als Nederland uit de recessie klimt en ook de vergrijzing zich verder voortzet, kan er al vrij snel weer sprake zijn van een tekort aan (goede) mensen op de arbeidsmarkt. In feite was dat de situatie tot een jaar of 4-5 geleden.
Ten derde zijn er sectoren waarin zelfs in crisistijd al een tekort is aan (goed geschoolde) mensen. Een verplichte arbeidsduurverkorting leidt niet tot meer werk maar vooral tot bezettingsproblemen en waarschijnlijk meer overwerk en niet optimale oplossingen.
En ten slotte is het mijns inziens nogal aanmatigend om te denken dat je beter weet welke afspraken werkgevers en werknemers zouden moeten maken over arbeidstijd dan zijzelf. Er zijn tal van functies denkbaar waarin het onhandig en kostbaar is om mensen voor maximaal 36 uur in dienst te nemen in plaats van 40 uur, en er kunnen ook hele legitieme redenen zijn voor mensen om gewoon 40 uur te willen werken.
Ik ben het met je eens dat de hoeveelheid werk geen statisch gegeven is. Daarom is het juist raar dat we de regelingen niet flexibeler daarop aanpassen. Wat we nu doen is de arbeidsmarkt stimuleren met maatregelen die zijn afgestemd op een markt met een grotere vraag naar arbeid zoals die tien jaar geleden bestond, en die niet werken in een crisis.
Heb jij betere ideeën om die 600.000 werklozen weer aan een betaalde baan te helpen?
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
zaterdag 14 december 2013 om 14:41
quote:merano schreef op 14 december 2013 @ 13:16:
[...]
Dat is wel leuk, meer mogelijkheden voor hypotheken met een flexcontract, maar dat maakt het nog niet zo maar verantwoord om op een flexinkomen een hypotheek te nemen. Wat moet je dan als je flexcontract afloopt en je voorlopig even geen nieuw vindt? Met huren kun je eventueel nog huurtoeslag krijgen, maar als je je hypotheek niet kunt betalen heeft niet alleen de bank, maar vooral jij zelf een probleem.
Dat is de keuze die de hypotheekverstrekker maakt en uiteraard de persoon die die hypotheek neemt.
Er komen nu eenmaal steeds meer flexwerkers, ZZP ers e.d. en daar springen hypotheekverstrekkers op in.
Ik denk dat we over een paar jaar kunnen zeggen of het wel of niet werkt in de praktijk.
[...]
Dat is wel leuk, meer mogelijkheden voor hypotheken met een flexcontract, maar dat maakt het nog niet zo maar verantwoord om op een flexinkomen een hypotheek te nemen. Wat moet je dan als je flexcontract afloopt en je voorlopig even geen nieuw vindt? Met huren kun je eventueel nog huurtoeslag krijgen, maar als je je hypotheek niet kunt betalen heeft niet alleen de bank, maar vooral jij zelf een probleem.
Dat is de keuze die de hypotheekverstrekker maakt en uiteraard de persoon die die hypotheek neemt.
Er komen nu eenmaal steeds meer flexwerkers, ZZP ers e.d. en daar springen hypotheekverstrekkers op in.
Ik denk dat we over een paar jaar kunnen zeggen of het wel of niet werkt in de praktijk.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zaterdag 14 december 2013 om 15:23
quote:ondernemer schreef op 14 december 2013 @ 14:21:
Stel, we doen het volgende.
- De sociale premies worden gefiscaliseerd.
- Het minimumloon bij 40 uur werken per week wordt 1500 euro.
- Over de eerste 1500 euro per maand betaal je geen belasting en werkgevers ook geen werkgeverslasten. Daarboven een tarief van (bijvoorbeeld) 40%.
- Woon- en zorgtoeslagen worden volledig afgebouwd. Met hooguit een potje voor incidentele 'zielige gevallen' op gemeentelijk niveau.
Je bereikt het volgende.
- Voor werkgevers wordt het aantrekkelijker om mensen aan te nemen op het niveau minimumloon of iets daarboven. Dit zal goed zijn voor de werkgelegenheid.
- Werknemers krijgen op minimumniveau al een salaris waar normaal van te leven valt, zonder dat allerlei toeslagen nodig zijn.
- De armoedeval verdwijnt: van iedere euro die je extra gaat verdienen houd je altijd 60 cent over.
Deze moeten we misschien eerst even door het cpb laten doorrekenen .
Als iedereen die nu in hogere tarieven valt 40% gaat betalen gaat dat veel belastinggeld kosten. En dat moet worden gefinancierd met opbrengst van toeslagen die voornamelijk terecht komen in de lagere inkomensgroepen. Die moeten van die 1500 (of misschien iets meer) euro dan voortaan alles doen. Ik denk maar zo dat die groepen erop achteruit gaan. Dan heb je wel de armoedeval aangepakt maar niet de armoede.
Het klinkt aantrekkelijk, maar mijn onderbuikgevoel zegt dat het niet uit kan. Of de belasting moet omhoog. Als je met woon en zorgtoeslagen ook de woongebonden aftrekken afschaft heb je al meer kans.
En gaat het echt banen opleveren. Wie garandeert ons dat de opbrengsten niet verdwijnen in nog meer te dure in Japan geproduceerde consumptiegoederen zoals smartphones.
Stel, we doen het volgende.
- De sociale premies worden gefiscaliseerd.
- Het minimumloon bij 40 uur werken per week wordt 1500 euro.
- Over de eerste 1500 euro per maand betaal je geen belasting en werkgevers ook geen werkgeverslasten. Daarboven een tarief van (bijvoorbeeld) 40%.
- Woon- en zorgtoeslagen worden volledig afgebouwd. Met hooguit een potje voor incidentele 'zielige gevallen' op gemeentelijk niveau.
Je bereikt het volgende.
- Voor werkgevers wordt het aantrekkelijker om mensen aan te nemen op het niveau minimumloon of iets daarboven. Dit zal goed zijn voor de werkgelegenheid.
- Werknemers krijgen op minimumniveau al een salaris waar normaal van te leven valt, zonder dat allerlei toeslagen nodig zijn.
- De armoedeval verdwijnt: van iedere euro die je extra gaat verdienen houd je altijd 60 cent over.
Deze moeten we misschien eerst even door het cpb laten doorrekenen .
Als iedereen die nu in hogere tarieven valt 40% gaat betalen gaat dat veel belastinggeld kosten. En dat moet worden gefinancierd met opbrengst van toeslagen die voornamelijk terecht komen in de lagere inkomensgroepen. Die moeten van die 1500 (of misschien iets meer) euro dan voortaan alles doen. Ik denk maar zo dat die groepen erop achteruit gaan. Dan heb je wel de armoedeval aangepakt maar niet de armoede.
Het klinkt aantrekkelijk, maar mijn onderbuikgevoel zegt dat het niet uit kan. Of de belasting moet omhoog. Als je met woon en zorgtoeslagen ook de woongebonden aftrekken afschaft heb je al meer kans.
En gaat het echt banen opleveren. Wie garandeert ons dat de opbrengsten niet verdwijnen in nog meer te dure in Japan geproduceerde consumptiegoederen zoals smartphones.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
