Actueel
alle pijlers
Ambitieloos - Nivellering van de lagere inkomens
vrijdag 13 december 2013 om 15:31
Onderstaand artikel las ik vandaag:
Veel media berichten over de nivellering van de topinkomens en de gevolgen daarvan voor de ambitie. Maar staan we ook stil bij de nivellering van de lage inkomens en wat dát doet met de ambitie van Nederland?
De opnames van het laatste seizoen van het RTL-televisieprogramma ‘Een Dubbeltje Op Zijn Kant’, waarin ik gezinnen uit de financiële problemen help, zijn net afgelopen. Meestal bezuinigen de gezinnen in financiële problemen al op alle kostenposten. Daar valt weinig eer te behalen. Maar aan de inkomstenkant kan vaak nog wel het een en ander verbeterd worden.
Meestal probeer ik gezinnen tot meer inkomsten te bewegen: ‘Waarom gaan jullie niet allebei werken?’, ‘Waarom ga je geen veertig uur werken?’ Of: ‘Je kunt er best een bijbaan bijnemen.’ Het meestgehoorde antwoord dit laatste seizoen was: ‘Nee, ik kan niet meer werken, want dan verlies ik mijn toeslagen.’ Of deze: ‘Dat heb ik uitgerekend, maar dan hou ik maar ¤ 150 netto per maand over en daar ga ik natuurlijk niet acht uur per week extra voor werken.’
Om helemaal gek van te worden. Hoezo geef je je ambitie geen kans en laat je je tegenhouden door fiscale argumenten? Vorige week kreeg ik een mail van een jongen die eindelijk, na veel moeite, een arbeidscontract had gekregen voor 40 uur per week. Hij verdient het minimumloon en vroeg zich af of hij niet beter aan zijn baas kon vragen om 36 uur te gaan werken in plaats van 40 uur, want hij had uitgezocht dat je bij een werkweek van 36 uur ¤ 9,47 per uur krijgt en bij een werkweek van 40 uur ¤ 8,53 per uur. In beide gevallen krijg je dus ¤ 341 per week, ongeacht of je nu 36 of 40 uur werkt. Dus wat levert vier uur extra werken dan nog op?
Ja, dit is Nederland, het land dat iedere vorm van ambitie door zijn fiscale regime, compleet ontmoedigt. Het land met een belastingvoordeel als je een niet-werkende partner hebt, waar een gewerkt uur in een parttimebaan netto meer oplevert dan een uur in een fulltimebaan, waardoor driekwart van de werkende vrouwen dan ook parttime werkt. Waarom zouden ze fulltime gaan werken als dat netto nauwelijks meer oplevert?
Het land waarin mensen met een minimumuitkering van zoveel regelingen gebruik kunnen maken, dat ze er niet aan moeten denken om te gaan werken…
We zitten in een pittige crisis, maar wel een die oplosbaar is: met ambitie. Ambitie wordt aangejaagd door het streven naar verbetering. Maar die verbetering moet je dan wel gegund worden. Wat hebben we aan een fiscaal regime dat iedere stimulans om jezelf te verbeteren, dempt?
Elimineer alle toeslagen, regelingen, kortingen en foute prikkels binnen het belastingstelsel. Verwerk alle besparingen daarvan in de inkomstenbelasting, zodat ieder gewerkt uur ook navenant oplevert. Hoe moeilijk kan het zijn?
Het is geschreven door Annemarie van Gaal, van "een dubbeltje op zijn kant", met Sjon
Zelf vind ik dat ze een punt heeft. Het zou moeten lonen om te werken en in te veel gevallen is dat niet zo. Mensen met een wat hoger inkomen (en nee, dan heb ik het niet over een ton per jaar) hebben vaak geen recht op toeslagen (met een beetje geluk wel kinderopvangtoeslag) waardoor ze onderaan de streep in sommige gevallen minder overhouden dan iemand die niet of weinig werkt. Dat klopt gewoon niet voor mijn gevoel.
Ben wel benieuwd hoe jullie hier over denken en wat jullie van het artikel vinden.
Veel media berichten over de nivellering van de topinkomens en de gevolgen daarvan voor de ambitie. Maar staan we ook stil bij de nivellering van de lage inkomens en wat dát doet met de ambitie van Nederland?
De opnames van het laatste seizoen van het RTL-televisieprogramma ‘Een Dubbeltje Op Zijn Kant’, waarin ik gezinnen uit de financiële problemen help, zijn net afgelopen. Meestal bezuinigen de gezinnen in financiële problemen al op alle kostenposten. Daar valt weinig eer te behalen. Maar aan de inkomstenkant kan vaak nog wel het een en ander verbeterd worden.
Meestal probeer ik gezinnen tot meer inkomsten te bewegen: ‘Waarom gaan jullie niet allebei werken?’, ‘Waarom ga je geen veertig uur werken?’ Of: ‘Je kunt er best een bijbaan bijnemen.’ Het meestgehoorde antwoord dit laatste seizoen was: ‘Nee, ik kan niet meer werken, want dan verlies ik mijn toeslagen.’ Of deze: ‘Dat heb ik uitgerekend, maar dan hou ik maar ¤ 150 netto per maand over en daar ga ik natuurlijk niet acht uur per week extra voor werken.’
Om helemaal gek van te worden. Hoezo geef je je ambitie geen kans en laat je je tegenhouden door fiscale argumenten? Vorige week kreeg ik een mail van een jongen die eindelijk, na veel moeite, een arbeidscontract had gekregen voor 40 uur per week. Hij verdient het minimumloon en vroeg zich af of hij niet beter aan zijn baas kon vragen om 36 uur te gaan werken in plaats van 40 uur, want hij had uitgezocht dat je bij een werkweek van 36 uur ¤ 9,47 per uur krijgt en bij een werkweek van 40 uur ¤ 8,53 per uur. In beide gevallen krijg je dus ¤ 341 per week, ongeacht of je nu 36 of 40 uur werkt. Dus wat levert vier uur extra werken dan nog op?
Ja, dit is Nederland, het land dat iedere vorm van ambitie door zijn fiscale regime, compleet ontmoedigt. Het land met een belastingvoordeel als je een niet-werkende partner hebt, waar een gewerkt uur in een parttimebaan netto meer oplevert dan een uur in een fulltimebaan, waardoor driekwart van de werkende vrouwen dan ook parttime werkt. Waarom zouden ze fulltime gaan werken als dat netto nauwelijks meer oplevert?
Het land waarin mensen met een minimumuitkering van zoveel regelingen gebruik kunnen maken, dat ze er niet aan moeten denken om te gaan werken…
We zitten in een pittige crisis, maar wel een die oplosbaar is: met ambitie. Ambitie wordt aangejaagd door het streven naar verbetering. Maar die verbetering moet je dan wel gegund worden. Wat hebben we aan een fiscaal regime dat iedere stimulans om jezelf te verbeteren, dempt?
Elimineer alle toeslagen, regelingen, kortingen en foute prikkels binnen het belastingstelsel. Verwerk alle besparingen daarvan in de inkomstenbelasting, zodat ieder gewerkt uur ook navenant oplevert. Hoe moeilijk kan het zijn?
Het is geschreven door Annemarie van Gaal, van "een dubbeltje op zijn kant", met Sjon
Zelf vind ik dat ze een punt heeft. Het zou moeten lonen om te werken en in te veel gevallen is dat niet zo. Mensen met een wat hoger inkomen (en nee, dan heb ik het niet over een ton per jaar) hebben vaak geen recht op toeslagen (met een beetje geluk wel kinderopvangtoeslag) waardoor ze onderaan de streep in sommige gevallen minder overhouden dan iemand die niet of weinig werkt. Dat klopt gewoon niet voor mijn gevoel.
Ben wel benieuwd hoe jullie hier over denken en wat jullie van het artikel vinden.
anoniem_160277 wijzigde dit bericht op 13-12-2013 15:32
Reden: Link werkt niet
Reden: Link werkt niet
% gewijzigd
vrijdag 13 december 2013 om 18:45
quote:merano schreef op 13 december 2013 @ 18:34:
[...]
Toch is dat niet nieuw hoor, pejeka. Dat is vaker gebeurd in een crisiperiode met veel werklozen. Ik herinner even aan de werkverschaffing in de jaren dertig. Werknemers werden in werkkampen geplaatst, het werk was zwaar en de beloning erbarmelijk. Werklozen die weigerden hadden ook geen recht op steun. Massa's infrastructurele projecten zijn in Nederland op deze manier aangelegd.
Ja, en in de 19e eeuw werden veel fabrieksarbeiders uitgebuit door de fabriekseigenaren en mochten voor een hongerloontje 12 uur per dag werken en met 8 kinderen in een vochtige kelderwoning of op een tochtige zolderetage wonen. Maar dat soort (wan)toestanden willen we toch niet terug, mag ik hopen?
Bovendien is de tendens die ik noemde hier al ver vóór de crisis ontstaan. Banen voor mensen op LBO-niveau verdwenen ook vóór de crisis al in steeds hoger tempo, omdat hun werk ofwel werd overgenomen door geautomatiseerde systemen, ofwel werd verplaatst naar landen waar het goedkoper is, ofwel werden ingevuld door mensen die als vrijwilliger of op een andere goedkopere basis werken. En ook de instroom van vele Oosteuropeanen heeft er een steen(tje) aan bijgedragen dat mensen hun werk zagen verdwijnen en dat zal volgend jaar wéér gebeuren met de instroom van Bulgaren en Roemenen. We hebben 650.000 werklozen en die zijn heus niet allemaal (ik durf zelfs te zeggen: dat geldt slechts voor een minderheid) onwillig aan de slag te gaan. Maar probeer jij als Nederlandse vrachtwagenchauffeur maar eens ter concurreren met een Roemeense chauffeur die voor een appel en een ei aan de slag gaat.
Het credo is dan altijd dat die mensen bij moeten leren om hun kansen te vergroten. Maar wát moeten ze dan leren? Als je vermogens gewoon niet verder gaan dan LBO (en nogmaals, die mensen zijn er gewoon ook veel), is het gewoon onrealistisch te verlangen dat je op MBO of hoger niveau gaat functioneren. Dat kunnen die mensen gewoonweg niet. Dus waar moeten ze dan heen?
[...]
Toch is dat niet nieuw hoor, pejeka. Dat is vaker gebeurd in een crisiperiode met veel werklozen. Ik herinner even aan de werkverschaffing in de jaren dertig. Werknemers werden in werkkampen geplaatst, het werk was zwaar en de beloning erbarmelijk. Werklozen die weigerden hadden ook geen recht op steun. Massa's infrastructurele projecten zijn in Nederland op deze manier aangelegd.
Ja, en in de 19e eeuw werden veel fabrieksarbeiders uitgebuit door de fabriekseigenaren en mochten voor een hongerloontje 12 uur per dag werken en met 8 kinderen in een vochtige kelderwoning of op een tochtige zolderetage wonen. Maar dat soort (wan)toestanden willen we toch niet terug, mag ik hopen?
Bovendien is de tendens die ik noemde hier al ver vóór de crisis ontstaan. Banen voor mensen op LBO-niveau verdwenen ook vóór de crisis al in steeds hoger tempo, omdat hun werk ofwel werd overgenomen door geautomatiseerde systemen, ofwel werd verplaatst naar landen waar het goedkoper is, ofwel werden ingevuld door mensen die als vrijwilliger of op een andere goedkopere basis werken. En ook de instroom van vele Oosteuropeanen heeft er een steen(tje) aan bijgedragen dat mensen hun werk zagen verdwijnen en dat zal volgend jaar wéér gebeuren met de instroom van Bulgaren en Roemenen. We hebben 650.000 werklozen en die zijn heus niet allemaal (ik durf zelfs te zeggen: dat geldt slechts voor een minderheid) onwillig aan de slag te gaan. Maar probeer jij als Nederlandse vrachtwagenchauffeur maar eens ter concurreren met een Roemeense chauffeur die voor een appel en een ei aan de slag gaat.
Het credo is dan altijd dat die mensen bij moeten leren om hun kansen te vergroten. Maar wát moeten ze dan leren? Als je vermogens gewoon niet verder gaan dan LBO (en nogmaals, die mensen zijn er gewoon ook veel), is het gewoon onrealistisch te verlangen dat je op MBO of hoger niveau gaat functioneren. Dat kunnen die mensen gewoonweg niet. Dus waar moeten ze dan heen?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
vrijdag 13 december 2013 om 18:50
quote:muisje... schreef op 13 december 2013 @ 17:43:
[...]
nou er is echt werk genoeg! waarom komen alle buitenlanders oa polen enz naar nederland! Dit werk kunnen Nederlanders die in bijstand zitten ook prima doen!
Dit is een andere discussie, maar vind dat echt bizar! we hebben mensen genoeg die geen werk hebben, halen we mensen uit het buitenland die hier blijven, de boel oplichten en vaak nog uitkering aanvragen... hoe gek wil je het hebben.
maar blijkbaar snap ik het niet en de overheid wel? je snapt het idd niet, want er zijn genoeg Nederlanders die willen werken, maar de werkgevers nemen liever oostblokkers aan, want die zijn goedkoper. Jouw man was vrachtwagenchauffeur toch? Vraag het hem maar eens, hoeveel Nederlandse collega's thuiszitten en hoeveel Polen er nu op de wagen zitten
[...]
nou er is echt werk genoeg! waarom komen alle buitenlanders oa polen enz naar nederland! Dit werk kunnen Nederlanders die in bijstand zitten ook prima doen!
Dit is een andere discussie, maar vind dat echt bizar! we hebben mensen genoeg die geen werk hebben, halen we mensen uit het buitenland die hier blijven, de boel oplichten en vaak nog uitkering aanvragen... hoe gek wil je het hebben.
maar blijkbaar snap ik het niet en de overheid wel? je snapt het idd niet, want er zijn genoeg Nederlanders die willen werken, maar de werkgevers nemen liever oostblokkers aan, want die zijn goedkoper. Jouw man was vrachtwagenchauffeur toch? Vraag het hem maar eens, hoeveel Nederlandse collega's thuiszitten en hoeveel Polen er nu op de wagen zitten
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
vrijdag 13 december 2013 om 18:57
quote:missesjn schreef op 13 december 2013 @ 17:07:
[...]
Beter idee: verplicht vrijwilligerswerk voor iedereen die in de bijstand zit en geen medische reden heeft om niet te werken. Er zijn namelijk veel te weinig vrijwilligers in Nederland. Geen nieuw idee, dat weet ik, maar ik begrijp echt niet waarom dit niet een keer doorgezet wordt.Dat idee is allang geprobeerd en mislukt. Werken met behoud van uitkering. Resultaat was dat de reguliere banen verdwenen als sneeuw voor de zon. En logisch, waarom loon betalen als je bijna gratis iemand kunt krijgen.
[...]
Beter idee: verplicht vrijwilligerswerk voor iedereen die in de bijstand zit en geen medische reden heeft om niet te werken. Er zijn namelijk veel te weinig vrijwilligers in Nederland. Geen nieuw idee, dat weet ik, maar ik begrijp echt niet waarom dit niet een keer doorgezet wordt.Dat idee is allang geprobeerd en mislukt. Werken met behoud van uitkering. Resultaat was dat de reguliere banen verdwenen als sneeuw voor de zon. En logisch, waarom loon betalen als je bijna gratis iemand kunt krijgen.
vrijdag 13 december 2013 om 20:05
quote:merano schreef op 13 december 2013 @ 18:34:
[...]
Toch is dat niet nieuw hoor, pejeka. Dat is vaker gebeurd in een crisiperiode met veel werklozen. Ik herinner even aan de werkverschaffing in de jaren dertig. Werknemers werden in werkkampen geplaatst, het werk was zwaar en de beloning erbarmelijk. Werklozen die weigerden hadden ook geen recht op steun. Massa's infrastructurele projecten zijn in Nederland op deze manier aangelegd.Nu worden de infrastructurele projecten op een hele andere manier aangelegd. Bij de A4 (Den Haag-Rotterdam) werken voornamelijk Polen en Spanjaarden. Bij de A2-tunnel in Maastricht schijnen weer veel Portugezen te werken. Het werk is zwaar en de beloning naar Nederlandse begrippen vrij matig.
[...]
Toch is dat niet nieuw hoor, pejeka. Dat is vaker gebeurd in een crisiperiode met veel werklozen. Ik herinner even aan de werkverschaffing in de jaren dertig. Werknemers werden in werkkampen geplaatst, het werk was zwaar en de beloning erbarmelijk. Werklozen die weigerden hadden ook geen recht op steun. Massa's infrastructurele projecten zijn in Nederland op deze manier aangelegd.Nu worden de infrastructurele projecten op een hele andere manier aangelegd. Bij de A4 (Den Haag-Rotterdam) werken voornamelijk Polen en Spanjaarden. Bij de A2-tunnel in Maastricht schijnen weer veel Portugezen te werken. Het werk is zwaar en de beloning naar Nederlandse begrippen vrij matig.
vrijdag 13 december 2013 om 20:15
quote:Solomio schreef op 13 december 2013 @ 16:10:
daarnaast is er gewoon niet voor iedereen werk, kijk maar naar het aantal werklozen.
Dus zeggen dat mensen maar moeten gaan werken is wel erg kort door de bocht, zeker in de huidige tijd.
Ik denk wel dat de werkloosheid hoger is dan noodzakelijk. Ik zie twee aspecten.
Een tijdje terug zocht ik een nieuwe boekhoudster/administratrice. Ik was in gesprek met een geschikte kandidaat die de pech had bij een (bouw)bedrijf te hebben gewerkt dat failliet is gegaan, bied haar een contract aan voor 6 maanden, dat weigert ze want 'ze heeft nog ruim 2 jaar WW' en als het na 6 maanden toch niet klikt is het maar weer gedoe om weer die uitkering in te kunnen. Dit kan natuurlijk niet maar in de praktijk komen mensen die zo'n uitkering nog wel effe prima vinden er wel mee weg. Dit is een voorbeeld uit de praktijk, en daar zijn er vast meer van. Een comfortabel vanget wordt gebruikt als hangmat. Natuurlijk zijn er meer redenen om te werken, maar geld is voor veel mensen toch wel een belangrijke drijfveer.
Omgekeerd ben ik als werkgever best huiverig om mensen in vaste dienst te nemen. De reden is dat de kosten voor loondoorbetaling bij ziekte volledig bij werkgevers ligt, en dat het daarnaast in de praktijk enorm kostbaar is voor de werkgever als je om wat voor reden dan ook afscheid van iemand wilt nemen. Als werkgevers wat gemakkelijker afscheid kunnen nemen van mensen, zullen ze ook eerder mensen aannemen. Simple as that.
daarnaast is er gewoon niet voor iedereen werk, kijk maar naar het aantal werklozen.
Dus zeggen dat mensen maar moeten gaan werken is wel erg kort door de bocht, zeker in de huidige tijd.
Ik denk wel dat de werkloosheid hoger is dan noodzakelijk. Ik zie twee aspecten.
Een tijdje terug zocht ik een nieuwe boekhoudster/administratrice. Ik was in gesprek met een geschikte kandidaat die de pech had bij een (bouw)bedrijf te hebben gewerkt dat failliet is gegaan, bied haar een contract aan voor 6 maanden, dat weigert ze want 'ze heeft nog ruim 2 jaar WW' en als het na 6 maanden toch niet klikt is het maar weer gedoe om weer die uitkering in te kunnen. Dit kan natuurlijk niet maar in de praktijk komen mensen die zo'n uitkering nog wel effe prima vinden er wel mee weg. Dit is een voorbeeld uit de praktijk, en daar zijn er vast meer van. Een comfortabel vanget wordt gebruikt als hangmat. Natuurlijk zijn er meer redenen om te werken, maar geld is voor veel mensen toch wel een belangrijke drijfveer.
Omgekeerd ben ik als werkgever best huiverig om mensen in vaste dienst te nemen. De reden is dat de kosten voor loondoorbetaling bij ziekte volledig bij werkgevers ligt, en dat het daarnaast in de praktijk enorm kostbaar is voor de werkgever als je om wat voor reden dan ook afscheid van iemand wilt nemen. Als werkgevers wat gemakkelijker afscheid kunnen nemen van mensen, zullen ze ook eerder mensen aannemen. Simple as that.
vrijdag 13 december 2013 om 20:45
Als er regelingen zijn dan wordt er misbruik van gemaakt. Natuurlijk zijn er bijstandtrekkers die zwartwerken, of werkelozen die "lekker" in de WW blijven zitten. Maar er zijn ook rijken die de belasting ontduiken, ondernemers die sjoemelen met lonen en premieafdracht, hoge ambtenaren die frauderen met declaraties. en noem maar op. Daar staan een heleboel mensen tegenover die dit allemaal niet doen. Je kunt niet omdat je toevallig één geval kent, iedereen over een kam scheren en op grond daarvan regelingen maar helemaal afschaffen.
vrijdag 13 december 2013 om 21:01
quote:ondernemer schreef op 13 december 2013 @ 20:15:
[...]
Als werkgevers wat gemakkelijker afscheid kunnen nemen van mensen, zullen ze ook eerder mensen aannemen. Simple as that.
Ja, dat zou voor werkgevers natuurlijk prettiger zijn, maar hoe moet je dan als werknemer ooit vaste verplichtingen aangaan? Als je telkens op straat kunt komen te staan.
En denk je ook niet dat de druk die werkgevers op hun werknemers kunnen uitoefenen om meer werk of zwaarder werk te doen dan in hun contract staat groter wordt, als de werknemer zo op straat gezet kan worden?
Ik zie geen goede oplossingen voor het gebrek aan (rechts-)zekerheid bij werknemers als het ontslagrecht soepeler wordt. Jij wel?
[...]
Als werkgevers wat gemakkelijker afscheid kunnen nemen van mensen, zullen ze ook eerder mensen aannemen. Simple as that.
Ja, dat zou voor werkgevers natuurlijk prettiger zijn, maar hoe moet je dan als werknemer ooit vaste verplichtingen aangaan? Als je telkens op straat kunt komen te staan.
En denk je ook niet dat de druk die werkgevers op hun werknemers kunnen uitoefenen om meer werk of zwaarder werk te doen dan in hun contract staat groter wordt, als de werknemer zo op straat gezet kan worden?
Ik zie geen goede oplossingen voor het gebrek aan (rechts-)zekerheid bij werknemers als het ontslagrecht soepeler wordt. Jij wel?
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
vrijdag 13 december 2013 om 21:02
Ik ben zo blij dat ik geen gebruik hoef te maken van toeslagen en al die andere voorzieningen. Heb je dan weer te veel verdient en kun je weer terugbetalen... Ik zou ook liever gewoon een ander belastingstelsel hebben en regelingen baseren op het jaar er voor zoals in andere landen wel gebeurd. Dan wordt de teruggave gebaseerd op het inkomen op je belastingstrook van het jaar er voor. Helemaal super eerlijk is het niet, maar de overheid hoeft het dan niet eerst voor te schieten maar kan uitgaan van gegevens die kloppen en niet iets wat ingeschat wordt.
Ondernemer, jouw sollicitante was net werkloos geworden? Ze had ook wel kunnen denken dat als ze zo snel een contract voor zes maanden had kunnen krijgen, ze misschien ergens anders wel voor een jaar aan de slag kon. Ik vind zes maanden ook wel heel kort; dan moet je eigenlijk nu al gelijk aan de slag voor je mogelijke baan erna, icm inwerken in je nieuwe functie. Als Rutte zegt dat wij die nieuwe auto moeten kopen, misschien moet jij dan ook die nieuwe medewerker wat meer kunnen geven.
Ondernemer, jouw sollicitante was net werkloos geworden? Ze had ook wel kunnen denken dat als ze zo snel een contract voor zes maanden had kunnen krijgen, ze misschien ergens anders wel voor een jaar aan de slag kon. Ik vind zes maanden ook wel heel kort; dan moet je eigenlijk nu al gelijk aan de slag voor je mogelijke baan erna, icm inwerken in je nieuwe functie. Als Rutte zegt dat wij die nieuwe auto moeten kopen, misschien moet jij dan ook die nieuwe medewerker wat meer kunnen geven.
vrijdag 13 december 2013 om 21:13
quote:rosanna08 schreef op 13 december 2013 @ 18:50:
[...]
je snapt het idd niet, want er zijn genoeg Nederlanders die willen werken, maar de werkgevers nemen liever oostblokkers aan, want die zijn goedkoper. Jouw man was vrachtwagenchauffeur toch? Vraag het hem maar eens, hoeveel Nederlandse collega's thuiszitten en hoeveel Polen er nu op de wagen zittennou in ons geval kennen we veel chauffeurs, zit er echt geen een thuis! ze waren snel genezen van de polen, complete trailers verdwenen
dronken chauffeurs en veel schade! Ik ken 1 iemand die geen contractverlening kreeg door een pool.Hij had binnen 3 dagen ander werk! En grappige is dat zijn werkgever belde, de polen mochten niet meer op de bedrijven komen, had er een schade gereden en gekakt in het gras van het bedrijf hahahaha
[...]
je snapt het idd niet, want er zijn genoeg Nederlanders die willen werken, maar de werkgevers nemen liever oostblokkers aan, want die zijn goedkoper. Jouw man was vrachtwagenchauffeur toch? Vraag het hem maar eens, hoeveel Nederlandse collega's thuiszitten en hoeveel Polen er nu op de wagen zittennou in ons geval kennen we veel chauffeurs, zit er echt geen een thuis! ze waren snel genezen van de polen, complete trailers verdwenen
dronken chauffeurs en veel schade! Ik ken 1 iemand die geen contractverlening kreeg door een pool.Hij had binnen 3 dagen ander werk! En grappige is dat zijn werkgever belde, de polen mochten niet meer op de bedrijven komen, had er een schade gereden en gekakt in het gras van het bedrijf hahahaha
vrijdag 13 december 2013 om 21:21
tja werk is werk en daarbij zo doe je ervaring op en ben je tzt ook bij andere werkgevers interessant. Ik had de baan voor 6 mnd wel genomen!
Ik heb ooit 1 week ww gehad (bedrijf waar ik voor werkte ging het niet goed en kreeg het erg laat te horen dat mijn contract niet verlegd zou worden ondanks eerdere mondelinge afspraken),
ik heb telefoonwerk gedaan via het uitzendburo, echt geen leuk werk, mensen bellen en verkoop gesprekken! Maar omdat ik er altijd was en ze erg tevreden waren, werd ik voorgesteld aan een ander bedrijf en ben aangenomen! En naar 6 maanden contract voor onbetaalde tijd.
In die periode was ik ook al ziek, ik ben bij een sollicitatie altijd eerlijk over geweest en waar mijn beperkingen liggen!
dus het kan wel! Binnen het bedrijf heb ik ook nog promotie gemaakt!
mijn motto is echt waar een wil is, is ook een weg!
Ik heb ooit 1 week ww gehad (bedrijf waar ik voor werkte ging het niet goed en kreeg het erg laat te horen dat mijn contract niet verlegd zou worden ondanks eerdere mondelinge afspraken),
ik heb telefoonwerk gedaan via het uitzendburo, echt geen leuk werk, mensen bellen en verkoop gesprekken! Maar omdat ik er altijd was en ze erg tevreden waren, werd ik voorgesteld aan een ander bedrijf en ben aangenomen! En naar 6 maanden contract voor onbetaalde tijd.
In die periode was ik ook al ziek, ik ben bij een sollicitatie altijd eerlijk over geweest en waar mijn beperkingen liggen!
dus het kan wel! Binnen het bedrijf heb ik ook nog promotie gemaakt!
mijn motto is echt waar een wil is, is ook een weg!
zaterdag 14 december 2013 om 08:01
Ik ken iemand uit mijn kennissenkring die 30(!) is en nog nooit heeft gewerkt. Gezonde meid, had eerst de reden geen werk te kunnen vinden. Op haar 23e zwanger geraakt van een one night stand en na de geboorte was haar reden om niet te werken dat ze volledig op haar kind moest passen (en oma/ opvang dan?). Inmiddels is haar kind zes jaar oud en werkt ze nog steeds niet. Reden: ze verveelt zich niet en KRIJGT genoeg geld (¤1350 voor alleenstaande moeder, naas de toeslagen die ze nog ontvangt omdat ze niet werkt). Ik vind het schandalig dat een gezond mens op deze manier kan profiteren van anderen, en dat heeft niks te maken met mensen die niet KUNNEN werken, want die mensen gun ik alles van harte.
zaterdag 14 december 2013 om 08:20
quote:Cateautje schreef op 13 december 2013 @ 17:41:
[...]
Ik zeg wel en dat blijf ik zeggen, dat het onderwijs en de zorg en nog wat functies een uitzondering zijn. Werken op HBO niveau en hoger is niet zwaar vermoeiend, niet!!! Bouwvakkers, wegwerkers, schoonmakers en maaksters, glazenwassers e.d., die werken hard.ik neem aan dat je statement louter slaat op 'fysiek' hard werken.
[...]
Ik zeg wel en dat blijf ik zeggen, dat het onderwijs en de zorg en nog wat functies een uitzondering zijn. Werken op HBO niveau en hoger is niet zwaar vermoeiend, niet!!! Bouwvakkers, wegwerkers, schoonmakers en maaksters, glazenwassers e.d., die werken hard.ik neem aan dat je statement louter slaat op 'fysiek' hard werken.
zaterdag 14 december 2013 om 08:25
quote:Cateautje schreef op 13 december 2013 @ 17:56:
[...]
Heb het allemaal ervaren en had er geen moeite mee.
hm, ik zie nu dat de discussie hierover al verder is gevoerd.
maar toch: omdat JIJ het toen in die functie en die omstandigheden niet als zwaar ervaarde, trek je dat nu maar even door naar iedereen?
[...]
Heb het allemaal ervaren en had er geen moeite mee.
hm, ik zie nu dat de discussie hierover al verder is gevoerd.
maar toch: omdat JIJ het toen in die functie en die omstandigheden niet als zwaar ervaarde, trek je dat nu maar even door naar iedereen?
zaterdag 14 december 2013 om 08:31
quote:Doreia schreef op 13 december 2013 @ 15:38:
Wat zij beschrijft heet de 'armoedeval'. Als je net boven minimuminkomen zit, 110% dan vervallen in de meeste gevallen alle regelingen en kwijtscheldingen en tegemoetkomingen. En hou je minder over dan wanneer je niet of minder zou werken.
Het is dan echt doorbijten om de lange termijn voor ogen te houden, dat je met beter/ander werk, meer uren, loonsverhoging, promotie en dergelijke het uiteindelijk weer beter krijgt, maar voordat je daar bent, kost je dat veel discipline en inderdaad ambitie.
dit statement helemaal in het begin van de discussie is een heel belangrijke vind ik.
je bent ALTIJD beter af als je kan werken, misschien niet in het begin maar op langere termijn wel.
maar zich NU iets ontzeggen om het LATER beter te hebben, is nu eenmaal altijd iets moeilijks om te doen: nu de discipline hebben om te studeren, nu de discipline hebben om die tv niet te kopen maar te sparen, etc...
jullie kennen de test van de kleuters met de snoepjes allicht wel: ze kregen een snoepje; er werd hen een extra snoepje beloofd als ze het eerste niet meteen opaten.
sommigen bleven netjes van het snoepje af, anderen konden het niet snel genoeg in de mond proppen
de groep die er af kon blijven, was later in het leven merkelijk meer succesvol.
Wat zij beschrijft heet de 'armoedeval'. Als je net boven minimuminkomen zit, 110% dan vervallen in de meeste gevallen alle regelingen en kwijtscheldingen en tegemoetkomingen. En hou je minder over dan wanneer je niet of minder zou werken.
Het is dan echt doorbijten om de lange termijn voor ogen te houden, dat je met beter/ander werk, meer uren, loonsverhoging, promotie en dergelijke het uiteindelijk weer beter krijgt, maar voordat je daar bent, kost je dat veel discipline en inderdaad ambitie.
dit statement helemaal in het begin van de discussie is een heel belangrijke vind ik.
je bent ALTIJD beter af als je kan werken, misschien niet in het begin maar op langere termijn wel.
maar zich NU iets ontzeggen om het LATER beter te hebben, is nu eenmaal altijd iets moeilijks om te doen: nu de discipline hebben om te studeren, nu de discipline hebben om die tv niet te kopen maar te sparen, etc...
jullie kennen de test van de kleuters met de snoepjes allicht wel: ze kregen een snoepje; er werd hen een extra snoepje beloofd als ze het eerste niet meteen opaten.
sommigen bleven netjes van het snoepje af, anderen konden het niet snel genoeg in de mond proppen
de groep die er af kon blijven, was later in het leven merkelijk meer succesvol.
zaterdag 14 december 2013 om 09:04
quote:aliva schreef op 14 december 2013 @ 08:31:
[...]
dit statement helemaal in het begin van de discussie is een heel belangrijke vind ik.
je bent ALTIJD beter af als je kan werken, misschien niet in het begin maar op langere termijn wel.
maar zich NU iets ontzeggen om het LATER beter te hebben, is nu eenmaal altijd iets moeilijks om te doen: nu de discipline hebben om te studeren, nu de discipline hebben om die tv niet te kopen maar te sparen, etc...
jullie kennen de test van de kleuters met de snoepjes allicht wel: ze kregen een snoepje; er werd hen een extra snoepje beloofd als ze het eerste niet meteen opaten.
sommigen bleven netjes van het snoepje af, anderen konden het niet snel genoeg in de mond proppen
de groep die er af kon blijven, was later in het leven merkelijk meer succesvol.
De vraag is natuurlijk wat je verder aan dit onderzoek hebt.
De kinderen die niet konden wachten zijn later minder succesvol. Oké, dat weten we dan. En dan? Moeten die kinderen leren om af te wachten? Of kunnen ze dat niet omdat ze nu eenmaal genetisch zo in elkaar zitten? En willen we dat eigenlijk wel, dat iedereen zoveel mogelijk dezelfde aanpak heeft?
En wat zegt het over de maatschappij, dat we korte-termijn-bevrediging zo afkeuren? Zouden we daar misschien iets aan kunnen veranderen?
Kortom: zo'n onderzoek is leuk, heeft weer iemand een poosje een baan aan gehad, maar wat heb je er verder aan?
[...]
dit statement helemaal in het begin van de discussie is een heel belangrijke vind ik.
je bent ALTIJD beter af als je kan werken, misschien niet in het begin maar op langere termijn wel.
maar zich NU iets ontzeggen om het LATER beter te hebben, is nu eenmaal altijd iets moeilijks om te doen: nu de discipline hebben om te studeren, nu de discipline hebben om die tv niet te kopen maar te sparen, etc...
jullie kennen de test van de kleuters met de snoepjes allicht wel: ze kregen een snoepje; er werd hen een extra snoepje beloofd als ze het eerste niet meteen opaten.
sommigen bleven netjes van het snoepje af, anderen konden het niet snel genoeg in de mond proppen
de groep die er af kon blijven, was later in het leven merkelijk meer succesvol.
De vraag is natuurlijk wat je verder aan dit onderzoek hebt.
De kinderen die niet konden wachten zijn later minder succesvol. Oké, dat weten we dan. En dan? Moeten die kinderen leren om af te wachten? Of kunnen ze dat niet omdat ze nu eenmaal genetisch zo in elkaar zitten? En willen we dat eigenlijk wel, dat iedereen zoveel mogelijk dezelfde aanpak heeft?
En wat zegt het over de maatschappij, dat we korte-termijn-bevrediging zo afkeuren? Zouden we daar misschien iets aan kunnen veranderen?
Kortom: zo'n onderzoek is leuk, heeft weer iemand een poosje een baan aan gehad, maar wat heb je er verder aan?
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zaterdag 14 december 2013 om 09:20
quote:merano schreef op 13 december 2013 @ 21:01:
[...]
Ja, dat zou voor werkgevers natuurlijk prettiger zijn, maar hoe moet je dan als werknemer ooit vaste verplichtingen aangaan? Als je telkens op straat kunt komen te staan.
Ik zie geen goede oplossingen voor het gebrek aan (rechts-)zekerheid bij werknemers als het ontslagrecht soepeler wordt. Jij wel?Er wordt inmiddels gewerkt aan hypotheken voor flexwerkers want inderdaad een vast contract krijg je niet snel.
http://www.volkskrant.nl/ ... kkelijker-hypotheek.dhtml
Een spoeler ontslagrecht betekend natuurlijk niet dat je "zomaar" op straat gezet kan worden, de werkgever moet nog steeds een X bedrag betalen.
Ik heb ooit een artikel over de Britse arbeidsmarkt gelezen, daar is het ontslagrecht ook versoepeld en bleek inderdaad dat werkgevers veel meer geneigd waren een personeelslid aan te nemen omdat ze er ook weer sneller van af konden.
Uitzendbureaus zullen dat overigens wel gaan merken, die voorzien nu werkgevers van tijdelijke arbeidskrachten.
[...]
Ja, dat zou voor werkgevers natuurlijk prettiger zijn, maar hoe moet je dan als werknemer ooit vaste verplichtingen aangaan? Als je telkens op straat kunt komen te staan.
Ik zie geen goede oplossingen voor het gebrek aan (rechts-)zekerheid bij werknemers als het ontslagrecht soepeler wordt. Jij wel?Er wordt inmiddels gewerkt aan hypotheken voor flexwerkers want inderdaad een vast contract krijg je niet snel.
http://www.volkskrant.nl/ ... kkelijker-hypotheek.dhtml
Een spoeler ontslagrecht betekend natuurlijk niet dat je "zomaar" op straat gezet kan worden, de werkgever moet nog steeds een X bedrag betalen.
Ik heb ooit een artikel over de Britse arbeidsmarkt gelezen, daar is het ontslagrecht ook versoepeld en bleek inderdaad dat werkgevers veel meer geneigd waren een personeelslid aan te nemen omdat ze er ook weer sneller van af konden.
Uitzendbureaus zullen dat overigens wel gaan merken, die voorzien nu werkgevers van tijdelijke arbeidskrachten.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zaterdag 14 december 2013 om 09:33
Ik ben zelf ooit in de jaren 80 in de bijstand beland omdat de vader van ons kind er een ander op na hield en zich niet of nauwelijks om ons kind bekommerde. Ik ben uit eigen beweging gaan studeren en solliciteren en heb uiteindelijk een goede baan gekregen.
Vriendinnen die ook in de bijstand zaten, deden echt helemaal niks om uit het vangnet wat bijstand hoort te zijn, te komen. Er was ook echt helemaal niemand die je achter de broek zat maar uiteindelijk is het gewoon zo dat je beter een baan kunt hebben dan tientallen jaren in de bijstand te zitten.
Vriendinnen die ook in de bijstand zaten, deden echt helemaal niks om uit het vangnet wat bijstand hoort te zijn, te komen. Er was ook echt helemaal niemand die je achter de broek zat maar uiteindelijk is het gewoon zo dat je beter een baan kunt hebben dan tientallen jaren in de bijstand te zitten.
zaterdag 14 december 2013 om 10:13
quote:malu3 schreef op 14 december 2013 @ 09:33:
Vriendinnen die ook in de bijstand zaten, deden echt helemaal niks om uit het vangnet wat bijstand hoort te zijn, te komen. Er was ook echt helemaal niemand die je achter de broek zat maar uiteindelijk is het gewoon zo dat je beter een baan kunt hebben dan tientallen jaren in de bijstand te zitten.
Herkenbaar, ik kwam jaren '80 op de arbeidsmarkt, er was op zich wel werk maar niet heel goed betaald en je kreeg relatief eenvoudig een uitkering.
Ik was werkelijk de enige van mijn vriendengroep die is gaan werken, de rest vond het wel best, beetje feesten, beetje zwart werken en ze hadden een beter financieel plaatje dan ik.
De overheid stond er bij en keek er naar, ik weet nog goed dat het "not done" was om sociale recherche in dienst te nemen.
Die discussie speelde hier in de gemeenteraad, vooral PVDA en de voorlopers van GL waren hier tegen.
Het duurde tot half jaren '90 en toen ging het redelijk "los" en ik denk dat het nu een hele prestatie is om langdurig werkloos te zijn.
Van mijn, inmiddels voormalige, vrienden heeft er nog 1 een uitkering de rest is al jaren aan het werk.
Vriendinnen die ook in de bijstand zaten, deden echt helemaal niks om uit het vangnet wat bijstand hoort te zijn, te komen. Er was ook echt helemaal niemand die je achter de broek zat maar uiteindelijk is het gewoon zo dat je beter een baan kunt hebben dan tientallen jaren in de bijstand te zitten.
Herkenbaar, ik kwam jaren '80 op de arbeidsmarkt, er was op zich wel werk maar niet heel goed betaald en je kreeg relatief eenvoudig een uitkering.
Ik was werkelijk de enige van mijn vriendengroep die is gaan werken, de rest vond het wel best, beetje feesten, beetje zwart werken en ze hadden een beter financieel plaatje dan ik.
De overheid stond er bij en keek er naar, ik weet nog goed dat het "not done" was om sociale recherche in dienst te nemen.
Die discussie speelde hier in de gemeenteraad, vooral PVDA en de voorlopers van GL waren hier tegen.
Het duurde tot half jaren '90 en toen ging het redelijk "los" en ik denk dat het nu een hele prestatie is om langdurig werkloos te zijn.
Van mijn, inmiddels voormalige, vrienden heeft er nog 1 een uitkering de rest is al jaren aan het werk.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zaterdag 14 december 2013 om 11:16
Ik heb in Excel een vrij nauwkeurig administratie van mijn situatie toen en nu.
Toen is enkele jaren geleden (<5 jaar): ik en mijn 2 kinderen in huurflat, 6 uur werk per week. Gelukkig was er Het Vangnet. Dat vangnet regelde voor mij allerlei andere vangnetten. Ik verbaasde me over de hoeveelheid geld en hulp die ik kreeg. Had geen auto, geen mobiel, geen internet, allemaal niet nodig. Kleren maakte ik zelf met de goedkoopste lapjes van de markt en de bergen tijd die ik had. Kinderen op sportclub: potje hier. Kinderen op muziekles: potje daar. Begeleiding voor ene kind met beperkingen: potje zus. Chronisch ziek kind dat extra zorg nodig heeft: potje zo. Met 6 uur werken per week kan ik prima rondkomen! 'Zelfstandig'
Nu: Ik, mijn 2 kinderen en mijn nieuwe partner in zijn koopflat. 30-35 uur werk per week. Door baan en samenwonen zijn alle potjes komen te vervallen. Werk is niet bereikbaar met OV, dus auto aangeschaft. Geen tijd meer om kleren te naaien en moet er ivm representativiteit netjes uitzien, dus moet regelmatig iets kopen. Mobiel gekocht zodat de kinderen mij kunnen bellen. Internet genomen om thuis te kunnen werken als de kinderen ziek zijn. Als ik mijn kosten voor werken, kosten voor ons (ik en kids) deel wonen, kosten voor primaire behoeften kinderen bij elkaar optel, kom ik precies uit op mijn inkomen. Dan moet ik nog betalen voor de sportclub, de extra zorg voor kinderen, uitjes van school etc. Waarvoor ik nu dus zelf moet betalen. En, oh ja, ik moet zelf ook nog kunnen eten, kleren aan hebben etc. Gelukkig heeft partner een goede, fulltime baan. Met samen 75 uur werken (+20 uur rijden) kunnen we prima rondkomen.
Dus toen: 2 huizen, samen 46 uur werken. Nu: 1 huis, samen 75 uur werken. Als ik voor beide situaties de inkomsten en uitgaven voor wonen, kinderen, verzekering, auto etc. neerzet hielden we TOEN samen meer geld over dan nu. Dus we hadden toen meer tijd en meer geld voor leuke dingen. Dat kan toch niet de bedoeling zijn....
Toen is enkele jaren geleden (<5 jaar): ik en mijn 2 kinderen in huurflat, 6 uur werk per week. Gelukkig was er Het Vangnet. Dat vangnet regelde voor mij allerlei andere vangnetten. Ik verbaasde me over de hoeveelheid geld en hulp die ik kreeg. Had geen auto, geen mobiel, geen internet, allemaal niet nodig. Kleren maakte ik zelf met de goedkoopste lapjes van de markt en de bergen tijd die ik had. Kinderen op sportclub: potje hier. Kinderen op muziekles: potje daar. Begeleiding voor ene kind met beperkingen: potje zus. Chronisch ziek kind dat extra zorg nodig heeft: potje zo. Met 6 uur werken per week kan ik prima rondkomen! 'Zelfstandig'
Nu: Ik, mijn 2 kinderen en mijn nieuwe partner in zijn koopflat. 30-35 uur werk per week. Door baan en samenwonen zijn alle potjes komen te vervallen. Werk is niet bereikbaar met OV, dus auto aangeschaft. Geen tijd meer om kleren te naaien en moet er ivm representativiteit netjes uitzien, dus moet regelmatig iets kopen. Mobiel gekocht zodat de kinderen mij kunnen bellen. Internet genomen om thuis te kunnen werken als de kinderen ziek zijn. Als ik mijn kosten voor werken, kosten voor ons (ik en kids) deel wonen, kosten voor primaire behoeften kinderen bij elkaar optel, kom ik precies uit op mijn inkomen. Dan moet ik nog betalen voor de sportclub, de extra zorg voor kinderen, uitjes van school etc. Waarvoor ik nu dus zelf moet betalen. En, oh ja, ik moet zelf ook nog kunnen eten, kleren aan hebben etc. Gelukkig heeft partner een goede, fulltime baan. Met samen 75 uur werken (+20 uur rijden) kunnen we prima rondkomen.
Dus toen: 2 huizen, samen 46 uur werken. Nu: 1 huis, samen 75 uur werken. Als ik voor beide situaties de inkomsten en uitgaven voor wonen, kinderen, verzekering, auto etc. neerzet hielden we TOEN samen meer geld over dan nu. Dus we hadden toen meer tijd en meer geld voor leuke dingen. Dat kan toch niet de bedoeling zijn....
zaterdag 14 december 2013 om 11:49
quote:muisje... schreef op 13 december 2013 @ 17:02:
[...]
mensen die in de bijstand zitten, krijgen vaak een gemeentepolis, geen eigen risico die heeft de gemeente afgekocht en voor bijna niks aanvullende pakketten, de gemeente betaald hier aan mee, daarnaast zorgtoeslag.
Geen idee of het daarom er niet op staat.Ik weet niet hoe je aan die wijsheid komt maar ik moet toch echt mijn eigen risico betalen, aanvullende zorg moet ik ook zelf betalen. Maar misschien verschilt dat wel per gemeente
[...]
mensen die in de bijstand zitten, krijgen vaak een gemeentepolis, geen eigen risico die heeft de gemeente afgekocht en voor bijna niks aanvullende pakketten, de gemeente betaald hier aan mee, daarnaast zorgtoeslag.
Geen idee of het daarom er niet op staat.Ik weet niet hoe je aan die wijsheid komt maar ik moet toch echt mijn eigen risico betalen, aanvullende zorg moet ik ook zelf betalen. Maar misschien verschilt dat wel per gemeente
zaterdag 14 december 2013 om 11:52
Dus toen: 2 huizen, samen 46 uur werken. Nu: 1 huis, samen 75 uur werken. Als ik voor beide situaties de inkomsten en uitgaven voor wonen, kinderen, verzekering, auto etc. neerzet hielden we TOEN samen meer geld over dan nu. Dus we hadden toen meer tijd en meer geld voor leuke dingen. Dat kan toch niet de bedoeling zijn....
Het grote verschil is dat je nu je eigen broek ophoudt.
Het lijkt me dat dat juist wel de bedoeling is (voor de correcten onder ons: als je kunt werken)
Het grote verschil is dat je nu je eigen broek ophoudt.
Het lijkt me dat dat juist wel de bedoeling is (voor de correcten onder ons: als je kunt werken)
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zaterdag 14 december 2013 om 12:16
quote:muisje... schreef op 13 december 2013 @ 17:43:
[...]
nou er is echt werk genoeg! waarom komen alle buitenlanders oa polen enz naar nederland! Dit werk kunnen Nederlanders die in bijstand zitten ook prima doen!
Dit is een andere discussie, maar vind dat echt bizar! we hebben mensen genoeg die geen werk hebben, halen we mensen uit het buitenland die hier blijven, de boel oplichten en vaak nog uitkering aanvragen... hoe gek wil je het hebben.
maar blijkbaar snap ik het niet en de overheid wel?
[...]
nou er is echt werk genoeg! waarom komen alle buitenlanders oa polen enz naar nederland! Dit werk kunnen Nederlanders die in bijstand zitten ook prima doen!
Dit is een andere discussie, maar vind dat echt bizar! we hebben mensen genoeg die geen werk hebben, halen we mensen uit het buitenland die hier blijven, de boel oplichten en vaak nog uitkering aanvragen... hoe gek wil je het hebben.
maar blijkbaar snap ik het niet en de overheid wel?
zaterdag 14 december 2013 om 12:26
quote:Solomio schreef op 14 december 2013 @ 09:04:
[...]
Kortom: zo'n onderzoek is leuk, heeft weer iemand een poosje een baan aan gehad, maar wat heb je er verder aan?
het toont aan dat sommige mensen blijkbaar al van jongsaf aan niet in staat zijn om de consequenties op langere termijn te zien en moeite hebben om hun impulsiviteit te onderdrukken ook al wéten ze dat ze slechter af zijn.
ik vind dat geen nutteloos inzicht.
lees hier de topics maar eens over mensen die in de schulden terecht komen.
langs alle kanten wordt er geroepen: 'eigen schuld!' 'slechte keuzes!'
ik ben ervan overtuigd dat een hele groep mensen gewoon niet in staat is om de goeie keuzes te maken (zeker niet in deze maatschappij waar alles voor het grijpen lijkt te liggen).
[...]
Kortom: zo'n onderzoek is leuk, heeft weer iemand een poosje een baan aan gehad, maar wat heb je er verder aan?
het toont aan dat sommige mensen blijkbaar al van jongsaf aan niet in staat zijn om de consequenties op langere termijn te zien en moeite hebben om hun impulsiviteit te onderdrukken ook al wéten ze dat ze slechter af zijn.
ik vind dat geen nutteloos inzicht.
lees hier de topics maar eens over mensen die in de schulden terecht komen.
langs alle kanten wordt er geroepen: 'eigen schuld!' 'slechte keuzes!'
ik ben ervan overtuigd dat een hele groep mensen gewoon niet in staat is om de goeie keuzes te maken (zeker niet in deze maatschappij waar alles voor het grijpen lijkt te liggen).
zaterdag 14 december 2013 om 12:30
Tja, helaas is het systeem in Nederland zo dat je soms door minder te werken, meer overhoudt. Dat mensen daar gebruik van maken is slim en heeft naar mijn idee niets te maken met het hebben van geen ambitie. Ik vind het erg dat dit als profiteren wordt bestempeld. Mijn moeder heeft vroeger in haar eentje drie kinderen groot gebracht. Ook zij deed dit soort dingen. Niet omdat ze ambitieloos was, maar omdat ze alleen was met drie kinderen die moesten eten en opgevoed worden. Het is dus allemaal niet zo zwart wit als het lijkt. Bovendien: er zijn op dit moment hordes mensen die maar al te graag zelf hun geld zouden willen verdienen.
Zelf heb ik twee banen. Waarschijnlijk zou ik met 1 baan en toeslanen, ongeveer net zo goed af zijn als met twee banen. Reden dat ik dat niet die? Wat nou als ik langdurig ziek wordt? Dan kom ik al snel in de problemen met 1 baan en 70% ziektegeld. Door te werken bouw ik nu meer pensioen en sociale zekerheid op, dan dat ik dat zou doen met maar 1 baan en toeslagen. Die toeslagen lijken als profiteren, maar vergis je niet. Op je oude dag beb je beter af als je gewerkt hebt. Of als je wat overkomt dan heb je meer,rechten.
Zelf heb ik twee banen. Waarschijnlijk zou ik met 1 baan en toeslanen, ongeveer net zo goed af zijn als met twee banen. Reden dat ik dat niet die? Wat nou als ik langdurig ziek wordt? Dan kom ik al snel in de problemen met 1 baan en 70% ziektegeld. Door te werken bouw ik nu meer pensioen en sociale zekerheid op, dan dat ik dat zou doen met maar 1 baan en toeslagen. Die toeslagen lijken als profiteren, maar vergis je niet. Op je oude dag beb je beter af als je gewerkt hebt. Of als je wat overkomt dan heb je meer,rechten.
