Actueel
alle pijlers
doorwerken tot 67
donderdag 1 oktober 2009 om 09:21
Ik vind de hele discussie over doorwerken tot 67 erg interessant. De AOW leeftijd is na WOII vastgesteld, met het idee dat mensen dan nog een aantal jaar van hun leven konden genieten zonder dat ze hoefden te werken voor een inkomen. Een nobel streven. De leeftijd waarop mensen overlijden is gelukkig enorm opgelopen, dus de AOW is veel duurder geworden dan Drees toentertijd ooit had kunnen voorzien.
Als ik naar mezelf en mijn vriend kijk, zie ik voor ons geen enkel probleem, wij verrichten beide geen fysiek zware arbeid. Als je stucadoor bent, of stratenmaker kijk je er vast anders tegenaan.
Ik zie er dan ook wel wat in, maar heb er wat kant-tekeningen bij. Mijn voornaamste is, dat mensen met zware beroepen eerder zouden moeten kunnen stoppen of in overleg met hun werkgever een andere functie binnen het bedrijf kunnen bekleden. Ik vind ook, dat ambtenaren die ggen zware fysieke arbeid verrichten door moeten werken tot hun 67e.
Wat vind jij?
Als ik naar mezelf en mijn vriend kijk, zie ik voor ons geen enkel probleem, wij verrichten beide geen fysiek zware arbeid. Als je stucadoor bent, of stratenmaker kijk je er vast anders tegenaan.
Ik zie er dan ook wel wat in, maar heb er wat kant-tekeningen bij. Mijn voornaamste is, dat mensen met zware beroepen eerder zouden moeten kunnen stoppen of in overleg met hun werkgever een andere functie binnen het bedrijf kunnen bekleden. Ik vind ook, dat ambtenaren die ggen zware fysieke arbeid verrichten door moeten werken tot hun 67e.
Wat vind jij?
woensdag 14 oktober 2009 om 14:21
quote:Rollergirl schreef op 14 oktober 2009 @ 11:32:
Jaap, helaas is het wel waar de de financiële prikkel voor een grote groep de belangrijkste prikkel is. Niet het werken an sich is belangrijk en de voldoening, die men daaruit haalt. Dus als iemand werkt en daar 1500 mee verdient en met niets doen 1600 kan krijgen, dan kiezen er velen voor het laatste.
Ten eerste doet die situatie zich dus niet voor als het 'basisloon' wordt ingevoerd in het voorbeeld (dat ik niet heb bedacht). Het omgekeerde is juist het geval! De prikkel wordt van een paar tientjes nu, met de bijstand, subsidies en 'regelingen' (of zelfs een negatieve prikkel: de 'armoedeval' van DS), een prikkel van 600 euro.
In de huidige praktijk, met het systeem dat enkelen hier te vuur-en-te-zwaard verdedigen, is die 'armoedeval' nog méér een probleem als we de WW en de WAO erbij betrekken. Daar is het nú zo dat velen beter af zijn met hun uitkering, dan wanneer ze gaan werken. Terwijl in het geval van een basisloon (in mijn voorstel) iedereen zonder werk, en met een Nederlands paspoort, en hier belastingplichtig, terugvalt op het basisloon.
Alleen voor de groep die minder verdient dan het basisloon (laten we zeggen 800 per maand) is het 'lood om oud ijzer'. Die groep is verrekte klein, en bestaat bijna geheel uit deeltijdwerkers-zonder-vooruitzichten (en dan ook nog eens mét een Nederlands paspoort), en mensen die via uitzendbureaus, zonder recht op een uitkering, de eindjes aan elkaar knopen.
Technisch zou je daar iets voor kunnen bedenken, maar dat maakt de zaak dan weer ingewikkeld, en de kans op fraude groter. Beter is het om in de sectoren waar dat zich voordoet meer voltijd banen te scheppen. Maatschappelijk gezien is het niet gezond dat (vooral alleenstaande vrouwen, en vrouwen in gezinnen waar de man bar weinig verdient) gedwongen worden om buitenshuis te werken met een jong gezin. De kosten die dat met zich meebrengt zijn niet zo één, twee, drie te berekenen, maar diverse discussies hier op het forum, en andere forums hebben bij mij tot de conclusie geleid dat sommige kinderen eronder lijden. En bijgevolg de samenleving als geheel op de wat langere termijn.
Jaap, helaas is het wel waar de de financiële prikkel voor een grote groep de belangrijkste prikkel is. Niet het werken an sich is belangrijk en de voldoening, die men daaruit haalt. Dus als iemand werkt en daar 1500 mee verdient en met niets doen 1600 kan krijgen, dan kiezen er velen voor het laatste.
Ten eerste doet die situatie zich dus niet voor als het 'basisloon' wordt ingevoerd in het voorbeeld (dat ik niet heb bedacht). Het omgekeerde is juist het geval! De prikkel wordt van een paar tientjes nu, met de bijstand, subsidies en 'regelingen' (of zelfs een negatieve prikkel: de 'armoedeval' van DS), een prikkel van 600 euro.
In de huidige praktijk, met het systeem dat enkelen hier te vuur-en-te-zwaard verdedigen, is die 'armoedeval' nog méér een probleem als we de WW en de WAO erbij betrekken. Daar is het nú zo dat velen beter af zijn met hun uitkering, dan wanneer ze gaan werken. Terwijl in het geval van een basisloon (in mijn voorstel) iedereen zonder werk, en met een Nederlands paspoort, en hier belastingplichtig, terugvalt op het basisloon.
Alleen voor de groep die minder verdient dan het basisloon (laten we zeggen 800 per maand) is het 'lood om oud ijzer'. Die groep is verrekte klein, en bestaat bijna geheel uit deeltijdwerkers-zonder-vooruitzichten (en dan ook nog eens mét een Nederlands paspoort), en mensen die via uitzendbureaus, zonder recht op een uitkering, de eindjes aan elkaar knopen.
Technisch zou je daar iets voor kunnen bedenken, maar dat maakt de zaak dan weer ingewikkeld, en de kans op fraude groter. Beter is het om in de sectoren waar dat zich voordoet meer voltijd banen te scheppen. Maatschappelijk gezien is het niet gezond dat (vooral alleenstaande vrouwen, en vrouwen in gezinnen waar de man bar weinig verdient) gedwongen worden om buitenshuis te werken met een jong gezin. De kosten die dat met zich meebrengt zijn niet zo één, twee, drie te berekenen, maar diverse discussies hier op het forum, en andere forums hebben bij mij tot de conclusie geleid dat sommige kinderen eronder lijden. En bijgevolg de samenleving als geheel op de wat langere termijn.
woensdag 14 oktober 2009 om 15:26
quote:permanentia schreef op 14 oktober 2009 @ 13:57:
[...]
Het is per regio/plaats verschillend, in sommige plaatsen moet je inderdaad wat Liv schreef elke baan die je wordt aangeboden aannemen. Ook als dit ver beneden je niveau ligt. Weiger je deze dan wordt je bijstand niet meer uitgekeerd.Ik denk dat deze regel overal wel geldt hoor, op verschillende wijze, maar zal op hetzelfde neerkomen. Mijn punt is 1) zomaar een baan aangeboden krijgen, ze hangen niet aan iedere boom die banen, als dat zo was hoefde je niet in een traject te zitten, 2) als je al een dergelijke vacature krijgt toegeschoven waar je verplicht op moet solliciteren, ver onder je niveau, dan ben je nog niet automatisch aangenomen. Je weigert dus helemaal niets, solliciteert netjes en vervolgens wordt je niet aangenomen. Dat kan je niet kwalijk genomen worden en krijg je dus gewoon nog steeds je uitkering.
[...]
Het is per regio/plaats verschillend, in sommige plaatsen moet je inderdaad wat Liv schreef elke baan die je wordt aangeboden aannemen. Ook als dit ver beneden je niveau ligt. Weiger je deze dan wordt je bijstand niet meer uitgekeerd.Ik denk dat deze regel overal wel geldt hoor, op verschillende wijze, maar zal op hetzelfde neerkomen. Mijn punt is 1) zomaar een baan aangeboden krijgen, ze hangen niet aan iedere boom die banen, als dat zo was hoefde je niet in een traject te zitten, 2) als je al een dergelijke vacature krijgt toegeschoven waar je verplicht op moet solliciteren, ver onder je niveau, dan ben je nog niet automatisch aangenomen. Je weigert dus helemaal niets, solliciteert netjes en vervolgens wordt je niet aangenomen. Dat kan je niet kwalijk genomen worden en krijg je dus gewoon nog steeds je uitkering.
woensdag 14 oktober 2009 om 15:30
quote:jaap schreef op 14 oktober 2009 @ 14:21:
Ten eerste doet die situatie zich dus niet voor als het 'basisloon' wordt ingevoerd in het voorbeeld (dat ik niet heb bedacht). Het omgekeerde is juist het geval! De prikkel wordt van een paar tientjes nu, met de bijstand, subsidies en 'regelingen' (of zelfs een negatieve prikkel: de 'armoedeval' van DS), een prikkel van 600 euro.
In de huidige praktijk, met het systeem dat enkelen hier te vuur-en-te-zwaard verdedigen, is die 'armoedeval' nog méér een probleem als we de WW en de WAO erbij betrekken. Daar is het nú zo dat velen beter af zijn met hun uitkering, dan wanneer ze gaan werken. Terwijl in het geval van een basisloon (in mijn voorstel) iedereen zonder werk, en met een Nederlands paspoort, en hier belastingplichtig, terugvalt op het basisloon.
Alleen voor de groep die minder verdient dan het basisloon (laten we zeggen 800 per maand) is het 'lood om oud ijzer'. Die groep is verrekte klein, en bestaat bijna geheel uit deeltijdwerkers-zonder-vooruitzichten (en dan ook nog eens mét een Nederlands paspoort relevantie van deze opmerking????), en mensen die via uitzendbureaus, zonder recht op een uitkering, de eindjes aan elkaar knopen.
Technisch zou je daar iets voor kunnen bedenken, maar dat maakt de zaak dan weer ingewikkeld, en de kans op fraude groter. Beter is het om in de sectoren waar dat zich voordoet meer voltijd banen te scheppen. Maatschappelijk gezien is het niet gezond dat (vooral alleenstaande vrouwen, en vrouwen in gezinnen waar de man bar weinig verdient) gedwongen worden om buitenshuis te werken met een jong gezin. De kosten die dat met zich meebrengt zijn niet zo één, twee, drie te berekenen, maar diverse discussies hier op het forum, en andere forums hebben bij mij tot de conclusie geleid dat sommige kinderen eronder lijden.Er wel eens aan gedacht dat (jonge) vrouwen met kinderen niet gedwongen worden, maar graag willen weken. Daar lijden kinderen echt niet onder!quote:En bijgevolg de samenleving als geheel op de wat langere termijn.Jaap, zeg me dat je grapjes aan het maken bent en bovenstaande niet serieus meent.
Ten eerste doet die situatie zich dus niet voor als het 'basisloon' wordt ingevoerd in het voorbeeld (dat ik niet heb bedacht). Het omgekeerde is juist het geval! De prikkel wordt van een paar tientjes nu, met de bijstand, subsidies en 'regelingen' (of zelfs een negatieve prikkel: de 'armoedeval' van DS), een prikkel van 600 euro.
In de huidige praktijk, met het systeem dat enkelen hier te vuur-en-te-zwaard verdedigen, is die 'armoedeval' nog méér een probleem als we de WW en de WAO erbij betrekken. Daar is het nú zo dat velen beter af zijn met hun uitkering, dan wanneer ze gaan werken. Terwijl in het geval van een basisloon (in mijn voorstel) iedereen zonder werk, en met een Nederlands paspoort, en hier belastingplichtig, terugvalt op het basisloon.
Alleen voor de groep die minder verdient dan het basisloon (laten we zeggen 800 per maand) is het 'lood om oud ijzer'. Die groep is verrekte klein, en bestaat bijna geheel uit deeltijdwerkers-zonder-vooruitzichten (en dan ook nog eens mét een Nederlands paspoort relevantie van deze opmerking????), en mensen die via uitzendbureaus, zonder recht op een uitkering, de eindjes aan elkaar knopen.
Technisch zou je daar iets voor kunnen bedenken, maar dat maakt de zaak dan weer ingewikkeld, en de kans op fraude groter. Beter is het om in de sectoren waar dat zich voordoet meer voltijd banen te scheppen. Maatschappelijk gezien is het niet gezond dat (vooral alleenstaande vrouwen, en vrouwen in gezinnen waar de man bar weinig verdient) gedwongen worden om buitenshuis te werken met een jong gezin. De kosten die dat met zich meebrengt zijn niet zo één, twee, drie te berekenen, maar diverse discussies hier op het forum, en andere forums hebben bij mij tot de conclusie geleid dat sommige kinderen eronder lijden.Er wel eens aan gedacht dat (jonge) vrouwen met kinderen niet gedwongen worden, maar graag willen weken. Daar lijden kinderen echt niet onder!quote:En bijgevolg de samenleving als geheel op de wat langere termijn.Jaap, zeg me dat je grapjes aan het maken bent en bovenstaande niet serieus meent.
woensdag 14 oktober 2009 om 15:41
quote:Rollergirl schreef op 14 oktober 2009 @ 13:28:
[...]
Liv, in de praktijk wekt dit helemaal niet zo. Niet voor niets zijn er veel partijen voor het afschaffen van de reïntegratiebureau's, omdat de enigen die er wijzer van worden die bureau's zelf zijn (vullen goed de zakken met dit werk). Ja, men moet verplicht aan zo'n programma deelnemen, maar voor de meesten is dit een maandelijks groepsessietje, wat onzin slikken van een jobcach en je hebt aan je verplichtingen voldaan. Zelden komt het voor dat je in die situatie een (echt geschikte) baan aangeboden krijgt, als die voor het oprapen lagen dan zat je überhaupt niet in zo'n traject. En als het onder je niveau is wordt je in veruit de meeste gevallen niet aangenomen door de werkgever. En het is ook niet zo heel moeilijk om een weinig geïnspireerd sollicitatie gesprek af te leggen, waardoor een werkgever je ook niet direct als geschikte kandidaat ziet.
Kortom, er is controle, maar niemand dwingt je in een baan met het mes op de keel, waarin je dan zwaar onder je niveau zit en ook nog eens stukken minder zal verdienen.Het is de bedoeling dat je zélf werkt zoekt, tijdens zo'n reïntegratiecursus, er wordt je niets aangeboden. Pas als de cursus klaar is, en je zelf nog niets gevonden hebt gaat de sociale dienst je banen aanbieden. Zo werkt het wel, althans zeker hier in de regio. (eigen ervaring). Ze zijn hier behoorlijk streng, moet ik zeggen.
[...]
Liv, in de praktijk wekt dit helemaal niet zo. Niet voor niets zijn er veel partijen voor het afschaffen van de reïntegratiebureau's, omdat de enigen die er wijzer van worden die bureau's zelf zijn (vullen goed de zakken met dit werk). Ja, men moet verplicht aan zo'n programma deelnemen, maar voor de meesten is dit een maandelijks groepsessietje, wat onzin slikken van een jobcach en je hebt aan je verplichtingen voldaan. Zelden komt het voor dat je in die situatie een (echt geschikte) baan aangeboden krijgt, als die voor het oprapen lagen dan zat je überhaupt niet in zo'n traject. En als het onder je niveau is wordt je in veruit de meeste gevallen niet aangenomen door de werkgever. En het is ook niet zo heel moeilijk om een weinig geïnspireerd sollicitatie gesprek af te leggen, waardoor een werkgever je ook niet direct als geschikte kandidaat ziet.
Kortom, er is controle, maar niemand dwingt je in een baan met het mes op de keel, waarin je dan zwaar onder je niveau zit en ook nog eens stukken minder zal verdienen.Het is de bedoeling dat je zélf werkt zoekt, tijdens zo'n reïntegratiecursus, er wordt je niets aangeboden. Pas als de cursus klaar is, en je zelf nog niets gevonden hebt gaat de sociale dienst je banen aanbieden. Zo werkt het wel, althans zeker hier in de regio. (eigen ervaring). Ze zijn hier behoorlijk streng, moet ik zeggen.
woensdag 14 oktober 2009 om 15:43
quote:Rollergirl schreef op 14 oktober 2009 @ 15:26:
[...]
Ik denk dat deze regel overal wel geldt hoor, op verschillende wijze, maar zal op hetzelfde neerkomen. Mijn punt is 1) zomaar een baan aangeboden krijgen, ze hangen niet aan iedere boom die banen, als dat zo was hoefde je niet in een traject te zitten, 2) als je al een dergelijke vacature krijgt toegeschoven waar je verplicht op moet solliciteren, ver onder je niveau, dan ben je nog niet automatisch aangenomen. Je weigert dus helemaal niets, solliciteert netjes en vervolgens wordt je niet aangenomen. Dat kan je niet kwalijk genomen worden en krijg je dus gewoon nog steeds je uitkering.Dat laatste komt natuurlijk voor, ongetwijfeld. Maar jarenlang van de bijstand leven is er tegenwoordig niet meer bij. Althans, niet als je gezond en niet al te oud bent.
[...]
Ik denk dat deze regel overal wel geldt hoor, op verschillende wijze, maar zal op hetzelfde neerkomen. Mijn punt is 1) zomaar een baan aangeboden krijgen, ze hangen niet aan iedere boom die banen, als dat zo was hoefde je niet in een traject te zitten, 2) als je al een dergelijke vacature krijgt toegeschoven waar je verplicht op moet solliciteren, ver onder je niveau, dan ben je nog niet automatisch aangenomen. Je weigert dus helemaal niets, solliciteert netjes en vervolgens wordt je niet aangenomen. Dat kan je niet kwalijk genomen worden en krijg je dus gewoon nog steeds je uitkering.Dat laatste komt natuurlijk voor, ongetwijfeld. Maar jarenlang van de bijstand leven is er tegenwoordig niet meer bij. Althans, niet als je gezond en niet al te oud bent.
woensdag 14 oktober 2009 om 15:47
quote:Rollergirl schreef op 14 oktober 2009 @ 15:26:
[...]
Ik denk dat deze regel overal wel geldt hoor, op verschillende wijze, maar zal op hetzelfde neerkomen. Mijn punt is 1) zomaar een baan aangeboden krijgen, ze hangen niet aan iedere boom die banen, als dat zo was hoefde je niet in een traject te zitten, 2) als je al een dergelijke vacature krijgt toegeschoven waar je verplicht op moet solliciteren, ver onder je niveau, dan ben je nog niet automatisch aangenomen. Je weigert dus helemaal niets, solliciteert netjes en vervolgens wordt je niet aangenomen. Dat kan je niet kwalijk genomen worden en krijg je dus gewoon nog steeds je uitkering.Mmm, het kan ook een door de gemeente gesubsidieerde baan betekenen. En mocht je dan tijdens het sollicitatie-gesprek niet je best doen, dan kan er een aantekening komen in je dossier, wat je later toch duur kan komen te staan.
[...]
Ik denk dat deze regel overal wel geldt hoor, op verschillende wijze, maar zal op hetzelfde neerkomen. Mijn punt is 1) zomaar een baan aangeboden krijgen, ze hangen niet aan iedere boom die banen, als dat zo was hoefde je niet in een traject te zitten, 2) als je al een dergelijke vacature krijgt toegeschoven waar je verplicht op moet solliciteren, ver onder je niveau, dan ben je nog niet automatisch aangenomen. Je weigert dus helemaal niets, solliciteert netjes en vervolgens wordt je niet aangenomen. Dat kan je niet kwalijk genomen worden en krijg je dus gewoon nog steeds je uitkering.Mmm, het kan ook een door de gemeente gesubsidieerde baan betekenen. En mocht je dan tijdens het sollicitatie-gesprek niet je best doen, dan kan er een aantekening komen in je dossier, wat je later toch duur kan komen te staan.
woensdag 14 oktober 2009 om 15:47
quote:Liv schreef op 14 oktober 2009 @ 15:41:
[...]
Het is de bedoeling dat je zélf werkt zoekt, tijdens zo'n reïntegratiecursus, er wordt je niets aangeboden. Pas als de cursus klaar is, en je zelf nog niets gevonden hebt gaat de sociale dienst je banen aanbieden. Zo werkt het wel, althans zeker hier in de regio. (eigen ervaring). Ze zijn hier behoorlijk streng, moet ik zeggen.Dat is dus mijn punt Liv, een baan aanbieden, dat kán de sociale dienst niet eens doen tenzij het om een interne vacature gaat. Wat ze wel kunnen doen, en dat gebeurt ook tijdens het traject (waarin het uiteraard de bedoeling is dat je zelf solliciteert, dat spreekt voor zich) is een vacature voor je aandragen, waarvan zij denken dat deze geschikt voor je is. Dan solliciteer je daarop en dan is het aan de desbetreffende werkgever of je wordt aangenomen. Het is niet moeilijk om wat lullig te solliciteren en niet te worden aangenomen, of een werkgever is überhaupt niet enthousiast over te hoog gekwalificeerde sollicitanten. Dan weiger je niets, maar zo moeilijk is het nou ook weer niet om onder een vacature uit te komen als deze je niet aan staat. Of dat netjes is, is een tweede. Die reïntegratie bureau's behalen echt minieme resultaten, en daarom willen sommige partijen er vanaf. Het kost alleen maar geld.
[...]
Het is de bedoeling dat je zélf werkt zoekt, tijdens zo'n reïntegratiecursus, er wordt je niets aangeboden. Pas als de cursus klaar is, en je zelf nog niets gevonden hebt gaat de sociale dienst je banen aanbieden. Zo werkt het wel, althans zeker hier in de regio. (eigen ervaring). Ze zijn hier behoorlijk streng, moet ik zeggen.Dat is dus mijn punt Liv, een baan aanbieden, dat kán de sociale dienst niet eens doen tenzij het om een interne vacature gaat. Wat ze wel kunnen doen, en dat gebeurt ook tijdens het traject (waarin het uiteraard de bedoeling is dat je zelf solliciteert, dat spreekt voor zich) is een vacature voor je aandragen, waarvan zij denken dat deze geschikt voor je is. Dan solliciteer je daarop en dan is het aan de desbetreffende werkgever of je wordt aangenomen. Het is niet moeilijk om wat lullig te solliciteren en niet te worden aangenomen, of een werkgever is überhaupt niet enthousiast over te hoog gekwalificeerde sollicitanten. Dan weiger je niets, maar zo moeilijk is het nou ook weer niet om onder een vacature uit te komen als deze je niet aan staat. Of dat netjes is, is een tweede. Die reïntegratie bureau's behalen echt minieme resultaten, en daarom willen sommige partijen er vanaf. Het kost alleen maar geld.
woensdag 14 oktober 2009 om 15:50
quote:Rollergirl schreef op 14 oktober 2009 @ 15:47:
[...]
Dat is dus mijn punt Liv, een baan aanbieden, dat kán de sociale dienst niet eens doen tenzij het om een interne vacature gaat. Wat ze wel kunnen doen, en dat gebeurt ook tijdens het traject (waarin het uiteraard de bedoeling is dat je zelf solliciteert, dat spreekt voor zich) is een vacature voor je aandragen, waarvan zij denken dat deze geschikt voor je is. Dan solliciteer je daarop en dan is het aan de desbetreffende werkgever of je wordt aangenomen. Het is niet moeilijk om wat lullig te solliciteren en niet te worden aangenomen, of een werkgever is überhaupt niet enthousiast over te hoog gekwalificeerde sollicitanten. Dan weiger je niets, maar zo moeilijk is het nou ook weer niet om onder een vacature uit te komen als deze je niet aan staat. Of dat netjes is, is een tweede. Die reïntegratie bureau's behalen echt minieme resultaten, en daarom willen sommige partijen er vanaf. Het kost alleen maar geld.Ja, dat zal inderdaad wel gebeuren, en zal idd niet zo moeilijk zijn. Maar tóch denk ik dat het tegenwoordig een stuk lastiger is om jarenlang een uitkering te behouden. En dat het ook verschilt per regio.
[...]
Dat is dus mijn punt Liv, een baan aanbieden, dat kán de sociale dienst niet eens doen tenzij het om een interne vacature gaat. Wat ze wel kunnen doen, en dat gebeurt ook tijdens het traject (waarin het uiteraard de bedoeling is dat je zelf solliciteert, dat spreekt voor zich) is een vacature voor je aandragen, waarvan zij denken dat deze geschikt voor je is. Dan solliciteer je daarop en dan is het aan de desbetreffende werkgever of je wordt aangenomen. Het is niet moeilijk om wat lullig te solliciteren en niet te worden aangenomen, of een werkgever is überhaupt niet enthousiast over te hoog gekwalificeerde sollicitanten. Dan weiger je niets, maar zo moeilijk is het nou ook weer niet om onder een vacature uit te komen als deze je niet aan staat. Of dat netjes is, is een tweede. Die reïntegratie bureau's behalen echt minieme resultaten, en daarom willen sommige partijen er vanaf. Het kost alleen maar geld.Ja, dat zal inderdaad wel gebeuren, en zal idd niet zo moeilijk zijn. Maar tóch denk ik dat het tegenwoordig een stuk lastiger is om jarenlang een uitkering te behouden. En dat het ook verschilt per regio.
woensdag 14 oktober 2009 om 15:50
quote:permanentia schreef op 14 oktober 2009 @ 15:47:
[...]
Mmm, het kan ook een door de gemeente gesubsidieerde baan betekenen. En mocht je dan tijdens het sollicitatie-gesprek niet je best doen, dan kan er een aantekening komen in je dossier, wat je later toch duur kan komen te staan.Melkert banen zijn weer een compleet ander verhaal. Niet je best doen op een sollicitatie, bewijs dat maar eens als sociale dienst. Als een sollicitant zegt zijn best te hebben gedaan, en de werkgever zegt "sorry, maar deze sollicitant voldoet gewoon niet aan de functie eisen". Dat is niet de schuld van een sollicitant en ook niet van de werkgever, maar een normale gang van zaken. Het is echt bijzonder moeilijk aan te tonen, dat iemand niet alles van zichzelf heeft gegeven tijdens een sollicitatie. Dergelijke aantekeningen in dossiers zullen dan ook zelden voorkomen, je kan het gewoon niet hard maken.
[...]
Mmm, het kan ook een door de gemeente gesubsidieerde baan betekenen. En mocht je dan tijdens het sollicitatie-gesprek niet je best doen, dan kan er een aantekening komen in je dossier, wat je later toch duur kan komen te staan.Melkert banen zijn weer een compleet ander verhaal. Niet je best doen op een sollicitatie, bewijs dat maar eens als sociale dienst. Als een sollicitant zegt zijn best te hebben gedaan, en de werkgever zegt "sorry, maar deze sollicitant voldoet gewoon niet aan de functie eisen". Dat is niet de schuld van een sollicitant en ook niet van de werkgever, maar een normale gang van zaken. Het is echt bijzonder moeilijk aan te tonen, dat iemand niet alles van zichzelf heeft gegeven tijdens een sollicitatie. Dergelijke aantekeningen in dossiers zullen dan ook zelden voorkomen, je kan het gewoon niet hard maken.
woensdag 14 oktober 2009 om 16:04
quote:Liv schreef op 14 oktober 2009 @ 15:44:
Oh, en zélfs als je ziek bent, of bijv. herstellende bent van iets ernstigs als kanker moet je je suf solliciteren, werken of meedoen met reïntegratie trajecten.
Dat ligt ook aan de arts die je spreekt en advies uitbrengt. Je wordt niet zo maar even in een traject geflikkerd als je het niet aan kunt, daar hebben alle partijen geen baat bij.
Het hele systeem kan soms wel complex zijn en behoorlijk onhandig, maar goed, dat heb je met al die regelingen en regels (ik denk dat het basisloon van jaap daar geen oplossing voor is overigens). In mijn familie, verre familie, is ergens een achter-achternicht van vaderskant. Zij heeft een syndroom (ik laat de details even achterwege) waardoor ze niet kan werken. Eigenlijk amper zelfstandig kan functioneren, haar huis schoon houden, boodschappen doen en fatsoenlijk voor zichzelf zorgen gaat nauwelijks. Een oudoom van mij, als enige en laatste familie van haar, heeft de taak op zich genomen van papierwerk, rekeningen, ziektewet, administratie etc. Nu moet zij eens in de zoveel tijd op gesprek bij de uitkeringsinstantie. Helaas moest ze daar een keer heen zonder begeleiding van die oudoom. De medewerker van de uitkeringsinstantie vroeg haar: denk je dat je weer kunt werken? Dat mens weet van voor niet dat ze van achteren leeft en zegt op alles "ja hoor". En pardoes belandde ze van de ziektewet/bijstand in de WW, waarbij sollicitatieplicht hoort. Ze kán niet eens solliciteren, ze weet helemaal niet wat ze dan moet doen met een computer, vacatures, bellen, op gesprek gaan en ze weet ook niet hoe ze die sollicitaties op de werkbriefjes moet invullen. Haar syndroom belet ook, dat haar dit geleerd kan worden. Oudoom moest als de sodemieter de boel weer terug draaien en haar laten 'herkeuren' en duidelijk maken dat er een vergissing was gemaakt. Maar dat duurt even en voor haar uitkering moest er wel gesolliciteerd worden. Dat kwam dus neer op het invullen van spooksollicitaties door de oudoom. Zonde van alle administratieve rompslomp voor alle partijen, zo dom, dat kan ik gewoon niet begrijpen van zo'n instantie.
Oh, en zélfs als je ziek bent, of bijv. herstellende bent van iets ernstigs als kanker moet je je suf solliciteren, werken of meedoen met reïntegratie trajecten.
Dat ligt ook aan de arts die je spreekt en advies uitbrengt. Je wordt niet zo maar even in een traject geflikkerd als je het niet aan kunt, daar hebben alle partijen geen baat bij.
Het hele systeem kan soms wel complex zijn en behoorlijk onhandig, maar goed, dat heb je met al die regelingen en regels (ik denk dat het basisloon van jaap daar geen oplossing voor is overigens). In mijn familie, verre familie, is ergens een achter-achternicht van vaderskant. Zij heeft een syndroom (ik laat de details even achterwege) waardoor ze niet kan werken. Eigenlijk amper zelfstandig kan functioneren, haar huis schoon houden, boodschappen doen en fatsoenlijk voor zichzelf zorgen gaat nauwelijks. Een oudoom van mij, als enige en laatste familie van haar, heeft de taak op zich genomen van papierwerk, rekeningen, ziektewet, administratie etc. Nu moet zij eens in de zoveel tijd op gesprek bij de uitkeringsinstantie. Helaas moest ze daar een keer heen zonder begeleiding van die oudoom. De medewerker van de uitkeringsinstantie vroeg haar: denk je dat je weer kunt werken? Dat mens weet van voor niet dat ze van achteren leeft en zegt op alles "ja hoor". En pardoes belandde ze van de ziektewet/bijstand in de WW, waarbij sollicitatieplicht hoort. Ze kán niet eens solliciteren, ze weet helemaal niet wat ze dan moet doen met een computer, vacatures, bellen, op gesprek gaan en ze weet ook niet hoe ze die sollicitaties op de werkbriefjes moet invullen. Haar syndroom belet ook, dat haar dit geleerd kan worden. Oudoom moest als de sodemieter de boel weer terug draaien en haar laten 'herkeuren' en duidelijk maken dat er een vergissing was gemaakt. Maar dat duurt even en voor haar uitkering moest er wel gesolliciteerd worden. Dat kwam dus neer op het invullen van spooksollicitaties door de oudoom. Zonde van alle administratieve rompslomp voor alle partijen, zo dom, dat kan ik gewoon niet begrijpen van zo'n instantie.
woensdag 14 oktober 2009 om 16:04
Melkert-banen zijn allang van de baan, die bestaan niet meer.
Vergat te melden dat er eigenlijk niet echt een sollictatie-gesprek plaats vindt bij een gesubsidieerde baan van de gemeente.
Het is meer een kennismakings-gesprek waarbij een reintegratie-consulent(e) of anders, bij aanwezig is en als je die verknalt, dan krijg je zeker een zeer slechte aantekening achter je naam. Absoluut. Maar nogmaals dat is niet in elke gemeente het geval.
Vergat te melden dat er eigenlijk niet echt een sollictatie-gesprek plaats vindt bij een gesubsidieerde baan van de gemeente.
Het is meer een kennismakings-gesprek waarbij een reintegratie-consulent(e) of anders, bij aanwezig is en als je die verknalt, dan krijg je zeker een zeer slechte aantekening achter je naam. Absoluut. Maar nogmaals dat is niet in elke gemeente het geval.
woensdag 14 oktober 2009 om 16:07
quote:Rollergirl schreef op 14 oktober 2009 @ 15:30:
Er wel eens aan gedacht dat (jonge) vrouwen met kinderen niet gedwongen worden, maar graag willen weken. Daar lijden kinderen echt niet onder!
[...]
Jaap, zeg me dat je grapjes aan het maken bent en bovenstaande niet serieus meent.
Jemig!
Als een jonge vrouw graag wil werken, dan gaat ze toch werken? Blijft haar man thuis. Of er past iemand anders op. Of het kind gaat naar de naschoolse opvang. Ik ga echt niet voorstellen het te verbieden! Doe me nou toch een lol!
Ik reageer alleen op die financiële prikkel. Als iemand een financiële prikkel nodig heeft, dan is dat niet de categorie waarvoor jij het nu opneemt. Laat ze lekker werken!
Maar er zijn ook vrouwen (en mannen) waarvoor de financiële prikkel de ander kant op werkt: Eigenlijk hebben ze er geen tijd voor, want de zorg voor de kinderen........... Maar als mamma of pappa niet gaat werken, gaat het niet goed. En dan moet pappa of mamma kiezen uit twee kwaden. En kom me nou niet vertellen dat je die verhalen niet kent?
Er wel eens aan gedacht dat (jonge) vrouwen met kinderen niet gedwongen worden, maar graag willen weken. Daar lijden kinderen echt niet onder!
[...]
Jaap, zeg me dat je grapjes aan het maken bent en bovenstaande niet serieus meent.
Jemig!
Als een jonge vrouw graag wil werken, dan gaat ze toch werken? Blijft haar man thuis. Of er past iemand anders op. Of het kind gaat naar de naschoolse opvang. Ik ga echt niet voorstellen het te verbieden! Doe me nou toch een lol!
Ik reageer alleen op die financiële prikkel. Als iemand een financiële prikkel nodig heeft, dan is dat niet de categorie waarvoor jij het nu opneemt. Laat ze lekker werken!
Maar er zijn ook vrouwen (en mannen) waarvoor de financiële prikkel de ander kant op werkt: Eigenlijk hebben ze er geen tijd voor, want de zorg voor de kinderen........... Maar als mamma of pappa niet gaat werken, gaat het niet goed. En dan moet pappa of mamma kiezen uit twee kwaden. En kom me nou niet vertellen dat je die verhalen niet kent?
woensdag 14 oktober 2009 om 16:17
quote:Rollergirl schreef op 14 oktober 2009 @ 16:04:
[...]
Dat ligt ook aan de arts die je spreekt en advies uitbrengt. Je wordt niet zo maar even in een traject geflikkerd als je het niet aan kunt, daar hebben alle partijen geen baat bij.
Tja, en tóch heb ik dat gezien. Een vrouw, herstellende van borstkanker, was nog veel moe etc, maar moest gewoon 2 keer in de week een hele dag komen opdraven. En solliciteren. Het enige "voordeel" wat zij had, was dat ze ook vrijwilligerswerk mocht gaan doen. Maar werken moest ze. Zeker weten. Vond dat toen al schandalig (heb het over een paar jaar geleden nu)
Het hele systeem kan soms wel complex zijn en behoorlijk onhandig, maar goed, dat heb je met al die regelingen en regels (ik denk dat het basisloon van jaap daar geen oplossing voor is overigens). In mijn familie, verre familie, is ergens een achter-achternicht van vaderskant. Zij heeft een syndroom (ik laat de details even achterwege) waardoor ze niet kan werken. Eigenlijk amper zelfstandig kan functioneren, haar huis schoon houden, boodschappen doen en fatsoenlijk voor zichzelf zorgen gaat nauwelijks. Een oudoom van mij, als enige en laatste familie van haar, heeft de taak op zich genomen van papierwerk, rekeningen, ziektewet, administratie etc. Nu moet zij eens in de zoveel tijd op gesprek bij de uitkeringsinstantie. Helaas moest ze daar een keer heen zonder begeleiding van die oudoom. De medewerker van de uitkeringsinstantie vroeg haar: denk je dat je weer kunt werken? Dat mens weet van voor niet dat ze van achteren leeft en zegt op alles "ja hoor". En pardoes belandde ze van de ziektewet/bijstand in de WW, waarbij sollicitatieplicht hoort. Ze kán niet eens solliciteren, ze weet helemaal niet wat ze dan moet doen met een computer, vacatures, bellen, op gesprek gaan en ze weet ook niet hoe ze die sollicitaties op de werkbriefjes moet invullen. Haar syndroom belet ook, dat haar dit geleerd kan worden. Oudoom moest als de sodemieter de boel weer terug draaien en haar laten 'herkeuren' en duidelijk maken dat er een vergissing was gemaakt. Maar dat duurt even en voor haar uitkering moest er wel gesolliciteerd worden. Dat kwam dus neer op het invullen van spooksollicitaties door de oudoom. Zonde van alle administratieve rompslomp voor alle partijen, zo dom, dat kan ik gewoon niet begrijpen van zo'n instantie.Ja, dat is ook te belachelijk voor woorden. (ik had ook wel eens het idee dat ze bij de sd niet al te slim waren..... )
[...]
Dat ligt ook aan de arts die je spreekt en advies uitbrengt. Je wordt niet zo maar even in een traject geflikkerd als je het niet aan kunt, daar hebben alle partijen geen baat bij.
Tja, en tóch heb ik dat gezien. Een vrouw, herstellende van borstkanker, was nog veel moe etc, maar moest gewoon 2 keer in de week een hele dag komen opdraven. En solliciteren. Het enige "voordeel" wat zij had, was dat ze ook vrijwilligerswerk mocht gaan doen. Maar werken moest ze. Zeker weten. Vond dat toen al schandalig (heb het over een paar jaar geleden nu)
Het hele systeem kan soms wel complex zijn en behoorlijk onhandig, maar goed, dat heb je met al die regelingen en regels (ik denk dat het basisloon van jaap daar geen oplossing voor is overigens). In mijn familie, verre familie, is ergens een achter-achternicht van vaderskant. Zij heeft een syndroom (ik laat de details even achterwege) waardoor ze niet kan werken. Eigenlijk amper zelfstandig kan functioneren, haar huis schoon houden, boodschappen doen en fatsoenlijk voor zichzelf zorgen gaat nauwelijks. Een oudoom van mij, als enige en laatste familie van haar, heeft de taak op zich genomen van papierwerk, rekeningen, ziektewet, administratie etc. Nu moet zij eens in de zoveel tijd op gesprek bij de uitkeringsinstantie. Helaas moest ze daar een keer heen zonder begeleiding van die oudoom. De medewerker van de uitkeringsinstantie vroeg haar: denk je dat je weer kunt werken? Dat mens weet van voor niet dat ze van achteren leeft en zegt op alles "ja hoor". En pardoes belandde ze van de ziektewet/bijstand in de WW, waarbij sollicitatieplicht hoort. Ze kán niet eens solliciteren, ze weet helemaal niet wat ze dan moet doen met een computer, vacatures, bellen, op gesprek gaan en ze weet ook niet hoe ze die sollicitaties op de werkbriefjes moet invullen. Haar syndroom belet ook, dat haar dit geleerd kan worden. Oudoom moest als de sodemieter de boel weer terug draaien en haar laten 'herkeuren' en duidelijk maken dat er een vergissing was gemaakt. Maar dat duurt even en voor haar uitkering moest er wel gesolliciteerd worden. Dat kwam dus neer op het invullen van spooksollicitaties door de oudoom. Zonde van alle administratieve rompslomp voor alle partijen, zo dom, dat kan ik gewoon niet begrijpen van zo'n instantie.Ja, dat is ook te belachelijk voor woorden. (ik had ook wel eens het idee dat ze bij de sd niet al te slim waren..... )
woensdag 14 oktober 2009 om 16:27
quote:permanentia schreef op 14 oktober 2009 @ 16:04:
Melkert-banen zijn allang van de baan, die bestaan niet meer.Zucht... Het komt neer op een gesubsidieerde baan, dat noemt men vaak nog steeds een Melkert baan. Ook al is dit systeem verder afgeschaft. Het gaat toch om dat we hetzelfde bedoelen, of gaan we nu over etiketten hakketakken.quote:Vergat te melden dat er eigenlijk niet echt een sollictatie-gesprek plaats vindt bij een gesubsidieerde baan van de gemeente.Dan springen we over van algemene banen en vacatures naar de specifieke situatie waarin mensen de zgn Melkert banen in worden gestuurd, oftewel de gesubsidieerde banen, voordat je weer over die term gaat struikelen. Zoals ik al eerder aangaf, dat zijn twee compleet verschillende dingen en compleet verschillende trajecten.quote:Het is meer een kennismakings-gesprek waarbij een reintegratie-consulent(e) of anders, bij aanwezig is en als je die verknalt, dan krijg je zeker een zeer slechte aantekening achter je naam. Absoluut. Maar nogmaals dat is niet in elke gemeente het geval.Nogmaals, dit heeft niks meer met reïntegratietrajecten te maken en de reguliere manier om weer aan het werk te komen via een reintegratiebureau. Als je in de situatie belandt, dat je in aanmerking komt voor een gesubsidieerde baan, dan heb je het over weer hele andere situaties van mensen, dat zijn ook andere trajecten. Een het 'verknallen' kan niemand worden aangerekend, als iemand netjes doet wat er gevraagd wordt, dan kan dat niet aan de eisen voldoen. Dat heet niet verknallen en kan niemand ergens een aantekening van maken.
Melkert-banen zijn allang van de baan, die bestaan niet meer.Zucht... Het komt neer op een gesubsidieerde baan, dat noemt men vaak nog steeds een Melkert baan. Ook al is dit systeem verder afgeschaft. Het gaat toch om dat we hetzelfde bedoelen, of gaan we nu over etiketten hakketakken.quote:Vergat te melden dat er eigenlijk niet echt een sollictatie-gesprek plaats vindt bij een gesubsidieerde baan van de gemeente.Dan springen we over van algemene banen en vacatures naar de specifieke situatie waarin mensen de zgn Melkert banen in worden gestuurd, oftewel de gesubsidieerde banen, voordat je weer over die term gaat struikelen. Zoals ik al eerder aangaf, dat zijn twee compleet verschillende dingen en compleet verschillende trajecten.quote:Het is meer een kennismakings-gesprek waarbij een reintegratie-consulent(e) of anders, bij aanwezig is en als je die verknalt, dan krijg je zeker een zeer slechte aantekening achter je naam. Absoluut. Maar nogmaals dat is niet in elke gemeente het geval.Nogmaals, dit heeft niks meer met reïntegratietrajecten te maken en de reguliere manier om weer aan het werk te komen via een reintegratiebureau. Als je in de situatie belandt, dat je in aanmerking komt voor een gesubsidieerde baan, dan heb je het over weer hele andere situaties van mensen, dat zijn ook andere trajecten. Een het 'verknallen' kan niemand worden aangerekend, als iemand netjes doet wat er gevraagd wordt, dan kan dat niet aan de eisen voldoen. Dat heet niet verknallen en kan niemand ergens een aantekening van maken.
woensdag 14 oktober 2009 om 16:33
quote:jaap schreef op 14 oktober 2009 @ 16:07:
[...]
Jemig!
Als een jonge vrouw graag wil werken, dan gaat ze toch werken? Blijft haar man thuis. Of er past iemand anders op. Of het kind gaat naar de naschoolse opvang. Ik ga echt niet voorstellen het te verbieden! Doe me nou toch een lol!
Ik reageer alleen op die financiële prikkel. Als iemand een financiële prikkel nodig heeft, dan is dat niet de categorie waarvoor jij het nu opneemt. Laat ze lekker werken!
Maar er zijn ook vrouwen (en mannen) waarvoor de financiële prikkel de ander kant op werkt: Eigenlijk hebben ze er geen tijd voor, want de zorg voor de kinderen........... Maar als mamma of pappa niet gaat werken, gaat het niet goed. En dan moet pappa of mamma kiezen uit twee kwaden. En kom me nou niet vertellen dat je die verhalen niet kent?Nee jaap. Hier in Nederland zijn er zoveel toeslagen en kortingen voor gezinnen met lage inkomens. Het loont bijna om vooral weinig te verdienen en kinderen te hebben, subsidies, toeslagen, heffingskortingen etc. genoeg. Als men dan in het gezin beiden gaat werken, dan zijn er ineens een stuk minder toeslagen binnen te halen. Dan maar minder werken en meer toeslagen ontvangen.
[...]
Jemig!
Als een jonge vrouw graag wil werken, dan gaat ze toch werken? Blijft haar man thuis. Of er past iemand anders op. Of het kind gaat naar de naschoolse opvang. Ik ga echt niet voorstellen het te verbieden! Doe me nou toch een lol!
Ik reageer alleen op die financiële prikkel. Als iemand een financiële prikkel nodig heeft, dan is dat niet de categorie waarvoor jij het nu opneemt. Laat ze lekker werken!
Maar er zijn ook vrouwen (en mannen) waarvoor de financiële prikkel de ander kant op werkt: Eigenlijk hebben ze er geen tijd voor, want de zorg voor de kinderen........... Maar als mamma of pappa niet gaat werken, gaat het niet goed. En dan moet pappa of mamma kiezen uit twee kwaden. En kom me nou niet vertellen dat je die verhalen niet kent?Nee jaap. Hier in Nederland zijn er zoveel toeslagen en kortingen voor gezinnen met lage inkomens. Het loont bijna om vooral weinig te verdienen en kinderen te hebben, subsidies, toeslagen, heffingskortingen etc. genoeg. Als men dan in het gezin beiden gaat werken, dan zijn er ineens een stuk minder toeslagen binnen te halen. Dan maar minder werken en meer toeslagen ontvangen.
woensdag 14 oktober 2009 om 16:35
quote:Rollergirl schreef op 14 oktober 2009 @ 16:27:
[...]
Zucht... Het komt neer op een gesubsidieerde baan, dat noemt men vaak nog steeds een Melkert baan. Ook al is dit systeem verder afgeschaft. Het gaat toch om dat we hetzelfde bedoelen, of gaan we nu over etiketten hakketakken.
[...]
Dan springen we over van algemene banen en vacatures naar de specifieke situatie waarin mensen de zgn Melkert banen in worden gestuurd, oftewel de gesubsidieerde banen, voordat je weer over die term gaat struikelen. Zoals ik al eerder aangaf, dat zijn twee compleet verschillende dingen en compleet verschillende trajecten.
[...]
Nogmaals, dit heeft niks meer met reïntegratietrajecten te maken en de reguliere manier om weer aan het werk te komen via een reintegratiebureau. Als je in de situatie belandt, dat je in aanmerking komt voor een gesubsidieerde baan, dan heb je het over weer hele andere situaties van mensen, dat zijn ook andere trajecten. Een het 'verknallen' kan niemand worden aangerekend, als iemand netjes doet wat er gevraagd wordt, dan kan dat niet aan de eisen voldoen. Dat heet niet verknallen en kan niemand ergens een aantekening van maken.ook zucht
[...]
Zucht... Het komt neer op een gesubsidieerde baan, dat noemt men vaak nog steeds een Melkert baan. Ook al is dit systeem verder afgeschaft. Het gaat toch om dat we hetzelfde bedoelen, of gaan we nu over etiketten hakketakken.
[...]
Dan springen we over van algemene banen en vacatures naar de specifieke situatie waarin mensen de zgn Melkert banen in worden gestuurd, oftewel de gesubsidieerde banen, voordat je weer over die term gaat struikelen. Zoals ik al eerder aangaf, dat zijn twee compleet verschillende dingen en compleet verschillende trajecten.
[...]
Nogmaals, dit heeft niks meer met reïntegratietrajecten te maken en de reguliere manier om weer aan het werk te komen via een reintegratiebureau. Als je in de situatie belandt, dat je in aanmerking komt voor een gesubsidieerde baan, dan heb je het over weer hele andere situaties van mensen, dat zijn ook andere trajecten. Een het 'verknallen' kan niemand worden aangerekend, als iemand netjes doet wat er gevraagd wordt, dan kan dat niet aan de eisen voldoen. Dat heet niet verknallen en kan niemand ergens een aantekening van maken.ook zucht
woensdag 14 oktober 2009 om 17:15
quote:IlikeFormentera schreef op 14 oktober 2009 @ 17:07:
Rollergirl en Permanentia; jullie hebben echt te veel tijd als je hier gewoon even kunt komen 'zuchten' . Er wordt zowieso teveel energie en tekst besteed aan jaap's 'briljante plan'. Om de voor de hand liggende redenen; het is niet briljant, zijn redenering gaat helemaal niet op, het is helemaal niet kostenbesparend, kost klauwen met geld en is niet meer dan een enorme kapitaalsvernietiging, is vrijwel onuitvoerbaar, zet de hele sociale rechtstaat op zijn kop, doet afbreuk aan alle sociale arbeidsrechtelijke verhoudingen en rechten van werknemers, is een heleboel stappen terug richting 'maakbaarheid van de samenleving' (en daar is hij op andere pijlers weer falikant tegen), creeert een samenleving zonder weerstand, creativiteit en productiezin. Kortom het is een 'fata economicana', een hersenspinsel of zinsbegoocheling. Maar goed, jaap heeft wel van meer dingen geen verstand waar hij niet gehinderd door enige kennis toch ook langdurig over orakelt.Waarom gaan we toch in op dat orakel wonder genaamd jaap?
Rollergirl en Permanentia; jullie hebben echt te veel tijd als je hier gewoon even kunt komen 'zuchten' . Er wordt zowieso teveel energie en tekst besteed aan jaap's 'briljante plan'. Om de voor de hand liggende redenen; het is niet briljant, zijn redenering gaat helemaal niet op, het is helemaal niet kostenbesparend, kost klauwen met geld en is niet meer dan een enorme kapitaalsvernietiging, is vrijwel onuitvoerbaar, zet de hele sociale rechtstaat op zijn kop, doet afbreuk aan alle sociale arbeidsrechtelijke verhoudingen en rechten van werknemers, is een heleboel stappen terug richting 'maakbaarheid van de samenleving' (en daar is hij op andere pijlers weer falikant tegen), creeert een samenleving zonder weerstand, creativiteit en productiezin. Kortom het is een 'fata economicana', een hersenspinsel of zinsbegoocheling. Maar goed, jaap heeft wel van meer dingen geen verstand waar hij niet gehinderd door enige kennis toch ook langdurig over orakelt.Waarom gaan we toch in op dat orakel wonder genaamd jaap?
woensdag 14 oktober 2009 om 17:34
quote:IlikeFormentera schreef op 14 oktober 2009 @ 17:25:
[...]
Omdat we te goed zijn voor deze wereld en omdat jaap er ook niks aan kan doen dat hij is zoals ie is? Zoiets ?Het is compleet off topic, maar zou je je kunnen indenken, dat jaap zich tot de islam heeft bekeerd? Of de meest extreme SP-er ooit is?
[...]
Omdat we te goed zijn voor deze wereld en omdat jaap er ook niks aan kan doen dat hij is zoals ie is? Zoiets ?Het is compleet off topic, maar zou je je kunnen indenken, dat jaap zich tot de islam heeft bekeerd? Of de meest extreme SP-er ooit is?
woensdag 14 oktober 2009 om 20:13
quote:Rollergirl schreef op 14 oktober 2009 @ 16:33:
Nee jaap. Hier in Nederland zijn er zoveel toeslagen en kortingen voor gezinnen met lage inkomens. Het loont bijna om vooral weinig te verdienen en kinderen te hebben, subsidies, toeslagen, heffingskortingen etc. genoeg. Als men dan in het gezin beiden gaat werken, dan zijn er ineens een stuk minder toeslagen binnen te halen. Dan maar minder werken en meer toeslagen ontvangen.Ik beweer al pagina's lang niets anders. Vandaar het basisloon.
Nee jaap. Hier in Nederland zijn er zoveel toeslagen en kortingen voor gezinnen met lage inkomens. Het loont bijna om vooral weinig te verdienen en kinderen te hebben, subsidies, toeslagen, heffingskortingen etc. genoeg. Als men dan in het gezin beiden gaat werken, dan zijn er ineens een stuk minder toeslagen binnen te halen. Dan maar minder werken en meer toeslagen ontvangen.Ik beweer al pagina's lang niets anders. Vandaar het basisloon.
